Λατρεύω να γυρίζω μέρη στην Αθήνα που δεν είναι πολύ γνωστά ή που και αν είναι, μου διηγούνται μια ιστορία. Αυτή τη φορά έψαχνα σαν κλασικός λιχούδης την πιο ιδιαίτερη τυρόπιτα, προσπαθώντας να ξεφύγω έτσι από τα κλασικά τυροπιτάδικα που θυμάμαι μια ζωή.
Ο δρόμος με έβγαλε στα πάλαι ποτέ προσφυγικά στενά της Νέας Ιωνίας, εκεί που κάθε γωνιά μυρίζει αυτή την γλύκα από τις νεραντζιές, και σε ταξιδεύει σε χρόνια και σε μέρη που μόνο στις παλιές ελληνικές ταινίες έχεις δει. Εκεί, σε αυτά τα στενά βρήκα το πρατήριο “Δήμητρα Γουναρίδη” που ιδρύθηκε το 1945 από έναν Μικρασιάτη πρόσφυγα, τον Τάσο και την γυναίκα του Δήμητρα.
Ο Ηλίας, εγγονός του Τάσου και της Δήμητρας μας είπε πως όλα ξεκίνησαν σε ένα υπόγειο εξασκώντας την τέχνη του φυλλαδόρου . Πλέον το μαγαζί το έχει αναλάβει ο γιος της Δήμητρας ο Γιώργος, μαζί με την γυναίκα του και τον Ηλία.
Αφού η πικρία της Καταστροφής του 1922 τους έφερε εδώ, έχοντας ήδη στην κουλτούρα τους την Ανατολή, το πρώτο πράγμα που ήθελα να δοκιμάσω ήταν μία πικάντικη και αρωματική παστουρμαδόπιτα.
Στην βιτρίνα όμως κυριαρχούσαν μέσα σε ταψιά και οι ιδιαίτερες τρίγωνες τηγανιτές τυρόπιτες με χωριάτικο φύλλο, καθώς και μυκονιατικές πίτες, μανιταρόπιτες, λαχματζούν , πρασόπιτες αλλά και οι πατατόπιτες που ξεχειλίζουν από το έντονο άρωμα του κρεμμυδιού και το άνηθου, όλα με την ίδια τεχνοτροπία της ματσόβεργας.
Παρατηρώντας την ποικιλία δεν έχασα την ευκαιρία να ρωτήσω από που παίρνουν την έμπνευση για την δημιουργία τόσων γεύσεων. Ο ένας παράγοντας είναι επειδή ο Γιώργος Γουναρίδης λατρεύει τα ταξίδια και κάθε φορά που επισκέπτεται ένα μέρος ψάχνει παραδοσιακά προϊόντα και συνταγές. Από εκεί και πέρα τις εξελίσσει, πειραματίζεται και προσπαθεί να βάζει την υπογραφή του σε κάθε τι που κάνει. Ο άλλος παράγοντας είναι πως επειδή η οικογένεια μεγάλωσε δίπλα στις ζύμες και τους πλάστες, έχει το “μικρόβιο” της μαγειρικής, και με κάθε υλικό που βρίσκουν προσπαθούν να βρουν νέους συνδυασμούς και γεύσεις.
Η ποικιλία των γεύσεων καθώς και η τακτική ανανέωση της γκάμας με νέες πίτες, εκτός ότι προσελκύει πολλούς φίλους της γαστρονομίας, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και ένα χτύπημα κατά της οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την ιστορία του συγκεκριμένου μαγαζιού.
Οι πίτες που έχουν περισσότερη ανταπόκριση στον κόσμο είναι αυτές που συνδέουν -κατά την γνώμη μου- την παράδοση με την πρωτοτυπία, δηλαδή πέρα από την κλασική τυρόπιτα,η μελιτζανόπιτα, οι πίτες με σπαράγγια και ντομάτα, οι πίτες με φινόκιο, και η κιμαδόπιτα έχουν την τιμητική τους.
Το πρατήριο της Δήμητρας Γουναρίδη, είναι ίσως ένα μέρος που πέρα από την λαχτάρα για το φαγητό σου δημιουργεί και την περιέργεια για να δεις πως η μικρασιατική και πολίτικη γαστρονομία παντρεύεται με το σήμερα σε μια περιοχή που τιμά ακόμα την ιστορία της.
Περισσότερα για το πρατήριο μπορείτε να δείτε στο: http://www.dimitragounaridi.gr/