Category:

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

FASHIONSliderΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΛΙΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: “Η ΤΣΑΝΤΑ KOORELOO EINAI ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ”

written by Κατερίνα Μαντά

Λατρεύω τις τσάντες και θεωρώ ότι είναι το αξεσουάρ που αναδεικνύει την κάθε μας εμφάνιση. Ε, η Λίλα Καραγιάννη είναι η δημιουργός των Kooreloo , κι έχει ενδιαφέρον να μάθουμε ποια είναι η φιλοσοφία της και του brand.

Όταν πρωτοείδα τις τσάντες Kooreloo σε φίλες μου, εντυπωσιάστηκα από το ύφασμα, τη ραφή τους και τη μοναδικότητά τους. Έχοντας μεγαλώσει μέσα στην κλωστοϋφαντουργία και ανάμεσα σε υφάσματα, γνωρίζω τη δυσκολία παραγωγής και την ιδιαιτερότητα μιας κουρελού. Κι αυτή η μοναδικότητα αναδεικνύεται μέσα από τις χειροποίητες γυναικείες τσάντες του brand που έχτισαν η Λίλα Καραγιάννη (Leila Karr) και ο Αλέξης Κρασανάκης το 2015.

Πλέον, τις γνωρίζω καλά, χάρη στην Έλφη Αλεξανδρόγλου της else agency , τις έχω εντάξει στην γκαρνταρόμπα μου προσθέτοντας χρώμα στις εμφανίσεις μου.

-Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα; Πώς από μία ανάγκη σας για τσάντα παραλίας –όπως έχω ακούσει- δημιουργήσατε την Kooreloo ;

Λίλα Καραγιάννη: Η ιδέα των δημιουργημάτων από κουρελού ξεκίνησε το 2014 αποτελώντας μέρος των καλλιτεχνικών μου αναζητήσεων και της επιθυμίας μου να κατασκευάζω και να αναζητώ πάντα νέους τρόπους έκφρασης.
‘Ηταν από μικρό παιδί η διάδρασή μου με γυναίκες της οικογένειας μου, της μητέρας μου αλλά και της γιαγιάς μου, που κέντριζαν το ενδιαφέρον και δημιουργούσαν παραστάσεις γύρω μου με βάση την παράδοση, την μοναδικότητα και του χειροποίητου, οι οποίες άθελά τους σμίλευαν την φαντασία μου.
Από μικρή παρατηρούσα και καταπιανόμουν με οποιαδήποτε μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης και με συνέπαιρναν η ζωγραφική αλλά και η κατασκευή κάθε είδους. Μου άρεσε να θέτω τους προσωπικούς μου στόχους και να τους πετυχαίνω.
Η πρώτη τσάντα όμως από την παραδοσιακή κουρελού ήρθε από την ανάγκη να έχω μία τσάντα παραλίας η οποία να χωράει μέσα όλα τα απαραίτητα, καθώς είχα τρία παιδιά, αλλά ταυτόχρονα να είναι μοναδική, πολύχρωμη και μεγάλης αντοχής.
Είχα λοιπόν μία πανέμορφη κουρελού στο σπίτι μου η οποία ήταν φτιαγμένη σε παραδοσιακό αργαλειό από όταν ήμουν μικρό παιδί και αποφάσισα να αποτελέσει το υλικό από το οποίο θα έφτιαχνα την τσάντα μου.
Αυτή ήταν η αρχή όλης της ιστορίας. Τοποθέτησα σε αυτή την τσάντα όλες τις εικόνες και τα στοιχεία που είχα από τις παραστάσεις μου εμπνευσμένες από την ελληνική παράδοση και τις γυναίκες εκείνες που με ενέπνευσαν σιωπηλά ώστε να την φτιάξω. Έπλεξα, κέντησα, έραψα πάνω σε αυτή όλη μου τη φαντασία και την ενέργεια. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Τα σχόλια και οι εντυπώσεις των φίλων αλλά και των φίλων των φίλων και των αγνώστων που αντίκριζαν την τσάντα ήταν ανεκτίμητα και πάντα ζωογόνα. Δεν άργησαν να έρθουν οι πρώτες παραγγελίες από το άμεσο περιβάλλον μας και εν συνεχεία από τον ευρύτερο κύκλο μας αλλά και από καταστήματα στην ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό.
Αυτό εντέλει ήταν και το εφαλτήριο για να οραματιστεί ο συνεργάτης μου Αλέξης Κρασανάκης την επιχειρηματική ευκαιρία και εν συνεχεία να φτάσουμε στο να δημιουργήσουμε από κοινού το Brand Kooreloo.

– Η εταιρεία σας ξεκίνησε μέσα στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Πόσο εύκολη ήταν η μετάβαση από τον τραπεζικό κλάδο στον χώρο της δημιουργίας και της μόδας;

Λίλα Καραγιάννη: Τον Ιανουάριο του 2015 ιδρύσαμε την εταιρεία μας έχοντας φύγει πια και οι δύο από τον τραπεζικό κλάδο. Έξι μήνες μετά έρχονται τα capital controls, ακολούθησε το lock down με τον covid-19 και βεβαίως ο πόλεμος, και η ενεργειακή και πληθωριστική κρίση. Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκινάς κάτι καινούργιο το εγχείρημα αυτό καθεαυτό φέρει τις δυσκολίες του και πρέπει να είναι κανείς προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο, πόσο μάλλον όταν ο τομέας στον οποίο πρόκειται να δραστηριοποιηθεί είναι τελείως διαφορετικός από εκείνον στον οποίο είχε δραστηριοποιηθεί επί σειρά ετών (15 χρόνια εγώ και 18 ο Αλέξης) και πολύ περισσότερο όταν το πράττει εν μέσω οικονομικής κρίσης και όλων των υπόλοιπων αντιξοοτήτων που προέκυψαν. The perfect storm! Η μετάβαση λοιπόν δεν ήταν καθόλου εύκολη αλλά ήταν αναγκαία και διέθετε την ορμή, την όρεξη και την επιθυμία και των δύο μας για σκληρή δουλειά και δημιουργία. Έτσι εγώ από τη μεριά μου δημιουργούσα και χάραζα το dna του brand και ο Άλεξ ήταν εκείνος που διαχειριζόταν τα οικονομικά της εταιρείας και διαμόρφωνε τον χαρακτήρα της.
Οι δύο μας μαζί χτίζαμε τα θεμέλια της KOORELOO έτσι ώστε να μπορέσει να διαβεί μέσα από όλες τις μέχρι σήμερα αντιξοότητες.

– Αν δεν κάνω λάθος τις πρώτες τσάντες τις κάνατε μόνη σας. Τώρα τι προσωπικό έχετε; Η παραγωγή γίνεται στην Ελλάδα; Από πού φέρνετε τα υλικά;

Λίλα Καραγιάννη: Τις πρώτες τσάντες του brand της έφτιαχνα μόνη μου αλλά δεν άργησα να πλαισιωθώ και βεβαίως εν τέλει να αντικατασταθώ από πολύ έμπειρους ανθρώπους εξειδικευμένους στο αντικείμενο της κατασκευής της τσάντας. Βασικό προαπαιτούμενο ήταν πάντα η τσάντα να είναι χειροποίητη και να αντανακλά την ελληνική παραδοσιακή αισθητική.
Η ομάδα της Kooreloo αριθμεί σήμερα 14 ανθρώπους και η παραγωγή μας γίνεται εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Τα υλικά μας προέρχονται από Έλληνες τεχνίτες και από το ευρύτερο Ευρωπαικό σύνολο στο οποίο ανήκουμε.

-Πόσο σας βοήθησαν τα social media στην διάδοση του brand;

Λίλα Καραγιάννη: Τα social media αποτέλεσαν σημαντικό πυλώνα στην ανάπτυξη και διάδοση του brand πάντα όμως με πολύ προσοχή στην αυθεντικότητα και την αισθητική της εικόνας που προβάλαμε και προβάλουμε. Βασικός κανόνας είναι η συνέπεια σε αυτό που πρεσβεύουμε παραμένοντας πιστοί στο DNA μας.

-Έχουμε δει να αντιγράφονται πλέον οι τσάντες σας. Πώς αισθάνεστε για αυτό;

Λίλα Καραγιάννη: Το γεγονός της αντιγραφής, αν και αρχικά σε πληγώνει εν τέλει σε επιβεβαιώνει. Είναι σίγουρα σκληρό να βλέπεις πως κάποιοι άνθρωποι θεωρούν δικαίωμά τους να αντιγράφουν κάτι που κάνει κάποιος άλλος και να μην έχουν κανέναν ενδοιασμό για αυτό. Είναι το τίμημα ίσως της επιτυχίας; Παρόλα αυτά η αντιγραφή θα είναι πάντα αντιγραφή και δύσκολα θα μπορέσει να συγκρατήσει την ομορφιά της αρμονικής σύνθεσης του αυθεντικού. Το αυθεντικό έχει ζωή και εκπέμπει ενέργεια θετική γιατί προέρχεται από την ψυχή αβίαστα και βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά! Η αντιγραφή απλά δεν έχει ψυχή.

– Ήσασταν έτοιμη για μία τόσο μεγάλη επιτυχία; Πώς το διαχειριστήκατε ;

Λίλα Καραγιάννη: Η επιτυχία ήρθε με σκληρή δουλειά και θα συνεχίσει μόνο με σκληρή δουλειά. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν έτοιμη για την επιτυχία, μπορώ να πω ότι ήμουν έτοιμη να δουλέψω σκληρά γι αυτή και να πετύχω τον στόχο μου. Θέλω η Kooreloo να πωλείται παγκοσμίως και να μπορώ μέσα από αυτή να προβάλω τον σύγχρονο χαρακτήρα της χώρας μου μέσω της δουλειάς, της ακεραιότητας και των ιδανικών μας.

-Σε ποιο στυλ γυναίκας απευθύνεστε;

Λίλα Καραγιάννη: Όλες οι δημιουργίες KOORELOO έχουν ένα μυστικό, ανοίγοντάς τες μια αύρα δυναμισμού αναδύεται από κάθε τσάντα. Ένας πλούσιος εσωτερικός κόσμος εκπέμπει μια αστραφτερή προσωπικότητα. Η έμπνευση πίσω από το σχέδιο που υπάρχει σε όλες τις τσάντες Kooreloo πηγάζει από την ενέργεια της στάσης του επιβλητικού αγάλματος της θεάς Αθηνάς και τον τρόπο που εκδηλώνεται στον δυναμισμό των γυναικών στον σημερινό κόσμο.
Απευθυνόμαστε λοιπόν στη γυναίκα του σήμερα που έχει εσωτερικό κόσμο. Τη γυναίκα που δεν ψάχνει να βρει τη φωνή της, έχει φωνή και δεν φοβάται να την εκφράζει. Την σύγχρονη δυναμική γυναίκα.

-Πλέον δεν φτιάχνετε μόνο τσάντες, αλλά και παλτό, παπούτσια και καφτάνια. Ποιες είναι οι τάσεις για αυτή την σαιζόν; Και τι να περιμένουμε για το καλοκαίρι του 2024;

Λίλα Καραγιάννη: Θέλοντας να μπορούμε να προσφέρουμε μία συνολική πρόταση στους φίλους του Brand μας επεκταθήκαμε και σε άλλα προιόντα του χώρου της μόδας. Όλα έχουν πάντα ως βάση το χρώμα και την ζωντάνια το European chic σε συνδυασμό με την ελληνική μας παράδοση. Η συλλογή του 2024 για την KOORELO σημαίνει αέρινο, φρέσκο και γεμάτο λουλούδια καλοκαίρι με λίγη αστερόσκονη παραμυθιού σε συνδυασμό με το european chic του χαρακτήρα μας.
Ανυπομονώ να το μοιραστώ μαζί σας!!

Επισκεφτείτε το site της Kooreloo για να ανακαλύψετε ακόμα περισσότερα items της εταιρείας

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
SliderΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΦΑΙΗ ΜΠΕΗ: “Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ, ΜΕ ΕΝΤΟΝΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΥΡΕΣΗΣ ΛΥΣΗΣ”

written by Κατερίνα Μαντά

Δημοσιογράφος, κοσμικογραφος, μαμά, συνιδρύτρια με την Ιλεάνα Ισμυρίδη του The Pop Up Project.. Και στις εκλογές του Οκτωβρίου, η Φαίη Μπέη, είναι υποψήφια για δημοτική σύμβουλος στον δήμο Ψυχικού -Φιλοθέης! Την διαβάζουμε χρόνια στα πιο αγαπημένα περιοδικά κι έχει και το δικό της blog, Fay’s control που παρουσιάζει -με τον δικό της μοναδικό τρόπο- την ενδιαφέρουσα πλευρά της καθημερινότητας. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει χρόνο, αλλά τον βρίσκει προκειμένου να ασχοληθεί με ανθρώπους και πράγματα που αγαπά. Και κάπως έτσι εμπλέκεται και με τα θέματα του δήμου μας…

Σίγουρα δεν σου περισσεύει ελεύθερος χρόνος! Πώς το αποφάσισες;

Φαίη Μπέη: Στους καλοπροαίρετους θα φανεί παράξενο και στους κακοπροαίρετους παρανοϊκό αλλά είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη χρόνου που με κινητοποίησε. Πιστεύω ότι άνθρωποι που τρέχουν όλη μέρα γνωρίζουν πόσο πολύτιμο αγαθό είναι ο χρόνος αλλά κυρίως ξέρουν πως να το αξιοποιήσουν. Η ενασχόληση με τα κοινά δεν μπορεί να είναι «χόμπι» ή «αξιοποίηση ελεύθερου χρόνου». Όχι. Τα κοινά και ειδικά τα αυτοδιοικητικά απαιτούν ανθρώπους ενεργούς, με έντονη επαγγελματική δραστηριότητα που να ξέρουν από πρώτο χέρι τα προβλήματα και να κατανοούν τη σημασία να δίνουν λύσεις και μάλιστα γρήγορα.

Σε ποιον τομέα νομίζεις ότι θα μπορούσες να συνεισφέρεις;

Φαίη Μπέη: Είναι γνωστό ότι έχω μπει σχεδόν σε όλα τα σπίτια και τις επιχειρήσεις του Δήμου μας. Ξέρω όλους όσους έχουν εργαστεί για να γίνει ο δήμος μας “Προάστιο Πρότυπο” (όπως άλλωστε επιγράφεται και ο συνδυασμός μας). Έχω καταγράψει κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία επιτυχίας. Πιστεύω όμως ότι χρειαζόμαστε τη μεγάλη εικόνα. Κάποιος πρέπει να ενώσει όλες αυτές τις ιστορίες για να περιγράψει το επόμενο βήμα για το Δήμο μας. Πιστεύω πως επειδή η υπογραφή μου είναι συνυφασμένη με την “αισθητική”, εάν εκλεγώ θα μπορούσα να “συν-υπογράψω” μία μεγάλη εικόνα, όπως την ονειρευόμαστε για το Δήμο μας.

Είσαι από τις γυναίκες που τα λένε «έξω από τα δόντια». Τι είναι αυτό που θα ηθελες να αλλάξεις στον δήμο μας ή αυτό που ακόμα δεν έχει γίνει και νομίζεις ότι θα πρέπει να γίνει στο επόμενο χρονικο διάστημα;

Φαίη Μπέη: Όπως σου είπα ήδη πιστεύω ότι ήρθε η ώρα το Ψυχικό και η Φιλοθέη να κάνουν το επόμενο βήμα. Το επόμενο βήμα είναι κι ένα σύγχρονο αίτημα για ένα Δήμο που δεν είναι απλώς λειτουργικός και φιλικός προς τον κάτοικο-πολίτη αλλά υπηρετεί την αισθητική του 21ου αιώνα, όπως αυτή την ορίζουν αξίες, όπως η βιωσιμότητα, η ευεξία, η έγνοια για το περιβάλλον και πάνω απ’ όλα μια νέα κοινωνικότητα στο δημόσιο χώρο, ουσιώδης, αλληλέγγυα και όπου χρειάζεται και παρεμβατική.

Στο επίκεντρο της «καμπάνιας» σου είναι η Γυναίκα! Πώς βλέπεις την θέση της στην κοινωνία;

Φαίη Μπέη: Επίκεντρο της καμπάνιας μου είναι η γυναίκα σε όλους τους ρόλους της. Στο Δήμο μας τους βλέπουμε πολύ καλά. Η εργαζόμενη γυναίκα που μπορεί να είναι και μητέρα, οι νέες μητέρες αλλά και οι μεγαλύτερες σε ηλικία, τις βλέπουμε τα πρωϊνά στα πάρκα και τις καμαρώνω στα καφέ όταν τις βλέπω σε παρέες να συζητούν ζωντανά. Είναι για μένα μια σκηνή από το μέλλον όπως θα το ήθελα.

Συμμετοχή. Αυτή είναι για μένα η λέξη που περιγράφει τη θέση και το ρόλο της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία.

Ως μητέρα μιας έφηβης κόρης, τι σε προβληματίζει σχετικά με τη νέα γενιά; Η ζωή τους είναι -θεωρητικά- πιο εύκολη, αλλά υπάρχουν challenges που την δυσκολεύουν;

Φαίη Μπέη: Δεν είναι εύκολη εποχή για τους νέους. Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε αυτό που λέμε «κινδύνους», δεν έχω φοβίες γιατί πιστεύω ότι ένα παιδί που μεγαλώνει να είναι υποψιασμένο, μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του. Όμως οι προκλήσεις είναι πολλές ειδικά για την εργασία. Πλέον όλο και περισσότεροι νέοι κάνουν πολύ καλές σπουδές αλλά οι θέσεις εργασίας που είναι εφάμιλλες των προσόντων τους λιγοστεύουν. Αυτό με προβληματίζει.

Ποιά συμβουλή θα έδινες στη γυναίκα που θέλει να πετύχει τους στόχους της και να διατηρήσει την ψυχική της ηρεμία, μιας και ο κόσμος μας έχει γίνει τόσο ανταγωνιστικός;

Φαίη Μπέη: Να είναι προσηλωμένη στο στόχο της, να μην το βάλει κάτω, να μην ξεχάσει τα όνειρα της και να μην ψάχνει θύτες στα όποια εμπόδια. Εννοείται να μην παρασύρεται από κουτσομπολιά, να μην συμμετέχει σε αυτά και να χαμογελάει διαρκώς! Νόμος…

Φαίνεσαι ότι είσαι μια γυναίκα «γεμάτη». Ποιό είναι το μυστικό; Ποιό ειναι το Μότο σου;

Φαίη Μπέη: Είμαι γεμάτη από όσα έχω καταφέρει αλλά συγχρόνως έχω ακόμη πολλά, πάρα πολλά όνειρα. Ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι το μότο πέρα από το “Makers gonna make“;

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

H KATEΡΙΝΑ ΜΟΥΣΤΑΚΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ «ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ»

written by Κατερίνα Μαντά

Αυτό το βιβλίο θα το κάνετε αρχικά δώρο στον εαυτό σας. Κι αφού το διαβάσετε είτε αποσπασματικά είτε μονορούφι, θα το αγοράσετε για τους ανθρώπους που νοιάζεστε. Δεν έχει σημασία αν είναι άνδρες ή γυναίκες. Θα βρείτε κομμάτια τους εαυτού σας, σημεία που χρειάζετε να σας “τσιμπήσουν” και να σας προβληματίσουν και σίγουρα θα σας αγαπήσετε λίγο παραπάνω. Γιατί; Επειδή θα βρείτε τις “αλήθειες” της συγγραφέως οι οποίες -πολύ πιθανόν- να είναι και οι δικές σας.

Η γιατρός και Δρ. Χειροπρακτικής Κατερίνα Μουστάκα, μετά από 25 συναπτά έτη στην ιατρική, επέκτεινε τις ιδιότητές της στην Συγγραφή. Μετέφερε στο πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Τάδε έφη Κατερίνα- οι μικρές μου αλήθειες» την πολύχρονη εμπειρία και γνώση της για το πώς η ζωή και οι επιλογές μας επηρεάζουν το σώμα μας και το πώς το ΣΩΜΑ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ.

-Είστε γιατρός και μάλιστα Δοκτωρας. Χειροπρακτικής εδώ και πολλά χρόνια. Πώς αποφασίσατε να γράψετε τις «μικρές σας αλήθειες»;

Πάντα μου άρεσε η συγγραφή. Ήταν -και είναι ακόμα- ένας τρόπος να βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου, ένα εργαλείο εσωτερικής ισορροπίας, ένα είδος διαλογισμού για μένα.

Όταν κάποια στιγμή το 2016 μπήκα σε χρόνιο πόνο κι αναγκάστηκα να μάθω όσα περισσότερο μπορούσα γι’ αυτόν, ώστε να μπορέσω να τον διαχειριστώ, το γράψιμο  λειτούργησε εκείνη την εποχή διττά. Κι ως ένα είδος ψυχοθεραπείας για μένα και ως ένας τρόπος να μοιραστώ τα όσα μάθαινα για το πώς η Βιογραφία μας επηρεάζει την Βιολογία μας. Το πόσο σημαντικό, δηλαδή, ρόλο παίζουν αυτά που ζούμε, τα συναισθήματα και οι σκέψεις μας τόσο για την παραμονή μας όσο και για την επιστροφή μας στην Υγεία.

