kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
  • ABOUT US
  • K-MAG TEAM
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
Category:

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΟΝΕΙΡΟ

written by Ρία Σπύρου

Πάντα ονειρεύομαι τις καλοκαιρινές διακοπές. Εσείς; Μήπως ήρθε ο καιρός να το σκέφτεστε σιγά σιγά; Το μέτρημα των βραδινών αστεριών, τις βουτιές με τα μάτια ανοιχτά στην θάλασσα, την αλμύρα που μένει στο σώμα μας και το πρώτο κοκκίνισμα από τον καυτό ήλιο. Τους αναπάντεχους έρωτες που περιμένουμε καρτερικά να ξανά βρούμε και το αίσθημα της απογοήτευσης όταν αυτό δεν έρχεται. Την βαρεμάρα όταν ο χρόνος μοιάζει ατελείωτοςκαι χανόμαστε στο απέραντο κενό του δειλινού. Αναζητώ, λοιπόν, την ώρα που θα σταματήσει ο χρόνος και θα βρίσκομαι σε ένα καινούργιο μέρος. Να εξερευνήσω το άγνωστο, την έξοδο από τη ζώνη ασφαλείας της πόλης και την καθημερινότητα που σε κρατάνε πίσω. Αναπολώ τη δροσιά κάτω από τον έναστρο ουρανό και τις ιστορίες που έλεγε η γιαγιά μου όταν ήμουν παιδί, ελπίζοντας πως θα προλάβω να δω κάποιο από αυτά να πέφτει, πριν με πάρει ο ύπνος.

  Σκέφτομαι λοιπόν, την στιγμή που θα φτάσω σε κάποια παραλία και θα μπορώ να παρατηρώ με την ίδια ξεγνοιασιά, όλες τις ομορφιές της φύσης με την παρέα μου. Πόσος χρόνος μας μένει για μια «βουτιά στο όνειρο»; Κλέψτε λίγα λεπτά για να διακόψετε από τις συνηθισμένες σας δουλειές και βυθιστείτε στο δικό σας λαμπερό όνειρο. Πιστέψτε με είναι μια ανάσα στην διάρκεια της μέρας. Αναπολήστε στιγμές που θα σας γεμίσουν χαρά! Είναι ένα είδος detox που όλοι έχουμε ανάγκη όταν δεν γίνεται να φύγεις το weekend ή διανύεις ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Μην απελπίζεστε, ο χρόνος κυλάει γρήγορα και όλοι θα ξαναβρεθούμε σε νέες περιπέτειες με ξέγνοιαστο mood.

Αρχίστε να οργανώνετε στο μυαλό σας που θα θέλετε να ταξιδέψετε και αφεθείτε. Ακόμη και αν δεν εφικτό, αυτό που θα πετύχετε είναι να χαλαρώσετε καινα βρείτε το ξεχασμένο χαμόγελο σας.

Ας σκεφτόμαστε θετικά και ονειρεμένα….

Featured image: unsplash.com/@sebaspenalambarri

30/06/2022 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Με μια λέξη: Επανασύνδεση

written by Ρία Σπύρου

Την περασμένη εβδομάδα γιόρτασα τα γενέθλια μου και ήταν μια καλή αφορμή να κάνω focus στο τι επιθυμώ για το μέλλον ή καλύτερα για το άμεσο παρόν. Η αλήθεια είναι ότι το μόνο που ευχήθηκα ήταν να επανέλθει η υγεία και η ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Όλες αυτές οι στιγμές τα δύο τελευταία χρόνια αλλά και με το ξέσπασμα κάθε πολέμου που βρίσκεται δίπλα μας κάθε φορά, αποτέλεσαν ένα ορόσημο στο να ρωτήσω τον εαυτό μου: «Τι θα ήθελα να πραγματοποιήσω στο επόμενο χρονικό διάστημα, με μια μόνο λέξη;» Όπως συλλογίστηκα, παρατήρησα ότι μέσα σε αυτό το διάστημα ήταν εύκολο να απομακρυνθώ από κάποιους φίλους. Ειδικότερα, αισθάνθηκα πως αυτό το αίσθημα της αποσύνδεσης είναι ένα κενό στον χρόνο, το οποίο δυσκολεύομαι να βγω από αυτό.

Έτσι λοιπόν, αποφάσισα πως το επόμενο διάστημα, θα προσπαθήσω να γεμίσω αυτό το κενό με απίστευτες ώρες από αγαπημένους φίλους, γεμάτες με συζητήσεις από δημιουργικότητα και όνειρα.  Με μια λέξη: Επανασύνδεση.

Food for thought…

Αν ρωτούσατε τον εαυτό σας –  τι είναι αυτό που θα θέλατε στο παρόν, τι θα ήταν αυτό; Αν δεν είστε σίγουροι, τότε σκεφτείτε αυτό: Αν ένας αγαπημένος σας φίλος σας χάριζε κάποια tips για να εστιάσετε στο τι σας προκαλεί συγκίνηση αυτή την εποχή… Θα μπορούσατε να το εκφράσετε με μια μόνο λέξη ή έστω μια μικρή πρόταση; Όταν θα εμφανιστεί αυτή η λέξη τότε προσπαθήστε να σκεφτείτε πως θα μπορέσετε να την πραγματοποιήσετε με μικρά βήματα στην αρχή. Είναι κοινό αποδεκτό, πως στην αρχή έχουμε την τάση να μεγαλοποιούμε τα πράγματα σε βαθμό δυσκολίας. Και να τα βλέπουμε κοινώς ως ένα ψηλό «βουνό».

Ωστόσο, μια καλή πρακτική είναι να σκεφτόμαστε πως το να χτίζουμε κάτι από το μηδέν προς μια νέα κατεύθυνση είναι πολύ όμορφο και δημιουργικό. Δεν χρειαζόμαστε μεγάλη προσπάθεια στην αρχή αλλά αντιθέτως προθυμία για αλλαγή. Όπως για παράδειγμα, ένα μικρό λουλούδι χρειάζεται μια σταγόνα νερό την ημέρα για να μεγαλώσει, όχι ένα ολόκληρο ποτήρι.

  Αν διανύετε μια περίοδο, που δεν μπορείτε να σκεφτείτε καμία λέξη…Τότε μια άσκηση που ίσως σας βοηθήσει να εστιάσετε καλύτερα στο τι θα θέλετε να κάνετε για το επόμενο διάστημα. Διαθέστε λίγο χρόνο καθημερινά, είναι να χρησιμοποιήσετε την λέξη Αντανάκλαση.

  Αν και πάλι καμία λέξη δεν «εμφανίζεται» και είστε χαρούμενοι με αυτό, τότε η καλύτερη απάντηση είναι: Αποδέχεστε τις βαθύτερες επιθυμίες του εαυτού σας και δεν χρειάζεστε κάτι άλλο. Εξαρτάται καθαρά από ότι εσείς νιώθετε.

Featured image: unsplash.com/@georgiadelotz

Πηγή:@shamashalidina.com

16/03/2022 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι Γυναίκες της Ζωής μου

written by Λίνα Γριβογιάννη

Στην εποχή μετά την καραντίνα, που πλέον βγαίνουμε και πίνουμε έναν καφέ σαν άνθρωποι και δεν παίρνουμε απαραίτητα τις θάλασσες και τα βουνά για να συναντηθούμε, είχα βγει με μία φίλη. Στην συζήτηση μας, αρχίσαμε να θίγουμε πράγματα που μας απασχολούσαν. Κάποια στιγμή της λέω : «Ξέρεις κάτι εγώ όμως νιώθω ενοχές για αυτό.», η απάντηση της ήταν αφοπλιστική «Ναι, νιώθεις ενοχές γιατί είσαι γυναίκα και έτσι σε έμαθε η κοινωνία που μεγάλωσες. Αν ήσουν άντρας δεν θα ένιωθες.»

Κάπως έτσι η απάντηση της φίλης μου ήταν ένα χαστούκι που με ξύπνησε και συνειδητοποίησα πόσα πρέπει έχω αφήσει ακόμα στη ζωή μου να συμβαίνουν, γιατί είμαι γυναίκα. Πόσες συγνώμες που δεν χρειαζόταν έχω πει, γιατί είμαι γυναίκα. Πόσες ένοχες αφήνω τους άλλους να με γεμίζουν, γιατί είχα την χαρά να γεννηθώ γυναίκα. Πόσα λάθη μου απαγορεύονται, γιατί είμαι γυναίκα. Πόσες φόρες έχω γυρίσει σπίτι με τρόμο, με το κινητό στο ένα χέρι και τα κλειδιά στο άλλο, γιατί είμαι γυναίκα. Σε πόσες περιπτώσεις σκεφτόμουν τι θα φορέσω για να μην θεωρηθεί προκλητικό.

Σε πόσους χώρους εργασίας ήμουν ψυχρή και αγέλαστη ενώ ταυτόχρονα ήμουν κουκουλωμένη μέχρι τον λαιμό για να μην «Δώσω αφορμές» … Και παρ’ όλα αυτά είχα δεχτεί άπρεπη συμπεριφορά. Πόσες φόρες έχω ακούσει χυδαία σχόλια και δεν έχω μιλήσει… Ή έχω μιλήσει και με έχουν βρίσει. Πόσες φόρες κάποιος έκανε μία απαράδεκτη κίνηση και όταν διαμαρτυρήθηκα, φοβήθηκα για τη σωματική μου ακεραιότητα. Πόσες φόρες έχω νιώσει φόβο από την παιδική μου ηλικία μέχρι τώρα επειδή είμαι γυναίκα.

pexels.com/@chelsi-peter
Τι χρειαζόμαστε οι γυναίκες;

Οι γυναίκες δεν χρειαζόμαστε παγκόσμιες μέρες και «χρόνια πολλά» που γεννηθήκαμε γυναίκες. Χρειαζόμαστε σεβασμό, αγάπη, κατανόηση και σωστή ανθρώπινη συμπεριφορά. Αν σκεφτείτε τι αντιμετωπίζουμε από τη μέρα που γεννιόμαστε μόνο αδύναμο φύλο δεν μας λες. Ρωτήστε μία γυναίκα τι έχει περάσει στη ζωή της. Πώς κατάφερε να βγει από τον πόνο και τον φόβο που έζησε και μετά πείτε μου αν είναι αδύναμη ή όχι.

Σκέφτηκα λοιπόν τη συζήτηση με τη φίλη και μετά σκέφτηκα τις γυναίκες της ζωής μου. Αυτές που υπάρχουν όλες μέσα μου. Κι όταν μεγαλώσω και φτάσω να έχω άσπρα μαλλιά και να περπατάω με μαγκούρα θέλω να λέω ότι είχα :

Την αγάπη που χαρίζει απλόχερα η μάνα μου, την ανιδιοτέλεια και την απολυτή δοτικότητα της. Είχα το κουράγιο και την μοναδική δύναμη των γιαγιάδων μου.
Τον τσαμπουκά και την ικανότητα να τα καταφέρνω όλα και να μην με σταμάτα τίποτα και καμία δυσκολία όπως η νονά μου.
Τη δύναμη να παλεύω για την ίδια μου τη ζωή και την υγεία μου κάθε μέρα όπως η θεία η Μαίρη. Είχα την τεραστία αγκαλιά που τους χωρούσε όλους και είναι μάνα για όλους τους φίλους και τους συγγενείς όπως η θεία η Αθανασία.
Την τρέλα και τον αυθορμητισμό της θείας της Σπανίνας.
Την αποφασιστικότητα της Φωτεινής να ξεβολευτώ και να τολμήσω να ονειρευτώ μια διαφορετική ζωή.
Την τόλμη της Χρύσας να τα αφήσω όλα για τον έρωτα μου, να τον ζήσω με όλες του τις δυσκολίες…. Και να καταφέρω να ζήσω τη ζωή μου δίπλα σε εκείνον που αγάπησα.
Το κουράγιο της θείας Χρυσούλας να αρχίζω συνέχεια ξανά και ξανά και να μην εγκαταλείπω την προσπάθεια και την ελπίδα.
Την δύναμη της τραυματισμένης από τα 19 της χρόνια αντάρτισσας γειτόνισσας μου, που παρά τα 90 και χρόνια της θέλει να βοηθήσει την πατρίδα που δεν την βοήθησε πότε. Είχα το κουράγιο και την ειλικρίνεια της αγαπημένης μου Βιβής. Είχα την ευαισθησία της Μαρίας μου. Τη γλύκα και την ανεμελιά της Νανίνας μου. Είχα την παιδική αθωότητα της βαφτιστήρας μου και την νεανική θέληση της ανιψιάς μου. Είχα τον συναισθηματικό κόσμο, την υπομονή και τις αντοχές, την ικανότητα να πέφτω και να σηκώνομαι ξανά στα πόδια μου… Όπως η Δώρα, η Ρενάτα, η Μανώλια, η Αρετή, η Ζωή, η Μέγγυ και η Νίκη που είναι δίπλα μου, που με στηρίζουν με τη λογική τους, την αγάπη τους, την παρουσία τους σώζοντας με πάντα από τον ίδιο μου τον εαυτό.
Μα πάνω από όλα μπορούσα να χαίρομαι και να ζω με κάθε μου κύτταρο όλες τις ευτυχισμένες στιγμές μου, όπως όλα αυτά τα μοναδικά κορίτσια που μοιράζονται τη ζωή τους μαζί μου.

unsplash.com/@linkedinsalesnavigator

Θέλω να γίνω η περήφανη γυναίκα που έχει κοντά της και μέσα στην ψύχη της ένα κομμάτι από όλες αυτές τις γυναίκες που παλεύουν για την ζωή τους, για όλους όσους αγαπούν… Και για όποιον χρειάζεται τη βοήθεια τους, την αγάπη τους και την καλοσύνη τους. Που παλεύουν για μένα και μαζί με έμενα να γίνουν καλύτερες, χαρούμενες. Και να αντέχουν ό,τι τους φέρνει η ζωή όντας παράλληλα ο μοναδικός, υπέροχος εαυτός τους. Θέλω να λέω ότι είμαι οι καταπληκτικές γυναίκες της ζωής μου, που τις θαυμάζω και είμαι ευγνώμων που υπάρχουν!

Featured image: unsplash.com/@awcreativeut

14/03/2022 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Η δύναμη της γυναίκας

written by Ρία Σπύρου

Ημέρα της Γυναίκας.  Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να την γιορτάζει κανείς; Μια γυναίκα εντυπωσιακή, λαμπερή, γυμνασμένη, ερωτεύσιμη, πετυχημένη και που συνεχώς προσπαθεί να εξελίσσεται. Η γυναίκα του σήμερα. Δεν υπάρχουν μαγικά φίλτρα μόνο ρεαλιστικές ιστορίες. Ωστόσο, στην σημερινή εποχή μένουμε στην εικόνα της γυναίκας και πόσο καλά διατηρεί το προφίλ της, ενώ απαιτούνται πολλά περισσότερα αρκετές φορές από εκείνη. Συνειδητοποιούμε πως ενα απο αυτα ειναι πως πρέπει να παραμένει νέα. Είναι κάτι που της επιβάλλεται η άλλες φορές στοχοποιείται, αν δεν ακολουθει τους συγκεκριμένους κανόνες. Παρόλα αυτα, η γυναίκα του σήμερα αποτελεί έμπνευση για κάθε γυναίκα που θέλει ναναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της.

Η ευτυχισμένη γυναίκα

Είναι εκείνη η οποία είναι υπερήφανη για τις επιλογές της και τις διεκδικήσεις της μέσα στο χρόνο. Ουσιαστικά δεν επηρεάζεται από τη γνώμη της κοινωνίας και επιλέγει αυτό που την κάνει εκείνη ευτυχισμένη. Η εικόνα της είναι αυτή που εκείνη πλάθει και νιώθει χαρούμενη μέσα σε αυτή. Δεν επηρεάζεται αρνητικά αν έχει λίγο παραπάνω καμπύλες ή περισσότερα ή λιγότερα κιλά από το φυσιολογικό, αποδέχεται αυτό που είναι χωρίς ψυχαναγκασμούς. Βρίσκει συνεχώς τρόπους για αναζωογόνηση και δεν την απασχολεί αν τα πιο δύσκολα πράγματα την βγάζουν από τηνcomfort zone. 

Επιλογές 

  Τι είναι όμως αυτό που την παρακινεί; Τα καλά νέα είναι πως τα τελευταία χρόνια έμαθε να αναγνωρίζει πολύ καλύτερα τις αναγκες της καθημερινά. Απέκτησε εμπιστοσύνη στον εαυτό της, προσπαθώντας την αυτοβελτίωση και την καλή υγεία είτε είναι έφηβη, γυναίκα, μητέρα. Η αυτοπεποίθηση να δοκιμάζει όλο και περισσότερα πράγματα και να τα επιτυγχάνει είναι το μεγαλύτερο σκαλοπάτι που έχει κατάκτησει. Ο εκσυγχρονισμός της την βοηθά να πηγαίνει συνεχώς σε μεγαλύτερες προκλήσεις, αντιμετωπίζοντας με χαρά την αισιόδοξη πλευρά του εαυτού της. Γίνεται πρότυπο για κάθε νέα γενιά και ορόσημο για ένα καλύτερο μέλλον.

The only choice is to be True to yourself!

Featured image : pexels.com/ @maksim-goncharenok

09/03/2022 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

20 χρόνια ενηλικίωσης… ( A working project)

written by Λίνα Γριβογιάννη

Πριν από κάποιες μέρες συμπληρωθήκαν 20 χρόνια μία ανάμνησης που ήρθε λίγο σαν χάδι στα μαλλιά μέσα σε όλη αυτή την παράνοια που ζούμε.  Η ανάμνηση αυτή όμως μου θύμισε ακόμα  ότι φέτος  κλείνουν 20 χρόνια από την μέρα που τέλειωσα το σχολείο. Είκοσι χρόνια από τη στιγμή που άλλαξα ξανά πόλη και επέστρεψα εκεί που γεννήθηκα και έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Επέστρεψα λοιπόν στην Αθήνα, εκεί που  είπα τις πρώτες λέξεις μου, έκανα τα πρώτα μου βήματα… Αντίκρισα για πρώτη φορά τη θάλασσα, τον ουρανό, τον ήλιο, το φεγγάρι.

Γύρισα εκεί που  έφτιαξα τις πρώτες αναμνήσεις μου και ένιωθα πάντοτε ότι ανήκω. Λες και τα σχολικά μου χρόνια ήταν σαν να είχα πάει κάπου άλλου μόνο για να περάσω τις τάξεις. Δεν ανήκα, τελικά, πότε σε εκείνη την πόλη. Όμως μου έχει αφήσει μία τεραστία περιουσία από ανθρώπους, εμπειρίες και μαθήματα που με έκαναν αυτό που είμαι, ό,τι και αν είναι αυτό.

Τι έμαθα στα 20 πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής μου;

Επιστρέφοντας λοιπόν στην αγαπημένη μου Αθήνα ήταν σαν να επιστρέφω σπίτι μου, αλλά με έναν άλλο τρόπο. Ξέρεις είναι κάπως σαν να χωρίζεις, βαθιά μέσα σου να χαίρεσαι γιατί ήταν η σωστή επιλογή; Αλλά υπάρχει και μια μελαγχολία δίπλα στη χαρά, έτσι για να σε κρατάει στη γη, μη πάθεις από τη πολλή χαρά και σου έρθει απότομο.

Τι έμαθα λοιπόν στα πρώτα 20 χρόνια της ενήλικης ζωής μου; Για αρχή έμαθα ότι αν θες να φας πρέπει να μαγειρέψεις! Με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι πέρα από κάποιες συμβουλές την στιγμή μου μαγειρεύεις δεν χρειάζεται να σου μάθει κανείς πώς να το κάνεις. Βλέποντας όλη μου τη ζωή τη μάμα μου να μαγειρεύει –εκπληκτικά είναι η αλήθεια, και δεν είναι μόνο δίκη μου άποψη… Όλη η γνώση είχε εγκατασταθεί μέσα μου χωρίς να μου δείξει ποτέ.

Το ίδιο ισχύει και για όλες τις υπόλοιπες δουλειές του σπιτιού…. Σαν έφηβη δεν έκανα πότε και τα είχα όλα έτοιμα. Αν λοιπόν θες να διατηρήσεις ένα ανθρώπινο επίπεδο διαβίωσης, ναι πρέπει να πλύνεις και να σιδερώσεις μόνος σου τα ρούχα σου, να καθαρίσεις το σπίτι σου, να ψωνίσεις… Και γενικά να κάνεις όλα εκείνα τα βαρετά που στον κόσμο σε καθιστούν έναν υπεύθυνο ενήλικα, λέμε τώρα.

Έξοδα δεν είναι μόνο ψώνια και συναυλίες…αλλά και λογαριασμοί που πρέπει να πληρωθούν!

Έμαθα πως πρέπει να διαχειρίζεσαι τα χρήματα σου . Και πλέον δεν λες “Έλα μωρέ δεν θα πληρώσω την ΔΕΗ αυτόν το μήνα γιατί είδα κάτι καταπληκτικά παπούτσια!”… Ή “Είναι και αυτή η συναυλία που θέλω σαν τρελή να πάω”. Έλα όμως που η ΔΕΗ θα θυμηθεί ότι δεν την πλήρωσες και θα αναγκαστείς -για να μην πεις ότι χάλασες τα χρήματα της- να μην πας πουθενά για τον επόμενο μήνα. Όχι γιατί δεν υπάρχει το περιθώριο λάθους, αλλά γιατί τώρα πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι τα λάθη σου, μήπως και δεν τα ξανακάνεις. Το θετικό είναι ότι μαθαίνεις τουλάχιστον πως τους λογαριασμούς πρέπει να τους πληρώνεις και αυτό επεκτείνεται και στους θεωρητικούς λογαριασμούς.

unsplash.com/@priscilladupreez
Άνθρωποι και Λάθη της ενηλικίωσης

Στην ενηλικίωση καλείσαι να κάνεις λάθη, να μάθεις από αυτά, να μην τα επαναλαμβάνεις και να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου… Τα περιθώρια λάθους στενεύουν και το άλλοθι «θα μεγαλώσει και θα μάθει», παύει να ισχύει. Μέσα σε αυτά τα λάθη και την ανάληψη ευθυνών μπαίνουν και οι σχέσεις σου με τους άλλους… Όλους τους άλλους, από τους καθηγητές και του εργοδότες, τους φίλους και τους συγγενείς, μέχρι τους έρωτες και τους ενθουσιασμούς της στιγμής.

Έμαθα λοιπόν ότι οι σχέσεις με τους ανθρώπους πρέπει να βασίζονται στην ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη. Αν κάποια από τις δύο δεν υπάρχει ή χαθεί η σχέση είναι καταδικασμένη. Πρέπει να είσαι πρόθυμος να μπεις στην θέση του άλλου και να τον κατανοήσεις… Χωρίς όμως να χάσεις την δίκη σου  σκέψη και ματιά. Πρέπει να είσαι πιο διπλωματικός και να λες αυτά που θέλεις, αλλά λίγο πιο στρογγυλεμένα και διακριτικά, το έμαθα, δεν το έκανα ποτέ πράξη.

Έμαθα ότι οι άνθρωποι που υπάρχουν στη ζωή σου είναι εκείνοι που έπρεπε να μείνουν και είναι οι άνθρωποι σου. Είναι η δεύτερη οικογένεια που έφτιαξες, επέλεξες και συνεχίζεις με χαρά, πάρα τις δυσκολίες να επιλέγεις. Έμαθα ότι ο ερωτικός ενθουσιασμός με τον ερώτα τον ίδιο που αισθάνεσαι για έναν άνθρωπο δεν έχουν καμία σχέση. Στον ενθουσιασμό μπορείς να τα τινάξεις όλα στον αέρα για μία λάθος κίνηση, μία λάθος λέξη. Αλλά και στον έρωτα προσπαθείς πιο πολύ και δίνεσαι στον άλλον, ακόμα και όταν εκείνος δεν το καταλαβαίνει. Στον έρωτα απαρνιέσαι το εαυτό σου για τον άλλον άνθρωπο και φτάνεις να τον αγαπήσεις με έναν απόλυτα φυσικό τρόπο. Έμαθα ότι η αγάπη όταν την νιώσεις δεν τελειώνει πότε.

unsplash.com/@jannerboy62
Ενηλικιώνομαι = Μαθαίνω καλύτερα τον εαυτό μου

Στα πρώτα 20 χρόνια της ενήλικης ζωής μου έμαθα ότι μπορείς να μάθεις τον εαυτό σου καλύτερα… Απλά συνειδητοποιώντας ότι κάθε μέρα, από κάθε άνθρωπο και σε κάθε συνθήκη μπορείς να μαθαίνεις και να εξελίσσεσαι. Μπορείς να μάθεις τον εαυτό σου και να τον κάνεις καλύτερο ή χειρότερο μέσα από τις σχέσεις σου με τους άλλους. Αν τους αφήσεις χώρο και τους δώσεις χρόνο.

Έμαθα ό,τι τίποτα δεν τελειώνει ποτέ αν ουσιαστικά δεν έχει τελειώσει στο μυαλό και στη ψύχη σου. Έπίσης έμαθα ότι μπορεί η έφηβη μέσα σου να μεγάλωσε… Αλλά είναι πάντα εκεί και σε περιμένει στη γωνία, για να σε επιβραβεύσει, να χαρεί με τη χαρά σου, να σε κρίνει ή  σου θυμίσει ποία ήσουν και τι ήθελες. Έμαθα ότι η ζωή δεν σταματά να σε εκπλήσσει ποτέ είτε θετικά, είτε αρνητικά! Όλα μπορείς να τα αντέξεις κάνοντας μια βόλτα στη θάλασσα με έναν άνθρωπο που θα σε ακούσει και θα σε βοηθήσει.

Περιμένοντας τα επόμενα 20 χρόνια ενηλικίωσης και ταυτόχρονης προσποίησης ότι είμαστε όντως ενήλικες και πρέπει να συμπεριφερόμαστε αναλόγως… Εκτός αν είμαστε με τους ανθρώπους μας που εκεί μπορούμε να έχουμε την ηλικία που μας βγάζουν εκείνοι. Εξάλλου όπως λέει και μια φίλη μου, «Ο χρόνος δεν υπάρχει».  

Κείμενο: Λίνα Γριβογιάννη

Featured image: unsplash.com/@thoughtcatalog

28/02/2022 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Μπαίνοντας στο 2022 με πείσμα…

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Έφτασε πάλι η ώρα του απολογισμού… Η αλήθεια είναι πως ο απολογισμός είναι μία εξαιρετική άσκηση mindfulness και στο τέλος του μοιάζει με περίληψη από gratitude journal.You should try that!

               2021… Ουφ! Από πού να αρχίσω τώρα να σου τα “σούρω”;

               Από το γεγονός πως σε υποδεχθήκαμε πάλι με lockdown, μάσκες και “κρατώντας αποστάσεις”; Από το γεγονός πως εκεί που είπαμε πως θα δούμε φως στο τούνελ αρχίσαμε πάλι με την αβεβαιότητα και το “και ξανά προς τη δόξα τραβά”;

               Χμμμ… Όχι, ας πάρουμε τα πράγματα αλλιώς.

               Ναι, το 2021 δε μας έφερε όσα περιμέναμε πως θα μας φέρει σε επίπεδο κανονικότητας. Όμως πάντα, ακόμη και στην καταιγίδα, υπάρχουν μικρά πράγματα που φέρνουν λιακάδα.

               Τι ήταν αυτά για μένα;

               Ήταν η οικογένειά μου, που μπορούσα να στραφώ για βοήθεια ανά πάσα στιγμή. Ιδίως όταν ήρθε η ώρα να πάρω έναν διαφορετικό δρόμο στη ζωή μου. Γεωγραφικά δεν είμαι εκεί, κοντά τους αυτές τις ώρες, όμως είμαι ευγνώμων που στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν την επιλογή μου και να μου εύχονται κάθε στιγμή να πάνε όλα όπως ονειρεύτηκα.

               Ήταν οι φίλοι μου που μου πρόσφεραν το χρόνο τους να μοιραστώ κάθε αγωνία αλλά και κάθε στιγμή χαράς.

               Ήταν οι συνεργάτες μου που, ακόμη και στις ζόρικες μέρες ήταν πάντα εκεί με χαμόγελο και χιούμορ για να γίνει η καθημερινότητα πιο εύκολη. Και βεβαίως που με δίδαξαν όσα τώρα προσπαθώ να θέσω σε εφαρμογή στο νέο μου επαγγελματικό βήμα.

               Κι ήταν ο σύντροφός μου που, μέχρι να πούμε πια πως δε μας χωρίζουν χιλιόμετρα, είχε πάντα το χρόνο και την υπομονή για να με ακούσει να του εκμυστηρεύομαι όσα νιώθω κι όσα λαχταρώ. Μέχρι που ήρθε η ώρα να μοιραζόμαστε μαζί όσα μας απασχολούν κι όσα μας κάνουν ευτυχισμένους.

               Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, έχω να πω ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα και πως θα κάνω τα πάντα ώστε να είναι περήφανοι για μένα.

Όσο για το 2022;

Ένα στίχος μου έρχεται στο μυαλό, από το λατρεμένο “The Greatest Showman”:

“Look out ’cause here I come

And I’m marching on to the beat I drum”

               Οδεύω στο νέο χρόνο με πεισματάρικο βηματισμό, γιατί είμαι ακόμη πιο αποφασισμένη να διεκδικήσω την ευτυχία. Για μένα αλλά και για όσους αγαπώ! Bring it on, 2022! Είμαι έτοιμη!

               Μέχρι το επόμενο ραντεβού μας σας εύχομαι Καλή Χρονιά με Υγεία, Τύχη, Χαρά και απεριόριστη Αγάπη! Σας φιλώ!

               P.S.: Ευχαριστώ για άλλη μία φορά όλους εσάς, τους φίλους του The K-Magazine που μου κάνατε διαδικτυακή συντροφιά για ακόμη μία χρονιά, καθώς και την Κατερίνα για όλη την εμπιστοσύνη και τη στήριξή της!

Featured image: unsplash.com/@erwanhesry

03/01/2022 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Ανοίγω φτερά ώστε “στ’ άγνωστο να’ ρθώ”!

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Η Αντιγόνη μας “φεύγει… Όχι από εμάς, από την Ελλάδα. Μετακομίζει στην Μεγάλη Βρετανία, για να ζήσει το όνειρό της, με τον άνθρωπό της. Πόσο όμορφο κι αισόδοξο είναι αυτο; Υπέροχο! Οπότε πριν μπει στο αεροπλάνο, θέλει να μοιραστεί κάποιες σκέψεις της, που αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε.

Το “μικρόβιό” μου πάνω κάτω όλοι το γνωρίζετε: μου αρέσει να κάνω παραλληλισμούς καταστάσεων της καθημερινότητας με κινηματογραφικές σκηνές. Όπως επίσης τείνω κάποιες φορές να ταυτίζομαι με χαρακτήρες, animatedornot. Αυτή τη φορά θέλω να σας πω πως αισθάνομαι κάπως σαν την Elsa του “Frozen”!

               Όχι, όχι, δεν δημιουργώ χιονισμένα τοπία κουνώντας ρυθμικά τα χέρια μου (cool δύναμη, αλλά θα προτιμούσα να γίνω ScarletWitchόταν μεγαλώσω, μαμά!)! Αλλά θυμάστε αυτή τη σκηνή εδώ…;

               Όσο σας γράφω αυτές τις γραμμές, το τραγούδι αυτό παίζει nonstopστο κεφάλι μου. Κι ο λόγος είναι γιατί, όπως κι η Elsa, ακούω μία φωνή να με καλεί. Να με καλεί σε κάτι πρωτόγνωρο για να κάνω αυτό το “leap of faith”. Έτσι, οι βαλίτσες μου είναι σχεδόν έτοιμες.

               Κάποτε είχα διαβάσει πως η ζωή μας είναι ένα βιβλίο, για τις σελίδες του οποίου υπεύθυνοι είμαστε εμείς και κανείς άλλος. Και κάθε βιβλίο χωρίζεται σε κεφάλαια. Πράγμα που σημαίνει πως για να πας στο επόμενο κεφάλαιο, πρέπει να δώσεις ένα “φινάλε” στο προηγούμενο. Το νέο μου κεφάλαιο με βρίσκει στο δρόμο για το αεροδρόμιο για ένα νέο ξεκίνημα στην Αγγλία.

               Οι βαλίτσες μου είναι γεμάτες ρούχα κι ό,τι άλλο χρειαστώ σε πρακτικό επίπεδο, όμως κι οι βαλίτσες της ψυχής μου είναι γεμάτες με ένα βουνό από συναισθήματα. Λαχτάρα και προσμονή, ευγνωμοσύνη κι ελπίδα. Κι ίσως υπάρχει και μία γλυκόπικρη γεύση, καθώς πολλά αλλάζουν όχι μόνο για μένα, αλλά και τους γύρω μου. Όμως τους είμαι ευγνώμων που μου δίνουν την ευκαιρία να κυνηγήσω τα όνειρά μου.

