Τα αουτσάιντερ, από τη Ρούλα Καρακούση

Τελικός μπάσκετ περιόδου 1998-1999. Ο Ολυμπιακός υποδέχεται στο ΣΕΦ τον Παναθηναϊκό, οι τέσσερις αγώνες που έχουν προηγηθεί τους βρίσκουν ισόπαλους και ο πέμπτος αγώνας είναι αυτός που θα ορίσει τον Πρωταθλητή Ελλάδος. Το πλεονέκτημα έδρας το έχει ο Ολυμπιακός και είναι το φαβορί για τον τίτλο. Ο Παναθηναϊκός σπάει, όπως λέει ο άνκορμαν που περιγράφει τον αγώνα, την απόρθητη έδρα του Ολυμπιακού και με 62 πόντους έναντι 53 του αντιπάλου του στέφεται Πρωταθλητής. Την επόμενη μέρα σε περιοδικό γνωστός δημοσιογράφος –γνωστός φίλαθλος του Παναθηναϊκού μεταξύ μας- γράφει για το πόσο ωραίο είναι καμιά φορά να κερδίζουν και τα αουτσάιντερ. Το θυμάμαι αυτό το κείμενο.

Πρόσφατα είδα μια φίλη μετά από καιρό. Πολύ δυνατή «παίχτρια». Διακριτική παρουσία όμως, δε σου κάνει εντύπωση με την πρώτη. Την τελευταία φορά που την είδα περνούσε δύσκολη φάση με τα αισθηματικά της. Είχε καιρό να μπει στο παιχνίδι. Νίκες μετρημένες και όχι σημαντικές. Επειδή τη γνωρίζω καλά πιστεύω πως αυτό συνέβαινε γιατί τον περισσότερο καιρό καθότανε στον πάγκο. Κι όσοι κάθονται στον πάγκο καιρό όταν τους σηκώσει ο προπονητής μια στο τόσο στο παρκέ, θα δυσκολευτούν να πάρουν πρωτοβουλία. Τα δε αστέρια του παρκέ θα είναι αρκετά κομπλεξικά για να τους δώσουν πάσα.

Τα φαβορί και τα αουτσάιντερ υπάρχουν και έξω από τα γήπεδα. Υπάρχουν τα αστέρια που με σχέσεις-καλούς προπονητές προσπάθησαν και κατάφεραν να μοσχοαναθρέψουν την αυτοπεποίθησή τους. Κι άμα ακούς και συνέχεια πόσο σημαντικός είσαι, το πιστεύεις κι εσύ, το πιστεύουν και οι άλλοι. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα πως τα αστέρια μας είναι και «άνθρακας ο θησαυρός». Απλά οι πάσες στη ζωή αξίζουν σε όλους και όχι μόνο σε αυτούς που σίγουρα θα βάλουν το καλάθι.

Η φίλη μου λοιπόν σκόραρε, πάνω που φοβόμουνα πως απογοητευμένη θα εγκαταλείψει τα παρκέ. Βρέθηκε κάποιος σημαντικός -και διορατικός για μένα- και τη σήκωσε από τον πάγκο. Της έδωσε πάσα και να εκείνη έδειξε την εντυπωσιακή της ουσία. Και σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή, εμένα δε μου φτάνει η χαρά του παιχνιδιού, θέλω να δω το αουτσάιντερ να παίρνει τη νίκη και να κάνει τη διαφορά.

Αγαπάω κι εγώ τα αουτσάιντερ, τα υποστηρίζω και χαίρομαι διπλά τη νίκη τους. Κι ας θύμωσα τότε με το δημοσιογράφο και το κείμενό του γιατί ήμουνα Ολυμπιακός…

You may also like