Tag:

μαιευτήρας

Κύστεις ωοθηκών: Τι είναι και πως τις αντιμετωπίζουμε;, από τη Μαρίνα Τοσουνίδου

by The K-magazine 21/06/2014

Γράφει η Μαρίνα Τοσουνίδου, γυναικολόγος – μαιευτήρας και συνεργάτης του doctoranytime.gr

Οι γυναικείες ορμόνες με την σειρά τους επηρεάζουν την ανάπτυξη του στήθους και των άλλων δευτερευόντων χαρακτηριστικών (τριχοφυΐα, φωνή, κατανομή λίπους), καθώς ρυθμίζουν την περίοδο.

Στις ωοθήκες μπορούν να δημιουργηθούν διάφορες κύστες. Οι κύστεις ωοθηκών μπορεί να παρομοιαστούν με ανώμαλους σάκους γεμάτους με υγρό. Οι κύστες ποικίλουν: μπορεί να είναι κάτι απλό χωρίς λόγο ανησυχίας, μπορεί όμως να είναι και κάτι που χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Συνήθως οι κύστες δεν έχουν συμπτώματα και εντοπίζονται με έναν τυπικό γυναικολογικό έλεγχο (υπερηχογράφημα). Το υπερηχογράφημα μάς δείχνει τον αριθμό (μία ή πολλές), τη θέση, το μέγεθος, και το περιεχόμενο (διαυγές, αιματηρό, παχύρρευστο, μικτό). Έτσι μας δίνει τη διάγνωση ή την υποψία για την διαφορική διάγνωση της κύστης.

Οι κύστες θα προκαλέσουν έντονο πόνο και είναι επικίνδυνες για τη ζωή όταν έχουν σπάσει (ρήξη κύστης) – ελευθερώνοντας το περιεχόμενό της στην κοιλιακή χώρα ῄ έχουν συστραφεί (συστροφή κύστης) – δηλαδή να φράξει την παροχή αίματος στην ωοθήκη. Και οι δυο λόγοι είναι πολύ σοβαροί και απαιτούν άμεση ιατρική επέμβαση.

Άλλες φορές οι κύστεις μπορούν να δημιουργήσουν:

* Πίεση, βάρος η πόνο χαμηλά στην κοιλιά

* Συχνοουρία, από πίεση που ασκούν στην ουροδόχο κύστη

* Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή

* Πόνο στην περίοδο

Τι προκαλεί τις κύστεις

Δεν υπάρχει ξεκάθαρη αιτία που μπορεί να δημιουργήσει τις κύστες στις ωοθήκες. Συνήθως οφείλονται σε ορμονικές διαταραχές:εκείνο που είναι σίγουρο είναι πως δεν έχουν σχέση με κληρονομικότητα και ότι δεν αποτελούν κατά κανόνα ένδειξη καρκίνου

Οι πιο συνηθισμένοι τύποι κυστών είναι:

Λειτουργικές κύστες. Είναι οι πιο συνηθισμένες και δημιουργούνται κατά τον κύκλο. Κάθε μήνα οι γυναικείες ωοθήκες δημιουργούν περίπου 20 κύστες οι οποίες περιέχουν ωάρια. Όταν ένα ωράριο ωριμάσει, η κύστη που το περιέχει, (περίπου 2 cm) σπάει, απελευθερώνοντάς το, ενώ οι υπόλοιπες καταστρέφονται.

* Ωοθηλακικές κύστες. Είναι οι κύστες που δημιουργούνται αν δεν σπάσει το ωάριο. Αυτές συνήθως εξαφανίζονται μετά από δύο ή τρεις μήνες.

* Ωχρινική κύστη. Είναι κύστες που δημιουργούνται αν δεν απελευθερωθεί το ωάριο και περιέχουν αίμα. Συνήθως εξαφανίζονται μετά από μερικές εβδομάδες. Άλλες φορές μεγαλώνουν και προκαλούν πόνο η και αιμορραγία.

Ενδομητριωσικές κύστες: Αναπτύσσονται παράλληλα με την ενδομητρίωση στις ωοθήκες. Είναι επίσης γνωστές ως αιμορραγικές κύστες (“chocolate cysts”) εξαιτίας της χαρακτηριστικής τους εμφάνισης. Όταν υφίστανται ρήξη μπορεί να προκαλέσουν πυελικό πόνο, ακόμη και υπογονιμότητα.

Καλοήθεις νεοπλασματικές κύστες: Λιγότερο συνηθισμένες από τις λειτουργικές κύστες. Ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι το καλοήθες κυστικό τεράτωμα ή η δερμοειδής κύστη.

Κακοήθεις κύστες: Παρουσιάζονται συχνά μετά την εμμηνόπαυση, αλλά μπορεί να εμφανιστούν σε κάθε ηλικιακή ομάδα

Πολυκυστικές ωοθήκες. Δημιουργούνται πολλαπλά ωοθηλάκια (κύστες που περιέχουν ωάρια) που όμως δεν ωριμάζουν σε κάθε κύκλο για να σπάσουν. Έτσι συσσωρεύονται με το χρόνο και δημιουργούν πολλαπλές μικρές κύστες στις ωοθήκες.

Θεραπεία

Εκείνο που θα κρίνει τον τρόπο θεραπείας είναι ο τύπος της κύστης! Ανάλογα με τον τύπο της κύστης και το ατομικό σου ιστορικό ο γυναικολόγος θα κρίνει την κατάλληλη θεραπεία.

Αναμονή. Οι λειτουργικές κύστες ωοθηκών συνήθως εξαφανίζονται μόνες τους μετά από λίγες εβδομάδες. Το επαναληπτικό υπερηχογράφημα θα μας δείξει την πορεία τους.

Αντισυλληπτικά. Σε περίπτωση που παραμένουν ή αυξάνουν σε μέγεθος ή αριθμό, χρησιμοποιούμε ορμονική θεραπεία. Γυναίκες που δημιουργούν συχνά κύστες στις ωοθήκες ή έχουν πολυκυστικές ωοθήκες λαμβάνουν αντισυλληπτικά δισκία για πρόληψη.

Χειρουργικά αφαιρούμε τις κύστες που παραμένουν, γίνονται μεγαλύτερες, περισσότερες ή έχουν περίεργη υφή στο υπερηχογράφημα και δημιουργούν πόνο. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι για την αφαίρεση των κυστών.

Λαπαροσκοπικά και Λαπαροτομικά.

* Λαπαροσκοπικά αφαιρούνται οι κύστες που είναι μικρές και έχουν καλή όψη

* Λαπαροτομικά αφαιρούνται οι κύστες που είναι μεγαλύτερες και υπάρχει υποψία για κακοήθεια.

Οι κύστες ωοθηκών είναι ένα συνηθισμένο γυναικολογικό πρόβλημα. Οι περισσότερες κύστεις ωοθήκης είναι καλοήθεις (μη καρκινογόνες) και δεν προκαλούν συμπτώματα. Μερικές προκαλούν προβλήματα όπως πόνο και άστατη αιμορραγία. Μπορεί να είναι μια κύστη που θα εξαφανιστεί από μόνη της, μπορεί όμως να χρειαστεί και χειρουργείο… Το μόνο σίγουρο είναι ότι το μοναδικό σου όπλο είναι ο γυναικολόγος σου και η τακτική επίσκεψη σε αυτόν.

21/06/2014 0 comment

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, από τον Δρ. Μιχαήλ Γ. Λιτό

by The K-magazine 09/09/2013

Γράφει ο Δρ. Μιχαήλ Γ. Λιτός, Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος*

Σε ολόκληρη την Ευρώπη, περίπου 60.000 γυναίκες εμφανίζουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και 30.000 πεθαίνουν εξαιτίας αυτού κάθε χρόνο. Η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών των περιστατικών ασθένειας και θανάτων θα μπορούσε να είχε προληφθεί μέσω των προγραμμάτων πληθυσμιακού ελέγχου και εμβολιασμού.

Ο τράχηλος είναι το κατώτερο τμήμα της μήτρας, το οποίο προβάλλει μέσα στον κόλπο. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας προκαλείται από τον Ιό των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV). Ο HPV στη γεννητική περιοχή μεταδίδεται συνήθως με την σεξουαλική πράξη, αλλά μπορεί να μεταδοθεί και με απλή δερματική επαφή. Υπάρχουν περισσότεροι από 100 τύποι του ιού, περίπου 40 από αυτούς μπορούν να μολύνουν τη γεννητική περιοχή ανδρών και γυναικών και 13 είναι υψηλού κινδύνου να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Οι ιοί αυτοί είναι ευρύτατα διαδεδομένοι ώστε οι περισσότεροι σεξουαλικά ενεργοί άνθρωποι θα εκτεθούν σε αυτούς κάποια στιγμή στην ζωή τους. Στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων το ανοσποιητικό σύστημα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την μόλυνση η οποία υποχωρεί χωρίς το άτομο να αντιληφθεί οτιδήποτε. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να εμφανιστούν αλλοιώσεις στα κύτταρα του τραχήλου, οί οποίες αν δεν υποχωρήσουν και δεν θεραπευθούν, μπορούν μακροπρόθεσμα να εξελιχθούν σε καρκίνο. Η μετεξέλιξη αυτή απαιτεί συνήθως αρκετά χρόνια. Με άλλα λόγια, πολλές γυναίκες θα εκτεθούν στους HPV, λίγες θα εμφανίσουν τραχηλικές αλλοιώσεις και ελάχιστες θα αναπτύξουν καρκίνο. Ο στόχος του προληπτικού ελέγχου είναι να ανιχνεύσει τις περιπτώσεις τραχηλικών αλλοιώσεων που είναι ύποπτες και να τις αντιμετωπίσει προτού εμφανιστεί καρκίνος.

Για τον προληπτικό έλεγχο του τραχήλου της μήτρας χρησιμοποιείται το Τεστ Παπανικολάου (επίχρισμα ή/και υγρή κυτταρολογία), δηλαδή λαμβάνονται κύτταρα από την επιφάνεια του τραχήλου και εξετάζονται μικροσκοπικά ώστε να εντοπιστεί τυχόν μικρή ή μεγάλη ατυπία. Πρόσφατα έχουν αναπτυχθεί μέθοδοι ανίχνευσης του DNA του ιού, με τις οποίες ταυτοποιείται ο τύπος του HPV και το αν είναι υψηλού κινδύνου. Το μέγεθος και η βαρύτητα της τραχηλικής αλλοίωσης εκτιμάται με την κολποσκόπηση, κατά την οποία ο τράχηλος χρωματίζεται κατάλληλα και επισκοπείται σε μεγένθυνση. Η διάγνωση συχνά επιβεβαιώνεται με την λήψη βιοψίας. Οι χαμηλού βαθμού αλλοιώσεις μπορούν να υποχωρήσουν ακόμα και χωρίς θεραπεία. Εφόσον επιμένουν, και κυρίως, όταν εξελίσσονται σε υψηλού βαθμού αλλαοιώσεις, απαιτείται θεραπεία. Όλες οι θεραπευτικές παρεμβάσεις είναι επεμβατικές και βασίζονται στην καταστροφή ή την αφαίρεση των τραχηλικών αλλοιώσεων υπό τοπική ή γενική αναισθησία.

