ΣΧΕΣΕΙΣ

Αποφασίσατε πως δεν πάει άλλο με τον/την σύντροφο σας και πως θα ήταν καλύτερο να δώσετε τέλος στη σχέση σας; Ας είμαστε ρεαλιστές, κανένας χωρισμός δεν είναι ούτε απλός, ούτε εύκολος, ακόμα κι αν ο άλλος μας είναι πλέον παντελώς αδιάφορος.

Παρόλα αυτά, υπάρχει τρόπος ώστε να χωρίσετε όσο το δυνατόν πιο «ανώδυνα» κι όσο το δυνατόν πιο «πολιτισμένα» (αν αυτό μπορεί να συμβεί, λέμε τώρα!). Τι γίνεται λοιπόν όταν είστε έτοιμοι να ξεστομίσετε το οριστικό τέλος;
Συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε 6 διαφορετικούς τρόπους «ανώδυνου χωρισμού», για κάθε περίπτωση, ώστε να μην πεθάνετε από τις τύψεις και να είστε «εντάξει», όσο γίνεται, με την κατάσταση.

Μέθοδος 1^η
Face to Face: Ο «σωστός» χωρισμός θα πρέπει να γίνει face to face. Καλύτερα μείνετε μακριά από τηλέφωνα, γραπτά μηνύματα και social media. Μπορεί να σας βγάζουν απ’τη δύσκολη θέση μεν και να είναι άκρως εξυπηρετικά, όμως όλα αυτά είναι μέσα που πληγώνουν πολύ περισσότερο. Χίλιες φορές λοιπόν κατά πρόσωπο η αλήθεια, παρά μέσα από μια οθόνη ή ένα ηχείο τηλεφώνου.

Μέθοδος 2^η
«Θέλω να μείνω λίγο μόνος/μόνη» : Παιδιά, δουλευόμαστε; Αφού ξέρω και ξέρετε πως ο/η επόμενος/η καραδοκεί στην επόμενη γωνία… Χίλιες φορές πιο έντιμο από μέρους σας να πείτε πως δεν αισθάνεστε όπως πρώτα ή ότι δεν νιώθετε πια ερωτευμένοι, παρά αυτό. Οκ, το να πείτε «Αγάπη μου, βρήκα άλλον/η» είναι λίγο παρατραβηγμένο, αλλά δεν είναι ωραίο και το να δουλεύετε τον άλλο μέσα στα μούτρα του. Γνώμη μου…

Μέθοδος 3^η
Μείνετε μακριά απ’τα social media: Έστω για λίγο. Μην μεγαλοποιήσετε το ότι χωρίσατε… Γενικά προσπαθήστε να απέχετε λίγο απ’αυτά ώσπου να βρείτε τους ρυθμούς σας και μην προκαλείτε την τύχη σας. Ακόμη πιο γενικά, μια φιλική συμβουλή: Κρατήστε τις σχέσεις σας και τους χωρισμούς σας μακριά απ’τον κόσμο των social media. Ότι έχετε, είχατε και θα έχετε είναι αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό σας και το άλλο άτομο!

Μέθοδος 4^η
«Καλύτερα να μείνουμε φίλοι» : Όχι… Δεν θα πεις αυτή τη φράση! Δεν ισχύει, δεν θα γίνει ποτέ και το ξέρεις. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να κάνεις τα πράγματα χειρότερα, ειδικά αν ο άλλος νιώθει ακόμη πράγματα για σένα. Γι’αυτό το λόγο, φύλαξε τα κακοσκάλια και πρόσεξε τι θα ξεστομίσεις. Δεν λέω, ένα γεια καλό είναι να το λέτε, άνθρωποι είμαστε, αλλά μέχρι εκεί. Θα γίνουμε και κολλητάρια; Δεν νομίζω!

Μέθοδος 5^η
«Δεν σου αξίζω» : Είπαμε, ο άλλος δεν είναι ηλίθιος… Με αυτές τις ανοησίες δεν μάσησε ποτέ, κανείς. Καταλαβαίνω πως προσπαθείς να κάνεις τη θέση σου πιο εύκολη, όμως πρέπει να καταλάβεις πως αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος. Καλύτερα να πεις τον πραγματικό λόγο που δεν θέλεις πια να είσαι μαζί της/του. Βαρέθηκες; Ξενέρωσες; Εκνευρίστηκες; Στην «έσπασε» κάτι; Το μόνο που έχεις πια είναι απλώς να το ξεκαθαρίσεις.
 

