ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Από την περασμένη εβδομάδα έχουμε γίνει μάρτυρες ενός τραγικού δυστυχήματος, του οποίου τις επιπτώσεις νιώθουμε πως βιώνουμε άμεσα ή έμμεσα όλοι μας. Θλίψη κι οργή για εγκληματικές παραλείψεις και παθογένειες ετών πνίγουν το είναι όλων μας σα χείμαρρος. Όμως τώρα είναι η ώρα του ανθρώπου, ιδίως εκείνου που του επιτέθηκε η απώλεια.

Καθώς το πένθος είναι μία πολύ ευάλωτη περίοδος, υπάρχει μία σειρά σιωπηλών κανονισμών. Ποιοι είναι αυτοί και πώς μπορούμε να συμπαρασταθούμε στους ανθρώπους μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό;

Διακριτικότητα, συμπαράσταση, ενσυναίσθηση ✅

01 Κάνε ένα διακριτικό check in.Ένα γρήγορο τηλεφώνημα ή μία πρόσκληση για έναν καφέ στη γειτονιά είναι μικρές αποδείξεις για το άτομο που πενθεί πως υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται για αυτόν σε αυτή τη δύσκολη φάση που διανύουν.

02 Προσπάθησε να κατανοήσεις τη διαδικασία του πένθους. Όταν κάποιος πενθεί, βιώνει μία σωρεία συναισθημάτων και μπορεί να αισθάνεται κατάθλιψη, οργή ή άγχος. Επιπλέον, το πένθος μπορεί να αποτυπωθεί και σε μορφή ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, όπως πεπτικές διαταραχές, αϋπνία ή κούραση.

  03“Βλέπε, άκου, σώπαινε”. Στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε κάποιον που πενθεί, μπορεί να υπάρξει μία τάση να μιλήσουμε ώστε (πιθανώς) να καλύψουμε την τυχόν αμηχανία μας. Εντούτοις, είναι πιο πιθανό το άτομο που πενθεί να θέλει να μιλήσει. Άρα όσο λιγότερο μιλάμε κι όσο πιο εστιασμένοι είμαστε σε αυτά που μας λέει, τόσο πιο ουσιαστική θα είναι η βοήθειά μας. Το ίδιο ισχύει κι αν το άτομο απλά κάθεται σιωπηλά.

  04 Άφησέ τον να κλάψει. Το κλάμα είναι ένα ευαίσθητο μεν, σημαντικό στάδιο στη διαδικασία του πένθους, καθώς το άτομο έχει την ανάγκη να εκφράσει κάπως τη θλίψη που αισθάνεται. Μην αποθαρρύνεις, αλλά δώσε χρόνο στο κλάμα να κάνει τη δική του θεραπευτική πορεία.

  05 Μη φοβάσαι να ρωτήσεις. Δεν είναι παράλογο να διστάσεις να κάνεις ερωτήσεις στο φίλο που πενθεί… Κυρίως επειδή φοβάσαι πως μπορεί να τον αναστατώσεις λέγοντας κάτι λάθος ή άστοχο. Ωστόσο, οι ερωτήσεις μπορούν να τον κινητοποιήσουν να μιλήσει (κάτι που κάποια στιγμή θα έχει ανάγκη να κάνει). Ακόμη, μπορείς να ρωτήσεις για τη δική του κατάσταση, όπως αν τρώει καλά ή αν κοιμάται.

06 Πρόσφερε τη βοήθειά σου όπως μπορείς. Κάποιες φορές το πένθος μπορεί να οδηγήσει κάποιον στο να αμελήσει δικές του ανάγκες ή υποχρεώσεις. Μπορείς να προσφερθείς να μαγειρέψεις, να βοηθήσεις στο καθάρισμα ή ακόμη να κάνεις για λίγο babysitting … Ωστε να του επιτρέψεις να αποσυμφορηθεί  (τρόπον τινά).

      07 Να θυμάσαι σημαντικές ημερομηνίες. Για κάποιον που πενθεί, ημερομηνίες όπως εκείνη της απώλειας, επέτειοι ή γιορτές μπορούν να γίνουν αφορμή ώστε να “βαλτώσουν” την ψυχολογική του κατάσταση. Κι αν και με τους ρυθμούς της ζωής τείνουμε κάποιες φορές άθελά μας “να χανόμαστε”, μην ξεχνάς να δηλώνεις την παρουσία σου μέρες σαν τις γιορτές ώστε να μειώσεις όσο γίνεται τα αισθήματα μοναξιάς που μπορεί το άτομο σου να αισθανθεί.