Εκτός από την προληπτική διάγνωση και θεραπεία, υπάρχει πλέον διαθέσιμος και προληπτικός εμβολιασμός. Τα διαθέσιμα εμβόλια προσφέρουν αποδεδειγμένη ανοσία από τους ιούς HPV 16 και 18, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τα 2/3 των σοβαρών περιπτώσεων παθολογίας του τραχήλου. Αναμένεται ότι θα μειώσουν σημαντικά τον αριθμό των γυναικών που θα χρειατούν θεραπεία στο μέλλον, όμως δεν μπορούν να μηδενίσουν τον κίνδυνο.

Κάθε γυναίκα πρέπει να θυμάται ότι ο συστηματικός προληπτικός έλεγχος πραγματικά σώζει ζωές, αφού αντιμετωπίζει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας προτού καν εμφανιστεί.

Ο Δρ. Μιχαήλ Γ. Λιτός είναι Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεργάζεται με το doctoranytime.gr , που σας εξασφαλίζει μια πιο εύκολη καθημερινότητα για τη φροντίδα της υγείας σας, καθώς:
– Βρίσκετε τον κατάλληλο γιατρό αξιολογώντας πληροφορίες όπως βιογραφικό, εμπειρία, εξειδίκευση, κόστος επίσκεψης, αξιολόγηση άλλων ασθενών κ.α.
– Κλείνετε το ραντεβού σας δωρεάν & online οποιαδήποτε στιγμή και σε λιγότερο από 1΄
– Έχετε τον πλήρη έλεγχο της παρακολούθησης της υγείας σας, διατηρώντας το ιατρικό ιστορικό σας στην προσωπική σας σελίδα!

09/09/2013 0 comment

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας: ο σιωπηλός εχθρός που μπορούμε να νικήσουμε!!

by George Portelli 23/01/2013

από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο, Μαιευτήρα-Γυναικολόγο*

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, είναι ο τρίτος πιο διαδεδομένος καρκίνος στον κόσμο. Είναι ο δεύτερος, μετά τον καρκίνο μαστού, πιο κοινός και κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες στις αναπτυσσόμενες χώρες. Περίπου 200.000 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από τη νόσο. Περίπου 40 γυναίκες πεθαίνουν κάθε μέρα στην Ευρώπη από τον καρκίνο αυτό.

Εδώ και λίγα χρόνια έχει αποδεδειχθεί ότι ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (ΗPV), είναι η αιτία για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Έχουν βρεθεί πάνω από 200 τύποι του ιού. Μερικοί από αυτούς προκαλούν σε κάποιες γυναίκες αλλοιώσεις στον τράχηλο της μήτρας, και οι οποίες μπορεί να καταλήξουν σε καρκίνο του τραχήλου. Πρέπει όμως να τονίσουμε ότι, μόνο ένα μικρό σχετικά ποσοστό, και όχι όλες οι γυναίκες, με HPV λοίμωξη θα φτάσουν να αναπτύξουν καρκίνο.

Μεταδίδεται κυρίως με το σεξ και προσβάλλει συνήθως νεαρά άτομα, άντρες και γυναίκες. Μικρότερη πιθανότητα μετάδοσης του ιού υπάρχει και από τη μητέρα στο νεογνό κατά τον φυσιολογικό τοκετό ή ακόμα και μεταξύ των μελών μιας οικογένειας, από τους γονείς στα παιδιά ή από αδελφή σε αδελφή, με την κοινή χρήση, κυρίως ρούχων ή ειδών προσωπικής υγιεινής κ.α., αν και οι θεωρίες αυτές δεν έχουν αποδειχθεί. Είναι ίσως το πιο συχνό σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. Στην Αμερική, παρουσιάζονται περίπου 5,5 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις κάθε χρόνο. Επίσης, έχει βρεθεί ότι περίπου 70-80% των σεξουαλικά ενεργών ανθρώπων θα μολυνθούν από τον ιό σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Η διάδοση του ιού είναι τόσο γρήγορη ώστε η πιθανότητα μια σεξουαλικά ενεργής γυναίκα μέχρι 30 ετών, να προσβληθεί από τη λοίμωξη, είναι ως 30%. Οι περισσότερες γυναίκες μολύνονται από τον ιό συνήθως τα δυο ή τρία πρώτα χρόνια από την έναρξη των σεξουαλικών επαφών.
Η παρουσία του HPV είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθεί καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, καθώς ανιχνεύεται σε πάνω από 90% αυτών των καρκίνων. Ωστόσο, η λοίμωξη από HPV δεν είναι αρκετή από μόνη της, για την δημιουργία καρκίνου, καθώς οι διάφοροι τύποι του ιού διακρίνονται σε:

α) Υψηλού κινδύνου ή ογκογόνοι

β) Χαμηλού κινδύνου ή καλοήθεις και

γ) ενδιάμεσου κινδύνου.

Επίσης, μελέτες έχουν δείξει πως ακόμα και από αυτές τις γυναίκες που έχουν μολυνθεί από ογκογόνους HPV τύπους, ένα μικρό μόνο ποσοστό γυναικών θα αναπτύξουν καρκίνο. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που θεωρείται ότι πρέπει να συνυπάρχουν για την εξέλιξη μιας λοίμωξης σε καρκίνο (για παράδειγμα: κάπνισμα, συνδυασμός με άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, η έναρξη των σεξουαλικών επαφών σε μικρή ηλικία, και πολλά άλλα).

Η προληψη είναι η καλυτερη αντιμετωπιση

Το 1950 ο Γ. Παπανικολάου ανακάλυψε την εξέταση κατά Παπανικολάου με σκοπό την έγκαιρη ανίχνευση προκαρκινικών και καρκινικών αλλοιώσεων του τραχήλου της μήτρας, σώζοντας εκατομμύρια γυναικών από την θανατηφόρα αυτή ασθένεια. Η εξέταση κατά Παπανικολάου πρέπει απαραίτητα να γίνεται από κάθε σεξουαλικά δραστήρια ή πρώην δραστήρια γυναίκα. Σύμφωνα με Αμερικανικές Επιστημονικές Εταιρείες, η εξέταση πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 21 ετών ή μέσα στα τρία πρώτα χρόνια της σεξουαλικής δραστηριότητας των νεαρών γυναικών και να συνεχίζεται μέχρι την ηλικία των 75 ετών. Από τότε και μετά, ανάλογα με την περίπτωση, πρέπει να επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η επανάληψη της εξέτασης δεν πρέπει να ξεπερνά τα δύο χρόνια σε καμία περίπτωση.