Μέθοδος 6^η
Truth is truth: Όπως και να το κάνουμε, όσο κι αν πληγωθεί ο άλλος, όσο κι αν χτυπηθεί στα πατώματα γι’αυτό το «μεταξύ σας» που τελείωσε, ένα θα κρατήσει, αν φυσικά είναι ώριμος και όχι ανεγκέφαλος: Όλα τα όμορφα που σας ένωσαν, τις αναμνήσεις, τα γέλια και τις χαρές σας. Όμως, για να μπορέσει ο άλλος να δει όλα αυτά κάθε φορά που σε θυμάται, θα πρέπει να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό, από την αρχή μέχρι το τέλος της σχέσης σας. Επομένως, γιατί να προσπαθείς να «διευκολύνεις» τη θέση σου με δήθεν ευγενικούς χειρισμούς και… όμορφα ψέματα, αντί να πεις την αλήθεια; Χωρίς ρετούς και «ωμή», όπως είναι. Δεν χρειάζεται ούτε να εξαφανιστείς, ούτε να κάνεις τον άλλο με τη συμπεριφορά σου να σε σιχαθεί ή να σου ζητάει παρακαλώντας το τέλος. Απλά μίλα με ειλικρίνεια και θα δεις πως και ο άλλος θα το εκτιμήσει πολύ περισσότερο.

Φιλιά,
Μ.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρκέλλα Χρυσοστόμου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Οι ερωτικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από την εγγύτητα των σχετιζόμενων, πάντοτε συναισθηματική και τις περισσότερες φορές και γεωγραφική. Τι γίνεται όμως όταν η τελευταία χαρακτηρίζεται από μια μεγάλη απόσταση; Στο παρόν άρθρο θα γίνει λόγος για τις σχέσεις εξ αποστάσεως με σημείο αναφοράς τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τούτης της ιδιαίτερης κατάστασης.

Η κοινή παραδοχή για αυτού του είδους τις σχέσεις είναι ότι δυσκολεύουν τα άτομα μιας και η απουσία του αγαπημένου προσώπου, αντί της παρουσίας του, είναι που ορίζει την καθημερινότητα. Αυτή η απουσία, πέρα του δυσάρεστου συναισθήματος ότι λείπει ο άλλος, δημιουργεί και ενισχύει θετικά την προσμονή. Τόσο μάλιστα ώστε το πάθος των σχέσεων αυτών, μοιάζει να υπερβαίνει συνήθως σε ένταση και σε διάρκεια το πάθος μιας τυπικής ερωτικής σχέσης.

Ακόμη, η απουσία του άλλου, μπορεί να προσφέρει περισσότερες πιθανότητες διατήρησης της αυτονομίας του ατόμου. Έτσι λοιπόν, μπορεί να συνεχίσει να παραχωρεί τον ίδιο χώρο και χρόνο σε προσωπικές δραστηριότητες και σε άλλου τύπου σχέσεις (φιλικές, οικογενειακές) χωρίς να εγείρει παράπονα σε κανέναν… Φυσικά, το ίδιο αυτό πλεονέκτημα, γυρίζοντάς του όψη, γίνεται μειονέκτημα: Η έλλειψη του αγαπημένου προσώπου δυσκολεύει γιατί η επιθυμία για άμεση καθημερινή επαφή και τη συνεπαγόμενη δημιουργία συνηθισμένων δεσμών, ματαιώνεται. Αυτή η ματαίωση έχει συχνά ως αποτέλεσμα δυσάρεστα συναισθήματα: απογοήτευση, λύπη, μοναξιά.

Στην προσπάθεια αντιμετώπισης τούτων των αρνητικών συναισθημάτων, οι εμπλεκόμενοι συνήθως θα αυξήσουν σε μεγάλο βαθμό την διαδικτυακή και τηλεφωνική επικοινωνία. Η τεχνολογική πρόοδος στις μέρες μας μπορεί να καλύψει τις γεωγραφικές αποστάσεις άμεσα και φθηνά , σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές όπου η επικοινωνία ήταν πιο δύσκολη. Το ερώτημα στην προκειμένη, είναι εκτός της επικοινωνιακής δυνατότητας που προσφέρεται, αν τελική η τεχνολογική εξέλιξη αποτελεί και γενεσιουργό αιτία σύναψης περισσότερων σχέσεων εξ αποστάσεως; Σκεπτόμενοι τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης η απάντηση μοιάζει να είναι καταφατική.