Οι άνθρωποι που αφήνω πίσω…

               Έχω ήδη αποχαιρετήσει συναδέλφους που με ανέχθηκαν (Ελάτε παιδιά, ας είμαστε ρεαλιστές!), αλλά και που με στήριξαν και με δίδαξαν. Τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα μου πρόσφεραν όσο ήμουν κοντά τους.

               Κάποιους από τους φίλους που αφήνω πίσω δυστυχώς δεν πρόλαβα να τους αποχαιρετήσω όπως ήθελα. Όμως η φιλία δε μετριέται με τους καφέδες που ήπιαμε παρέα, αλλά με όσα μοιραστήκαμε, καλά και λιγότερο καλά. Μέχρι την επόμενη αγκαλιά, λοιπόν…!

               Την οικογένειά μου θα την αγκαλιάσω και θα της πω “εις το επανιδείν”. Ξέρω πως οι αποχαιρετισμοί δεν είναι από τις αγαπημένες στιγμές, αλλά (μεγάλο σχολείο το “Love Actually…”!) στο αεροδρόμιο το “ζουμί” είναι πως στο ίδιο ακριβώς μέρος πας με την προσμονή να ξαναδείς τους αγαπημένους σου! Κι αυτή είναι μία υπόσχεση: φεύγω δε σημαίνει ξεχνάω.

               Την ώρα που με διαβάζετε πιθανώς να βρίσκομαι ήδη στον αέρα και να σκέφτομαι τη στιγμή που θα με παραλάβει ο άνθρωπός μου από το αεροδρόμιο έπειτα από καιρό. Και όλους εσάς σας ευχαριστώ που τόσο καιρό με τιμάτε δίνοντας απλόχερα το χρόνο σας να με διαβάσετε. Αλλά μην ανησυχείτε, σίγουρα θα έχω πολλά να σας πω κι από εκεί!

                Ακολουθώ τη “φωνή που καίει, να’ ρθω, μου λέει. Θα πάω κι όπου με πάει”. Άλλωστε, η ζωή είναι μία περιπέτεια και πρέπει να τη ζήσουμε. Και θέλω να δω όσους αγαπώ να κάνουν το ίδιο με μένα. Δεν είναι κάθε μέρα ροζ συννεφάκι, αυτό το ξέρω καλά. Αλλά σημασία έχει ότι κάθε φορά καταφέρνουμε μέσα από την καταιγίδα να βρούμε την αχτίδα της χαράς και της ελπίδας.

               Εις το επανιδείν, λοιπόν!

               P.S. 1: “I’ll be back!” (Schwarzenegger mode on!)

             Featured image: unsplash.com/@wesnext

01/10/2021 0 comment
2 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

“Πήγα” κι εγώ στο Reunion των F.R.I.E.N.D.S.

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Ήταν κάποτε έξι φίλοι, τρία αγόρια και τρία κορίτσια. Παρά το γεγονός πως ήταν όλοι τους εκ διαμέτρου αντίθετοι ως χαρακτήρες, κατάφεραν να δημιουργήσουν δεσμούς ισάξιους με της οικογένειας. Αυτό που τους κάνει ακόμη πιο ιδιαίτερους είναι πως για δέκα χρόνια είχαν μπει σε κάθε σπιτικό. Τα “Φιλαράκια” ήταν το ραντεβού στο οποίο κάθε σπίτι ήταν συνεπές.

               Το 2004 η σειρά, όμως ακόμη και σήμερα δεν είμαστε λίγοι εμείς που την βλέπουμε ξανά και ξανά με την ίδια λαχτάρα.

               Δεκαεπτά χρόνια μετά, οι πρωταγωνιστές της σειράς βρέθηκαν πάλι στο πλατό των γυρισμάτων… Για ένα reunion και βεβαίως, προσκάλεσαν κι εμάς σ΄ αυτό. Έτσι για σχεδόν δύο ώρες ξανασυναντηθήκαμε με τη Monica, τη Rachel, το Ross, τη Phoebe, τον Joey και τον Chandler. Και μέσα σε αυτό το δίωρο, διαπίστωσαν για άλλη μία φορά πόσο μεγάλη ήταν η επιρροή τους στον κόσμο που δεν έχανε ούτε ένα επεισόδιο από τη σειρά.

               Οι πρώτες σκέψεις πολλών ήταν “πω, πω, μεγάλωσαν”. Αλλά ας μη γελιόμαστε, κι εμείς μεγαλώσαμε, αλλά είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε μαζί τους. Όλοι μας περάσαμε σαιζόν τη σαιζόν γελώντας μαζί τους σε κάθε περίσταση…Και το κάναμε ακόμη κι όταν νιώθαμε πως είμαστε τόσο χάλια που ούτε να γελάσουμε μπορούσαμε . Πόσο τέλεια νιώθαμε όταν αυτό διαψευδόταν.

17 χρόνια μετά στο ίδιο πλατό…

Όλοι μας συγκινηθήκαμε με την πρόταση γάμου της Monica στον Chandler κι όλοι μας χαρήκαμε όταν η έξω καρδιά Phoebe βρήκε έναν άνθρωπο που την αγαπάει ακόμη κι όταν επιμένει να συστήνεται ως Regina Phalange. Κυρίως, όμως, όλοι ονειρευτήκαμε μαζί τους. Ονειρευτήκαμε πόσο θα θέλαμε κι εμείς ένα Ross ή μία Rachel στο πλάι μας… Έναν Chandler κι έναν Joey να μας κάνουν να γελάμε… Ή να μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας τόσο ελεύθερα όσο η Phoebe. Και όλοι μας φανταζόμασταν τον εαυτό μας σε ένα cozy coffee place να περνάμε χρόνο με τους ανθρώπους που έγιναν οικογένειά μας έτσι απλά.

               Αυτό το trip down Memory Lane μου θύμισε κι εμένα πόσο θα ήθελα αυτό που είχαν τα “Φιλαράκια”. Ανθρώπους που θα μπορούσα να τους πω “even at my worst I’m best with you”. Και συνειδητοποιώ πως τους έχω. Όπως επίσης συνειδητοποιώ πως μπορώ κι εγώ να λέω πως βρήκα το δικό μου Ross και να μη ζηλεύω πια τη Rachel. Ακόμη κι αυτή η τηλεοπτική σχέση που πέρασε σαράντα κύματα ήταν κάτι που πολλοί ήθελαν να αποκτήσουν.

               Ναι, τα “Φιλαράκια” μεγάλωσαν, αλλά δεν έπαψαν ποτέ να είναι η προσωποποίηση των αληθινών σχέσεων, ειδικά των φιλικών. Ίσως ο πιο σωστός όρος είναι “ωρίμασαν”, όπως κάναμε κι εμείς. Και απέδειξαν πως ακόμη κι αν πλέον δεν περνάμε τον ίδιο χρόνο που περνούσαμε κάποτε με τους ανθρώπους μας, η αγάπη που έχουμε ο ένας για τον άλλον έχει βαθιές ρίζες.

               Για δέκα χρόνια αλλά και μέσα σε δύο ώρες τα “Φιλαράκια” μας απέδειξαν πως το “I’ll be there for you” μπορεί να έχει πραγματικό νόημα.

               Σας ευχαριστώ, Monica, Rachel, Ross, Joey, Chandler και Phoebe. Σας ευχαριστώ για τις στιγμές που μας χαρίσατε για δέκα συνεχόμενες σαιζόν, αλλά κυρίως για τα μαθήματα ζωής που μας προσφέρατε μέσα από γέλια και συγκινήσεις.

Featured image: INSTAGRAM/HBO / indiatvnews.com

08/06/2021 0 comment
2 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Is it a Woman’s World?

written by Ρία Σπύρου

  Ένα σύνθετο παζλ ή patchwork που συχνά δεν μπορείς να το καταλάβεις για την πολυπλοκότητα του. Όμως, η γυναίκα, σε εντυπωσιάζει για το multitasking τρόπο της και η ταχύτητα με την οποία κινείται στην σημερινή εποχή. Βρίσκεται σε θέση που πρέπει να αποδεικνύει συνεχώς την αξία της, σε βαθμό να υπερβαίνει τα ‘’όρια ‘’ της συχνά. Μια γυναίκα που μπαίνει συνεχώς σε διαφορετικούς ρόλους. Να αγωνίζεται στα επαγγελματικά της για  «ίσες» ευκαιρίες. Να είναι σύζυγος, μητέρα και πολλούς άλλους ρόλους που εμφανίζονται αναλόγως των συνθηκών και θα πρέπει να ανταπεξέρχεται συνεχώς. Σήμερα είμαστε σε ένα κομβικό σημείο αναθεώρησης των αξιών μας. Από την μια πλευρά κάνουμε ένα βήμα μπροστά, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι για να αλλάξουμε κάποιες απαρχαιωμένες αντιλήψεις όσων αφορά τη θέση των γυναικών. Από την άλλη, υπάρχουν ερωτήματα που ακόμα δεν είναι εύκολα να γίνουν αποδεκτά. Ας δούμε τι μας απασχολεί σήμερα…

Η επιλογή του να γίνεις ή όχι μητέρα… και πώς;

Πόσο έκπληκτη μπορεί να μείνει η κοινωνία απέναντι σε μια γυναίκα όταν έχει αποφασίσει να μην αποκτήσει παιδιά; ΄Η πόσο ώριμη είναι η κοινωνία να στηρίζει την ιδεολογία πως η μητρότητα είναι επιλογή. Κι όχι κάποιο είδος αναγκαστικού κοινωνικού φαινομένου ή είδος αμφισβήτησης; Το δικαίωμα των γυναικών στον έλεγχο του σώματος τους και στην επιλογή αν θα γίνουν μητέρες ή όχι ήταν από τις αρχικές διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος. Ωστόσο, παρότι που δεν έχουν αλλάξει όλα όσα είναι επιθυμητά, η διαφορά είναι ότι οι γυναίκες πλέον μιλούν πιο ελεύθερα για την επιλογή τους. Η επιθυμία μιας γυναίκας να γίνει μάνα δεν είναι αντιφεμινιστική. Ούτε το αντίθετο είναι δείγμα γυναικείας ενδυνάμωσης. Η επιλογή του να γίνεις μητέρα είναι φυσική και όχι αναγκαιότητα ή υποχρέωση. Η αναγνώριση των ρόλων που μας έχουν εντρυφήσει από πολύ νωρίς είναι μια αντίληψη που συχνά νιώθουμε υποχρεωμένες ως γυναίκες να κάνουμε παιδιά, δηλώνοντας ότι το θέλουμε.

Η μητρότητα δεν είναι μονόδρομος και αυτό είναι ένα μήνυμα για το χάσμα και την καταπίεση που βιώνουμε από τις προσδοκίες μιας πατριαρχικής κοινωνίας, τις οποίες ακόμα συντηρούμε. Η νέα γενιά έρχεται να κλείσει τα κενά που υπάρχουν στη φιλοσοφία της άτεκνης από επιλογή γυναίκας. Εμείς είμαστε εδώ να ακούσουμε και να βοηθήσουμε οποιαδήποτε απόφαση χωρίς να χρειάζεται να απολογείται κανείς.

