Ας αναγνωρίσουμε τους φόβους μας

Ναι, ξέρω, είναι αρχή της εβδομάδας! Κι ίσως η λέξη “φόβος” που εμπεριέχεται στον τίτλο του σημερινού μας θέματος να μη σε κάνει να βλέπεις τη νέα εβδομάδα τόσο αισιόδοξα! Η νέα εβδομάδα, όμως, είναι κι αυτή με τον τρόπο της μία νέα αρχή και σε κάθε νέα αρχή πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους όποιους φόβους και τις όποιες ανησυχίες μας. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να μάθουμε τι είναι αυτό που μπορεί να μας κρατά μακριά από τις επιθυμίες μας. Την ίδια στιγμή, όμως, θα μάθουμε και το πώς θα βοηθήσουμε τον εαυτό μας να ξεπεράσει αυτούς τους φόβους.

               01 Ο φόβος της αποτυχίας είναι ίσως ο πιο κοινός που μπορεί να βιώσει κανείς. Κάποιες φορές, μάλιστα, αυτός ο φόβος μπορεί να μας “παγώσει” τόσο ώστε να διστάζουμε ακόμη και να κάνουμε ένα πρώτο βήμα ώστε να διεκδικήσουμε, αν όχι να επιτύχουμε, τους στόχους μας. Εκφράζεται με τους αντίστοιχους φόβους της απόρριψης, της ανεπάρκειας ή της αμηχανίας – έχει, δυστυχώς, πολλά πρόσωπα. Στην πραγματικότητα, το μόνο που καταφέρνει είναι να μας κρατά στάσιμους με την ψευδαίσθηση της ασφάλειας στην εκάστοτε “comfort zone” μας. Οι επιθυμίες μας, όμως, αξίζουν περισσότερο από την ασφάλειά μας, γι’ αυτό και δεν πρέπει να διστάζουμε να κάνουμε την αρχή. Το πολύ-πολύ να προσπαθήσουμε ξανά, αν χρειαστεί!

               02 Οπωσδήποτε κι είναι καλό να στρεφόμαστε στους δικούς μας ανθρώπους για συμβουλή, αν τη χρειαστούμε. Άλλο αυτό όμως κι άλλο το να κατακλυζόμαστε από την αγωνία των ερωτήσεων του τύπου “κι αν δε με συμπαθήσει/συμπαθήσουν;”. Ο φόβος της κριτικής μας οδηγεί να πορευόμαστε στη ζωή μας με μόνο γνώμονα την άποψη των άλλων για εμάς. Αν, όμως, εμείς εξαρχής αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας, τις δυνατότητές μας και τις επιθυμίες μας, τότε η γνώμη των άλλων δε θα παίξει ρόλο στις αποφάσεις μας. Άλλωστε, εμείς φτιάχνουμε τη ζωή μας, όχι οι άλλοι!

                03 Η ζωή μας ορίζεται από τις αλλαγές που κάνουμε σε αυτήν κι όμως, προσπαθούμε να τις περιορίζουμε στο ελάχιστο δυνατό. Ο φόβος της αλλαγήςείναι εκείνος που, μαζί με το φόβο της αποτυχίας, μας καθιστά εγκλωβισμένους σε όσα νιώθουμε πως μας παρέχουν ασφάλεια. Η αλήθεια, όμως, είναι πως όλα αλλάζουν – ΟΛΑ, και το προσυπογράφω. Μπορεί η απόφαση της αλλαγής να ενέχει ρίσκα, μπορεί το καινούριο να μας ξεβολέψει. Όμως κάθε αλλαγή ανοίγει πάντα την πόρτα σε νέες αρχές, νέες ευκαιρίες. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι υπομονή και θέληση να μην επιτρέψουμε την όποια αρχική δυσφορία να μας αποκαρδιώσει και θα καταφέρουμε να προσαρμοστούμε. Κι ας το παραδεχθούμε: χωρίς ρίσκα πώς να ζήσεις τη ζωή σου όπως θέλεις κι ονειρεύεσαι;

               04 Πιθανώς θα ήταν βολικό αν η ζωή συνοδευόταν από ένα… manual με τις απαραίτητες οδηγίες χρήσης, όμως όπως αντιλαμβάνεστε, το manual…είναι διαφορετικό για τον καθένα μας και γράφεται στην πορεία!Όταν, όμως, προτιμούμε να κάνουμε κάτι ήδη δοκιμασμένο από άλλους, τότε είμαστε αντιμέτωποι με το φόβο της αρχής, δηλαδή με την αγωνία του ότι εμείς πρέπει να κάνουμε την πρώτη κίνηση σε κάτι εντελώς άγνωστο σε μας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα είδος φόβου του αγνώστου, όμως κάποιες φορές πρέπει να είμαστε εμείς εκείνοι που θα δοκιμάσουμε πρώτοι το καινούριο. Αυτό, άλλωστε, σημαίνει να κάνεις όνειρα και να έχεις φιλοδοξίες: σημαίνει πως δε σε τρομάζει η ιδέα του να είσαι ο πρωτοπόρος.

               Θα μου επιτρέψετε, τώρα που το σκέφτομαι, να διορθώσω κάτι που είπα πριν. Ο φόβος ίσως δεν πρέπει να ξεπεραστεί, αλλά να λειτουργήσει σαν κίνητρο. Ναι, πιθανώς και θα μας κάνει να διστάσουμε. Ίσως, όμως, και να είναι τελικά απαραίτητος γιατί στο τέλος θα είναι εκείνος που θα μας εμπνεύσει για να κάνουμε το βήμα παραπέρα και να τολμήσουμε να προχωρήσουμε. Όπως είπα και πριν, η ζωή έχει τα ρίσκα, αλλά τα ρίσκα συχνά είναι ευκαιρίες και χωρίς αυτές δε μπορείς και να τη ζήσεις τελικά όπως ονειρεύεσαι!

               Πηγή: The Chalkboard

               Photo credits: @marina_mv88 (unsplash) &Pinterest

You may also like