ART & CULTURE

Έφτασε το πρώτο Σαββατοκύριακο του Μαρτίου, που μας φέρνει πιο κοντά στην άνοιξη αλλά και στη βραδιά απονομής των Oscars. Μία εβδομάδα μένει για να μάθουμε τους μεγάλους νικητές και στο μεταξύ εμείς συνεχίζουμε να μαθαίνουμε για προηγούμενες επιτυχίες που επισφραγίστηκαν με το χρυσό αγαλματάκι. Απόψε παρακολουθούμε την Helen Mirren να μεταμορφώνεται στη “Βασίλισσα”, επιλογή θα έλεγα ταιριαστή, μιας που εδώ στην Αγγλία ήδη οι συζητήσεις γύρω από τη βασιλική οικογένεια φουντώνουν τόσο για την πιθανή άνοδο του William στο θρόνο, όσο και για το ενδότερο drama (*γκουχ* Harry & Meghan *γκουχ*)!

               1997 κι οι εθνικές εκλογές στη Βρετανία ανέδειξαν ως Πρωθυπουργό τον Tony Blair (Michael Sheen) και το κόμμα των Εργατικών, με τον Blair να έχει ένα ευρύ πλάνο μεταρρυθμίσεων με στόχο μεταξύ άλλων τη μοντερνοποίηση της χώρας. Δύο μήνες μετά η πριγκίπισσα Diana χάνει τη ζωή της σε ένα τραγικό δυστύχημα στο Παρίσι. Από τη στιγμή που τα νέα φτάνουν στην Αγγλία, ένας κυκεώνας εξελίξεως λαμβάνει χώρα, καθώς η Ελισάβετ προσπαθεί να τηρήσει το πρωτόκολλο και να αντιμετωπίσει το συμβάν σαν ιδιωτική υπόθεση κι όχι σαν μία της βασιλικής οικογένειας… Ενώ ο Πρωθυπουργός της προσπαθεί να την πείσει πως η αγάπη του κόσμου προς τη Diana απαιτεί άλλες κινήσεις. Και δε θα αργήσει η Βασίλισσα κι η οικογένεια να αντιμετωπίσουν την κατακραυγή για το πώς διαχειρίζονται το χαμό της “Πριγκίπισσας του Κόσμου”…

               Η ταινία “Η Βασίλισσα” εμπνέεται από τα γεγονότα που ακολούθησαν το θάνατο της πριγκίπισσας Diana, με το σενάριο να υπογράφει ο Peter Morgan (“The Last King Of Scotland”, 2006 & “Frost/Nixon”, 2008). Τη σκηνοθεσία από εκεί κι έπειτα αναλαμβάνει ο Stephen Frears (“Dangerous Liaisons”, 1988 & “Philomena”, 2013).

               Μία Βασίλισσα για Oscar

               Ας είμαστε ειλικρινείς, ποτέ δε θα μάθουμε τι συνέβη πίσω από τις κλειστές πόρτες του κάστρου Balmoral, της Downing Street αλλά και του Buckingham όταν η Diana πέθανε τόσο τραγικά. Λίγο οι θεωρίες συνωμοσίας (και το ίντερνετ βρίθει από δαύτες), λίγο το γεγονός πως εν γένει η δημοσιότητα που λαμβάνει η βασιλική οικογένεια είναι αν μη τι άλλο διφορούμενη, ο καθένας μπορεί να αποφασίσει από μόνος του αν το σενάριο του Morgan, ως μυθοπλασία, κρύβει κάποιες δόσεις αλήθειας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο Frears δημιουργεί μία εξαιρετική αφήγηση των γεγονότων του Σεπτεμβρίου του 1997. Κι αυτό γιατί γνωρίζει πως ο βασικός πυλώνας της ταινίας είναι η προσπάθεια της βασιλικής οικογένειας να απασχολεί τα ΜΜΕ όσο είναι απαραίτητο, ακόμη κι υπό τόσο τραγικές συνθήκες. Και γι’ αυτό η αντίθεση που δημιουργείται όταν μας μεταφέρει το πένθος του κόσμου για τη Diana αποδίδει στην ταινία μία ακόμη πιο δραματική πινελιά.

Ο Frears επιτρέπει στο θεατή να παθιαστεί αλλά και να συμπάσχει, ακόμη και με τη φαινομενικά σκληρή Ελισάβετ. Προσθέστε και την ατμοσφαιρική μουσική του Alexandre Desplat και το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του: μία ταινία που καταφέρνει να προκαλέσει συγκίνηση (ακόμη κι αν κάποιος δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα τεκταινόμενα της ζωής στο Buckingham), διεκδικώντας το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και φέρνοντας τον Frears και τον Morgan να είναι υποψήφιοι για το Oscar Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Σεναρίου αντίστοιχα.

               Ένα cast που ο Frears επιστράτευσε για να αφηγηθεί τα όσα (πιθανώς;) συνέβησαν

Ο James Cromwell είναι εξαιρετικά… αντιπαθητικός ως Πρίγκιπας Φίλιππος, ο οποίος αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση σαν “too much fuss over nothing, really”, καθώς ο δημοφιλής ηθοποιός φέρνει την πολύχρονη εμπειρία του και υποδύεται έναν σκληρό Φίλιππο. Ο Michael Sheen αναλαμβάνει ξανά το ρόλο του Tony Blair τρία χρόνια μετά την τηλεταινία “The Deal”, αυτή τη φορά με τον νεοεκλεγείσα Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας να έρχεται με μία κατάσταση που απαιτεί τον πιο λεπτό χειρισμό. Και κάπου εκεί ο Frears τον έχει να σταθεί απέναντι στην εξαιρετική Helen Mirren στο ρόλο της εκλιπούσης πια Βασίλισσας Ελισάβετ ΙΙ.

Η Βρετανή ηθοποιός φέρνει κάτι παραπάνω από το μειδίαμα που της επέτρεψε να μοιάζει φυσιογνωμικά με τη Βασίλισσα: συγκεκριμένα, η Mirren αποδίδει άψογα την ρεαλιστική και κάπως άτεγκτη περσόνα της Ελισάβετ, εντούτοις στην πορεία μας επιτρέπει να δούμε πως ίσως δεν ήταν όλα θέμα εγωισμού και πρωτοκόλλου. Σε ένα μεγάλο κομμάτι της ταινίας η Ελισάβετ αναφέρει πως πρέπει “να προστατέψει τα αγόρια”, δηλαδή τους νεαρούς πρίγκιπες που μόλις έχασαν τη μητέρα τους. Σε συνδυασμό με το γεγονός πως, από πολύ νεαρή ηλικία, η Ελισάβετ ήρθε αντιμέτωπη με το ”duty first, self second”, η Mirren καταφέρνει να συγκινήσει ακόμη κι όταν ο θεατής έχει τεθεί εναντίον της βασιλικής οικογένειας λόγω των γεγονότων. Η συγκλονιστική της ερμηνεία τη δικαίωσε κι έτσι, το βράδυ της 25^ης Φεβρουαρίου του 2007, η ηθοποιός επέστεψε σπίτι με το θείο Oscar.

               Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

               Πρωταγωνιστούν: Helen Mirren, Michael Sheen, James Cromwell, Helen McCrory, Alex Jennings, Roger Allam, Sylvia Syms, Mark Bazeley κ.α.

               Photo credits: IMDb

Φέτος το βραβείο Α’  Γυναικείου Ρόλου διεκδικούν οι:

Annette Benning, “Nyad”

Lily Gladstone, “Killers Of The Flower Moon”

Sandra Hüller, “Anatomy Of A Fall”

Carey Mulligan, “Maestro”

Emma Stone, “Poor Things”