Σε αρκετές περιπτώσεις, η εν λόγω επικοινωνία μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο του ατόμου κι έτσι ο υπολογιστής ή το τηλέφωνο να γίνουν προέκταση του χεριού του και να μονοπωλούν την καθημερινότητά του. Τα μειονεκτήματα τούτης της κατάστασης είναι προφανή και η αυτονομία δίνει την θέση της στην υπερβολή, ίσως σε σημείο εμμονής. Αν παραμένεις κλεισμένη στο σπίτι λοιπόν περιμένοντας να μιλήσεις με τον αγαπημένο σου στο skype ή βγαίνεις για καφέ με τους φίλους σου αλλά καταλήγεις να περνάς την περισσότερη ώρα μιλώντας στο τηλέφωνο με τον αγαπημένο σου πάλι, τότε αναρωτήσου αν αξιοποιείς όλες τις ευκαιρίες μέσα στην μέρα σου για να νιώσεις ευχαρίστηση. Κι αφού απαντήσεις σε αυτό, έπειτα αναρωτήσου αν αξιοποιείς τελικά όλες τις πηγές ευχαρίστησης (φίλοι, οικογένεια, δραστηριότητες). Είναι σημαντικό η ματαίωση μιας επιθυμίας ή η αναβολή της (μέχρι την στιγμή της συνάντησης στην προκειμένη) να ισορροπείται από την ικανοποίηση άλλων επιθυμιών ώστε το άτομο να εφοδιάζεται με θετικά αισθήματα και διάθεση για να αντέξει περισσότερο και καλύτερο τα αρνητικά (την απουσία του αγαπημένου δηλαδή).

Ένα αρνητικό σημείο που συναντάται συχνά στις σχέσεις εξ αποστάσεως είναι η εμφάνιση της ζήλειας και η ενίσχυση των προσωπικών ανασφαλειών. Μέχρι ένα σημείο, το άγχος ή η ανησυχία για το αγαπημένο πρόσωπο ίσως να μπορεί να δικαιολογηθεί. Παρόλα αυτά, ο πνιγηρός έλεγχος και η καχυποψία, με καβγάδες ή όχι, θα καταλήξουν να φθείρουν τελικά τους εμπλεκόμενους και την ίδια τη σχέση. Η τελευταία, όπως συμβαίνει με όλες, χρειάζεται να έχει ως βάση την εμπιστοσύνη. Ιδιαίτερα σε μια σχέση εξ αποστάσεως καλό είναι να είναι ενισχυμένη. Έτσι κι αλλιώς, ο έλεγχος του άλλου μη τυχόν και απιστήσει, δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί. Η γνώση όμως της αδυνατότητας ελέγχου λόγω της απόστασης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από κάποιους. Είναι σημαντική λοιπόν η ικανότητα και ο βαθμός εμπιστοσύνης που μπορεί να δείξει ο ενδιαφερόμενος ώστε να μην ταλανίζεται από τις εν λόγω ανασφάλειες.

Τέλος, το μεγαλύτερο μειονέκτημα αυτών των σχέσεων είναι η ματαίωση της σεξουαλικής επιθυμίας για τον άλλον. Όπως είπαμε προηγουμένως, η προσμονή αυξάνει τον πόθο και το πάθος μεν, αλλά μέσα στην καθημερινότητα ματαιώνεται από την φυσική απουσία. Η σεξουαλική εκπλήρωση όμως είναι η πρώτη αιτία της έλξης και της αλληλεπίδρασης των δύο ατόμων. Όταν αυτή ματαιώνεται καθημερινά και αναβάλλεται για το μέλλον, προκαλεί αρνητικά αισθήματα, έντονα ή ήπια: κακή διάθεση, απογοήτευση, λύπη, ίσως και ανηδονία (το άτομο καταλήγει να μην αντλεί από πουθενά ευχαρίστηση). Οι εμπλεκόμενοι μπορούν να αποφύγουν σε μεγάλο βαθμό αυτά τα αρνητικά συναισθήματα. Αρκεί να δώσουν έμφαση στην προσμονή, την αδημονία και τη λαχτάρα για τον άλλον, μέσω του φλέρτ και της σεξουαλικής διέγερσης κατά την επικοινωνία τους. Όντας φυσικά οπλισμένοι με μπόλικη υπομονή για τη μέρα που θα συναντηθούν.

Πέρα από την κατάσταση της σχέσης, σημασία έχει κυρίως ο σχετιζόμενος. Ο καθένας  αποφασίζει κι επιλέγει με ποιον θα σχετισθεί και για ποιους λόγους. Η απόσταση όσο πρόβλημα είναι για κάποιους, άλλο τόσο δεν είναι για κάποιους άλλους. Όποια κι αν είναι η επιλογή λοιπόν, το ζητούμενο είναι η ικανοποίηση των επιθυμιών και η δημιουργία μιας θετικής αλληλεπίδρασης με τον συγκεκριμένο άλλον. Αν αυτό απαιτεί τελικά μικρά ή μεγάλα ταξίδια, ίσως να είναι μια καλή ευκαιρία για όμορφες βόλτες κι εμπειρίες.

