Το «μικρό σας» είναι πλέον ένας μικρός μαθητής που κάνει τα πρώτα του βήματα στη γνώση και την αυτονόμηση. Πώς θα διαχειριστείτε το άγχος της αλλαγής; Η Nannuka μοιράζεται μαζί μας ιδέες και συμβουλές για το πώς θα το ενθαρρύνετε να προσαρμοστεί ευκολότερα στο νέο του περιβάλλον!
Η είσοδος στον παιδικό σταθμό και το νηπιαγωγείο μετά την ηλικία των 3 ετών είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη του παιδιού, μιας και, καθώς απομακρύνεται από το στενό οικογενειακό περιβάλλον, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και ευθύνες που λειτουργούν θετικά για την ανάπτυξή και την κοινωνικοποίησή του. Επιπλέον, μαθαίνει να εντάσσεται σε ομάδες, εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του, αποκτά τις πρώτες αναγνωστικές του ικανότητες.
Η περίοδος πριν και κατά τη διάρκεια της προσαρμογής του στον παιδικό σταθμό είναι ίσως γεμάτη απορίες και ανησυχία: «Θα τα καταφέρει; Θα μιλάει με τα άλλα παιδιά; Αν αρχίσει να κλαίει, πώς θα το χειριστεί η εκπαιδευτικός; Θα του αρέσει; Θα του λείπουμε;» Όλες αυτές είναι ανησυχίες είναι φυσιολογικές, ωστόσο δεν πρέπει να είναι εμπόδιο στο να στηρίξουμε το παιδί να κάνει τα πρώτα του βήμα προς την αυτονομία, να δημιουργήσει τους πρώτους του φίλους, να ξεκινήσει να μαθαίνει και να είναι περήφανο για τον εαυτό του.
- Μιλήστε εκτενώς μαζί του για το σχολείο, ως κάτι φυσιολογικό, χωρίς να μεγαλοποιείτε την αλλαγή. Τα παιδιά είναι ο καθρέφτης του δικού σας άγχους επομένως, όταν συνειδητοποιούν ότι κάτι είναι τόσο δύσκολο και ξένο ώστε να φοβίσει εσάς (τους γονείς του, τους οποίους θεωρεί πηγή ασφάλειας και προστασίας) είναι λογικό να αναστατώνεται και το ίδιο. Συζητήστε, λοιπόν, με ηρεμία και θετική διάθεση για το νέο περιβάλλον και εστιάστε στις όμορφες αλλαγές που θα φέρει η καινούργια τους καθημερινότητα.
- Τα παιδιά έχουν ανάγκη από «ρουτίνες» και σταθερότητα: η προετοιμασία το βράδυ (συζητάμε και ετοιμάζουμε τα ρούχα μας, φτιάχνουμε το κολατσιό μαζί) καθώς και το πρωί, είναι σημαντικά. Οι περισσότερες οικογένειες ωστόσο δεν παίρνανε πολύ χρόνο το πρωί μαζί με τα παιδιά, καθώς υπάρχει η πίεση του χρόνου της ετοιμασίας. Γι’ αυτό, ίσως, θα ήταν μια καλή ιδέα να φροντίζετε να περνάτε λίγο περισσότερο χρόνο στο πρωινό. Είναι δύσκολο, αλλά αξίζει τον κόπο!
- Την πρώτη μέρα είναι φυσιολογικό να υπάρχει ανησυχία, το παιδί να σας αποζητά έντονα, να κλαίει και ίσως να αρνείται να πάει. Πολλές φορές συναντάμε ακόμη περιπτώσεις παιδιών να εμφανίζουν έντονα συμπτώματα του άγχους αποχωρισμού(ακόμα και ανορεξία, νυχτερινή ενούρηση κλπ), αυξημένες φοβίες ή προβολή δικαιολογιών όπως «Πονάει η κοιλιά μου και δεν θέλω να πάω σχολείο». Κάθε περίπτωση παιδιού είναι διαφορετική και πρέπει να συζητείται με τον εκπαιδευτικό και αν κρίνεται σκόπιμο, με τον κατάλληλο ειδικό.
Επισκεφθείτε μαζί τους χώρους του σχολείου και ξεναγήστε το. Ακόμη, μιλήστε για τις δικές σας εμπειρίες όταν ξεκινούσατε το σχολείο, πόσο όμορφα ήταν και για τους καινούργιους φίλους που κάνατε ή εάν έχετε μεγαλύτερα παιδιά στην οικογένεια, ζητήστε τους να μιλήσουν στο μικρότερο παιδί την εμπειρία τους από τον πρώτο καιρό.
- Δημιουργήστε γέφυρες επικοινωνίας με τις εκπαιδευτικούς: Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να καταλάβει ότι το σπίτι και το σχολείο είναι δύο κόσμοι συμπληρωματικοί και όχι ξένοι μεταξύ τους. Πέρα από την επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό, οι γονείς μπορούν να ενθαρρύνουν τις εξωσχολικές δραστηριότητες με τους φίλους που δημιουργεί στο σχολείο.
Μεταδώστε του ενθουσιασμό, ακόμα κι αν είστε ανήσυχοι. Κάποια παιδιά αντιδρούν με πολύ ήπιο άγχος, το οποίο είναι δημιουργικό και φυσιολογικό απέναντι στην αλλαγή. Σε περιπτώσεις όμως αυξημένου άγχους, η αγωνία είναι πιθανόν να ξεκινάει από τους γονείς. Αν ο γονέας αισθάνεται ασφαλής, τότε και το παιδί θα αισθάνεται ασφαλές. Για να βοηθήσετε λοιπόν πρέπει κι εσείς οι ίδιοι να είστε προετοιμασμένοι για τον «αποχωρισμό». Επίσης, είναι η περίοδος που αρχίζει να αποκτά διάφορους ρόλους: είναι φίλος, μαθητής, παιδί της οικογένειας, πότε νιώθει μεγάλος, πότε μικρός. Εμπιστευθείτε το παιδί σας, ενισχύστε του την αυτοπεποίθηση όταν συναναστρέφεται με άλλα παιδιά και αποκτήστε μια σταθερά θετική στάση για το νέο στάδιο της ζωής του!
