ΕΡΕΥΝΕΣ

Ναι, ναι καλά διαβάσατε… Προσωπικά για μένα, το πλύσιμο των πιάτων και το σιδέρωμα λειτουργούν ως αγχολυτικά. Τώρα έρχεται και η έρευνα να μας το αποδείξει το γιατί!

Όταν πλένουμε τα πιάτα και είμαστε συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε θα έχουμε λιγότερο, άγχος και εκνευρισμό και περισσότερη έμπνευση μόλις τελειώσουμε. Στα περισσότερα σπίτια το πλύσιμο των πιάτων και το ποιανού σειρά είναι κάθε φορά να τα αναλάβει δημιουργεί διαφωνίες και τσακωμούς.

Οι επιστήμονες έρχονται τώρα να βάλουν τέλος σε όλες αυτές τις οικογενειακές εντάσεις. Μας προτρέπουν να πλύνουμε τα πιάτα εθελοντικά καθώς – όπως ισχυρίζονται – θα καταφέρουμε έτσι να διώξουμε μακριά το στρες της μέρας.

Τι λέει η έρευνα:

Μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα έδειξε ότι όσοι πλένουν τα πιάτα προσεκτικά και προσέχοντας τις κινήσεις τους έχουν λιγότερο στρες και νεύρα. Έτσι οι επιστήμονες ζήτησαν από 51 μαθητές να πλύνουν ο καθένας 18 πιάτα ως μέρος ενός πειράματος. Οι μισοί από αυτούς διάβασαν ένα κείμενο 230 λέξεων για την αισθητηριακή εμπειρία του πλυσίματος των πιάτων. Την ίδια ώρα, οι υπόλοιποι – το δεύτερο γκρουπ – διάβασαν ένα κείμενο αντίστοιχου μεγέθους σχετικά με τεχνικές πλυσίματος πιάτων.

Αυτό που βρέθηκε ήταν ότι ο εκνευρισμός μειώθηκε κατά 27% στους συμμετέχοντες του πρώτου γκρουπ και η έμπνευση αυξήθηκε κατά 25% στα μέλη του ίδιου γκρουπ.

Πηγή: vita.gr

Photo credits:@scott_umstattd (unsplash)

Η καθημερινότητα από μόνη της μπορεί να προκαλέσει άγχος. Πόσο μάλλον αυτήν την τόσο δύσκολη περίοδο που διανύουμε. Ωστόσο είναι κι εκείνοι που παρά τις όποιες αντιξοότητες, δεν παύουν να χαμογελούν. Φαίνεται, λοιπόν, πως όσοι δε χάνουμε το γέλιο μας δικαιωνόμαστε, μια που το γέλιο μπορεί να γίνει ένα ισχυρό όπλο ενάντια στο στρες. Το συμπέρασμα αυτό εξηγεί η πορεία μίας έρευνας που διεξήγαγε το Παράρτημα Κλινικής Ψυχολογίας κι Επιδημιολογίας του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστήμιο της Βασιλείας.

               Κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος γελά περίπου 18 φορές την ημέρα – με αυτό το νούμερο να διαμορφώνεται ανάλογα με την αλληλεπίδραση που έχει με άλλα άτομα, καθώς και το πόσο απολαμβάνουν την εκάστοτε εμπειρία. Οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν παράγοντες όπως η ηλικία και το φύλο (με γνώμονα το γεγονός πως οι γυναίκες χαμογελούν περισσότερο από τους άνδρες) προκειμένου να παρατηρήσουν την επίδραση του γέλιου στο άγχος κατά τη διάρκεια της ημέρας.

               Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη χρήση μίας εφαρμογής σε smartphone, η οποία με ένα ηχητικό σήμα καλούσε τους συμμετέχοντες σε οκτώ ερωτήσεις την ημέρα, με κάθε ερώτηση να τίθεται σε διαφορετική ώρα. Μέσα σε δεκατέσσερις μέρες, οι συμμετέχοντες δέχθηκαν ερωτήσεις σχετικά με το πόσο συχνά και πόσο έντονα ήταν τα ξεσπάσματα γέλιου τους, καθώς και τους λόγους που τους έκαναν να γελάσουν, καθώς και κάποιο συμβάν που μπορεί να τους προκάλεσε άγχος. Με αυτήν τη μέθοδο, οι ερευνητές στόχευαν να μελετήσουν τη σχέση ανάμεσα σε στρεσογόνες καταστάσεις, το γέλιο και τα ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα τους άγχους.