Be yourself, love yourself!

Featured image: unsplash.com/@awcreativeut

08/03/2021 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι 3 προτεραιότητές μου για shopping ξανά!

written by Ρία Σπύρου

  Νιώθουμε ευτυχείς που έφθασε η στιγμή να ψωνίσουμε σε πιο φυσιολογικές συνθήκες… Βαρεθήκαμε τόσο καιρό τις αργοπορίες και τις καθυστερήσεις σε ό,τι είχαμε παραγγείλει. Το μόνο που χρειάζεται τώρα να προσέξουμε είναι να τηρήσουμε με ασφάλεια τα μέτρα προστασίας για να μην βρεθούμε πάλι στο ίδιο σημείο. Τι θα ψωνίσουμε τώρα είναι ένα καλό ερώτημα…Προσωπικά θα αρχίσω από τα υποδήματα και τον ρουχισμό για να καλύψω τις ανάγκες των παιδιών μου, που περίμενα υπομονετικά να έρθει η ώρα να μπορέσουμε να δοκιμάσουμε φόρμες και αθλητικά χωρίς να κάνουμε λάθος μέσω παραγγελίας. Επόμενη στάση θα κάνουμε στα βιβλιοπωλεία για να εφοδιαστούμε ξανά με περισσότερες περιπέτειες και … Τέλος σίγουρα θα καλλωπιστούμε στο κομμωτήριο μας γιατί δεν ξέρω πόσο θα κρατηθούν ανοιχτά. Νιώθω πως εδώ παίζεται σίγουρα το παιχνίδι της Ρωσικής ρουλέτας.

Φοράμε τις μάσκες μας λοιπόν και ξεκινάμε;

Nike φόρμες και αθλητικά

Τώρα που τα σχολεία είναι ανοιχτά εμφανίζεται ξανά το «πρόβλημα της φόρμας». Χρειαζόμαστε πάντα ανανέωση διότι σχίζονται με το παραμικρό. Φόρμες βαμβακερές ή πλεκτές που θα κρατήσουν ζεστό το σώμα και θα αντέξουν στον χρόνο και την ταλαιπωρία! Βέβαια την ίδια κατάληξη έχουν και τα παπούτσια, είτε έχουμε πρόωρη ανάπτυξη είτε τρυπάνε χωρίς ημερομηνία λήξης. Αθλητικά σαφώς για τρέξιμο αφού αυτός είναι ο πρωταρχικός στόχος.

Βιβλιοπωλείο Πολιτεία

Δεν έχω άλλη λέξη να πω από το σας αγαπώ! Ότι και αν κάνω εκεί καταλήγω.. Σαφώς είμαστε βιβλιοφάγοι και ο χρόνος τον τελευταίο καιρό είχε σταματήσει, επενδύουμε σε όσα περισσότερα βιβλία. Είτε παιδικά είτε ενηλίκων βρίσκω πάντα ότι χρειάζομαι χωρίς δυσκολία και νιώθω πανευτυχείς με τις καταπληκτικές προσφορές του.

Tonic hairstyling

 Τον τελευταίο καιρό μου έχει έρθει μια τρελή ιδέα στο να αλλάξω το χρώμα μου των μαλλιών μου και να γίνω ξανθιά, μάλλον συνέβαλλε και η καραντίνα σε αυτό. Περιμένω με ανυπομονησία να δω τι θα μου προτείνουν ο Μάνος και ο Ανδρέας για να υπάρχει επιτυχία και ισορροπία με την προσωπικότητα μου. Ειδικοί που εμπιστεύομαι τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια. Ο καλλωπισμός είναι το boosterπου χρειάζομαι αυτή την στιγμή μιας και ο καιρός ανεξάρτητα των συνθηκών αποφάσισε να μας παγώσει!

Βάλτε τις προτεραιότητες σας… και να συνεχίζετε να προσέχετε. Για να παραμείνουμε ασφαλείς!

Photo credits: @biancarenee/ unsplash

18/01/2021 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

“Γιατί τώρα;” Για τη Σοφία, εμένα, εσένα…

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Σημασία δεν έχει το πότε, σημασία έχει ότι η ολυμπιονίκης αισθάνθηκε τώρα δυνατή να το πει. Γιατί δεν θέλει να ζει με τους εφιάλτες της, γιατί θέλει να δώσει φωνή σε όσους δεν έχουν βρει ακόμα τη δύναμη.

Όταν ξέσπασε στις Ηνωμένες Πολιτείες το σκάνδαλο Weinstein αναστατωθήκαμε μεν, αλλά έμοιαζε τόσο μακρινό για να μας αγγίξει. Έπρεπε να έρθει η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για να αντιληφθούμε πως η σεξουαλική παρενόχληση κι η κακοποίηση δεν είναι προϊόντα του Hollywood.

               Δε θα μιλήσω για τα γεγονότα, ούτε θα πω τι είναι αυτή η μάστιγα. Την ξέρουμε όλοι. Αλλά για κάποιους η εύκολη λύση είναι τα θύματα να πνίγονται βουβά στον πόνο τους κι οι παρατηρητές να γυρίζουν το κεφάλι από την άλλη.

               Όχι πια!

               Πόσες γυναίκες σκαρφίζονται δικαιολογίες για να εξηγήσουν πόνους και μελανιές…; Πόσες γυναίκες, λόγω των lockdown, έμμεσα καταδικάστηκαν να βρίσκονται ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους με το βασανιστή του που φορά το μανδύα του “νοικοκύρη-οικογενειάρχη”; Πόσες κοπέλες τρέμουν κάθε φορά που πηγαίνουν στη δουλειά τους γνωρίζοντας πως για άλλη μία μέρα θα έρθουν αντιμέτωπες με τις επαίσχυντες “ελευθερίες” που παίρνουν εις βάρος τους οι εργοδότες τους; Χωρίς να τολμούν να μιλήσουν. Για να μη χάσουν τη δουλειά τους. Γιατί φοβούνται πως δε θα τις πιστέψει κανείς ακόμη κι αν μιλήσουν. Κυρίως όμως γιατί ξέρουν πως με ένα μαγικό τρόπο θα αναδειχθούν αυτές υπεύθυνες. Για αυτό το τελευταίο φταίει η κοινωνία μας.

               Και το κερασάκι στην τούρτα της υπόθεσης; Η αντίδραση των υπευθύνων που εξαρχής αρμοδιότητά τους είναι η υποστήριξη των αθλητών. Αντί να δώσει βαρύτητα στις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου, μίας αθλήτριας που αν μη τι άλλο τίμησε και με το παραπάνω την ομοσπονδία και φυσικά τη χώρα της, σφυρίζει αδιάφορα και εμμέσως πλην σαφώς μας είπε πως δεν είναι και βέβαιο πως έγιναν όσα η Σοφία Μπεκατώρου κατήγγειλε. Κι αυτή η αντίδραση είναι η “νόρμα”. Για να μην πω για τη “νομική βαρβαρότητα” που ξεστόμισε γνωστός δικηγόρος και που όταν το διάβασα ήθελα να σπάσω την οθόνη.

Θέλετε να μιλήσουμε για βαρβαρότητα, κύριε; Ειδικά εσείς, είστε σίγουρος πως θέλετε να μιλήσουμε για βαρβαρότητα; Είστε σίγουρα δικηγόρος;

               Ε, λοιπόν, όχι πια.

               Η Σοφία Μπεκατώρου ξεσκέπασε ό,τι σάπιο μπορεί να μολύνει τον αθλητισμό και κατά συνέπεια την κοινωνία μας. Και την ακολούθησαν κι άλλες αθλήτριες, ενώ πλέον ακούγονται και μαρτυρίες που απλά θεμελιώνουν όσα οι ίδιες καταγγέλλουν.

               Γιατί τώρα; Δεν ξέρω και δε με απασχολεί. Θα υποθέσω πως, πολύ απλά, τώρα είναι η στιγμή που αυτές οι γυναίκες βρήκαν το θάρρος να αντιμετωπίσουν όσα τους βαραίνουν χρόνια τώρα. Το ζήτημα είναι πως η αρχή έγινε.

               Θα σου πω κάτι. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε υποβιβάζει με τα λόγια του και με τις πράξεις του. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να απλώνει το χέρι του επειδή δέχτηκες να πιεις έναν καφέ μαζί του κι επειδή φόρεσες μία miniφούστα. Να ξέρεις πως δεν τον προκάλεσες εσύ. Ό,τι ήταν ανθρώπινο μέσα σε αυτό το πλάσμα είχε πεθάνει προ πολλού.

               Ας γίνουν η Σοφία, η Νίκη, η Μάνια τα παραδείγματα προς μίμηση. Για τις γυναίκες που θέλουν να μιλήσουν. Να ουρλιάξουν, αν αυτό χρειάζονται.

               Ας γίνουμε εμείς τα αυτιά που θα τις ακούσουν αλλά και το τείχος που θα τις προστατεύσει.

               Ας βάλουμε ένα τέλος στο φόβο και τη σιωπή

               Γιατί η Σοφία μπορεί να είμαι εγώ. Μπορεί να είσαι εσύ που με διαβάζεις. Μπορεί να είναι η γειτόνισσα που την ακούς από το επάνω διαμέρισμα να παρακαλάει κλαίγοντας και που μέχρι τώρα δεν επενέβαινες γιατί “δεν ήθελες να ανακατευτείς”.Μπορεί να είναι η αδερφή σου, η κολλητή σου, το παιδί σου.

               Και για να μην είμαι άδικη, αυτόν το εφιάλτη το ζούνε δυστυχώς και αγόρια και νέοι άνδρες που δεν τολμούν να μιλήσουν.

               Να ανακατευτείς γιατί η σεξουαλική παρενόχληση κι η κακοποίηση μας αφορά όλους.

               Τώρα που άνοιξε η Σοφία τον ασκό του Αιόλου, ας γίνουμε εμείς το κύμα που θα διαλύσει αυτές τις βδελυρές τακτικές. Ας επιτρέψουμε πια στους νέους ανθρώπους να ζουν χωρίς το φόβο πως θα κριθούν χωρίς να φταίνε.

               Ας σταθούμε δίπλα στη Σοφία και την κάθε Σοφία κι ας σπάσουμε πια τη σιωπή.

18/01/2021 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣΣΧΕΣΕΙΣ

30 πράγματα που κάνει μία 40άρα, αλλά δεν μπορεί μία 20χρονη

written by Κατερίνα Μαντά

Πλέον απομακρύνομαι από τα 40 και πλησιάζω τα 45 με γοργους ρυθμούς. Και μπορώ να πω με σιγουριά ότι μετά τα 30, κάθε χρονιά είναι και καλύτερη. Δεν αναφέρομαι στα οικονομικά μου, γιατί αυτά είναι σε μία “κατάσταση αστάθειας”, αλλά από άποψη αυτοπεποίθησης και δυνατότητας εξέλιξης… ναι, εκεί τα πάμε θαυμάσια!

Δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ανασφάλειες ή κακές στιγμές, αλλά υπάρχουν πράγματα που πλέον τα απολαμβάνουμε περισσότερο! Παλαιότερα υποστήριζα (και το πιστεύω ακόμα) ότι τα 40 είναι τα νέα 30. Κι αντίστοιχα τα 30 είναι τα νέα 20… Καθώς μπορείς να κάνεις τα ίδια πράγματα, τις ίδιες βλακείες, αλλά πιο συνειδητά, καθώς ξέρεις το αποτέλεσμα…και δεν τα κάνεις από περιέργεια, αλλά γιατί τα θέλεις και ξέρεις να ζήσεις…

Όμως ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα αυτό το φανταστικό άρθρο σχετικά με τα 40 πράγματα που μπορεί να κάνει μία 40αρα, ενώ δεν μπορεί να τα κάνει μία 20χρονη… Και ούσα πλέον στην μέση της δεκαετίας των 40s, έχω πλέον την εμπειρία να τα επιβεβαιώσω!

30 πράγματα που είναι στην καθημερινότητα μιας 40χρονης


1. Να μαγειρέψει ένα αξιοπρεπές γεύμα.
2. Να ξέρει να φτιάξει περισσότερα από ένα είδος καφέ.
3. Να λέει πάντα την αλήθεια, κι ας πονάει…
4. Να μείνει σπίτι την παραμονή πρωτοχρονιάς.
5. Να πληρώσει μόνη της τους λογαριασμούς της.
6. Να βγει έξω αμακιγιάριστη, χωρίς makeup.
7. Να πάει στον γυναικολόγο χωρίς να ντρέπεται.
8. Να πάει σε ψυχολόγο χωρίς να ντρέπεται.
9. Να μιλήσει σε άγνωστο κοινό.
10. Να ξέρει να αναγνωρίζει και να αγοράζει καλό κρασί.


11. Να αντιμετωπίσει έναν χωρισμό.
12. Να είναι χαρούμενη και να μην ζηλεύει τους άλλους.
13. Να αγνοεί τις τάσεις τις μόδας και να αδιαφορεί γι αυτές. Επιλέγει να βάλει τα ρούχα που ξέρει ότι της ταιριάζουν.
14. Να αγνοεί τις Kardashians, τη Rihanna και κάθε celebrity της ημέρας…
15. Να αγνοεί τα κακεντρεχή σχόλια.
16. Να αδιαφορεί και να αγνοεί τον πρώην της.
17. Να στηρίζει και να υποστηρίζει τον εαυτό της.
18. Να στηρίζει και να υποστηρίζει αυτούς που αγαπά.
19. Να κάθεται σε μία συναυλία….
20. Να παίρνει ταξί αντί να επιμένει ότι είναι οκ για να οδηγήσει.


21. Να σταματήσει να ανησυχεί αν την βρίσκουν οι άλλοι όμορφη
22. Να κάνει focus σε έναν έξυπνο άνδρα και όχι σε ένα όμορφο αγόρι.
23. Να είναι η ηρωίδα των παιδιών της και να είναι περήφανη γι’ αυτά.
24. Να δείξει την πραγματική της ομορφιά, χωρίς να χρειάζεται τόνους μακιγιάζ.
25. Να αποφεύγει τα δράματα και να μην είναι drama queen.
26. Να διώχνει κάθε “τοξική” φίλη ή σύντροφο από τη ζωή της.
27. Να αποφύγει το γυμναστήριο και να κάνει βόλτες στην πόλη, απολαμβάνοντάς το!
28. Να σταματήσει να προσπαθεί να είναι τέλεια…
29. Να έχει μάθει να σέβεται τον εαυτό της και να μην συμβιβάζεται με κάτι λιγότερο από αυτό που της αξίζει!

Και τελευταίο: “Να ξέρει ότι τα καλύτερα έρχονται!!!!”

07/01/2021 0 comment
7 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Hello 2021…2020 is way away!

written by Ρία Σπύρου

Η αλήθεια είναι πως 2020 δεν θα μου λείψει πραγματικά! Από την άλλη πλευρά έχω να ομολογήσω πως υπάρχουν τόσες έντονες στιγμές, που καμιά άλλη χρονιά της ζωής μου δεν με προβλημάτισε ή δεν με έκανε να σκεφτώ περισσότερο από αυτή. Οι ημέρες της καραντίνας και η απουσία των κοντινών μας ανθρώπων… Η ανησυχία για το μέλλον, για τα παιδιά, για τους ηλικιωμένους. Το απέραντο κενό και η συγκρατημένη αισιοδοξία που κάνουν συνεχώς τραμπάλα με τα συναισθήματα μας. Παρόλα αυτά όμως μέσα από αυτή την δυσκολία και τη στενάχωρη κατάσταση, συνειδητοποίησα πως οι σχέσεις  είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μας και αρκετές φορές τις προσπερνάμε και τις τοποθετούμε σε δεύτερο ρόλο λόγω προτεραιοτήτων ή έλλειψης χρόνου. Οι σχέσεις με τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τον σύντροφο μας ή τα παιδιά μας.

Επίγνωση…

 Πόσο χρόνο αφιερώσαμε σε εκείνους που αγαπάμε; Τι είναι πιο σημαντικό για εκείνους; Ακούμε πραγματικά τα θέλω μας; Πετύχατε τους στόχους που είχατε βάλει για το 2020; Τι είναι αυτό που επιθυμείτε για την νέα χρονιά; Το 2020ήταν μια χρονιά που μας άφησε γλυκόπικρες αναμνήσεις αλλά και σκέψεις που διευρύναμε για να τις χρωματίσουμε ξανά από την αρχή με καλύτερα εργαλεία. Ένα σημαντικόtipγια την νέα χρονιά..

Ο Ρομαντισμός στην ζωή μας

Η ειλικρίνεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και ιδίως τον εαυτό μας. Μήπως το 2021 ξεκινήσει λίγο πιο ρομαντικά στις σχέσεις μας; Μήπως να θυμηθούμε σε αργή κίνηση πως ήταν οι σχέσεις μας λίγο παλαιότερα; Μία νότα νοσταλγίας σίγουρα θα μας πιάσει, διότι φέτος  αλήθεια είναι πως οι σχέσεις «πάτησαν» απότομα φρένο και κάποιες χρειάζονται να ανασυγκροτηθούν με ένα διαφορετικό τρόπο, κάποιες σταμάτησαν και άλλες έχουν μείνει στάσιμες.  Ένα φρένο στην ταχύτητα χρειαζόταν εδώ και πολύ καιρό, αφού θεωρούσαμε πως το να τρέχεις όλη μέρα και να χάνεις κάθε ανθρώπινη επαφή στην καθημερινότητα σου ήταν άκρως φυσιολογικό. Ας προσπαθήσουμε φέτος να μοιραζόμαστε στιγμές τρυφερές με τους αγαπημένους μας ώστε να τις θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη. Ο ρομαντισμός είναι μια νότα χαρούμενη ή μια αίσθηση γλυκιά που σε γεμίζει με πολύμορφα συναισθήματα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι η βραδύτητα. Ας δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να επιλέγει αυτό που θέλει κάθε φορά με όσο χρόνο χρειάζεται, χωρίς να βιαζόμαστε να φύγουμε είτε για να προλάβουμε κάτι άλλο συγχρόνως είτε γιατί πολύ απλά θέλουμε να καταφέρουμε τα πάντα με την συνέπεια να μην αισθανόμαστε την μοναδικότητα της στιγμής.

Ας  αφήσουμε πίσω τον χρόνο και ας μένουμε με διάρκεια στην κάθε στιγμή μέχρι να νιώθουμε πως είμαστε ικανοποιημένοι και ότι έχουμε ανάγκη να κάνουμε το επόμενο βήμα φυσικά. Ας αισθανθούμε μοναδικοί και ξεχωριστοί για αυτόν τον χρόνο χωρίς βιασύνη. Είναι το μόνο που αξίζει.

Stay still, stay there and breathe…

Είθε να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι την καινούργια χρονιά με υγεία και γαλήνη.

Photo credits: @kate_gliz / unsplash

03/01/2021 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

2020 στο καλό να πας… και να μη μας γράφεις!

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Προτού συνεχίσω, να ξεκαθαρίσω κάτι. Δε θα υποκριθώ πως “όλα πήγαν καλώς” αυτή τη χρονιά. Για σχεδόν κανέναν δεν “πήγαν καλώς”.

               Παλεύοντας όλο το χρόνο με έναν αόρατο εχθρό, ένας χείμαρρος έπνιγε τον καθέναν από εμάς. Όποια λέξη κι αν διάλεγε κανείς – “φόβος”, “πένθος”, “αγωνία” ή “οργή” – η ορμή του ήταν ίδια για όλους.

               Όπως όλοι μας έτσι κι εγώ ένιωσα στερήσεις. Θα το πω: ευτυχώς όχι σε επίπεδο υγείας, τουλάχιστον όχι σωματικής. Αλλά η “απαγόρευση” της αγκαλιάς, του φιλιού, του “ήρθα να σας δω” μου έκατσαν βαριά. Δεν ήταν λίγες φορές που είπα μέσα μου “δεν το αντέχω άλλο αυτό”.

               Guess what, 2020… Σε νίκησα κι εσένα! Και γελάω απολαμβάνοντας τη νίκη μου! Τι, δεν το διαπιστώνεις πάν από τη μάσκα μου;

               Όσες φορές πήγα να ξεστομίσω “δεν το αντέχω άλλο αυτό” άλλες τόσες φώναξα “όχι, ρε, δε θα με νικήσεις εσύ” –μετά το “ρε” έβαζα  και τη διαχρονική βρισιά του Samuel L. Jackson! Και στάθηκα όρθια. Και είχα ανοιχτά τα αυτιά μου για να ακούω τις αγωνίες των γύρω μου. Και φρόντισα να είμαι κοντά στους ανθρώπους που αγαπώ, έστω κι από απόσταση, χωρίς να μπορώ για την ώρα να ανοίξω, εκτός από τα αυτιά μου, και τα χέρια μου για μία αγκαλιά.

               Οπότε, δε θα είμαι αχάριστη. Ήμουν τυχερή φέτος.

               Ήμουν τυχερή γιατί όσοι αγαπώ είναι καλά στην υγεία τους.

               Ήμουν τυχερή γιατί μπορούσα να έχω μία ιδέα καθημερινότητας όταν άλλοι λαχταρούσαν να επιστρέψουν στη δουλειά τους και πάλι.

               Ήμουν τυχερή γιατί όταν τα πράγματα ηρέμησαν, κατάφερα να κάνω ένα ταξίδι που λαχταρούσα και να ανατρέχω σε στιγμές ευτυχίας ακόμη κι αυτήν την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές.

               Ήμουν τυχερή γιατί συνειδητοποίησα πως είμαι πιο δυνατή από όσο νομίζω – και θέλω να νομίζω πως το απέδειξα.

               Το να νιώσεις αδύναμος κάποια στιγμή είναι ανθρώπινο. Και κανείς δε μπορεί να σε καταδικάσει για αυτό. Αν, όμως, πιστεύεις πως αυτό το χρόνο τον αποχαιρετάς με έναν “χαιρετισμό” και ένα “Checkmate, m°!#3rf#[email protected]!”τότε είσαι κι εσύ τυχερός.

               Αφήνοντας πίσω μας αυτό το χρόνο, κοιτάω πίσω και βλέπω πως… τα είχα όλα. Και κυρίως είχα την αγάπη της οικογένειάς μου, μιας οικογένειας που με δάκρυα χαράς στα μάτια βλέπω πως αυτή σταδιακά μεγαλώνει.

               Σε ευχαριστώ, λοιπόν, 2020, που με έκανες ακόμη πιο πεισματάρα! Δε θα σε απογοητεύσω! Μοίρα, τα λέμε το 2021 με νέες ελπίδες και νέα όνειρα!

               Καλή χρονιά σε όλους σας, με Υγεία, Τύχη και τόση Αγάπη όση είχα την Ευλογία να λάβω εγώ και φέτος! Εύχομαι η Νέα Χρονιά να μας βρει Αγκαλιασμένους σφιχτά και με τις μάσκες να πιάνουν σκώρους από την αχρηστία!

            Y.Γ.: Ευχαριστώ κι εσάς, φίλοι του The K-Magazine που και φέτος, έστω και με όλες τις δυσκολίες, μου κάνατε συντροφιά και με τιμήσατε με το χρόνο σας για τις γραμμές μου! Κι ευχαριστώ την ομάδα του The K-Magazine και βεβαίως τη “μαμά” του, την Κατερίνα (Μαντά) που για άλλη μία φορά με εμπιστεύθηκε στο μεγάλωμα του “παιδιού” της!

Photo credits: @chaurasia / unsplash

31/12/2020 0 comment
2 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

7 πράγματα που το lock down μας έμαθε να εκτιμούμε

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Δε χρειάζεστε εμένα να σας πω πως οι ζωές μας έχουν αλλάξει σχεδόν ριζικά από την ώρα που ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία. Και δε θα αμφισβητήσω πως τα μέτρα προστασίας, (ιδίως εκείνο της ΦΥΣΙΚΗΣ* αποστασιοποίησης) είναι εκείνα που θα διατηρήσουν ασφαλείς εμάς και τους ανθρώπους που αγαπάμε. Ο καιρός περνάει, όμως, και πλέον είναι ορατό το τίμημα που πολλοί πληρώνουν, αρχικά εξαιτίας της αναγκαστικής απομόνωσης.

               Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό πλάσμα. Είναι εξοικειωμένος με την αλληλεπίδραση με άλλα άτομα και όλη αυτή η κατάσταση είναι ενάντια στη φύση του. Κι αν ρωτήσεις κάποιον σήμερα τι του λείπει αυτή τη στιγμή, θα σου αναφέρει κάτι πολύ απλό… Τη διαδρομή πηγαίνοντας τα παιδιά του στο σχολείο ή το να βγει μετά τη δουλειά με μία συντροφιά συνεργατών για φαγητό.

               Ας κάνουμε, λοιπόν μία διαφορετική λίστα: όλα όσα μας λείπουν αυτήν τη στιγμή και που θα πράξουμε αμέσως μόλις τελειώσει αυτή η περιπέτεια:

Η έξοδος για φαγητό και ποτό – ή έστω για έναν καφέ

               Το Κυριακάτικο brunch ή ένα οικογενειακό τραπέζι στο αγαπημένο μας εστιατόριο ήταν μέχρι το Μάρτιο καθιερωμένο για πολλούς. Εξυπακούεται πως ένα σπιτικό γεύμα που έχει ετοιμαστεί με αγάπη αποπνέει μία εσωτερική γαλήνη… Όμως η αλήθεια είναι πως μας έλειψε να μαζευτούμε σε ένα τραπέζι με φαγητά από επαγγελματίες σεφ – ακόμη κι αν το μόνο που θα γιορτάζουμε είναι πως είμαστε απλά μαζί! Και βέβαια το ίδιο ισχύει για μία μπύρα μετά τη δουλειά ή ένα coffee date με τους φίλους μας!

               Οι αγκαλιές

               Από προσωπική πείρα θα σας πω πως είναι κάτι που με ενοχλεί ιδιαίτερα: η έλλειψη της επαφής. Η αγκαλιά κι ένα φιλί είναι τα πιο ηχηρά μηνύματα αγάπης που μπορεί κανείς να στείλει κι όμως… Είναι από τα πρώτα που μας “έκοψαν μαχαίρι”. Να είστε σίγουροι πως μόλις σταματήσουμε να φοβόμαστε, τα χέρια μας θα είναι συνεχώς ανοιχτά για μεγάλες και σφιχτές αγκαλιές.

@anestislove/ unsplash

               Το “παρών” σε αθλητικές διοργανώσεις

               ΟΚ, ίσως όχι για το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, αν ρωτάτε εμένα! Αλλά το να παρευρεθεί κάποιος με την παρέα του σε ένα σημαντικό αγώνα ή ακόμη και σε αυτό των παιδιών του προσέφερε μέχρι τώρα μία διαφυγή από την “βαρετή” καθημερινότητα… Αλλά και μία εναλλακτική κοινωνική συναναστροφή. Θα δείτε με πόση λαχτάρα θα πηγαίνουμε να στηρίξουμε την “παιχτούρα” της οικογένειας – ακόμη κι αν είναι το κυριακάτικο ρεπό μας!

               Το γυμναστήριο

               Καλή κι η γυμναστική στο σπίτι, δε λέω. Στο κάτω κάτω ακόμη κι οι γυμναστές έχουν εναρμονιστεί με τις συνθήκες και πλέον προσφέρουν τις υπηρεσίες των sessions σε κατατοπιστικά βίντεο και διαδικτυακά μαθήματα. Η φυσική παρουσία, όμως, στο γυμναστήριο, ειδικά αν μιλάμε για προπονήσεις που γίνονται σε groups όπως pilates ή χωρό…Ήταν κι αυτή μία καλή ευκαιρία να γνωριστείς και να συναναστραφείς με κόσμο. Να δεις που το “δεν πάω γυμναστήριο σήμερα, βαριέμαι” θα εξαφανιστεί από την ορολογία πολλών!

               Η δουλειά και το σχολείο

               Δε σας κρύβω πως νιώθω τυχερή που μπορώ να πηγαίνω ακόμη στην εργασία μου, έστω και με το χαρτί μετακίνησης συνεχώς στην τσάντα μου. Θα ήθελα να είναι κι άλλοι εξίσου τυχεροί με μένα. Ακόμη κι αν κάποιος ξυπνούσε το πρωί και ο καιρός τον ενέπνεε περισσότερο για χουχούλιασμα παρά για δουλειά… Σήμερα αν του έλεγε κάποιος να πάει άμεσα στην εργασία του θα το έκανε “πετώντας” μόνο και μόνο για να βρεθεί ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους. Και βέβαια, το κλειστό σχολείο για τους μαθητές (μικρούς και μεγάλους) είναι από μόνο του πρόκληση, γιατί εκτός από τη συνηθισμένη ρουτίνα τους… Τα παιδιά πλέον στερούνται και την κοινωνική τους επαφή με τους φίλους τους. Είμαι σίγουρη πως όταν ανοίξουν και πάλι στα σχολεία, τα παιδάκια δε θα αναζητούν δικαιολογίες πως “πονάει η κοιλίτσα” για κοπάνα!

               Το να ψωνίζουμε χωρίς άγχος

               Είναι εντελώς διαφορετικό να πηγαίνεις για ψώνια επιλέγοντας με την άνεσή σου όσα χρειάζεσαι. Κι αλλιώς να περπατάς σε διαδρόμους και να βλέπεις άδεια ράφια εξαιτίας του πανικού – ειλικρινά τώρα… Τι το κάνατε μερικοί ΤΟΣΟ χαρτί υγείας;;;

@freestocks/ unsplash

               Μικρές αλλά και μεγάλες στιγμές

               Γενέθλια, γάμοι, reunions… αλλιώς τα φανταζόμασταν κι αλλιώς προέκυψαν. Στιγμές που έτσι κι αλλιώς μένουν ανεξίτηλες στο νου μας φέτος δυστυχώς θα γίνουν τέτοιες για διαφορετικούς λόγους. Το καλό, όμως, είναι πως κάποιοι κατάφεραν… Εστω κι υπό αυτές τις συνθήκες (και με τη δέουσα προσοχή, πάντα) να έχουν φωτογραφίες από αυτές τις στιγμές όπου βλέπεις μόνο χαμόγελα. Πολύ απλά γιατί η αγάπη που αφιέρωσαν σε αυτήν την “αποστολή” ήταν δυνατή!

               Σαφώς κι η απευθείας επαφή έχει άλλη γλύκα! Όμως και πάλι μπορούμε να παραμείνουμε πιστοί στις κοινωνικές μας συνήθειες ακόμη και με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Πλατφόρμες όπως το Zoom ή το Skype μπορούν να γίνουν ισχυροί δίαυλοι προκειμένου να απολαύσουμε ένα virtual drink date με την παρέα μας. Ή να χαρίσουμε ευχές στους αγαπημένους μας. Και βέβαια, κανείς δε μας απαγορεύει να βγούμε για μία σύντομη βόλτα – ακόμη και η θέα άλλων ανθρώπων γύρω μας είναι καταλυτική…

               *Και κάπου εδώ θα εξηγήσω τον αστερίσκο που είδατε παραπάνω…

               Ακουώ και διαβάζω συνεχώς για την ανάγκη της κοινωνικής αποστασιοποίησης aka social distancing. Όμως ο σκοπός δεν είναι να χάσουμε την επαφή μας με τους ανθρώπους γύρω μας. Η έλλειψη κοινωνικότητας, έστω και με ένα τηλεφώνημα ή μία κλήση video είναι εκείνη που θα μας κάνει να αισθανθούμε μπροστά σε αδιέξοδο. Γι’ αυτό κι αποφάσισα εδώ και καιρό να χρησιμοποιώ (για την ώρα) τον όρο “φυσική αποστασιοποίηση”. Στο κάτω κάτω, μας συνιστούν να είναι τα σώματά μας σε απόσταση δύο μέτρων… Οι ψυχούλες μας και τα αισθήματά μας σε αποστάσεις ετών φωτός!

Photo credits: @katetrifo/ unsplash

14/12/2020 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
FASHIONΑΠΟΨΕΙΣ

The K-magazine’s Editors : To αγαπημένο μας summer style inspiration

written by The K-magazine

Επισήμως καλοκαίρι. Η αγαπημένη εποχή μικρών και μεγάλων ήρθε, για να μας αλλάξει την διάθεση και να μας “βγάλει έξω!” Μετά από μια δύσκολη περίοδο που περάσαμε, το ενδιαφέρον όλων, είναι γύρω από τις πρώτες εξορμήσεις που τόσο έχουμε ανάγκη. Και φυσικά όλες ψάχνουμε να βρούμε και να αγοράσουμε κομμάτια από τις νέες κολεξιόν για να ανανεώσουν το look μας. Έτσι, εμείς, τα κορίτσια του The K-magazine, μοιραζόμαστε μαζί σας το summer style inspiration που θα υιοθετήσουμε αυτό το καλοκαίρι.

Τόνια Παπαμιχαλόπουλου: Μάσκα και casual διάθεση

Αυτό το ”διαφορετικό” καλοκαίρι εκτός από τη μάσκα που πρέπει να φοράω σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, θα επιλέξω ένα πιο σπορ και κομψό συγχρόνως στιλ για τους επόμενους ζεστούς μήνες. Εμπνέομαι από την Patricia Manfield και από το ροζ look που επέλεξε πριν λίγες μέρες, μιας και συνδυάζει το κομψό και το casual στοιχείο με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Οι άνετες και μίνιμαλ γραμμές, οι παστέλ αποχρώσεις και τα chunky sneakers, σίγουρα θα γίνουν τα αγαπημένα μου must-have για το καλοκαίρι!

@PatriciaManfield

Αντιγόνη Αδαμοπούλου: Με το θαλασσινό αεράκι συντροφιά…

          Αν είναι κάτι που δεν αλλάζω σχεδόν με τίποτα το καλοκαίρι στο στυλ μου είναι τα φορέματα. Ειδικά όταν θυμίζουν θάλασσα. Για μένα θα έλεγα πως το signature summer look μου θα αποτελείται από ένα γαλάζιο φόρεμα (όπως αυτό το μακρύ Celestino που με συντροφεύει για τρίτο καλοκαίρι τώρα). Το συνδυάζω με ένα ζευγάρι άνετα σανδάλια για τον καφέ ή το γεύμα εκεί που σκάει το κύμα ή τις κομψές Migato πλατφόρμες μου για να γίνει πιο βραδινό το outfit. Αφήνω τα μαλλιά μου να παίρνουν τη φυσική τους φόρμα με ελάχιστη παρέμβαση styling και φυσικά στο καλοκαιρινό μου μακιγιάζ… less is more!

Ρία Σπύρου:  Με διάθεση νησιού

 Το μόνο που θυμάμαι όταν έρχεται ο Ιούνιος εδώ και αρκετά χρόνια είναι οι καλοκαιρινές διακοπές που πλησιάζουν με γρήγορο ρυθμό. Ένα τραγούδι που με συντροφεύει και είναι άρρητα συνδεδεμένο με αυτό είναι το «I am so excited» των Pointed Sisters πυροδοτώντας με σε πιο νησί θα πάω διακοπές. Τα τελευταία χρόνια, το νησί που ενθουσιάζομαι και περιμένω με λαχτάρα για να αρχίσει το καλοκαίρι, είναι η Δονούσα. Το μόνο που χρειάζομαι είναι το λάδι monoi, το καπέλο και την πετσέτα μου για να περάσω τις πιο συναρπαστικές στιγμές χαλάρωσης. Ο  Ιούνιος , το καλοκαίρι, το τραγούδι και το νησί…Είναι όλα τόσο κοντά!

Έλενα Τσαρούχη: Λευκό, το απόλυτο χρώμα του καλοκαιριού

Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και φέτος, το λευκό είναι το χρώμα που πρωταγωνιστεί στην ντουλάπα μου. Γι’ αυτό το λόγο, βρήκα το απόλυτο oversized πουκάμισο του Zara που θα προσθέσω στη συλλογή μου για να το συνδυάσω με jean shorts και θα φοράω από το πρωί έως το βράδυ. Η Ισπανίδα blogger Isabel Campos έγινε το απόλυτο inspo μου, φορώντας με το μοναδικό χαλαρό της στυλ, λευκό σύνολο ZARA συνδυάζοντας καφέ mules και μαντήλι στη μέση, αναδεικνύοντας έτσι το μαύρισμα της. Ιδανικό casual chic style για απολαύσεις τα καλοκαιρινά σου cocktails.

04/06/2020 0 comment
2 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

K’S THOUGHTS

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΙΕΣΑΙ…

26/12/2022

Newsletter

instagram

thekmagazine

The K-magazine
ℍ𝕒𝕡𝕡𝕪 𝟚𝟘𝟚𝟛 🥂 Φεύγ ℍ𝕒𝕡𝕡𝕪 𝟚𝟘𝟚𝟛 🥂
Φεύγοντας από μια περίεργη χρονιά με πολλά διαφορετικά συναισθήματα και καταστάσεις, έτοιμοι για ένα 𝟚𝟘𝟚𝟛 που ελπίζουμε να είναι υπέροχο! Σας ευχόμαστε τύχη, αγάπη, υγεία κι ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή!  Μην ξεχνάτε να ζείτε ( κι όχι απλά να δείχνετε) την καλύτερη πλευρά του εαυτού σας! Καλή χρονιά! #happynewyear #happynewyear2023 #happy23 #happynewyearwishes #wishes #2023 #firstdayoftheyear #momandson #happyfamily #familymoments #kiryianni #akakiessparklingrose #akakies #akakieswine #newhotel #newhotelathens #yeshotelsgroup #thinkpositive #positivevibes @artlounge_restaurant
𝕀𝕥'𝕤 𝕥𝕚𝕞𝕖 𝕥𝕠 𝕔𝕖𝕝𝕖𝕓𝕣𝕒𝕥𝕖! 🥂 Και ο καλύτερος τρόπος για να γιορτάσεις είναι να απολαμβάνεις με αγαπημένους ανθρώπους τις στιγμές που έζησες και τις στιγμές που θα ζήσεις! Ανακάλυψε την @champagnepommery που σου ταιριάζει και βάλε τους στόχους για το νέο έτος! #champagnecelebration #champagne #pommery #pommerychampagne #pommeryexperience #celebration #celebrate #celebratelife #celebratelove #friendship @y_panagiotou @mkouvelas @theanobpap  @vickpap @my_dudette @kounelly @basdim @its_the_duke_dude @minabirakou @aris.sklavenitis @oinoscent @chrysoulakyriakopoulou 📸 @studio_panoulis @christosdimakeas
Just amazing! Banksy exposition in Florence! #bank Just amazing! Banksy exposition in Florence! #banksy #banksyart #banksyartwork #banksyarchive #banksystreetart #banksyflorence
Christmas Day in Florence! #christmas #christmasda Christmas Day in Florence! #christmas #christmasday #florence #florenceitaly #firenze #firenzetoday #firenzegram #firenze🇮🇹 #italy #italytravel #travel #travelgram #travelblogger #travelvibes #pontevecchio
𝕀𝕥'𝕤 𝕥𝕚𝕞𝕖 𝕗𝕠𝕣 ℂ𝕙𝕣𝕚𝕤𝕥𝕞𝕒𝕤  𝕤𝕙𝕠𝕡𝕡𝕚𝕟𝕘 🎄🎄🎄
Αν δεν πάμε τώρα για ψώνια, πότε θα πάμε; Στα @notosofficial  στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη μας περιμένουν γθα τις χριστουγεννιάτικες αγορές μας για τους αγαπημένους μας. Εμείς , στο site σας προτείνουμε τις δικές μας προτάσεις δώρων…
𝔸𝕝𝕝 𝕥𝕙𝕚𝕟𝕘𝕤 (𝕗𝕠𝕣 𝕒 𝕎𝕠𝕟𝕕𝕖𝕣𝕗𝕦𝕝) ℂ𝕙𝕣𝕚𝕤𝕥𝕞𝕒𝕤 #allthingsxmas #notos #notosofficial #shopping #christmas #christmasshopping #christmastime #christmasspirit #gift #giftsforher #giftsforhim #giftsforfriends #presents #presents🎁 #christmaspresent #christmasgift #christmasgifts 
📸 : @xanthinakis
Girl’s talk… at the #fondazione for @georgios Girl’s talk… at the #fondazione  for @georgioscarabellas book presentation #gtc50 #girlstalk #nightout #athens #greece #greecestagram #library #antiques with @aimiliapapathanasopoulou 📸 by @vanita_tsampa
"𝕃𝕒 𝕧𝕚𝕖 𝕖𝕤𝕥 𝕓𝕖𝕝𝕝𝕖" 𝟙𝟘 𝕪𝕖𝕒𝕣𝕤 𝕔𝕖𝕝𝕖𝕓𝕣𝕒𝕥𝕚𝕠𝕟 
Μια λαμπερή εκδήλωση της @lancomeofficial για τα 10 χρόνια του iconic αρώματος 𝕃𝕒 𝕧𝕚𝕖 𝕖𝕤𝕥 𝕓𝕖𝕝𝕝𝕖 με πρέσβειρα την μοναδική @juliaroberts , στο @mygoldenhall !!!
𝕋𝕙𝕒𝕟𝕜 𝕪𝕠𝕦 @anthings  @anastasia_kyritsi @ioanna_fatourou για την υπέροχη βραδιά! #lancome #lancôme #lavieestbelle #parfum #perfume #10yearslavieestbelle #celebration #party #partytime #beauty #beautycommunity
The iconic 𝔹𝕣𝕦𝕟𝕔𝕙 in @beefbar_a The iconic 𝔹𝕣𝕦𝕟𝕔𝕙  in @beefbar_athens is back! 🥐🥯🥨🍳🥞🍮☕️
Ο Οκτώβριος ξεκίνησε με τις καλύτερες συνθήκες…δοκιμάζοντας μερικά πιάτα από το 𝕄𝕖𝕟𝕦 με φίλους στο πιο ωραίο σημείο της Αθηναϊκής Ριβιερας, στο @fsathens ! 𝕋𝕙𝕒𝕟𝕜 𝕪𝕠𝕦 @davlas_pr & @elia_kentrota !
#brunch #sundaybrunch #sundaybrunchday #fourseasons #fourseasonshotel #fourseasonsathens #fourseasonsastirpalace #friends #friendsandfamily #familybrunch #travelgram #foodphotography #foodstagram #athensriviera
Σήμερα ταξιδέψαμε στην ιστορία της @shiseido που φέτος γιορτάζει 150 χρόνια παρουσίας στον κόσμο της ομορφιάς! Maquillage, αντηλιακά,κρέμες και serums,αρώματα… Ένα brand που καλύπτει όλες τις ανάγκες της γυναίκας!  Πάντα με βασική  αρχή  κι αξία τον σεβασμό προς την φύση και τον άνθρωπο! #shiseido #shiseido150anniversary #cosmetics #maquillage #serum #pressevent #beauty #beautyaddict #beautyobsessed #beautyproducts #shiseidogreece #shiseidomakeup #shiseidoskincare #shiseidosuncare #shiseidoginzatokyo #shiseidooriginal #acropolis #acropolisview #athens #athensgreece #athensvibe #travel #travelphotography #travelgreece #skincare #beautygram #beautytips @shiseido @kat_hanzo @korinakourakou @vangelisthodos 📸 @fayscontrol
Load More... Follow on Instagram

Κατηγορίες

  • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • SEX
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

VIDEOS

Follow Us

Facebook
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Youtube
  • Email
Footer Logo
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ

@2016 - the K-magazine. All Right Reserved. Powered by ESEWEBPRO


Back To Top
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..Αποδοχή Read More
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT