ΕΡΕΥΝΕΣ

Μπορείς να μυρίσεις με… τη γλώσσα σου;

Τι κι αν μέχρι τώρα ξέραμε ότι μυρίζουμε από τη μύτη κι ο εγκέφαλος επεξεργάζεται στη συνέχεια τη συγκεκριμένη μυρωδιά που του δόθηκε, μία νέα έρευνα έρχεται να παρουσιάσει διαφορετικά δεδομένα στην όλη διαδικασία και να μας πληροφορήσει ότι ένα βασικό εργαλείο άλλης αίσθησης μπορεί να έχει μεγαλύτερη συμβολή από αυτήν που γνωρίζαμε.

Επιστήμονες του Monell Center (του “ανεξάρτητου, μη κερδοσκοπικού ινστιτούτου που είναι αφιερωμένο στην έρευνα της γεύσης και της όσφρησης) διεξήγαγαν έρευνα και κατέληξαν στο ότι η γλώσσα έχει κι εκείνη οσφρητικούς υποδοχείς, δηλαδή τους αισθητήρες που αντιλαμβάνονται τις μυρωδιές στη μύτη. Επομένως, η όλη διαδικασία πρόσληψης κι επεξεργασίας της γεύσης και της μυρωδιάς μπορεί να ξεκινάει ήδη στη γλώσσα και μετά να πηγαίνει στον εγκέφαλο.

O Mehmet Hakan Ozdener, κυτταρικός βιολόγος του Monell, είπε:

“Η έρευνά μας εξηγεί πώς τα μόρια της γεύσης προσαρμόζουν την αντίληψη της γεύσης. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη τροποποιητών γεύσης που βασίζονται στην οσμή, που μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της υπερβολικής πρόσληψης αλατιού, ζάχαρης και λίπους, που σχετίζεται με ασθένειες της διατροφής, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης”

Η έρευνα έδειξε ότι οι οσφρητικοί υποδοχείς αλληλεπιδρούν με τους γευστικούς υποδοχείς στη γλώσσα κι έτσι παίζουν κι αυτοί ρόλο στη διαδικασία της γεύσης.

“Η παρουσία οσφρητικών και γευστικών υποδοχέων στο ίδιο κύτταρο θα μας προμηθεύσουν με συναρπαστικές ευκαιρίες για να μελετήσουμε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ερεθισμάτων της όσφρησης και της γεύσης στη γλώσσα”.

08/05/2019 0 comment

ΕΡΕΥΝΕΣ

Κι όμως, κι η γάτα μας… μας αγαπάει!

Ας πούμε πως αυτό το άρθρο είναι η συνέχεια προηγούμενου όπου μιλήσαμε πώς ο σκύλος μας εκφράζει την αγάπη του. Όχι τίποτε άλλο, απλά για να μην χαρακτηριστώ προκατειλημμένη για τις γάτες – τις αγαπάω, αλλά ομολογώ πως δύσκολα θα επέλεγα να συμβιώσω μαζί τους – βλέπετε πως δεν λέω “δε θα το κάνω ποτέ”!

Η γάτα είναι εκ φύσεως ζώο ανεξάρτητο, όμως εξακολουθεί να είναι κι αυτή σύντροφος ζωής. Και μπορεί να μην κουνάει την ουρά της ή να χοροπηδάει όπως κάνουν οι σκύλοι, όμως έχει κι αυτή τον τρόπο της να μας φανερώσει την αγάπη της! Και μιλάμε πέρα από τα συνήθη, όπως το γλείψιμο ή το τέντωμα του πίσω μέρος του σώματός τους και της ουράς που μας προσκαλούν για χάδι.

01 Το γουργούρισμα της γάτας είναι ίσως το πιο κοινό “σινιάλο” της ώστε να δείξει πως είναι ευτυχισμένη. Ναι, ναι, αυτός ο απαλός ήχος που ενίοτε θυμίζει… μοτεράκι ενόσω τη χαϊδεύουμε. Βέβαια, ο ίδιος ήχος μπορεί να ακουστεί όταν η γάτα είναι αναστατωμένη για κάποιο λόγο, όμως κάτι τέτοιο είναι σπάνιο. Βέβαια, το βρίσκω γλυκύτατο!

02 Εντάξει, το παραδέχομαι, όταν κυλιούνται στο πάτωμα είναι το ίδιο αξιολάτρευτες με έναν σκύλο! Αν, λοιπόν, η γάτα σας κάνει… σβούρες όταν σας βλέπει, σημαίνει πως χαίρονται μαζί σας. Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή μας, ειδικά αν δείχνουν και την κοιλιά τους – ένα ευαίσθητο σημείο για κάθε ζώο.

