Το βράδυ της Κυριακής, ενώ οι περισσότεροι από εμάς θα ονειρεύονται γλυκά, στο Los Angeles θα ανακοινώνονται οι νικητές των βραβείων της Ακαδημίας. Μέσα από το DVD αφιέρωμα γνωρίσαμε – ή και θυμήθηκαν κάποιοι – ταινίες που διακρίθηκαν. Σαράντα οκτώ – και κάτι – ώρες πριν τη μεγάλη απονομή, εγώ κι η Μαρία καλούμαστε να «υπερασπιστούμε» την αγαπημένη μας ταινία που βραβεύτηκε με Oscar. Εκείνη την έχει συναρπάσει η ιστορία του Jack και της Rose στα καταστρώματα του «Τιτανικού» του James Cameron. Εμένα πάλι, έπειτα από πολλή σκέψη… με εντυπωσίασε ο «Artist» του Michel Hazanavicius. Διακόπτω λίγο τη Μαρία από το σιγοτραγούδισμα του «My Heart Will Go On» για να μας πει λεπτομέρειες κι επανέρχομαι!
«Near, far, wherever you are, I believe that the heart does go on…» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Έλα, παραδέξου το, επιτέλους! Είναι η καλύτερη ταινία όλων των εποχών και αυτό αποδείχτηκε πολλές φορές. Όχι μόνο από τα 11 Όσκαρ που κέρδισε – καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας -, αλλά και από την τεράστια απήχηση του κοινού. Ο κόσμος την λάτρεψε. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που να μην έχει συγκινηθεί με αυτή την ιστορία. Είναι και αληθινή, κυρία μου… Έγινε και η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων εποχών μέχρι που ήρθε αυτό το χαζό «Avatar» να τα ανατρέψει όλα. Anyway, η γνώμη μου για τον «Τιτανικό» δεν πρόκειται να αλλάξει σε καμία περίπτωση.
Ειλικρινά, πιστεύεις ότι μπορεί οποιαδήποτε ταινία ή πλοκή να συγκριθεί μαζί της; Μιλάμε για το αριστούργημα του James Cameron που συνδυάζει το δράμα, με την κωμωδία – σε ορισμένα σημεία και την περιπέτεια. Ο έρωτας και ο πόλεμος κυριαρχούν, αφού είναι από τις λίγες ταινίες που ο αποχωρισμός του ζευγαριού είναι αληθινός. Όσο και αν έχω συγκινηθεί με το «P.S.: I love you», δεν παύει να έχει κάποια φαντασία η όλη υπόθεση. Για όσους δεν ξέρουν – για τα μωράκια, δηλαδή, που δεν έχουν προλάβει να γνωρίσουν ακόμα το μεγαλείο αυτού του πλοίου,- ο Τιτανικός ήταν το μεγαλύτερο και διασημότερο ναυάγιο της ιστορίας που συγκλόνισε την υφήλιο στις 14 Απριλίου 1912, αφού βυθίστηκε μετά από σύγκρουση με παγόβουνο στο πρώτο και τελευταίο του ταξίδι. Ο τραγικός απολογισμός ήταν 1523 νεκροί.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Jack και της Rose, δύο νεαρών ατόμων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, που ερωτεύονται πάνω στο πλοίο ενώ αυτό κάνει το μοιραίο του ταξίδι. Παρ’ όλο που οι δύο αυτοί κεντρικοί ήρωες είναι πλασματικοί, αρκετοί χαρακτήρες βασίζονται σε πραγματικούς ανθρώπους. Έτσι κι αλλιώς δεν μας νοιάζει αυτό. Το θέμα είναι πόσες χιλιάδες χαρτομάντιλα έχουμε χαλάσει για να σκουπίσουμε τα ατελείωτα δάκρυα μας. Ειδικά στη σκηνή που η 17χρονη Rose ανακαλύπτει ότι ο Jack τελικά είναι νεκρός, εξαιτίας των παγωμένων νερών του Ατλαντικού Ωκεανού. Εκείνη πλούσια και λογοδοσμένη σε έναν άνδρα που δεν θέλει, εκείνος φτωχός και «ανώριμος». Να που τελικά τα ετερώνυμα έλκονται…
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να γράψω ένα κείμενο 342.875 λέξεων για την ταινία, αλλά και για το παρθενικό του ταξίδι. Βέβαια, ίσως να ήταν λίγο περιττό αφού όλοι γνωρίζουμε τη συνέβη εκείνο το μοιραίο βράδυ, όχι μόνο μέσω της ταινίας, μα και της ίδιας της ιστορίας.