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Έρωτας : Χημικό cocktail ή απλά μεθυστικός;, από τη Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου
–Δώσε τόπο στην οργή, από την Μαρία Μάρκου

Τον βλέπεις μέσα σε ένα μπαράκι. Σε κοιτάει, τον κοιτάς. Καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος προορίζεται για εσένα. Σε πλησιάζει, μιλάτε και κάπως έτσι ξεκινάει μία σχέση τόσο όμορφη, που ούτε εσύ το φανταζόσουν. Μετά από έναν-δύο μήνες, όμως, πρέπει να τον γνωρίσεις στους γονείς σου και ξέρεις από προηγούμενες σχέσεις σου, ότι δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Τι κάνουμε τώρα;

Αρχικά κάνουμε τον σταυρό μας, μπας και μας βοηθήσει η Μεγαλόχαρη, διότι ο μπαμπάς δεν θέλει ότι και ότι για την μικρή του πριγκίπισσα. Ή γιατρό ή δικηγόρο. Άντε στην χειρότερη πολιτικό. Τέλος πάντων κάτι που να σου προσφέρει αρκετά χρήματα και κύρος. Και η θεαματική βραδιά ξεκινάει. Ο φίλος σου πολύ ευγενικός και «ψαρωμένος» παράλληλα, φέρνει λουλούδια και γλυκά –πολύ κλισέ. Οι γονείς σου τον καλωσορίζουν, αλλά το χαμόγελό τους είναι ψεύτικο. Καθόμαστε για φαγητό και αφού τον περνούν από ιερά εξέταση, σε πιο ήπιο βαθμό, έρχεται η ώρα του αποχωρισμού. Να σημειώσουμε ότι το μόνο που δεν τον ρώτησαν είναι τι ώρα γεννήθηκε, αν και θεωρώ πως η μαμά θα το κάνει. Πώς αλλιώς θα βρει τον ωροσκόπο του;

Φεύγει ο άντρας τον ονείρων σου και εσύ με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά ρωτάς πως τους φάνηκε. Σε έναν ιδανικό κόσμο οι γονείς σου θα αποδέχονταν τους συντρόφους μας απλώς και μόνο επειδή θα εμπιστεύονταν την κρίση μας. Βέβαια, στα κρυφά θα υπήρχε μία λίστα, στην οποία θα είχαν κάνει τικ: δεν παίρνει ναρκωτικά, δεν είναι αλκοολικός, την κάνει ευτυχισμένη, είναι Ολυμπιακός. Όμως στην καλύτερη περίπτωση, η μητέρα προσπαθεί να τον «τυλίξει» και του αναφέρει συνεχώς τον γάμο, ενώ ο πατέρας τον απειλεί για την σωματική του ακεραιότητα. Μεταξύ σοβαρού και αστείου. Ναι, μόνο που ο φίλος σου σκιάζεται και με το δίκιο του.

Το δίλλημα «ή εμείς ή αυτός» είναι πολύ συχνό φαινόμενο και εσύ βρίσκεσαι κάπου στην μέση, αφού αγαπάς και τις δύο πλευρές. Δεν ζεις τον έρωτα σου όπως θα ήθελες. Αντιθέτως, η καθημερινότητά σου με γονείς που δεν χάνουν την ευκαιρία να σου υπενθυμίζουν πόσο διαφωνούν με την επιλογή σου μπορεί να γίνει εξαιρετικά δυσάρεστη. Οι οικογενειακές σαν συναντήσεις μοιάζουν με πεδίο μάχης και εσύ πρέπει να προστατεύεις τον αγαπημένο σου από τις σφαίρες. Φυσικά δεν μπορείς να χαλαρώσεις.

Μία άλλη λύση θα ήταν να κρατήσεις την σχέση σας μυστική, αλλά δεν θα το συνιστούσα. Σε περίπτωση που το ανακάλυπταν τα πράγματα θα ήταν χειρότερα, συν ότι θα πληγωνόντουσαν που δεν θα τους είχες εμπιστοσύνη. Δηλαδή αυτή η σχέση είναι «ή τσεκούρι ή μαχαίρι», ή «εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Παρ’ το όπως θες. Αν τώρα τσακώνεσαι μαζί τους και τους θεωρείς παρωχημένους και παρεμβατικούς, τότε τι θα έκανες; Λογικά με την αντίδραση τους θα διέκοπτες διπλωματικές σχέσεις μαζί τους.

Έχεις σκεφτεί, έστω και στο ελάχιστο, ότι ίσως σε κάποια πράγματα να έχουν δίκιο; Μπορεί να το βλέπεις ακόμα και εσύ ότι είσαι σε μία σχέση που δεν σου ταιριάζει, αλλά είτε γιατί στην παρούσα φάση θέλεις να «καείς», είτε από αντίδραση στην γονεϊκή κατάσταση την συνεχίζεις. Δεν συνηθίζεται να «χωρίζουμε» από τους γονείς μας επειδή εκφράζουν την άποψη τους για ζητήματα που θα προτιμούσαμε να μην έχουν καθόλου άποψη, όπως με ποιον μοιραζόμαστε το κρεβάτι μας.

Μεταξύ μας, όσο σίγουρη και αν είσαι για την επιλογή σου, έρχονται στιγμές που όλο αυτό το μπλα μπλα καταλήγει στην ερώτηση «Βρε λες να έχουν δίκιο;» Τίποτα δεν φαίνεται σωστό, απλά το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ζυγίσεις τα δεδομένα και να πάρεις μία απόφαση με βάση αυτό που βιώνεις. Και αν καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι αυτός ο άνθρωπος έχει γεννηθεί για εσένα και το αποδεικνύει κάθε μέρα, τότε βάλε τα όρια σου, ψύχραιμα και αδιαπραγμάτευτα. Αν είναι λάθος, καλό θα σου κάνει. Από τα λάθη μαθαίνουμε, αν και σου εύχομαι να είναι αυτό που έψαχνες και να κυλήσουν όλα ομαλά και όμορφα.

Και αν δουν οι γονείς σου ότι σε κάνει χαρούμενη, τότε θα «μαλακώσουν» και θα τον αγαπήσουν, περισσότερο από ότι εσύ.

Τελευταία, παρατηρώ όλο και πιο έντονα ανθρώπους που ενώ βρίσκονται ήδη σε κατάσταση “δέσμευσης”, κοινώς δηλαδή σε μια σχέση (είτε και σε έναν γάμο!), επιλέγουν να κάνουν… την παρασπονδία τους! Πιο απλά, είτε επειδή απλώς δεν μπορούν να αντισταθούν στον εκάστοτε “πειρασμό”, είτε επειδή δεν τους “γεμίζει” πια το έτερ​ο​ν τους ήμισυ, επιλέγουν να απιστήσουν.

Σε όλους έχει περάσει έστω μια φορά απ’το μυαλό, σε πολλούς έχει συμβεί και σε ακόμη περισσότερους είχε την “επίπτωση” να χάσουν τους “μόνιμους” συντρόφους τους…

Επομένως, μιας και πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με μια πολυφορεμένη μόδα, αλλά με μια στάση αντιμετώπισης των ανθρώπων και της ζωής, μου γεννήθηκε η εξής, δικαιολογημένα εύλογη, απορία: Πόσο βλάπτει μια απιστία; Αξίζει τον κόπο τελικά; Και αν ναι, τι επιπτώσεις έχει στη ζωή μας και στους γύρω μας;
Κακά τα ψέματα, όλα αυτά είναι πολύ θεωρητικά, αν σε κάποιον δεν έχει τύχει το ανάλογο συμβάν. Ωστόσο, είμαι της άποψης πως το αν θα απιστήσεις τελικά ή όχι (όσο κι αν θέλεις τον άλλο​ν​), κρίνει σημαντικά το τι είδους άνθρωπος είσαι και αυτομάτως “δοκιμάζει” τον αξιακό σου κώδικα και τα όρια της αντοχής ​σ​ου.
Άπαξ και φτάσεις στο σημείο να το κάνεις, είναι κάτι που δεν θα έχει γυρισμό και τότε θα πρέπει να σκεφτείς πολύ σοβαρά, ποιο θα είναι το επόμενό σου βήμα, δηλαδή, αν θα συνεχίσεις να βρίσκεσαι σε σχέση ή αν θα χωρίσεις. Έπειτα, γεννιέται και το άλλο, ​sad but true, δίλλημα: Θα του/της το πεις; Θα παραδεχ​τείς την απιστία σου ή θα αφήσεις τον άλλο να ζει στο μαγικό κόσμο της άγνοιας; Μήπως, ακόμα χειρότερα, θα αφήσεις τον άλλο​ν​ να το μάθει από αλλού;
Όντας άνθρωποι, όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας…

Δεν θα μπω στη διαδικασία να κρίνω το αν είναι σωστή μια τέτοια πράξη ή όχι. Ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια, διαφορετικές αναζητήσεις και διαφορετικές ηθικές αξίες. Ας μην ξεχνάνε όμως πως η απιστία δεν παύει να’ναι συνώνυμη με την κοροϊδία. Ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν θα’θελε να τον κοροϊδεύουν, όμως με μεγάλη ευκολία κάποιος, ο οποιοσδήποτε, θα μπορούσε να κοροϊδέψει τον άλλο.

Μήπως όμως τελικά, αυτός που στα αλήθεια κοροϊδεύεις, όταν απιστήσεις, είναι ο ίδιος σου εαυτός;

Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Προτού κάνουμε οτιδήποτε, ακόμη κι αν ο άλλος μας έχει δώσει αφορμή και δικαίωμα, θα ήταν καλό για εμάς να “μπούμε στη θέση του”. Παρόλα αυτά, ακόμα κι αν δε​ν​ μπορέσουμε να συγκρατηθούμε και εν τέλει “υποκύψουμε” σε μια απιστία, θεωρώ πως είναι πολύ πιο έντιμο από την πλευρά μας να την παραδεχτούμε.

Φυσικά, αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς κανείς δε θα μπει στη διαδικασία να το κάνει. Όλοι θέλουν να έχουν τη σιγουριά, τη σταθερότητα μιας σχέσης και πιο απλά τη “βολή” τους.​

Ωστόσο, καλύτερο θα ήταν προτού συμβούν όλα αυτά, το άτομο να παίρνει λίγο χρόνο, ώστε να καταλάβει τι πραγματικά θέλει και τελικά να εξηγείται σωστά και “ντόμπρα” και στις δύο πλευρές, αφού ενδέχεται στο τέλος να καταλήξει παντελώς μπερδεμένο και με τα… παπούτσια στο χέρι!
Σκεφτείτε καλά λοιπόν και αναλόγως πράξτε. Όλοι κρινόμαστε απ’τις πράξεις μας και ό​,​τι δίνεις απλόχερα, είναι κι αυτό που θα λάβεις πίσω.

Είσαι πάντα έτοιμος να το δεχτείς;​

Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρκέλλα Χρυσοστόμου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Η απιστία τείνει να θεωρείται συνώνυμη της απάτης (λέμε “με απάτησε”). Η τελευταία ορίζεται κυριολεκτικά ως η ενσυνείδητη παραποίηση της αλήθειας, που στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και στην ευπιστία των άλλων (και αποβλέπει σε οικονομικά κυρίως οφέλη). Ενώ μεταφορικά λέγεται για πρόσωπο ή πράγμα με εμφάνιση ή τρόπους παραπλανητικούς που έχει κακό χαρακτήρα ή κακή ποιότητα… Και στις δύο περιπτώσεις φαίνεται να εμπεριέχεται ο δόλος και η υποκρισία. Είναι όμως έτσι; Απιστεί κάποιος γιατί απλά είναι ένας μοχθηρός υποκριτής;

Φυσικά και μπορεί να συμβαίνει κι αυτό. Άλλωστε υπάρχει ατελείωτη ποικιλία χαρακτήρων εκεί έξω, με αναρίθμητο συνδυασμό επιθυμιών, αναγκών και αντιλήψεων οπότε κάποιοι από αυτούς σίγουρα αρέσκονται στην απιστία λόγω δόλου. Υπάρχουν όμως κι άλλες αιτίες. Αιτίες που όχι μόνο δεν είναι μοχθηρές αλλά μοιάζουν και συνηθισμένες: η ρουτίνα και η ανία που προξενεί, η επιθυμία για συναισθηματική εκπλήρωση ή για εκδίκηση εξαιτίας συνεχόμενης άρνησης, κριτικής, έντονης ζήλειας ή αδιαφορίας του συντρόφου.

Αυτές οι αιτίες μοιάζουν με κάποια από τα προβλήματα που λίγο ή πολύ παρουσιάζουν συχνά οι ερωτικές σχέσεις. Ένα χρήσιμο εργαλείο σε τέτοιες καταστάσεις είναι η επικοινωνία με στόχο την αποδοχή του προβλήματος κι έπειτα την κατανόησή του ώστε να αντιμετωπισθεί. Αν λοιπόν, κάποιος εντοπίζει ότι υπάρχουν ανάλογα προβλήματα στη σχέση του, καλό είναι να συζητήσει με τον σύντροφό του και να συνδιαμορφώσουν μια αλληλεπίδραση που να λειτουργεί και για τους δύο. Αν από την άλλη δεν μπορεί να συμβεί αυτό ή έχει ήδη συζητηθεί αλλά κανείς δεν έχει την επιθυμία ή την διάθεση να κάνει κάτι, ίσως τότε η απιστία να είναι μια καλή αφορμή για να δωθεί και τυπικά το τέλος.

Άλλη μία συχνή αιτία απιστίας είναι οι ανασφάλειες που μπορεί να αποζητούν την επιβεβαίωση ώστε να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε η απιστία αποτελεί μάλλον χαρακτηριστική αντίδραση του ατόμου κι επομένως μπορεί να έχει και μόνιμη βάση. Έχει σημασία αν ενυπάρχουν τύψεις κι ενοχές. Αν η απάντηση είναι θετική, τότε καλό είναι το άτομο να καλύψει τούτες τις ανασφάλειες χτίζοντας την αυτοπεποίθησή του γύρω από πράξεις που θα τον κάνουν να αισθάνεται καλά και όχι ενοχικά. Ένα χρήσιμο εργαλείο σε αυτό μπορεί να είναι η ψυχανάλυση ή άλλη ψυχοθεραπεία. Αν από την άλλη, η απάντηση είναι αρνητική, τότε καλά θα κάνει το άτομο να σκεφτεί την πολυγαμικότητα και να αρχίσει να προειδοποιεί τους ενδιαφερόμενους για τη θέση του…

Κλείνοντας με τις αιτίες, δεν πρέπει να παραλειφθεί ακόμη μία: ο έρωτας. Φυσικά δεν είναι κάτι που προγραμματίζεται αλλά είναι κάτι που μπορούμε να διαχειρισθούμε. Κι αν τελικά γίνει η απιστία, τότε φαίνεται πως έγινε και η επιλογή οπότε το άτομο οφείλει να πράξει κι αναλόγως.

