ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Οι ερευνητές μελέτησαν περίπου 200 παιδιά με μυωπία ηλικίας 8-14 ετών στην Δανία, όπου η ημέρα διαρκεί μόνο 7 ώρες το χειμώνα και 18 ώρες κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Από την μετά-ανάλυση των στοιχείων της έρευνας φάνηκε ότι το φως της ημέρας επηρεάζει τόσο την ικανότητα όρασης όσο και το σχήμα των ματιών των παιδιών.

Κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών όπου το φως της ημέρας ήταν ελάχιστο, η μυωπία των παιδιών προχώρησε κατά 0.32 διοπτρίες (μονάδα μέτρηση της οπτικής ικανότητας του φακού), ενώ η μυωπία των παιδιών κατά την διάρκεια του καλοκαιριού επιδεινώθηκε κατά 0.28 διοπτρίες.

Σύμφωνα με τους ερευνητές καθώς το μήκος του βολβού αυξάνει από τα εμπρός προς τα πίσω, η μυωπία χειροτερεύει.Το μήκος του βολβού του ματιού στους συμμετέχοντες αυξήθηκε κατά 18 mm το χειμώνα και κατά 14 mm το καλοκαίρι.

«Οι ώρες που το μάτι εκτίθεται στο φως της ημέρας επηρεάζουν την μυωπία. Ακόμα και όταν έχει συννεφιά το φως του ήλιου είναι πιο δυνατό από το φως μέσα σε ένα δωμάτιο», τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας Ντογκμέι Κουί.

Η σύνδεση του ημερήσιου φωτός με την επιδείνωση της μυωπίας είναι μια σχετικά καινούρια θεωρία, ωστόσο παλαιότερες μελέτες σε πουλιά και θηλαστικά είχαν δείξει ότι το φως της ημέρας παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του ματιού.

«Καλό θα είναι οι γονείς να παροτρύνουν τα παιδιά τους, όταν πάσχουν από μυωπία, να παίζουν έξω από το σπίτι κατά την διάρκεια της ημέρας , πράγμα που θα έχει θετική επίδραση στην όρασή τους», συμβουλεύει ο κ. Κουί.

Πηγή: εδώ http://www.newsbeast.gr/

Το 12% των παιδιών μέχρι 4 ετών και το 7% ηλικίας 5-12 ετών έχουν έλλειψη σιδήρου. Σε τι οφείλεται αυτό και πώς μπορούμε να αποκτήσουμε… σιδερένια παιδιά; Τα μικρά παιδιά συνήθως γίνονται αναιμικά επειδή δεν παίρνουν αρκετό σίδηρο με την τροφή τους, μας εξήγησε η παιδίατρος-νεογνολόγος Μάιρα Μυλωνοπούλου. Αναιμία μπορεί να προκληθεί επίσης όταν δεν παράγονται αρκετά ερυθρά αιμοσφαίρια ή όταν αυτά καταστρέφονται με ταχύ ρυθμό (αιμολυτική αναιμία), ωστόσο στα παιδιά η αναιμία συσχετίζεται κυρίως με την ανεπαρκή ποσότητα αιμοσφαιρίνης στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ιδίως στη βρεφική ηλικία όπου τίθενται οι βάσεις της ανάπτυξης του παιδιού, η σιδηροπενία, ακόμη και όταν δεν έχει εξελιχθεί σε σιδηροπενική αναιμία, πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντα με μεγάλη σοβαρότητα, επειδή έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει σημαντικά τη νοητική ανάπτυξη του παιδιού.

Γιατί ο σίδηρος είναι τόσο σημαντικός
Βοηθά στη μεταφορά οξυγόνου από τους πνεύμονες στον οργανισμό και τους μυς για να το αποθηκεύσουν και να το χρησιμοποιήσουν. Είναι επίσης απαραίτητο συστατικό ορισμένων ενζύμων που σχετίζονται με τον μεταβολισμό του οργανισμού. Όταν δεν υπάρχει επαρκής πρόσληψη σιδήρου ή όταν υπάρχει απώλειά του, η πρώτη άμυνα του οργανισμού είναι να χρησιμοποιήσει τις αποθήκες του σιδήρου (π.χ. φεριτίνη). Όταν οι αποθήκες μειωθούν αρκετά αρχίζουν να εκδηλώνονται τα πρώτα σημάδια της σιδηροπενίας και στη συνέχεια της σιδηροπενικής αναιμίας.

2χρονα στο… στόχαστρο
Η συχνότητα της σιδηροπενικής αναιμίας είναι μεγαλύτερη στα παιδιά κάτω των δύο ετών, με τις ημερήσιες ανάγκες σε σίδηρο να αυξάνονται κατακόρυφα μετά τον 4ο μήνα ζωής τους. Και τούτο γιατί σε αυτήν την ηλικία ο ρυθμός ανάπτυξης του παιδιού είναι τάχιστος και ο οργανισμός δεν προλαβαίνει να καλύψει τις ανάγκες, αφετέρου γιατί ο σίδηρος που προσλαμβάνει το μωρό σταδιακά ελαττώνεται όσο αυτό μεγαλώνει και το διαιτολόγιό του εμπλουτίζεται και με άλλες τροφές εκτός από το γάλα, που είναι η κύρια πηγή σιδήρου κατά τους πρώτους έξι μήνες ζωής του.

Ποια είναι τα συμπτώματα
Η έλλειψη σιδήρου εμφανίζεται με κόπωση, γενική αδυναμία και εξάντληση. Σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά γίνονται ευερέθιστα, ανήσυχα, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν. Η έλλειψη σιδήρου συσχετίζεται επίσης με τη συνεχή επιθυμία για γλυκό. Ένας απλός τρόπος για να ελέγξετε εσείς την επάρκεια του παιδιού σε σίδηρο είναι να παρατηρήσετε το χρώμα του στα χείλη του και στο εσωτερικό κάτω μέρος των ματιών του: όταν είναι απαλό ροζ, σχεδόν διάφανο, και όχι ζωηρό, έντονο κόκκινο, τότε υποδηλώνεται έλλειψη σιδήρου. Ακόμα, μπορεί να παρουσιαστούν πονοκέφαλοι, λαχάνιασμα και βουητό στα αυτιά. Σε κάθε περίπτωση, η σιδηροπενία διαπιστώνεται στο παιδί με εξετάσεις αίματος.

Πόσο σίδηρο χρειάζεται το παιδί μου;
Τα βρέφη που θηλάζουν συνήθως καλύπτουν τις ανάγκες τους για σίδηρο από το μητρικό γάλα μέχρι τους 4 έως 6 μήνες. Τα βρέφη που πίνουν γάλα μόνο από μπιμπερό είναι απαραίτητο να ταΐζονται με γάλα ενισχυμένο με σίδηρο. Παιδιά από 1 μέχρι 12 ετών χρειάζονται 7 με 10 mg σιδήρου την ημέρα. Τα αγόρια στην εφηβεία χρειάζονται 11 mg σιδήρου την ημέρα ενώ τα κορίτσια της ίδιας ηλικίας 15 mg, καθώς ξεκινάει ο έμμηνος κύκλος τους και χρειάζεται να αναπληρώνουν την ποσότητα σιδήρου που χάνουν. Αν τα παιδιά αθλούνται εντατικά, τότε ίσως χρειαστεί να λάβουν συμπλήρωμα σιδήρου. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό το καθορίζει ο γιατρός.