Τα εμβόλια «κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας»

Από το 2002 έχει ξεκινήσει η εφαρμογή εμβολιασμού για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Φαίνεται ότι τα εμβόλια έχουν άριστη αποτελεσματικότητα και δεν παρατηρούνται σοβαρές παρενέργειες. Σαφέστατα, το μεγαλύτερο όφελος μπορεί να επιτευχθεί όταν ο εμβολιασμός προγραμματιστεί και ολοκληρωθεί πριν από την έναρξη των σεξουαλικών επαφών. Για το σκοπό αυτό, έχουν ενταχθεί στο πλαίσιο του τακτικού προληπτικού εμβολιασμού στα παιδιά.

Σε κάθε όμως περίπτωση, υπάρχει όφελος για όλες τις γυναίκες σχεδόν σε όλες τις ηλικίες. Έτσι συνιστάται ο εμβολιασμός και για τις ηλικίες έως και 26 ετών. Για μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες η χρησιμότητα του εμβολίου είναι αντικείμενο συζήτησης μεταξύ γυναίκας και Γυναικολόγου. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι σε καμία περίπτωση, ακόμα και μετά από εμβολιασμό, οι γυναίκες δεν πρέπει να σταματούν την προληπτική εξέταση κατά Παπανικολάου, με στόχο την πρόληψη βλαβών από τους υπόλοιπους τύπους του ιού.
Τέλος, μακρινή ελπίδα όλων μας αποτελεί η κατασκευή και εφαρμογή και θεραπευτικού εμβολίου για τις γυναίκες εκείνες που ήδη έχουν έρθει σε επαφή ή έχουν αναπτύξει βλάβες στον τράχηλο της μήτρας, λόγω της HPV λοίμωξης.

*Παναγιώτης Χριστόπουλος MD,MSc,PhD,IFEPAG
Μαιευτήρας – Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνων

http://healthylady.gr
τηλ. 210 69 19 219

23/01/2013 0 comment

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Νέα δεδομένα στην εξωσωματική γονιμοποίηση

by George Portelli 15/01/2013

από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο, Μαιευτήρα-Γυναικολόγο

Ισπανοί Επιστήμονες μελέτησαν τις πιθανότητες επιτυχίας προσπαθειών εξωσωματικής γονιμοποίησης, με κατεψυγμένα έμβρυα σε σύγκριση με τα φρέσκα ¨μη-κατεψυγμένα¨.

Αντίθετα με όσα πιστεύουμε μέχρι σήμερα, υποστηρίζουν ότι οι προσπάθειες για εγκυμοσύνη με εξωσωματική γονιμοποίηση έχουν καλύτερα αποτελέσματα όταν χρησιμοποιούμε κατεψυγμένα έμβρυα και όχι τα ¨φρέσκα¨. Επίσης τα αποτελέσματα της μελέτης τους δείχνουν ότι είναι μικρότερο και το ποσοστό των αποβολών.

Η άποψη τους στηρίζεται στην υπόθεση ότι όταν προσπαθούμε να πετύχουμε μια εγκυμοσύνη με φρέσκα έμβρυα, η μήτρα δεν είναι τόσο «φιλόξενη» λόγω των φαρμάκων που έχουν προηγηθεί για να ληφθούν τα ωάρια. Αντίθετα, αν τα έμβρυα καταψυχθούν και μεταφερθούν αργότερα στη μήτρα, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι καλύτερες γιατί η μήτρα δέχεται καλύτερα τα έμβρυα.

http://healthylady.gr,
τηλ. 210 69 19 219

15/01/2013 0 comment

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Τι πρέπει να γνωρίζετε για το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

by George Portelli 11/01/2013

από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο, Μαιευτήρα-Γυναικολόγο*

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών αποτελεί ίσως τη συχνότερη ορμονική διαταραχή των νέων γυναικών. Η πιθανότητα εμφάνισης του προβλήματος στην Ελλάδα υπολογίζεται περίπου σε 7% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Αν και το σύνδρομο εμφανίζεται από την εφηβεία, συνήθως η γυναίκα καθυστερεί να αναζητήσει ιατρική βοήθεια, μέχρι να ανησυχήσει για την αυξημένη τριχοφυΐα, την ακατάστατη «περίοδο» της ή την αδυναμία της να επιτύχει μια εγκυμοσύνη.

Τα κύρια χαρακτηριστικά του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών είναι οι διαταραχές του «κύκλου» και η αύξηση των «ανδρικών ορμονών» στη γυναίκα. Αν και η αιτία του συνδρόμου είναι άγνωστη, φαίνεται ότι η διαταραχή στην απελευθέρωση κάποιων ορμονών διαταράσσει και τη λειτουργία των ωοθηκών. Συχνά αυτή η διαταραχή αφορά την παραγωγή ορμονών «ανδρικού τύπου». Τα τελευταία χρόνια, μεγάλες επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι βασικό ρολό στην εμφάνιση του συνδρόμου παίζει ο παθολογικός μεταβολισμός του «σακχάρου», με αυξημένη παραγωγής ινσουλίνης. Σημαντικός είναι και ο ρόλος του σωματικού βάρους της γυναίκας, με τις υπέρβαρες να έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση για το σύνδρομο. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση καθώς για παράδειγμα, οι αδελφές όσων γυναικών έχουν πολυκυστικές ωοθήκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν και αυτές την πάθηση.

Για τη διάγνωση του συνδρόμου σε μια γυναίκα πρέπει να ακολουθούνται πολύ συγκεκριμένα κριτήρια, όπως αυτά έχουν θεσμοθετηθεί από μεγάλες Επιστημονικές εταιρείες. Η διάγνωση πρέπει να τίθεται με προσοχή, και όχι επιπόλαια, από γιατρούς που έχουν γνώσεις και εμπειρία πάνω στο θέμα. Κάθε λάθος διάγνωση επιβαρύνει ψυχολογικά τη γυναίκα και το οικογενειακό της περιβάλλον.

Η σωστή διάγνωση της πάθησης ξεκινά με την λήψη ενός λεπτομερούς ατομικού και οικογενειακού ιστορικού και συνεχίζεται με την φυσική εξέταση. Αναζητούνται ανωμαλίες στον κύκλο της γυναίκας (που συχνά ξεκινούν από την εφηβεία), με συχνότερη την εμφάνιση της «περιόδου» ανά αραιά και άστατα, χρονικά διαστήματα. Επίσης, η αυξημένη τριχοφυΐα, με παρουσία ή όχι ακμής, είναι ένα σημείο που βάζει την υποψία πιθανής αυξημένης παραγωγής «ανδρικών» ορμονών. Η αξιολόγηση της πρέπει να υπολογίζεται με βάση συγκεκριμένη βαθμολόγηση, σε ειδικούς πίνακες. Η παχυσαρκία, το ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη στην οικογένεια, η υπογονιμότητα της μητέρας και άλλες πληροφορίες είναι σημαντικές για να προσανατολίσουν τον γυναικολόγο. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει να αποκλείσουμε την πιθανότητα παρουσίας κάποιων άλλων παθήσεων, που να μοιάζουν με το σύνδρομο, όπως άλλα ορμονικά προβλήματα, τη μακροχρόνια λήψη φαρμάκων, την παρουσία άλλων ανατομικών ανωμαλιών (πχ κύστες ωοθηκών) ή άλλα σπανιότερα προβλήματα.

Τέλος, η διάγνωση θα στηριχθεί σε εξετάσεις για τον έλεγχο τόσο των «ανδρικών» όσο και άλλων ορμονών, αλλά και στο υπερηχογράφημα για να δούμε την μορφολογία των ωοθηκών. Πρέπει να τονίσουμε ότι η πολυκυστική μορφή των ωοθηκών στο υπερηχογράφημα δεν είναι αρκετή από μόνη της για τη διάγνωση. Επίσης είναι σημαντικό να πούμε ότι οι εξετάσεις αυτές πρέπει να γίνονται κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως για παράδειγμα σε συγκεκριμένες ημέρες του κύκλου, και όχι τυχαία.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να συνυπολογίζονται διάφορες λεπτομέρειες, για κάθε γυναίκα ξεχωριστά, ανάλογα με τις προσωπικές της ανάγκες και επιθυμίες. Σε γενικές γραμμές, τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν τις περισσότερες γυναίκες με το σύνδρομο είναι οι διαταραχές του μεταβολισμού, η υπογονιμότητα, οι διαταραχές της «περιόδου» και η αυξημένη τριχοφυΐα. Τα ενοχλήματα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα με την περίπτωση. Είναι λογικό ότι, οι γυναίκες που επιθυμούν άμεσα κύηση πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τις Έφηβες. Έτσι, σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν φάρμακα που έχουν σαν σκοπό την επίτευξη εγκυμοσύνης, ενώ σε κάποιες άλλες νέες γυναίκες τα κατάλληλα αντισυλληπτικά χάπια μπορούν να βοηθήσουν τόσο για την αποκατάσταση της ρυθμικότητας της περιόδου όσο και για αντισυλληπτική προστασία παράλληλα. Υπάρχουν και άλλες θεραπευτικές προτάσεις όπως αντιανδρογόνες ουσίες ή χειρουργική αντιμετώπιση που αφορούν μόνο μια μικρή υποομάδα των ασθενών και δεν βρίσκουν μεγάλη εφαρμογή στην Ελλάδα.

Σε γυναίκες με πρόβλημα στο μεταβολισμό του σακχάρου πρέπει να αντιμετωπίζεται η αιτία. Η ακμή και η αυξημένη τριχοφυΐα μπορεί να απαιτούν επιπλέον φαρμακευτική θεραπεία ή αισθητικές παρεμβάσεις (laser αποτρίχωση κλπ).
Οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν, μετά από πολλά χρόνια, καρδιαγγειακά επεισόδια, σακχαρώδη διαβήτη, και άλλα σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Για το λόγο αυτό προτείνεται η τακτική, περιοδική εξέταση των γυναικών με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ιδίως μετά την ηλικία των 30 ετών. Επίσης, το σύνδρομο είναι ίσως η συχνότερη αιτία υπογονιμότητας και για το λόγο αυτό κάθε γυναίκα με πρόβλημα στην επίτευξη μιας εγκυμοσύνης πρέπει να ελέγχεται για την παρουσία του συνδρόμου.

Σαν συμπέρασμα θέλουμε να τονίσουμε ότι, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών αποτελεί ένα συνδυασμό διαφόρων αιτιών αλλά και πολλών συμπτωμάτων. Η σωστή διάγνωση πρέπει να στηρίζεται σε αξιόπιστα και συγκεκριμένα κριτήρια, και όχι σε επιπόλαια συμπεράσματα. Κάθε γυναίκα πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, με βάση τις προσωπικές της ανάγκες και απαιτήσεις. Την γνώση και εμπειρία τόσο για τη σωστή διάγνωση όσο και τη σωστή αντιμετώπιση έχει ο εξειδικευμένος γυναικολόγος. Στόχος είναι η αποκατάσταση της γονιμότητας και της αναπαραγωγικής λειτουργίας της γυναίκας αλλά και η προστασία από τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του συνδρόμου.

http://healthylady.gr,
τηλ. 210 69 19 219

11/01/2013 0 comment

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

20η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης: Η πρόληψη ξεκινά από νωρίς!

by George Portelli 20/10/2012

από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο, Μαιευτήρα-Γυναικολόγο*
Η οστεοπόρωση είναι μια πάθηση των οστών που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα και επομένως, δηλαδή μικρής ανθεκτικότητας οστά. Αποτέλεσμα είναι η γυναίκα να έχει μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάγματα. Η πυκνότητα των οστών μειώνεται απότομα και σε σημαντικό βαθμό, αμέσως μόλις ξεκινά η εμμηνόπαυση. Τότε παρουσιάζεται απότομη αύξηση των καταγμάτων, αρχικά του καρπού και της σπονδυλικής στήλης, και αργότερα του ισχίου. Η μία στις τρεις γυναίκες θα υποστεί κάταγμα μετά την εμμηνόπαυση, ενώ μέχρι την ηλικία των 80 χρόνων οι 2 στις 3 θα παρουσιάσουν συμπιεστικό σπονδυλικό κάταγμα.

Ο κίνδυνος οστεοπόρωσης εξαρτάται από τον ρυθμό απώλειας οστικής μάζας αλλά και από την μέγιστη οστική πυκνότητα της γυναίκας πριν την εμμηνόπαυση. Η μέγιστη οστική πυκνότητα, η οστική απώλεια και ο κίνδυνος για κατάγματα εξαρτώνται από παράγοντες που σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την ομαλή «περίοδο» κατά τα αναπαραγωγικά της χρόνια. Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν είναι διάφορες άλλες παθήσεις (πχ. Θυρεοειδοπάθειες) ή φάρμακα (πχ, κορτιζόνη), το κάπνισμα, η σωματική άσκηση και άλλα.

Τα οιστρογόνα (γυναικείες ορμόνες) έχουν σημαντικότατο ρόλο στον οστικό μεταβολισμό. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι οποιαδήποτε ανωμαλία στη λειτουργία των ωοθηκών (πχ πρώιμη εμμηνόπαυση, χειρουργική αφαίρεση ωοθηκών, κλπ) μπορεί να επηρεάσει αρκετά την οστική πυκνότητα. Για το λόγο αυτό, κατά τα πέντε πρώτα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση (όταν τα οιστρογόνα μειώνονται δραματικά), η οστική απώλεια φτάνει μέχρι και το 5% ανά έτος!

Η πρόληψη έχει μεγάλη σημασία. Η θεραπεία πρέπει να είναι άμεση για να προλάβουμε την μεγάλη απώλεια οστικής μάζας, κατά τα πρώτα χρόνια της εμμηνόπαυσης. Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας είναι η καλύτερη μέθοδος αναγνώρισης των γυναικών σε αυξημένο κίνδυνο. Επίσης, άλλοι δείκτες μας βοηθούν να υπολογίσουμε την ταχύτητα απώλειας οστικής μάζας.

Η θεραπεία της οστεοπόρωσης περιλαμβάνει πολλές εναλλακτικές λύσεις, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε γυναίκας. Τα φάρμακα κατά της οστεοπόρωσης μειώνουν δραστικά τον κίνδυνο καταγμάτων. Όποιο φάρμακο και αν επιλέξουμε, η γυναίκα πρέπει να λαμβάνει ασβέστιο και βιταμίνη D, ως βασική αντιμετώπιση.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Για το λόγο αυτό, κάθε γυναίκα πρέπει να φροντίζει, από τη νεαρή της ηλικία, να αποκτήσει όσο το δυνατό υψηλότερη οστική πυκνότητα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι, η μεγίστη οστική μάζα αποκτάται στην ηλικία μεταξύ 25 με 30 ετών. Συνεπώς, πρέπει να αποφεύγονται όλοι οι προδιαθεσικοί παράγοντες για οστεοπόρωση (πχ κάπνισμα, διαταραχές της «περιόδου», προβλήματα θυρεοειδούς), να ακολουθείται σωστή διατροφή και άσκηση, και να ξεκινά θεραπεία υποκατάστασης αμέσως μετά την έναρξη της εμμηνόπαυσης. Θυμηθείτε ότι, η γυναίκα θα περάσει το 1/3 της ζωής της στην εμμηνόπαυση. Ας είναι λοιπόν αυτά τα χρόνια γεμάτα υγεία και ενέργεια. Ας είναι γεμάτα αληθινή, ποιοτική ζωή.

Τηλ. 210 69 19 219
Email: info@healthylady.gr

20/10/2012 0 comment

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής…και οι εγκυμονούσες πρέπει να προσέχουν!

by George Portelli 17/10/2012

από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο, Μαιευτήρα-Γυναικολόγο*

Χθες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής και αν εγκυμονείτε καλό είναι να θυμαστε τα εξής:

Μία γυναίκα που μπαίνει στην εγκυμοσύνη με ασθενές διατροφικό προφίλ υπάρχει κίνδυνος να μην αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της εγκυμοσύνης, και βάζει σε κίνδυνο την υγεία της ίδιας όπως και του βρέφους.

Τα έμβρυα που μεγαλώνουν σε ανεπαρκείς συνθήκες, υπάρχει κίνδυνος να γεννηθούν με πολύ χαμηλό σωματικό βάρος, να έχουν διανοητική καθυστέρηση και ελλιπή ανάπτυξη.

Η διατροφή πριν και μετά την εγκυμοσύνη και κατά τη διάρκεια του θηλασμού παίζει καθοριστικό ρόλο μακροπρόθεσμα στην υγεία του βρέφους και της μητέρας.

Μαμάδες με καλή υγεία γεννούν και πιο υγιή μωρά. Άρα οι μαμάδες πρέπει να ξεκινούν με σωστό σωματικό βάρος μια εγκυμοσύνη. Οι παχύσαρκες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν υπέρταση, πρόωρο τοκετό, και άλλα προβλήματα.

Οι γυναίκες που είναι έγκυες πρέπει να φροντίζουν ώστε η διατροφή τους να περιλαμβάνει περισσότερη πρωτεΐνη, περισσότερες βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, όπως φυλικό οξύ, ασβέστιο και σίδηρο.

Οι έγκυες γυναίκες ΔΕΝ πρέπει να τρώνε για δύο! Αν δεν είσαστε υπέρβαρη, πρέπει να λαμβάνετε μέχρι 300 θερμίδες επιπλέον την ημέρα, μετά τη μέση της εγκυμοσύνης!

Τα γεύματα να είναι μικρά και συχνά.
Να μην ξεχνά τα συμπληρώματα διατροφής (σίδηρο, ασβέστιο κλπ).
Να αποφύγει τα μεγάλα και ωμά ψάρια, τα μαλακά τυριά και τις σαλάτες εκτός σπιτιού. Επίσης, το αλκοόλ, τον πολύ καφέ, το πολύ τσάι και τα όξινα και ανθρακούχα ποτά, τα πολλά λιπαρά, το αλάτι και τις σακχαρούχες τροφές.
Εάν είναι υπέρβαρη ή λιποβαρής, θα χρειαστεί να ακολουθήσει ειδικό διαιτολόγιο που θα υποδείξει ο Γυναικολόγος.

Οι ημερήσιες ανάγκες της εγκύου ανέρχονται σε 2.500 χιλιάδες θερμίδες περίπου. Πολλά εξαρτώνται και από τη φυσική της δραστηριότητα. Αν μια γυναίκα δεν είναι υπέρβαρη πριν μείνει έγκυος, πρέπει να πάρει συνολικά, για όλη την διάρκεια της κύησης, μέχρι 10-12 κιλά.

Με οδηγό τα παραπάνω, στο Κέντρο μας παρέχουμε και διατροφική υποστήριξη από Κλινική Διαιτολόγο-Διατροφολόγο, εξειδικευμένη σε διατροφικά θέματα κατά την εγκυμοσύνη.

Με τον τρόπο αυτό οι γυναίκες εξασφαλίζουν μια σωστή διατροφή:
α) πριν την εγκυμοσύνη ώστε να ξεκινήσουν την κύηση με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες,
β) κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ώστε να επιτυγχάνουμε την βέλτιστη πρόσληψη θρεπτικών ουσιών χωρίς περιττές θερμίδες και βάρος και
γ) κατά την λοχεία και γαλουχία ώστε να έχουμε σωστή και γρήγορη απώλεια των κιλών της εγκυμοσύνης.

Ενημερωθείτε σωστά, προστατέψτε τον εαυτό σας…

Τηλ. 210 69 19 219
Email: info@healthylady.gr

17/10/2012 0 comment

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Μακροχρόνιες επιτπώσεις των πολυκυστικών ωοθηκών

by George Portelli 01/10/2012

από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο, Μαιευτήρα-Γυναικολόγο*

Πολλές και μεγάλες επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, εκτός από τις άμεσες συνέπειες του (διαταραχές κύκλου, υπογονιμότητα, δασυτριχισμός και ακμή) έχει και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών.

Οι σπουδαιότερες επιπτώσεις του, μετά από πολλά χρόνια, είναι ο σακχαρώδης διαβήτης και ο αυξημένος κίνδυνος για καρδιαγγειακά νοσήματα. Αυτό οφείλεται στην παχυσαρκία, την διαταραχή της ινσουλίνης, τα αυξημένα λιπίδια στο αίμα και άλλες μεταβολικές και ορμονικές διαταραχές που υπάρχουν συνήθως στις ασθενείς με το σύνδρομο.

Με τη σωστή διάγνωση και την έγκαιρη – έγκυρη αντιμετώπιση, ο κίνδυνος για μελλοντικές επιπλοκές απομακρύνεται.

Ενημερωθείτε υπεύθυνα και βρείτε λύσεις…!!!

http://healthylady.gr,
τηλ. 210 69 19 219

01/10/2012 0 comment

NEWS

New Yorker: The Score…πώς ο τοκετός έγινε βιομηχανία!,από τη Λίνα Γριβογιάννη

by The K-magazine 25/07/2012

Ο ερχομός ενός νέου ανθρώπου στη ζωή είναι ένα ευτυχές γεγονός. Οι γονείς το περιμένουν με χαρά και ανυπομονησία. Είναι λοιπόν ένα γεγονός που θα έπρεπε να γίνεται και αντικείμενο εκμετάλλευσης από όποιον μπορεί να το κάνει; Η σωστή απάντηση είναι πώς όχι αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει. Το περιοδικό New Yorker σε ένα πρόσφατο άρθρο του έθιξε και ανέπτυξε πολύπλευρα αυτό το θέμα.

Το ζευγάρι του άρθρου περιμένει το πρώτο του παιδί και μάλιστα η μέλλουσα μητέρα είναι μαιευτήρας, γεγονός που ίσως κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Η Ελίζαμπεθ που είναι η έγκυος δεν ήθελε να κάνει επισκληρίδιο ένεση γιατί ήθελε να νιώσει όλη τη διαδικασία του τοκετού , θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα είχε τον έλεγχο του σώματος της. Επίσης έπειτα από τα μαθήματα τοκετού που είχε πάρει, έμαθε ότι είναι καλύτερα να έχεις μαζί σου ένα βοηθό να σε καθοδήγει διότι με αυτό τον τρόπο είναι εύκολο να είναι πιο ομαλή η γέννα και να μην χρειαστεί να οδηγηθείς σε καισαρική.