Έτσι γεννήθηκαν τα πρώτα κείμενα του βιβλίου. Κι από τη στιγμή που θεωρώ ότι η προσφορά πληροφορίας ισοδυναμεί με θεραπεία, το να συνεχίσω να μοιράζομαι τις μικρές μου αλήθειες ήταν -υπό μια έννοια- μια επέκταση των άλλων δυο ιδιοτήτων μου.

Έτσι μάζεψα αυτά τα 52 κείμενα  που περιγράφουν καθημερινά περιστατικά, σκέψεις ή εμπειρίες δικές μου μεν, που ο καθένας όμως μπορεί να καταλάβει, μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους, να κατανοήσει μέσω αυτών πώς συνδέεται ο νους με το σώμα και, αλλάζοντας οπτική, να μπορέσει να τα συγχρονίσει.

-Όπως αναφέρετε στο βιβλίο σας «το σώμα μας μας μιλά, και μας προειδοποιεί». Πώς γίνεται αυτό; Πώς μπορούμε να το καταλάβουμε στην καθημερινότητα μας;

Το σώμα μας μάς μιλάει ασταμάτητα. Όλη μέρα κάθε μέρα. Γιατί ο κάθε πόνος, η παραμικρή ενόχληση, το εκάστοτε σύμπτωμα αυτό είναι: πληροφορία. Ότι κάτι εδώ δεν λειτουργεί σωστά. Ότι κάτι μας λείπει. Ή ότι το έχουμε παρακάνει, ότι έχουμε ξεπεράσει τα όριά μας. Είτε τα σωματικά είτε τα ψυχολογικά.

Το θέμα είναι ότι, πρώτον, δεν έχουμε εκπαιδευτεί να το ακούμε. Δεύτερον, ακόμα και όταν το ακούμε δεν είμαστε πάντα σε θέση να καταλαβαίνουμε τι θέλει να μας πει, τι πληροφορία θέλει να μας δώσει.

Αν αναγνωρίσουμε την κάθε αίσθηση, το κάθε σύμπτωμα ως Αγγελιοφόρο, πάρουμε το μήνυμα και δράσουμε ανάλογα…. Τότε ξεκινάει η διαδικασία επιστροφής μας στην Υγεία.

Αν αγνοούμε τα μηνύματα επανειλημμένα ή άλλα μάς λέει το σώμα μας κι άλλα καταλαβαίνουμε, όσο πιο πολύ κωφεύουμε τόσο πιο έντονα σωματικά γίνονται τα μηνύματα. Στην κυριολεξία αν δεν ακούσουμε το σώμα μας όταν ψιθυρίζει θα αναγκαστούμε να το ακούσουμε να ουρλιάζει.

Το πώς θα το κάνουμε αυτό είναι εξαιρετικά απλό. Σταματάμε να το αγνοούμε και βάζουμε προσοχή στο πώς αισθανόμαστε.

Έχουμε πιαστεί από ακινησία; Σηκωνόμαστε και μπαίνουμε σε κίνηση. Πεινάμε; Του δίνουμε καύσιμο. Διψάμε; Του δίνουμε ενυδάτωση. Αισθανόμαστε κούραση; Ρίχνουμε ρυθμό. Όσο πολυάσχολοι ή πιεσμένοι κι αν είμαστε.

Αισθανόμαστε στρεσαρισμένοι; Παίρνουμε 4-5 βαθειές αναπνοές -με την εκπνοή να διαρκεί περισσότερο από την εισπνοή. Ή παίρνουμε τηλέφωνο ένα φίλο αγαπημένο και μιλάμε μαζί του 5 λεπτά περί ανέμων και υδάτων. Ή ακούμε ένα κομμάτι που μας χαλαρώνει. Τρόποι υπάρχουν. Αρκεί να μάθουμε να μας ακούμε.

. -Πόσο διαφέρουν οι αλήθειες του κάθε ανθρώπου; Πόσο περισσότερο μεταξύ ανδρών και γυναικών;

Κατά βάθος, επειδή είμαστε όλοι ένα, όσο κι αν έχουμε την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού, πιστεύω ότι οι αλήθειες μας δεν διαφέρουν ιδιαίτερα μεταξύ τους. Γιατί, στην ουσία, αποτελούν την έκφραση των αξιών κι όχι των πεποιθήσεών μας.

Όλοι θέλουμε τη σύνδεση με άλλους ανθρώπους. Είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι γι’ αυτό. Όλοι θέλουμε να νιώθουμε ελεύθεροι. Όλοι θέλουμε να έχουμε πρόσβαση σε Γνώση. Όλοι θέλουμε το Δίκαιο, την Αλήθεια, την Καινοτομία, την Ειρήνη, την Ακεραιότητα, την Πίστη, τη Φιλία στη ζωή μας.

Οι διάφορες μας έγκυνται στο πώς τις διεκδικούμε.

Κι αυτό είναι θέμα παιδείας και χαρακτήρα, όχι φύλου.

Απλά εμείς οι γυναίκες, επειδή έχουμε καλύτερη επαφή με τα συναισθήματά μας… Ίσως είμαστε πιο εύκολες στο να εκφράσουμε τις ανάγκες μας και την ευαλωτότητά μας.

Ενώ οι άντρες, κάποιες φορές, προτιμούν να κρύβουν την ευάλωτη πλευρά τους πίσω από την πανοπλία, αγνοώντας  πως η ευαλωτότητα είναι η γενέτειρα της Σύνδεσης, το προαπαιτούμενο της Καινοτομίας και το βασικό μονοπάτι προς την Ελευθερία του να είσαι ο Εαυτός σου, χωρίς να σε νοιάζει πώς θα σε δουν οι γύρω σου.

-Αυτή την περίοδο κάνετε παρουσιάσεις του βιβλίου σας ανά την Ελλάδα. Ποιο είναι το feed back των αναγνωστών ή όσων έρχονται να σας ακούσουν;

Η αλήθεια είναι ότι όταν αποφάσισα να εκδώσω το βιβλίο, δεν είχα προσδοκίες. Ήθελε να «γεννηθεί» κι εγώ ήμουν απλώς το μέσον.

Οφείλω να ομολογήσω, όμως, ότι όσο περνάει ο καιρός που το «παιδί» μου μεγαλώνει κι ωριμάζει μέσα από τα μάτια των αναγνωστών… Τόσο η συμμετοχή του κόσμου και η ανατροφοδότηση στις δια ζώσης βιβλιοπαρουσιάσεις όσο και τα μηνύματα και τα σχόλια γι’ αυτό είναι εξαιρετικά συγκινητικά.

Πολλές φορές μου λένε: «διάβασα το βιβλίο και νόμιζα ότι μιλάς για μένα». Κάτι που με συγκινεί βαθειά και με τιμά ακόμα περισσότερο.

Ξέρετε, δεν παραθέτω έννοιες καινούριες ή άγνωστες. Υπενθυμίζω απλώς πράγματα γνωστά, μικρές αλήθειες που όλοι τις κατανοούμε. Συνθήκες που όλοι μας έχουμε ζήσει, ή που ξέρουμε ότι κάποια στιγμή θα συναντήσουμε, πράγματα που όλοι βιώνουμε… Αλλά πιθανόν δεν τα συνειδητοποιούμε, καταστάσεις που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να (ξανα)βρούμε τον χάρτη της διαδρομής προς τον εαυτό μας. Κι όταν ο αναγνώστης το κατανοεί και το μοιράζεται μαζί μου, είναι το μεγαλύτερο δώρο.

-Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται μία γυναίκα σήμερα για να πιστέψει στον εαυτό της και να εξελιχθεί με ευγνωμοσύνη για τη ζωή της;

Δεν είμαι σίγουρη πως το θέμα είναι τόσο στην έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, στις ικανότητες, στις δεξιότητες και στα ταλέντα μας… Όσο στην έλλειψη εμπιστοσύνης στη διαδικασία που είναι η Ζωή γενικότερα.

Ξέρετε, έχουμε όλες και όλοι επιβιώσει από το 100% των δυσκολιών και προβλημάτων που έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής στη ζωή μας. Άλλοτε εύκολα, άλλοτε δύσκολα, άλλοτε με επιτυχία, άλλοτε με κόστος.

Κι ενώ οι «ευχάριστες» εμπειρίες είναι αυτές που μας θρέφουν… Τα «λάθη» και οι «αποτυχίες» είναι που μάς πηγαίνουν ακόμα παρακάτω, μέσω διδαχής.

Ας μην ξεχνάμε ότι για την εξέλιξή μας δεν υπάρχει το «έπαιξα και έχασα».Δεν χάνουμε ποτέ. Ή κερδίζουμε ή μαθαίνουμε.

Αλλά αν δεν αναγνωρίσουμε πως οτιδήποτε μας συμβαίνει έρχεται για να μας μάθει κάτι, αν δεν πιστέψουμε πως, μερικές φορές, πίσω από τους μεγαλύτερους εφιάλτες μας κρύβεται η πιθανότητα υλοποίησης των πιο κρυφών ονείρων μας, αν δεν καλλιεργήσουμε την εμπιστοσύνη που μπορούμε να έχουμε στην διαδικασία, τότε καταλήγουμε να ζούμε με ανασφάλεια, με φόβο, με πικρία, με αίσθηση έλλειψης.

Αν, από την άλλη, καταφέρουμε να βλέπουμε την κάθε στιγμή σαν μια κουκκίδα στο χάρτη της ζωής μας, που μας δίνει μια εμπειρία, μια δεξιότητα, μια σχέση που πιθανόν να χρειαζόμαστε για να περάσουμε στο επόμενο βήμα, στο επόμενο στάδιο της εξέλιξής μας, τότε πιστεύω ότι μπορούμε να έχουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε σχεδόν τα πάντα με χάρη και ευγνωμοσύνη.

-Ποιό είναι για εσάς το «μυστικό» της ευτυχίας;

Το μυστικό της ευτυχίας για μένα είναι κατά πρώτον το να μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, να εκφράζουμε την αλήθεια μας, να έχουμε καταφέρει οι επιλογές μας να είναι συντονισμένες με την εσωτερική μας πυξίδα.

Και κατά δεύτερον και ίσως πιο σημαντικό, το να μπορούμε νασυναντούμε συχνά πυκνά αυτόν που εγώ αποκαλώ «Ο Θεός των Μικρών Πραγμάτων».

Αυτόν που μας βοηθάει να δούμε, να ακούσουμε, να νιώσουμε, να εστιάσουμε στα μικρά καθημερινά θαύματα που μας περιβάλλουν.Όλα αυτά που συνηθίζουμε να προσπερνάμε χωρίς να τους δώσουμε την παραμικρή σημασία. Όλα αυτά που μπορούν να μας βγάλουν από την Νιρβάνα της καθημερινότητας και να μας απογειώσουν στην Μαγεία της ύπαρξης.

Ξέρετε, υπάρχουν γύρω μας, παντού, πάμπολοι λόγοι για να είμαστε ευγνώμονες.

Τα χρώματα στο ηλιοβασίλεμα.Τα αρώματα από το κρασί πουπίνουμε στο τέλος μιας ζόρικης ημέρας. Ένα χαμόγελο από ένα άγνωστο. Μια αγκαλιά από ένα παιδί -μικρό ή μεγάλο. Ένας καλό λόγος. Ένα «ευχαριστώ».

Απλά ξεχνάμε ότι υπάρχουν ή δεν τα βλέπουμε ή τα θεωρούμε δεδομένα. Κι είναι κρίμα.

Το βιβλίο “Τάδε έφη Κατερίνα”, μπορείτε να το βρείτε εδώ.

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ: “ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ.”

written by Κατερίνα Μαντά

Η Υφυπουργός Τουρισμού απαντά σε 5 σύντομες ερωτήσεις λίγες μέρες πριν τις εκλογές, κάνοντας έναν mini-απολογισμό και αποκαλύπτοντάς μας την «guilty pleasure» της.

– Ποια είναι η «Σοφία Ζαχαράκη»; Πώς θα παρουσιάζατε τον εαυτό σας σε κάποιον που δεν σας γνωρίζει;

Γεννήθηκα στην Αθήνα, έχω όμως καταγωγή από το Νέο Αργύρι Ευρυτανίας. Δεν κατάγομαι από πολιτική οικογένεια και δεν ασχολούμουν πάντα με την πολιτική. Είχα όμως, σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, την ανάγκη να συμμετέχω, να προσφέρω γι’ αυτό και αγάπησα τον εθελοντισμό κάθε είδους. Αποφοίτησα από το τμήμα  Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και είμαι εκπαιδευτικός στο επάγγελμα. Έχω εργαστεί σε πολλά σχολεία, ΙΕΚ, ΕΠΑΛ, δημόσια και ιδιωτικά. Δούλευα πάντα πολύ, τουλάχιστον 10-12 ώρες καθημερινά.

Το 2016, όταν ορίστηκα αναπληρώτρια εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ, «κολύμπησα» για πρώτη φορά στα πολύ βαθιά νερά της πολιτικής. Έχω μάθει ποτέ να μην τα παρατάω και πάντα να σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο μπορώ να φανώ χρήσιμη στους γύρω μου και στην χώρα μου. Αυτό θύμιζα συνέχεια στον εαυτό μου και ως Υφυπουργός Παιδείας και έπειτα Τουρισμού στις μέρες της πανδημίας. Πάντα μου άρεσε και επιδίωκα την «αφιλτράριστη» συζήτηση ακόμη και την διαφωνία, ώστε να γινόμαστε ουσιαστικοί σε προβλήματα.

Πιστεύω ότι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα του κόσμου και πως το μέλλον χτίζεται μόνο με σκληρή δουλειά και μόνο όταν συμμετέχουμε όλοι. Δεν μου αρέσει η μιζέρια, ούτε πιστεύω σε «σενάρια συνωμοσίας». Θεωρώ πως την θέση μας μέσα στην κοινωνία δεν μπορούμε να την παραχωρούμε, ούτε να ασκούμε κριτική από τον καναπέ. Γι’ αυτό και για όσα πιστεύω πως μόνο η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να πετύχει για την χώρα αποφάσισα να είμαι υποψήφια για πρώτη φορά στην Ανατολική Αττική στις ερχόμενες εκλογές.

– Ποια είναι η θέση της γυναίκας σήμερα στην ελληνική κοινωνία;

Σίγουρα δεν είναι αυτή που θα θέλαμε. Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πραγματικά σπουδαίες εξελίξεις όσον αφορά το θεσμικό πλαίσιο και την νομική κατοχύρωση της πλήρους ισότητας μεταξύ των δύο φύλων. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, είμαστε πλέον μία από τις 12 χώρες παγκοσμίως με πλήρη νομική ισότητα για τα δύο φύλα. Δυστυχώς όμως, ο δρόμος για να σπάσουν κοινωνικά στερεότυπα δεκαετιών και να αποβάλουμε την τοξικότητα είναι μακρύς. Επαγγελματικά, η γυναίκα σίγουρα θα χρειαστεί πολύ πιο συχνά να αποδείξει την αξία της, να δικαιολογήσει την ανάληψη μίας θέσης… Ιδίως ευθύνης, ενώ, σύμφωνα με τα στοιχεία, το μισθολογικό χάσμα εξακολουθεί να υπάρχει. Μια ακόμη όμως πιο σκληρή κοινωνική πραγματικότητα αποκαλύπτεται αν σκεφτούμε την κριτική που ασκείται σχεδόν για κάθε επιλογή μίας γυναίκας στην διάρκεια της ζωής της.

– Τι πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει για να αποκτήσει τη θέση που της αξίζει;

Σίγουρα χρειάζονται ακόμη περισσότερες ενέργειες για την θωράκιση του θεσμικού πλαισίου. Την τελευταία τετραετία το Υπουργείο Εργασίας υλοποίησε σπουδαίες πρωτοβουλίες, όπως η επέκταση των αδειών μητρότητας και ανατροφής τέκνου έως τις νταντάδες της γειτονιάς και τους χώρους φύλαξης παιδιών στις επιχειρήσεις. Από την άλλη το κράτος έδρασε αποφασιστικά για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, στέλνοντας με τον πλέον ηχηρό τρόπο το μήνυμα πως «καμία δεν είναι μόνη». Πλέον υπάρχει στην χώρα μαςτο panic button, αλλά και η 24ωρη γραμμή υποστήριξης θυμάτων βίας. Χρειάζεται να συνεχίσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση ακόμη πιο αποφασιστικά. Πρέπει να βλέπουμε ακόμη περισσότερες άξιες γυναίκες σε θέσεις ευθύνης, να υποστηριχθεί στην πράξη η γυναικεία ηγεσία, επιχειρηματικότητα και καινοτομία. Φυσικά, η παιδεία είναι το Α και το Ω και η εκπαίδευση έχει και εδώ, μία από τις μεγαλύτερες ευθύνες και ρόλους να παίξει.

– Ποιό πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο προσωπικό σας επίτευγμα στην κυβέρνηση ;

Αν ξεχωρίζω κάτι σε αυτήν την τετραετία είναι η διαχείριση της πανδημίας και σε ό,τι αφορά την δική μου δουλειά, η εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης για πρώτη φορά και σε τέτοιο εύρος στο δημόσιο. Από το μηδέν και υπό συνθήκες πραγματικά πρωτόγνωρες, δημιουργήθηκε η υποδομή, επιμορφώθηκαν περισσότεροι από 140.000 εκπαιδευτικοί, μοιράστηκαν tablets σε οικογένειες που πραγματικά το είχαν ανάγκη, ώστε να διατηρηθεί η πολύτιμη σύνδεση με την σχολική κοινότητα. Ήταν μια συνολική προσπάθεια που είχε βάθος στην προσέγγισή της, με ειδική μέριμνα για την ψυχολογική υποστήριξη μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, ώστε να στηριχθεί το σύνολο της κοινωνίας και να διασωθεί το πολύτιμο έργο της εκπαίδευσης με όποιο μέσο υπήρξε διαθέσιμο. Το ίδιο φυσικά ξεχωρίζω και την τηλεκπαίδευση που εφαρμόσαμε στις δομές τουριστικής εκπαίδευσης, την οποία αναγνωρίζουμε ως στήριγμα για το όραμα βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης αλλά και της επιτυχίας της ελληνικής φιλοξενίας.

– Τι θα λέγατε σε μια νεαρή γυναίκα που δεν είναι σίγουρη τι θέλει να ψηφίσει για να σας εμπιστευτεί την ψήφο της;

Εγώ αυτό που έχω να πω σε κάθε πολίτη, γυναίκες και άντρες, είναι να με ψηφίσουν εφόσον πιστεύουν πως το αξίζω, όχι απλώς γιατί είμαι γυναίκα. Το ίδιο και με πολύ περισσότερη ένταση έχω να πω σε κάθε νέα γυναίκα. Το μόνο πράγμα με το οποίο πολιτεύομαι είναι η δουλειά μου και τα πεπραγμένα μου. Είναι σημαντικό αυτός ο τρόπος να διεκδικούμε την θέση μας και τον σεβασμό που αξίζουμε να περάσει στις νέες γενιές και να εδραιωθεί συνολικά στην κοινωνία. Μέσα από το προσωπικό μας παράδειγμα. Και εδώ η ευθύνη για όσες από εμάς κατέχουμε κάποια θέση ευθύνης ή δημοσιότητας είναι μεγάλη. Είναι αναγκαίο να βγαίνουν ακόμη περισσότερες γυναίκες μπροστά, να στηρίζουμε η μία την άλλη και να μαθαίνουμε η μια από το παράδειγμα της άλλης. Ιδίως στην πολιτική, η προσπάθεια αυτή έχεις τεράστιες δυσκολίες για μια γυναίκα.

Κάθε γυναίκα που έχει κάτι να πει, που το παλεύει με την δουλειά της πρέπει να στηριχθεί πρώτα από εμάς τις ίδιες. Όμως, μόνο πάνω σε βάσεις αξιοσύνης μπορεί να εδραιωθεί αυτή η πολύτιμη  γυναικεία αλληλεγγύη. Καλώ λοιπόν κάθε νέα κοπέλα να με κρίνει για την δουλειά μου και το αποτέλεσμά της, και αν πιστεύει ότι στα λόγια μου και τις πράξεις μου βρίσκει την φωνή της να μου δώσει με την ψήφο της την δύναμη να συνεχίσω.

