Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ επιστρέφει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει το ντοκιμαντέρ της για την προσφυγική κρίση.
Μετά την πρώτη παρουσίαση του ντοκιμαντέρ SeaSorrow στις Κάννες τον περασμένο Μάιο και τα θετικά σχόλια που απέσπασε από κοινό και κριτικούς, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ επιστρέφει στην Ελλάδα, συνοδευόμενη από τον Λόρδο Άλφρεντ Νταμπς (Lord Alfred Dubs), στο πλαίσιο του 23ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας για μια μοναδική προβολή.
Σε μια βραδιά με ιδιαίτερο συμβολισμό, το Sea Sorrow θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017, στις 8:00 μ.μ.
Τη βραδιά θα προλογίσει η Μιμή Ντενίση και την προβολή του ντοκιμαντέρ θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και τους: Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Λόρδο Άλφρεντ Νταμπς (Εργατικό Κόμμα Μεγ. Βρετανίας, υποστηρικτής Safe Passage), Μιμή Ντενίση, Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και Safe Passage.
Το σύνολο των εσόδων από τα εισιτήρια της προβολής θα ενισχύσει τις ανθρωπιστικές οργανώσεις «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» και «Safe Passage».
Λίγα λόγια για το «Sea Sorrow»:
Το 2015, η φωτογραφία του Αϊλάν, του μικρού αγοριού από τη Συρία που ξεβράστηκε σε μια παραλία της Τουρκίας, προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή για την τραγική μοίρα εκατομμυρίων προσφύγων που εγκαταλείπουν χώρες που σπαράσσονται από τον πόλεμο αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Το γεγονός παρακίνησε τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ, αφοσιωμένη ακτιβίστρια των ανθρώπινων δικαιωμάτων, να γράψει το σενάριο ενός ντοκιμαντέρ που καλύπτει την ιστορία των προσφύγων στην Ευρώπη από τον 20ό αιώνα.
Το Sea Sorrow αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Βανέσα Ρεντγκρέιβ και είναι ένας πολύ προσωπικός και δυναμικός στοχασμός πάνω στη σημερινή παγκόσμια προσφυγική κρίση μέσα από τα μάτια παιδιών και τη φωνή ακτιβιστών και καλλιτεχνών από τη Γαλλία, τη Βρετανία, την Ιταλία και την Ελλάδα. Η αναγνωρισμένη Βρετανίδα ηθοποιός προκειμένου να αναδείξει τη σπουδαιότητα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τον παρόν με το παρελθόν, το ντοκιμαντέρ με το δράμα.
Ο τίτλος, Sea Sorrow(«Τα δεινά της θάλασσας»), παραπέμπει στην Τρικυμία του Σαίξπηρ. Οι στίχοι, που τους απαγγέλλει ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός Ρέιφ Φάινς, «αποτυπώνουν επακριβώς την τραγωδία των προσφύγων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την άγρια φτώχεια αλλά πνίγονται στη θάλασσα» λέει η Βανέσα Ρεντγκρέιβ.
Ένα στοιχείο που συμβάλλει στη δύναμη της ταινίας είναι ότι η ηθοποιός θυμάται το δικό της παρελθόν: πρώτα ως ένα από τα παιδιά που εκτοπίστηκαν από το Λονδίνο στο ξεκίνημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στη συνέχεια ως εθελόντρια που βοηθούσε Ούγγρους πρόσφυγες, και κλείνοντας με μια επίσκεψη σε ένα δημοτικό σχολείο ενός καταυλισμού προσφύγων στον Λίβανο. Στο ένα πλάνο μετά το άλλο, η Ρεντγκρέιβ διαπλέκει το παρόν με το παρελθόν για να θέσει ερωτήματα σχετικά με την προστασία και την ασφάλεια στο πλαίσιο των ανθρώπινων δικαιωμάτων.