Είναι γνωστοί οι κίνδυνοι που κρύβει μια γέννα -και με το να τους αναφέρω εδώ διεξοδικά δεν θα καταφέρω τίποτα περισσότερο από το να σας τρομάξω- είναι επίσης γνωστό ότι τους προηγούμενους αιώνες και κυρίως μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα πολλές γυναίκες είχαν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθεια τους να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους. Όμως μεγάλη ευθύνη για αυτό έφεραν και οι γιατροί, οι οποίοι όπως φαίνεται, καθώς πολλοί δεν έπλεναν καν τα χέρια του και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν με αποτέλεσμα να σκοτώνουν τις ασθενείς τους από τα βακτήρια και τα μικρόβια που τους μετέφεραν. Ένας ακόμα λόγος ήταν ο επιλόχειος πυρετός, καθώς και το γεγονός ότι η καισαρική δεν χρησιμοποιούνταν ευρέως. (Λέγεται μάλιστα ότι η καισαρική πήρε το όνομα της από τον Καίσαρα ο όποιος γεννήθηκε με αυτό τον τρόπο από την μητέρα του Ορέλια, αλλά αυτό ανήκει στη σφαίρα της μυθοπλασίας)

Παρ’ όλα αυτά οι γυναικολόγοι της εποχής στην προσπάθεια τους να μειώσουν τη θνησιμότητα των γυναικών που γεννούσαν και των βρεφών εφηύραν διαφόρων ειδών «μανούβρες» αρκετές από τις όποιες είχαν αποτέλεσμα και χρησιμοποιούνται ακόμα, άλλες πάλι δεν είχαν την αναμενόμενη επιτυχία. Όμως και πάλι η καισαρική ήταν μία μέθοδος που χρησιμοποιούνταν σε στιγμές απελπισίας και όταν πλέον η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο.

Ο αριθμός των φυσιολογικών τοκετών, με τον καιρό, μειώνεται και μάλιστα στις μέρες μας που υπάρχουν τόσες επιλογές για την μείωση έως και την εξάλειψη-αν γίνεται -του πόνου και της αίσθησης, είναι πολλές εκείνες οι γυναίκες που διαλέγουν κάποια άλλη μέθοδο για να γεννήσουν. Πλέον η καισαρική δείχνει να κερδίζει συνεχώς έδαφος, είτε επειδή το επιβάλλει ο μαιευτήρας για λόγους υγείας είτε γιατί το ζητάει η μέλλουσα μητέρα.

Κάθε έγκυος είναι διαφορετική γυναίκα και κάθε τοκετός δεν έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, όπως και η περίπτωση της Ελίζαμπεθ –της «πρωταγωνίστριας» του άρθρου η οποία ακόμα στην 39η ώρα και με από πολλή αγωνία για το μωρό αλλά και για την ίδια, παρέμενε πιστή στην απόφασή της…Τελικά, πήρε φάρμακα ενώ δεν ήθελε και έκανε επισκληρίδιο , ενώ δεν ήθελε, όμως η διαστολή της παρέμενε στα 8 εκατοστά και το μωρό ερχόταν πλάγια, σύμφωνα με τη Dr. Peccei . Επιθυμία της ήταν να μην υποβληθεί σε καισαρική πράγμα που τελικά δεν κατάφερε αφού μετά από σχεδόν 40 ώρες διακινδυνευόταν η υγεία του μωρού και η δική της. Όμως σε όλη την διαδικασία την «εγχείρισης» είχε τις αισθήσεις της και καταλάβαινε τι ακριβώς γινόταν. Δυστυχώς όμως ήταν ένα ράκος ψυχολογικά γιατί δεν κατάφερε τίποτα από αυτά που ήθελε παρά την συνεχή της προσπάθεια.

Σύμφωνα με έρευνες, η χρήση της «καισαρικής» αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, αν και θεωρητικά θα έπρεπε να ειναι είναι λύση ανάγκης και κανονικά έτσι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται από τους γιατρούς αλλά και από της μέλλουσες μητέρες. Το ποσοστό των καισαρικών κοντεύει σχεδόν να είναι ισάριθμο με τους φυσιολογικούς τοκετούς. Είναι ξεκάθαρο ότι ένας φυσιολογικός τοκετός απαιτεί μεγαλύτερη γνώση και δεξιοτεχνία διότι μπορεί να έχει επιπλοκές που δεν έχουμε καν σκεφτεί άλλα δεν παύει να είναι η λογική εξέλιξη μίας εγκυμοσύνης και ο σωστός τρόπος γέννησης ενός ανθρώπου.

Είναι πολύ εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι γυναικολόγοι προτιμούν την καισαρική γιατί είναι πιο απλή σαν διαδικασία και γιατί αποφέρει περισσότερα χρήματα. Οι γυναικολόγοι πάλι υποστηρίζουν ότι ο μόνος λόγος που επιλέγουν την καισαρική είναι όταν υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να βάλουν πρώτα την ασφάλεια του μωρού και της μητέρας και όχι την δίκης τους ευκολία. Όποτε καταλήγουμε ότι πρόκειται μία αντιπαράθεση χωρίς τέλος.

Σημασία τελικά έχει για κάθε μέλλουσα μητέρα να βρίσκει τον κατάλληλο γυναικολόγο για εκείνη, που θα μπορεί να του εμπιστευτεί την ζωή της και την ζωή του μωρού της και θα ξέρει ότι θα σεβαστεί τις επιθυμίες της και θα κάνει ό,τι χρειαστεί την στιγμή που πρέπει και ούτε λεπτό νωρίτερα.

(το αρχικό άρθρο είναι του Atul Gawande)
Πηγή: http://www.newyorker.com

25/07/2012 0 comment