               Σε πρώτο στάδιο οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι συμμετέχοντες γελούσαν πιο συχνά όταν το γεγονός που προκαλούσε στρες δεν είχε τόσο έντονες ψυχοσωματικές επιπτώσεις. Η έκπληξη για τους ερευνητές ήρθε στη συνέχεια, όταν διαπίστωσαν πως η σχέση γέλιου (ανεξάρτητα του πόσο έντονο ήταν αυτό) και στρεσογόνου κατάστασης δε συμβάδιζαν με κάποια γνωστά συμπτώματα άγχους. Σύμφωνα με τους επικεφαλής της έρευνας, Dr. Thea Zander – Schellenberg και Dr.Isabella Collins, αυτό μπορεί να συνέβαινε επειδή “δεν είχε σημασία πόσο ηχηρά γελούσε κάποιες μέσα στη μέρα. Μπορεί απλά να χαμογελούσε. Εντούτοις αν τον έκανε συχνά μέσα στη μέρα, ήταν και πιο εύκολο για αυτόν να διαχειριστεί το στρες και τυχόν συμπτώματά του”.

               Επιγραμματικά, η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOSONE μας επιβεβαιώνει πως το γέλιο είναι αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε κάθε δυσκολία! Οπότε… don’t EVER forget to smile!

               Πηγή: Science Daily / photo credits: @patrickedwardcarr (unsplash)

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι μια ζεστή, φιλική χειραψία είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα αν έχουμε απέναντί μας τον υποψήφιο εργοδότη μας ή ένα άτομο που μας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον. Αυτό που δεν ξέραμε είναι γιατί αυτού του είδους ο χαιρετισμός είναι πράγματι τόσο σημαντικός και ικανός να συσφίξει αστραπιαία τις σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών.

Στο παραπάνω ερώτημα επιχείρησαν να απαντήσουν ερευνητές από το Ινστιτούτο Μπέκμαν των Ηνωμένων Πολιτειών και από ό,τι φαίνεται τα κατάφεραν. Για τις ανάγκες της μελέτης τους, οι ειδικοί ζήτησαν από μια ομάδα εθελοντών να παρακολουθήσει ορισμένα βίντεο. Σε αυτά παρουσιάζονταν άτομα υποψήφια για κάποια επαγγελματική θέση να έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με τα διοικητικά στελέχη της εταιρείας χωρίς ωστόσο να εκφέρουν λόγο.

Στη συνέχεια η ομάδα έπρεπε να κρίνει τα στιγμιότυπα και να δώσει αυθόρμητες απαντήσεις σχετικά με την πιο επιτυχημένη ή όχι προσέγγιση, αλλά και με το βαθμό συμπάθειας που ένιωσαν για καθέναν από τους υποψηφίους. Εκτός αυτού, καθόλη τη διάρκεια της δοκιμασίας οι εθελοντές υποβάλλονταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (fMRI). Οι ερευνητές εστίασαν σε εκείνες τις περιοχές που είναι υπεύθυνες για την κοινωνικότητα.

Τα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά: κάθε φορά που οι εθελοντές έβλεπαν έναν υποψήφιο να τείνει το χέρι του προς τον απέναντί του, οι ειδικοί από την πλευρά τους παρατηρούσαν αυξημένη ευαισθησία στην αμυγδαλή και την άνω κροταφική αύλακα των συμμετεχόντων

Πρόκειται για δύο περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη θετική αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της προσέγγισης. Παράλληλα, η χειραψία συνδέθηκε και με μεγάλη δραστηριότητα στον επικλινή πυρήνα (περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την ανταμοιβή).

Όποτε, λοιπόν, θέλετε να κάνετε καλή εντύπωση, μη διστάζετε. Δώστε το χέρι σας. «Θα σας συμβούλευα να επικεντρώσετε την προσοχή σας στη δύναμη της χειραψίας, καθώς όχι μόνο δημιουργεί μια θετική πρώτη εντύπωση στο συνομιλητή σας, αλλά μειώνει και το κόστος ενός λανθασμένου χειρισμού που ενδέχεται να κάνετε στην πορεία της συζήτησης» συμβουλεύει η ερευνήτρια Σάντα Ντόλκος.

Πηγή: elle.gr

Photo credits: @pawel_czerwinski (unsplash)

Καθώς η ιατρική, η κοινωνία και η επιστήμη εξελίσσονται, το προσδόκιμο μέσο όρο ζωής ολοένα και αυξάνεται. Τώρα, περισσότερο παρά ποτέ, μπορεί κανείς να συναντήσει ανθρώπους που ξεπερνούν τα 100 χρόνια ζωής, ενώ ασθένειες που κάποτε ήταν θανατηφόρες πλέον είναι ιάσιμες. Πολλοί ελπίζουν ότι θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία, ακόμα και για να γίνουν αθάνατοι(!), όπως ακριβώς και ένας υπολογιστής. Και ενώ εμείς ευχόμαστε να ζήσουμε μέχρι τα 90, για κάποια άλλα έμβια όντα το νούμερο αυτό είναι απλώς μηδαμινό. Δείτε ποια είναι τα 10 ζώα που αντέχουν περισσότερο… στο χρόνο!

10. RougheyeRockfish

Ενώ τα ψάρια με την ονομασία Rougheye Rockfish (Sebastes aleutianus) γενικώς θεωρούνται από τα πιο αιωνόβια υδρόβια όντα, καταλαμβάνουν τη 10^η θέση στη λίστα. Τα βρίσκουμε στον Ειρηνικό Ωκεανό στα πολύ βαθιά νερά. Πήρε το όνομά του λόγω των 10 αγκαθιών στο κάτω άκρο των ματιών του, μεγαλώνει πάρα πολύ αργά, ωριμάζει εξίσου αργά και ζει για περίπου 200 χρόνια. Το μεγαλύτερο σε ηλικία που έχει ανακαλυφθεί είναι με 205 έτη ζωής.

9. Οι αχινοί της Κόκκινης Θάλασσας

Ο αχινός της Κόκκινης Θάλασσας (Strongylocentrotus franciscanus) υφίσταται εδώ και 450 εκατομμύρια χρόνια και είναι ο μεγαλύτερος  του είδους και μπορεί να μεγαλώσει περίπου 10 ίντσες. Μένει για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ζωής του στο ίδιο μέρος, το οποίο εξηγεί και το γιατί καλύπτεται από προστατευτικές ακίδες. Παρόλα αυτά, μερικές φορές συγκεντρώνονται όλοι οι αχινοί μαζί και συνωστίζονται για να βρουν φαγητό. Συνήθως ζουν μέχρι 30 χρόνια,όμως υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν ξεπεράσει τα 200.

8. Η φάλαινα της Γροιλανδίας

Μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι οι φάλαινες της Γροιλανδίας μπορεί να είναι τα πιο αιωνόβια θηλαστικά στη γη. Η Bada, ζει για περισσότερα από 211 χρόνια, ωστόσο μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα 245 σε κάποιες περιπτώσεις. Παρόλο ο μέσος όρος ζωής ειναι  20 με 60 χρόνια, βρέθηκαν τέσσερις  φάλαινες σε κοντινή ηλικία με  αυτή της Γροιλανδίας, δηλαδή στα 91, τα 135, 159 και τα 172.

7. KoiFish

Το μέσο προσδόκιμο ζωής αυτού του ψαριού είναι κάτω από πενήντα έτη, τα οποία δεν είναι και λίγα για ψάρι. Ωστόσο δεν είναι και τόσα πολλά, ώστε να μπει στη λίστα. Το Hanako όμως ήταν ένα ψάρι που πέθανε το 1977, σε ηλικία 226 ετών, που σημαίνει ότι γεννήθηκε το 1751. Αυτό σημαίνει ότι ζούσε πολύ πριν ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν ανακαλύψει τον ηλεκτρισμό, ή πριν υπάρξει οποιοδήποτε μαμούθ. Το ψάρι αυτό έζησε τη γαλλική επανάσταση, την αμερικανική ανεξαρτησία, δύο παγκοσμίους πολέμους, και πολλά άλλα. Η ηλικία του προσδιορίστηκε από την καταμέτρηση των δακτυλίων στα λέπια της.

6. Τα Σκουλήκια Σωλήνα

Τα σκουλήκια σωλήνα (Lamellibrachia luymesi) είναι άμισχα πλάσματα, και ζουν στο ίδιο μέρος καθ’ όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τους. Αυτό το συγκεκριμένο είδος σκουληκιού απαντάται κυρίως στο νότιο Κόλπο του Μεξικού. Ζουν σε περισσότερο από 2500 πόδια κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχουν συμβιωτική σχέση με το σουλφίδιο οξειδωτικών βακτηρίων, που είναι η μόνη διατροφική πηγή. Μπορούν να ζήσουν κατά ομάδες χιλιάδων. Μεγαλώνουν εξαιρετικά αργά, και μπορούν να ξεπεράσουν τα 250 έτη.