Έχει σημασία η συχνότητα της απιστίας. Είναι κάτι που έτυχε ευκαιριακά; Πρόκειται για παράλληλη σχέση; Ή μήπως αποτελεί συχνή συμπεριφορά του ατόμου; Εξαρτάται από την κάθε περίπτωση και η αντιμετώπισή της από τον “άπιστο”. Όπως και να’χει όμως, για τον “απατώμενο” το αίσθημα της προδοσίας είναι μάλλον το ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις καθώς η σύναψη μιας ερωτικής σχέσης κοινωνικά ταυτίζεται με την σεξουαλική αποκλειστικότητα.

Η πλειονότητα των ανθρώπων στην ερώτηση του πώς θα αντιμετώπιζαν μια απιστία, δίνουν ως απάντηση είτε τον χωρισμό είτε την εκδίκηση (και μάλιστα με το ίδιο νόμισμα!). Αν όμως τους συμβεί πραγματικά είναι πιθανό να μην κάνουν τελικά τίποτα από τα δύο. Αυτό σημαίνει ότι η μετάνοια του άλλου είναι αρκετή για μια προσπάθεια συγχώρεσης; Τούτη η προσπάθεια είναι μια δύσκολη διαδικασία που θέλει χρόνο. Αρνητικά συναισθήματα όπως ο θυμός, η θλίψη και η καχυποψία, μπορεί να εκφράζονται συχνά και αρκετές φορές όχι εκδικητικά αλλά ανεξέλεγκτα. Η αμφιθυμία λοιπόν μπορεί να ταλανίζει τη σχέση. Άκρως βοηθητική είναι η επικοινωνία και η ειλικρίνεια ώστε τα δυο άτομα μέσα από τις συγκρούσεις αυτές να έρθουν πιο κοντά και να καταλάβει καλύτερα ο ένας τον άλλον καθώς και τις αιτίες που οδήγησαν στην απιστία. Μέσω αυτής της κατανόησης, θα αναδιαμορφωθούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες που αλληλοκαλύπτονται στη σχέση κι αν ικανοποιούν και τους δύο, τότε η ρημαγμένη εμπιστοσύνη θα αρχίσει να κερδίζει έδαφος μέχρι να αποκατασταθεί και η σχέση να ενδυναμωθεί. Είναι λεπτό το όριο μεταξύ του χρόνου που χρειάζεται η προσπάθεια της συγχώρεσης με τον χρόνο που περνά και παγιώνεται τελικά μια κατάσταση: αν δεν μπορείς να συγχωρήσεις τον σύντροφό σου μην τον τιμωρείς αμφιθυμικά για να πάρεις εκδίκηση. Είναι μια κακοήθης κατάσταση που φθείρει και τους δύο σας.

Τέλος, ας σκεφτούμε την απιστία στη βάση της μονογαμικότητας και της πολυγαμικότητας. Το δυτικό κοινωνικό καθεστώς επισήμως είναι μονογαμικό μιας και η διγαμία αποτελεί κακούργημα που τιμωρείται με φυλάκιση. Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική σχολή η σύναψη αυτή της σεξουαλικής συμφωνίας συνέβη για την ανάπτυξη του πολιτισμού μέσα από τον περιορισμό των ηδονών και την επένδυση αυτής της ανικανοποίητης ενέργειας στη δημιουργία του κοινωνικού έργου. Μοιάζει λοιπόν με ένα είδος ελέγχου. Επιπλέον, οι διάφορες επιστημονικές έρευνες αναφέρουν ότι η πολυγαμικότητα ειναι γραμμένη στα γονίδιά μας… Ρίχνοντας και μια ματιά στην ιστορική διαδρομή και τις πολυ-πολιτισμικές εκφάνσεις της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, βρίσκουμε αρκετές πολυγαμικές εκφράσεις (όργια, χαρέμια κλπ.).

Στην πραγματικότητα, δεν μας καθορίζει αποκλειστικά καμία από τις δύο. Εμείς ορίζουμε μία από αυτές ως επιλογή. Πολυγαμικότητα όμως δεν σημαίνει κοροϊδία ή απάτη αλλά ότι ούτε προσφέρω την αποκλειστικότητα (και το γνωρίζει ο ενδιαφερόμενος) ούτε την απαιτώ ή την θέλω από εκείνον.

