Αντιγόνη Vs. Μαρία: Υπάρχει ο έρωτας με την πρώτη ματιά ή είναι αστικός μύθος;

Ξέρω πως το καλοκαίρι είναι η εποχή – σήμα κατατεθέν για ανέμελα σκιρτήματα της καρδιάς. Λίγο η ζέστη, λίγο η θάλασσα, λίγο το αλκοόλ… Το ισοπέδωσα! Λοιπόν, στο προκείμενο: όλες μας έχουμε βρεθεί στη θέση είτε να δηλώνουμε είτε να ακούμε από κάποια φίλη «ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα». Η αλήθεια είναι πως εγώ δεν πιστεύω σε αυτό το κεραυνοβόλο του πράγματος. Η Μαρία από την άλλη λέει πως αυτό το «Μπαμ και κάτω!» του Λάμπη Λιβιεράτου ( που μπορείτε να ακούσετε πιο κάτω) ισχύει και παρά-ισχύει. Ας δούμε τι έχει να μας πει η μικρή μας!

        maria1   «Μπαμ και κάτω, έτσι απλά, μωράκι μου φευγάτοοοοο!» (από την Μαρία Παπουτσάκη)

Δηλαδή τώρα εσύ θα προσπαθήσεις να με πείσεις ότι δεν έχεις πέσει στα πατώματα με την πρώτη ματιά; Ότι και να πεις, δεν σε πιστεύω!

Συμβαίνει καθημερινά σε πολλούς ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη. Δεν θα έρθεις εσύ, κυρία μου, να διαλύσεις το όνειρο μας! Άσε που μπορεί να σου τύχει και να μην το καταλάβεις κιόλας. Για παράδειγμα, είσαι σε ένα μπαράκι. Ένας τύπος σε κοιτάει συνέχεια και εσύ νιώθεις τα μάτια του καρφωμένα πάνω σου. Εσύ δεν δίνεις σημασία. Την επόμενη μέρα τον σκέφτεσαι, όμως. Και για αρκετές μέρες ακόμα.

Αν και πρακτικά δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, ουσιαστικά ήταν. Αλλιώς δεν θα βασάνιζες το μυαλό σου για έναν άγνωστο. Πλέον – δυστυχώς – τον έρωτα πολλοί τον ονομάζουν «κόλλημα». Προσωπικά, με ξενερώνει η ονομασία που έχουν δώσει στο καλύτερο συναίσθημα που υπάρχει. Με ενοχλεί ιδιαίτερα που δεν έχουμε μάθει να παραδεχόμαστε αυτά που νιώθουμε και να προσπαθούμε να ξεφύγουμε από αυτά.

Τι εννοούμε όμως «έρωτας με την πρώτη ματιά;». Συχνά ερωτευόμαστε το είδωλο, την εξωτερική εμφάνιση. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, όπως νομίζουν πολλοί. Είναι υπέροχο να ερωτεύεσαι τα μάτια, τα χέρια, την κίνηση του άλλου. Άλλωστε, αυτή είναι η σωστή σειρά. Πρώτα ερωτεύεσαι την εικόνα και μετά τον χαρακτήρα. Το αντίθετο είναι πολύ σπάνιο και περίεργο κατ’ εμέ.

Δεν θα καταρρίψεις εσύ τον μύθο, Αντιγόνη μου… δεν σ’το επιτρέπω! Πρώτον γιατί το έχω βιώσει και δεύτερον γιατί χαλάς την μαγεία του παραμυθιού. Και εντάξει, μπορεί να μη συμβαίνει πάντα, αλλά ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ! Δεν μπορεί όλα να είναι ψέματα. Μέχρι και οι αισθηματικές-ρομαντικές ταινίες, έχουν μια δόση αλήθειας.

Μόνο μην μου πεις καμία μέρα ότι ο έρωτας σε χτύπησε κατακούτελα, γιατί θα σε βάλω να φας το κείμενο! :-P

antigone1Ο έρωτας είναι σαν το καλό κρασί: πρώτα ωριμάζει και μετά το γεύεσαι (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)

Όχι, Μαρία μου, δε θα σε πείσω πως δεν έχω πέσει στα πατώματα. Κι εγώ έφαγα την κεραμίδα στο δόξα πατρί. Κι όχι μόνο μία φορά. Με τη διαφορά πως στη συνέχεια έπεσα κι από το ροζ σύννεφο. Επίσης όχι μόνο μία φορά.

Δε θέλω να ισοπεδώσω τη γλύκα του άμεσου σκιρτήματος, σε καμία περίπτωση. Επειδή, όμως, έχω παρατηρήσει πως το ίδιο δυνατό και γλυκό συναίσθημα μπορεί να μεταβληθεί σε ανύποπτο χρόνο σε πίκρα, ομολογώ πως βλέπω με μισό μάτι το κεραυνοβόλο του πράγματος.

Θεωρώ, όμως, τον έρωτα, τόσο όμορφο συναίσθημα που είναι κρίμα να διακινδυνεύσω την ύπαρξή του μόνο και μόνο επειδή με την πρώτη ματιά μπορεί να νιώσω την καρδιά μου να χτυπάει και το στομάχι μου να γεμίζει… πεταλούδες! Ίσως φταίει και το ζώδιό μου (κράτα το αυτό, γιατί σπάνια το επιστρατεύω για να μιλήσω για μένα!), αλλά προτιμώ ακόμη και σ’ αυτό το θέμα να βάλω τη λογική μπροστά – στα όρια του εφικτού έστω.

Κι αυτό γιατί νομίζω πως όταν μετριάζεις τον ενθουσιασμό σου, δίνεις τον εαυτό σου – και στον άλλον, φυσικά – τη δυνατότητα να γνωρίσετε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Πάρε για παράδειγμα τους ήρωες της ταινίας που διάλεξα για το banner μας. Ο Harry κι η Sally μόνο ερωτικά δεν ξεκίνησαν, το αντίθετο. Παρ’ όλα αυτά κατάφεραν στην πορεία να χτίσουν κάτι όμορφο.

Σκέψου, λοιπόν, τι μπορείς να καταφέρεις αν δεν πέσεις με τα μούτρα κι αντίθετα δίνεις χρόνο σε σένα και στον άλλο εκτός από το φαίνεσθαι να μάθει καλύτερα και το είναι. Να επενδύσεις ώστε να  το πρώτο συναίσθημα να ωριμάσει, να μπορείτε κι οι δύο να δείτε αν αξίζει η προσπάθεια γι’ αυτό το κάτι παραπάνω.

Εν ολίγοις να φερθείς σε αυτό το συναίσθημα όπως στο καλό κρασί, όπως γράφω και στον τίτλο μου. Γιατί τότε είναι που σίγουρα η γεύση του θα είναι μεθυστική, χωρίς να σου προκαλέσει hangover!

Τώρα τι να σου πω; Αν έρθω καμία μέρα και σου πω «μου ήρθε κατακούτελα», δώσε μου να φάω το κείμενο και το laptop μαζί!

Εσείς πιστεύετε στον έρωτα με την πρώτη ματιά;

-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ

-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ

You may also like