Από τη στιγμή που ξέσπασαν οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική, φορείς, σύλλογοι, αλλά κυρίως απλοί πολίτες κινητοποιήθηκαν προκειμένου να ανακουφίσουν τους ανθρώπους που μετρούν πληγές. Από τις πρώτες ώρες έχουν συγκεντρωθεί τρόφιμα κι είδη πρώτης ανάγκης τα οποία αναμφίβολα θα πιάσουν τόπο. Όμως η αιμοδοσία είναι η υπέρτατη πράξη αλληλεγγύης αυτές τις στιγμές και το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς για να βοηθήσει.
Πρόκειται για μία διαδικασία απλή και σύντομη. Στο νοσοκομείο ή στη μονάδα αιμοδοσίας της περιοχής μας, μας ζητείται να συμπληρώσουμε ένα ερωτηματολόγιο αναφορικά με το ιατρικό ιστορικό μας. Εξυπακούεται πως στο συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο απαντάμε με ΑΠΟΛΥΤΗ ειλικρίνεια, γιατί από αυτή μας την κίνηση εξαρτώνται περίπου τρεις ζωές, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας. Οπότε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως προχωράμε στην αιμοδοσία με πλήρη επίγνωση της κατάστασης κι όχι υπό πίεση – σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ προτιμότερο να βρούμε έναν άλλον τρόπο να συνδράμουμε. Στη συνέχεια γίνεται μία σύντομη κλινική εξέταση των σφίξεων και της αρτηριακής πίεσης, καθώς και της αιμοσφαιρίνης. Εφόσον έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία και το προσωπικό κρίνει πως πληρούμε τα κριτήρια για αιμοδοσία, η διαδικασία προχωράει.
Καθισμένοι στην ειδική καρέκλα της αίθουσας αιμοδοσίας, ξεκινάμε να δίνουμε αίμα με την αίσθηση ενός σύντομου τσιμπήματος. Εμείς δεν έχουμε παρά να μείνουμε ήρεμοι και χαλαροί για δέκα λεπτά, στη διάρκεια των οποίων δίνουμε 450 ml αίματος. Όταν ολοκληρωθεί η αιμοδοσία, το προσωπικό παρέχει πορτοκαλάδα κι αλμυρά σνακ, όπως φρυγανιές, προκειμένου να επανέλθει η αρτηριακή πίεση. Σε περίπτωση που αισθανθούμε ζάλη δε χρειάζεται να πανικοβληθούμε, αλλά ενημερώνουμε το προσωπικό που είναι δίπλα μας σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Μπορούμε να αποχωρήσουμε εφόσον νιώθουμε πως αισθανόμαστε εντελώς καλά (αφότου πρώτα ενημερωθούμε για το τι πρέπει να αποφύγουμε και τι μπορούμε να κάνουμε σε περίπτωση ζάλης μέσα στη μέρα ή αν ματώσει ο επίδεσμος) και φροντίζουμε να ενυδατωθούμε αρκετά για να αναπληρωθεί ο όγκος του αίματος που δώσαμε. Μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες, θα αναπληρωθεί η ποσότητα του πλάσματος στο αίμα (το πλάσμα είναι εκείνο που δίνει στο αίμα τη ρευστή του μορφή), τα ερυθρά αιμοσφαίρια θα αναπληρωθούν σε διάστημα τριών έως τεσσάρων ημερών,, ενώ ο σίδηρος του αίματος επανέρχεται στα φυσιολογικά του επίπεδα σε έξι έως οκτώ εβδομάδες. Εφόσον το επιθυμούμε μπορούμε να ξαναδώσουμε αίμα έπειτα από τρεις μήνες από την προηγούμενη αιμοδοσία.
Οι ανάγκες για αίμα στη χώρα μας είναι δυστυχώς αντιστρόφως ανάλογες με τους εθελοντές αιμοδότες, υπολογίζοντας πως με τις ανάγκες αυτές να ανέρχονται σε 650.000 μονάδες αίματος ετησίως Είναι όμως στιγμές όπως αυτές που ζούμε όλοι μας, είτε ζούμε στην Αττική είτε όχι, όπου μπορούμε να αποδείξουμε πως αυτά τα δέκα λεπτά κι αυτά τα 450ml για εκείνους που τα έχουν ανάγκη είναι κάτι παραπάνω από μία φιάλη αίμα – είναι μία μεγάλη αγκαλιά υποστήριξης.
Από εκεί και πέρα δεν έχουμε παρά να επικοινωνήσουμε με τις Μονάδες Αιμοδοσίας της περιοχής μας και να πάρουμε τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να μάθουμε τις ανάγκες που υπάρχουν αυτές τις ώρες.
Υ.Γ. Αφορμή για αυτό το άρθρο, πέρα από τις ανάγκες των ημερών μας, είναι ο συμμαθητής και φίλος, Γιώργος Μ. που πριν δύο μήνες -γνωρίζοντας ότι είναι αιμοδότης- του ζήτησα να δώσει αίμα άμεσα για τη μητέρα μιας φίλης μου που χρειαζόταν επειγόντως αίμα για μια πάρα πολύ σοβαρή επέμβαση. Ο Γιώργος στις επόμενες 3 τρεις ώρες είχε σπεύσει και είχε δώσει αίμα. Και δεν είναι μόνο ο Γιώργος, είναι και ο Μιχαήλ και η Μυρτώ και ο Άγγελος που κατά διαστήματα πηγαίνουν και δίνουν αίμα…και χωρίς να υπάρχει άμεση ανάγκη! Τους ευχαριστούμε… (K.M)