γυναίκα

Σίγουρα δεν επιλέγουμε best friend σύμφωνα με το φύλο του ανθρώπου που θέλουμε να είναι το «αυτοκολλητάκι» μας. Παρ’ όλα αυτά, όμως, σίγουρα σας έχουν ρωτήσει ποιον προτιμάτε να έχετε στο πλάι σας και να μοιράζεστε τα πάντα. Εγώ, ειλικρινά, δεν μπορώ να υπερασπιστώ την φράση «υπάρχει φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών». Δεν το πιστεύω, δεν μου έχει τύχει – μιλάμε πάντα για τον καλύτερο μας φίλο και όχι για παρέα – και δεν θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Και αν έχω μπλεξίματα; Πάντα είχα για στενές φίλες γυναίκες, αλλά αυτό θα το αφήσω για αργότερα. Για αρχή, ας αφήσουμε την Αντιγόνη να μας πει πως και ο κολλητός της είναι άνδρας…

Ο καλύτερός μου φίλος δεν ενδιαφέρεται για φορέματα και μακιγιάζ…! (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)

Κατ’ αρχήν θα ήθελα να πω πως, τον όρο «κολλητός/ή» σταμάτησα να τον συμπαθώ λίγο μετά το σχολείο. Κι αυτό γιατί κατάλαβα πόσο μεγαλεπήβολο ακουγόταν και πόσο «καλό για να είναι αληθινό». Όχι, προτιμώ να εκφράζομαι για τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους ως «καλούς φίλους» παρά σε μία λέξη. Άσε που έτσι όπως ακούγεται, είναι σα να επιβάλλεται να πηγαίνω παντού μαζί του σαν τους Χιώτες. Επιεικώς ανέφικτο! Αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης!

Για να μην τα ισοπεδώσουμε κι όλα, να ξεκαθαρίσω πως κι εμένα, όπως όλα τα κοριτσάκια, οι καλύτερές μου φίλες ανήκουν στο ωραίο φύλο! Λατρεύω να περνάω χρόνο μαζί τους κι απολαμβάνω κι εγώ, όπως όλες οι γυναίκες, εκτός από τα τρέχοντα ζητήματα που μας απασχολούν, να σχολιάζουμε και girlie stuff! Γυναίκα είμαι, δεν προσγειώθηκα και στη Γη από κανέναν άγνωστο Γαλαξία α λα Interstellar φάση!

Η ζωή, όμως, με έναν περίεργο τρόπο, με ευλόγησε ώστε ένας από τους καλύτερούς μου φίλους να είναι άντρας. Κι είμαι σίγουρη πως όσοι – ή μάλλον όσες διαβάζετε αυτές τις γραμμές – δεν πιστεύετε στη φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Κι η αλήθεια είναι πως ούτε εγώ μέχρι πρότινος πίστευα. Αυτή η πεποίθηση αλλάζει, όμως, όταν όλα είναι ξεκάθαρα κι από τις δύο μεριές. Αν υποβόσκει έστω κι ένα 1% εκείνου του «κάτι παραπάνω» είτε από τη μία πλευρά είτε την άλλη, τότε, ναι, τα πράγματα κάποια στιγμή θα γίνουν ζόρικα. Εγώ στάθηκα τυχερή καθώς υπάρχει αυτή η «διαφάνεια», τόσο από τη δική μου  μεριά όσο κι από τη δική του.

Στο προκείμενο: γιατί θεωρώ πως ένας άντρας μπορεί να αποδειχθεί εξίσου καλός φίλος με μία γυναίκα, αν όχι καλύτερος; Η αλήθεια είναι πως έχω μόνο ένα επιχείρημα υπέρ της θέσης μου, αλλά είναι κι ατράνταχτο. Φίλος είναι αυτός που την ώρα της ανάγκης σου θα κάτσει να σε ακούσει και θα σε συμβουλεύσει για το τι είναι καλύτερο για σένα. Σωστό; Σωστό! Η «τετράγωνη λογική» που χαρακτηρίζει τους άνδρες είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί όσο εσύ το εξιστορείς τα παθήματά σου, αυτός τα βάζει κάτι, τα «ζυγίζει» κι όταν έρθει η ώρα να μιλήσει θα έχει καταλήξει ακόμη και στη πιο σωστή λύση. Δε λέω, κι οι φίλες το κάνουν αυτό. Αλλά ο – κατ’ εμέ γονιδιακός! – ρομαντισμός κι ο συναισθηματικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι γυναίκες τα πράγματα κάποιες φορές μας εμποδίζουν να βλέπουμε τα πράγματα ως ακριβώς έχουν. Αποτέλεσμα να παραμένουμε σ’ ένα ροζ σύννεφο, ακόμη κι αν αυτό έχει αρχίσει να παίρνει την κατιούσα. Ένας άντρας δε θα σου «χρυσώσει το χάπι», ούτε θα σου δώσει φρούδες ελπίδες για να μη σε στεναχωρήσει. Θα σε τραβήξει στη γη και θα σου πει ορθολογικά πώς έχουν τα πράγματα και τι είναι καλύτερο για σένα να κάνεις. Άσε που… όταν θες να ψυχολογήσεις αυτόν που σε ενδιαφέρει… ποιος καλύτερος από έναν άντρα;;;

Α, και κάτι που μόλις θυμήθηκα: είναι φορές που νιώθω και σκέφτομαι σαν άντρας, πράγμα που με κάνει να αισθάνομαι πιο άνετα όταν μοιράζομαι αυτές τις στιγμές με κάποιον του αντίθετου φύλου. Επομένως η ύπαρξη του φίλου μου αυτού στη ζωή μου με κάνει να νιώσω πιο άνετα να εκφραστώ. Γενικότερα νιώθεις λίγο πιο ελεύθερη κι όχι απαραίτητα «comme il faut» όπως πρέπει να είσαι μαζί με την αγαπημένη γυναικοπαρέα σου. Δε μιλάω να ανοίγεις το στόμα σου και να βγαίνει ο οχετός από μέσα, αυτό κανένας δεν το ανέχεται! Αλλά όπως και να έχει, απολαμβάνω αυτήν την ελευθερία έκφρασης!