-Και τέλος, ποιο είναι το χαρακτηριστικό σας ή η συνήθεια σας που δεν τα γνωρίζει ο πολύς κόσμος, αλλά θα θέλατε να το μάθουμε;

Διαβάζω πολύ. Συνεχώς και για μια τεράστια γκάμα θεμάτων. Είναι ένα «κουσούρι» που υποτροπίασε μετά την εμπειρία της εκπροσώπου τύπου του κόμματος Πέρα όμως από το να διαβάζω τελευταία έχω μια «κρυφή – ένοχη» απόλαυση: τα podcasts. Τα έχω ανακαλύψει μόλις τα τελευταία χρόνια, κι έκτοτε είναι η σταθερή μου συνήθεια για το τέλος κάθε ημέρας, πολύ αργά το βράδυ. Έχω βρει πραγματικά σπουδαίες συνεντεύξεις, ακόμη και ιστορικές διηγήσεις, πάνω σε μία τεράστια πληθώρα θεμάτων. Μάλιστα, θα μοιραστώ μαζί σας και μια κρυφή επιθυμία που αυτή η ανακάλυψη έχει δημιουργήσει: να ετοιμάσω κι εγώ την δική μου εκπομπή podcasts, ανοιχτού – προκλητικού διαλόγου, πολιτικού και όχι μόνον. Φυσικά, εφόσον οι υποχρεώσεις και ο χρόνος το επιτρέψουν.

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
HEALTHY LIVINGSliderΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΙΔΡΑΣ: Ο ΕΛΛΗΝΑΣ IRONMAN ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΝΥΣΕΙ 226ΧΛΜ  ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΔΙΑΒΗΤΗ

written by Κατερίνα Μαντά

Πριν από μερικούς μήνες παρακολούθησα τη βράβευση του Γιάννη Βίδρα από τη Δρα Μαρίνα Κουταρέλλη για  τη συμμετοχή του στο Spetses mini Marathon και για τη δράση του υπέρ της ευαισθητοποίησης για το νεανικό διαβήτη. Αν και ο λόγος του ήταν απλός κι ανθρώπινος, ήταν καθηλωτικός.. Καθώς εντυπωσίασε τους παρευρισκομένους για το έργο του ή μάλλον τον αγώνα που δίνει για να μάθει ο κόσμος τι σημαίνει στην Ελλάδα να ζεις με νεανικό διαβήτη.

Πριν από μερικούς μήνες είχες πάρει μέρος στο παγκόσμιο Ironman στη Γιούτα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε μερικές εβδομάδες, στις 4 Ιουνίου, θα συμμετάσχεις στον αγώνα Ironman, στο Αμβούργο. Τι σημασία έχει αυτό για σένα; 

Είναι ένα σημαντικό γεγονός για μένα, τόσο προσωπικά όσο και ως υπέρμαχος των παιδιών που ζουν με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

Είναι μια ευκαιρία να δοκιμάσω τον εαυτό μου σωματικά και πνευματικά. Επίσης να αναδείξω τι είναι εφικτό όταν βάζουμε κάτι στο μυαλό μας.

Ως κάποιος που κάποτε ήταν υπέρβαρος, η συμμετοχή μου σε ένα τέτοιο αγώνα αντοχής, είναι ένα σημαντικό ορόσημο στο ταξίδι μου προς την καλύτερη υγεία και φυσική κατάσταση. Θέλω να μπορώ να αντιπροσωπεύω όσους προσπαθούν σκληρά να ξεπεράσουν τις δικές τους προκλήσεις για την υγεία τους… Και να εμπνέω άλλους να ξεπεράσουν τα όριά τους.

Πες μας λίγο την ιστορία σου. Πώς αποφάσισες να αλλάξεις δραματικά τον τρόπο ζωής σου πριν από 8 χρόνια περίπου;

Πριν από μερικά χρόνια, βρισκόμουν σε μια περίοδο της ζωής μου που αισθανόμουν απογοητευμένος με το σωματικό μου βάρος. Eίχα φτάσει σε ένα σημείο όπου ένιωθα αδύναμος και ανίκανος να κάνω ακόμα και τις πιο απλές καθημερινές δραστηριότητες. Όπως για παράδειγμα να παίξω με το γιό μου.

Αποφάσισα τότε ότι ήρθε η ώρα να αλλάξω τα πράγματα και να αναλάβω τον έλεγχο της ζωής μου. Ξεκίνησα με μικρά βήματα, αλλά σταθερά και αποφασιστικά. Άλλαξα τη διατροφή μου και άρχισα να γυμνάζομαι περισσότερο. Αποφάσισα να εγγραφώ σε ένα γυμναστήριο και να ξεκινήσω να τρέχω και να κολυμπάω. Με την πάροδο του χρόνου, είδα σημαντική βελτίωση στην κατάστασή μου και αυτό με ενθάρρυνε να συνεχίσω. Ένιωθα πιο δυνατός και αυτοπεποίθηση και άρχισα να επιδιώκω περισσότερα και πιο απαιτητικά στόχους. Έτσι άρχισα να δοκιμάζω μικρούς αγώνες τριάθλου. Καταλύτης στη μετέπειτα εξέλιξή μου,  αποτέλεσε για μένα μια δυσκολία μου ήρθε στη ζωή μου. Aντί να με εμποδίσει να πραγματοποιήσω τους στόχους, αποτέλεσε επιπλέον κίνητρο. Aυτή ήταν η διάγνωση της κόρης μου με Σακχαρώδη Διαβήτη Τ1, σε ηλικία μόλις 9 μηνών.

Πόσο εύκολη ή φυσιολογική μπορεί να είναι η ζωή ενός παιδιού στην Ελλάδα με ΣΔτ1 ;

Η ζωή ενός παιδιού με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 (ΣΔτ1) στην Ελλάδα μπορεί να είναι δύσκολη και απαιτητική. Αλλά με τη σωστή φροντίδα και υποστήριξη, τα παιδιά μπορούν να ζουν μια φυσιολογική ζωή και να κάνουν ό,τι άλλο κάνουν τα παιδιά της ηλικίας τους.

Τα παιδιά με ΣΔτ1 πρέπει να διαχειρίζονται το διαβήτη με χρήση ινσουλίνης και μετρήσεις του σακχάρου στο αίμα, κάτι που πρέπει να γίνεται αρκετές φορές την ημέρα. Αυτό σημαίνει ότι ένα παιδί μπορεί να χρειαστεί να κάνει ένεση ινσουλίνης σε ένα παιδικό πάρτυ, την ώρα του μαθήματος ή του παιχνιδιού. Ωστόσο, με τη σωστή εκπαίδευση του παιδιού και των γονέων, καθώς και με τη συνεργασία τους με έναν έμπειρο ιατρό.. Τα παιδιά μπορούν να έχουν μια φυσιολογική ζωή, να πηγαίνουν σχολείο, να παίζουν με τους φίλους τους και να κάνουν ό,τι άλλο τους αρέσει. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνοι τους και ότι υπάρχουν πολλά εργαλεία και υποστηρικτικοί φορείς που είναι δίπλα τους.

Οι γονείς έχουν έναν σημαντικό ρόλο ώστε τα παιδιά με Σακχαρώδη Διαβήτηνα μη νιώθουν ενοχές. ΟΣΔτ1 είναι σοβαρή νόσος που απαιτεί συνεχή προσοχή και διαχείριση, και τα παιδιά μπορεί να νιώθουν ότι άνετα με αυτή.

Πρέπει να το ενθαρρύνουν να εκφράζει τα συναισθήματά του, να ακούνε τους προβληματισμούς τους και να τους παρέχουν την κατάλληλη υποστήριξη και συμβουλή.

Να προωθούν την αυτο-εκτίμηση του παιδιού τους… Kαι να τους ενθαρρύνουν να αναπτύξουν τα ενδιαφέροντά τους και τις δεξιότητές τους.

Να διασφαλίζουν ότι το παιδί τους έχει την κατάλληλη φροντίδα και υποστήριξη από ιατρούς και ειδικούς. Να εξηγούν στο παιδί τους ότι η νόσος τους δεν είναι λόγος ενοχής. Ευτυχώς πλέον, και χάρη της τεχνολογίας, υπάρχουν τρόποι διαχείρισης που επιτρέπουν στα παιδιά να ζουν μια φυσιολογική ζωή.

Μέσα από την καμπάνια σου, είτε με τις ομιλίες σου σε διάφορες εκδηλώσεις είτε μέσα από τα social media σου, που είσαι πολύ ενεργός, τι είναι αυτό που θέλεις να πετύχεις;

Θέλω να ενισχύσω την ευαισθητοποίηση του κοινού για το Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 και να βοηθήσω στην προαγωγή της καλύτερης κατανόησης της νόσου και του τρόπου διαχείρισής της. Θέλω να δείξω στους ανθρώπους ότι τα παιδιά με ΣΔτ1 μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή… Αρκεί να λαμβάνουν τη σωστή φροντίδα και υποστήριξη.

Επιπλέον, θέλω να ενθαρρύνω τα άτομα με ΣΔτ1να μην νιώθουν ενοχές ή ντροπή για τη νόσο τους και να προωθήσω την αυτο-αποδοχή και την αυτο-εκτίμηση. Θέλω να δείξω στον κόσμο ότι με τη σωστή στήριξη… Όλοι μπορούν να ξεπεράσουν τις προκλήσεις της ζωής τους και να ζουν μια ευτυχισμένη ζωή, παρά την παρουσία μιας χρόνιας νόσου.

Τι είναι αυτό που λαμβάνεις από τον κόσμο, ως feedback, όταν τους μιλάς για τον νεανικό διαβήτη; Γνωρίζουν για αυτό; Υπάρχει σχετική ενημέρωση;

Όταν μιλάω στον κόσμο για το Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1, συνήθως αντιλαμβάνομαι ότι η πλειοψηφία του κόσμου δεν έχει πλήρη κατανόηση της νόσου και του τρόπου διαχείρισής της. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να συγχέουν ΣΔτ1,  με τον ΣΔτ2, ο οποίος είναι συνδεδεμένος με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής.

Ωστόσο, αντιλαμβάνομαι επίσης ότι υπάρχει όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το θέμα και πολλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να μάθουν περισσότερα για το ΣΔτ1 και τον τρόπο διαχείρισής του. Έχω λάβει αρκετά θετικά σχόλια και μηνύματα από ανθρώπους που δεν είχαν πλήρη κατανόηση της νόσου και εκτιμούν την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση.

Επιπλέον, η ενημέρωση για το ΣΔτ1βελτιώνεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου και πολλές οργανώσεις και ομάδες υποστήριξης διεξάγουν εκστρατείες ευαισθητοποίησης και παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το ΣΔτ1 και τον τρόπο διαχείρισής του.

Σίγουρα σε αυτή την προσπάθεια έχεις κάποιους ανθρώπους/ κάποιες ομάδες δίπλα σου, που σε στηρίζουν, καθώς κάνεις πολλές ώρες προπόνησης. Τι  «θυσίες» χρειάζεται αυτός ο τρόπος ζωής;

Έχω ένα ισχυρό σύστημα υποστήριξης δίπλα μου.

Η οικογένειά μου πρωτίστως και οι φίλοι μου με υποστηρίζουν και με ενθαρρύνουν να συνεχίσω την προσπάθειά μου. Επιπλέον, έχω επαγγελματία προπονητή, διατροφολόγο και φυσιοθεραπευτή που με καθοδηγούν και με βοηθούν.

Ωστόσο, ο τρόπος ζωής απαιτεί θυσίες, όπως η προπόνηση για πολλές ώρες την ημέρα και η προσαρμογή της διατροφής μου στις ανάγκες του σώματός μου. Πρέπει να είμαι προσεκτικός στη διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα μου καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Η προπόνηση για τους αγώνες Ironman, μου έχει δώσει τη δύναμη και την ευελιξία που χρειάζομαι για να αντιμετωπίζω τις προκλήσεις της ζωής μου. Μέσω αυτής της προσπάθειας, έχω ανακαλύψει την επιμονή, την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος.

Το να βλέπω τους ανθρώπους να αποκτούν γνώση για το ΣΔτ1 μέσω της προσπάθειάς μου με εμπνέει και με καθοδηγεί στην προσπάθειά μου να βοηθήσω και άλλους που αντιμετωπίζουν την ίδια πρόκληση. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να βρει τη δύναμη μέσα του να ξεπεράσει τις προκλήσεις του και να επιτύχει πράγματα που δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα μπορούσε.

-Θα ήθελα να μας μιλήσεις για το νέο σου Moto “Craving no borders”  που βλέπουμε στα social media σου;

Μια στάση ζωής που αντανακλά τη βαθιά λαχτάρα να υπερβούμε τους περιορισμούς που βάζουμε στον εαυτό μας. Είναι η επιθυμία να εξερευνήσουμε νέους ορίζοντες, να χαράξουμε τη δική μας πορεία και να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας χωρίς φόβο ή δισταγμό.

Όταν υιοθετούμε αυτή τη νοοτροπία, ανοίγουμε τους εαυτούς μας σε έναν κόσμο ατελείωτων ευκαιριών. Αγκαλιάζουμε τη διαφορετικότητα και συνεχώς καλοδεχόμαστε νέες προοπτικές, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολλά να μάθουμε.

Το “Craving no borders” δεν είναι απλώς ένας τρόπος σκέψης, αλλά ένας τρόπος ύπαρξης. Είναι μια πρόσκληση για δράση, μια πρόσκληση να κάνουμε ένα τολμηρό βήμα στο άγνωστο και να εμπιστευτούμε τις δικές μας ικανότητες για να ξεπεράσουμε τις όποιες προκλήσεις μπορεί να προκύψουν. Είναι η πίστη ότι τα μόνα αληθινά όρια είναι αυτά που θέτουμε εμείς στον εαυτό μας και ότι καταρρίπτοντας αυτά τα εμπόδια, θα πετύχουμε σπουδαία πράγματα και θα επηρεάσουμε θετικά τον κόσμο γύρω μας.

-Τι προτείνεις δηλαδή;

Ας τολμήσουμε να κάνουμε μεγάλα όνειρα, να εξερευνήσουμε νέα σύνορα και να ζήσουμε τη ζωή μας με πάθος και σκοπό. Ας είμαστε τολμηροί, ας είμαστε ατρόμητοι και ας είμαστε αδιαπραγμάτευτα οι εαυτοί μας, γνωρίζοντας ότι τα μόνα όρια που αντιμετωπίζουμε είναι αυτά που εμείς επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο χωρίς όρια, όπου όλα είναι δυνατά και κάθε όνειρο θα γίνει πραγματικότητα.

Γιάννης Βίδρας
Στέλεχος Coca-Cola 3E / Triathlete / Ironman70.3 World Championship Finisher
Motivational Speaker / Πρεσβευτής Πανελλήνιας Ένωσης Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη

Follow : @yiannisvidras.trifordiabetes

Photo credits: @olympiakrasagaki

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΠΟΤΟΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΑΡΗΣ ΤΣΕΛΕΠΟΣ : “ΠΑΝΤΡΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ”

written by Κατερίνα Μαντά

Πριν από μερικούς μήνες, σε ένα ταξίδι σε οινοποιεία της Πελοποννήσου με τον Γιώργο Λουκά, ιδρυτή της genius in Gastronomy και brand manager της deals, είχαμε την ευκαιρία με μία καταπληκτική ομάδα να επισκεφτούμε και να περιηγηθούμε Κτήμα Τσέλεπου στη Μαντινεία. Εκεί μας ξενάγησε ο γιος του ιδρυτή του Γιάννη Τσέλεπου, Άρης, ως Υπεύθυνος Ποιοτικού Ελέγχου, ο οποίος μαζί με την αδελφή του Ανδριανή, ως υπεύθυνη επικοινωνίας συνεχίζουν επάξια με σκληρή δουλειά το έργο των γονιών τους.

-Όλα ξεκινούν από την μητέρα σου, Αμαλία! Να ξεκινήσουμε από την σειρά αυτή; Τι σημασία έχουν τα sparkling wines για εσάς;

Όπως πολύ σωστά αναφέρεις το ομώνυμο αφρώδες πήρε το όνομα του από τη μητέρα μου, Αμαλία, καθώς η συμβολή της στα πρώτα χρόνια του οινοποιείου ήταν καθοριστική για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα! Για εμάς τα αφρώδη κρασιά μας τα οποία φτιάχνονται αποκλειστικά με την παραδοσιακή μέθοδο της Καμπανίας κατέχουν ξεχωριστή θέση και στην καρδιά αλλά και στο portfolio μας. Ήμασταν από τους πρώτους που πίστεψαν στο terroir και τις δυνατότητες τόσο του Μοσχοφίλερου όσο και του Αγιωργίτικου στην παραγωγή τέτοιων κρασιών και ειδικά σε μια περίοδο για το ελληνικό κρασί που τα προϊόντα αυτά δεν είχαν ούτε κατά διάνοια τη δυναμική που έχουν σήμερα.

Για εμάς ήταν μια ευχάριστη έκπληξη αλλά παράλληλα και μια δικαίωση της επιλογής μας, η έρευνα του γνωστού δημοσιογράφου Κώστα Σπυρόπουλου που οδήγησε και στην παραγωγή μιας ταινίας αλλά και τη συγγραφή του βιβλίου «Οι πρωτοπόροι του Μοσχοφίλερου» που έφερε στην επιφάνεια μια χαμένη ιστορία του ελληνικού κρασιού. Πιο συγκεκριμένα, ανέδειξε την ιστορία της οικογένειας Παπανικολάου, που μεταξύ άλλων, παρήγαγε ποιοτικό αφρώδη οίνο  στα τέλη του 19ου αιώνα από τη δική μας περιοχή στη Τεγέα, κρασιά που έλαβαν διεθνή αναγνώριση σε παγκόσμιους διαγωνισμούς κρασιού της εποχής.

Έτσι, θεωρώ ότι ο πατέρας μου υπήρξε, εν άγνοια του, ένας άξιος συνεχιστής της προσπάθειας αυτής που έλαβε χώρα 100 χρόνια πριν. Κομμάτι του αμπελώνα του Παπανικολάου ανήκει πλέον στον δικό μας αμπελώνα και η Αμαλία έχει πλέον την αναγνώριση που της αξίζει τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή αγορά.

-Θα ήθελες να μας μιλήσεις για το «Μαντινεία Τσέλεπος». Μας είπες ότι είναι το flagship κρασί σας. Γιατί;

Η Μαντινεία Τσέλεπος ήταν η πρώτη ετικέτα που παράχθηκε από το Κτήμα Τσέλεπου το μακρινό 1990 και αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο για την ανάπτυξη της εταιρίας μας καθώς μέχρι και σήμερα αποτελεί το κρασί από το οποίο μας γνωρίζει το μεγαλύτερο κομμάτι του οινόφιλουκοινού.

Η ετικέτα αυτή ήταν η αφορμή να ξεκινήσει ο πατέρας μου το δικό του οινικό ταξίδι με τη δημιουργία του οινοποιείου στις Ρίζες Τεγέας και να αναδείξει μια ήδη γνωστή ποικιλία, η οποία υπέφερε όμως από την κακοδιαχείριση που υπέστη την εποχή εκείνη.

Εμείς είμαστε πολύ περήφανοι για τη Μαντινεία Τσέλεπου καθώς θεωρούμε ότι είναι ένα value κρασί το οποίο εκφράζει στο μέγιστο το terroir της Αρκαδικής γης. Ταυτόχρονα αποτελεί μια πολύ προσιτή σε τιμή επιλογή, που μπορεί να απολαύσει ο κάθε οινόφιλος να έχει γίνει καμία έκπτωση στην ποιότητα. Και αυτό συμβαίνει επειδή δε σταματάμε να επενδύουμε στο πιο σημαντικό κομμάτι της παραγωγής που για εμάς είναι ο αμπελώνας που δίνει την πρώτη ύλη.

-Επισκεφτήκαμε το εκκλησάκι του Αγίου Τρύφωνος που έχει φτιάξει ο πατέρας σου, Γιάννης Τσέλεπος. Θέλεις να μας πεις την ιστορία του;

Το μικρό ξωκλήσι μας βρίσκεται στην κορυφή του λόφου της Μελισσόπετρας, ένα ενιαίο αμπελοτόπι στο οποίο καλλιεργούμε και τα σταφύλια για το ομώνυμο κρασί μας.

Οι γονείς μου αφιέρωσαν το μικρό αυτό εκκλησάκι στον Άγιο Τρύφωνα τον προστάτη των αμπελουργών που γιορτάζει κάθε χρόνο την 1η Φεβρουαρίου, ημερομηνία που αποτελεί τυπικά και την έναρξη της καλλιεργητικής περιόδου. Είναι χτισμένο από τις πέτρες που βγάλαμε από τα γύρω αμπέλια κατά την προετοιμασία τους για την φύτευση και οι αγιογραφίες που υπάρχουν στο εσωτερικό επικεντρώνονται σε σκηνές της Καινής Διαθήκης όπου το κρασί είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Πέρα από θέμα πίστης, η ύπαρξη της εκκλησίας αυτής αποτελεί και μια συνεχή υπενθύμιση προς όλους μας πως η δουλειά που αγαπάμε και έχουμε επιλέξει να κάνουμε, εξαρτάται πρωτίστως από παράγοντες που είναι πολλές φορές πάνω από τις δυνάμεις μας να ελέγξουμε (καιρός, κλίμα), και για αυτό, πρέπει να είμαστε πάντα ευγνώμονες για αυτά που η φύση επιλέγει να μας προσφέρει.