5. Μύδια- τα μαργαριτάρια του γλυκού νερού

Υπάρχει η πεποίθηση ότι το 90% των μαργαριταριών του γλυκού νερού (Margaritifera) βρίσκονται στη Σκανδιναβία. Γενικώς, είναι πολύ σκληρά που προσαρμόζονται εύκολα σε νέο περιβάλλον, σε κλίμα, και στις γεωλογικές, φυσικές, βιολογικές ή χημικές αλλαγές. Παρόλα αυτά, έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια.

4. Χελώνα

Οι χελώνες (Testudinidae) είναι γνωστές για τη μεγάλη διάρκεια ζωής τους. Μια μέση υγιής χελώνα ζει για περίπου 150 χρόνια, ωστόσο αυτό εξαρτάται από το είδος της. Υπάρχουν κι εξαιρέσεις…ο Adwaita ήταν το κατοικίδιο ενός Βρετανού, μέχρι που τον μετέφεραν στο ζωολογικό κήπο της Καλκούτα, όπου και πέρασε τα επόμενα 130 χρόνια ζωής του. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι κανείς από τους εργαζόμενους στο ζωολογικό κήπο δεν είχε γεννηθεί όταν η χελώνα μεταφέρθηκε εκεί. Ο θάνατός του προκλήθηκε μετά από μία ρωγμή στο καβούκι του. Οι επιστήμονες τη χρονολογούν γύρω στα 250 έτη, ενώ άλλες πηγές τον θέλουν να έχει ξεπεράσει τα 255.

3. Η αχιβάδα του ωκεανού

Οι αχιβάδες ωκεανού αποτελούν ένα είδος αχιβάδας που απαντάται στην ακτή της Σκωτίας. Γενικώς, δεν κινούνται πολύ, και κρύβονται στην άμμο ή τη λάσπη, χρησιμοποιώντας τα βράγχια τους για να βρουν φαγητό και οξυγόνο. Για να μην αποτελέσουν τροφή για άλλα, μπορούν να κρυφτούν βαθιά μέσα στο βυθό της θάλασσας, και να ζήσουν εκεί για παρατεταμένες περιόδους. Τις τελευταίες δεκαετίες, τα αλιευτικά πλοιάρια στον ωκεανό «κατάφεραν» να μειώσουν κατά 50% την καταστροφή των αχιβάδων ή να τα αφήσουν ευάλωτα στα αρπακτικά. Αυτό έχει οδηγήσει φυσικά στο να επιζήσουν πολύ λιγότερες.  Συνήθως ζουν για περίπου 400 χρόνια, και κάποια στιγμή βρέθηκε κάποια συγκεκριμένη αχιβάδα που έζησε για περισσότερα από 500.

2. Σφουγγάρι Ανταρκτικής

Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μη γνωρίζουν καν ότι τα σφουγγάρια είναι ζωντανοί οργανισμοί. Προφανώς, τα σφουγγάρια δεν κάνουν και πολλά πράγματα, μόλις και μετά βίας κινούνται 1 χιλιοστό τη μέρα, οπότε δε μας εκπλήσσει το γεγονός ότι μεγαλώνουν βασανιστικά αργά. Το αργό ποσοστό ανάπτυξης οδηγεί σε μεγάλη διάρκεια ζωής. Υπάρχουν περίπου 5 με 10 χιλιάδες διαφορετικά είδη, τα οποία ζουν από 3 μήνες έως 20 χρόνια, με εξαίρεση το σφουγγάρι Ανταρκτικής, και ένα συγκεκριμένο είδος έχει παρατηρηθεί ότι ζει 1550 χρόνια.

1.Τσούχτρα

Αν και πρωτοεμφανίστηκαν στην Καραϊβική, οι τσούχτρες πλέον υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Είναι πιθανό να αντιμετωπίσουμε πρόβλημα στο μέλλον καθώς οι τσούχτρες πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Αυτό που τις καθιστά μοναδικές είναι το γεγονός ότι μπορούν να επανέλθουν στη φυλετική ανωριμότητα. Οι μέδουσες γεννιούνται και μεγαλώνουν όπως ακριβώς και τα υπόλοιπα ζώα, όμως όταν φτάσουν σε μια συγκεκριμένη ηλικία επιστρέφουν στο αρχικό τους στάδιο και αναγεννιούνται. Αυτό ίσως σημαίνει ότι οι μέδουσες είναι αθάνατες!

Πηγή: Listverse.com

Photo credits: @davidclode (unsplash)