03 Αυτές οι χαριτωμένες… κουτουλιές που μας δίνουν όταν τις χαϊδεύουμε ή όταν ακουμπούν σ‘ ένα αντικείμενο του σπιτιού είναι κάτι παραπάνω από αναζήτηση της προσοχής μας. Στην ουσία αφήνει τη μυρωδιά της πάνω μας, μαρκάροντας υπό μίαν έννοια την περιοχή της. Κι όχι, δε μας θεωρεί σκλάβο της, απλά μας αγαπάει! Το ίδιο μπορεί να κάνει και σε άλλους ανθρώπους ή τα κατοικίδια της οικογένειας.

04 Όπως παθαίνουμε ένα… σοκ όταν βλέπουμε το σκύλο μας να έχει φάει τα αγαπημένα μας παπούτσια, το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τα σημάδια νυχιών της γάτας, ειδικά αν πρόκειται, για παράδειγμα, για το σημείο του καναπέ όπου καθόμαστε. Αυτή η συμπεριφορά οφείλεται στην τάση της γάτας να ορίσει την περιοχή της αφήνοντας, εκτός από μυρωδιά και οπτικά σημάδια. Θα προσέξετε πως τα σημεία όπου η γάτα δείχνει ιδιαίτερη “εμμονή” σχετίζονται με τον κηδεμόνα της. Ωστόσο, είναι μία συνήθεια που καλό θα είναι να κοπεί το νωρίτερο δυνατόν – τα παπούτσια είναι πιο οικονομικά στην αντικατάστασή τους απ’ ό,τι ένας καναπές, τελικά…! #dogsvscats #1_0

05 Κουρνιάζει στην αγκαλιά σας και σας κάνει… μασάζ, πιέζοντάς σας με τα πατουσάκια της; Χωρίς νύχια, βέβαια! Αυτή η κίνηση είναι συνήθης στα νεογέννητα γατάκια, καθώς όταν θηλάζουν πιέζουν έτσι τα στήθη της μητέρας τους προκειμένου να αυξήσουν τη ροή του γάλακτος. Σε ό,τι αφορά τώρα την ενήλικη γάτα αυτό σημαίνει πως νιώθει χαλαρή, ασφαλής και πως την αγαπούν. Και φυσικά… ανταποδίδει!

06 Το είχα πει και την άλλη φορά, η θέα του… πτώματος του ποντικού στο κατώφλι της πόρτας αντικειμενικά δεν είναι και το καλύτερο δώρο που μπορεί να σου φέρει ένας αγαπημένος σου! Ωστόσο, εξίσου αντικειμενικά αντιλαμβανόμαστε πως, παρά την εξημερωμένη πια φύση της, η γάτα εξακολουθεί να διατηρεί το ένστικτο του κυνηγού. Το ότι μοιράζεται μαζί μας κάτι τόσο σημαντικό όπως το θήραμά της, σημαίνει πως έχουμε μία εξέχουσα θέση στη ζωή της – αλλιώς προφανώς και θα το κρατούσε για τον εαυτό της!

07 Μπορεί το ότι η γάτα μας να μη θέλει να παίζει μαζί μας όλη την ώρα να μας… αποκαρδιώνει, όμως, η αλήθεια είναι πως όταν είναι η ώρα του παιχνιδιού το απολαμβάνει. Τα μικρά γατάκια παίζουν για τη χαρά του παιχνιδιού και το κάνουν μόνο με έναν αγαπημένο σύντροφο. Όμως κι η ενήλικη γάτα αποζητά το παιχνίδι, αρκεί να το ελέγχει. Οπότε την επόμενη φορά που θα ξεφύγει από το πεδίο σας και σας κάνει να την ακολουθήσετε, σας προσκαλεί για παιχνίδι! #playwithmehuman

08 Η γάτα κοιμάται συνήθως έως και δεκαέξι ώρες την ημέρα, κι εκείνες τις ώρες είναι και πιο ευάλωτες. Επομένως το σημείο που θα επιλέξει για τον ύπνο της το θεωρεί ασφαλές. Αν αυτό το σημείο είναι συχνά η αγκαλιά σας, είστε τυχεροί, η γάτα σας σας λατρεύει!