-Συνεργασία με την οικογένεια Χρυσού στην Σαντορίνη. Τι έχεις να μας πεις γι’ αυτό το project;

Η Σαντορίνη είναι για την οικογένεια μου και ειδικά για μένα ένας τόπος που γνώρισα από μικρή ηλικία, αγάπησα και δέθηκα. Η δημιουργία ενός κρασιού από τη γη της Σαντορίνης αποτελούσε διαχρονικά διακαή πόθο του πατέρα μου. Ήθελε να το κάνει όμως με τους δικούς του όρους, ώστε να έχει έλεγχο της ποιότητας από την αρχή μέχρι το τέλος της παραγωγικής διαδικασίας.

Έτσι, όταν γνωρίσαμε την οικογένεια Χρυσού, μια οικογένεια με εντοπιότητα στο νησί αλλά και μακρά αμπελουργική και οινική παράδοση καταλάβαμε αμέσως ότι κάτι πολύ ξεχωριστό θα δημιουργηθεί με τη συνεργασία αυτή. Το οινοποιείο Κάναβα Χρυσου – Τσέλεπος αποτελεί το «παιδί» αυτης της συνεργασίας, ένα premium, boutiqueοινοποιείο περιορισμένης παραγωγής που στόχο έχει να παράγει λευκά κρασιά από την ποικιλία Ασύρτικο, ανώτατης ποιότητας. Η παραγωγή περιορίζεται στις 30,000-35,000 χιλιάδες φιάλες κάθε χρόνο ώστε κάθε φιάλη να αποδίδει στο μέγιστο βαθμό τη δυναμική της εκάστοτε εσοδείας.

Η επιπλέον συνεργασία μας με το Νίκο Πελεκάνο, έναν από τους τελευταίους επαγγελματίες αμπελουργούς του νησιού διασφαλίζει την ποιότητα της πρώτης ύλης, ώστε το τελικό προϊόν να εκφράζει άριστα τοterroirτης Σαντορίνης και του αιωνόβιου αμπελώνα της.

-Θα έλεγες ότι τα αμπέλια της Σαντορίνης είναι το δικό σου όραμα; Το δικό σου κρασί;

Για μένα ο τρύγος της Σαντορίνης αποτελεί μια γιορτή κάθε χρόνο. Βρίσκομαι εκεί κάθε Αύγουστο και είναι το μέρος όπου έχω τη δυνατότητα να είμαι κομμάτι όλης της παραγωγικής διαδικασίας, να αξιολογώ όλα τα σταφύλια που περνάνε τη γραμμή διαλογής και να παρατηρώ πως εξελίσσεται το κρασί κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της ζύμωσης. Οπότε κατά κάποια έννοια ναι, θεωρώ σε μεγάλο βαθμό τη Σαντορίνη ως και δικό μου δημιούργημα.

Είναι ξεχωριστό να παρατηρώ διαχρονικά, πώς ο τόπος και οι μοναδικές συνθήκες του νησιού (το ηφαιστιογενές έδαφος, τα παλαιά κλήματα, η αλμύρα) αλλά και το κλίμα (ο ήλιος, ο αέρας, η λειψυδρία) διαμορφώνουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του σταφυλιού που μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από χρονιά σε χρονιά αλλά πάντα παραμένουν άριστης ποιότητας.

-Θα μας πεις την ιστορία για το «Νυχτέρι». Τι λέει ο μύθος ;

Με βάση την παράδοση που έχω ακούσει και εγώ προφορικά, το «Νυχτέρι» αποτελούσε το κρασί που παραγόταν από τα σταφύλια στο τέλος του τρύγου. Την τελευταία μέρα όταν οι παραγωγοί μάζευαν τα τελευταία τους αμπέλια, τα σταφύλια αυτά ήταν πιο υψηλόβαθμα, πιο ώριμα. Επειδή η συγκομιδή τελείωνε αργά για να μη μείνουν άλλα σταφύλια στο αμπέλι για την επόμενη μέρα, τα έφερναν στο οινοποιείο αργά το απόγευμα και κουρασμένοι όπως ήταν τα έβαζαν μέσα στις στροφυλιές χωρίς να τα πατήσουν. Έκαναν δηλαδή εν αγνοία τους, κάποια πρώιμα πορτοκαλί κρασιά τα οποία στη συνέχεια λόγω του στυλ τους, τα παλαίωναν σε παλιά δρύινα βαρέλια. Το κρασί που παραγόταν το «Νυχτέρι» είχε παραδοσιακά οξειδωτικό χαρακτήρα, έντονη της αίσθηση του βαρελιού αλλά και κάποια υπολειπόμενα σάκχαρα που του έδιναν μια γλύκα.

-“Good wines are produced in the winery, but fine wines are made in the vineyard “ , αυτή είναι η φιλοσοφία του πατέρα σου. Ποια είναι η δική σου;

Όπως λέω συχνά, επειδή κάτι είναι κλισέ, δε σημαίνει ότι δεν είναι και αλήθεια. Τόσο για τον πατέρα μου αλλά και για μένα η φράση αυτή αποτελεί οδηγό και θεμέλιο πάνω στο οποίο βασίζονται όλες οι μεταγενέστερες αποφάσεις για την παραγωγή. Για αυτό και πάντα, η ανάπτυξη και η βελτίωση του αμπελώνα αποτελούσε για εμάς πρώτη προτεραιότητα ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι θα γινόταν εις βάρος άλλων κομματιών όπως το εμπορικό, σε παλαιότερες, πιο δύσκολες περιόδους για την εταιρία.

Για μένα προσωπικά, επειδή ταυτίζομαι σε μεγάλο βαθμό με τον πυρήνα της φιλοσοφίας του πατέρα μου, και επειδή μαζί με την αδερφή μου, αποτελούμε τη δεύτερη γενιά του κτήματος, θεωρώ ότι το πιο σημαντικό κομμάτι της διαχείρισης μας είναι να παντρέψουμε το παλιό με το καινούργιο, την παράδοση με την καινοτομία και την εξωστρέφεια χωρίς να κάνουμε ποτέ καμία έκπτωση στο ποιοτικό κομμάτι της παραγωγής

-Τι να περιμένουμε το 2023 από το οινοποιείο σας;

Σε συνέχεια αυτών που σου ανέφερα παραπάνω μια σημαντική απόφαση για το οινοποιείο μας είναι η βιολογική καλλιέργεια στην οποία εντασσόμαστε και η οποία θα ολοκληρωθεί μέσα στα επόμενα 2 χρόνια. Για εμάς είναι μια στρατηγική απόφαση τόσο για περιβαλλοντικούς όσο και για λόγους ποιότητας.

Επιπλέον, προς την κατεύθυνση αυτή προσπαθούμε να ενισχύσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε τη βιωσιμότητα της εταιρίας για αυτό και ετοιμάζουμε μια επένδυση σε φωτοβολταϊκά ώστε να περιορίσουμε σημαντικά το αποτύπωμα άνθρακα μας.

Στο ίδιο μήκος κύματος θα κινηθεί και η καινούργια επένδυση μας στο οινοποιείο μας στη Νεμέα, όπου το Κτήμα Δρυόπη θα δημιουργήσει ένα καινούργιο βιοκλιματικό οινοποιείο που παράλληλα θα αποτελεί και το χώρο υποδοχής για τους επισκέπτες μας στην περιοχή.

Έχουμε επενδύσει και συνεχίζουμε να επενδύουμε σημαντικά στον οινοτουρισμό επειδή θεωρούμε ότι αποτελεί έναν άμεσο τρόπο να ερχόμαστε σε επαφή με τους οινόφιλους και να γνωρίζουν την ιστορία μας και τη φιλοσοφία μας στην «πηγή» της, δηλαδή το οινοποιείο.

-Για να κλείσουμε τη συνέντευξη, Ποιες είναι οι σκέψεις σου για το μέλλον της οινοποιίας στην Ελλάδα;

Θεωρώ ότι μετά τον κορονοϊό η ελληνική οινοποιία γνωρίζει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη που έχει δει τόσο στην Ελλάδα αλλά κυρίως στη διεθνή αγορά. Οι εξαγωγές αυξάνονται και το πιο σημαντικό είναι ότι το ελληνικό κρασί αναγνωρίζεται ποιοτικά πλέον ως ένα από τα πιο ανερχόμενα στη διεθνή σκηνή. Αυτό είναι πολύ θετικό από τη μια γιατί δίνει τη δυνατότητα σε πολλά οινοποιεία να επενδύσουν μέσα σε ένα πιο ασφαλές οικονομικό περιβάλλον για να αναπτυχθούν σωστά, αλλά παράλληλα δημιουργεί και κίνδυνους καθώς το πρόσκαιρο κέρδος μπορεί να θαμπώσει πολλούς και να γίνει τροχοπέδι της ποιοτικής αναβάθμισης.

Παρόλα αυτά είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον του ελληνικού κρασιού και θεωρώ ότι αν γίνουν προσεκτικές κινήσεις από όλους μας, το ελληνικό κρασί μπορεί να κυνηγήσει νέες κορυφές στο άμεσο μέλλον.

Κτήμα Τσέλεπου
14ο χλμ. Τρίπολης – Καστρίου
220 12, Ρίζες Αρκαδίας
T. 2710 544440 -50

Follow: @ktima_tselepos / @aristselepos

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΜΑΡΙΑ ΣΥΡΕΓΓΕΛΑ: “ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ”

written by Κατερίνα Μαντά

Σε μία περίοδο πολύ δύσκολη για την χώρα μας, έχουμε ανάγκη να προβάλλουμε ανθρώπους που έχουν αποδείξει με το έργο τους ότι προσπαθούν για ένα καλύτερο μέλλον. Ειδικά όταν μιλάμε για γυναίκες που αγωνίζονται για τη θέση της Γυναίκας στην κοινωνία και προσπαθούν να την προστατέψουν και κυρίως να την στηρίξουν. Μία τέτοια προσωπικότητα είναι και η Μαρία Συρεγγέλα,η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, που έχει ένα βαρύ χαρτοφυλάκιο κι ένα ενδιαφέρον βιογραφικό.

-Ας ξεκινήσουμε από την τραγωδία που έζησε η χώρα μας πριν από λίγες μέρες, με τη σύγκρουση των δύο τρένων…

Μ.Σ.: Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα, η ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, συγκλονίζει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Πρόκειται για μία τραγωδία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας. Οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στους συγγενείς των θυμάτων, δίπλα στις οικογένειες, δίπλα στις μανάδες, στις συζύγους, στις κόρες που έχασαν τους ανθρώπους τους. Ο πόνος είναι μεγάλος για όλους.

Από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε έρευνα από τις αρμόδιες αρχές προκειμένου να αποσαφηνιστούν οι συνθήκες και να μάθουμε τα αίτια αυτής της τραγωδίας. Οι ευθύνες θα αποδοθούν και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο.

-Κυρία Συρεγγέλα, είστε μία μητέρα, εργαζόμενη σύζυγος και πολιτικός. Ποιός είναι ο πιο απαιτητικός σας ρόλος και γιατί;

Μ.Σ.:Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα, όπως κι εγώ, έχουμε πολλούς και πολλαπλούς ρόλους ταυτόχρονα. Είμαστε μητέρες, σύζυγοι, εργαζόμενες στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα. Όλοι οι ρόλοι είναι απαιτητικοί, αλλά πιστεύω πως όλες οι γυναίκες έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε τον χρόνο κατάλληλα και δίκαια για όλους. Έτσι κι εγώ, έχω καταφέρει να κρατάω ισορροπίες και έχω διαπιστώσει ότι με σωστή οργάνωση της καθημερινότητας υπάρχει χώρος και χρόνος για όλους τους ρόλους.

-Πολλές είναι οι φορές –ακόμα και το 2023- που ρωτούν πετυχημένες γυναίκες πώς καταφέρνουν να συνδυάζουν όλες τις υποχρεώσεις τους. Φυσικά, αντίστοιχα, δεν ρωτούν ποτέ έναν άνδρα. Τι θα απαντούσατε σε αυτό το «φαινόμενο»;

Μ.Σ.:Η αλήθεια είναι οι γυναίκες εξακολουθούν να βιώνουν ανισότητες σε πολλούς τομείς της ζωής, καθώς τα έμφυλα στερεότυπα υπάρχουν ακόμη σε πολλά κοινωνικά επίπεδα. Στο χέρι μας όμως είναι να αποδομήσουμε τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που θέλουν τις γυναίκες υποδεέστερες των ανδρών. Οφείλουμε όλοι, κοινωνία και πολιτεία μαζί, να δράσουμε, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να δημιουργήσουμε το κατάλληλο υπόβαθρο για την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών σε όλους τους τομείς της ζωής, στην αγορά εργασίας αλλά και σε θέσεις λήψης αποφάσεων. Εμείς, στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων προωθούμε μέτρα και δράσεις με στόχο την εξάλειψη των ανισοτήτων και την εξασφάλιση ίσων ευκαιριών σε άνδρες και γυναίκες. Με ρυθμίσεις υποστηρίζουμε τη γυναικεία απασχόληση και την επαγγελματική τους εξέλιξη, ενώ με τον νέο εργασιακό νόμο αίρουμε τα αντικίνητρα για την πρόσληψη των γυναικών.

-Στο παρελθόν έχετε εργαστεί σε διεθνούς φορείς και πλέον από τη θέση σας γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μία γυναίκα στον εργασιακό τομέα. Ποια είναι η θέση της γυναίκας σήμερα στην Ελλάδα. Τι βήματα αναγνώρισης έχουν γίνει;

Μ.Σ.: Οι γυναίκες υφίστανται διακρίσεις στον εργασιακό χώρο, σε όλα τα στάδια της επαγγελματικής τους πορείας. Έρχονται αντιμέτωπες με προκαταλήψεις και στερεότυπα τόσο κατά την είσοδό τους στην αγορά εργασίας όσο και κατά την προσπάθειά τους για επαγγελματική ανέλιξη σε ανώτερες θέσεις. Στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όμως, αγωνιζόμαστε, σχεδιάζοντας συγκεκριμένες δράσεις, να ενδυναμώσουμε τη γυναικεία παρουσία και συμμετοχή στους επαγγελματικούς χώρους.

Για πρώτη φορά χορηγήθηκε Σήμα Ισότητας σε επιχειρήσεις που εφαρμόζουν πολιτικές ίσης μεταχείρισης και ίσων ευκαιριών για τα στελέχη τους. Παράλληλα προχωράμε στη δημιουργία του «Κέντρου Καινοτομίας για Γυναίκες» που αναμένεται να βελτιώσει τη θέση των γυναικών στην επιστήμη, την έρευνα και την καινοτομία. Στοχεύει στη συνεργασία κυβερνητικών και κοινωνικών φορέων και φορέων της αγοράς. Και δεν σταματάμε εδώ, αλλά προγραμματίζουμε κι άλλες δράσεις που ευνοούν την ισότιμη προώθηση των γυναικών και των ανδρών στην εργασία.

-Έχετε δύο γιους. Ποιο μάθημα ζωής θέλετε να πάρουν από εσάς τα παιδιά σας;

Μ.Σ.: Θα ήθελα να μάθω στα παιδιά μου να εκτιμούν, να σέβονται, να πράττουν αφού σκεφτούν και να υποστηρίζουν πάντα το δίκαιο.

-Αυτές τις μέρες μπαίνει σε εφαρμογή και το «κουμπί πανικού» που αφορά όλες τις γυναίκες. Κι εσείς είστε η αρμόδια για το όλο το εγχείρημα. Πείτε μας για τη σημασία του και σε τι θα βοηθήσει;

Μ.Σ.: Για πρώτη φορά στην Ελλάδα χορηγείται σε γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας η εφαρμογή Panic Button για να τους προσφέρουμε μεγαλύτερη ασφάλεια και προστασία. Οι γυναίκες μπορούν να κατεβάσουν την εφαρμογή στο κινητό τους και να ειδοποιούν εύκολα και γρήγορα την Αστυνομία σε περίπτωση που απειλείται η σωματική τους ακεραιότητα… Ή κινδυνεύει η ζωή τους. Η Αστυνομία θα λαμβάνει τα απαραίτητα στοιχεία για τον εντοπισμό των γυναικών. Θα επεμβαίνει άμεσα για την απομάκρυνσή τους από το κακοποιητικό περιβάλλον και την προστασία τους.

Με το κουμπί πανικού θέλουμε να βοηθήσουμε τις γυναίκες που βιώνουν βία. Είμαστε στο πλευρό όλων των θυμάτων στην προσπάθειά τους να αλλάξουν σελίδα στη ζωή τους… Και κάνουμε τα πάντα για να σπάσουμε τον κύκλο της βίας. Θέλουμε να ισχυροποιήσουμε ακόμη πιο πολύ την κουλτούρα της μηδενικής ανοχής απέναντι στα περιστατικά κακοποίησης.

-Κάνοντας έναν απολογισμό της θητείας –μέχρι τώρα- ποιό θα λέγατε ότι είναι το μεγαλύτερό σας επίτευγμα;

Μ.Σ.: Μέσα σε 3,5 χρόνια είναι πολλά και σημαντικά τα πεπραγμένα μας στο ευαίσθητο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής. Δεν μείναμε στη θεωρία, αλλά προχωρήσαμε σε πράξεις. Και το πιο σημαντικό είναι ότι το έργο μας έχει ήδη ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα και αναγνωρίζεται από τους πολίτες.

Προωθήσαμε συγκεκριμένες δράσεις για να κάνουμε την ισότητα πράξη και για πρώτη φορά η χώρα μας βρέθηκε ανάμεσα στις 12 χώρες σε όλο τον πλανήτη με πλήρη νομική ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Καταφέραμε με εξειδικευμένα και στοχευμένα προγράμματα και πολιτικές να μειώσουμε τη γυναικεία ανεργία, ένα πρόβλημα διαχρονικό, στο 15% … Ενώ τον Σεπτέμβρη του 2019 βρισκόταν στο 21,5%. Υιοθετήσαμε μέτρα για τη συμφιλίωση προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, μέτρα για τη στήριξη των νέων και της οικογένειας, μέτρα που διασφαλίζουν ίσες ευκαιρίες σε γυναίκες και άνδρες και καταπολεμούν βαθιά ριζωμένες πρακτικές και αντιλήψεις.

-Τέλος, τι μπορούμε να δούμε από εσάς στο μέλλον; Ποιο είναι το πόστο που θα θέλατε να  σας αξιοποιήσει η επόμενη κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Μ.Σ.: Ο Πρωθυπουργός με τίμησε με την επιλογή μου αρχικά ως Γενική Γραμματέας Ισότητας. Στη συνέχεια με την αναβάθμιση του χαρτοφυλακίου σε επίπεδο Υφυπουργού, όπου και με επέλεξε για να εφαρμόσω το προεκλογικό πρόγραμμα της παράταξής μας. Τα θέματα της ισότητας, της συμπερίληψης και του σεβασμού στη διαφορετικότητα είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης.

Προσωπικά επικεντρώνομαι στο κυβερνητικό μου έργο, στην επίτευξη της ουσιαστικής ισότητας των φύλων σε όλους τους τομείς και στη δημιουργία μίας κοινωνίας που μας αξίζει, με σεβασμό από όλους προς όλους. Σε κάθε περίπτωση βρίσκομαι στο πλευρό του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, σε όποια μάχη κι αν κληθούμε να δώσουμε στο μέλλον.

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΕΛΕΚΟΣ: “ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ”

written by Κατερίνα Μαντά

Την προηγούμενη Κυριακή πηγαίνοντας για brunch στο Athénée, με εκπληξη είδα ότι ο Αντώνης Σέλεκος, ήταν υπεύθυνος για τις γλυκές απολαύσεις του menu. Οπότε με αφορμή αυτή τη συνεργασία, που θα κρατήσει μέχρι αρχές Μαρτίου, σκεφτήκαμε να σας τον παρουσιάσουμε. Να τονίσουμε ότι είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε -για πρώτη φορά- γλυκά που δεν έχει ακόμα συμπεριλάβει στον κατάλογο του καταστήματός του.

-Ας ξεκινήσουμε με αφορμή τη συνεργασία σου για τις επόμενες τρεις εβδομάδες με το Athénée. Πες μας τι μπορούμε να απολαύσουμε;

Είμαι πολύ χαρούμενος για την παρούσα συνεργασία μας με το Athénée κι αυτό γιατί οι συνέργειες είναι ο μονόδρομος για την εξέλιξη.

Πρωταγωνιστές στο μενού που έχουμε ετοιμάσει είναι το προζυμένιο Panettone μας, όμως θα βρούμε και γλυκά που μας αρέσουν πολύ με έμφαση στην εποχικότητα. Τάρτα λεμόνι με λεμόνια από το Αίγιο και ελληνικό γιαούρτι, Black Forest με βύσσινα που έχουμε διαχειριστεί και κάποια ακόμη γλυκά.

-Ποια ήταν η έμπνευση για αυτές τις δημιουργίες;

Οι άνθρωποι που θα πληρώσουν για να απολαύσουν μια στιγμή που θα τους κρατήσουμε συντροφιά με ένα από τα γλυκά μας. Η έμπνευση είναι καλό να υπάρχει, σκεπτόμενοι πάντοτε όμως την ουσία και σεβόμενοι αυτούς που θα μας ακολουθήσουν. 

-Η πιο εμβληματική σου δημιουργία είναι το Panettone σου, το οποίο φέτος το βρίσκουμε και με κόκκινα φρούτα. Μίλησε μας γι’ αυτό…

Θεωρώ πως η απόδοση του το χαρακτηρίζει εμβληματικό σίγουρα. Ο τρόπος δηλαδή που διαχειριζόμαστε αυτήν την τόσο δύσκολη συνταγή με βάση πάντα την παράδοση. Όμως, δεν ασχολούμαι μόνο με αυτό αλλά με την ζαχαροπλαστική γενικά. Το Panettone για μένα είναι ένα κάρμα και ένα success story εν τέλει. Ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε σαν σκέψη, το πως υλοποιήθηκε και στο τέλος, ο χώρος που είμαστε σήμερα. Όλα τα παραπάνω, πραγματικά συνέβησαν χωρίς να το καταλάβω. Από την Αστυπάλαια λοιπόν, μέχρι το Παγκράτι.

-Θέλεις να μας πεις λίγο για την πορεία σου μέχρι σήμερα;

Αδιαμφισβήτητα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Κάνω αυτήν την δουλειά 16 χρόνια πια… Κι είμαι 29 χρονών. Θέλω να κουράζομαι, αγωνιώ μέχρι το τέλος κάθε δουλειάς που προκύπτει και πάντα έχω τον τελευταίο λόγο. Προσπαθώ καθημερινά και έχω κοπιάσει γι’ αυτό. Ξεκίνησα από μικρός, πέρασα από διάφορα εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία μέχρι που βρέθηκα να έχω κάτι δικό μου. Θα έλεγα πως όλα έχουν γίνει ώριμα, με σεβασμό και πολλή υπομονή. Ο χρόνος άλλωστε δείχνει αν αξίζει στο τέλος κάτι κι αν είναι για να μείνει.

-Ποιά τα σχέδια για το 2023. Τι να περιμένουμε από σένα;

Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ. Νομίζω όμως πως θα έχει πολύ ενδιαφέρον το 2023, έχουμε τα γλυκά που φτιάχνονται εκείνη την στιγμή, μπροστά σε κάθε καλεσμένο μας και το Panettone που αποδίδει όπως βλέπουμε σε όλες τις εποχές του χρόνου. Σε λίγο καιρό θα έχετε νέα της ομάδας μας!

Ο pastry chef που μας έμαθε την ιταλική συνήθεια του γλυκού αφράτου μείγματος από μοναδικά υλικά, μαζί με προσθήκες από τάρτες, μυρωδιές από λεμόνι, φρούτα του δάσους,  καρότο, αλατισμένη καραμέλα με ανθό αλατιού, καραμελωμένα φουντούκια αλλά και κλασσική αγαπημένη σοκολάτα στο μενού του “Sunday Brunchin’ ”,  μας περιμένει μέχρι την Κυριακή 5 Μαρτίου για ένα μοναδικό ταξίδι στον γλυκό του κόσμο.

Στο Athénée για 3 ακόμα Κυριακές,  οι καλεσμένοι θα έχουν την ευκαιρία να γευτούν ένα δείγμα της δουλειάς της ομάδας του Αντώνη Σελέκου με πολύ αγαπημένα γλυκά και πρώτες ύλες, πάντα με πρωταγωνιστή το προζυμένιο Panettone .

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ : “ΜΕ ΤΟΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ, ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ”

written by Κατερίνα Μαντά

Η Γεωργία Παράσχου είναι ο άνθρωπος πίσω από το Humanity Greece, μια από τις πιο δυναμικές εθελοντικές οργανώσεις της χώρας, που έχει ως στόχο να βοηθά όποιον συμπολίτη μας έχει ανάγκη. Δεν είναι τυχαίο ότι η Γεωργία είχε την έμπνευση καθώς όποιος την γνωρίζει αμέσως καταλαβαίνει ότι πρόκειται για έναν πρόσχαρο άνθρωπο, έτοιμο να βοηθήσει όποιον την χρειάζεται… Ανά πάσα στιγμή της ημέρας και της νύχτας!

Να τονίσουμε ότι είναι μόλις 26 χρονών,είναι διευθύντρια στον Όμιλο Unesco Πειραιώς και Νήσων. Έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων & HRM με εξειδίκευση στη Στρατηγική Επικοινωνία και κάνει μεταπτυχιακό στο Crisis Management.

Αλλά ας αφήσουμε την ίδια να μας πει για το έργο της και το όραμά της.

-Το μεγάλο σου στοίχημα, όπως έχουμε καταλάβει είναι το Humanity Greece, το οποίο ξεκίνησες πριν από 1,5 χρόνο. Μίλησε μας γι’ αυτό…

Το Humanity Greece ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2021 ενόψει των καταστροφικών πυρκαγιών και λίγο πολύ δημιουργήθηκε από την πολυετή έλλειψη συντονιστικής γραμμής που υπάρχει σε έκτακτες ανάγκες. Σήμερα,  δεκάδες νέοι άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, αναλαμβάνουν άοκνα να «τρέξουν» το όλο εγχείρημα μας καταρρίπτοντας λανθασμένες πρακτικές του παρελθόντος και αποδεικνύοντας πως ο εθελοντισμός είναι ένας κρίκος ουσιαστικής στήριξης. Με πολύ κόπο, αγωνία και εθελοντική δράση ιδρύσαμε το 1ο Εθελοντικό Συντονιστικό Κέντρο της χώρας. Το ΕΣΚ δημιουργήθηκε από την αυξημένη ανάγκη για σωστή διαχείριση των αγαθών, καταγραφή και άμεση αποστολή τους στα πεδία ανάγκης και τους πολίτες. Αποτελεί ένα ανοιχτό κέντρο στήριξης σε ανθρωπιστικές και περιβαλλοντικές καταστροφές, οι οποίες συνεχώς πλήττουν την Ελλάδα.

Το πιο σημαντικό για εμάς είναι ότι «Έχουμε καταφέρει να εισχωρήσουμε και να βοηθήσουμε συνανθρώπους μας στα πιο απόμερα σημεία της χώρας ενώ πλέον κάθε μήνα μέσα από το Μητρώο Ωφελουμένων του Οργανισμού στηρίζονται πάνω από 300 ευάλωτες οικογένειες σε όλη την χώρα.

-Την προηγούμενη Δευτέρα, στις 5 Δεκεμβρίου ήταν η Παγκόσμια Μέρα Εθελοντισμού. Τι σημαίνει για σένα προσφορά –κυρίως εθελοντική- στην κοινωνία, στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη;

Δεν σου κρύβω ότι, επειδή η δική μας γενιά μεγάλωσε αντιμέτωπη με καθημερινά προβλήματα, κυρίως οικονομικής φύσης, για μένα ήταν σημαντικό από πολύ μικρή να νιώθω ότι προσφέρω. Έτσι ξεκίνησε η επαφή μου με το εθελοντικό κίνημα από τις Κοινωνικές Δομές του Ομίλου UNESCO όπου καθημερινά έμαθα να έρχομαι σε επαφή με νέους ανθρώπους. Είναι ένα απαραίτητο κίνητρο ώστε να ενεργοποιηθούμε ως πολίτες και να συνδράμουμε στην ανάπτυξη ενός κράτους δικαίου και ευκαιριών. Μαθαίνουμε να κατανοούμε το πρόβλημα του άλλου. Άλλωστε οι εθελοντές αποτελούν μέρος μιας αποδεδειγμένα οργανωμένης και πολιτισμένης κοινωνίας. Η αξία της εθελοντικής προσφοράς είναι ανεκτίμητη και θα πρέπει να διαφυλαχτεί με κάθε τρόπο ώστε να συνεχίσει το κίνημα αλληλεγγύης να αυξάνεται.

-Ξεφεύγοντας λίγο από τα στεγανά, τι πιστεύεις ότι έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία; Τι θα έπρεπε να αλλάξει;

Η εποχή απαιτεί την άμεση αλλαγή και επένδυση τόσο στην Παιδεία, την Κοινωνική Πρόνοια όσο στον τομέα της Υγείας. Πυλώνες που καθορίζουν ουσιαστικά την καθημερινότητα των πολιτών αλλά και την διαμόρφωση ενός πολιτισμένου και σωστού βιοτικού περιβάλλοντος. Οφείλουμε να δώσουμε «χώρο» στη νέα γενιά ώστε να αλλάξουν πλήθος αναχρονιστικών και στερεοτυπικών αντιλήψεων. Είμαι αισιόδοξη ότι τα νέα παιδιά θα καθορίσουν έναν νέο δρόμο στην Κοινωνία μας. 

-Η γυναίκα είναι  για σένα, όπως και στο The K-magazine, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός σου. Πώς θα χαρακτήριζες την μέση Ελληνίδα και τι βλέψεις θα είχες από αυτήν για το μέλλον;

Θα ήθελα να καταρρίψουμε κάθε στερεοτυπικό «τίτλο» που συνοδεύει τις Γυναίκες στη διάρκεια της ζωής τους. Από το «Μέση Ελληνίδα μέχρι την Νοικοκυρά και πάει λέγοντας». Μια γυναίκα καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής της καλείται να ανταπεξέλθει σε διαφορετικούς και δύσκολους ρόλους ενώ «πρέπει»ταυτόχρονα να αποδεικνύει την αξία της τόσο σε επαγγελματικό όσο σε προσωπικό επίπεδο. Η ισότητα θα πρέπει να γίνεται πράξη και από τα δυο φύλα καθημερινά … Kαι όχι να παραμένει μέχρι τα panels συνεδρίων ή εκδηλώσεων. Είμαι περήφανη για τη νέα γενιά των γυναικών αφού μέσα από την εμπειρία μου από το σύνολο των κοριτσιών του Humanity Greece μπορώ με σιγουριά να πω ότι τα βήματα που έχουν καταγράφει – και θα καταγράφουν – μέσω της συμβολής των γυναικών είναι – και θα είναι – αξιοσημείωτα.

-Μιας και γνωριζόμαστε καλά, έχω την άνεση να πω ότι εύκολα μπορείς να αποτελέσεις πρότυπο για τα νέα κορίτσια σήμερα. Αποκάλυψέ μας το μυστικό στο να συνδυάζεις μία πολύ επιτυχημένη καριέρα και παράλληλα την προσωπική σου ζωή… Kαθώς ξέρω καλά ότι έχεις πάντα χρόνο για τους φίλους και τους ανθρώπους που αγαπάς.

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και αυτό οι Γυναίκες το ξέρουμε πολύ καλά. Η ισορροπία είναι το κλειδί για την επιτυχία. Κάθε ηλικία έχει τις δικές της χαρές και πρέπει να τις ζούμε. Άλλωστε τα προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ ενώ ο χρόνος τρέχει. Προσπαθώ να τα προλάβω όλα – όχι πάντα με μεγάλη επιτυχία. Δεν σου κρύβω όμως, ότι θαυμάζω απεριόριστα τις γυναίκες που μεγαλώνουν παιδιά και ταυτόχρονα καλύπτουν διαφορετικούς ρόλους. Για εμένα είναι η πιο «δύσκολη δουλειά» απ όλες και στέκομαι δίπλα τους με κάθε τρόπο. Πιστεύω πως ο συνδυασμός μιας ανοδικής επαγγελματικής πορείας αλλά και αντίστοιχα μιας εποικοδομητικής προσωπικής σχέσης με προοπτικές απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια…Kαι σίγουρα έναν άνθρωπο που να συμβάλλει στην εξέλιξη.

-Και μιας και είμαστε στα τέλη του 2022. Να ζητήσω έναν μικρό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε και τις ευχές σου για το 2023;

Κάθε χρονιά που φεύγει κάτι μας φέρνει αλλά και κάτι μας παίρνει. Εύχομαι το 2023 να είναι μια φωτεινή χρονιά για όλους με ουσιαστικές κοινωνικές αλλαγές αλλά και ισότητα μεταξύ των φύλων σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Το 2023 οφείλουμε τα αυτονόητα να γίνουν όντως αυτονόητα! 

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΠΟΤΟΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

O ΝΙΚΟΣ ΚΟΡΕΝΤΙΟΣ (PERE UBU) ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΙΝΟΥΜΕ KERNEL…

written by The K-magazine

Η Ελληνική  booze εταιρεία premium ποτών Pony and Jigger υπογράφει το best seller του καλοκαιριού, ένα μοναδικό spirit από μαχλάπι, που κουμπώνει με όλες τις καλοκαιρινές μας συνήθειες και τις απογειώνει, ο λόγος για το Kernel!!

Ο Γιάννης Πέτρος Πετρής και ο Βασίλης Ρούσσος κατάφεραν να κλείσουν μέσα σε art deco φιάλες εμπνευσμένες από τα θρυλικά sideshows τις εμπειρίες τους πίσω από τις μπάρες και να δημιουργήσουν ποτά που μιλάνε στην καρδιά του mixologist και στον ουρανίσκο των καταναλωτών. Στο portofolio τους μπαίνουν ποτά που ήταν στο περιθώριο, όπως το triple sec και το λικέρ μήλο και νέες γεύσεις που φρεσκάρουν τις πίνειν συνήθειες και μας βγάζουν από την κλασική ρουτίνα επιλογών.

Kernel το πρώτο spirit από το ευεργετικό μαχλέπι.

Μια τέτοια περίπτωση είναι το συναρπάστικό Kernel το πρώτο spirit από το ευεργετικό μαχλέπι. Ένα ποτό σύνθετο που μοσχομυρίζει πικραμύγδαλο και μπισκότο και σε δεύτερη ανάγνωση εξελίσσεται σε βανίλια, καρύδα, φουντούκι, αμύγδαλο και μπριός. Το στόμα είναι γεμάτο, ισορροπημένο και εμπλουτίζεται από τις έξτρα νύξεις των εσπεριδοειδών. Σίγουρα είναι πολύ ευχάριστο από μόνο του σκέτο ή με πάγο. Ωστόσο κάνει γκελ στις τροπικές μείξεις και το πιο ενδιαφέρον γίνεται η νέα after dinner πρόταση ως ιδανικό digestif.

Για περισσότερες ιδέες μιλήσαμε με έξι bartenders, τον Παναγιώτη Ρούκα από το Samano, τον Βασίλη Βασιλείου από το Noema, τον Γιάννη Αργυρό από το Mamalouka, τον Νίκο Κορέντιο από το Pere Ubu, τον Νίκο Πάτσιο από το Sunset και τον Δημήτρη από το Bagatelle. Μέσα από την κουβέντα μάθαμε τι τους αρέσει σε αυτή τη δουλειά… Τι θα κάνουν φέτος το καλοκαίρι, τι θα ήθελαν για το μέλλον… Κι εννοείται ποια είναι η γνώμη τους και η πρόταση τους για το Kernel.

Είτε είστε στην Αθήνα, είτε σε κάποιο δημοφιλή προορισμό όπως είναι η Μύκονος και η Σαντορίνη ζητήστε να το δοκιμάσετε. Θα το βρείτε σε πολλές μπάρες και σε μεγάλες κάβες όπως είναι OAK, τα CellIer, η Δροσιά και η Άλφα Σίγμα. 

Εμείς επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τι πιστεύει ο Νίκος Κορέντιος από το αγαπημένο Pere ubu της Γλυφάδας για το Kernel!

Τι σου αρέσει σε αυτή την δουλειά;

Η επικοινωνία μας με τον κόσμο σε αυτή την δουλειά δεν μας αφήνει να πλήξουμε..Γνωρίζουμε συνεχώς νέα άτομα , μαθαίνουμε τις ιστορίες τους τα προβλήματα τους, ακούμε ενδιαφέροντες απόψεις! Κάπως έτσι απολαμβάνουμε μαζί την χαλαρότητα που μας προσφέρει ένα καλό ποτό και αφήνουμε την μέρα πίσω μας!

Τι θα κάνεις φέτος το καλοκαίρι;

Λίγες μέρες σε διαφορετικά μέρη! Αυτή είναι η συνταγή μας για φέτος. Λατρεμένο Λιμενι Λακωνίας , Σιμος Ελαφόνησος και το υπόλοιπο αφιερωμένο στην οικογένεια…

Τι ονειρεύεσαι θέλεις για το μέλλον;

Μεγάλα καράβια μεγάλες φουρτούνες.Τα σχέδια μου για το μέλλον περιλαμβάνουν την εστίαση όχι απαραίτητα το μπαρ ομως Θα ήθελα κάτι δικό μου, μικρό, διαχειρίσιμο θα έλεγα..Ελπίζω να μην αφήσω άμεσα την μπάρα μου πάντως!

Ποια είναι η γνώμη σου για το Kernel;

Όσο για το Kernel, το  λικέρ Μαχλεπι, που δημιούργησαν  δύο αγαπημένοι μπάρμαν αυτό που έχω να πω είναι ότι  βάλανε όλη τους την αγάπη και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε.. Δυνατό άρωμα , απαλό στον ουρανίσκο , γεύση που σου μένει!

Συνταγή
  • 60 ml gin
  • 30 kernel
  • 20ml φρέσκο lime
  • 3 slice αγγουρι madle
  • Φερσκο Τριμενο πιπέρι
  • 10 ml ginger
  • Shake
  • Double strain
0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ART & CULTUREΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

written by Κατερίνα Μαντά

Η General Manager, Μαρία Παπαϊωάννου, του Ολυμπιακού Μουσείου της Αθήνας μάς αφιέρωσε αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο της για να μας παρουσιάσει με δικά της λόγια το αριστούργημα που βρίσκουμε στο νέο τμήμα του Golden Hall. Έχοντας την χαρά να το επισκεφτώ ήδη τρεις φορές… Θεωρώ ότι είναι από τα must visited μουσεία στην πόλη μας, για τους ανθρώπους κάθε ηλικίας. Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων -των αρχαίων αλλά και και των σύγχρονων-προβάλλεται με τέτοιο τρόπο που σε εντυπωσιάζει, από τα πρώτα λεπτά της επίσκεψης στον χώρο.

-Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ερχόμενος κάποιος στο Ολυμπιακό Μουσείο της Αθήνας, τι θα δει; 

Το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας αποτελεί έναν υπερσύγχρονο χώρο που προσφέρει στους επισκέπτες ένα μοναδικό βιωματικό ταξίδι στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η Μόνιμη Έκθεση του Μουσείου εξιστορεί μία χρονολογική αφήγηση από την αρχαιότητα μέχρι τις σύγχρονες λαμπερές διοργανώσεις, με ειδικούς σταθμούς που αφορούν στις σημαντικές ελληνικές διοργανώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων (Αρχαία Ολυμπία, Αθήνα 1896, Αθήνα 2004) αναδεικνύοντας το ρόλο της Ελλάδας στο Ολυμπιακό Κίνημα και της Αθήνας ως Ολυμπιακής Πρωτεύουσας. Μέσα από μια πλούσια συλλογή φυσικών, ψηφιακών και διαδραστικών εκθεμάτων, ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στην ιστορία του Ολυμπισμού, από την αρχαιότητα μέχρι τις σύγχρονες λαμπερές διοργανώσεις, να μάθει πληροφορίες για τις Αρχές και τις Αξίες του Ολυμπιακού Κινήματος, αλλά και να δει στιγμιότυπα και προσωπικά αντικείμενα Ολυμπιονικών και Παραολυμπιονικών που έγραψαν ιστορία.

Επιπλέον, καλούμε τους επισκέπτες να μην χάσουν την περιοδική έκθεση Μικτής Πραγματικότητας «Αρχαία Ολυμπία: Κοινός Τόπος» που φιλοξενείται στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Μουσείο στο επίπεδο 0. Σε αυτή την έκθεση οι επισκέπτες μπορούν, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, να περιηγηθούν ψηφιακά στην Αρχαία Ολυμπία, όπως ήταν στην ακμή της πριν από 2.000 χρόνια και να γίνουν μέρος της ιστορίας με μια πολυαισθητηριακή διαδρομή ανάμεσα στα αξιοθέατα και τα ψηφιακά μνημεία της εποχής. 

– Ποιοι είναι οι στόχοι του Μουσείου και σε ποια κοινά απευθύνεται; 

Το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας αποτελεί μια εστία Ολυμπιακής Εκπαίδευσης, αναδεικνύοντας την άρρηκτη σχέση μεταξύ Πολιτισμού και Αθλητισμού, αλλά και προβάλλοντας στο προσκήνιο τον «Αγώνα», τη διαρκή δηλαδή προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει τον εαυτό του, σε κάθε πτυχή της ζωής του.

Το Μουσείο έχει ως στόχο να μεταλαμπαδεύσει τις Αξίες του Ολυμπισμού, να συστήσει τους ήρωες του Ολυμπιακού Κινήματος, αλλά και να παρακινήσει τους επισκέπτες να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και την ιστορία.  Για το λόγο αυτό ο εκπαιδευτικός του χαρακτήρας αγγίζει και συγκινεί όλες τις ηλικιακές ομάδες, ενώ εξελίσσεται συνεχώς καθώς το Μουσείο δημιουργεί συχνά νέα προγράμματα και δράσεις, εντός, και εκτός, του μουσειακού χώρου.

Φυσικά όμως πολύ σημαντικό πυλώνα για εμάς αποτελεί η προσέγγιση και εκπαίδευση της νέας γενιάς. Για το λόγο αυτό η μόνιμη έκθεση του Μουσείου αποτελεί ένα σύγχρονο, διαδραστικό περιβάλλον που έχει σχεδιαστεί ακολουθώντας τις αρχές της ψυχαγωγικής μάθησης. Παράλληλα, πραγματοποιούμε συνέχεια βιωματικές δραστηριότητες που φέρνουν κοντά τα παιδιά με διαφορετικές πτυχές του Ολυμπισμού. Πρόσφατα παραδείγματα ήταν ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ολυμπιακής Hμέρας, στις 23 Ιουνίου, με τη συμμετοχή των Ολυμπιονικών Νέρι Νιαγκουάρα και Νίκο Κακλαμανάκη που παρακινήσαν τα παιδιά μέσα από ομιλίες και δραστηριότητες να “τολμούν” τα όνειρά τους, αλλά και ο εορτασμός του ενός χρόνου λειτουργίας του Μουσείου με δωρεάν εργαστήρια και τη συμμετοχή του Πύρρου Δήμα. Τα σχόλια που λαμβάνουμε από γονείς και παιδιά είναι εξαιρετικά και τα παιδιά φεύγουν πάντα ενθουσιασμένα από το Μουσείο.

-Μπορεί κάποιος ξένος επίσης να το επισκεφτεί και να καταλάβει; Υπάρχουν μεταγλωττίσεις; Ξεναγοί; 

Ένα κύριο μέρος των επισκέψεων που δεχόμαστε είναι από το εξωτερικό, από ανθρώπους που γνωρίζουν τον ιστορικό ρόλο της Αθήνας στο Ολυμπιακό Κίνημα και θέλουν να μάθουν περισσότερα για την γενέτειρά τους. Όλη η Μόνιμη Έκθεση περιλαμβάνει περιγραφές εκτός από τα Ελληνικά και στα Αγγλικά. Το ίδιο ισχύει για την εφαρμογή «AR Companion», η οποία παρέχει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να ανακαλύψουν περισσότερες πληροφορίες σχετικές με τα εκθέματα, αλλά και αξιομνημόνευτες Ολυμπιακές ιστορίες. O επισκέπτης εντοπίζει τις ειδικές σημάνσεις (AR Markers). Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της επαυξημένης πραγματικότητας της εφαρμογής, αποκαλύπτει στη συσκευή του την πληροφορία και το multimedia υλικό που κρύβουν πίσω τους. Παράλληλα, για όσους επισκέπτες το επιθυμούν υπάρχει η δυνατότητα περιήγησης από το προσωπικό του Μουσείου στα Αγγλικά.

-Υπάρχουν κι άλλα παρόμοια Μουσεία στον κόσμο; Ίσως σε πόλεις που έχουν διεξαχθεί Ολυμπιακοί αγώνες στο παρελθόν; 

Το Μουσείο είναι μέλος του Διεθνούς Δικτύου Ολυμπιακών Μουσείων υπό τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) που περιλαμβάνει συνολικά 32 Μουσεία, ένα δίκτυο με βασικό στόχο την διάδοση των αξιών του Αθλητισμού και του Ολυμπισμού σε μεγαλύτερο κοινό σε παγκόσμιο επίπεδο

Κάθε ένα από τα Μουσεία που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το δίκτυο έχει δημιουργήσει την δική του ξεχωριστή συλλογή που προωθεί αυτό τον στόχο και που ενημερώνει όπως είναι αναμενόμενο και για την γεωπολιτική περιοχή που εντάσσεται. Ειδικά για το Μουσείο της Αθήνας ιδιαίτερο βάρος δίνεται τόσο στην ανάδειξη του ρόλου της Αθήνας, όσο και της Ελλάδας συνολικά στο Ολυμπιακό κίνημα. Για το λόγο αυτό, όπως αναφέραμε νωρίτερα, οι μεγάλοι σταθμοί της Μόνιμης Έκθεσης έχουν οργανωθεί γύρω από πολύ σημαντικά γεγονότα στην ιστορία μας, δηλαδή την Γέννηση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αρχαία Ολυμπία, την Αναβίωση του Ολυμπιακού Κινήματος  που ξεκίνησε στην Αθήνα του 1896, και την Επιστροφή τους στην Ελλάδα με τους Ολυμπιακούς του Αθήνα 2004 που χαραχτήκαν στην μνήμη όλων μας. Επίσης υπάρχει παρουσίαση της Μεσολυμπιάδας του 1906, επίσης στην Αθήνα, που είχε και αυτή τη σημασία της στην εξέλιξη των Ολυμπιακών Αγώνων, άγνωστη σε πολλούς.

Ξεχωριστός φόρος τιμής δίνεται επίσης στους δικούς  μας ήρωες, τους Έλληνες Ολυμπιονίκες και Παραολυμπιονίκες που μας έκαναν και μας κάνουν υπερήφανους δίνοντας συνέχεια το δικό τους προσωπικό αγώνα.

Η περιήγηση στο Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας αποτελεί συνολικά μια πολύ βιωματική εμπειρία που εγείρει έντονα συναισθήματα για τον ‘Αγώνα’  σε όλα τα στάδια, αλλά και για την περηφάνεια που μπορούμε να νιώσουμε ως λαός. Η συγκίνηση των επισκεπτών ειδικά στην Αίθουσα που είναι αφιερωμένη στους αγώνες του 2004 είναι έκδηλη στα πρόσωπά τους.

-Γίνονται στο Μουσείο επισκέψεις σχολείων ; 

Το Μουσείο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε εκπαιδευτικούς και μαθητές για τον διαδραστικό χαρακτήρα του και ήδη αναμένουμε πολλούς μικρούς φίλους στην έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς.  Για τις επισκέψεις αυτές υπάρχει εγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα από το Υπουργείο Παιδείας που έχει σχεδιαστεί από το Μουσείο ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν διασκεδάζοντας, ενώ παράλληλα λαμβάνουν σημαντικές πληροφορίες για τις Αρχές του Ολυμπισμού και την αξία τους στην καθημερινή τους  ζωή. Παράλληλα, στο πλαίσιο της μεταλαμπάδευσης του Ολυμπιακού Ιδεώδους, το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας συμμετέχει ενεργά με μία σειρά εκπαιδευτικών δράσεων προς τα σχολεία και στην Ολυμπιακή Εβδομάδα που διοργανώνεται από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή κάθε χρόνο το Μάιο. Μαθητές και εκπαιδευτικοί, σε ζωντανή σύνδεση με το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας, μαθαίνουν σημαντικά στοιχεία της ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων, από τους Αγώνες της Αρχαιότητας… Αλλά και των Αγώνων που διοργάνωσε η χώρα μας.

-Φέτος το καλοκαίρι διοργανώνετε κι ένα summer camp! Ποια είναι η διάρκεια του και σε ποιους απευθύνεται; 

Φέτος το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας διοργανώνει ένα μοναδικό Summer Camp που υπόσχεται διασκέδαση, εκπαίδευση και άθληση για όλους τους μικρούς φίλους. Το Camp πραγματοποιείται από τις 16 Ιουνίου έως τις 29 Ιουλίου και από τις 29 Αυγούστου ως τις 9 Σεπτεμβρίου για παιδιά 6-12 ετών. Το πρόγραμμα δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν τις Αξίες του Ολυμπισμού… Θα τους συστήσει τα επιτεύγματα Ολυμπιονικών και σημαντικών αθλητών, ορισμένους από τους οποίους θα έχουν την χαρά να γνωρίσουν και από κοντά και θα τα παρακινήσει να ασχοληθούν με τον Αθλητισμό.  

Το πρόγραμμα του Camp περιλαμβάνει δραστηριότητες εντός της έκθεσης του Μουσείου… Αλλά και στην Εκπαιδευτική του Αίθουσα, η οποία εξοπλίζεται χάρη σε δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) ως μέρος του Προγράμματος “Agon, an Olympic Legacy”. Μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνονται θεατρικά παιχνίδια, πολεμικές τέχνες,  συμμετοχή σε καλλιτεχνικά εργαστήρια, εμπνευσμένα από την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και από πυλώνες και αξίες του Ολυμπισμού. Από το πρόγραμμα δεν λείπει και η γνωριμία των παιδιών με αθλήματα. Όπως στίβος, beach volley, κολύμβηση, αναρρίχηση, τένις, καθώς και παιχνίδια κινητικού συντονισμού, ισορροπίας, ρυθμού, αντίληψης και συνεργασίας.

Επίσης το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας για πρώτη φορά φέτος, οργάνωσε ένα εξαιρετικά επιτυχημένο Easter camp, το οποίο πρόσφερε δημιουργική απασχόληση στα παιδιά στις πασχαλινές τους διακοπές, και έδωσε τη δυνατότητα σε εμάς να μελετήσουμε περισσότερους και εναλλακτικούς  τρόπους απασχόλησης των παιδιών και σε εξωτερικούς αθλητικούς χώρους, μέσα από τη συνεργασία μας συνεργάτες δραστηριοποιούνται στους χώρους του ΟΑΚΑ. Και όλα αυτά με απόλυτη ασφάλεια για τους φίλους μας. Μέχρι και παρουσία γιατρού υπάρχει σε κάθε ανάλογη διοργάνωση του Μουσείου.

-Εσείς έχετε κάποιο αγαπημένο έκθεμα από το Μουσείο;

Θεωρώ το ότι το Μουσείο έχει πάρα πολλά εκθέματα και γωνιές που κρύβουν συναρπαστικές ιστορίες, οπότε έχω αρκετά αγαπημένα σημεία. Αυτό που μπορώ όμως να ξεχωρίσω προσωπικά, είναι το Χρονολόγιο, μια από τις πιο πλούσιες σε πληροφορία και διάδραση αίθουσες του  Μουσείου, που διηγείται την σύγχρονη ιστορία του θεσμού μέσω της παρουσίασης της εξέλιξης των Ολυμπιακών Αγώνων μέσα στο χρόνο. Εκεί μπορεί να δει κανείς πότε συμμετείχαν πρώτη φορά γυναίκες στους Αγώνες, πότε καθιερώθηκαν οι πρώτοι Χειμερινοί Αγώνες και ποια αγωνίσματα εμπεριείχαν, καθώς και πολλά άλλα τέτοια σημαντικά ορόσημα. Όμως πέραν αυτών των πληροφοριών, ο επισκέπτης έχει και την μοναδική δυνατότητα να δει το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κάθε διοργάνωση έλαβε χώρα και να αντιληφθεί πως επηρέασαν και επηρεάστηκαν από το πλαίσιο αυτό. Πιστεύω ότι όσες φορές και να επισκεφθείς αυτή την αίθουσα θα διδαχθείς κάτι και θα συνειδητοποιήσεις κάτι νέο.

-Πώς μπορεί κάποιος να ενημερωθεί σχετικά με τις δράσεις του Μουσείου; 

Ανά πάσα στιγμή μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα του Μουσείου (https://athensolympicmuseum.org)που ενημερώνεται άμεσα με όλες τις δράσεις μας αλλά παροτρύνουμε τον κόσμο να μας βρει και στις  σελίδες μας σε Facebook και  Instagram όπου επίσης ανακοινώνουμε τις δράσεις μας. Εκεί θα βρουν παράλληλα και πολλές και ενδιαφέρουσες ιστορίες για τα εκθέματα του Μουσείου.

Πρόσβαση στο Ολυμπιακό Μουσείο της Αθήνας

Το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας βρίσκεται στον 1ο όροφο του εμπορικού κέντρου Golden Hall και συνδέεται μέσω πεζογέφυρας με το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών «Σπύρος Λούης» (Ο.Α.Κ.Α.). Το Μουσείο εξυπηρετείται από το υπόγειο parking αυτοκινήτων του Golden Hall, 1600 θέσεων. Απέχει μόλις 15’ τόσο από το κέντρο της Αθήνας όσο και από τα Βόρεια προάστια και μπορείτε να έρθετε είτε μέσω της Λεωφόρου Κηφισίας είτε μέσω της Αττικής Οδού.

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
FASHIONΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

H ΛΙΑ ΜΑΚΡΥΓΕΝΗ  ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ TO BRAND ΤΗΣ 365ETE

written by Κατερίνα Μαντά

H Λία Μακρυγένη σε όσους ασχολούνται με τον κόσμο της μόδας και του Life&Style δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μία δυναμική, όμορφη γυναίκα, με μεσογειακή ομορφιά, αεικίνητη και μητέρα του μικρού Teo. Μία ευγενική προσωπικότητα που δεν επαναπαύεται στην τύχη της, αλλά την δουλεύει. Κι αυτή τη στιγμή έχει καταφέρει σε μόλις ένα χρόνο να δημιουργήσει ένα brand μαγιώ, το 365été, για το οποίο μιλούν με ενθουσιασμό τα media και οι γυναίκες που τα έχουν δοκιμάσει. Το γιατί θα το μάθετε από αυτά που μας λέει η ίδια για το πως ξεκίνησε η ιδέα…

-Το προηγούμενο καλοκαίρι-παρά το γεγονός ότι ήμασταν εν μέσω πανδημίας- “τόλμησες” να λανσάρεις την δική σου σειρά μαγιώ. Πώς ξεκίνησε η ιδέα;

Λ. Μ.:: Η ιδέα του 365été ξεκίνησε πριν  την πανδημία.

 Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα, κοντά στην θάλασσα, πέρασα όλα μου τα καλοκαίρια φορώντας μπικίνι. Ένιωθα ότι από την ελληνική αγορά λείπουν μαγιό «statement» που μια γυναίκα θα μπορούσε να κρατήσει για πάνω από ένα καλοκαίρι, ήθελα να είναι το ‘καλό της μαγιό’. Η πανδημία είναι μια τρομακτική περίοδος για κάποιον που κάνει τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα, παρόλα αυτά για εμένα λειτούργησε θετικά και δεν με επηρέασε στο να υλοποιήσω τον στόχο μου και να βγει στην αγορά το 365été. Το πραγματικά απίστευτο ήταν ότι ο κόσμος από την αρχή κατάλαβε την αγάπη που έδωσα στο εγχείρημα μου αυτό, και πήγε πολύ καλά.

photo credits: Yiorgos Kaplanidis
-Από όσα έχω ακούσει και δει, αυτό που χαρακτηρίζει τα 365été είναι η τέλεια εφαρμογή που έχουν σε όλους τους σωματότυπους. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας τους;

 Λ. Μ.: Το μυστικό ίσως είναι, πως όταν σχεδιάζω μαγιό, έχω στο μυαλό μου γυναίκες που τους αρέσει η κομψότητα και η διαχρονικότητα. Θέλω να δημιουργώ μαγιό με υλικά υψηλής ποιότητας, όπου τα χαρακτηρίζουν οι λιτές γραμμές και η άριστη εφαρμογή ανεξαρτήτως σωματότυπου. Πάνω από όλα θέλω οι γυναίκες που θα επιλέξουν ένα μαγιό 365été να νιώθουν άνετα φορώντας το.

-Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζεις πολύ καλά τον χώρο της μόδας. Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο για την πορεία σου;

Λ. Μ.: Η μόδα πάντα ήταν για εμένα σημαντική, από μικρή ηλικία ήξερα τι θέλω να φορέσω και πως να το συνδυάσω! 

Οι σπουδές μου στην Αγγλία ήταν πάνω στο κομμάτι των Media και αργότερα αφορούσαν τον χώρο του κοσμήματος. Όταν αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα, ξεκίνησα δειλά ένα fashion blog και έτσι χωρίς καλά καλά να το καταλάβω, ξεκίνησε το ταξίδι μου στον μαγικό κόσμο της μόδας! Διασκέδαζα την κάθε στιγμή! Υπέροχες συνεργασίες με μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού, άνθρωποι που πήρα πολλά από τις γνώσεις τους μέσα από τις συνεργασίες μας και φυσικά αμέτρητα defilé που είχα την χαρά να παρακολουθήσω όλα αυτά τα χρόνια.

Έτσι, μετά από όλες αυτές τις όμορφες εμπειρίες που έζησα, ένιωσα πως ήρθε η στιγμή να δημιουργήσω κάτι δικό μου. Κάτι που θα εκτιμούσαν οι γυναίκες που τους αρέσει ό,τι και σε εμένα, ποιότητα και διαχρονικότητα!

– Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος… αν και απ’ ό,τι ξέρω, τα καταφέρνεις πολύ καλά…Πόσο μεγάλο ήταν το ρίσκο να μπεις σε αυτό τον τομέα της ένδυσης;

Λ. Μ.: Υπάρχει χώρος για όλους!

-Ποια είναι η τάση για τα φετινά μαγιώ;

Λ. Μ.:  Η τάση στα μαγιό φέτος το καλοκαίρι είναι μεγάλη και όλοι μπορούν να βρουν το μαγιό που τους ταιριάζει, τα cut outs και τα μικροσκοπικά μπικίνι σε έντονα χρώματα είναι σιγουρά τα must του καλοκαιριού όπως επίσης το φετινό καλοκαίρι ειναι αφιερωμένο στης γυναίκες με καμπύλες, τα high cuts μαγιό που χαρίζουν πόντους, όπως και τα high waisted, που προσδίδουν μια έντονη θηλυκότητα σε όλους τους σωματότυπους είναι σίγουρα μια καλή επιλογή. Το μαύρο και λευκό παραμένει πάντα στην πρώτη γραμμή.

photo credits: Yiorgos Kaplanidis

-Έχεις ήδη ξεκινήσεις να σχεδιάζεις για την σαιζόν SS2023; Θα προσθέσεις ίσως κάποια αξεσουάρ στη συλλογή σου;

Λ. Μ.: Ναι, έχω ήδη ξεκινήσει να σχεδιάζω τα μαγιό για την Season 3, SS2023. Σίγουρα στο μέλλον θα ήθελα να επεκταθώ σε περισσότερες κατηγορίες, για την ώρα όμως ο στόχος μου είναι να εστιάσω πάνω στην συλλογή των μαγιό, να την εξελίξω και να την εμπλουτίσω με νέα σχέδια, υφάσματα και χρώματα.

Πού θα τα βρούμε; Οnline στο www.365ete.com και στα καταστήματα Attica Golden Hall,  Kalesma Hotel Boutique Mykonos  & ChrisP Flagship Store Mykonos.

U can Follow : @liamakrigeni / @365été

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΘΕΑΤΡΟΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ  ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ: ΜΕΤΑ ΤΟΝ MOBY DICK ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΝΙΚΟ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

written by Λίνα Γριβογιάννη

Για να συναντήσουμε με τον Αιμιλιανό δεν χρειάζεται αφορμή, είναι πάντα χαρά και ταξίδι σε νέους δρόμους σκέψης. Αυτή τη φορά τον συναντήσαμε έπειτα από την μεγάλη επιτυχία του “Moby Dick”,  του μιούζικαλ του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Κι έπεται συνέχεια… Καθώς  το φθινόπωρο θα τον δούμε στον ρόλο του Νίκου Καζαντζάκη στην παράσταση «Ζορμπάς» για την οποία θα ξεκινήσει πρόβες μέσα στο καλοκαίρι.

Λίνα Γριβογιάννη : Πως ήταν η εμπειρία να επανέρχεσαι στο κείμενο του “Moby Dick” μετά από δύο χρόνια απουσίας; 

Αιμιλιανός  Σταματάκης: Την πρώτη φορά πριν από δυόμιση χρόνια προλάβαμε να παίξουμε μόνο για μία εβδομάδα και κανένας μας δεν είχε προλάβει να καταγράψει στο σώμα του πολλές μέρες παραστάσεων. Εγώ προσωπικά μετά τη πρώτη εβδομάδα είπα ότι χρειάζομαι ξεκούραση. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Τώρα που κάναμε ξανά την παράσταση για δυο μήνες ήταν σωματικά εξουθενωτικό, το να είσαι κάθε μέρα σχεδόν για τέσσερις ώρες στη σκηνή, να τραγουδάς και να παίζεις. Το ξέραμε σίγουρα ότι θα ανέβαινε ξανά η παράσταση. Είναι ένα τεράστιο έργο και δεν θα γινόταν να μην ολοκληρώσει το ταξίδι του. Όταν ξεκινήσαμε φέτος ήταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα. Ήταν όλο το έργο πολύ καλά τυπωμένο μέσα μας.  Βοήθησε βεβαία και το γεγονός ότι μέσα στην καραντίνα κάναμε τις ηχογραφήσεις για το CD. Κυκλοφόρησε μία κασετίνα με όλο το έργο του “Moby Dick”.  Είχαμε ασχοληθεί πολύ με το έργο, δεν το αφήσαμε καθόλου. Για αυτό και φέτος στις πρόβες δεν δυσκολευτήκαμε να το επαναφέρουμε, υπήρχε ήδη μέσα μας.

Λ.Γ. : Πως ήταν αυτοί οι δύο μήνες παραστάσεων χωρίς την προοπτική της ξεκούρασης; Σε βοήθησε και η εμπειρία σου σε αντίστοιχα μεγάλα έργα στο εξωτερικό;

Α.Σ: Το λέω καμία φορά και σκέφτομαι ότι θα με πουν υπερβολικό. Αλλά πραγματικά χρειάζεται ζωή πρωταθλητή, πρέπει να κοιμάσαι και να τρως καλά, να μην ξενυχτάς, να μην πίνεις. Σαφέστατα και με βοήθησε, πάντα τέτοια εγχειρήματα χρειάζονται μία ζωή πολύ διαφορετική από εκείνη που ενδεχόμενος να φαντάζεται ο θεατής. Δεν έχεις κουράγιο να ανταπεξέλθεις σωματικά σε τέτοιες παραστάσεις εάν δεν είσαι «αθλητής». Μου είναι πολύ εύκολο πια να γίνομαι «στρατιώτης» για μία παράσταση και αυτό έχει να κάνει κυρίως με το τραγούδι. Αν δεν υπάρχει τραγούδι είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα, γιατί έχει να κάνει κυρίως με την ξεκούραση της φωνής, για να αποδώσεις φωνητικά σε τραγουδιστικό επίπεδο. Όταν δεν έχω παραστάσεις η ζωή μου είναι πολύ διαφορετική.

@apostolis_anastasopoulos1 

Λ.Γ. : Πόσο απαιτητικός ήταν ο ρόλος του αφηγητή στο “Moby Dick”; Επρεπε να είσαι καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης επάνω στη σκηνή να παίζεις και να τραγουδάς; Το να κάνεις μόνο θέατρο, όπως ήταν “Ο Ρινόκερος” είναι πιο απλό; Ποίες είναι οι διαφορές του να κάνεις μία παράσταση μόνο με τραγούδι ή μόνο με λόγο;

Α.Σ: Είναι ξεκάθαρα πιο εύκολο να κάνεις μόνο το ένα από τα δυο. Εκεί εγγυείται και όλη η δυσκολία στο να καταλάβει κάποιος το πόσο δύσκολο είναι όταν αυτά τα δύο συνδυάζονται.

Αν αποκλειστικά τραγούδι θεωρήσουμε ένα live, εκεί δεν απαιτούνται ικανότητες φωνητικές ικανότητες όπως στην όπερα ή σε ένα μιούζικαλ που μιλάμε για νότες και μουσικές γραμμές που δυσκολεύουν πάρα πολύ τις φωνητικές χορδές, φτάνεις στα όρια σου. Οι άριες που θα κληθώ να ερμηνεύσω σαν τενόρος σε μία τέτοια συνθήκη, είναι κάτι που σε άλλες χώρες οι άνθρωποι το κάνουν δυο φορές την εβδομάδα το πολύ.

Όταν αυτό μπαίνει σε μία θεατρική συνθήκη όπως στο “Moby Dick” που θα πρέπει να το κάνεις κάθε μέρα, αυτό είναι κάτι που δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο. Είμαστε οι μόνοι που το κάνουμε και το έχουμε καταφέρει. Γιατί είναι τόσο μεγάλη η καταπόνηση των φωνητικών χορδών που μπορείς ακόμα να χάσεις και τη φωνή σου αν δεν προσέχεις.

Ο συγκεκριμένος ρόλος ως αφηγητής του έργου ήταν εκεί όλη την ώρα επάνω στη σκηνή, να παίζει, να τραγουδάει να κουβαλάει βαρέλια, να φτιάχνει δίχτυα, μέσα σε όλη αυτή τη συνθήκη ενός καραβιού ζεις όλο το ταξίδι από την αρχή μέχρι το τέλος.

Λ.Γ. : Τώρα που έχει τελειώσει αυτό το δύσκολο εγχείρημα και μάλιστα με πολλή μεγάλη επιτυχία, πως αισθάνεσαι;

Α.Σ: Αισθάνομαι ευγνώμων για ένα πραγματικά υπέροχο ταξίδι. Ήταν κάτι το όποιο δεν ξέρω αν θα μπορέσει να ξαναγίνει, μία τέτοιου είδους παράγωγη. Δεν έχει κάνεις την πολλές φορές την ευκαιρία να συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο. Ήταν μία υπέροχη εμπειρία που μπήκε στην βιβλιοθήκη αναμνήσεων… Για μένα δεν υπάρχει κάτι δύσκολο ή κάτι που δεν γίνεται! Όπως και με τον “Ρινόκερο”, δέχτηκα γιατί πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να καταφέρεις. Αρκεί να βάλεις τον εαυτό σου σε αυτή τη διαδικασία. Θα φέρω το σώμα μου και το πνεύμα μου στην κατάσταση που χρειάζεται για να επιτευχθεί, αυτή είναι η πίστη μου για τα πράγματα.  Κανείς δεν πίστευε ότι με δέκα μέρες πρόβα θα γινόταν να  αντικαταστήσω τον Σερβετάλη. Κι όμως έγινε και ήταν από τις πιο απελευθερωτικές στιγμές της ζωής μου.

@apostolis_anastasopoulos1 
Λ.Γ. : Εκτός από την εμβληματική φράση στην αρχή του “Moby Dick” που όλοι ξέρουμε, ποια είναι εκείνη που θα κρατήσεις μετά από όλο αυτό το “ταξίδι”;

Α.Σ: «Η Θεία Δίκη που κανείς ολόκληρη δεν ξέρει ,να υποθέσει δεν μπορεί και να υπολογίσει. Η Δίκη που αδέκαστη φαίνεται στο Συμπάν, ένας της κόκκος μοναχά σε όλους μας ανήκει.» Βεβαία υπάρχουν πάρα πολλές υπεροχές φράσεις που μπορεί όποιος διαβάσει το βιβλίο να κρατήσει. 

Λ.Γ. : Ο “Ρινόκερος” είναι ίσως ένα από πιο επίκαιρα και σχετικά θεατρικά έργα  με την πραγματικότητα που ζούμε. Από εκεί τι είναι εκείνο που θα κρατήσεις; 

Α.Σ: Ο “Ρινόκερος” είναι ένα έργο αδιανόητα συγγενικό σε σχέση με αυτά που βιώνουμε. Το ζήτημα είναι ότι καθένας μπορεί να δει ένα δικό του κομμάτι μέσα σε αυτό, όπως συμβαίνει και με όλα τα μεγάλα έργα. Μπορείς να ταυτιστείς με το κείμενο, ο καθένας μας με έναν διαφορετικό τρόπο, σαν θραύσματα ενός σπασμένου καθρέφτη και αυτό είναι μοναδικό.

@apostolis_anastasopoulos1 
Λ.Γ. : Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Α.Σ: Τον Οκτώβριο θα ανέβει σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα ο «Ζορμπάς» στον Ελληνικό Κόσμο. Θα είμαστε μαζί  με τον Γιάννη Στάνγκογλου και εγώ θα υποδυθώ τον Καζαντζάκη και ο Γιάννης τον Ζορμπά. Στα πιο άμεσα νέα θα συμμετέχω στη μεγάλη συναυλία που θα κάνει ο Δημήτρη Παπαδημητρίου στις 16 Ιουνίου στο Ηρώδειο,  “Έξω από το κάδρο”. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου θα παρουσιάσει μια αντιπροσωπευτική επιλογή τραγουδιών από το σύνολο του έργου του, μαζί με μεγάλες επιτυχίες…Αλλά και κρυμμένα διαμάντια που μας καλεί να γνωρίσουμε. Θα είναι μία ξεχωριστή συναυλία υψηλής αισθητικής, με ανεξίτηλες μελωδίες, σπουδαίο ποιητικό λόγο και υπέροχες ερμηνείες.
Θα τραγουδήσουν ο Kώστας Μακεδόνας, η Γιώτα Νέγκα, η Βερόνικα Δαβάκη, ο Γιώργος Φλωράκης, ο Μπάμπης Βελισσάριος, ο Θοδωρής Βουτσικάκης, ο Αιμιλιανός Σταματάκης και σε μία έκτακτη συμμετοχή Αργύρης Μπακιρτζής.

Credits Παραγωγής

Photography @apostolis_anastasopoulos1 / fb :apostolis.anastasopoulos.5/
Make up & Hair Artist : @nikoszisis/ fb : nizisis
Interview: @vasilinagr/ fb : lina.grivogianni
Location :@contrabando.athens

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΔΟΜΝΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ: “Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΛΤΟΥ” ΚΑΙ Η ΑΝΑΔΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

written by Κατερίνα Μαντά

Πριν από μερικές εβδομάδες, η Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Δόμνα Μιχαηλίδου, παρευρέθη στην εκδήλωση για την παρουσίαση του παραμυθιού «Η Μεγάλη Περιπέτεια του Μίλτου» στο πλαίσιο της Εθνικής Καμπάνιας Ευαισθητοποίησης «Άλλαξε τη ζωή ενός παιδιού – Γίνε Ανάδοχος». «Το ρήμα που ταιριάζει στην Αναδοχή δεν είναι το αποκτώ. Αυτό είναι το ρήμα της Υιοθεσίας. Στην Αναδοχή ταιριάζει περισσότερο το ρήμα αγαπώ και μάλιστα χωρίς προϋποθέσεις και πάντα με ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός αποχωρισμού»,είπε χαρακτηριστικά κι αυτό μας κίνησε το ενδιαφέρον. Με αφορμή, λοιπόν, αυτό το παραμύθι που κυκλοφόρησε με την εφημερίδα “Καθημερινή”, μιλήσαμε μαζί της για το φλέγον θέμα της αναδοχής.

-Θα θέλατε να μας πείτε με δικά σας λόγια, συνοπτικά, την ιστορία του «Μίλτου»;

Ο Μίλτος είναι ένα χαρούμενο και ζωηρό τιγράκι που ζούσε με τους γονείς του στο σπίτι του. Ως οικογένεια είχαν τις καλές και τι κακές τους στιγμές, όμως ο Μίλτος θυμόταν πιο πολύ τις στιγμές που άκουγε στην αγκαλιά την μαμάς του το παραμύθι του Μαχητή, ενός μικρού αετού που έπεσε από τη φωλιά του όμως πάλεψε και κατάφερε να γυρίσει νικητής πίσω σ’ αυτή. Κάποτε όμως οι δυσκολίες έγιναν ανυπέρβλητες και ο Μίλτος έπρεπε να απομακρυνθεί από τους γονείς του. Για πόσο κανείς δεν ήξερε. Έτσι βρέθηκε ολομόναχος να περπατά στο σκοτάδι και να φωνάζει την μαμά του και το μπαμπά του, αλλά κανείς δεν του απαντούσε. Η μόνη του παρηγοριά ήταν η θύμηση του Μαχητή.

Το πρώτο φως σ’ αυτή την περιπέτεια ήταν το μεγάλο σπίτι όπου βρέθηκε μαζί με άλλα παιδιά. Τότε κατάλαβε ότι δεν ήταν ο μόνος που στερήθηκε την οικογένειά του. Υπήρχαν κι άλλοι σαν κι αυτόν και έτσι άρχισε να τους διηγείται κάθε βράδυ την ιστορία του Μαχητή.

Ήταν καλά εκεί, δεν ήταν όμως το σπίτι του. Ώσπου μια μέρα γνώρισε την Έλλη. Είχε έρθει για να τον πάρει μαζί της στο δικό της σπίτι με τη δική της οικογένεια. Στην αρχή ήταν παράξενο, «μα έχω οικογένεια» σκεφτόταν, θυμήθηκε όμως ότι και ο Μαχητής άλλαξε πολλές φωλιές μέχρι να γυρίσει στην δική του. Έτσι βρέθηκε στην αγκαλιά της Έλλης όπου μετά από πολύ καιρό ένοιωσε ζεστασιά και αγάπη. Όπως η αγκαλιά της μαμάς του, έτσι και η αγκαλιά της Έλλης τον χώρεσε ακριβώς γιατί οι αγκαλιές χωρούν ακριβώς ό,τι αγαπούν.

Αυτή είναι η ιστορία του Μίλτου που γράφτηκε για να συμβολίσει την αναδοχή ως πράξη αγάπης για τα παιδιά που στερήθηκαν την οικογένειά τους. Να αναδείξει τη σημασία του Θεσμού με τρόπο που να είναι απλός και κατανοητός ακόμα και στα μικρά παιδιά.

-Πώς νιώσατε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του παραμυθού στη Ρωμαϊκή Αγορά;

Χαρούμενη, συγκινημένη και αισιόδοξη! Ήταν μια διαφορετική εκδήλωση, για όλους. Βοήθησε σ’ αυτό και η υποβλητικότητα του χώρου, το φως και τα χρώματα της μέρας που έφευγε σιγά-σιγά. Είχαμε τη χαρά να ακούσουμε την Λένα Παπαληγούρα να διαβάζει το παραμύθι. Ακούσαμε τους δημιουργούς του, τον συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλο και τον εικονογράφο Κωστή Παπαθεοδώρου να μιλάνε για το δημιούργημα τους, αισθανθήκαμε  την αγάπη και την αφοσίωση με την οποία το έφτιαξαν συμβάλλοντας σημαντικά στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών απέναντι στο θεσμό της αναδοχής που ήταν και ο σκοπός της εκδήλωσης. Ακόμη ένοιωσα ότι όλοι όσοι συμμετείχαμε μοιρασθήκαμε τα ίδια συναισθήματα.  Γι αυτό είμαι αισιόδοξη ότι το μήνυμα της θα φτάσει μακριά.

-Πώς αποφασίσατε να εμπλακείτε στην κυκλοφορία του παραμυθιού;

Το Παραμύθι είναι μέρος της καμπάνιας. Γιατί παραμύθι; Διότι ένα παραμύθι μέσα από την απλότητά του μεταφέρει πολύ πιο αποτελεσματικά το επιθυμητό μήνυμα σε μικρούς και μεγάλους. Απο τα παιδιά μαθαίνουμε αλλά και ως παιδιά μαθαίνουμε καλύτερα. Το Παραμύθι μας μπορεί να μπει και να μείνει πολύ πιο εύκολα σε κάθε ελληνικό σπίτι. Κυρίως όμως διότι έχει αξία να κατανοήσουμε το πόσο σημαντική είναι η αναδοχή για τα παιδιά που στερούνται τις οικογένειές τους, μέσα από την παιδική αφήγηση. Είναι σαν να μιλάνε τα ίδια τα παιδιά και στόχος μας να τα ακούσουμε και να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά τους.

Καταλαβαίνετε ότι για να βγάλουμε τα παιδιά από τα ιδρύματα πρέπει να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο το θεσμό της αναδοχής. Κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Προχωρήσαμε σε μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων που διευκολύνουν και απλοποιούν τη διαδικασία. Σήμερα για την αναδοχή ο χρόνος αναμονής δεν ξεπερνά τους 8 μήνες. Δώσαμε το δικαίωμα στην αναδοχή σε οροθετικούς συμπολίτες μας και σε πάσχοντες από ηπατίτιδα Β, αλλά και σε οικογένειες με ανάπηρα βιολογικά παιδιά. Διευρύναμε τα ηλικιακά όρια για όσους επιθυμούν να γίνουν ανάδοχοι. Από 30 έως 60 ετών που ήταν, η αναδοχή είναι πλέον εφικτή σε συμπολίτες μας από 25 έως και 75 ετών. Θεσμοθετήσαμε και χορηγούμε προς όλες τις ανάδοχες οικογένειες, μηνιαία οικονομική ενίσχυση που κυμαίνεται από 325 έως και 2000 ευρώ το μήνα ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες των παιδιών.

Ωστόσο, το μεγάλο στοίχημα σ’ αυτή την προσπάθειά μας είναι η αναδοχή από πολιτική προτεραιότητα που είναι σήμερα, να εξελιχθεί σε κοινωνική προτεραιότητα. Θέλουμε όλο και περισσότεροι πολίτες να ανταποκριθούν στο κάλεσμά μας και να γίνουν ανάδοχοι γονείς. Γι αυτό και η καμπάνια ενημέρωσης ήταν από την αρχή το δεύτερος πυλώνας του προγράμματος αποϊδρυματοποίησης.

Το Παραμύθι είναι μέρος της καμπάνιας. Γιατί παραμύθι; Διότι ένα παραμύθι μέσα από την απλότητά του μεταφέρει πολύ πιο αποτελεσματικά το επιθυμητό μήνυμα σε μικρούς και μεγάλους. Μπορεί επίσης να μπει πολύ πιο εύκολα σε κάθε ελληνικό σπίτι. Κυρίως όμως διότι έχει αξία να κατανοήσουμε το πόσο σημαντική είναι η αναδοχή για τα παιδιά που στερούνται τις οικογένειές τους, μέσα από την παιδική αφήγηση. Είναι σαν να μιλάνε τα ίδια τα παιδιά και στόχος μας να τα ακούσουμε και να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά τους.

-Πόσο πολύπλοκη είναι η διαδικασία της αναδοχής στην Ελλάδα; Ποιο είναι το μέλλον για τα 1.400 παιδιά που ζουν σήμερα σε κλειστές δομές παιδικής προστασίας;

Όπως ανέφερα και πριν, οι διαδικασίες έχουν απλοποιηθεί και ο χρόνος αναμονής είναι ο ελάχιστος δυνατός. Είναι πλέον εύκολο, ένα ζευγάρι, ετερόφυλο ή ομόφυλο, ή ένας μόνο γονιός να ζητήσουν και να γίνουν ανάδοχοι.

Σε ό,τι αφορά το μέλλον του κάθε παιδιού που ζει σε κλειστή δομή παιδικής προστασίας το χειρότερο σενάριο είναι να ενηλικιωθεί μέσα στο ίδρυμα … Και το καλύτερο είναι αύριο κιόλας να βρεθεί γι αυτό μία οικογένεια. Η δική μας ευθύνη είναι να αποτρέψουμε το χειρότερο. Να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να ο χρόνος μέσα στη δομή να είναι ο ελάχιστος δυνατός.

Ξέρετε, υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών, που βρίσκονται πάνω από 10 χρόνια σε ίδρυμα. Παιδιά που δεν έχουν μάθει να ζουν έξω από αυτό, να πηγαίνουν για ψώνια, να βγαίνουν βόλτα σε πλατείες με τους φίλους τους, που έχουν ξεχάσει πως είναι να ζεις μέσα σε ένα σπίτι. Είναι εντυπωσιακό το ότι οι φίλοι τους στο σχολείο είναι συνήθως παιδιά που ζουν στην ίδια δομή. Και ξέρετε ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία τους καθώς πλησιάζουν προς την ενηλικίωση; το πώς θα τα καταφέρουν μόνα τους!

Ειδικά γι αυτά τα παιδιά θα πρέπει να υπάρξει και ειδική μέριμνα. Πρέπει να απογαλακτισθούν από το ίδρυμα και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Γι αυτό το σκοπό προχωρούμε γρήγορα στην υλοποίησης προγράμματος ημιαυτόνομης διαβίωσης που θα τρέξει με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και προβλέπει τη δημιουργία 50 στεγών ημιαυτόνομης διαβίωσης για παιδιά από 15 ετών και πάνω.

Με το πρόγραμμα 200 παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να συγκατοικήσουν με παιδιά της ηλικίας τους σε μικρά διαμερίσματα μέσα στον αστικό ιστό, σε συνθήκες ημιαυτόνομης διαβίωσης, όπως ακριβώς αρμόζει στην εφηβεία. Να ζουν προστατευμένα, να λαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα, να στηρίζονται… Ώστε να τελειώνουν το σχολείο και όπου χρειάζεται να ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Να έχουν επίσης την ευκαιρία για επαγγελματική κατάρτιση και τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν επαγγελματικές δεξιότητες, να μαθητεύσουν δίπλα σε επαγγελματίες για να μάθουν την τέχνη τους. Εν κατακλείδι να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια ώστε να μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους.

Και οφείλω να πω ότι είναι η πρώτη φορά που η πολιτεία κάνει κάτι και γι αυτά τα παιδιά που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να μεγαλώσουν μέσα σε μία οικογένεια.

   – Τι να περιμένουμε στο επόμενο διάστημα; Θα υπάρχουν διαδικασίες που θα βελτιώσουν την κατάσταση;

Η αποϊδρυματοποίηση απαιτεί διαρκή προσπάθεια και πάντα θα υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν. Απαιτείται όμως χρόνος. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει αποκτήσει κουλτούρα αναδοχής. Για τους περισσότερους συμπολίτες μας τα παιδιά των ιδρυμάτων είναι μια ευκαιρία να γίνουν γονείς. Για αυτό και στην μεγάλη τους πλειοψηφία στρέφονται προς την υιοθεσία. Δεν το λέω με αρνητική διάθεση, ο καθένας έχει το δικαίωμα να θέλει να αποκτήσει ένα παιδί που θα είναι δικό του. Για μας όμως ως πολιτεία προέχει το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών και γι’ αυτό καλούμε την κοινωνία να μας ακολουθήσει στην προσπάθεια αποϊδρυματοποίησης.

Παράλληλα όμως, οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι για όσο χρόνο τα παιδιά είναι αναγκασμένα να ζουν μέσα σε δομές, αυτές να λειτουργούν με κανόνες που θα εγγυώνται την προστασία, την ασφάλεια την φροντίδα και την φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών. Οι προδιαγραφές λειτουργίας των Μονάδων Παιδικής Προστασίας τις οποίες πρόσφατα θεσμοθετήσαμε, έχουν αυτόν ακριβώς το στόχο. Για πρώτη φορά η Πολιτεία ορίζει το ενιαίο πλαίσιο λειτουργίας των ιδρυμάτων παιδικής προστασίας, ίδιο για όλους, καλύπτοντας ένα μεγάλο θεσμικό κενό που άφηνε περιθώρια για αυθαιρεσίες, πλημμελή φροντίδα, ακόμα και κακοποιητικές συμπεριφορές. Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες σχετικών καταγγελιών που εγώ προσωπικά κατέθεσα στον αρμόδιο εισαγγελέα. Με τις προδιαγραφές που θέσαμε θέλουμε να αποκλείσουμε ανάλογα περιστατικά στο μέλλον. Η εύρυθμη λειτουργία των Μονάδων Παιδικής Προστασίας, κυρίως αυτών, πρέπει να διασφαλίζεται θεσμικά και όχι να επαφίεται στην καλή θέληση των φορέων που τις διοικούν.

– Υπάρχουν πολλά ζευγάρια, οικογένειες, άνθρωποι που θα ήθελαν να συμμετάσχουν για να διευκολύνουν την κατάσταση. Πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν;

Όπως ανέφερα η προσπάθεια αποϊδρυματοποίησης πρέπει να είναι καθολική. Η Πολιτεία χρειάζεται την στήριξη της κοινωνίας. Σήμερα υπάρχει ένα καλό θεσμικό πλαίσιο. Σίγουρα επιδέχεται βελτιωτικές παρεμβάσεις. Εμείς πρώτοι βρίσκουμε λάθη και παραλήψεις που φροντίζουμε να αποκατασταθούν. Είναι όμως προς τη σωστή κατεύθυνση: να βγάλουμε τα παιδιά από τα ιδρύματα.

Αυτό που ζητώ από τους συμπολίτες μας είναι να ανοίξουν την αγκαλιά τους σε ένα παιδί και να γίνουν ανάδοχοι. Τους καλώ να ξεπεράσουν τους δισταγμούς και το φόβο του αποχωρισμού που προκαλεί η ιδέα της αναδοχής. Ψάχνοντας για ιστορίες αναδοχών θα ακούσουμε για δυσκολίες και εμπόδια που στο τέλος όμως καταλήγουν σε ισχυρούς δεσμούς αγάπης που δεν χάνονται ποτέ. Δεν θα βρούμε όμως καμιά ιστορία αποτυχημένης αναδοχής. Με αγάπη και κατανόηση υπάρχει πάντα τρόπος. Και όλοι όσοι έχουν ζήσει την εμπειρία συμφωνούν ότι όχι μόνο άξιζε τον κόπο αλλά και ότι δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς.

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΕΛΕΙΑ…

written by Λίνα Γριβογιάννη

Η αφορμή για την συνάντηση είναι οι δουλειές του στο θέατρο, την τηλεόραση και φυσικά η θεατρική ομάδα Sputnik της οποίας είναι υπεύθυνος. Η συζήτηση μπορεί να ξεκινά από εκεί με ενδιάμεσες στάσεις τα πάντα. Από την σχέση του ηθοποιού με το κοινό ως την σχέση του ίδιου με τις λέξεις και τη σημαντικότητα τους… Καταλήγοντας στην ανοικειότητα του έρωτα και την διαφορά του με την αγάπη. Φυσικά σε μία συνέντευξη δεν μπορούν να χωρέσουν όλα όσα ειπώθηκαν…

ΛΙΝΑ ΓΡΙΒΟΓΙΑΝΝΗ: Τι θα κάνεις το καλοκαίρι που έρχεται;

ΟΜΗΡΟΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ : Το καλοκαίρι θα δουλεύω… Θα κάνω γυρίσματα για τη σειρά «Κόκκινο Ποτάμι» σε σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη για το Open Tv. Θα παίζω για πρώτη φορά σεζόν και είναι κάτι που το ήθελα πολύ. Είναι ένα πολύ σημαντικό βίωμα για έναν ηθοποιό και νιώθω ότι έρχεται σε μία πολύ ωραία ώρα σε σχέση με τη διαδρομή μου. Είναι κάτι τελείως καινούργιο για μένα. Μαθαίνω συνεχώς καινούργια πράγματα που ούτε είχα φανταστεί και από τις μέχρι τώρα συναντήσεις μου με τον Μανούσο το απολαμβάνω ιδιαιτέρα.

Θα κάνουμε κάποιες παραστάσεις σε συγκεκριμένα μέρη με τον «Δον Ζουάν» του Μολιέρου. Ακόμα θα παίξουμε τον Σεπτέμβρη για δυο παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη το «Ισλαχανέ». Θα είναι μία παράσταση, η οποία θα εκτυλιχθεί σε κάποιες εγκαταστάσεις που χρησιμοποιήθηκαν σαν ορφανοτροφεία πριν από πολλά χρόνια στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, στις οποίες τα παιδιά φιλοξενούνταν και ταυτόχρονα μάθαιναν μία τέχνη για να ζουν. Θα είναι μία παράσταση που θα αφορά αυτή τη πραγματική ιστορία και την ιστορική πλευρά της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.

Λ.Γ.: Το φθινόπωρο που έρχεται θα είσαι σε τρία διαφορετικά έργα. “Δον Ζουάν”, “Χιροσίμα, αγάπη μου” και “Γλάρος”, στο θέατρο Σημείο. Δεν είναι μεγάλος ο όγκος της δουλειάς για μία σεζόν;

Ο.Π: Αλήθεια είναι αυτό. Αλλά υπάρχουν δύο πράγματα, το ένα είναι η «τιμή θραύσης» πέρα από την οποία καλλιτεχνικά δεν έχεις άλλο υλικό να δώσεις…Και δεν έχεις κάτι να προσφέρεις. Αν εγώ νιώθω ότι καλλιτεχνικά μπορώ να ανταπεξέλθω, αισθάνομαι ότι μπορώ να το κάνω και το αποφασίζω. Το άλλο είναι το κομμάτι του χρονοδιαγράμματος… Εφόσον υπήρξαν καλές συνεννοήσεις στη διαχείριση του χρόνου και του προγράμματος ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα. Είναι διαχειρίσιμο και από εμένα για μία χρονιά να αντιμετωπίσω μία τέτοια εργασιακή ένταση. Όχι μόνιμα, όχι σαν μία σταθερή κατάσταση.

Η καλλιτεχνική δουλειά απαιτεί από κάποια πλευρά μία επαναληπτικότητα, μία συχνότητα και μία πιο αυστηρά προγραμματισμένη επιτέλεση πραγμάτων… Από κάποια άλλη πλευρά απαιτεί ένα χαλάρωμα των διαδικασιών και μία απομάκρυνση από τη δημιουργία. Όπως να την αντιμετωπίσεις με πιο ήπιους όρους έτσι ώστε να αναγεννηθεί η σχέση σου με την καλλιτεχνική σου διάθεση. Δεν είναι Α ή Β μόνο, είναι κάπως σαν κύμα, το όποιο και σε πηγαίνει και το επηρεάζεις.

Λ.Γ.: Μίλησε μου για τον «Δον Ζουάν» που ανέβηκε φέτος με πολύ μεγάλη επιτυχία και θα συνεχιστεί και του χρόνου. Έχω την αίσθηση ότι αυτή τη παράσταση την χάρηκες πάρα πολύ.

Ο.Π: Αυτή τη παράσταση την αγάπησα και πόνεσα βαθιά και έχει μία ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου. Αρχικά για το ίδιο έργο, για τη συνεργασία με το συγκεκριμένο θέατρο, τον Αλέξανδρο Διαμάντη, τη Μάνια Παπαδημητρίου, τη Δανάη Παπουτσή και με όλους του άλλους συντελεστές. Για το γεγονός ότι τρεις άνθρωποι προσπάθησαν και σε ορισμένο βαθμό κατάφεραν να επιτελέσουν επάνω στη σκηνή ένα πολυπρόσωπο και σύνθετο έργο, ενός πολύ σημαντικού συγγραφέα. Όλα αυτά έγιναν σε μία εξαιρετικά δημιουργική διαδικασία πρόβων, αλληλέγγυα και συνεργατική. Στο “Θέατρο Σημείο” έχω βρει κάτι το οποίο με επηρεάζει πολύ βαθιά συναισθηματικά.

Λ.Γ.: Τι είναι εκείνο που ανακάλυψες στο έργο που δεν το περίμενες;

Ο.Π: Η πρώτη μου επαφή με το έργο έγινε το 2016 όταν έπαιξα τον υπηρέτη του Δον Ζουάν. Είναι το μόνο έργο που έχω παίξει και τους δύο βασικούς ρόλους. Εκεί μου ξεκλείδωσε για πρώτη φορά η σημασία και η αξία του έργου. Τότε είχα παρερμηνεύσει και είχα στρεβλά προσλάβει, το οποίο όμως εξελίχτηκε σε αυτή εδώ την παράσταση. Αυτό το έργο είναι συγκλονιστικά ισχυρό κατά τη γνώμη μου σε ένα πλήθος νοημάτων. Οι πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της «κωμωδίας» έχουν μία ισχύ… Η οποία πολλές φορές με φέρνει σε σημείο να το συγκρίνω με έργα του «θεάτρου του παραλόγου» , όπως του Μπέκετ.

Λ.Γ.: Στις 19 Μάιου και για οκτώ μόνο παραστάσεις θα ανέβει στο Θέατρο Σημείο το έργο «Χιροσίμα, αγάπη μου». Θα συνεχιστεί και του χρόνου, σωστά;

Ο.Π: Η παράσταση «Χιροσίμα, αγάπη μου» βασίζεται στο σενάριο της Μαργκερίτ Ντυράς για την ομότιτλη ταινία του Αλέν Ρενέ, μαζί με άλλα κείμενα της Ντυράς που λειτουργούν διακειμενικά και συνθέτουν το σώμα της παράστασης. Παίζουν η Ιωάννα Μακρή, ο Βαγγέλης Ρόκκος, η Λητώ Μεσσήνη και εγώ, σκηνοθετεί ο Νίκος Διαμαντής. Το έργο πραγματεύεται ένα πλήθος θεμάτων όπως η μνήμη, του έρωτα, της αγάπης, του πολέμου, της ειρήνης, του τραύματος και της μικρής ύπαρξης μέσα στη μεγάλη ιστορία. Δηλαδή η σχέση ανάμεσα σε μία ερωτική ήμερα και στην έκρηξη της ατομικής βόμβας είναι κάτι ιδιαιτέρως τολμηρό και οριακά για μία περίοδο 10 χρόνια μετά το ιστορικό αυτό γεγονός, ακραία προκλητικό.

Από το προσωπικό βίωμα μου με αυτό το θαυμαστικό και ερωτηματικό που λέγεται έρωτας ή αγάπη ξέρω ότι συνυπάρχει και ένα μεγάλο θαυμαστικό ή ερωτηματικό που λέγεται πόνος, όποτε μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος συγγραφέας θα επιχειρήσει να συνδέσει κολοσσιαία ιστορικά και επώδυνα γεγονότα με μία επώδυνη και βαθιά τραυματική εσωτερική εμβίωση του έρωτα.

Λ.Γ.: Μιλώντας για έναν έρωτα που διαρκεί μόνο μία ήμερα και μία νύχτα, διαβάζοντας το έργο και μέσα από τις πρόβες τι συναίσθημα θεωρείς ότι αφήνει; Ή τι συναίσθημα αφήνει σε εσένα;

Ο.Π: Τι θα αφήσει σαν παράσταση δεν ξέρω. Τι θα μου αφήσει το τέλος της παράστασης επίσης δεν ξέρω γιατί δεν έχει έρθει. Μπορώ να μιλήσω ως θεατής για το τι μου άφησε το τέλος της ταινίας. Η ταινία μου άφησε μία ιδιότυπη στεναχώρια, από εκείνες που μέσα στο ερωτικό πεδίο περιέχουν και μία ιδιότυπη ηδονή, που απολαμβάνεις λίγο τη θλίψη της ματαιότητας γιατί εμπεριέχει όχι μόνο δίνη αλλά και ηδονή. Και με αύτη την ιδιότυπη θλιβερή ευχαρίστηση -γιατί ο έρωτας παίζει λίγο με αυτά τα παιχνίδια, ή έτσι το έχω βιώσει εγώ- ότι μπορείς να απελευθερωθείς από το ποιος νομίζεις ότι είσαι όταν βιώνεις τον έρωτα και την ανοικειότητα που προκαλεί. Δηλαδή το ότι ο απέναντι σου είναι ένα ερωτηματικό και ένα θαυμαστικό για εσένα και εσύ για εκείνον άρα ξαναγίνεσαι δυνητικός, μπορείς δηλαδή να αλλάξεις.

CREDITS παραγωγής

Όμηρος Πουλάκης fb: OPoulakis/ instagram :omiros_poulakis

Photography @apostolis_anastasopoulos1 / fb :apostolis.anastasopoulos.5/
Make up & Hair Artist : @nikoszisis/ fb : nizisis
Interview: @vasilinagr/ fb : lina.grivogianni

Location: Μπλέ Παπαγάλος fb: BlePapagalos instagram : @blepapagalos

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Εύη Σταθάτου μας συστήνεται με τη νέα της ιδιότητα ως Parent Coach

written by Κατερίνα Μαντά

Αν σας φαίνεται άγνωστος ο όρος, δεν έχετε παρά να διαβάσετε την παρακάτω πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε η Εύη Σταθάτου. Μία γυναίκα που δεν επαναπαύεται και είναι σε συνεχή εξέλιξη στις δραστηριότητές της και ως προσωπικότητα. Είναι από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα μέσα στον χώρο του ευ ζην. Αν και δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις καθώς γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στο χώρο των (social) media. Μητέρα τριών αγοριών (των 13χρονων δίδυμων Σήφη και Πάνο και του 9χρονου Άρη), ιδρύτρια του Mytwins.gr, με το δικό της κανάλι στο Youtube...Αλλά και συγγραφέας του βιβλίου “Ο ξεχωριστός κόσμος των διδύμων” από τις Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.

– Εύη μου, ασχολείσαι χρόνια με το blogging, YouTube σε αντικείμενο τα δίδυμα και γενικότερα με την καθημερινότητα των παιδιών. Πώς προέκυψε το parent coaching; 

Το Parent Coaching είναι για μένα η συνέχεια και η φυσική εξέλιξη μιας πολύ όμορφης σχέσης που έχει δημιουργηθεί με τους γονείς όλα αυτά τα χρόνια μέσα από το blogging… Αλλά και την ενασχόλησή μου με τα Social Media. Θέλω πολύ να μπορώ να υποστηρίζω τους γονείς σε όλες τις καθημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στο γονεϊκό τους ρόλο… Αλλά και να τους βοηθάω να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους. Επίσης θέλω να συνδεθούν αποτελεσματικά και αρμονικά με τα παιδιά τους μέσα από σύγχρονες τακτικές που βασίζονται στη θετκή διαπαιδαγώγηση. 

– Θα θεωρούσα ότι για να ακολουθήσεις μια τέτοια διαδικασία, πρέπει να υπάρχει κοινή σύμπνοια μεταξύ γονέων.  Μπορεί να βοηθήσει και  τις σχέσεις των γονιών μεταξύ τους;  

Το Parent Coaching απευθύνεται σε όλους τους γονείς και σε όλα τα είδη οικογενειών. Η σύμπνοια μεταξύ των γονέων είναι ένα ιδανικό σενάριο για να δουλέψουμε. Αν οι γονείς από κοινού εφαρμόζουν τις τακτικές που τους προτείνω και πολύ γρήγορα… Μέρα με τη μέρα βλέπουν την καθημερινότητά τους να αλλάζει, τα παιδιά τους να είναι πιο ήρεμα και να συνεργάζονται πολύ καλύτερα. Όμως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις οικογενειών που οι γονείς διαφωνούν κάθετα στον τρόπο που επικοινωνούν με τα παιδιά τους… Κι αυτό γιατί έχουν διαφορετικό είδος γονεϊκού τύπου που δεν θέλουν να αλλάξουν, παρόλο που δεν είναι αποτελεσματικός.

Στις περιπτώσεις λοιπόν που ο ένας από τους δύο γονείς δεν είναι διατεθειμένος να αλλάξει τον τρόπο που επικοινωνεί με το παιδί του, προκειμένου να βελτιωθούν οι σχέσεις τους και κατά συνέπεια η ζωή τους, εκεί χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια και επιμονή από τον γονιό που δουλεύουμε μαζί προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχουν περιπτώσεις ευτυχώς που και οι πιο δύσπιστοι γονείς, με αυταρχικό στυλ διαπαιδαγώγησης, βλέπουν τα αποτελέσματα στα ίδια τα παιδιά τους και αρχίζουν να συνεργάζονται! Σε αυτή την περίπτωση βελτιώνονται πολύ και οι σχέσεις του ίδιου του ζευγαριού και τα αποτελέσματα είναι θεαματικά! 

-Αν είναι χωρισμένοι οι γονείς, θα πρέπει να παρακολουθήσουν και οι 2 τις συνεδρίες σου;

Όχι απαραίτητα, αν και θα έλεγα πάλι ότι είναι ιδανικό να παρακολουθήσουν και οι δύο γονείς τις συνεδρίες… Ή τουλάχιστον να θέλουν και οι δύο γονείς να δοκιμάσουν έναν άλλο τρόπο, διαφορετικό από τις παραδοσιακές μεθόδους διαπαιδαγώγησης. Όμως και στην περίπτωση που ο ένας μόνο γονιός επιλέγει τη διαδικασία του Parent Coaching για να αλλάξει ό,τι δεν λειτουργεί στην οικογενειακή του ζωή, είναι αρκετό για να δουλέψουμε. 

-Ποιο είναι το δυσκολότερο στάδιο του parent coaching για έναν γονιό; 

Το δυσκολότερο στάδιο για κάθε γονιό είναι να αποδεχτεί ότι στις ανεπιθύμητες συμπεριφορές των παιδιών του αντιδρά σύμφωνα με τα δικά του βιώματα και τις δικές του πεποιθήσεις και να αποφασίσει να αλλάξει τις δικές τους αντιδράσεις. Δεν είναι εύκολο να σου λένε ότι κάνεις λάθη ως γονιός. Γιατί μας έχουν μεγαλώσει με τέτοιο τρόπο που “πρέπει” να τα ξέρουμε όλα! Η πραγματικότητα είναι όμως ότι κανείς δεν γεννήθηκε γονιός και επίσης κανείς δεν μπήκε στη διαδικασία να μάθει πώς γίνεσαι σωστός γονιός πριν κάνει παιδί. Συνεπώς ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί με τα εργαλεία και τις γνώσεις που έχει. Ευτυχώς υπάρχουν τρόποι και μέθοδοι σήμερα να βοηθήσουμε τους γονείς στον πιο σημαντικό αλλά και πιο απαιτητικό ρόλο της ζωής τους… Χωρίς να τους κρίνουμε, με πνεύμα κατανόησης και υποστήριξης.  

– Εσύ ως coach τι δυσκολίες έχεις αντιμετωπίσει σε συνεδρία σου; Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην δουλειά σου; 

Η κάθε συνεδρία είναι ξεχωριστή και την αντιμετωπίζω ως μια νέα πρόκληση. Κάθε γονιός ο οποίος καταφέρνει μέσα από τη συνεργασία μας να αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο και να μεγαλώσει ευτυχισμένα παιδιά, είναι για μένα η επισφράγιση της αποτελεσματικότητας που έχει η μέθοδος που χρησιμοποιώ! Η μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα είναι να καταλάβουν οι γονείς τι είναι το Parent Coaching και τι μπορεί να προσφέρει. Και αυτό γιατί είναι μια νέα υπηρεσία στην Ελλάδα. Για αυτό και προσπαθώ μέσα από τα κανάλια μου στα Social Media με τη δημιουργία περιεχομένου να εξηγήσω πώς λειτουργεί και τι μπορεί να προσφέρει. 

-Φαντάζομαι ότι συνεχίζεις τις υπόλοιπες δραστηριότητες σου. Πού και πως σε βρίσκουμε;

Συνεχίζω φυσικά! Χαίρομαι πολύ που η κοινότητα του myTwins.gr έχει μεγαλώσει και συνεχώς εξελίσσεται! Και εμένα θα με βρει κανείς στα περισσότερα Social Media κανάλια. Προσπαθώ να ανεβάζω όσο πιο τακτικά μου επιτρέπει ο χρόνος μου βίντεο στο Youtube κανάλι μου! Πρόσφατα μπήκε στη ζωή μου και το TikTok . Είναι μία διαδικασία με άλλη δυναμική και πολλή διάδραση και έχει πολύ ενδιαφέρον! 

0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts