Όσοι έχουμε προτιμήσει μία συνδρομή σε γυμναστήριο προκειμένου να μείνουμε πιστοί στην προπόνησή μας, γνωρίζουμε καλά τις επιλογές που η εγκατάσταση μας δίνει σε μηχανήματα, ιδίως όταν πρόκειται για την αερόβια άσκησή μας. Μάλιστα, το ελλειπτικό μηχάνημα τα τελευταία χρόνια συναγωνίζεται τον “κλασσικό” διάδρομο. Με αποτέλεσμα συχνά πυκνά να μας βάζει σε δίλημμα όταν πηγαίνουμε στο γυμναστήριο. Είναι όμως, πραγματικά, το ένα καλύτερο από το άλλο;
Για να το διευκρινίσουμε αυτό, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αναλύσουμε σε βάθος το τι μας προσφέρει το καθένα και πότε κάποιο από αυτά αντενδείκνυται.
Πώς ο διάδρομος έχει γίνει “σταθερή αξία”;
Η χρήση του διαδρόμου διευκολύνει ιδιαίτερα αν κάποιος ζει σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο… Καθώς μας “γλιτώνει” από τον περιορισμό του πού μπορούμε να κάνουμε το καθημερινό μας περπάτημα ή το jogging μας αποφεύγοντας την κίνηση των αυτοκινήτων – κι όχι μόνο. Επιπλέον μας κρατά πιστούς στη συνήθειά μας όταν οι καιρικές συνθήκες “απαγορεύουν” την έξοδο για γυμναστική. Επίσης, ο διάδρομος μας επιτρέπει όχι μόνο να προσαρμόσουμε το ρυθμό και την ένταση της βάδισης ή κατά το jogging μας… Αλλά η δυνατότητα του να “παίξουμε” με την κλίση ώστε να προσθέσουμε λίγη ποικιλία στη γυμναστική μας.
Ο διάδρομος είναι ιδανική επιλογή για κάποιον που θέλει να ενδυναμώσει την οστική του πυκνότητα. Οι κραδασμοί που δέχονται τα πέλματα κατά τη βάδιση ή το τρέξιμο ευνοούν την ανάπτυξη των οστών, το οποίο συμβάλλει ιδιαίτερα σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με οστεοπόρωση. Ακόμη, ο διάδρομος είναι συνήθως η πρώτη επιλογή για αποθεραπεία μετά από κάποιον τραυματισμό, μια που είναι μία ελεγχόμενη κίνηση.
Εντούτοις, ο διάδρομος καλό είναι να αποφεύγεται σε περίπτωση τραυματισμού που δε σχετίζεται με τη βάδιση ή το τρέξιμο. Επίσης ενέχεται ο κίνδυνος σοβαρού τραυματισμού σε περίπτωση που πέσουμε από το διάδρομο εν κινήσει.
Γιατί το ελλειπτικό μοιάζει να είναι τόσο trendy;
Η αίσθηση που προσφέρει η χρήση του ελλειπτικού είναι στην ουσία παρόμοια με του ποδηλάτου… Με τη διαφορά πως η κίνηση εκτελείται ενόσω είμαστε όρθιοι. Η κίνηση των πεντάλ είναι κατά βάση κυκλική ή ελλειπτική (thus the name!) αυξάνοντας το εύρος την κίνησης των ποδιών. Τα χερούλια ενεργοποιούν την κίνηση και των χεριών, έτσι στην ουσία ενεργοποιούνται περισσότερες μυϊκές ομάδες σε σύγκριση με το διάδρομο.
Το ελλειπτικό είναι πιο “ευγενικό” με τις αρθρώσεις του σώματος, καθιστώντας το μηχάνημα ιδανικό για κάποιον που θέλει να ξεκινήσει να γυμνάζεται και πάλι… Ενώ ακόμη πολλοί ειδικοί το συνιστούν για αποθεραπεία μετά από κάποιον τραυματισμό ή χειρουργείο. Ακόμη, το ελλειπτικό είναι μία αερόβια άσκηση ήπιας για το καρδιαγγειακό έντασης (μπορείς να προσαρμόσεις την αντίσταση ανάλογα με τη φυσική σου κατάσταση) η οποία ωστόσο δραστηριοποιεί το σώμα κάπως περισσότερο συγκριτικά με το διάδρομο. Παρ’ όλα αυτά, άτομα που δεν έχουν καλή ισορροπία ή αντιμετωπίζουν δυσκολία με κινήσεις όπως το ανέβασμα στις σκάλες… Είναι προτιμότερο να επιλέξουν το διάδρομο.
Επομένως, ποιό είναι καλύτερο;
Το ματς εδώ κρίνεται μάλλον ισόπαλο, μια που κάθε μηχάνημα έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει, με το μόνο κοινό τους να είναι το γεγονός πως μπορούν πολύ εύκολα να προσαρμοστούν στις εκάστοτε ανάγκες μας. Αν ακόμη έχουμε αμφιβολίες για την επιλογή που πρέπει να κάνουμε βάσει των στόχων μας, μπορούμε πάντα να συμβουλευτούμε το θεράποντα ιατρό μας ή ένα μέλος του προσωπικού του γυμναστηρίου προκειμένου να μας κατευθύνουν ανάλογα.
Αν, από την άλλη, θέλετε να κάνετε μία μίξη των δύο μηχανημάτων, τότε μπορείτε να κάνετε εναλλαγές σε ό,τι αφορά το “ζέσταμα”. Προσωπική προτίμηση; Τη μία μέρα ξεκινάω με 10 λεπτά ελλειπτικό σε χαλαρό ρυθμό, έπειτα συνεχίζω με το πρόγραμμά μου κι έπειτα για “σβήσιμο” πάω στο διάδρομο για 20 λεπτά. Στην επόμενη επίσκεψη αλλάζω ξεκινώντας με διάδρομο. Κι αν θέλω να κάνω μία exclusivelycardio μέρα, τότε δέκα λεπτά ελλειπτικό και μισή ώρα στο διάδρομο μου δίνουν το απαραίτητο boostενδορφινών για τη μέρα!
Πηγή: Cleveland Clinic
Featured image: unsplash.com/@sammoghadamkhamseh