    08 Μη φοβάσαι να μιλήσεις για τον άνθρωπο που “έφυγε”. Πολλές φορές ισχύει η αντίληψη πως το να μιλήσει κανείς για εκείνον που “έφυγε” είναι “no go zone”. Παρ’ όλα αυτά, η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική, καθώς το άτομο κατά πάσα πιθανότητα, το άτομο θα θέλει να μιλήσει για τον άνθρωπο που έχασε.

  09 Μην προσπαθείς να “διορθώσεις” κάτι. Το πένθος δεν είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί ή να ανατραπεί – εντελώς ρεαλιστικά, είναι αδύνατο. Το μόνο που μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση για το άτομο είναι ο χρόνος, η συντροφιά σου κι η επιθυμία σου να του συμπαρασταθείς.

   10 Μην υποτιμάς το πένθος του. Φράσεις όπως “θα περάσει” ή “όλα θα πάνε καλά, θα είσαι καλά” μπορούν να ειπωθούν με τις καλύτερες των προθέσεων. Αναγνώρισε την κατάσταση ως έχει κι απλά πρόσφερε το χρόνο και τη διάθεσή σου να ακούσεις όσα το άτομο θα έχει την ανάγκη να πει.

Συγκρίσεις, σχόλια κι υποδείξεις ⛔

               11 Μη μπαίνεις σε συγκρίσεις. Ακόμη κι αν έχεις βιώσει μία αντίστοιχη κατάσταση πένθους με το άτομο που πενθεί… Μην ξεκινάς να συγκρίνεις αισθήματα ή το πώς αντεπεξήλθες. Φρόντισε να είσαι ιδιαίτερα διακριτικός και μόνο υπό την προϋπόθεση πως η απώλεια που βίωσες είναι ίδια με αυτή του ατόμου.

               12 Μην κάνεις σχόλια για την εμφάνισή του. Όπως αναφέραμε, κάποιες φορές το πένθος μπορεί να οδηγήσει σε αμέλεια. Απέφυγε φράσεις όπως “φαίνεσαι κουρασμένος/στενοχωρημένος/αδυνατισμένος”, καθώς μπορούν να κάνουν το άτομο να αισθανθεί πως το κατακρίνεις.

               13 Μην “περνάς” τις πεποιθήσεις σου. Κάποιοι άνθρωποι πιθανώς στρέφονται στη θρησκεία ή σε πεποιθήσεις άλλων “ανώτερων” δυνάμεων προκειμένου να διαχειριστούν το πένθος σου. Αν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία, έχει καλώς, εντούτοις απόφυγε να τα χρησιμοποιήσεις στην προσπάθειά σου να συμπαρασταθείς. Προτίμησε να απαντήσεις τι πιστεύεις ΜΟΝΟ αν ερωτηθείς.

               14 Απόφυγε περιττά σχόλια. Φράσεις όπως “δε θα ήθελε να σε βλέπει θλιμμένο” ή “έχουν πάει σε ένα καλύτερο μέρος”, ακόμη κι να λέγονται με καλή πρόθεση, απαγορεύονται σχεδόν δια ροπάλου,. Μπορεί (άθελά μας) να μειώσει τα συναισθήματα του ατόμου.

H διάθεσή μας να ακούσουμε το συνάνθρωπό μας που πενθεί... Μία ζεστή αγκαλιά και η παρουσία μας είναι εκείνα που θα τον βοηθήσουν να αντεπεξέλθει σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο.

               Πηγή: The Recovery Village

Featured image: unsplash.com/@benwhitephotography

Θέλει απλά μεθοδικότητα…

Όλοι μας ενίοτε βρισκόμαστε σε καταστάσεις που μας εξοργίζουν και που δύσκολα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε νηφάλια και χωρίς νεύρα. Ο θυμός δε μας κακοχαρακτηρίζει – κανείς δε θα πει πως είμαστε κακοί άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή εξοργιζόμαστε. Μπορούμε, όμως, να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε το θυμό ώστε να μην κυριαρχεί επάνω μας και να μη μας καθορίζει.

01 Δεν τον αγνοούμε, μάλιστα τον ονομάζουμε. 

