Έχετε πιάσει ποτέ τον εαυτό σας να μην τηρεί κάποιες ρουτίνες; Να εγκαταλείπετε, λόγου χάρη, την προσεγμένη διατροφή “υποκύπτοντας” σε αμαρτωλά πιάτα και σνακ; Ή να χάνετε προθεσμίες στη δουλειά σας γιατί αναβάλλετε τις σχετικές υποχρεώσεις σας για οποιοδήποτε λόγο; Αυτές οι παρασπονδίες οφείλονται στο κατά πόσο έχουμε αναπτύξει την ικανότητα της αυτοκυριαρχίας μας. Η αυτοκυριαρχία μας είναι αυτή που μας βοηθά να πετύχουμε τους εκάστοτε στόχους μας, αλλά από την άλλη κι η υπερβολική αυτοκυριαρχία μπορεί να καταστρέψει την ευχαρίστηση που μας προσφέρει ο αυθορμητισμός. Το κλειδί είναι η ισορροπημένη κυριαρχία. Πώς πετυχαίνουμε την ισορροπία αυτή, λοιπόν; Μαντέψτε… όλα ξεκινούν από το μυαλό μας!
01 Ξεκινάμε “εκπαιδεύοντας” το μυαλό μας. Ας το θέσω κάπως έτσι: ο εγκέφαλος μας είναι ένας πολύπλοκος υπολογιστής ο οποίος, ωστόσο, μπορεί να προγραμματιστεί προκειμένου να μας εξυπηρετήσει κατά πώς εμείς θεωρούμε σωστά. Κάτι που μπορεί να τον αποδιοργανώσει είναι το άγχος. Σύμφωνα με έρευνες, ο εγκέφαλος απαιτεί υψηλά ποσοστά ενέργειας προκειμένου να λειτουργήσει εύρυθμα. Το άγχος, με τη σειρά του, μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, με αποτέλεσμα όχι μόνο να στερούμαστε αυτήν την αναγκαία ενέργεια αλλά και να αδυνατούμε να φέρουμε εις πέρας οποιαδήποτε υποχρέωση ή διεργασία. Επομένως, πρέπει να εκπαιδεύσουμε (ή να προγραμματίσουμε, αν προτιμάτε) τον εγκέφαλό μας έτσι ώστε να αντιδρά σωστά σε καταστάσεις που μπορούν να πυροδοτήσουν το άγχος. Αυτό μπορεί να είναι μία βόλτα στο πάρκο ή ακόμη κι ο διαλογισμός κι ασκήσεις αναπνοών.
02 Εκμεταλλευόμαστε την ισχύ του υποσυνείδητου. Έχετε παρατηρήσει πως, όταν βλέπουμε να τρώνε junk food στην αγαπημένη μας τηλεοπτική σειρά, αυτόματα γεννάται και σε μας αντίστοιχη επιθυμία; Σκεφτείτε πώς θα μπορούσαμε να επιβληθούμε στον εαυτό μας αν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τον υποσυνείδητό μας με τέτοιον τρόπο ώστε να αποφεύγουμε τις όποιες παρεκτροπές. Για παράδειγμα, μία εικόνα σχετικά με το πόσα περιττά λιπαρά περιέχονται στο αγαπημένο μας και πλούσιο σε υλικά burger μπορεί σταδιακά να μας δημιουργήσει την επιθυμία να αποφεύγουμε την αλόγιστη κατανάλωση ανάλογων γευμάτων
03 Αλλάζουμε τον τρόπο που μιλάμε. Οι λέξεις έχουν μία εξαιρετική δυναμική. Προτού συνεχίσω, θα πρότεινα να πατήσετε εδώ να θυμηθούμε κάτι για λέξεις… “τζιζ”, για να μη σας κουράζω επαναλαμβάνοντας τον εαυτό μου!
Θυμηθήκατε; Ωραία, συνεχίζω!
Ειδικά μία φράση όπως το “δε μπορώ” έχει μία υπόνοια πως ναι μεν θέλουμε να κάνουμε κάτι, αλλά κάτι άλλο μας σταματάει. Όταν κάποιος μας προτείνει, για παράδειγμα, ένα πλούσιο επιδόρπιο μετά το γεύμα, είναι προτιμότερο να απαντήσουμε πως δεν τρώμε γλυκά, επιβεβαιώνοντας πως αυτή η αποχή είναι συνειδητή.
04 Ταϊζουμε το μυαλό μας… κυριολεκτικά! Μπορεί να μην φαίνεται σημαντική η συμβολή τους, αλλά στην πραγματικότητα η διατροφή κι η άσκηση παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην καλλιέργεια της αυτοκυριαρχίας μας. Οπότε φροντίζουμε να καταναλώνουμε τροφές που εγγυώνται την ενέργεια που το σώμα και κυρίως ο εγκέφαλος χρειάζονται για να αντεπεξέλθουμε και στη συνέχεια φροντίζουμε να αξιοποιούμε αυτήν την ενέργεια. Η εκγύμναση, χάρη στις ενδορφίνες που απελευθερώνονται, αποδεδειγμένα μας κάνει πιο ενεργητικούς με αποτέλεσμα την ευκολότερη διεκπεραίωση των υποχρεώσεων μας και, σε βάθος χρόνου, την επίτευξη των όποιων στόχων μας.
Με λίγα λόγια; Όσο περισσότερο αναπτύσσουμε την ικανότητα της αυτοκυριαρχίας, μακροπρόθεσμα αντιμετωπίζουμε καλύτερα στρεσογόνες καταστάσεις και παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις για τη ζωή μας! #letsdothis