09 Τα μάτια της γάτας παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην επιβίωσή της και προφανώς είναι ευαίσθητα. Τα γουρλωμένα μάτια ή η αργή κίνηση που κάνει όταν τα ανοιγοκλείνει ενώ τη χαϊδεύουμε ή όταν μας κοιτάζει τα θεωρούμε όλα ένα είδους αγαπησιάρικου “blink”!

10 Συνήθως τα γατάκια νιαουρίζουν ώστε να επικοινωνήσουν με τη μητέρα τους. Όταν μεγαλώνουν, συνήθως διατηρούν τη συνήθεια για να αλληλεπιδράσουν μαζί μας, ακριβώς επειδή μας αγαπούν. Αν η γάτα σας δε σας συμπαθούσε, να είστε σίγουροι πως η… σιωπή της θα ήταν εκκωφαντική!

Και παρά το γεγονός πως είμαι fan του σκύλου, οφείλω να συμφωνήσω πως η γάτα μπορεί να γίνει ένας καταπληκτικός φίλος, ακόμη κι όταν… το παίζει υπεράνω! Και βεβαίως αξίζει την αγάπη μας κι είμαστε εμείς που πρέπει να κερδίσουμε τη δική τους.

06/04/2019 0 comment

PSYCHO & SEX ΕΡΕΥΝΕΣ

Μεταδίδονται το άγχος κι η κατάθλιψη;

Με το στρες να είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο στις ζωές των περισσότερων ανθρώπων, πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως οι αγχώδεις διαταραχές κι η κατάθλιψη μεταδίδονται ακριβώς όπως μία ίωση. Κι όμως, αυτό είναι το συμπέρασμα πρόσφατης έρευνας που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Memory & Cognition.

Οι επιστήμονες σαφώς και αποκλείουν ακόμη και την υποψία της μετάδοσης μίας πνευματικής διαταραχής με τον ίδιο τρόπο που μεταδίδεται μία ιογενής ασθένεια. Όμως επιβεβαιώνουν πως συναισθήματα και συνήθειες που σχετίζονται με το άγχος ή την κατάθλιψη μπορούν να αντικατοπριστούν, υπό μίαν έννοια, σ’ εμάς. Για παράδειγμα, αν ένας φίλος μας λειτουργεί συνεχώς με άγχος κι αγωνία, είναι πιθανό να αρχίσουμε κι εμείς ν’ αντιδρούμε έτσι. Ή μπορεί μετά από την επαφή μ’ ένα συγγενή που βρίσκεται στην αρχή της κατάθλιψης, να νιώθουμε λιγότερο ευδιάθετοι.

Καθώς είμαστε κοινωνικά όντα, τα συναισθήματα μπορούν να έχουν μία μεταδοτική ιδιότητα. Ας το δούμε από άλλη σκοπιά. Όταν κάποιος χαμογελάει, συχνά πιάνουμε το εαυτό μας να χαμογελάει σχεδόν ασυναίσθητα. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με συναισθήματα που σχετίζονται με πνευματικές διαταραχές.

Αυτό, όμως δε σημαίνει πως οι ίδιες οι διαταραχές μπορούν να μεταδοθούν, πολύ απλά γιατί δεν έχουν παθογόνο προέλευση. Αντίθετα, η εμφάνισή τους οφείλεται σ’ έναν συνδυασμό παραγόντων, όπως η γενετική προδιάθεση ή το κοινωνικό περιβάλλον. Στις περισσότερες περιπτώσεις, παθήσεις όπως η κατάθλιψη εμφανίζονται σε άτομα που προέρχονται από οικογένειες όπου κάποιο μέλος έπασχε ή πάσχει επίσης από αυτές. Από εκεί κι έπειτα, βιώματα όπως ψυχολογικά τραύματα, κακοποίηση κάθε είδους σε παιδική ηλικία ή ακόμη κι η έκθεση σε αρνητικές καταστάσεις πριν τη γέννησή μας μπορούν επίσης να συνδέονται με τις πνευματικές διαταραχές. Επιπλέον, τα αισθήματα είναι παροδικά και σπάνια φτάνουν στο σημείο να μας ανησυχήσουν για κάτι πιο σοβαρό.

Επομένως, αν ανησυχούμε για το αν απειλούμαστε από μία πνευματική διαταραχή, τότε δεν φταίνε οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρεφόμαστε (τουλάχιστον όχι απόλυτα, αν δεν είναι από εκείνους που μας προκαλούν αισθήματα άγχους και ψυχολογική μετάπτωση), αλλά ίσως πρέπει να αναζητήσουμε απαντήσεις στο ιατρικό ιστορικό της οικογένειάς μας. Επίσης μπορεί να βοηθήσει μία σειρά συνεδριών μ’ έναν εξειδικευμένο ψυχοθεραπευτή ο οποίος και μπορεί να μας καθοδηγήσει αν τυχόν υποψιαζόμαστε πως μπορεί να εκδηλώσουμε μία αγχώδη διαταραχή.

Ακόμη πιο σημαντικό, όμως, είναι να θυμόμαστε πως δεν πρέπει ποτέ να εξοστρακίζουμε από τη ζωή μας τα άτομα που πιθανώς πάσχουν από μία τέτοια διαταραχή μόνο και μόνο επειδή πιστεύουμε πως… “θα κολλήσουμε κι εμείς”. Τα άτομα αυτά βρίσκονται σε μία θέση ευάλωτη όπου είναι ουσιαστική η υποστήριξη από τους αγαπημένους τους και μία αντίθετη προσέγγιση (ή μάλλον απομάκρυνση) μπορεί να τα απομονώσει περαιτέρω, με όποιους κινδύνους αυτή συνεπάγεται.

05/04/2019 0 comment

HEALTHY LIVING ΕΡΕΥΝΕΣ

Ο εγκέφαλος μας δε σταματά να δημιουργεί νευρώνες

Μία από τις πιο διαδεδομένες διαφωνίες στον κύκλο των νευρολόγων είναι το κατά πόσο ο εγκέφαλος δημιουργεί νέα κύτταρα. Για την ακρίβεια, μέχρι τώρα, η επιστήμη θεωρούσε πως όλοι οι νευρώνες (τα εγκεφαλικά κύτταρα που διανέμουν ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο) που θα έχουμε καθ’ όλην τη διάρκεια της ζωής μας υπάρχουν από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο και δεν αναπληρώνονται, ούτε αντικαθίστανται. Τα ευρήματα μίας πρόσφατης έρευνας, όμως, πιθανώς να προσκαλέσουν την επιστημονική κοινότητα να εξετάσουν ακόμη πιο ενδελεχώς το θέμα, καθώς δίνεται η υπόνοια πως ο εγκέφαλός μας αναπληρώνει τους αναγκαίους νευρώνες ακόμη και σε βαθιά γεράματα.

Την έρευνα διεξήγαγε το Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης και τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine. Με γνώμονα αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών όπου διαπιστώθηκε νευρογένεση (δηλαδή σχηματισμός νέων νευρώνων) σε άλλα θηλαστικά με την πάροδο του χρόνου, οι επιστήμονες εστίασαν την προσοχή τους στο κατά πόσο αυτό συμβαίνει και στον ιππόκαμπο του ανθρώπινου εγκεφάλου (πρόκειται για την περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την ικανότητα της μνήμης και της απόκτησης νέων γνώσεων). Έτσι, στα πλαίσια της έρευνας, μελέτησαν τους εγκεφάλους πενήντα οκτώ ατόμων που είχαν αποβιώσει πρόσφατα κι ήταν ηλικίας από 45 έως 97 ετών. Από αυτούς, οι 45 παρουσίαζαν σημάδια της νόσου Alzheimer, ενώ οι υπόλοιποι δεν εμφάνιζαν τίποτα που να σχετίζεται με νευροεκφυλιστική νόσο.

Αν και οι νευρώνες δεν εμφανίζονται πλήρως σχηματισμένοι, οι επιστήμονες παρατήρησαν νέους νευρώνες που είχαν ήδη ξεκινήσει να αναπτύσσονται. Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη των νευρώνων ήταν ελαφρώς μειωμένη στους υγιείς εγκεφάλους, ενώ πιο σημαντική ήταν η μείωση στους εγκεφάλους που προήλθαν από ασθενείς Alzheimer – μιλώντας με αριθμούς, παρατηρήθηκε μείωση στους 20.000 νευρώνες ανά χιλιοστό στους εγκεφάλους που εμφάνιζαν αρχή Alzheimer από τους 30.000 ανά χιλιοστό των υγιών εγκεφάλων.

Έτσι, η dr. Maria Llorens-Martin ανέφερε πως στα πρώτα στάδια της ασθένειας ο σχηματισμός νέων νευρώνων μειώνεται κατά 30% και μάλιστα αυτό συμβαίνει πριν τη δημιουργία των χαρακτηριστικών για τη νόσο πλακών β-αμυλοειδούς. Κατ’ επέκταση, αυτό σημαίνει πως ένας υγιής εγκέφαλος μπορεί να σχηματίσει νέους νευρώνες ακόμη και σε προχωρημένα γηρατειά. Γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει θεραπεία για το Alzheimer, όμως η dr. Llorens-Martin εικάζει πως τα αποτελέσματα της έρευνας μπορούν να διαφωτίσουν τους ειδικούς αναφορικά με το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο στις αρχές της εκδήλωσης της ασθένειας. Ωστόσο θεωρεί πως το επόμενο στάδιο διερεύνησης πρέπει να γίνει σε εγκεφάλους ατόμων εν ζωή προκειμένου να μελετηθεί η πρόοδος με την πάροδο του χρόνου.

Η επικεφαλής ερευνών του Ινστιτούτου Έρευνας Alzheimer του Ηνωμένου Βασιλείου, Rosa Sancho, τονίζει: “Το Alzheimer επιταχύνει την αλλοίωση των εγκεφαλικών κυττάρων κι η συγκεκριμένη έρευνα παρέχει αποδείξεις πως περιορίζει τη δημιουργία νέων. Έτσι περαιτέρω έρευνες πιθανώς να βοηθήσουν στο να διαμορφωθεί μία νέα εξέταση που μπορεί να εντοπίζει τις περιπτώσεις όπου ο κίνδυνος εκδήλωσης της νόσου είναι αυξημένος”.

Με δεδομένο πως τα τελευταία χρόνια τα περιστατικά εκδήλωσης Alzheimer και συναφών ασθενειών εμφανίζουν μία ανησυχητική αύξηση ανά τον κόσμο, η νέα έρευνα διευρύνει το πεδίο αναζήτησης απαντήσεων και σαφώς είναι μία ελπιδοφόρα εξέλιξη, ειδικά για όσους γνωρίζουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς.

29/03/2019 0 comment

HEALTHY LIVING ΕΡΕΥΝΕΣ

Μπορεί ο ύπνος το σαββατοκύριακο να αναπληρώσει τον χαμένο από τις καθημερινές;

Η πρόσφατη έρευνα που απαντά στο ερώτημα.

Η πίεση και οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας οδηγούν πολλές φορές στο να μην κοιμόμαστε τις ώρες που χρειάζεται ο οργανισμός για την εύρυθμη λειτουργία του. Αυτό που ενδείκνυται είναι τουλάχιστον επτά ώρες ύπνου, αλλά είναι μέρες που ο χρόνος είναι πραγματικά ανύπαρκτος. Κάπως έτσι, οι ελπίδες μας εναποτίθενται στο σαββατοκύριακο, οπότε το πρόγραμμά μας είναι πιο ελεύθερο για να κοιμηθούμε περισσότερες ώρες. Εϊναι, όμως, αυτό ικανό για να αναπληρώσει την έλλειψη ύπνου όλης της εβδομάδας;

Αν και έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Wiley Online Library τον Μάϊο του 2018 έδειξε ότι ο ύπνος τα σαββατοκύριακα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος για την υγεία μας, μία νέα έρευνα στο Current Biology του Cell έρχεται να υποστηρίξει κάτι που αντικρούει τα πρώτα αποτελέσματα.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα νέα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν τον Φεβρουάριο που μας πέρασε, η απώλεια του ύπνου μέσα στην εβδομάδα δεν μπορεί να αναπληρωθεί από τον ύπνο των σαββατοκύριακων. Στην έρευνα συμμετείχαν 36 νέοι και υγιείς συμμετέχοντες, οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: αυτούς που κοιμόντουσαν πέντε ώρες όλη την εβδομάδα, αυτούς που κοιμόντουσαν πέντε ώρες τις καθημερινές, ύπνο χωρίς περιορισμούς το σαββατοκύριακο και μετά άλλα δύο βράδια με ύπνο πέντε ωρών, και αυτούς που κοιμόντουσαν μέχρι εννιά ώρες όλη την εβδομάδα.

Από τους παραπάνω, όσοι δεν είχαν αρκετές ώρες ύπνου παρουσίασαν αυξημένη επιθυμία για σνακ μετά το δείπνο, άρα και αύξηση βάρους, ενώ ακόμη κι αυτοί που κοιμόντουσαν το σαββατοκύριακο συνέχιζαν να έχουν τις αρνητικές συνέπειες της έλλειψης ύπνου, όπως την αυξημένη κατανάλωση σνακ.