Μάλλον ήρθε η ώρα να δώσω τον λόγο στη Θεσσαλονικιά φίλη μου, που για μια ακόμη φορά θέλει να” μου σπάσει τα νεύρα”. Άσε μας, βρε Αντιγόνη, που προτιμάς το «Artist» από την απόλυτη ταινιάρα! Αλλά ξέρω ποιος είναι ο σκοπός σου… Να με κάνεις έξω φρενών, ώστε να βαρεθώ και να συμφωνήσω μαζί σου. Αμ δε! Σειρά σου, λοιπόν…
Μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις, τι δεν καταλαβαίνεις; (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Ναι, η ιστορία της Rose και του Jack είναι όντως συγκινητική. Αλλά δε θα πάψω να το λέω: Τι απλώνεσαι, μαρή Kate (Winslet); Κάνε λίγο χώρο και για το παλικάρι! Τζάμπα «πήγε» το παιδί! #opoios_katalave_katalave !
Με ρωτάς γιατί διάλεξα το «The Artist» ως την ταινία που επάξια διακρίθηκε στα Oscar. Μπορεί σε σύνολο βραβεύσεων να μη μετρά την εντεκάδα του «Τιτανικού» – πέντε κέρδισε – άλλα ήταν οι πιο σημαντικές κατηγορίες. Ταινία, Σκηνοθεσία, Κοστούμια, Μουσική, Α’ Ανδρικός Ρόλος. Ναι, πήρε άλλα τόσα ο «Τιτανικός» για εφέ κλπ. Αλλά μην ξεχνάς ότι ήταν blockbuster, όπερ μεθερμηνευόμενον εστί έπεσαν πολλά «φράγκα» για να στηθεί όλο αυτό το «πανηγύρι». Αυτό έλειπε, να μην έπαιρνε βραβεία για visual effects, για τα πλημμυρισμένα καταστρώματα, για τα – εξαιρετικά, ομολογώ! – κοστούμια. Θα έπεφταν ο Landau κι ο ίδιος ο Cameron να συναντήσουν τον «Τιτανικό» από την απελπισία!
Το «The Artist» δεν είχε visual effects, δεν είχε sound effects. Για την ακρίβεια, το μόνο που ακουγόταν ήταν η μουσική που έντυνε κάθε σκηνή. Πώς αλλιώς θα μεταφερόταν η αίγλη που δημιουργούσε ο βωβός κινηματογράφος; Η επιτυχία της ταινίας βασιζόταν στην ικανότητα των δημιουργών να γεννήσουν στο θεατή αισθήματα μόνο με την εικόνα, όπως τότε με το Σαρλό. Εκεί είναι η μοναδικότητά της. Το ότι σε μία εποχή όπου – κακώς κατ’ εμέ – ισχύει η πεποίθηση «full effects = best movie ever», ο Hazanavicius κι όλο το επιτελείο τεχνικών κι ηθοποιών με «ταπεινά μέσα» κατάφεραν και χάρισαν στο κοινό μία κινηματογραφική εμπειρία καινούρια – για τα δεδομένα της εποχής πάντα – και συνάμα νοσταλγική και κάπως… ρετρό! Η ασπρόμαυρη απεικόνιση, η συναισθηματική ένταση των χαρακτήρων που απεικονιζόταν μέσα από το σώμα τους, όλα αυτά έφταναν και περίσσευαν, βάζοντας τα γυαλιά σε όλα τα blockbusters που πέρασαν από τη μεγάλη οθόνη.
Επίσης το «The Artist» σου προσφέρει αυτούσια την εξέλιξη του κινηματογράφου. Πώς από το βωβό φτάσαμε στις ομιλούσες ταινίες και πόσο επηρέασε αυτό κάθε μέλος της βιομηχανίας. Πόσοι ωφελήθηκαν και πόσοι έχασαν τη λάμψη του προβολέα όπως την είχαν συνηθίσει. Κι όλο αυτό, σε συνδυασμό με τη σκηνοθετική ματιά του Hazanavicius, δημιούργησε μία ταινία εξίσου συγκινητική με τον «Τιτανικό»… μη σου πω και περισσότερο!
Τέλος ήταν η δυναμική των ηθοποιών. Στον «Τιτανικό» τι έβλεπες; «Je vous aime, madame» κι όλοι οι υπόλοιποι τριγύρω να κάνουν μπουρμπουλήθρες. Ο Jean DuJardin, η Bérénice Bejo, ο John Goodman, όλοι τους ήταν λες κι η συμμετοχή τους στην ταινία τους «μεταμόρφωσε».
Κι επιπλέον… μέχρι και το Jack Russell του πρωταγωνιστή ήταν star! Ποια Lassie τώρα; Μετά τον Hooch best acting pooch ever!
Εν κατακλείδι… η σιωπηλή ασπρόμαυρη ταινία που σάρωσε σε εντυπώσεις το 2011 μου «είπε» πολλά περισσότερα από την ιστορία των star – crossed lovers Jack και Rose!
Ποια είναι για εσάς η αγαπημένη Oscar-ική κινηματογραφική εμπειρία;
-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