Η πιο υγιής αντίδραση που μπορούμε να έχουμε είναι η αποδοχή του θυμού μας. Αντί να κρατήσουμε μέσα μας το θυμό επιτρέποντάς του να μεγαλώσει μέχρι τη στιγμή μίας “έκρηξης”, τον αποδεχόμαστε και τον ονομάζουμε λέγοντας απλά “είμαι θυμωμένος/η επειδή…”. Έτσι καταφέρνουμε να αποστασιοποιηθούμε από αυτόν και να δούμε τις καταστάσεις με νηφαλιότητα.

02 Έχουμε πάντα στο νου μας πως συχνά ο θυμός είναι αποτέλεσμα παρεξηγήσεων.

 Όταν είμαστε οργισμένοι παρεξηγούμε καταστάσεις και προθέσεις των γύρω μας. Μπορούμε να αποφύγουμε τα λανθασμένα συμπεράσματα προσπαθώντας να ακούσουμε προσεκτικά το συνομιλητή μας. Επιπλέον, για να στηρίξουμε την όποια θέση μας, αποβάλλουμε την επιθετική επιχειρηματολογία. Αντίθετα, παρουσιάζουμε επιχειρήματα που έχουν δυναμική αλλά και βάση, ώστε κι ο συνομιλητής μας να είναι πιο δεκτικός στο να μας ακούσει. Τέλος, ξεχνάμε τις εν θερμώ εκφράσεις “πάντα” ή/και “ποτέ (ξανά)”. Έτσι το μόνο που καταφέρνουμε είναι να μεγαλοποιήσουμε το ζήτημα, αγνοώντας την πραγματική του διάσταση.

03 Δεν κατακρίνουμε/μειώνουμε τον εαυτό μας. 

Στην ουσία παρακολουθούμε τη ροή των σκέψεών μας και προσπαθούμε να απεμπλακούμε από το φαύλο κύκλο του θυμού και της αυτοτιμωρίας. Αυτό θέλει κάποια εξάσκηση, οπότε μπορούμε κάθε φορά να δοκιμάζουμε διαφορετικές αντιδράσεις κάθε φορά. Άλλοι χρησιμοποιούν βρισιές για εκτόνωση (αυτό προτιμήστε να το κάνετε μόνοι σας, αλλιώς κινδυνεύουν οι γύρω σας από τις “αδέσποτες” βολές, πράγμα που μπορεί να γεννήσει άλλες παρεξηγήσεις), ενώ άλλοι επιστρατεύουν το χιούμορ ώστε να δουν την κατάσταση από άλλη οπτική (προσοχή στη λεπτή γραμμή που χωρίζει το χιούμορ από το σαρκασμό, πάλι προς αποφυγήν παρεξηγήσεων).

  04 Ενεργοποιούμε τις αισθήσεις μας. 

Χρησιμοποιούμε αρώματα, όπως η λεβάντα, που έχουν γνωστές χαλαρωτικές ιδιότητες, βγαίνουμε για έναν περίπατο κι εστιάζουμε μόνο στους γύρω ήχους μας, κάνουμε λίγη γυμναστική. Ο,τιδήποτε απασχολεί το σώμα μας, ανακουφίζει το πνεύμα από την ένταση και μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε με νηφαλιότητα τις καταστάσεις.

Το πιο σημαντικό είναι να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μας που θα εγγυηθούν τη μείωση τέτοιων καταστάσεων. Το να μη θυμώσουμε ποτέ με τίποτα και με κανέναν είναι μάλλον δύσκολο (άνθρωποι είμαστε), αλλά μπορούμε να απομακρύνουμε από τη ζωή μας πρόσωπα και καταστάσεις που μπορούν να μας εξοργίζουν σε τακτική βάση Ακούγεται δύσκολο, αλλά τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα γαλήνης μάλλον αξίζουν αυτές τις αλλαγές!

Featured image: unsplash.com/@innernature

Μιλάμε συνεχώς για το πώς μπορούμε να κάνουμε τις φιλικές, οικογενειακές και ερωτικές σχέσεις με τους ανθρώπους μας καλύτερες. Όμως πόσο συχνά σκεφτόμαστε αν καλλιεργούμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας όπως πρέπει.