Η σωστή πρόσληψη σιδήρου
Αν ο παιδίατρος σας συστήσει να δώσετε στο παιδί σας συμπληρώματα σιδήρου, η καλύτερη στιγμή για να τα πάρει είναι μισή ώρα με 15 λεπτά πριν από το φαγητό. Για την καλύτερη απορρόφησή του καλό είναι να δίνετε στο παιδί να πιει ταυτόχρονα φρέσκο χυμό πορτοκαλιού. Συνήθως μέσα στο πρώτο δίμηνο της θεραπείας αποκαθίστανται οι τιμές της αιμοσφαιρίνης και του αιματοκρίτη. Προσοχή, όμως, η επάρκεια σιδήρου στις μετρήσεις του αίματος δεν αποτελεί λόγο διακοπής της αγωγής, γιατί εάν δεν πληρωθούν και οι αποθήκες σιδήρου του οργανισμού, τότε σύντομα θα εμφανιστεί ξανά η αναιμία.

Μαγικές τροφές
Από τις καλύτερες πηγές σιδήρου είναι το κόκκινο κρέας (μοσχαρίσιο, βοδινό κ.λπ.), το συκώτι, τα πουλερικά, το ψάρι, τα αυγά και τα όσπρια. Τα δημητριακά, οι πατάτες, ο μαϊντανός, οι φακές και το σπανάκι είναι επίσης «καλές» πηγές σιδήρου. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν ο σίδηρος προέρχεται από ζωικές τροφές διότι απορροφάται λιγότερο εύκολα από τον οργανισμό σε σχέση με τον σίδηρο από φυτικές τροφές.

Πηγή: http://www.talcmag.gr, κείμενο: Παναγιώτα Καρλατήρα

από τη Φανή Βαγγελάτου–Λογοθεραπεύτρια*
Πιο παλιά, ερευνητές και εκπαιδευτικοί, θεωρούσαν πως η ταυτόχρονη εκμάθηση δύο γλωσσών μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη ενός παιδιού, να του δημιουργήσει καθυστερήσεις και προβλήματα. Ωστόσο, τελευταίες έρευνες βασισμένες στις αρχές των επιστημών της εκπαίδευσης, της ψυχολογίας, της λογοθεραπείας και της νευρολογίας, καταδεικνύουν μάλλον το αντίθετο. Υποστηρίζουν πως η διγλωσσία όχι μόνο δεν εμποδίζει την ανάπτυξη του παιδιού, αλλά μπορεί ακόμα και να συμβάλλει θετικά στη γνωστική και νευρολογική εξέλιξή του.

Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, η ταυτόχρονη εκμάθηση δύο γλωσσών από πολύ μικρή ηλικία, ακόμα και από τη γέννηση ενός παιδιού, δεν είναι η ίδια δύσκολη διαδικασία, όπως η μάθηση μιας γλώσσας μετά την ηλικία των 10 ή 12 ετών. Σύμφωνα με τις έρευνες αυτό συμβαίνει γιατί μέχρι εκείνη την ηλικία, ο ανθρώπινος εγκέφαλος χειρίζεται διαφορετικά τη γλώσσα απ’ ότι μετά από αυτή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι νευρωνικές συνάψεις (η δημιουργία των οποίων είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά πληροφοριών στον εγκέφαλο), δημιουργούνται με πολύ γρήγορους ρυθμούς σε μικρή ηλικία, σε αντίθεση με την ηλικία των 10-12 κατά την οποία αυτή η διαδικασία επιβραδύνεται σημαντικά.

Όταν ένα παιδί μαθαίνει ταυτόχρονα δύο γλώσσες, είναι πολύ πιθανό να έχει μικρότερο λεξιλόγιο στην κάθε μία από αυτές σε σύγκριση με αυτό των άλλων παιδιών της ίδιας ηλικίας που μαθαίνουν μόνο μία. Ωστόσο, αν υπολογίζουμε συνολικά τις λέξεις που γνωρίζει και στις δύο γλώσσες, θα δούμε πως είναι μάλλον περισσότερες από αυτές που γνωρίζουν τα παιδιά αντίστοιχης ηλικίας.

Πολλές φορές, παιδάκια που μαθαίνουν να μιλούν ταυτόχρονα δύο γλώσσες (π.χ. ελληνικά-αγγλικά) μπορεί να «πετάξουν» μια αγγλική λέξη σε μια ελληνική πρόταση. Σε αυτήν την περίπτωση δε θα πρέπει να ανησυχούμε πως έχουν αρχίσει να μπερδεύονται. Αυτό που συμβαίνει είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Η παρατήρηση έχει δείξει πως πολλές οικογένειες που μιλούν δύο γλώσσες μπορεί να κάνουν συχνά ακριβώς το ίδιο. Συχνά οι γονείς «πετούν» μια λέξη από τη μια γλώσσα μέσα σε μια πρόταση, η οποία είναι αποκλειστικά στην άλλη. Όσο τα δίγλωσσα παιδιά θα μεγαλώνουν, θα αναπτύσσουν και την ικανότητα να διαχωρίζουν τις καταστάσεις και να γνωρίζουν πότε και πού να μιλούν τη μια ή την άλλη γλώσσα. Για παράδειγμα, θα ξεχωρίσουν το σχολείο ως χώρο στον οποίο μιλούν ελληνικά, ενώ την επίσκεψη στον παππού και τη γιαγιά ως ευκαιρία για την άλλη γλώσσα (αγγλικά, γαλλικά, αλβανικά, κλπ).

Όταν αξιολογούμε διαταραχές και καθυστερήσεις στο λόγο και την ομιλία, θεραπευτές και εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αξιολογούμε το παιδί και στις δύο γλώσσες. Θα πρέπει να γνωρίζουμε τις γνώσεις και τις επιδόσεις του παιδιού και στις δύο γλώσσες τις οποίες μαθαίνει, προκειμένου να έχουμε μια σαφή εικόνα για τυχόν δυσκολίες.

Οι γονείς κυρίως, αλλά και οι δάσκαλοι μπορούν να βοηθήσουν και να υποστηρίξουν ένα παιδί που μαθαίνει ταυτόχρονα δυο γλώσσες. Αυτό μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας χειρονομίες και εκφράσεις μαζί με το γλωσσικό μήνυμα, επαναλαμβάνοντας συχνά καινούργιες λέξεις και φράσεις, τοποθετώντας πάντα μια λέξη και σε πρόταση μετά την επανάληψη, αποφεύγοντας παιχνίδια χωρίς αλληλεπίδραση και διάλογο.

Παρακάτω θα βρείτε μερικές συμβουλές για γονείς που θέλουν να βοηθήσουν το παιδί τους να μάθει ταυτόχρονα δύο γλώσσες:

• Μιλάτε πολύ στο παιδάκι τη δεύτερη γλώσσα (συνήθως αυτή που ακούει λιγότερο από άλλους). Ακόμα και όταν νομίζετε πως είναι πολύ μικρό για να καταλάβει, συνηθίστε να μιλάτε κατά τη διάρκεια της όποιας δραστηριότητας κάνετε
• Μάθετε στο παιδί τραγουδάκια και νανουρίσματα στη δεύτερη γλώσσα
• Αφηγηθείτε παραμύθια και προτρέψτε το παιδί να συμμετάσχει σε αυτά
• Αφηγηθείτε μαζί του δραστηριότητες της ημέρας, τι έκανε στην παιδική χαρά, στο σχολείο, κλπ. Αν η κύρια γλώσσα που χρησιμοποιεί το παιδί κατά τις αφηγήσεις είναι ελληνικά, επαναλάβετε τις λέξεις στη δεύτερη γλώσσα που μαθαίνει
• Σιγουρευτείτε πως το παιδί σας γνωρίζει τα ονόματα και των δύο γλωσσών που χρησιμοποιεί και πως ξέρει ποιο αντιστοιχεί σε καθεμιά
• Πηγαίνετε με το παιδί σε μέρη όπου θα ακούσει και άλλους ανθρώπους να μιλούν τη δεύτερη γλώσσα (κινηματογράφο, θεατρικά, χορωδίες, κλπ.)
• Προσπαθήστε να προτρέψετε το παιδί να κάνει παρέα με παιδιά τα οποία μαθαίνουν και αυτά την ίδια δεύτερη γλώσσα
• Ενημερωθείτε για σχολεία που διδάσκουν τη γλώσσα που μαθαίνει το παιδί σας σα δεύτερη. Τα μαθήματα μπορεί να είναι βοηθητικά
• Ψάξτε να βρείτε παιδικά βιβλία και παιχνίδια στη δεύτερη γλώσσα. Κοιτάξτε σε καταστήματα, στο διαδίκτυο ή ζητήστε βοήθεια από άλλους
• Μην κάνετε πλάκα και μην πειράζετε το παιδί σας για τυχόν λάθη ή αστεία προφορά
• Μη φοβάστε να μιλήσετε σε δημόσιους χώρους τη δεύτερη γλώσσα. Αν σε κάποιους ανθρώπους δεν αρέσει, αυτό είναι δικό τους θέμα προς διαχείριση
• Κάντε το παιδί να αισθανθεί περήφανο και για τη γλώσσα αλλά και για τις επιδόσεις του σε αυτή

*Ως «δεύτερη γλώσσα» ορίσαμε τη γλώσσα η οποία δεν ακούγεται στη χώρα στην οποία μεγαλώνει το παιδί. Για παράδειγμα αν μιλάμε για την Ελλάδα, δεύτερη γλώσσα ορίζουμε οποιαδήποτε εκτός των ελληνικών. Πολλές φορές η «δεύτερη» γλώσσα μπορεί να είναι η μητρική ενός εκ των δυο γονέων.

*Η Φανή Βαγγελάτου είναι Λογοθεραπεύτρια-Ειδ. Παιδαγωγός M.A. Περισσότερες πληροφορίες στο:
www.planitis.eu ή εδώ

Στα παιδιά 2 έως 4 ετών κάθε επιπλέον ώρα τηλεθέασης εβδομαδιαίως όχι μόνο συνδέεται με αύξηση της περιφέρειας της μέσης έως την ηλικία των περίπου 10 ετών, αλλά παράλληλα σχετίζεται και με κακές επιδόσεις στα σπορ. Αυτό έδειξε μελέτη ειδικών από τον Καναδά, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity.

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων Σεν-Ζιστίν κατέληξαν στα συμπεράσματά τους ύστερα από μελέτη σε 1.314 παιδιά ηλικίας 2,5-4,5 ετών. Συνέλεξαν από τους γονείς των παιδιών στοιχεία σχετικά με τον χρόνο που περνούσαν μπροστά στην τηλεόραση. Όπως προέκυψε, τα παιδιά ηλικίας 2,5 ετών έβλεπαν τηλεόραση 8,8 ώρες την εβδομάδα κατά μέσο όρο, τα παιδιά ηλικίας 4,5 ετών 14,8 ώρες την εβδομάδα κατά μέσο όρο ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι το 15% των παιδιών βρισκόταν καθηλωμένο απέναντι από την τηλεόραση περισσότερες από 18 ώρες εβδομαδιαίως. Ωστόσο, αυτή η ανθυγιεινή συμπεριφορά του… καναπέ στοίχιζε σημαντικά στη ζυγαριά. Σύμφωνα με τα ευρήματα, στην ηλικία των 4,5 ετών η περιφέρεια της μέσης των παιδιών αύξανε κατά περίπου μισό χιλιοστό για κάθε επιπλέον ώρα που το παιδί έβλεπε τηλεόραση εβδομαδιαίως σε σύγκριση με τις ώρες που παρακολουθούσε τηλεόραση όταν ήταν 2,5 ετών. Κοινώς εάν ένα παιδί παρακολουθούσε 18 ώρες τηλεόραση την εβδομάδα στα 4,5 έτη του, έως τα 10 χρόνια του θα είχε περιφέρεια μέσης «ξεχειλωμένη» κατά 7,6 χιλιοστά εξαιτίας αυτής και μόνο της κακής του συνήθειας.

Η τηλεόραση φάνηκε όμως να βλάπτει σοβαρά και τις αθλητικές επιδόσεις. Κάθε παραπάνω ώρα τηλεθέασης μέσα στην εβδομάδα από ένα παιδί 2,5 ετών οδηγούσε σε μείωση κατά ένα τρίτο του εκατοστού στην απόσταση που μπορούσε να κάνει άλμα εις μήκος όταν πια βρισκόταν στο δημοτικό, εξαιτίας μείωσης της μυϊκής ικανότητάς του. Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές, η κατάσταση αυτή μετατρέπεται σε ντόμινο: όσο χειρότερες επιδόσεις έχει ένα παιδί στα σπορ τόσο πιο αρνητικό γίνεται απέναντι στην άσκηση σε ολόκληρη τη ζωή του.

Πηγή: http://www.talcmag.gr (κείμενο:Φαίδρα Νικολάου)

Μια έρευνα που πολλοί την χαρακτηρίζουν “ορόσημο”, δείχνει ότι η ανδρική στειρότητα μπορεί να καταπολεμηθεί και μάλιστα με τη βοήθεια των βλαστοκυττάρων. Αμερικάνοι επιστήμονες κατάφεραν κάτι που μοιάζει ακατόρθωτο.

Η εισαγωγή βλαστικών κυττάρων που μετατράπηκαν σε υγιή κύτταρα παραγωγής σπέρματος, αποκατέστησε τη γονιμότητα σε νεαρές αρσενικές μαϊμούδες που είχαν μείνει στείρες εξαιτίας των παρενεργειών αντικαρκινικής θεραπείας. Το σπέρμα γονιμοποίησε με επιτυχία ωάρια θηλυκών ζώων και προέκυψαν υγιή έμβρυα. Το επίτευγμα από αμερικανούς επιστήμονες, που χαρακτηρίστηκε «ορόσημο», ελπίζεται ότι στο μέλλον θα επιτρέψει σε αγόρια που έχουν μείνει στείρα μετά από θεραπεία για παιδικό καρκίνο, να αποκαταστήσουν τη γονιμότητά τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Κάιλ Όργουιγκ του τμήματος γυναικολογίας και αναπαραγωγικής ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας “Cell Stem Cell”, έκαναν πειράματα με μακάκους. Εννέα στα 12 ενήλικα ζώα και τρία στα πέντε νεαρά (σε προεφηβική ηλικία) που είχαν χάσει την ικανότητα γονιμοποίησης μετά την λήψη ενός φαρμάκου αντικαρκινικής χημειοθεραπείας, την επανέκτησαν μετά την εμφύτευση των βλαστικών κυττάρων.

Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία μπορούν να καταστρέψουν τους καρκινικούς όγκους, παράλληλα όμως καταστρέφουν τα κύτταρα που παράγουν σπέρμα. Οι ερευνητές πήραν βλαστικά κύτταρα από τα πειραματόζωα πριν ξεκινήσει η αντικαρκινική θεραπεία, τα κατέψυξαν και στη συνέχεια, μετά από μερικούς μήνες, τα τοποθέτησαν ξανά στα γεννητικά όργανα των ζώων. Τελικά, το στείρο σπέρμα των πειραματόζωων απέκτησε και πάλι την ικανότητα γονιμοποίησης ωαρίων.

Ήδη πολλοί ενήλικοι που πρόκειται να κάνουν αντικαρκινική θεραπεία, επιλέγουν να καταψύξουν δείγματα του σπέρματός τους, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να γίνει με τα παιδιά που ακόμα δεν παράγουν σπέρμα. Τα παιδιά όμως ήδη διαθέτουν στα γεννητικά όργανά τους τα σπερματογόνα βλαστικά κύτταρα, τα οποία θα αρχίσουν να παράγουν σπέρμα κατά την εφηβική ηλικία τους.

Η νέα τεχνική ανοίγει το δρόμο, ώστε και στην περίπτωση των παιδιών να υπάρχει μια διασφάλιση για την αποκατάσταση της γονιμότητάς τους μετά την αντικαρκινική θεραπεία.

Όπως είπε ο Όργουιγκ, πρέπει πρώτα να ξεπερασθούν διάφορα εμπόδια, προτού η μέθοδος εφαρμοστεί και στους ανθρώπους με ασφάλεια. Για παράδειγμα, όπως επεσήμανε, ερωτηματικό αποτελεί αν η εμφύτευση των σπερματικών βλαστικών κυττάρων θα πρέπει να γίνει μόλις τελειώσει η αντικαρκινική θεραπεία ή όταν ο ασθενής θα θεωρηθεί θεραπευμένος ή όταν θα ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια. Επίσης, υπάρχει ο κίνδυνος μαζί με τα βλαστικά κύτταρα να περιλαμβάνονται και καρκινικά, οπότε μπορεί να επαναζωπυρωθεί η νόσος.

Πηγή:iatropedia.gr

Το αν θα είναι κανείς ανύπαντρος ή διαζευγμένος στη μέση ηλικία, ως φαίνεται επηρεάζει τον κίνδυνο που διατρέχει να αναπτύξει νόσο του Αλτσχάιμερ ή άλλη μορφή άνοιας όταν θα γεράσει, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Είναι ευρέως γνωστό πως οι κοινωνικές σχέσεις μπορούν να ελαττώσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας. Τον Ιούνιο, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ ανέφεραν πως η κοινωνικότητα στην τρίτη ηλικία μπορεί να προστατεύει τη μνήμη, γράφει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάϊμς».

Ωστόσο, οι περισσότερες προγενέστερες μελέτες για τις κοινωνικές σχέσεις και την άνοια βασίστηκαν σε πολύ ηλικιωμένα άτομα. Στη νέα μελέτη, η οποία παρουσιάστηκε στο ετήσιο Διεθνές Συνέδριο για τη Νόσο του Αλτσχάιμερ, στο Σικάγο, εστιάστηκε στην πιθανή σχέση της κοινωνικής ζωής στη μέση ηλικία με την άνοια αργότερα στη ζωή.

[quote_right]Επιστήμονες από το Ίδρυμα Καρολίνσκα, στη Σουηδία, παρακολούθησαν επί 21 χρόνια 2.000 άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι ήταν 50 ετών όταν άρχισε η μελέτη. [/quote_right]

Όπως διαπίστωσαν, όσοι εξ αυτών ήταν παντρεμένοι ή συζούσαν κατά την έναρξη της μελέτης, είχαν 50% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν άνοια με το πέρασμα του χρόνου, σε σύγκριση με όσους ζούσαν μόνοι.

Το πόσα χρόνια ζούσαν μόνοι οι εθελοντές, αλλά και για ποιον λόγο, επίσης επηρέαζε τον κίνδυνο: η μοναχική ζωή καθ΄ όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τον διπλασίαζε, αλλά το διαζύγιο δίχως νέο γάμο τον τριπλασίαζε. Ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο άνοιας, όμως, διέτρεχαν όσοι εθελοντές είχαν χάσει το ταίρι τους πριν από τα 50 τους και δεν είχαν βρει νέο: η χηρεία εξαπλασίαζε τον κίνδυνο ανάπτυξης νόσου του Αλτσχάιμερ, σε σύγκριση με τον κίνδυνο που διέτρεχαν οι παντρεμένοι εθελοντές.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν πως δύο παράγοντες επηρεάζουν σημαντικά τις πιθανότητες εκδήλωσης άνοιας», δήλωσε ο δρ Κρίστερ Χάκανσον, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Vaxjo και στο Καρολίνσκα. «Οι παράγοντες αυτοί είναι η κοινωνική και νοητική διέγερση, καθώς και το ψυχικό τραύμα».

Το επόμενο βήμα είναι να διαπιστωθεί εάν ο κίνδυνος επηρεάζεται από την ποιότητα της σχέσης με το ταίρι μας ή από την πρόθεση πολλών ανθρώπων να ζήσουν για πάντα δίχως σύντροφο.

Πηγή: tanea.gr

Η μυϊκή ρώμη, κατά την εφηβική ηλικία, αποτελεί δείκτη μακροζωίας. Σουηδοί ερευνητές, που παρακολούθησαν την εξέλιξη της φυσικής κατάστασης ενός εκατομμυρίου εφήβων επί 24 χρόνια, διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν μικρότερη μυϊκή δύναμη, πιο αδύναμους μυς και λιγότερο «γραμμωμένα» σώματα, είχαν αυξημένες πιθανότητες να αποχαιρετήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο σε νεώτερη ηλικία.

Οι ερευνητές, αναφέρει η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση British Medical Journal, επισημαίνουν ότι το ενισχυμένο μυϊκό σύστημα των νεαρών αγοριών συνήθως συνδέεται με τη γενικότερη καλή φυσική κατάσταση των παιδιών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το μυώδες, ρωμαλέο σώμα είναι αυτό που χαρίζει μακροζωία. Οι έφηβοι που δεν είχαν πολύ μυώδες σώμα εμφάνισαν προβλήματα ανάλογα με αυτά που θα είχαν εάν έπασχαν από παχυσαρκία και υπέρταση.
[quote_right]Το καλογυμνασμένο σώμα, φαίνεται ότι παρέχει ασπίδα προστασίας ακόμα και έναντι της αυτοκτονίας, ενώ διατρέχουν 65% μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν σοβαρό ψυχιατρικό νόσημα.[/quote_right]
Επίσης, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, τόσο οι υπέρβαροι, όσο και οι αδύνατοι συμμετέχοντες στην έρευνα είχαν αυξημένες πιθανότητες θανάτου σε νεαρή ηλικία εφόσον δεν είχαν μυώδες σώμα.

Οι έφηβοι που είχαν μυϊκή δύναμη μεγαλύτερη από το μέσο όρο στην αρχή της μελέτης, αντιθέτως, είχαν κατά 20 έως 35% μικρότερο κίνδυνο να πεθάνουν πρόωρα.

Αντιθέτως οι έφηβοι με τη μικρότερη μυϊκή δύναμη είχαν τις περισσότερες πιθανότητες να αποβιώσουν προτού κλείσουν στα 55 χρόνια τους.

Πηγή:http://news.kathimerini.gr

Κάποτε μιλούσαμε περιπαικτικά για τα γιατροσόφια των γιαγιάδων. Τώρα όμως, αποδεικνύεται ότι συγκεκριμένα βότανα επιδρούν ευεργετικά στην αναπαραγωγική ικανότητα, κυρίως των γυναικών.

Η χρήση συγκεκριμένων βοτάνων φαίνεται ότι επιδρά ευεργετικά στην αναπαραγωγική ικανότητα, κυρίως των γυναικών. Σας παρουσιάζουμε τις ιδιότητες ορισμένων από τα πιο εξειδικευμένα, τονίζοντας ωστόσο ότι, επειδή και τα βότανα έχουν παρενέργειες, δεν θα πρέπει να τα λαμβάνετε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και τις οδηγίες ενός ιατρού.

–Χαμαιλείριο το ωχρό (false unicorn): Τονώνει το αναπαραγωγικό σύστημα. Χρησιμοποιείται για τη γυναικεία υπογονιμότητα και τη στυτική δυσλειτουργία.

–Τζινσένγκ: Τονώνει το αναπαραγωγικό σύστημα.

–Κόκκινο τριφύλλι (red clover): Τονώνει το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα, ιδιαίτερα όταν υπάρχει ανεπάρκεια οιστρογόνων.

–Λυγαριά (vitex ή agnus-castus): Τονώνει τη λειτουργία της υπόφυσης και το αναπαραγωγικό σύστημα.

–Σερενόα η πριονωτή (saw palmetto): Τονώνει και δυναμώνει το ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα, συμβάλλει στην αύξηση της διάρκειας της ερωτικής πράξης. Ενισχύει τη γυναικεία γονιμότητα, είναι γαλακταγωγό.

–Cimicifuga Racemosa (black cohosh ή κορίανδρος ο βοτρυοειδής): Εξομαλύνει τις ανωμαλίες του γυναικείου κύκλου, είναι αντισπασμωδικό.

–Βιβούρνο το ερπόφυλλο (black haw): Περιορίζει την πιθανότητα αποβολής, ενδείκνυται για τους πόνους της περιόδου.
Κινεζική αγγελική (angelica sinensis): Ρυθμίζει τις γυναικείες ορμόνες, απαλύνει το προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο.

Τα προαναφερθέντα βότανα μπορείτε να τα βρείτε αποξηραμένα, ενώ αρκετά από αυτά κυκλοφορούν και σε μορφή κάψουλας. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας, ο οποίος θα ορίσει ποιό ή ποιά μπορείτε να λαμβάνετε, σε τι μορφή και δοσολογία και για πόσον καιρό. Η λήψη βοτάνων δεν συνιστά θεραπεία υπογονιμότητας ούτε υποκαθιστά σε καμία περίπτωση άλλες θεραπείες υπογονιμότητας. Εάν ανησυχείτε για την αναπαραγωγική σας ικανότητα ή/και θέλετε να μείνετε έγκυος συμβουλευθείτε τον γιατρό σας.

Πηγή: http://www.letsfamily.gr

Όταν οι γονείς δίνουν αμέσως αντιβίωση στα παιδιά τους όταν κρυολογούν, όχι μόνο τα φορτώνουν με ακατάλληλα φάρμακα, αλλά καθιστούν και τα μικρόβια πιο ανθεκτικά. Όταν ο οργανισμός αναπτύσσεται είναι καλό να χρησιμοποιούνται πιο φυσικές μέθοδοι θεραπείας.

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η ομοιοπαθητική είναι μια γρήγορη και αποτελεσματική θεραπεία της οδοντοφυΐας και των κολικών, και μετατρέπει τα γκρινιάρικα παιδιά σε “αγγελουδάκια”.

Με την ομοιοπαθητική μειώνεται ο πόνος της ωτίτιδας στα παιδιά, ενώ είναι δυνατή η ενδυνάμωση της άμυνας του παιδικού οργανισμού, ώστε να αντιμετωπίσει άμεσα τα κοινά κρυολογήματα και τη γρίπη.

Η ομοιοπαθητική είναι εξίσου αποτελεσματική και στα υπερκινητικά παιδιά, τα οποία βοηθά να αποδιώξουν την ανησυχία τους. Επιπλέον, αυτή η φυσική θεραπεία μπορεί να αντιμετωπίσει και συναισθηματικά προβλήματα, ενώ συνιστάται και σε μωρά που πάσχουν από κολικούς.

Η αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής είναι αποδεδειγμένη και ευρέως διαδεδομένη. Με τη χρήση της, ο ασθενής αναρρώνει πιο γρήγορα και σταματούν άμεσα οι υποτροπές.

Η αποδοχή αυτής της εναλλακτικής μορφής ιατρικής βρίσκει ανταπόκριση στην Ευρώπη.

Το 30% του πληθυσμού της Γαλλίας χρησιμοποιεί ομοιοπαθητικά φαρμακευτικά σκευάσματα.

Το 20% των Γερμανών ιατρών χορηγούν στους ασθενείς τους ομοιοπαθητικά, ενώ το 42% των Βρετανών ιατρών παραπέμπουν ασθενείς σε ομοιοπαθητικούς ιατρούς.
Τέλος, το 45% των Δανών ιατρών θεωρούν αυτήν τη μέθοδο θεραπείας πολύ αποτελεσματική.

Πηγή: homeopathy.gr

Η μετάβαση στη μητρότητα δεν ακολουθείται πάντα από ευχάριστα συναισθήματα. Οι γυναίκες που έχουν μόλις φέρει στον κόσμο ένα παιδί, μπορεί να νιώσουν και κάποια δυσάρεστα συναισθήματα όπως άγχος, θλίψη, αίσθηση ανικανότητας και απάθεια. Γενικότερα, μετά τον τοκετό η γυναίκα βιώνει μία τεράστια ψυχολογική αναστάτωση, γνωστή ως δάκρυα λοχείας. Αυτό είναι παροδικό. Όταν όμως, τα συναισθήματα αυτά συνεχίζουν, τότε λέμε ότι η μητέρα πάσχει από επιλόχεια κατάθλιψη.

Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι μία “νόσος” στην οποία σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν ορμονικοί και ψυχολογικοί παράγοντες. Οι αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα της γυναίκας, όπου παρατηρείται απότομη πτώση των οιστρογόνων και αυξημένη έκκριση προλακτίνης, προκαλούν αλλαγές στην ψυχοσύνθεσή της. Η εικόνα του σώματος αλλάζει, και η γυναίκα συνήθως δεν αισθάνεται ιδιαίτερα ελκυστική και ποθητή από το σύζυγό της.

[quote_right]Μεγάλη σημασία σε αυτή την περίοδο έχει και η συμπεριφορά του συζύγου. Ο γόνιμος διάλογος και η ψυχολογική υποστήριξη από το περιβάλλον της μητέρας, και κυρίως από τον σύζυγο, βοηθούν τη μητέρα να ξεπεράσει τα αρνητικά συναισθήματα.[/quote_right]
Τα αίτια που οδηγούν στην επιλόχεια κατάθλιψη είναι ποικίλα. Η μητέρα νιώθει αρκετά πιεσμένη με την έλευση του παιδιού, και νιώθει εγκλωβισμένη από τη συνεχή ενασχόλησή της με το βρέφος. Η ίδια έχει πολλές φορές αυξημένες προσδοκίες από τον εαυτό της, ενώ συχνά νιώθει ότι είναι ανίκανη να ανταπεξέλθει και να ικανοποιήσει σωστά τις ανάγκες του παιδιού της.

Η κατάθλιψη της μητέρας, κίνδυνος για το βρέφος….
Όταν η μητέρα αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες του βρέφους, εκείνο νιώθει αυτή την αδιαφορία, με αποτέλεσμα να κλείνει κάθε δίαυλο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να διακοπεί η ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού, όπως να σταματήσει να χαμογελά, να αποφεύγει τη βλεμματική επαφή, να μην αναμένει αγκαλιές, να μην αντιδρά στα διάφορα ερεθίσματα, να έχει προβλήματα ύπνου, διατροφής ή και συχνές λοιμώξεις.

Τα συμπτώματα της μητέρας πάσχουσας εκδηλώνονται με μειωμένη διάθεση, επιθετικότητα προς το βρέφος, σωματικό πόνο, ψυχολογικές μεταπτώσεις, διαταραχές διατροφής και ύπνου, έλλειψη ενδιαφέροντος για οποιαδήποτε δραστηριότητα.

Σε κάθε περίπτωση, η επιλόχεια κατάθλιψη ξεπερνιέται μόνο με τη συμπαράσταση των αγαπημένων ανθρώπων της πάσχουσας. Εάν παρόλα αυτά τα συμπτώματα δεν υποχωρούν, θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό ψυχοθεραπευτή, ο οποίος μέσω της κατάλληλης ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής θα τη βοηθήσει να ξεπεράσει την επιλόχεια κατάθλιψη και να επιστρέψει στη γονεϊκή πραγματικότητα.

Πηγή: iatronet.gr

Έντονη ανησυχία εξέφρασαν οι επιστήμονες για τις αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και ειδικά στην παιδική διατροφή.

Συγκεκριμένα υποστήριξαν πως τα δεδομένα από προηγούμενες περιόδους κρίσης και πείνας δείχνουν ότι άτομα που εκείνη την εποχή ήταν σε εμβρυική ή βρεφική ηλικία πλήρωσαν το τίμημα της κρίσης με αυξημένη εμφάνιση παχυσαρκίας, μεταβολικού συνδρόμου, διαβήτη και καρδιοπαθειών.

«Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, είμαστε ανήσυχοι σχετικά με τη σημερινή κρίση», ανέφερε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη στις 14 Νοεμβρίου, ο πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, Συντονιστής Διευθυντής της Α’ Παθολογικής Κλινικής και του Διαβητολογικού Κέντρου του Νοσοκομείου «Τζάνειο», Ανδρέας Μελιδώνης.

Σημείωσε ότι κατά τη διάρκεια οικονομικών κρίσεων οι διατροφικές επιλογές παύουν να είναι υγιεινές και οι άνθρωποι προκειμένου να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες, καταφεύγουν σε υδατάνθρακες και τροφές με απλή ενεργειακή αξία, παραμελώντας την ποιότητα της τροφής, δηλαδή παραμελώντας να ενισχύσουν τον οργανισμό με βιταμίνες και με μικροθρεπτικά συστατικά, όπως αυτά βρίσκονται στα φρούτα και στα λαχανικά.

Η οικονομική κρίση φαίνεται ότι επηρεάζει κυρίως τα άτομα που ανήκουν σε χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις, καθώς σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και περιλάμβανε δείγμα 1.000 ηλικιωμένων κατοίκων της νησιωτικής χώρας (Μυτιλήνης, Λήμνου, Σαμοθράκης, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Κέρκυρας, Κρήτης και Κύπρου), από το 50% των Ελλήνων χαμηλής μόρφωσης και εισοδήματος που κατοικούν στα νησιά, οι 4 στους 10 είναι παχύσαρκοι, περίπου οι 2 στους 10 έχουν διαβήτη, καταναλώνουν περισσότερο κρέας, δεν προσεγγίζουν εύκολα το ψάρι ως αντικαταστάτη του κρέατος, τρώνε πολλά γαλακτοκομικά πλήρη λιπαρών και πίνουν περισσότερο αλκοόλ.

Ανάλογα αποτελέσματα προέκυψαν και από μελέτη της Α’ Καρδιολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (σε 3.000 κατοίκους της Αττικής), στην οποία παρατηρήθηκε, σε αντίθεση με τα χαμηλά και τα μεσαία στρώματα, ότι τα άτομα με ανώτερη και ανώτατη μόρφωση κατανάλωναν περισσότερα φρούτα, ψάρια και λαχανικά και λιγότερα λιπαρά.

Άλλα αίτια που οδήγησαν στα παραπάνω αποτελέσματα ήταν το αυξημένο κόστος της υγιεινής διατροφής και η αδυναμία των συμμετεχόντων στη μελέτη να κατανοήσουν ότι είναι βλαβέρο για την υγεία τους, για παράδειγμα, να τρώνε 4-5 φόρες κρέας την εβδομάδα.

Σύμφωνα με τον κ. Μελιδώνη, ο σακχαρώδης διαβήτης σε συνδυασμό με την παχυσαρκία, έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Μέσα σε 30 χρόνια επταπλασιάστηκε ο αριθμός των πασχόντων από σακχαρώδη διαβήτη σε όλο τον κόσμο και από 50 εκατομμύρια που ήταν τη δεκαετία του ΄80 έφθασαν τα 350 εκατομμύρια. Οι αρμόδιοι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) προβλέπουν ότι αν μέσα στην επόμενη 15ετία δεν υπάρξουν συντονισμένες παρεμβάσεις, ο αριθμός των πασχόντων θα υπερβεί τα 500 εκατομμύρια.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Μελιδώνης, ένας στους 2 Έλληνες είναι υπέρβαρος και ένας στους 5 παχύσαρκος, ενώ πρόσφατη έρευνα σε παιδιά δημοτικού έδειξε ότι σχεδόν 4 στα 10 είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Περίπου 754.000 Έλληνες έχουν διαβήτη (8,8% του συνολικού πληθυσμού) και επιπλέον, περίπου 634.000 (7,4% πληθυσμού) έχουν διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη (στάδιο προ-διαβήτη).

Κάθε χρόνο 6.542 πολίτες πεθαίνουν από διαβήτη, ο οποίος είναι η 4η κυριότερη αιτία θανάτου στην Ευρώπη. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι, σύμφωνα με τον κ. Μελιδώνη, ότι το 24 – 30% των ανθρώπων που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη δεν έχουν επίγνωση της ασθένειας τους και παραμένουν αδιάγνωστοι.

«Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, δηλαδή η κακή διατροφή, η μειωμένη ανάγκη σωματικής δραστηριότητας και το πολύπλευρο καθημερινό στρες είναι αναμφισβήτητα η αφετηρία όλων των δεινών για τη μεταβολική υγεία μας. Η αντιμετώπιση όλων αυτών των τοξικών πτυχών αποτελούν την καρδιά της πρόληψης του διαβήτη» τονίζει ο κ. Μελιδώνης.

Πηγή: http://www.protothema.gr

Ωφέλιμη εκπαίδευση για το ανοσοποιητικό των παιδιών αποδεικνύονται τα κατοικίδια. Τα βρέφη που συμβιώνουν με σκύλους παθαίνουν σπανιότερα ωτίτιδες και λοιμώξεις του αναπνευστικού σε σύγκριση μ’ εκείνα που ζουν σε σπίτια χωρίς κατοικίδια.

Στη σχετική έρευνα, που δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση «Pediatrics», δεν εξηγείται ο λόγος, υπονοείται ωστόσο ότι η επαφή με σκύλο, ο οποίος περνά έστω κι ελάχιστο χρόνο εκτός σπιτιού, μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού τον πρώτο χρόνο της ζωής του.

Και οι γάτες όμως φαίνεται να παρέχουν προστασία στα βρέφη, αλλά σε μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με τους σκύλους.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 397 παιδιών στη Φινλανδία. Οι γονείς τους κρατούσαν ημερολόγιο κάθε εβδομάδα καταγράφοντας την κατάσταση της υγείας του παιδιού τους τον πρώτο χρόνο της ζωής του και συγκεκριμένα από εννέα έως πενήντα δύο εβδομάδων.

Συνολικά τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτι με κατοικίδιο είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτωμάτων λοίμωξης του αναπνευστικού και σχεδόν 50% λιγότερες πιθανότητες για ωτίτιδα.

«Εικάζουμε ότι η επαφή με τα ζώα μπορεί να βοηθήσει στην ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος οδηγώντας σε πιο συγκροτημένη ανοσοποιητική αντίδραση και μικρότερη διάρκεια των λοιμώξεων» αναφέρει η μελέτη.

Πηγή: http://www.madata.gr

Ελπίδα σωτηρίας σε σοβαρά άρρωστα νεογέννητα προσφέρουν αμερικανοί ερευνητές οι οποίοι αναφέρουν ότι κατάφεραν να «σαρώσουν» ολόκληρο το γονιδίωμα βρεφών για την ύπαρξη γενετικών ασθενειών μέσα σε μόλις 50 ώρες. Η ταχεία αυτή «σάρωση» κατέστη δυνατή χάρη σε ένα νέο σύστημα και υπόσχεται να χαρίσει στους ειδικούς πολύτιμο χρόνο ώστε να λαμβάνουν σοβαρές αποφάσεις για την εξέλιξη μωρών που μόλις έχουν δει το φως και των οποίων η ζωή κινδυνεύει σοβαρά.

Σε δύο ημέρες αντί για έξι εβδομάδες

Η νέα τεχνολογία μπορεί να διαγνώσει πλήθος μονογονιδιακών γενετικών ασθενειών με λήψη μόνο μιας σταγόνας αίματος των νεογέννητων δείχνοντας πιθανότατα τον «ένοχο» πίσω από τα προβλήματα υγείας που παρουσιάζουν. Και το μεγάλο πλεονέκτημά της είναι ότι δίνει αποτελέσματα σε κάτι περισσότερο από δύο ημέρες όταν η αντίστοιχη «σάρωση» του γονιδιώματος απαιτεί σήμερα ως και έξι εβδομάδες για να ολοκληρωθεί, όπως σημειώνεται σε δημοσίευση ειδικών του Παιδιατρικού Νοσοκομείου Mercy στην Πόλη του Κάνσας η οποία έγινε στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine».

Οι γενετικές ασθένειες εκτιμάται ότι «πλήττουν» ένα στα 100 παιδιά και αποτελούν μια από τις κύριες αιτίες εισαγωγής σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) αμέσως μετά τη γέννηση – ως και το ένα τρίτο των βρεφών που εισάγονται σε ΜΕΘ πάσχει από κάποιο γενετικό νόσημα. Η έγκαιρη διάγνωση αυτών των νόσων μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να έχει σημαντικά οφέλη στην υγεία του βρέφους. Υπολογίζεται ότι σε περίπου 500 γενετικά νοσήματα – όπως η νόσος Krabbe, μια διαταραχή του νευρικού συστήματος – η πρώιμη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη σοβαρής αναπηρίας και την εμφάνιση συμπτωμάτων απειλητικών για τη ζωή.

Διάγνωση σε τρεις από τις τέσσερις περιπτώσεις

Οι ειδικοί από το Παιδιατρικό Νοσοκομείο Mercy σημειώνουν ότι με χρήση της καινούργιας τεχνολογίας επέτυχαν να διαγνώσουν το γενετικό νόσημα από το οποίο έπασχαν τρία στα τέσσερα νεογέννητα τα οποία μελέτησαν. Πρέπει ωστόσο να αναφερθεί ότι μόνο ένα από τα βρέφη είναι ακόμη στη ζωή: πρόκειται για ένα αγοράκι με ένα σπάνιο καρδιακό ελάττωμα το οποίο στην πορεία αποδείχθηκε ότι εμφανίζει και ο εξάχρονος αδελφός του. Το παιδί υποβλήθηκε σε καρδιολογική επέμβαση. Το καινούργιο σύστημα επέτρεψε επίσης τη διάγνωση μιας σπάνιας μορφής επιληψίας σε ένα κοριτσάκι αλλά και την πιθανή αιτία μιας σπάνιας και θανατηφόρας πάθησης του δέρματος σε ένα αγοράκι, η οποία μάλιστα αποδείχθηκε ότι δεν κληρονομήθηκε από κανέναν από τους δύο γονείς του. Στην τέταρτη περίπτωση καρδιολογικού προβλήματος η μέθοδος δεν επέτυχε να διαγνώσει την αιτία.

Στο πλαίσιο της μελέτης δοκιμάστηκαν δύο νέα λογισμικά που αναπτύχθηκαν από ειδικούς του νοσοκομείου Mercy τα οποία και χρησιμοποιήθηκαν σε συνδυασμό με ένα μηχάνημα ταχείας αποκωδικοποίησης των 3,2 δισεκατομμυρίων χημικών βάσεων ή «γραμμάτων» του γενετικού κώδικα. Το μηχάνημα της εταιρείας Illumina ονομάζεται HiSeq 2500.

Τα δύο νέα λογισμικά

Από τα δύο λογισμικά που χρησιμοποιήθηκαν από τους επιστήμονες το ένα που ονομάζεται SSAGA χαρτογραφεί γονίδια τα οποία συνδέονται με τα συμπτώματα που εμφανίζει το νεογέννητο. Το πρόγραμμα προσφέρει διάγνωση για περίπου 600 γενετικές νόσους ωστόσο η ερευνητική ομάδα επεκτείνει τη βάση δεδομένων του ώστε να περιλαμβάνει και τις 3.500 γνωστές γενετικές ασθένειες. Το δεύτερο λογισμικό που ανέπτυξαν οι ειδικοί ονομάζεται Runes και βοηθά στον προσδιορισμό σχετικά με το ποιο από πολλά «ύποπτα» γονίδια είναι το πιθανότερο να αποτελεί την αιτία της νόσου του βρέφους.

Όπως ανέφερε ο Στίβεν Κίνγκσμορ, διευθυντής του Κέντρου Παιδιατρικής Γενετικής Ιατρικής στο νοσοκομείο Mercy «είναι πλέον εφικτό να αποκωδικοποιήσουμε ολόκληρο το γονιδίωμα και να παράσχουμε αποτελέσματα στον γιατρό μέσα σε δύο ημέρες. Πιστεύουμε ότι αυτή η εξέλιξη θα αλλάξει τον κόσμο της νεογνολογίας επιτρέποντας στους ειδικούς να ασκούν ιατρική με βάση τα γονίδια του κάθε βρέφους».

Μεγάλο κόστος αλλά και μεγάλο όφελος

Παρότι η νέα τεχνολογία είναι αυτή τη στιγμή ακριβή (κοστίζει περί τα 10.450 ευρώ), οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα υπάρξει όφελος από την εισαγωγή της στις ΜΕΘ νεογνών, όπου ούτως ή άλλως το κόστος από τη νοσηλεία των βρεφών είναι πολύ υψηλό.

Το επόμενο βήμα για τους επιστήμονες είναι να συνεχίσουν τη μελέτη τους περιλαμβάνοντας συνολικά 100 ή περισσότερα νεογνά ώστε να εξακριβώσουν τα ακριβή οφέλη ή και τα πιθανά προβλήματα με τα οποία συνδέεται η συγκεκριμένη τεχνολογία.

Πηγή: http://www.tovima.gr

undefined
από τη Φανή Βαγγελάτου-Λογοθεραπεύτρια*

Ο όρος ειδικές μαθησιακές δυσκολίες χρησιμοποιείται για να καλύψει μια σειρά δυσκολιών που συνδέονται με τη μάθηση. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τον όρο αυτό ως συνώνυμο της δυσλεξίας όμως στη πραγματικότητα, η δυσλεξία είναι μία μόνο από τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.

Για να το εξηγήσουμε πιο απλά, ο όρος «ειδική μαθησιακή δυσκολία» χρησιμοποιείται για να περιγράψει εγγενείς διαταραχές οι οποίες δυσκολεύουν τη μαθησιακή διαδικασία. Αυτές οι διαταραχές μπορεί να αφορούν σε ένα μόνο γνωστικό ή λειτουργικό τομέα ή περισσότερους. Για παράδειγμα, η δυσγραφία αναφέρεται στη δυσκολία συντονισμού των κινήσεων που απαιτούνται για τη γραφή ενώ η δυσλεξία περιλαμβάνει ελλείμματα σε πολλές γνωστικές και λειτουργικές δυσκολίες, όπως η μνήμη, η ακουστική και οπτική επεξεργασία, ο προσανατολισμός το χώρο και το χρόνο κ.α.

Συνοψίζοντας λοιπόν, όταν μιλάμε για ειδικές μαθησιακές δυσκολίες μιλάμε για γνωστικά και λειτουργικά ελλείμματα με τα οποία κάποιος έχει γεννηθεί και δυσκολεύουν το άτομα αυτό στη διαδικασία μάθησης.
Συχνά, τα ίδια συμπτώματα των ειδ. Μαθ. Δυσκολιών (λάθη στο γραπτό λόγο, δυσκολία στην έκφραση, συναισθηματικές δυσκολίες κλπ) συναντάμε και στην περίπτωση των γενικευμένων μαθησιακών δυσκολιών.

[quote_right]Ουσιαστικά, είναι ένας ορισμός «ομπρέλα» κάτω από την οποία μπαίνουν δυσκολίες όπως η δυσλεξία που προαναφέραμε, η δυσγραφία, η δυσπραξία, η δυσαριθμισία, η δυσορθογραφία, η ελλειμματική προσοχή και υπερκινητικότητα, ακόμα και ο αυτισμός.[/quote_right]

Η διαφορά μεταξύ ειδικών και γενικευμένων μαθ. Δυσκολιών είναι απλή. Στη δεύτερη περίπτωση το άτομο εμφανίζει δυσκολίες στη μάθηση ως δευτερογενές σύμπτωμα εξαιτίας κάποιας άλλης δυσκολίας ή ήδη υπάρχουσας διαταραχής.
Ένα εύκολο και συχνό παράδειγμα είναι η περίπτωση μαθ. Δυσκολιών εξαιτίας οικογενειακού ή εκπαιδευτικού περιβάλλοντος ( η οικογένεια ή το σχολείο/ο δάσκαλος δε βοηθούν και δεν υποστηρίζουν το μαθητή κατά την εκπαιδευτική διαδικασία). Στη περίπτωση αυτή, ο μαθητής εμφανίζει χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο, χωρίς όμως να έχουμε διάγνωση δυσλεξίας, δυσορθογραφίας ή άλλης εγγενούς διαταραχής. Αντίστοιχα, μπορούμε να διαπιστώσουμε δυσκολία επικοινωνίας και κοινωνικής συναναστροφής σε ένα νήπιο που δεν έχει βγει ποτέ του από το οικογενειακό περιβάλλον, χωρίς όμως τη διάγνωση διαταραχής αυτιστικού φάσματος.

Και οι δύο κατηγορίες μαθησιακών δυσκολιών έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στη μαθησιακή πορεία ενός ατόμου και γι’ αυτό η έγκαιρη διάγνωσή τους είναι ιδιαίτερα σημαντική. Πολύ σημαντική επίσης είναι η ψυχολογική στήριξη αυτών καθώς πολλές φορές έχουν βιώσει επανειλημμένα την αποτυχία μέσα στην τάξη, καθώς και της οικογένειάς τους η οποία μπορεί να έχει «χρεωθεί» τη δυσκολία ή ακόμα και την αποτυχία του παιδιού ή ακόμα κάποιο άλλο μέλος να αντιμετώπιζε/αντιμετωπίζει παρόμοιες δυσκολίες. Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνάμε τη συνεργασία με το δάσκαλο της τάξης, καθώς οποιοδήποτε εξατομικευμένο, ειδικό, μαθησιακό πρόγραμμα δε μπορεί να θεωρηθεί απολύτως επιτυχημένο αν δε βρίσκει εφαρμογή στο καθημερινό σχολικό περιβάλλον του μαθητή.

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει «θεραπεία»!!! Μιλάμε για προγράμματα παρέμβασης τα οποία μαθαίνουν το μαθητή να διαχειρίζεται τις δυσκολίες του και να αναπτύσσει εναλλακτικούς τρόπους μάθησης σύμφωνα με τις ικανότητές του, καθώς και να καλλιεργεί δεξιότητες στις οποίες δυσκολεύεται με διαφορετικό ρυθμό και τεχνικές.

*Η Φανή Βαγγελάτου είναι Λογοθεραπεύτρια-Ειδ. Παιδαγωγός M.A.
Περισσότερες πληροφορίες στο:
www.planitis.eu