Αυτοί οι άνθρωποι είχαν, επίσης, χαμηλότερη ευαισθησία στην ινσουλίνη, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών, όπως ο διαβήτης.

15/03/2019 0 comment

ΕΡΕΥΝΕΣ

Γιατί δεν πρέπει να βγάζουμε το καπάκι από το μπουκάλι πριν το ανακυκλώσουμε;

Η Ένωση Ανακύκλωσης Πλαστικών απαντά.

Η σημασία της ανακύκλωσης και τα οφέλη που αυτή έχει για το περιβάλλον και τη γενικότερη ποιότητα της ζωής μας διαδίδεται όλο και περισσότερο στις μέρες μας. Πλέον, οι περισσότεροι Δήμοι έχουν τοποθετημένους δίπλα στους κάδους των σκουπιδιών ειδικούς κάδους ανακυκλώσιμων απορριμάτων, ενώ αλλού μπορούμε να βρούμε μέχρι και διαφοροποίηση μεταξύ του είδους του ανακυκλώσιμου υλικού (πλαστικό, χαρτί, αλουμίνιο).
Παλιά επικρατούσε η άποψη ότι όσον αφορά στα πλαστικά μπουκάλια, πριν τα πετάξουμε σε κάποιον κάδο ανακύκλωσης, έπρεπε να αφαιρούμε το καπάκι τους, γιατί συνήθως το μπουκάλι και το καπάκι κατασκευάζονται από διαφορετικά υλικά. Αυτό, όμως, είναι κάτι που φαίνεται να αλλάζει από εδώ και στο εξής.
Η Association of Plastic Recyclers λέει χαρακτηριστικά στο Plastic Recycling σχετικά με τους λόγους που πλέον μπουκάλι και καπάκι προτείνεται να ανακυκλώνονται μαζί:
“Δύο βασικοί λόγοι: Πρώτα, όταν η ανακύκλωση γίνεται ευκολότερη, η συμμετοχή αυξάνεται. Το APR είναι αφοσιωμένο στο να ενισχύει τη συμμετοχή στα προγράμματα ανακύκλωσης, Δεύτερον, το υλικό
από το καπάκι είναι ανακυκλώσιμο. Γιατί να ξεφορτωθούμμε κάτι που μπορεί να ανακυκλωθεί;
Στο παρελθόν, η βιομηχανία ανακύκλωσης πλαστικών δεν ήταν ικανή να ανακυκλώσει αποτελεσματικά μπουκάλια με καπάκια, οπότε το μήνυμα με την αφαίρεση των καπακιών δημιουργήθηκε. Η τεχνολογία συλλογής και επεξεργασίας των ανακυκλώσιμων έχει βελτιωθεί, η ζήτηση για ανακυκλώσιμο υλικό έχει αυξηθεί, επιτρέποντας τα τωρινά καπάκια στο μήνυμα και τη διαδικασία της ανακύκλωσης”
Ειδικά στο κομμάτι του πρώτου λόγου, θα συμφωνήσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αποφεύγουν τα πράγματα που χρειάζονται περισσότερη προσπάθεια κι ενασχόληση – έστω και
τόσο μικρή όσο να αφαιρέσουν ένα καπάκι – όταν δεν μπορούν να δουν κάποιο άμεσο όφελος από την πράξη τους. Έτσι, όσο πιο εύκολη γίνεται η ανακύκλωση, τόσο πιο εύκολο θα είναι για κάποιον να την ακολουθήσει.
Επίσης, όσον αφορά στα καπάκια, υπάρχει περίπτωση λόγω του μικρού τους μεγέθους να μη γίνει σωστά η διαδικασία της ανακύκλωσης και πολλά να καταλήξουν στις θάλασσες, μολύνοντας και ρυπαίνοντάς τες.

12/03/2019 0 comment

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΡΕΥΝΕΣ

Η γυναίκα… σε αριθμούς

Σήμερα που εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αναμφίβολα μπορούμε να μιλήσουμε για όλα όσα έχει κερδίσει έως σήμερα: από αυτά που σήμερα νοούνται ως αυτονόητα, όπως δικαίωμα στην ψήφο, ως την θέση της στον εργασιακό τομέα. Ποια είναι όμως η θέση της με βάσει τους αριθμούς;

Πριν λίγο καιρό η Nestpick διεξήγαγε μία online δημοσκόπηση λαμβάνοντας δείγματα από εκατό χώρες (ανάμεσά τους και η Ελλάδα) αναφορικά με την ποιότητα ζωής της γυναίκας. Στη δημοσκόπηση τέθηκαν ερωτήσεις σε σχέση με το πώς θα βαθμολογούσε κανείς τη θέση της γυναίκας στη χώρα του, όπως τη μισθολογική διαφορά ανάμεσα σ’αυτήν κι έναν άνδρα εργαζόμενο, πόσες γυναίκες δρουν ως ελεύθεροι επαγγελματίες, αν νιώθουν ασφάλεια (σε τι ποσοστό, λόγου χάρη, μία γυναίκα μπορεί να πέσει θύμα ενδοοικογενειακής βίας) κοκ. Στη συνέχεια, τα στοιχεία από τις απαντήσεις συμψηφίστηκαν με τα δεδομένα από Παγκόσμιους Φορείς, όπως η Eurostat, η UNESCO κι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Αλλά για να μη σας “φουσκώνω” με λεπτομέρειες, πατώντας εδώ μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης.

Στον πίνακα που παρατίθεται, θα παρατηρήσετε στο δεξί του τμήμα μία συνολική βαθμολογία της κάθε χώρας, η οποία στην ουσία αντανακλά και την συνολική ποιότητα ζωής της γυναίκας. Τα πρωτεία ως ιδανικές χώρες για τη γυναίκα παίρνουν οι Σκανδιναβικές χώρες, με νικήτρια τη Νορβηγία (ακολουθούν η Σουηδία, η Φινλανδία, η Ισλανδία και η Δανία), ενώ στην τέταρτη θέση κατατάσσεται ο Καναδάς. Ενδεικτικά επίσης θα ήθελα να επισημάνω την ενδέκατη θέση της Γερμανίας λαμβάνει,τη 15^η της Γαλλίας, τη 17^η της Ισπανίας και τη 19^η του Ηνωμένου Βασιλείου.

Όσο για την Ελλάδα, η χώρα μας καταλαμβάνει την 28^η θέση με συνολική βαθμολογία 7.195, με αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι η τρίτη ιδανικότερη χώρα για να ζήσει μία γυναίκα στη βαλκανική χερσόνησο (η Σλοβενία βρίσκεται στην 8^η θέση, ενώ η Κροατία στην 26^η).

Τι σημαίνει αυτό;

Επιγραμματικά, ναι μεν τα τελευταία χρόνια είδαμε περισσότερα γυναικεία πρόσωπα σε κυβερνητικές θέσεις (ωστόσο το ποσοστό του 19,9% εξακολουθεί να είναι χαμηλό) αλλά και τον επαγγελματικό αθλητισμό, όμως δεν ισχύει το ίδιο για γυναίκες σε ανώτερες διοικητικές θέσεις σε επιχειρήσεις, ενώ εξίσου μικρό είναι το ποσοστό των γυναικών επιχειρηματιών στη χώρα. Επίσης, παρατηρείται μία διαφορά της τάξης του 4,9% αναφορικά με τη μισθολογική διαφορά ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, ενώ το συνολικό βιοτικό επίπεδο βαθμολογείται με 6,85 στην κλίμακα του 10.

Το πιο σημαντικό, όμως, κι αυτό αφορά όλες τις γυναίκες ανεξάρτητα εθνικότητας, είναι η βαρύτητα που δίνουν σε κοινωνικές δομές, όπως η υγεία, η εκπαίδευση κι η ασφάλεια. Στην ουσία, αυτοί οι τρεις παράγοντες με τους οποίες οι γυναίκες αξιολογούν την χώρα στην οποία ζουν.

Αφότου μελετήσει κανείς τα στοιχεία της δημοσκόπησης, θα καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: πως οι μάχες που δίνουν οι γυναίκες για μία ισότιμη θέση στην κοινωνία τους ναι μεν καταλήγουν νικηφόρες, όμως ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς. Και για να φτάσουμε στο τέλος αυτού του δρόμου με αξιοπρέπεια αλλά (γιατί όχι;) και περηφάνεια, είναι απαραίτητες οι προσπάθειες όλων μας. Άλλωστε, οι μικρές νίκες είναι αυτές που κάνουν την αλλαγή μέρα με τη μέρα.