Εγώ εδώ βάζω τελεία και δίνω το λόγο στο Μαράκι να μας πει γιατί φοβάται να δοκιμάσει τη συνταγή μου!

«Η καλύτερη μου φίλη δεν θέλει να με ρίξει –στο κρεβάτι – κυρία μου…» (από την Μαρία Παπουτσάκη)

Καταρχάς, ποιος σου είπε ότι φοβάμαι, μαντάμ;;; Το βασικό συστατικό σε μία φιλική σχέση είναι να υπάρχει κατανόηση. Προφανώς, μια γυναίκα μπορεί να καταλάβει πιο εύκολα τα προβλήματα σου –ναι ναι και τα γυναικολογικά- διότι έχει αντιμετωπίσει παρόμοια θέματα και εκείνη.

Δεν θεωρώ ότι ένας άνδρας μπορεί να αναπτύξει μία γερή και πολύ στενή φιλία με μια γυναίκα, ειδικά αν είναι εμφανίσιμη. Ελπίζω να καταλαβαίνεις που το πάω, Αντιγονάκι. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτός που έχεις απέναντι σου και του μιλάς για τα προβλήματα σου – που πολύ αμφιβάλλω αν θα τα ακούσει όλα – κάποια στιγμή του έχει περάσει από το μυαλό πώς θα ήταν να είναι μαζί σου. Υπάρχουν, άλλωστε, άπειρες περιπτώσεις τέτοιων φιλικών σχέσεων που τελικά κατέληξαν να μην μιλούν μετά από τα γνωστά «λάθη». Δυστυχώς, δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου ότι οι θέσεις πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένες από την αρχή, διότι τα συναισθήματα δεν ελέγχονται, ούτε έρχονται συγκεκριμένη ώρα και μέρα. Άρα;

Άρα, το σωστό είναι να μπορείς εν μέρει να προλάβεις κάτι τέτοιο. Και επειδή όταν έχεις ήδη μια σχέση δεν γίνεται, καλύτερα ο καλύτερος σου φίλος να μην είναι άνδρας. Επίσης διαφωνώ για την «τετράγωνη λογική» που μας είπες λίγο πιο πάνω. Η λογική αυτή δεν έχει να κάνει με το φύλο, αλλά με το πώς σκέφτεται ο κάθε άνθρωπος. Ναι, μια γυναίκα ίσως να είναι πιο συναισθηματική, λιγότερο ακέραιη και δίκαιη, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Για παράδειγμα, στην καλή μου φίλη –και όχι κολλητή, ορίστε!- δεν θα πω ποτέ ένα ψέμα για να της απαλύνω τον πόνο. Ο ρόλος μου δίπλα της δεν είναι να την κάνω να νιώσει καλά. Πιο πολύ θέλω να αισθανθεί σωστά. Τι εννοώ με αυτό; Όσο και να θες να πείσεις τον άλλον πως έχει δίκιο για το εκάστοτε ζήτημα, ακόμη και ο ίδιος βαθιά μέσα του ξέρει την αλήθεια.

Βέβαια, για να υποστηρίξω λίγο και την πλευρά της Αντιγόνης, με τις γυναικείες φιλίες υπάρχει το θέμα της ζήλειας και ίσως αυτό να είναι το μόνο αρνητικό σε αυτές τις σχέσεις. Φυσικά αυτό θα φανεί σιγά σιγά και καλό θα ήταν να την κάνεις πέρα. Τελικά, όμως, ποιον μπορείς να διώξεις πιο εύκολα; Έναν ερωτευμένο ή μία αντίζηλό; Φυσικά τίποτα δεν είναι απόλυτο, καθώς μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις.

Δηλαδή, κάτσε βρε Αντιγόνη… Θες να μου πεις ότι δεν σου αρέσει η γυναικοπαρέα και το τρελό κουτσομπολιό που πέφτει; Έλαααα, όσο και αν δεν το παραδέχεσαι και όσο και αν σκέφτεσαι σαν άνδρας, σίγουρα τρελαίνεσαι για κάτι τέτοια.

Για το τέλος κράτησα το «γιατί επιλέγω πάντα γυναίκες φίλες». Εκτός από το ερωτικό ζήτημα της ιστορίας και το ποιος σε καταλαβαίνει, είναι με το ποιον ταιριάζεις σαν άνθρωπος. Δεν εννοώ απαραίτητα κοινά ενδιαφέροντα και ασχολίες. Για μένα περισσότερη σημασία έχει το «μέσα μας». Νιώθω ότι μπορώ να συνεννοηθώ καλύτερα με μία γυναίκα, δεν έχω ανάγκη τις καφρίλες κανενός όταν είμαι στις μαύρες μου και στο κάτω κάτω, μόνο ένας άνθρωπος που έχει βιώσει τα ίδια πράγματα με εσένα μπορεί να σε καταλάβει.

Έτσι δεν είναι;

-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