Αρκεί ή χρειαζόμαστε την επαφή και μέσα στην εβδομάδα;
Τα περισσότερα άρθρα που αναφέρονται στις σχέσεις και συγκεκριμένα στο ερώτημα αν ο άνδρας (συνήθως) βλέπει σοβαρά τη σύντροφό του, ο ψυχολόγος ή ο αρθρογράφος που το υπογράφει, θέτει ως βασική προϋπόθεση το “Θέλει να περνάει μαζί σου τα σαββατοκύριακα;”, πέρα από το αν “απαντά αμέσως στα μηνύματα;” ή “σας έχει συστήσει στους φίλους του;“
Οπότε κάθεται η κοπέλα -συνήθως- και αναλύει μόνη της ή με τις φίλες της την συμπεριφορά του συντρόφου για να καταλήξει μέσα από αυτά τα τεστ αν τελικά είναι ουσιαστικά ζευγάρι ή απλά περνά τον χρόνο μαζί της.
Η αλήθεια είναι ότι το σαββατοκύριακα όλοι έχουμε περισσότερο χρόνο και διάθεση να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τις ώρες μας με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, καθώς είναι σίγουρο ότι μέσα στην εβδομάδα κυριαρχεί το άγχος, η πίεση χρόνου και μία ρουτίνα και καθημερινότητα που σε εκνευρίζει και σε πιέζει με κάθε τρόπο. Άρα είναι λογικό -τις δύο μέρες που θεωρητικά ξεκουραζόμαστε- να έχουμε περισσότερη όρεξη να κάνουμε πράγματα και να είμαστε πιο ευδιάθετοι. Σύμφωνα, μάλιστα, με έρευνες το σαββατοκύριακο είμαστε πιο χαρούμενοι γιατί παίρνουμε και τις πιο σοβαρές αποφάσεις για τη ζωή μας: είμαστε πιο ευγενικοί, χαμογελάμε, ασχολούμαστε με δραστηριότητες που μας ευχαριστούν και βλέπουμε τους συντρόφους μας.
Άρα, για να διατηρηθεί μία σχέση περισσότερο καιρό και με καλύτερες προϋποθέσεις είναι προτιμότερο να την “ζούμε” το σαββατοκύριακο που είμαστε πιο χαλαροί;
Και τι γίνεται μέσα στην εβδομάδα; Είμαστε δύο καλοί φίλοι που ανταλλάσσουν “καλημέρα” και “καληνύχτα”, άντε να στείλουμε κι ένα “ερωτικό” μήνυμα κατά τη διάρκεια της ημέρας για να μην ξεχνιόμαστε (άλλωστε έρχεται και το “καυτό” σαββατοκύριακο), κάνει ο καθένας τη ζωή του κι είμαστε πλήρεις κι ικανοποιημένοι;
Πώς μπορούμε να συγκρατούμε τον ενθουσιασμό μας και το πάθος μας μόνο για το σαββατοκύριακο (πέρα από τις περιπτώσεις των σχέσεων εξ αποστάσεως) ενώ μένουμε στην ίδια πόλη, μερικά χιλιόμετρα μακριά ο ένας από τον άλλον; Γιατί πρέπει να βάζουμε σε στεγανά τη σχέση και να της βάζουμε ταμπέλες; Ή αν η όλη κατάσταση αφορά μόνο το σεξ, γιατί να αφήνουμε τον άλλον να ζει σε παραισθήσεις ότι έχει σχέση “κανονική” και να τον περιορίζουμε να βρει τον πραγματικό έρωτα; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, αν δεν θέλουμε να είμαστε σε κανονική σχέση, ας μην είμαστε. Γιατί να καταπιεζόμαστε;
Ένα έχω μάθει… όταν θέλεις κάποιον στην ζωή σου, τον θέλεις κάθε μέρα και κάθε ώρα (ακόμα κι αν δεν είναι παραγωγική αυτή η ώρα όταν σκέφτεσαι έναν άνθρωπο, σύμφωνα με κάποιους). Δεν μπορείς να το απομονώσεις μόνο για το βράδυ ούτε μόνο για το σαββατοκύριακο. Κάνεις ό,τι μπορείς για να τον έχεις παρών όσο γίνεται περισσότερο, χωρίς περιορισμούς και δεν αισθάνεσαι δεσμευμένος, αλλά απλά “ξεχωριστός” που ο άλλος σου δείχνει το ενδιαφέρον του.