08/03/2019 0 comment

ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Stress: Το διαχειριζόμαστε πιο εύκολα τις πρωινές ώρες;

Όλοι μας θέλουμε να αποφεύγουμε καταστάσεις που μπορούν να μας προκαλέσουν άγχος, όμως γνωρίζουμε πως αυτές… δεν έχουν πρόγραμμα και μπορούν να προκύψουν ανά πάσα στιγμή. Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το αίσθημα του άγχους είναι, εκτός από ψυχολογική, και μία αντίδραση του σώματος. Με γνώμονα αυτό το γεγονός, μία έρευνα του Πανεπιστημίου Hokkaido της Ιαπωνίας αποφάσισε να διερευνήσει πότε το σώμα μας είναι έτοιμο να διαχειριστεί μία στρεσογόνο κατάσταση.

Ο επικεφαλής της έρευνας, Yujiro Yamanaka, προτού προχωρήσει στην ανάλυση των ευρημάτων του, εξηγεί πως ο άξονας υποθαλάμου, υπόφυσης κι επινεφριδίων (άξονας HPA) στο σώμα είναι ένα σύστημα που συνδέει το νευρικό με το ενδοκρινικό μας σύστημα. Η κορτιζόλη, η γνωστή ορμόνη του άγχους, εκλύεται στο σώμα και παραμένει σ’ αυτό γι’ αρκετές ώρες, ώστε το σώμα να έχει ενέργεια σε μία κατάσταση στην οποία μπορεί να προκύψει η ανάγκη αντίδρασης “fight-or-flight”, αντίδραση συνήθης σε καταστάσεις άγχους. Επομένως, η κορτιζόλη ελέγχεται από ένα “βιολογικό ρολόι” με αποτέλεσμα τα επίπεδα της κορτιζόλης να είναι υψηλότερα κατά τις πρωινές ώρες και χαμηλότερα όταν η μέρα πλησιάζει στο τέλος της.

Έτσι, για το σκοπό της έρευνας, οι επιστήμονες ζήτησαν τη συμβολή 27 νέων εθελοντών, υγιείς, με φυσιολογικό πρόγραμμα εργασίας αλλά και ύπνου. Στη συνέχεια, έχοντας πάρει δείγμα σάλιου από όλους, χώρισαν τους συμμετέχοντες σε δύο ομάδες, με τους εθελοντές της πρώτης ομάδας να υποβάλλονται σε μία κατάσταση stress δύο ώρες μετά την πρωινή τους αφύπνιση και τους εθελοντές της δεύτερης ομάδας δέκα ώρες μετά από αυτήν. Η δοκιμασία ήταν μία παρουσίαση μπροστά σε κοινό και μία κάμερα και διαρκούσε 15 λεπτά. Μέχρι το τέλος της έρευνας, οι επιστήμονες είχαν συγκεντρώσει επιπλέον δείγματα σάλιου από τους συμμετέχοντες, τα οποία ελήφθησαν μισή ώρα πριν τη δοκιμασία, αμέσως μετά από αυτή και για μισή ώρα μετά τη δοκιμασία κάθε δέκα λεπτά.

Η συγκέντρωση κορτιζόλης στο σάλιο ήταν που οδήγησε τους ερευνητές στο συμπέρασμα πως οι συμμετέχοντες που πέρασαν τη δοκιμασία κατά τις πρωινές ώρες είχαν αυξημένα επίπεδα της ορμόνης συγκριτικά με τη δεύτερη ομάδα που δοκιμάστηκα το απόγευμα. Ωστόσο, παρατήρησαν πως δε σημειώθηκε κάποια αξιόλογη διαφορά στους καρδιακούς παλμούς, οι οποίοι είναι δείγμα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος όταν αυτό καλείται να διαχειριστεί το στρες. Έτσι, ο Yamanaka δηλώνει για την έρευνά του:

“Για να αντιμετωπίσει το στρες το πρωί, το σώμα μας βασίζεται στον άξονα HPA και στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Το απόγευμα, όμως, καθώς η κορτιζόλη μειώνεται στη διάρκεια της ημέρας, απομένει το συμπαθητικό νευρικό σύστημα για να διαχειριστεί το σώμα μία κατάσταση άγχους. Έτσι, μπορούμε να υποθέσουμε πως κατά τις απογευματινές ώρες, το σώμα είναι πιο ευάλωτο στο στρες.”

Εντούτοις, ο επικεφαλής της έρευνας τονίζει πως κάθε άνθρωπος έχει το δικό του κιρκάδιο ρυθμό, δηλαδή το δικό του βιολογικό ρολόι. Επομένως, ανάλογα με την καθημερινότητα του καθενός καθορίζεται κι η δυνατότητά του να διαχειριστεί το άγχος μέσα στη μέρα.

22/01/2019 0 comment