Αποδεχόμαστε ή Ανεχόμαστε τη διαφορετικότητα όπως και αν αυτή εκφράζεται; Σαν ταυτότητα, σαν άποψη ή ακόμα και σαν μια αναπηρία, ορατή ή αόρατη όπως ο Διαβήτης.
Σε έναν κόσμο που συχνά εμφανίζεται να διχάζεται από τη διαφορετικότητα, μπορεί να είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πώς να αντιδράσουμε σε όσους δεν συμμερίζονται τις δικές μας πεποιθήσεις, αξίες ή ταυτότητα. Κάποιοι μπορεί να συνηγορούν υπέρ της αποδοχής, ενώ άλλοι κάνουν λόγο για ανοχή. Ποια είναι όμως η διαφορά μεταξύ των δύο και ποια προσέγγιση είναι πιο αποτελεσματική στην προώθηση της ένταξης και της αμοιβαίας κατανόησης;
Η αποδοχή και η ανοχή χρησιμοποιούνται συχνά εκ περιτροπής, αλλά στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές συμπεριφορές.
Η ανοχή περιλαμβάνει την αναγνώριση και το σεβασμό της διαφορετικότητας, ακόμη και αν δεν συμφωνούμε απαραίτητα με αυτήν. Εμπεριέχει έναν βαθμό δυσφορίας ή αμηχανίας, αλλά τελικά μια ικανότητά μας να συνυπάρχουμε με τη αυτή.
Η αποδοχή, είναι μια πιο θεμελιώδης και ενεργητική στάση. Περιλαμβάνει τον ενστερνισμό των διαφορών, τον εορτασμό της ποικιλομορφίας και τη δημιουργία μιας κουλτούρας συμμετοχικότητας.
Η ανοχή είναι σίγουρα ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Αναγνωρίζει ότι υπάρχουν διαφορές και ότι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στις δικές τους πεποιθήσεις, απόψεις και τρόπο ζωής. Προωθεί τη με σεβασμό συνύπαρξη μεταξύ ατόμων και ομάδων που μπορεί να μην συμφωνούν. Ωστόσο, η ανοχή έχει τους περιορισμούς της. Μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση απόστασης ή διαχωρισμού μεταξύ των ανθρώπων, σαν να ανεχόμαστε απλώς την παρουσία του άλλου αντί να συνδεόμαστε πραγματικά. Μπορεί επίσης να διαιωνίσει μια αίσθηση “διαφορετικότητας”, υπονοώντας ότι ορισμένες ομάδες είναι διαφορετικές ή κατώτερες από την κυρίαρχη κουλτούρα.
Η αποδοχή, από την άλλη πλευρά, πηγαίνει να βήμα παραπέρα. Δεν αναγνωρίζει απλώς τις διαφορές, αλλά τις εξυμνεί. Αναγνωρίζει ότι η διαφορετικότητα είναι δύναμη και όχι αδυναμία και ότι κάθε άτομο έχει κάτι μοναδικό και πολύτιμο να συνεισφέρει. Η αποδοχή προωθεί την αίσθηση του ανήκειν, της συμμετοχικότητας και της ενότητας. Δημιουργεί μια κουλτούρα όπου οι διαφορές δεν είναι απλώς ανεκτές, αλλά αγκαλιάζονται και εκτιμώνται.
Απαιτεί την προθυμία να αμφισβητήσουμε τις δικές μας προκαταλήψεις και υποθέσεις, να βγούμε από τη ζώνη άνεσής μας και να αναζητήσουμε ευκαιρίες να μάθουμε από εκείνους που είναι διαφορετικοί από εμάς. Απαιτεί επίσης ένα ορισμένο επίπεδο ευελιξίας, καθώς πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να ανοιχτούμε στους άλλους και να τους δείξουμε τον πραγματικό μας εαυτό.
Αλλά η ανταμοιβή της αποδοχής αξίζει την προσπάθεια. Όταν αγκαλιάζουμε τη διαφορετικότητα, δημιουργούμε μια πιο ζωντανή, δυναμική και ανθεκτική κοινωνία. Καταρρίπτουμε τα εμπόδια και χτίζουμε γέφυρες κατανόησης. Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον, αναπτυσσόμαστε μαζί και πετυχαίνουμε πράγματα που θα ήταν αδύνατον αν ήμασταν όλοι ίδιοι.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα έρθετε αντιμέτωποι με μια διαφορετικότητα, έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, μια αναπηρία ή μια διαφορετική ταυτότητα, σκεφτείτε πώς μπορείτε να προχωρήσετε πέρα από την ανοχή και να φτάσετε στην αποδοχή. Κάντε ερωτήσεις, ακούστε με ανοιχτό μυαλό και αναζητήστε κοινό έδαφος.
Γιορτάστε αυτό που κάνει κάθε άτομο μοναδικό και αναγνωρίστε ότι οι διαφορές μας είναι αυτές που μας κάνουν πιο δυνατούς.
Μαζί, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο που θα είναι πιο αποδεκτικός, πιο περιεκτικός και πιο εμπνευσμένος απ’ ό,τι πιστεύαμε ποτέ.
Γιάννης Βίδρας
Στέλεχος Coca-Cola 3E / Triathlete / Ironman70.3 World Championship Finisher
Motivational Speaker / Πρεσβευτής Πανελλήνιας Ένωσης Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη
Follow : @yiannisvidras.trifordiabetes
Featured image: unsplash.com/@gettyimages