               Αν και τείνουμε να την παραλείπουμε, αυτή η σχέση είναι ίσως η σημαντικότερη της ζωής μας. Πολύ απλά επειδή αν αυτή είναι ισχυρή, τότε αυτόματα είμαστε σε θέση να κάνουμε πιο δυνατές τις σχέσεις με τους άλλους γύρω μας. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες συνήθειες και τάσεις που μπορούν να μαρτυρήσουν την ποιότητα της σχέσης που έχουμε με τον εαυτό μας. Το πιο σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε τα “καμπανάκια” που μαρτυρούν πως ίσως είμαστε πολύ σκληροί με τον εαυτό μας… στα όρια μίας τοξικής σχέσης.

               01 Είσαι επικριτικός προς τον εαυτό σου και τους άλλους.

Αν η αντίδρασή σου όταν κάνεις ένα μικρό λάθος στη δουλειά ή αναφέρεις κάτι άστοχο όταν είσαι σε μία παρέα είναι να το ξεπεράσεις ή ακόμη και να αστειευτείς για αυτό… Tότε οι μηχανισμοί αντιμετώπισής σου είναι ισορροπημένοι. Αν, όμως, η πρώτη σου αντίδραση είναι να κατακεραυνώσεις τον εαυτό σου και να αδυνατείς να τον συγχωρήσεις… Aυτό σημαίνει πως ο αρνητισμός είναι ριζωμένος μέσα σου. Ναι, πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των λαθών μας, άλλωστε είναι η ώριμη αντιμετώπιση των καταστάσεων. Αλλά αν τιμωρούμε τον εαυτό μας για αυτά και δε μπορούμε να τα αφήσουμε πίσω μας… Tότε η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας μπορεί σίγουρα να γίνει βαρίδιο.

               02 Δικαιολογείς κακές σου συνήθειες.

Σαφώς κι είναι βασικό να προσέχουμε τον εαυτό μας ώστε να είναι χαρούμενος κι υγιής. Όμως όταν “δεν τα έχουμε καλά μαζί του” είναι πολύ εύκολο να υποκύψουμε σε συνήθειες που σαμποτάρουν την υγεία μας, όπως διατροφικές διαταραχές ή καταχρήσεις. Υποσυνείδητα, αυτό το σαμποτάζ σημαίνει πως δεν αισθανόμαστε πως έχουμε το δικαίωμα να είμαστε καλά σωματικά και ψυχολογικά. Αν όμως μάθουμε να λειτουργούμε με το mottoπως είμαστε ικανοί και αξίζουμε το κάτι παραπάνω, τότε θα είναι πιο εύκολο να προσέχουμε παραπάνω τον εαυτό μας.

               03 Ξεχνάς τον εαυτό σου για τους άλλους.

Ναι, είπαμε να βοηθάνε, αλλά κάπου πρέπει να σκεφτόμαστε και το προσωπικό μας wellbeing. Αν θυσιάζουμε συνεχώς τη δική μας ευτυχία για εκείνη των άλλων, σύντομα τα αισθήματα δυσαρέσκειας κι απογοήτευσης προς τον εαυτό μας θα είναι εκείνα που θα μας οδηγούν και σίγουρα προς το λάθος δρόμο. Οπότε ναι, ας βοηθάμε τους άλλους, αλλά αφού πρώτα σιγουρευτούμε πως είμαστε πρώτα εμείς οι ίδιο καλά.

               04 Η αυτοπεποίθησή σου ασθμαίνει.

Τι λες, άραγε, στον εαυτό σου όταν κοιτάς το είδωλό σου στον καθρέφτη. Του θυμίζεις πως για άλλη μία μέρα θα αποδείξεις πως όχι μόνο δικαιούσαι ό,τι θέλεις να πετύχεις ή τον κατακρίνεις “με το καλημέρα”; Αν συνηθίζεις το δεύτερο, τότε η σχέση που έχεις με τον εαυτό σου θέλει δουλειά ώστε να αποβληθεί όλος ο αρνητισμός που σε κυριεύει.

               05 Αναζητάς την επιβεβαίωση των γύρω σου.

Ποιος λέει όχι σε ένα κομπλιμένο, ένα “μπράβο” ή έναν ενθαρρυντικό λόγο; Υπό κανονικές συνθήκες κανείς, μάλιστα όλα αυτά μας αποδεικνύουν πως δίκαια τα υποδεχθήκαμε! Αλλά αν αδυνατούμε να δούμε μόνοι μας την αξία που έχουμε και προσπαθούμε να την εκμαιεύσουμε από τους άλλους, δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αντιληφθεί πως είμαστε ικανοί να πετύχουμε κάτι που θέλουμε ή να δημιουργήσουμε τις σχέσεις που επιθυμούμε.

