από την Ελένη Καρποντίνη-δημοσιογράφο
Είναι ωραίο να γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους. Έτσι κι εγώ μια μέρα εκεί που απολάμβανα τον καφέ μου στην κηφισιά βλέπω έναν μελαχρινό, γοητευτικό άντρα, να τρώει μια σοκολάτα αμυγδάλου και να έχει μία σιγουριά στο περπάτημα του. Η αλήθεια είναι ότι την ματιά, μου την έκλεψε η σοκολάτα καθότι λιγούρα και μετά η αυτοπεποίθηση του που ήταν εμφανής από τον τρόπο που περπατούσε και στεκόταν μέσα στο cafe . Όπως θα έλεγε και μία κοριτσοπαρέα “ να ένας ωραίος γκόμενος”.
Η κουβέντα πιάστηκε προσφέροντας σοκολάτα. Αυτά είναι, άλλοι χρησιμοποιούν το σκύλο τους ή ζητάνε αναπτήρα ή κερνάνε σφηνάκι κι αυτός με την σοκολάτα του. Εννοείται ότι έφαγα όχι ένα αλλά 3 κομμάτια σοκολάτας. Η απορία μου ήταν γιατί προτίμησε να πάει στο περίπτερο να πάρει κάτι γλυκό να φάει κι όχι να παραγγείλει από το μαγαζί. Η απάντηση που μου έδωσε ήταν ότι είναι από τα λίγα πράγματα που του λείπουν τα τελευταία χρόνια που ζει στην Αμερική.
Όταν το άκουσα αυτό, τα ματάκια μου έκαναν σαν τα φρουτάκια του καζίνο. Ήθελα να μάθω τα πάντα! Γιατί έφυγε, τι δουλειά κάνει εκεί γιατί τα παράτησε όλα εδώ, πως είναι η ζωή του εκεί;! Μου τα είπε όλα γρήγορα κι απλά. Η ζωή του είχε πολύ ενδιαφέρον γιατί κάθε φορά που έφτανε στο pick της καριέρας του, τα παράταγε όλα και έκανε ένα νέο ξεκίνημα και πάντα τα κατάφερνε.
Όταν ήρθε η σειρά του να ρωτήσει για μένα δεν έκανε τις ερωτήσεις που πίστευα ότι θα έκανε. Δηλαδή τι δουλειά κάνω, πόσο χρονών είμαι κι όλες τις άλλες κλασσικές ερωτήσεις. Αυτό μου με ρώτησε ήταν αν έχω κάνει πολλές αταξίες στη ζωή μου. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι εννοούσε και μου επανέλαβε την ερώτηση λέγοντας μου, ότι φαίνομαι αρκετά ευχάριστη και ζωηρή και υποθέτει ότι όταν ήμουν μικρή πρέπει να είχα κάνει πολλές σκανδαλιές.
Σάστισα λίγο αλλά του απάντησα πως ναι, όταν ήμουν μικρή ήμουν πολύ ζωηρή. “Και τώρα?” με ρωτάει. “Και τώρα τι?” του απαντάω. “Τώρα έχεις σταματήσει να κάνεις σκανδαλιές?” με ξανά ρωτάει. “Ε ναι, τώρα μεγάλωσα.” του λέω. “Κακώς” μου λέει.
Εκεί πάλι σάστισα και τον κοίταξα με απορία. Χαμογέλασε και μου είπε “πότε να μην σταματήσεις να κάνεις σκανδαλιές στη ζωή σου γιατί αυτές θα έχεις να θυμάσαι για μία ζωή. Αυτές οι στιγμές θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη σου κι όταν θα κάθεται το παιδί σου στα πόδια σου και θα σε ρωτάει «μαμά το έχεις κάνει ποτέ εσύ αυτό…?» εσύ μου λέει θα του απαντάς «όχι παιδί μου» λέγοντας του ψέματα γιατί όντως δεν πρέπει να το κάνει αλλά εσένα θα σε προδίδει ένα μειδίαμα που θα σκάει στα χείλη σου και θα σε ταξιδεύει σε εκείνες τις στιγμές.”
Άραγε και ποιος δεν έχει αναπολήσει αυτές τις στιγμές και ποιος δεν θα ήθελε να τις ξανακάνει; Ούτως η άλλως μην ξεχνάμε πως η ζωή μας είναι αυτές οι στιγμες.
