Το καλοκαίρι φέτος μοιάζει να μη θέλει να μας αποχωριστεί και παίρνει μέρες από τον Σεπτέμβρη και απ όσο δείχνουν τα πράγματα και απ τον επόμενο μήνα. Γι αυτό το λόγο μας δίνεται η ευκαιρία να απολαμβάνουμε ακόμα και τώρα την πρωταγωνίστρια του καλοκαιριού, την υπαίθρια ντομάτα.
Είναι όντως εντυπωσιακό πόσο σήμερα θεωρούμε τις ντομάτες ως δεδομένες στη μαγειρική όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και όλης της Μεσογείου. Τα πράγματα όμως δεν ήταν έτσι… Το παράξενο αυτό φρούτο ( ναι, η ντομάτα θεωρείται φρούτο και όχι λαχανικό ) ήρθε στη χώρα μας κάπου στα μισά του 19ου αιώνα και για να σας πω και την αλήθεια μέχρι να τις ανακαλύψει και να τις φέρει ο Κολόμβος από τη Λατινική Αμερική, τα καταφέρναμε μια χαρά και χωρίς αυτές.
Ύστερα ίσως από το αλάτι και το ελαιόλαδο η ντομάτα, στην όποια μορφή της, είναι το καθημερινό υλικό που παντρεύει και συμπληρώνει μοναδικά όλες τις γεύσεις!
Οι πράσινες τηγανιτές ντομάτες, που έγιναν διάσημες από το ομώνυμο κινηματογραφικό έργο με την Ολυμπία Δουκάκη, είναι από τους πιο νόστιμους μεζέδες που μπορείτε να σκαρώσετε στη κουζίνα σας. Απλά κόψτε τες σε φέτες, αλευρώστε τες και τηγανίστε τες μέχρι να ροδίσουν και από τις δύο πλευρές. Μπορείτε να τις σερβίρετε με γιαούρτι που θα έχετε προσθέσει λίγο ψιλοκομμένο δυόσμο και μαϊντανό, αλάτι, κόκκινη γλυκιά πάπρικα, λίγο ελαιόλαδο και μια- δυο σταγόνες λεμόνι. Είναι ένα πιάτο που θα κάνει καλή παρέα στην παγωμένη μπύρα σας…
Μη νομίζετε όμως πως οι ντομάτες είναι μόνο κόκκινες. Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους ( και στην ελληνική αγορά) μαύρες, κίτρινες, μωβ και λευκές ποικιλίες. Φέτος καλλιέργησα στο περιβόλι μου μικρές κίτρινες αχλαδόσχημες ντομάτες με εξαιρετικά γευστικά αποτελέσματα. Λέγεται πως στα βουνά του Περού υπάρχουν ακόμα ποικιλίες άγριας ντομάτας που τις έχουν γευτεί μόνο οι κάτοικοι της συγκεκριμένης χώρας. Έχουν καταγραφεί κοντά στα 12000 είδη…
Πέραν της ευχαρίστησης που μας προσφέρει με τη μοναδική της γεύση, τη ντομάτα αξίζει να την έχουμε στην κουζίνα μας για έναν ακόμη σημαντικό λόγο και αυτός είναι μία ουσία που περιέχει ,το λικοπένιο. Το λικοπένιο προστατεύει τον ανθρώπινο οργανισμό και μάλιστα επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι μαγειρεύοντας τη ντομάτα οι ευεργετικές της ιδιότητες διπλασιάζονται. Γι αυτό το λόγο φρυγανίστε προζυμένιο ψωμί, αλείψτε το με λίγο πελτέ και αρτύστε το με μια-δυο σταγόνες καλό ελαιόλαδο.
Τα τελευταία χρόνια , με τη μανία να καταναλώνουμε όλο το χρόνο τα καλοκαιρινά λαχανικά, μπουχτίσαμε με τις άγευστες ντομάτες θερμοκηπίου, που καμία σχέση δεν έχουν με την υπαίθριες που μεγάλωσαν κάτω από τον ήλιο.
Γι αυτό το λόγο αναζητήστε στις λαϊκές αγορές ακόμα και μέσα στον Οκτώβρη τις τελευταίες νόστιμες ντομάτες του χρόνου και «φυλακίστε» τη γεύση τους για να τις απολαμβάνετε μαζί με τους φίλους σας όλο το χειμώνα.
Αγοράστε πομοντόρια ( ή όποια άλλη μικρόκαρπη ποικιλία ) και κόψτε τα στη μέση. Πασπαλίστε τα με χοντρό αλάτι και λίγη ζάχαρη ( και τα δύο θα λειτουργήσουν και σαν συντηρητικό ), απλώστε τα σε ρηχά ταψιά που θα τα έχετε καλύψει με λαδόκολλα και στεγνώστε τα στο φούρνο σε αέρα στους 100 βαθμούς Κελσίου για 8-12 ώρες. Αφού σχεδόν αφυδατωθούν αφήστε τα να κρυώσουν καλά και γεμίστε βάζα που θα έχετε αποστειρώσει βουτώντας τα σε καυτό νερό και κατόπιν τοποθετώντας τα στο φούρνο στους 100 βαθμούς Κελσίου για 15-20 λεπτά. Τοποθετήστε ανάμεσα στα ντοματάκια σας φέτες σκόρδου, δάφνη, ολόκληρους κόκκους πιπεριού, θυμάρι ή ό,τι άλλο σας αρέσει… Καλύψτε τα με ένα καλό ελαιόλαδο και περιμένετε τουλάχιστον 2 εβδομάδες για να μαριναριστούν. Φροντίστε να είναι πάντα καλυμμένα με λάδι και το μέρος που θα τα αποθηκεύετε να είναι σκιερό και δροσερό. Είναι ιδανικός μεζές για τσίπουρο αλλά και σαν προσθήκη στις σαλάτες σας, τα όσπρια, τις μακαρονάδες…
Θα ήθελα να προτείνω, όσο αυτό είναι δυνατό, να ΜΗΝ χρησιμοποιείτε φρέσκες ντομάτες μέσα στο καταχείμωνο για τις μαγειρικές σας μια και υπάρχουν αξιόλογες κονσερβοποιημένης μορφής και επίσης ελληνικής καταγωγής, οι οποίες μαζεύτηκαν από την ύπαιθρο τη στιγμή που έπρεπε για να έχουν τη σωστή γεύση.
Ο Οκτώβρης που έρχεται φέρνει μαζί του ρόδια, αχλάδια, φρέσκα καρύδια, πορτοκάλια, κουνουπίδια, κολοκύθες…