               Είναι λογικό κάποιες καταστάσεις να μας φέρνουν σε αμηχανία ή να μας στεναχωρούν. Το σημαντικό όμως είναι να μπορούμε να τις διαχειριζόμαστε και κυρίως να διδασκόμαστε από αυτές. Μόνο τότε μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω με αυτοπεποίθηση και νέα διάθεση.

               Πηγή: Bustle      

Featured image: unsplash.com/@xoutcastx

Όποιον ειδικό κι αν ρωτήσεις, θεμέλιο μίας σχέσης είναι (εκτός από την αγάπη) η επικοινωνία. Και μάλιστα η σωστή επικοινωνία καθορίζει και πόσο γερά είναι τα θεμέλια. Εντούτοις, κάθε μέρα δε θα είναι σα διαφήμιση για βούτυρο – υπάρχουν κι οι μέρες που κάτι θα μας αναστατώσει ή θα προκαλέσει έναν καυγά. Σαφώς και δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά κάθε ζευγάρι θα καυγαδίσει κάποιες φορές στην κοινή τους πορεία. Το μυστικό είναι πώς μπορείς να κάνεις τον καυγά παραγωγικό. Για να το πετύχουμε αυτό υπάρχουν μερικά do’s and dont’s που καλό είναι να γνωρίζουμε.

01. Απέφυγε τις γενικεύσεις.

 Η εκάστοτε διαφωνία θα ξεκινά για ένα συγκεκριμένο λόγο. Αν, όμως, συσχετίζεις στον καυγά περιστατικά που έγιναν στο παρελθόν, ο σύντροφός σου θα είναι πάντα στην άμυνα προσπαθώντας να αποδείξει πως δεν έκανε όσα του προσάπτεις από το παρελθόν και που, κατά πάσα πιθανότητα, δεν έχουν σχέση με την παρούσα διαφωνία. Λέξεις όπως “ποτέ” και “πάντα” θα τον αναγκάσουν να βρουν τα παραδείγματα που θα σε διαψεύσουν, χωρίς στο τέλος να εξομαλύνεις την τρέχουσα κατάσταση.

02. Μην (κατά)κρίνεις.

Το να δίνεις έμφαση στα μειονεκτήματα και τις αδυναμίες του συντρόφου σου στη διάρκεια ενός καυγά, ή σε όσα (πιστεύεις πως) έχει πράξει λάθος,  είναι σχεδόν μονόδρομος για το φινάλε – που δε θα αρέσει σε κανέναν τελικά. Στην ουσία επιτίθεσαι στο χαρακτήρα του συντρόφου σου και θεωρείται χτύπημα “κάτω από τη ζώνη”: πρωτίστως μία τέτοια επίθεση είναι ανήθικη και, δεύτερον, τους αναγκάζεις να υπερασπιστούν το ίδιο τους το είναι.

03. Μίλα με βάση τις δικές σου εμπειρίες κι αποδέξου τις πράξεις σου.

Στην πραγματικότητα, στη διάρκεια ενός καυγά μπορείς να βασιστείς μόνο στα δικά σου αισθήματα και πράξεις. Φράσεις όπως “εσύ το έκανες/προκάλεσες” πρέπει να αποφεύγονται, διότι ακούγονται σαν κατηγορίες. Αντίθετα, προτίμησε να εξηγήσεις γιατί αισθάνεσαι όπως αισθάνεσαι χωρίς να κατηγορείς το σύντροφό σου: στόχος δεν είναι να βάλεις τα περισσότερα “γκολ” για να πληγώσεις το σύντροφό σου. Επομένως, φρόντισε να αναγνωρίσεις και τη δική σου ανάμειξη στην όποια ρήξη.

04. Να είσαι έτοιμος να ακούσεις το σύντροφό σου.

Σε έναν καυγά, είναι πολύ εύκολο για τον εγωισμό να πάρει το τιμόνι – με ό,τι αυτό συνεπάγεται, προφανώς. Αν, λοιπόν, στη διάρκεια του καυγά είσαι ήδη αποφασισμένος πως το δίκιο είναι με το μέρος σου, δεν υπάρχει χώρος για να κατανοήσει ο ένας τον άλλον. Αντίθετα, προσπάθησε να μπεις στη συζήτηση με το ενδεχόμενο να φέρεις κι εσύ ευθύνη στο μπροστινό τμήμα του μυαλού σου. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ο καυγάς είναι μία ευκαιρία να μιλήσουμε και να ακούσουμε την ίδια στιγμή. Έχοντας ανοιχτό το μυαλό μας, η λύση ή ο συμβιβασμός θα έρθει πιο εύκολα και θα είναι ωφέλιμος και για τους δύο.

   05. Μην αγνοείς τα συναισθήματα του συντρόφου σου, ακόμη κι αν διαφωνείς με αυτά.

Ακόμη κι αν δε μιλάμε για καταστάσεις gaslighting, κάποιες φορές το πρόβλημα έγκειται στο ότι ο ένας από τους δύο δε μπορεί να αντιληφθεί το συναίσθημα του συντρόφου του. Όταν αυτό συμβαίνει, αν ένας από τους δύο δεν έχει ξαναβιώσει ένα παρόμοιο συναίσθημα, είναι πιο δύσκολο να είναι εμπαθής προς το σύντροφό του. Κι αυτό μπορεί να ετοιμάσει το “πεδίο μάχης”. Αντί, λοιπόν, να προσπαθείς να συγκρίνεις περιστάσεις (το “εγώ δε θα ένιωθα έτσι” μην το σκεφτείς καν: για να το ξεστομίσεις ούτε λόγος!)… Προσπάθησε να σκεφτείς πότε ένιωσες κάτι παρόμοιο, ώστε να μπορέσεις να στηρίξεις το σύντροφό σου. Και φυσικά το ίδιο ισχύει όταν ο σύντροφός σου είναι θυμωμένος ή αναστατωμένος με κάτι που συνέβη.

06. Η όποια διαφωνία είναι ΜΟΝΟ ανάμεσά σας.

Όταν μιλάμε σε οικογένεια ή φίλους για μία διαφωνία με το σύντροφό μας, συνήθως θα ακούσουμε μυριάδες απόψεων για το τι μπορεί να συμβαίνει ή και πιθανές λύσεις. Εντούτοις, αυτό μπορεί να μεγαλώσει το πρόβλημα κάποια στιγμή… Καθώς ο σύντροφός σου θα βρεθεί άθελά του κι εν αγνοία του να υπερασπιστεί τον εαυτό του στους δικούς σου… Ακόμη κι αν η διαφωνία σας ξεκαθαρίστηκε, διότι (συνήθως) οι άνθρωποί σου θα πάρουν το δικό σου μέρος. Κι αυτό είναι άδικο για το σύντροφό σου. Οπότε εδώ το “εν οίκω μη εν δήμω” καλό είναι να γίνει motto.

07 Μην αποφεύγεις τη συζήτηση.

Θα συμφωνήσουμε πως κάποιες φορές θα αναζητήσουμε λίγο χρόνο για να μείνουμε μόνοι με τις σκέψεις μας… Ιδίως αν η ένταση αυξάνεται και θέλουμε να δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να ηρεμήσει για να συνεχίσει τη συζήτηση πιο νηφάλια. Τα πράγματα αλλάζουν, όμως, όταν καταλήγουμε όχι μόνο να αφήνουμε τη συζήτηση να αιωρείται… Αλλά και να χτίζουμε ένα τείχος γύρω μας αρνούμενοι να προχωρήσουμε σε μία λύση. Αυτό πολύ απλά δίνει στο σύντροφό μας την εντύπωση πως όχι μόνο θα ξανασυμβεί σε επόμενη διαφωνία… Αλλά θα πάψει να προσπαθεί να συζητήσει το οτιδήποτε, προκαλώντας μνησικακία και φέρνοντας τη σχέση σταδιακά στο τέλος της. Εφόσον νιώθεις ασφαλής συναισθηματικά αλλά και σωματικά, μη διστάζει να συνεχίζεις τη συζήτηση. Ναι, κάνε ένα διάλειμμα αν αισθάνεσαι πιο ευάλωτος, αλλά σε καμία περίπτωση μην κόβεις εντελώς τη συζήτηση.

               Είναι κοινή αλήθεια πως για να πετύχει μία σχέση χρειάζεται υπομονή κι επιμονή. Ακόμη κι όταν διαφωνούμε σε κάτι με το σύντροφό μας, η σωστή προσέγγιση κι επικοινωνία είναι που θα ισχυροποιήσει τη σχέση.

               Πηγή: Well + Good

Featured image: unsplash.com/@andriklangfield