Μήπως ζηλεύεις παραπάνω απ’όσο θα’πρεπε; Μήπως αντί να απολαμβάνεις τη σχέση σου, γεμίζεις το μυαλό και την ψυχή σου με ένα σωρό αρνητικά συναισθήματα και παραβλέπεις διαρκώς τα σημαντικά; Όλοι έχουμε υπάρξει λιγάκι… κατά φαντασίαν ασθενείς, ωστόσο, μήπως ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσεις κατάματα ότι σε βασανίζει; Όλα λύνονται με τον διάλογο… σου χρειάζονται στ’ αλήθεια οι σκηνές ζηλοτυπίας και οι άνευ λόγου φασαρίες, ακόμα κι όταν ο άλλος δεν σου έχει δώσει κανένα απολύτως δικαίωμα με τη συμπεριφορά του; …Για δες καλύτερα…
Καταλαβαίνεις πως είσαι η… υπερβολικά «ζηλιάρα» της υπόθεσης, όταν…
– Κάθε φορά που χτυπάει το κινητό του όταν είστε μαζί, σε πιάνει κόμπος στο στομάχι και υποψιάζεσαι πως είναι η πρώην του, η «κολλητή» του (που εκείνος σου ορκίζεται πως «είναι μόνο φίλοι»), η γειτόνισσα που του «κολλάει» επανειλημμένως και το ξέρεις, η περιπτερού, η Σούλα, η Κούλα, η Τούλα, η Ρούλα…
– Έχεις ψάξει (ή έστω έχεις προσπαθήσει να ψάξεις) το κινητό του τηλέφωνο. Είναι γνωστό πως μια ερωτευμένη γυναίκα και δη εκείνη που έχει κυριευτεί από αισθήματα ζήλιας, κάνει καλύτερη έρευνα κι απ’το FBI, εσύ όμως ρε κορίτσι μου, δε νομίζεις ότι το παράκανες;
– Του κάνεις σκηνή δημοσίως. Ναι, αυτό που κατάλαβες ακριβώς. Αρχίζεις και φωνάζεις μέσα στο εστιατόριο, στο κλάμπ, στο δρόμο, στο πάρκο, στη δουλειά ή όπου βρίσκεσαι τέλος πάντων, όλα σου τα παράπονα προς το πρόσωπό του. «Ποια ήταν αυτή; Γιατί σε κοίταζε έτσι; Τη γουστάρεις έτσι; Πόσο καιρό τα’χετε; Την προτιμάς από μένα; Τι τραβάω με εσένα; Μου τα έλεγε η μαμά μου, αλλά δεν την άκουγα…»
Τα ευκόλως εννοούμενα, παραλείπονται… Έλεος… (!!!)
– Δεν τον αφήνεις να κάνει τίποτα με δική του πρωτοβουλία… Παράδειγμα: Δεν τον «αφήνεις» να πάει για σουβλάκια ή για μπάλα με τους φίλους του, αν δε σε ρωτήσει πρώτα… «διαφορετικά χωρίζετε»… Γνώμη μου; Αν συνεχίσεις έτσι, περαστικά σου. Κάποια στιγμή όλοι «ξυπνάνε» κι όσο κι αν τον αγαπάς, δεν πρόκειται να κάτσει να ανεχτεί τέτοιες συμπεριφορές. Πιο πολύ φόβο μπορεί να αισθάνεται στην πορεία προς το πρόσωπό σου, παρά τον έρωτα του ζωντανό. Οκ, ο καθένας αγαπάει με το δικό του τρόπο όμως δε συμφωνείς πως όλο αυτό είναι λιγάκι εγωιστικό;
– Δεν του δείχνεις την εμπιστοσύνη σου. Δε σου λέω να πιστεύεις με μάτια κλειστά ότι σου λέει ο καθένας, απ’τη στιγμή όμως που έχεις επιλέξει πως αυτός είναι ο άνθρωπός σου, θα πρέπει να του δείχνεις και την απαραίτητη εμπιστοσύνη βρε παιδί μου! Εξάλλου, μόνο αν δώσεις λίγο χώρο στον άλλο να εκφραστεί, χωρίς εντάσεις και παρεμβολές δικές σου, θα καταλάβεις και περί τίνος πρόκειται. Μιλημένα, ‘ξηγημένα.
Συνοψίζοντας, εσύ που διάβασες όλα τα παραπάνω και βρίσκεις κομμάτια του εαυτού σου μέσα σ’αυτά, κράτα το βασικότερο:
Ο μόνο τρόπος για να μπορέσεις να απαλλαγείς απ’αυτό το άρρωστο συναίσθημα, είναι να το αντιμετωπίσεις κατά πρόσωπο. Προσπάθησε να είσαι με τον άνθρωπο που σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό… Κι άσε μια για πάντα τα μικρά διαβολάκια που σπέρνουν τη ζήλια μέσα σου, μακριά… (!)
Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρκέλλα Χρυσοστόμου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ
