ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Το περιβάλλον στο οποίο ζούμε διαδραματίζει σημαντικό ρόλο όσον αφορά τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών νοσημάτων (ΚΑΝ). Επίσης, τα άτομα τα οποία μοιράζονται τις ίδιες (στενές) περιβαλλοντικές συνθήκες, μοιράζονται και κοινούς παράγοντες κινδύνου εμφάνισης ΚΑΝ. Ποιούς κινδύνους εννοούμε; Κάπνισμα ενεργητικό η παθητικό,κακή διατροφή,διαμονή σε περιοχή με ατμοσφαιρική μόλυνση η απαγορευτική γιά άσκηση κ.λ.π.

Το 2014, μία Καναδική μελέτη διαπίστωσε ότι μέλη οικογενειών πασχόντων από ΚΑΝ έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΚΑΝ.

Το 2021 Ιαπωνική μελέτη διάρκειας 7,9 ετών αναφέρει ότι οι άνδρες σύζυγοι γυναικών πασχόντων από ΚΑΝ έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΚΑΝ. Σε αυτή την περίπτωση εννοούμε κινδύνος αγγειακού εγκεφαλικού επεισόδιου,στηθάγχης-οξέος εμφράγματος μυοκαρδίου. Αντίστοιχα, οι γυναίκες σύζυγοι ανδρών πασχόντων από ΚΑΝ ΔΕΝ εμφανίζουν αντίστοιχο κίνδυνο!

Το εύρημα αυτό αποδίδεται αφ’ ενός μεν στο ότι μοιράζονται τις ίδιες συνήθειες (φαγητό-άσκηση-κάπνισμα) και αφ’ ετέρου στο ότι η γυναίκα-σύζυγος είναι υπεύθυνη για τις διατροφικές συνήθειες. Επιπλέον συνήθως υποδεικνύει στον άνδρα- σύζυγο τη τήρηση υγιεινών κανόνων διαβίωσης.

Επιπλέον, όταν διαγνωστεί καρδιοπάθεια, αυτό έχει επίπτωση στην ποιότητα του γάμου κυρίως για τις γυναίκες, αλλά όχι για τους άνδρες. Ένας βασικός λόγος είναι ότι οι γυναίκες περιποιούνται συνήθως τον σύζυγό τους όταν έχει καρδιολογικά προβλήματα…Αλλά ο σύζυγος δεν κάνει πάντα το ίδιο, όταν η γυναίκα του έχει ανάλογο πρόβλημα. Έτσι, σύμφωνα με την Χούι Λίου, η ασθένεια της γυναίκας «γκριζάρει» την εικόνα πού έχει για το γάμο της, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με έναν άνδρα καρδιοπαθή.

Τι συμπεραίνουμε λοιπόν; Οι συμβουλές περί του υγιεινού lifestyle οι οποίες δίνονται από τους επαγγελματίες υγείας στον πάσχοντα σύζυγο από ΚΑΝ, να δίνονται και να τηρούνται και από τον/την σύζυγο. Κυρίως ΤΟΝ σύζυγο!

Κείμενο: Νίκος Μαραβέγιας : Ιατρός – Διευθυντής Παθολόγος

Featured image: unsplash.com/@ryanoniel

Αποτελεί  γεγονός ότι στην κοινωνία στην οποία ζούμε, το σύγχρονο ζευγάρι αποφασίζει να δημιουργήσει την οικογένεια του σε ολοένα και μεγαλύτερη ηλικία. Επειδή η ηλικία της γυναίκας παίζει πρωταρχικό ρόλο στη διατήρηση της γονιμότητας της, εύκολα συμπεραίνουμε πως η δυσκολία αυξάνεται όσο περνάει ο καιρός και γι΄αυτό ολοένα και περισσότερα ζευγάρια στρέφονται στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Ασφαλώς η ηλικία και ο χρόνος δεν είναι ο μόνος παράγοντας, αφού η γενικότερη στάση ζωής μας έχει πλέον αλλάξει, όπως οι περιβαλλοντικές συνθήκες και οι διατροφολογικές μας συνήθειες, οι οποίες με τη σειρά τους συμβάλλουν στη μείωση της γονιμότητας τόσο της γυναίκας όσο και του άνδρα.

Πότε όμως ένα ζευγάρι θα πρέπει να απευθυνθεί στον ειδικό;

Πάντα στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μιλάμε για το ζευγάρι και ποτέ για τον έναν από τους δύο μεμονωμένα. Κάθε ζευγάρι λοιπόν αναπαραγωγικής ηλικίας, στο οποίο δεν υπάρχει κάποιο γνωστό πρόβλημα, έχει  περίπου 25% πιθανότητα σύλληψης το μήνα, όταν έχει ελεύθερες στοχευμένες σεξουαλικές επαφές. Το ποσοστό αυτό φθάνει περίπου στο 85% σε βάθος 1 χρόνου. Αυτό λοιπόν θεωρείται και το  χρονικό σημείο όπου ένα ζευγάρι, αν δεν έχει καταφέρει σύλληψη, θα πρέπει να απευθυνθεί στον ιατρό του, καθώς σε περίπτωση που αφήσουμε και άλλο χρονικό διάστημα προσπαθειών, το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι μία μικρή άνοδος του ποσοστού αυτού. Όταν μάλιστα η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών, τότε η διερεύνηση της υπογονιμότητας θα πρέπει να ξεκινάει μετά από ένα εξάμηνο.

Στο πρώτο ραντεβού του ζευγαριού πάντα, καθώς η αιτιολογία της υπογονιμότητας αναζητείται τόσο στον άνδρα όσο και στην γυναίκα (40% γυναικείας αιτιολογίας, 40% ανδρικής αιτιολογίας και περίπου 20% αδιευκρίνιστης), ζητούνται οι βασικές εξετάσεις διερεύνησης. Αυτές είναι για την γυναίκα ένα σύνολο αιματολογικών εξετάσεων προκειμένου να δούμε το ορμονικό προφίλ της (FSH, E2, LH, prog, DEAHS, testo, TSH, PRL, AMH), την ωοθηκική της επάρκεια, αλλά και τη θυροειδική της λειτουργία. Επιπλέον απαραίτητος είναι ο υπέρηχος των έσω γεννητικών της οργάνων για να δούμε την μορφολογία της μήτρας και των ωοθηκών. Ακολουθεί ο έλεγχος των σαλπίγγων ο οποίος πραγματοποιείται με την υστεροσαλπιγγογραφία προκειμένου να φανεί ο βαθμός διαπερατότητας αυτών. Για τον άνδρα σε πρώτη φάση ζητείται ένα σπερμοδιάγραμμα. Ασφαλώς στο πλαίσιο της διερεύνησης μπορεί να ζητηθούν και άλλες εξετάσεις μέχρι να ολοκληρωθεί η εικόνα του ζευγαριού.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι κάθε περιστατικό, κάθε ζευγάρι είναι ξεχωριστό και για αυτόν ακριβώς το λόγο εξατομικεύονται οι περαιτέρω ενέργειες. Αναλόγως τα αποτελέσματα των παραπάνω εξετάσεων και του ζευγαριού μπορούν να ακολουθηθούν οι εξής δρόμοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Ελεγχόμενη φαρμακευτική πρόκληση ωορρηξίας. Αυτή επιτυγχάνεται με τη χρήση της κιτρικής κλομιφαίνης, ενός φαρμάκου που πετυχαίνει να δημιουργηθούν παραπάνω ωοθυλάκια. Το ζευγάρι θα πρέπει να ενημερωθεί ότι υπάρχουν αυξημένα ποσοστά πολύδυμης κύησης.

Σπερματέγχυση (IUI). Έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία τους σπέρματος, συλλέγεται το καλύτερο δυνατό σπέρμα και αυτό τοποθετείται απευθείας στην ενδομητρική κοιλότητα. Πρόκειται για απλή διαδικασία με την οποία διαλέγεται το καλύτερο σπέρμα, αποφεύγεται ο τραχηλικός παράγοντας και γίνεται στοχευμένη προσπάθεια έγχυσης έπειτα από υπερηχογραφική παρακολούθηση. Αυτή η μέθοδος μπορεί να συνδυαστεί μαζί με την πρώτη.

Εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF). Έπειτα από πρωτόκολλο διέγερσης των ωοθηκών με ορμόνες, πραγματοποιείται ωοληψία, δηλαδή συλλογή των ωαρίων. Αυτά μαζί με επεξεργασμένο σπέρμα τοποθετούνται μαζί προκειμένου να επιτευχθεί η γονιμοποίηση εκτός σώματος. Εν συνεχεία, την τρίτη ή την πέμπτη ημέρα γίνεται η εμβρυομεταφορά, ύστερα από κατάλληλη υποστήριξη του ενδομητρίου.

Μικρογονιμοποίηση (ICSI). Σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως λόγω σοβαρού ανδρικού παράγοντα, γίνεται η παραπάνω διαδικασία με τη μόνη διαφορά ότι η γονιμοποίηση του ωαρίου γίνεται από ένα συγκεκριμένο σπερματοζωάριο σε εργαστηριακό επίπεδο.

Στους παραπάνω τρόπους και λύσεις που μας προσφέρει η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή θα πρέπει να προσθέσουμε τη δυνατότητα της παρένθετης μητέρας. Στην Ελλάδα υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο και εφόσον πληρούνται τα ιατρικά κριτήρια που δεν επιτρέπουν σε μία γυναίκα να κυοφορήσει, η δυνατότητα της παρένθετης μητέρας είναι η επιλογή.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, από την κατάλληλη ομάδα ιατρού και εμβρυολογικού εργαστηρίου, μπορεί να βοηθήσει πολλά νέα ζευγάρια να εκπληρώσουν το όνειρο τους, που είναι η απόκτηση ενός παιδιού.

Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762

Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η μέλλουσα μητέρα πρέπει να προσέξει ιδιαιτέρως τη διατροφή της. Η σωστή διατροφή αποτελεί πολύ σημαντικό ρόλο τόσο για τον ίδιο τον οργανισμό της μητέρας όσο και για την ανάπτυξη του οργανισμού του εμβρύου που κυοφορεί. Υπάρχουν τροφές που θα πρέπει να αποφεύγονται και άλλες που υποστηρίζουν μία εγκυμοσύνη. Ας δούμε λοιπόν τα κυριότερα ιχνοστοιχεία και βιταμίνες που κρύβονται μέσα στις τροφές και είναι απαραίτητα στην κύηση.

Οι βιταμίνες είναι οργανικά στοιχεία τα οποία βρίσκονται σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, τόσο στους ζωικούς όσο και στους φυτικούς. Είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη, για την υγεία και για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Οι βιταμίνες έχουν επίσης, θετική επίδραση στην ανάπτυξη του εμβρύου και του νεογνού. Κατά τη διάρκεια των 9 μηνών της κύησης η ανάγκη για πρόληψη βιταμινών αυξάνει από 10% μέχρι 50%. Εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, οι βιταμίνες δεν μπορούν να σχηματιστούν από τον ίδιο τον ανθρώπινο οργανισμό, για αυτό πρέπει να βρίσκονται σε κατάλληλες ποσότητες σε κάθε τραπέζι.

Βιταμίνη Α
Η βιταμίνη Α συμβάλει στην εύρυθμη λειτουργία του ανοσοποιητικού και παίζει σημαντικό ρόλο στην  όραση. Συμμετέχει επίσης στη διαδικασία της διαφοροποίησης των κυττάρων. Βρίσκεται στο συκώτι, στα αυγά και σε κάποια ψάρια.

Βιταμίνη Β9 ή Φυλλικό οξύ
Η βιταμίνη Β9, γνωστή και ως φυλλικό οξύ, είναι πολύ σημαντική στη διάρκεια της κύησης. Οι ανάγκες αυξάνουν κατά την εγκυμοσύνη και η σωστή κατανάλωσή της παίζει προστατευτικό ρόλο από νευρολογικές διαταραχές του εμβρύου, όπως η δισχιδής ράχη. Πλέον η πρόληψη του φυλλικού οξέος συνιστάται ακόμα και 3 μήνες πριν τη σύλληψη. Η ημερήσια ανάγκη στην εγκυμοσύνη είναι 400mgr, αλλά σε διάφορες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 4mg. Βρίσκεται στο συκώτι, στα μπρόκολα, στα σπαράγγια, στις αγκινάρες και στο σπανάκι.

Βιταμίνη Β12
Η βιταμίνη Β12 συμβάλει στο φυσιολογικό σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, στην ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού και στη μείωση της κόπωσης. Τα τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη Β12 είναι κυρίως ζωικής προέλευσης. Το συκώτι και κάποια ψάρια κυρίως περιέχουν τις μεγαλύτερες ποσότητες, αλλά μπορεί να βρεθεί και στα αυγά και σε μερικά τυριά.

Βιταμίνη C
Η βιταμίνη C ενισχύει τον αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού και προστατεύει τα κύτταρα από το οξειδωτικό stress. Επίσης αυξάνει την απορρόφηση του σιδήρου. Βρίσκεται στα εσπεριδοειδή, στη ντομάτα, το kiwi, τις φράουλες αλλά και στο μπρόκολο και στις πράσινες σαλάτες.

Βιταμίνη D
Η βιταμίνη D παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των οστών και στη φυσιολογική πρόσληψη και χρησιμοποίηση από τον οργανισμό του ασβεστίου και του φωσφόρου. Περιέχεται σε τροφές όπως ο μπακαλιάρος, ο σολομός, ο τόνος, ο κρόκος αυγού και σε μερικά τυριά. Η βιταμίνη D μπορεί να συντεθεί και από το δέρμα κάτω από την επίδραση του ήλιου.

Βιταμίνη Κ
Η βιταμίνη Κ συμβάλλει στην πήξη του αίματος και συμμετέχει στην ανάπτυξη και διατήρηση των οστών. Περιέχεται κυρίως στα μπρόκολα, στο σπανάκι και στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.

Τα ιχνοστοιχεία και αυτά με τη σειρά τους διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε βασικές λειτουργίες του οργανισμού μας όπως στο σχηματισμό των οστών και των δοντιών, στο μυϊκό και στο νευρικό σύστημα.

Το Ασβέστιο
Σημαντικό πολύ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για το σχηματισμό και τη διατήρηση των οστών. Οι τροφές που περιέχουν ασβέστιο είναι το γάλα και τα παράγωγά του. Επίσης, βρίσκεται στις αντζούγιες και σε κάποια λαχανικά.

Το Μαγνήσιο
Το μαγνήσιο συμβάλει στη μείωση της κούρασης, στη φυσιολογική λειτουργία του μεταβολισμού καθώς και στη μυϊκή δραστηριότητα. Μπορεί να βρεθεί στα δημητριακά, στα αποξηραμένα φρούτα, στα όσπρια και στο κακάο.

Ο Σίδηρος
Ο σίδηρος παίζει σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και στη μεταφορά του οξυγόνου στον οργανισμό. Περιέχεται στο κρέας, στα ξηρά φρούτα, στα δημητριακά και σε κάποια λαχανικά.

Παρατηρώντας λοιπόν τον τόσο σημαντικό ρόλο των βιταμινών και των ιχνοστοιχείων για των ανθρώπινο οργανισμό και για της ζωτικής σημασίας λειτουργίες του, συμπεραίνουμε την ανάγκη τη σωστής και ισορροπημένης διατροφής της εγκύου. Η έγκυος πρέπει από το πρώτο κιόλας τρίμηνο να διαμορφώσει τις διατροφικές της συνήθειες αφού πρώτα συμβουλευτεί το γυναικολόγο της και ειδικούς διατροφολόγους. Στην απαραίτητη καθημερινή ανάγκη των βιταμινών και των ιχνοστοιχείων έρχονται να βοηθήσουν και τα συμπληρώματα που χορηγούνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762

Όλο και πιο συχνά εμφανίζονται κοπέλες να παρουσιάζουν διάχυτο άλγος στο υπογάστριο, πόνο δηλαδή χαμηλά στην κοιλιά. Ασφαλώς πρόκειται για μία κλινική εικόνα που χρειάζεται διερεύνηση και πολλές φορές μάλιστα και από ιατρούς περισσοτέρων ειδικοτήτων, όπως γυναικολόγος, χειρουργός και παθολόγος.
Από τη χρονική στιγμή που η γυναίκα αυτή απευθυνθεί στο γυναικολόγο της το βασικότερο είναι ένα καλό ατομικό ιστορικό και στη συνέχεια ένα γυναικολογικό ιστορικό. Έπειτα η κλινική εξέταση και ο γυναικολογικός υπέρηχος θα βοηθήσουν στη διάγνωση. Με τον τρόπο αυτό θα αποκλειστούν διάφορες γυναικολογικές παθήσεις που συνοδεύονται από χρόνιο κοιλιακό άλγος, όπως η δυσμηνόρροια, η παρουσία ινομυομάτων ή ενδομητριώματα ή κυστικοί σχηματισμοί των ωοθηκών. Απαραίτητο είναι και ένα test εγκυμοσύνης για να εξασφαλιστεί ότι δεν πρόκειται για μία έκτοπη κύηση. Σε αυτήν την περίπτωση μπορούμε να μιλήσουμε για πυελική φλεγμονή.

Με τον όρο πυελική φλεγμονή ορίζουμε την πάθηση των έσω γεννητικών οργάνων της γυναίκας, η οποία οφείλεται σε κάποιους μικροοργανισμούς. Πρόκειται δηλαδή για φλεγμονή των σαλπίγγων, των ωοθηκών ή των γύρω ιστών και των τοιχωμάτων που δημιουργούν την ανατομική κοιλότητα της πυέλου από μικρόβια. Οι πιο κοινοί μικροοργανισμοί υπεύθυνοι για την πυελική φλεγμονή είναι τα χλαμύδια, ο γονόκοκκος, το μυκόπλασμα και τα αναερόβια. Πρόκειται για μία ανιούσα λοίμωξη, δηλαδή οφείλεται στην επέκταση των μικροοργανισμών από τον κόλπο, μέσω του τραχήλου και της μήτρας, στις σάλπιγγες και στις ωοθήκες. Αρκετά συχνά εμφανίζεται και έπειτα από τη χρήση ενδομητρικού σπειράματος.

Είναι μία πάθηση πολύ συχνή στον γυναικείο πληθυσμό και ιδιαίτερα σε νεαρές γυναίκες λόγω της έντονης σεξουαλικής ζωής. Για τον λόγο αυτό θεωρείται σκόπιμο νέες γυναίκες που υποβάλλονται σε καλλιέργεια κολπικού υγρού να εξετάζονται και για χλαμύδια.

Εμφανίζεται κυρίως με έντονο κοιλιακό άλγος στην περιοχή του υπογαστρίου συνοδευόμενο από πυρετό (>38) και αύξηση των κολπικών εκκρίσεων. Οι εκκρίσεις συνήθως είναι δύσοσμες. Αρκετές φορές εκδηλώνεται άτυπα χωρίς τα παραπάνω συμπτώματα και η διάγνωση της γίνεται πιο δύσκολα.
Η νόσος αυτή μπορεί να δημιουργήσει συμφύσεις των ιστών της περιοχής, μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπιάζουσες λοιμώξεις και σε πιο βαριές περιπτώσεις σε ωοθηκοσαλπιγγικό απόστημα, ελαττώνοντας τα ποσοστά της γονιμότητας της γυναίκας.

Η θεραπεία της κατά βάση είναι συντηρητική με τη χρήση διαφόρων αντιβιοτικών σχημάτων για αρκετές ημέρες τόσο της ίδιας της γυναίκας όσο και του συντρόφου. Η αγωγή αναλόγως τη βαρύτητα του περιστατικόυ μπορεί να δοθεί είτε από το στόμα είτε ενδοφλεβίως. Σε ορισμένες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη η λαπαροσκοπική επέμβαση.

Το χρόνιο άλγος στο υπογάστριο δεν πρέπει να υποτιμάται και για αυτό οι γυναίκες που το νιώθουν δε θα πρέπει να αφήνουν πολύ καιρό μέχρι να απευθυνθούν στο γυναικολόγο τους.

Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762

από τον Νίκο Μαραβέγια–Παθολόγο*

Πριν λίγα χρόνια ( 2008, Hypertension) δημοσιεύθηκε μία ενδιαφέρουσα αγγλική μελέτη όπου μελετήθηκε η χορήγηση σε υγιή άτομα με φυσιολογική αρτηριακή πίεση (Α.Π) χυμού παντζαριού-500ml ,  μετά -2,5 ώρες διαπιστώθηκαν αυξημένα επίπεδα νιτρωδών στο πλάσμα και σαφής μείωση της . Η εξήγηση που δόθηκε είναι ότι τα ανενεργή νιτρικά άλατα (NO3) που περιέχονται στα φυλλώδη πράσινα λαχανικά-και κυρίως τα παντζάρια, υφίστανται την επίδραση βακτηριδίων του στοματοφάρυγγα και του σιέλου με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σε βιοδραστικά νιτρώδη (ΝΟ2) τα οποία προκαλούν πτώση της (Α.Π), αγγειοδιαστολή, μείωση της βλάβης του ενδοθηλίου των αγγείων και τελικώς συνεισφέρουν στην βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας.

Πρόσφατα η ίδια ομάδα ερευνητών (2013, Hypertension) δημοσίευσε μία ανάλογη μελέτη’ χορηγήθησαν 250 ml χυμού παντζαριού σε ομάδα υπερτασικών ατόμων που δεν ελάμβαναν φαρμακευτική αγωγή (η ποσότητα αυτή οδηγεί σε αύξηση κατά 50% του επίπεδου νιτρωδών του αίματος, χωρίς όμως να μειώνει την αρτηριακή πίεση σε υγιή άτομα). Αποτέλεσμα ‘ 3-6 ώρες μετά την λήψη του χυμού διαπιστώθηκε σημαντική (11,5mmHg) πτώση της Α.Π, η οπoία διατηρήθηκε στο επόμενο 24ωρο.

Είναι γνωστό βέβαια ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών κάνει καλό στο καρδιαγγειακό σύστημα’ φαίνεται όμως ότι δεν κάνουν όλα από αυτά το ίδιο καλό. Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (ειδικά το παντζάρι) περιέχουν μεγάλη ποσότητα αδρανών νιτρικών αλάτων τα οποία μετατρέπονται στον ανθρώπινο οργανισμό σε βιοδραστικά νιτρώδη τα οποία έχουν σαφείς αντιυπερτασικές ιδιότητες. Καταναλώνετε λοιπόν άφθονα παντζάρια και ειδικά παντζαρόζουμο-βέβαια μην ξεχνάμε και τα αυξημένα σάκχαρα που περιέχουν τα παντζάρια.

Πηγή: http://nikmara.wordpress.com

*Ο Νίκος Μαραβέγιας είναι Παθολόγος κι εργάζεται στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών

Πολλές νέες μαμάδες διερωτώνται αν μπορούν να έχουν μία καινούρια εγκυμοσύνη ενώ θηλάζουν. Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε απλά τι συμβαίνει κατά την περίοδο του θηλασμού όσον αφορά στη γονιμότητα της γυναίκας.

Η προλακτίνη είναι η απαραίτητη ορμόνη για την παραγωγή του γάλακτος. Οι τιμές αυτής της ορμόνης αυξάνουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και αγγίζουν τις μέγιστες τιμές της κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου. Με τη γέννηση του νεογνού πέφτουν, άλλα παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, όσο η μητέρα θηλάζει. Η προλακτίνη εμποδίζει την ωορρηξία, επομένως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντισυλληπτικό και προσφέρει μία κάλυψη περίπου 98%.

Προσοχή όμως, αυτό ισχύει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, δηλαδή όταν η μητέρα θηλάζει αποκλειστικά, όταν ο θηλασμός διαρκεί συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα και όταν δεν υπάρχουν μεγάλα μεσοδιαστήματα μεταξύ των διαδοχικών θηλασμών, προκειμένου τα επίπεδα της προλακτίνης να παραμένουν τέτοια ώστε να παρέχουν την αντισυλληπτική τους ικανότητα. Εάν κάποιο από αυτά τα κριτήρια δεν τηρείται, η μητέρα δεν μπορεί να χρησιμοποιεί το θηλασμό ως μέθοδο αντισύλληψης και είναι εκτεθειμένη σε νέα πιθανή εγκυμοσύνη. Σε κάποιες μελέτες έχει επίσης τεκμηριωθεί πως χάνεται η αντισυλληπτική ικανότητα με την πάροδο του χρόνου.

Αν και τα συμπτώματα της πιθανής νέας εγκυμοσύνης είναι πανομοιότυπα με αυτά που γνωρίζουμε, η γυναίκα κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι δύσκολο σε μερικές περιπτώσεις να τα διακρίνει, έτσι υπάρχει ο κίνδυνος να αργήσει να αντιληφθεί τη νέα εγκυμοσύνη. Να μην ξεχνάμε ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα η μητέρα δεν βλέπει έμμηνο ρύση.

Εφόσον λοιπόν είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί ως φυσική αντισύλληψη ο θηλασμός και το ζευγάρι δεν επιθυμεί άμεσα μία νέα εγκυμοσύνη, θα πρέπει να στραφούν σε άλλες μεθόδους αντισύλληψης, όπως το mini-pill (δισκίο με μόνο προγεσταγόνα), το προφυλακτικό ή ακόμα και το ενδομήτριο σπείραμα. Είναι πιο φρόνιμο να συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο σας για να μάθετε ποιά είναι η ασφαλέστερη μέθοδος για εσάς.

Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762

Δείτε άμεσα και θεαματικά αποτελέσματα στο σώμα σας, με τις πιο εξελιγμένες μη επεμβατικές θεραπείες αισθητικής ιατρικής.

 Κρυολιπόλυση: Το νέο υπερόπλο για την απώλεια λίπους

Η μέθοδος Κρυολιπόλυσης (με το σύστημα CoolSculptingbyZeltiqUSA)είναι η μοναδική, αυθεντική, μη επεμβατική διαδικασία που χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία ψύξης.Εγκεκριμένο από τον FDA Αμερικής (Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων & Φαρμάκων)υπόσχεται μόνιμα αποτελέσματα στην εξάλειψη του τοπικού λίπους, σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος, μέσω μιας μοναδικής τεχνολογίας που ονομάζεται Cryolipolysis. Η εφαρμογή του δεν περιλαμβάνει τομές, δεν χρειάζεται αναισθησία, δεν απαιτεί νοσηλεία, ενώ μειώνει το στρώμα του λίπους χωρίς να βλάπτει το δέρμα ή άλλους ιστούς.

Πρόκειται για μια νέα επαναστατική μη χειρουργική διαδικασία λιπογλυπτικής σώματος, της Αμερικανικής εταιρείας Zeltiq, που χρησιμοποιεί την τεχνολογία της κρυολιπόλυσης για να αποβάλει το λίπος. Η λειτουργία του βασίζεται στην χρήση του ψύχους – σε ελεγχόμενη διαδικασία – (FreezeDetect) που αναγκάζει τα λιποκύτταρα να μπουν σε «απόπτωση», δηλαδή να καταστραφούν και στη συνέχεια ν’ αποβληθούν από τον οργανισμό, «φαγοκυττάρωση», με φυσιολογικά βιολογικό τρόπο.

Αποτελεί ιδανική μέθοδο για όσους εμφανίζουν τοπικό πάχος που αντιστέκεται στη δίαιτα και την άσκηση. Στην κοιλιά και στα μπράτσα μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του δέρματος, να εξαλείψει το περιττό λίπος και να βοηθήσει στην απώλεια πόντων. Εφαρμόζεται με επιτυχία στους γλουτούς (ψωμάκια), την κοιλιά, το πλάι της μέσης, το εσωτερικό των μηρών, τα μπράτσα, γενικά στις περιοχές που υπάρχει συσσωρευμένο λίπος, τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες.

Η θεραπεία της Κρυολιπόλυσης χρειάζεται συνήθως μία συνεδρία. Ανάλογα με το μέγεθος της περιοχής θεραπείας, μια συνεδρία μπορεί να διαρκέσει από 45 λεπτά  έως και 2 ώρες περίπου. Από την ανταπόκριση που έχει κάθε επιδερμίδα θα κριθεί αν θα χρειαστεί επαναληπτική συνεδρία. Το τελικό αποτέλεσμα γίνεται ορατό 1,5 μήνα περίπου μετά την εφαρμογή.

 Ραδιοσυχνότητες (Accent) για την χαλάρωση του δέρματος

Η εφαρμογή Accent χρησιμοποιεί τις ραδιοσυχνότητες για σύσφιξη αλλά και μείωση εκατοστών από το σώμα. Αυτό επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας τις ραδιοσυχνότητες για τη βελτίωση της εμφάνισης του δέρματος. Η θερμότητα που διαχέεται στους ιστούς έχει σαν αποτέλεσμα τα λιποκύτταρα να συρρικνωθούν, ενώ παράλληλα ενεργοποιούνται οι ινοβλάστες για την παραγωγή κολλαγόνου. Τα αποτελέσματα που υπόσχεται το Accent, κάνοντας γλυπτική στην περιοχή του σώματος, είναι άμεσα ορατά και δραστικά: απαλότερο δέρμα, πιο λεπτή και σμιλευμένη σιλουέτα, ενώ πραγματοποιεί και λιπογλυπτική στις περιοχές του σώματος. Η θεραπεία αυτή μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε επίπεδο στομάχι, πιο λεπτούς γοφούς και μηρούς, ενώ παράλληλα προσφέρει σύσφιξη και απώλεια πόντων στο πλάι της μέσης, στους μηρούς στους γλουτούς, στα γόνατα και γενικότερα στις περιοχές που εμφανίζεται λίπος και κυτταρίτιδα.

Συνήθως χρειάζονται 6-8 συνεδρίες περίπου ανάλογα με το βαθμό του προβλήματος.

ToAccent αποτελεί μία πλήρη θεραπεία για το τοπικό πάχος και την κυτταρίτιδα, παρόλα αυτά για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα μπορεί να συνδυαστεί με την μέθοδο Endermologie που προσφέρει λεμφικό μασάζ.

Λεμφικό μασάζ (Endermologie) για την κυτταρίτιδα & την επιδερμική χαλάρωση

Αυτού του είδους το μασάζ επιταχύνει τη λεμφική ροή και βοηθάει το σώμα να απομακρύνει τις τοξίνες και τα άχρηστα υλικά κάνοντάς το παράλληλα πιο σφριγηλό.

Με τη βοήθεια ειδικών κυλίνδρων πραγματοποιείται λεμφικό μασάζ στις περιοχές που εμφανίζεται κυτταρίτιδα αλλά και τοπικό πάχος. Πρόκειται για μία θεραπεία που θεωρείται αποτελεσματική σε περιπτώσεις που το δέρμα έχει υποστεί χαλάρωση. Μπορεί να συνδυαστεί επίσης με μία σειρά από ενέσεις μεσοθεραπείας με πολυβιταμινούχα σκευάσματα τα οποία θα εντείνουν τη λιποδιάλυση. Ως θεραπεία προσφέρει μία αίσθηση χαλάρωσης και ευεξίας. Συνήθως χρειάζονταισυνολικά 15-20 συνεδρίες περίπου ανάλογα με την περίπτωση.

Το Endermologie βελτιώνει την τροφοδότηση των κυττάρων και των οργάνων με θρεπτικά συστατικά και αυξάνει τα επίπεδα του κυτταρικού μεταβολισμού.  Μπορεί  να βελτιώσει την εμφάνιση του δέρματος, να μειώσει τα βαθουλώματα, να διεγείρει τα αιμοφόρα αγγεία και να βελτιώσει τις αποτοξινωτικές λειτουργίες του λεμφικού συστήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το δέρμα να γίνεται πιο λείο, να εξαφανίζεται το οίδημα στην περιοχή και η κατακράτηση υγρών.

Απόστολος Γαϊτάνης
MD CCST πλαστικός χειρουργός
Συνεργάτης του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών & του Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης
τηλ: 210-7222070
www.agaitanis.gr Αθήνα – Κηφισιά – Θεσσαλονίκη

Η ουρολοίμωξη αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα για τα οποία μία γυναίκα θα απευθυνθεί στον ιατρό της.

Με τον όρο ουρολοίμωξη θεωρούμε την παρουσία μικροοργανισμών στο ουροποιητικό σύστημα. Κυρίως προέρχονται από βακτήρια, όπως η E.Coli. Αυτά μπορεί να εγκατασταθούν και να πολλαπλασιαστούν στην ουρήθρα, στην ουροδόχο κύστη και από εκεί να προκαλέσουν ανιούσα λοίμωξη προς τους ουρητήρες και τους νεφρούς.

Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι :

• Συχνουρία, αίσθηση της ανάγκης να πάει πολλές φορές στην τουαλέτα
• Δυσουρία, ενόχληση κατά την ούρηση
• Αίσθημα καύσους κατά τη διάρκεια της ούρησης
• Δύσοσμα και θολά ούρα
• Αύξηση των κολπικών εκκρίσεων

Ασφαλώς ανάλογα με τη βαρύτητα του περιστατικού τα παραπάνω συμπτώματα μεταβάλλονται σε ένταση καθώς μπορεί να συνοδευτούν και με πυρετό αλλά και αιματουρία.

Για τη διάγνωση της ουρολοίμωξης εκτός από την κλινική εικόνα απαραίτητη είναι μία γενική ούρων και εν συνεχεία μία καλλιέργεια ούρων μαζί με αντιβιόγραμμα.

Οι ουρολοιμώξεις στη γυναίκα είναι πιο συχνές από ότι στον άνδρα και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η γυναικεία ουρήθρα είναι πιο μικρή σε μήκος σε σχέση με αυτή του άνδρα καθώς και επειδή η απόσταση από τον πρωκτό είναι και αυτή πιο μικρή. Στις γυναίκες επιπλέον, οι οποίες έχουν μπεί στην εμμηνόπαυση, τα αίτια μπορεί να είναι επιπλέον η κολπική ατροφία, αλλά και η παρουσία κάποιου βαθμού πρόπτωσης που θα εμποδίζει την πλήρη κένωση της ουροδόχου κύστης.

Σίγουρα η πρόληψη αποτελεί την καλύτερη λύση για την αποφυγή των ουρολοιμώξεων. Η κατανάλωση υγρών (περίπου 1,5 εώς 2 λίτρα την ημέρα) προκειμένου να δημιουργηθεί το αίσθημα της ούρησης και να απομακρυθούν οι τυχόν μικροοργανισμοί αποτελεί βασική αρχή. Κανόνες υγιεινής στην τουαλέτα όπως το σκούπισμα να γίνεται με φορά από μπροστά προς τα πίσω είναι εξίσου σημαντικό προκειμένου να προληφθεί η μεταφορά μικροβίων από τον πρωκτό προς την ουρήθρα. Επίσης καλό είναι μετά τη σεξουαλική επαφή να ουρείτε προκειμένου να απομακρύνονται οι μικροοργανισμοί, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που δε χρησιμοποιείται και προφυλακτικό.

Η θεραπεία είναι το κατάλληλο αντιβιοτικό, μπορεί  να είναι από λίγες μέρες εώς και εβδομάδες αναλόγως τη βαρύτητα. Σημαντικό είναι να ολοκληρώνεται ο κύκλος τη θεραπείας και να μη διακόπτεται μετά την ύφεση των συμπτωμάτων. Δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση των αντιβιοτικών, αλλά χρήση του κατάλληλου και όταν το κρίνει ο ιατρός. Το νερό αποτελεί σημαντικό όπλο στην καταπολέμηση των ουρολοιμώξεων. Τελευταία χρόνια έχει φανεί πως και η χρήση του ροδιού και των cranberries βοηθούν επικουρικά στην αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων.

Αν και πρόκειται για μια τόσο κοινή πάθηση η συμβουλή του ιατρού σας είναι απαραίτητη για την στοχευμένη αντιμετώπιση και για την πρόληψη από τυχόν υποτροπές που θα σας ταλαιπωρήσουν για μεγαλύτερο διάστημα.

Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762

Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την πιο συχνή κακοήθεια στις γυναίκες. Από στατιστικές μελέτες φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία αυξανόμενη τάση στη συχνότητα του. Παρόλα αυτά, χάρη στην ενημέρωση, στην πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης, η θνησιμότητα από τον καρκίνο του μαστού διαρκώς μειώνεται. Συνειδητοποιούμε λοιπόν πόσο απαραίτητος είναι ο προληπτικός έλεγχος του μαστού καθώς και η έγκαιρη διάγνωσή του.

Υπάρχουν διάφορες κατευθυντήριες οδηγίες από διαφορετικές χώρες για το πότε και το πώς θα πρέπει να αρχίζει ο έλεγχος του μαστού. Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας, από το σύνολο του επιστημονικού χώρου, επικρατεί η γραμμή ότι μία κοπέλα θα πρέπει να αρχίζει την εξέταση του μαστού από τα 20 της χρόνια. Από την ηλικία των 20 μέχρι την ηλικία των 40 η αυτοεξέταση του μαστού και ο υπερηχογραφικός έλεγχος αποτελούν τον τρόπο εξέτασης του μαστού. Στην ηλικία των 35 μπορεί η γυναίκα να υποβληθεί σε μία μαστογραφία αναφοράς και μετά τα 40 έτη κάθε χρόνο πρέπει να υποβάλλεται σε μία μαστογραφία. Η μαστογραφία κάτω από την ηλικία των 40 δεν έχει ένδειξη καθώς οι μαστοί είναι πιο πυκνοί.  Η μαστογραφία πρέπει πάντα να συνοδεύεται από κλινικό έλεγχο καθώς υπάρχει η περίπτωση μόνη της  να μην εντοπίσει κάποιον όγκο.

Ο έλεγχος του μαστού πρέπει να πραγματοποιείται στην πρώτη φάση του καταμήνιου κύκλου της γυναίκας, δηλαδή μετά την περίοδό της. Κατά τη διάρκεια της αυτοεξέτασης οποιαδήποτε ψηλαφητή διόγκωση από την ίδια τη γυναίκα ή αλλαγή στη χροιά και την υφή του δέρματος του μαστού αποτελεί λόγο επίσκεψης στον ιατρό της. Επίσης οποιουδήποτε χρώματος  εκροή υγρού από τη θηλή είναι λόγος αναφοράς στον ιατρό.

Όταν μάλιστα υπάρχει κληρονομικότητα για καρκίνο του μαστού ο προληπτικός έλεγχος πρέπει να γίνεται με μεγαλύτερη συνέπεια. Επιπλέον καλό είναι να πραγματοποιείται ο έλεγχος για κάποια μετάλλαξη των ογκογονιδίων BRCA-1 και BRCA-2.

Ασφαλώς ανάλογα τα αποτελέσματα των παραπάνω εξετάσεων σήμερα είμαστε σε θέση να διαθέτουμε και άλλες εξετάσεις, τις οποίες μπορεί να ζητήσει ο ιατρός για την καλύτερη αντιμετώπιση του περιστατικού, όπως η μαγνητική, η ψηφιακή μαστογραφία, η ελαστογραφία, η βιοψία κ.ά.

Φαίνεται πάντως πως εκτός από την κληρονομικότητα, ρόλο στην εμφάνιση του καρκίνου του μαστού παίζει και το λεγόμενο “lifestyle”. Κάποιοι απλοί κανόνες πρόληψης αποτελούν η σωστή διατροφή (αποφυγή των κεκορεσμένων λιπών, κατανάλωση φυτικών ινών), η άσκηση και αποφυγή καπνίσματος και υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι είναι πολύ σημαντικό η ίδια η γυναίκα να ενημερωθεί και να έχει ένα πλάνο όσον αφορά στον προληπτικό έλεγχο του μαστού, πάντα σε επικοινωνία με τον ιατρό της.

Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762

Η ενδομητρίωση αποτελεί μία από τις πιο κοινές νόσους που συναντάμε στη γυναικολογία. Πρόκειται για μία «ύπουλη» νόσο καθώς η διάγνωσή της δεν είναι πολλές φορές εύκολη ενώ η επίδρασή της στην υγεία της γυναίκας είναι σημαντική.

Τι είναι όμως η ενδομητρίωση; 
Η ενδομητρίωση χαρακτηρίζεται από την παρουσία ιστού, ο οποίος είναι μορφολογικά και βιολογικά παρόμοιος με το φυσιολογικό ενδομήτριο, εκτός ενδομητρικής κοιλότητας, εκτός δηλαδή της μήτρας. Η πιο κοινή θέση είναι οι ωοθήκες, αλλά μπορεί να βρεθεί και σε άλλα όργανα της πυελικής κοιλότητας και όχι μόνο, μάλιστα έχει περιγραφεί ακόμα και στον πνεύμονα. Ο έκτοπος αυτός ιστός απαντά στις ωοθηκικές ορμόνες, πραγματοποιώντας κυκλικές αλλαγές, οδηγώντας στη δημιουργία των ενδομητριώματων ή αλλιώς σοκαλατοειδών κύστεων (λόγω του χρώματος τους).

Πόσο συχνή είναι; 
Η ενδομητρίωση συναντάται σε γυναίκες κυρίως αναπαραγωγικής ηλικίας. Ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών με αυτά τη “νόσο” τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο μικρός. Από μελέτες έχει φανεί ότι το ποσοστό της κυμαίνεται στο 40-60% για γυναίκες με δυσμηνόρροια και στο 20-30% για γυναίκες με προβλήματα υπογονιμότητας. Αν και είναι δύσκολο να υπολογιστεί, από μία μόνο μελέτη φάνηκε ότι συναντάται στο 6,2% του ευρύτερου πληθυσμού.

Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Με πολλούς τρόπους μπορεί να εκδηλωθεί η ενδομητρίωση.  Το πιο κοινό εύρημα όμως είναι η δυσμηνόρροια, ο πόνος δηλαδή κατά την έμμηνο ρύση. Πόνος ο οποίος δεν είναι ανεκτός από την  ίδια τη γυναίκα και την κάνει να υπολειτουργεί. Άλλο σύμπτωμα είναι το χρόνιο πυελικό άλγος, δηλαδή το χρόνιο αίσθημα βάρους και πόνου στο κατώτερο τμήμα της κοιλιάς της γυναίκας, ακόμα και μακριά από τις ημέρες της περιόδου της. Επίσης πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση παραπονιούνται για πόνο κατά των σεξουαλικών τους επαφών, παρουσιάζουν δηλαδή δυσπαρεύνια. Αναλόγως επίσης, με το όργανο που εμπλέκεται, μπορεί η γυναίκα να παρουσιάσει και άλλου είδους εκδηλώσεις, όπως δυσουρικά ενοχλήματα (αν εστίες ενδομητρίωσης βρίσκονται στον ουρητήρα) ή άλγος κατά τις κενώσεις σε περίπτωση που υπάρχει συμμετοχή του εντέρου. Πολύ σημαντικό είναι να τονιστεί πως ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό και για περιπτώσεις υπογονιμότητας, είτε με τη δημιουργία συμφύσεων και απόφραξης των σαλπίγγων είτε με ανοσοποιητικούς μηχανισμούς που δεν είναι εντελώς γνωστοί.

Υπάρχει θεραπεία; 
Πολλές προσπάθειες και πολλές μελέτες έχουν γίνει προκειμένου να βρεθεί η καταλληλότερη θεραπεία για τις γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση. Κατά τη διάρκεια των χρόνων έχουν δοκιμαστεί διάφορες ουσίες όπως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, ανοσορυθμιστές, ορμονικά σκευάσματα, όπως τα αντισυλληπτικά δισκία, προγεσταγόνα, ανδρογόνα, αγωνιστές αλλά και ανταγωνιστές της εκλυτικής ορμόνης της γοναδοτροπίνης, αναστολείς αρωματάσης και άλλα, παρόλα αυτά κανένα δε βρέθηκε ότι καταπολεμά πλήρως την ενδομητρίωση. Υπάρχει και η χειρουργική αντιμετώπιση βέβαια με την λαπαροσκόπηση να αποτελεί την gold standard εξέταση τόσο για τη διάγνωση όσο και για την καταπολέμηση της νόσου. Και σε αυτήν την περίπτωση όμως δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούνται υποτροπές.

Συμπεραίνουμε λοιπόν πως η ενδομητρίωση αποτελεί μία κοινή νόσο νέων γυναικών, με πολλές τρόπους εκδήλωσης που καθιστούν δύσκολη πολλές φορές την καθημερινότητα, άλλα μπορεί να διαδραματίσει και σημαντικό ρόλο στην γονιμότητα. Η διάγνωση και η θεραπεία παραμένει ακόμα μία πρόκληση για τους γυναικολόγους. Σωστό είναι να απευθυνθείτε στον ιατρό αν παρουσιάζετε συμπτωματολογία αντίστοιχη της ενδομητρίωσης, προκειμένου να γίνει η κατάλληλη διερεύνηση.

Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762