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Έρωτας : Χημικό cocktail ή απλά μεθυστικός;, από τη Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου
–Δώσε τόπο στην οργή, από την Μαρία Μάρκου

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε γιατί οι γυναίκες που κακοποιούνται δεν φεύγουν από την καταστροφική αυτή σχέση. Τα πράγματα όμως δεν είναι απλά για αυτές τις γυναίκες καθώς συναντούν πολλά αδιέξοδα. Τις περισσότερες φορές οι γυναίκες αυτές είναι οικονομικά εξαρτημένες από τον σύντροφό τους, δεν έχουν άλλο μέρος να μείνουν, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που εμπλέκονται ζητήματα επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών όταν αυτά υπάρχουν. Ακόμη, η κοινωνία δίνει ιδιαίτερη σημασία στην διατήρηση της οικέγενειας και πολλές φορές οι γυναίκες αυτές θεωρούν πως είναι καλύτερο για τα παιδιά τους να μην είναι παιδιά χωρισμένων γονιών χωρίς να σκεφτούν τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν οι εικόνες κακοποίησης που βιώνουν καθημερινά.

Ακόμη πολλές φορές στο φαινόμενο της κακοποίησης έχουμε στο νου μας μόνο τη σκηνή της καοποίησης αγνοώντας πως το φαινόμενο αυτό είναι μέρος ενός κύκλο. Ο κύκλος της βίας έχει τρεις φάσεις:

1) Στην πρώτη φάση δημιουργείται η ένταση ενώ η γυναίκα για να αποφύγει την κακοποίηση προσπαθεί να ικανοποιήσει το σύντροφό της, να αρνηθεί το θυμό της ή και να τον δικαιολογεί.

2) Στην δεύτερη φάση η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο και η γυναίκα κακοποιείται. Συνήθως ο δράστης ισχυρίζεται πως η γυναίκα του πρέπει να πάρει ένα μάθημα καθώς ‘δεν παίρνει από λόγια’

3) Στην τρίτη φάση, η δράστης αλλάζει εντελώς καθώς γυρνά μετανιωμένος και απόλυτα ευγενικός. Ισχυρίζεται πως υπεραγαπά τη σύντροφό του, πως ήταν ένα λάθος της στιγμής και ουσιαστικά αυτή είναι η φάση θυματοποίησης για τη γυναίκα. Πολλές φορές μεσολαβεί ένα αρκετά μεγάλο διάστημα ηρεμίας στο οποίο η γυναίκα πραγματικά νιώθει πως όλα έχουν αλλάξει και πως δεν απειλείται πια ώστε να είναι επιτακτική η ανάγκη να γίνει.

Είναι σημαντικό να τονισθεί σε αυτό το σημείο πως εφόσον η κακοποίηση συμβεί μία φορά στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ξανασυμβαίνει στο μέλλον, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα θύματα χάνουν τη ζωή τους καθώς η βία κλιμακώνεται. Ακόμη η βία δεν γνωρίζει μορφωτικό επίπεδο, οικονομική κατάσταση, εξωτερική εμφάνιση…Η βία είναι διαταξική!

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΒΙΑΣ

Να πας στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής σου. Εκεί δήλωσε την κακοποίηση και ζήτησε να σε προστατεύσουν. Μπορείς να ζητήσεις να γίνουν συστάσεις στο δράστη κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας. Επίσης μπορείς να του υποβάλεις μήνυση ή στο Αστυνομικό Τμήμα ή στον εισαγγελέα.

Να πας σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο και να υποβληθείς σε εξέταση. Μη διστάσεις να αναφέρεις τα πραγματικά στοιχεία του συμβάντος. Εάν έχεις υποστεί σοβαρή σωματική κακοποίηση και δεν μπορείς να μετακινηθείς, κάλεσε το 166 για να σε μεταφέρει.

Να απευθυνθείς σε μια από τις εξειδικευμένες υπηρεσίες, οι οποίες είναι στελεχωμένες με συμβούλους που θα σε ακούσουν, θα σου προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ ψυχοκοινωνική στήριξη και νομικές συμβουλές και θα σε βοηθήσουν να ακολουθήσεις στη ζωή σου τους δρόμους που εσύ επιλέγεις και σου ταιριάζουν περισσότερο. Αν έχεις ανάγκη φιλοξενίας, υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλισθεί προσωρινή διαμονή για σένα και τα παιδιά σου.

Αν κάποιος χρησιμοποιεί την φυσική του δύναμη επάνω σου, αν σε παρακολουθεί, ελέγχει τα τηλεφωνήματά σου, σου απαγορεύει να δουλέψεις, σε εξαναγκάζει σε σεξουαλική επαφή, σε ταπεινώνει, σε υποτιμά, σε βρίζει…ΤΟΤΕ ΑΣΚΕΙ ΒΙΑ…ΜΗΝ ΣΙΩΠΑΣ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