Δήμητρα Βασιλείου

Είναι γνωστό ότι το νερό είναι πολύτιμο για τον οργανισμό μας, αφού διατηρεί σε φόρμα τις ζωτικές λειτουργίες, μεταφέρει θρεπτικά συστατικά στα κύτταρα και μας βοηθά να είμαστε ενυδατωμένοι και γεμάτοι ενέργεια. Ωστόσο, πολλοί από εμάς κατά καιρούς έχουμε αναρωτηθεί κατά πόσο το νερό της βρύσης είναι πρώτης ποιότητας και αν θα πρέπει να επιλέγουμε το εμφιαλωμένο. Τι ισχύει τελικά;

Πολλοί πιστεύουν ότι λόγω του ότι το εμφιαλωμένο νερό περνάει από μια διαδικασία φιλτραρίσματος που βελτιώνει τη γεύση, το χρώμα και την οσμή, είναι πιο υγιεινό. Είναι γεγονός ότι αυτό το φιλτράρισμα εξαφανίζει πιθανά μολυσματικά στοιχεία όπως είναι τα παράσιτα, υποπροϊόντα χλωρίου και επιβλαβή μέταλλα. Στη πραγματικότητα, ωστόσο, όπως επισημαίνει η Katherine Patton, πιστοποιημένη αθλητική διατροφολόγος, «μπορεί τα φίλτρα να μειώνουν την έκθεση σε επιβλαβή στοιχεία αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι καλύτερο για την γενική υγεία μας».

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μάλιστα, το νερό της βρύσης καθαρίζεται από σωματίδια, χημικά και βακτήρια. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας προστίθεται χλώριο ως απολυμαντικό αλλά και φθοριούχο αλάτι για την καλύτερη υγεία των δοντιών (αν και κάποιοι πιστεύουν ότι αυτή η ουσία κάνει περισσότερο κακό παρά καλό).

Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το νερό της βρύσης είναι ασφαλές αφού-τουλάχιστον υποτίθεται ότι-υφίσταται την απαραίτητη για τη δημόσια υγεία επεξεργασία. Ωστόσο, αρκετά συχνά τα δίκτυα της ύδρευσης είναι πεπαλαιωμένα και οι αγωγοί του νερού μπορεί να μεταφέρουν επιβλαβή στοιχεία (τα οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τα παιδιά και τις εγκύους). Αν, λοιπόν, αμφιβάλλετε για την ποιότητα του νερού που τρέχει στη βρύση του σπιτιού σας, είναι καλό να το εξετάσετε. Η τοποθέτηση φίλτρου είναι μία εξίσου καλή ιδέα.

Εμφιαλωμένο-βρύσης σημειώσατε Χ
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Ιδρύματος Εθνικής Εξυγίανσης των Ηνωμένων Πολιτειών, το εμφιαλωμένο νερό ελέγχεται από τη Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), η οποία έχει θεσπίσει συγκεκριμένες προϋποθέσεις ποιότητας, παρόμοιες με αυτές που έχει θεσπίσει ο Οργανισμός Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA) για το νερό της βρύσης. Ωστόσο, κανένας από τους δύο φορείς δεν «απαιτεί» από το εμφιαλωμένο ή το νερό βρύσης να είναι 100% απαλλαγμένα από μολυσματικά στοιχεία.

Το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών δείχνει ότι μπορεί κάποιοι από εμάς να προτιμούμε το εμφιαλωμένο νερό για λόγους γεύσης ή εύκολης μεταφοράς, αλλά, στην πραγματικότητα δεν είναι απαραίτητα πιο καθαρό από το νερό βρύσης.

Πηγή: CNN

Σημαντικό αντίκτυπο στην εξέλιξη του παιδιού φαίνεται ότι παίζει το επίπεδο μόρφωσης της μητέρας. Νέα έρευνα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Northwestern έδειξε ότι το χαμηλό επίπεδο μόρφωσης της μητέρας συνδέεται με πιο θορυβώδες νευρικό σύστημα των παιδιών της, το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει τη μάθησή τους.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό (Journal of Neuroscience), αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης πρωτοβουλίας για τα παιδιά σε δημόσια λύκεια του Σικάγο. Οι επιστήμονες εξετάζουν κατά πόσο η εμπειρία στη μουσική θα μπορούσε να αντισταθμίσει συγκεκριμένες αρνητικές επιπτώσεις της φτώχειας. Κυρίως, όμως, θέλουν να δουν τις αρνητικές βιολογικές επιπτώσεις της φτώχειας στον εγκέφαλο των εφήβων. Από τα 66 παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα, εκείνα των οποίων οι μητέρες είχαν χαμηλότερο επίπεδο μόρφωσης έτειναν να μην αποφοιτούν από το λύκειο. Αν και οι επιστήμονες δεν εξέτασαν ευθέως την παράμετρο του οικογενειακού εισοδήματος, τα περισσότερα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα είχαν κάνει αίτηση για δωρεάν μεσημεριανό γεύμα (το οποίο δικαιούνται μόνο αν το οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο, χαμηλό ποσό ετησίως).

Οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα παιδιά που προέρχονται από χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις δέχονται λιγότερο σύνθετα και γλωσσικά πλούσια ερεθίσματα ενώ, παράλληλα, ακούνε και λιγότερες λέξεις ανά ώρα από τους κηδεμόνες τους. Η νέα έρευνα έδειξε ότι σε ένα γκρουπ παιδιών από το Σικάγο, το νευρικό σύστημα διαφέρει ανάλογα με το ατομικό επίπεδο μόρφωσης της μητέρας, τόσο στην απουσία διέγερσης αλλά και όταν ο εγκέφαλος διεγείρεται από τον ήχο. Τα ίδια παιδιά που εμφάνισαν περισσότερο θόρυβο στο νευρικό τους σύστημα είχαν χειρότερες επιδόσεις σε σταθμισμένα τεστ μνήμης και ανάγνωσης.
Ανάμεσα στα παιδιά των λιγότερο μορφωμένων μητέρων οι συντάκτες της μελέτης βρήκαν περισσότερο θόρυβο στην απουσία ήχου, σε σύγκριση με τα παιδιά των μητέρων με υψηλότερο επίπεδο μόρφωσης. Επιπρόσθετα, η ανταπόκριση του νευρικού συστήματος στον ήχο ήταν λιγότερο δυνατή και ακριβής ανάμεσα στα παιδιά των μητέρων με χαμηλότερο επίπεδο μόρφωσης.

Ανάμεσα σε αυτά που βρήκαν οι μελετητές είναι και το γεγονός ότι όταν τα παιδιά των λιγότερο μορφωμένων μαμάδων ακούνε τον ίδιο ήχο επαναλαμβανόμενα, οι ανταποκρίσεις του νευρικού τους συστήματος ποικίλουν, ενώ, αντίθετα, τα παιδιά με πιο μορφωμένες μαμάδες ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά.
Αν και η έρευνα δεν μέτρησε ευθέως άλλες παραμέτρους που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, φαίνεται ότι η χαμηλή μόρφωση της μητέρας συνδέεται με πιο φτωχό διατροφικό πρόγραμμα, λιγότερη διάθεση βιβλίων στο σπίτι, λιγότερη άσκηση και φτωχή ενθάρρυνση των παιδιών να κάνουν τις ασκήσεις που έχουν για το σπίτι. Όλες αυτές οι ελλείψεις μπορεί και να παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος του παιδιού.

Πηγή: CNN

Τι είναι εκείνο που μας βοηθά να αξιολογήσουμε έναν εν δυνάμει σύντροφο αν, σαν ηρωίδες της Jane Austen, δεν μπορούμε να περιμένουμε αιωνίως για τον Mr Darcy να περάσει από το διάβα μας; Σύμφωνα με έρευνα, το γνωστό και πολύ αγαπημένο όλων των γυναικών, φιλί! Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, το φιλί βοηθά τους ανθρώπους να κρίνουν την ποιότητα ενός πιθανού συντρόφου, μέσω της γεύσης, της μυρωδιάς και της σωματικής χημείας.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης βρήκε μάλιστα ότι το φιλί είναι ένας από τους λόγους που κρατούν τα ζευγάρια μαζί. Η έρευνα που έγινε διαδικτυακά σε 900 ενήλικες από την ομάδα των επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και δημοσιεύθηκε στα Αρχεία Σεξουαλικής Συμπεριφοράς (Archives of Sexual Behaviour) έδειξε ότι οι γυναίκες και οι άνδρες που ένιωθαν πιο ελκυστικοί ή είχαν περισσότερο χαλαρούς ερωτικούς συντρόφους ήταν πιο επιλεκτικοί στο να επιλέγουν το ταίρι τους ενώ εκτιμούσαν και το φιλί περισσότερο. Αυτό, σύμφωνα με την έρευνα, υποδηλώνει ότι το φίλημα βοηθά στο να «μετράμε» έναν πιθανό σύντροφο.

Όπως δήλωσε ο Robin Dunbar, καθηγητής του τμήματος Πειραματικής Ψυχολογίας της Οξφόρδης, η ερωτοτροπία στους ανθρώπους είναι σύνθετη και αφορά σε μία σειρά από αξιολογήσεις και εκτιμήσεις πριν τα δύο φύλα αποφασίσουν να συνεχίσουν μία σχέση. «Η αρχική έλξη μπορεί να περιλαμβάνει φυσιογνωμικά, σωματικά και κοινωνικά κριτήρια. Στη συνέχεια η αξιολόγηση γίνεται ολοένα και πιο προσωπική καθώς προχωρούμε στα επόμενα στάδια του φλερτ και τότε είναι που το φιλί μπαίνει στο πλάνο», επισημαίνει και προσθέτει: «στη διαδικασία επιλογής συντρόφου, θα πρέπει κανείς να αντιμετωπίσει αυτό που ονομάζουμε πρόβλημα της Jane Austen. Πόσο καιρό πρέπει να περιμένεις για τον κύριο Darcy όταν δεν μπορείς να περιμένεις για πάντα ενώ, μάλιστα, μπορεί να υπάρχουν πολλές άλλες που περιμένουν πριν από εσένα; Πότε πρέπει να συμβιβαστείς;»
Ο Dunbar θεωρεί ότι η Jane Austen, συγγραφέας, μεταξύ άλλων, της Περηφάνιας και Προκατάληψης και της Λογικής και Ευαισθησίας έχει συνειδητοποιήσει ότι οι άνθρωποι είμαστε εξαιρετικά καλοί στο να «μετράμε» τους άλλους όταν είμαστε στην «αγορά ταιριού» και να επιλέγουμε ανάλογα με τις απαιτήσεις μας. «Όταν έχεις υψηλές απαιτήσεις νομιμοποιείσαι να είσαι πιο επιλεκτικός», σημειώνει.

Φιλί, όπως τρυφερότητα
Σύμφωνα με την έρευνα, το φιλί δεν παίζει σημαντικό ρόλο μόνο στην επιλογή συντρόφου αλλά και πριν το σεξ στις σύντομες σχέσεις αλλά και σε μία ποικιλία διαφορετικών στιγμών στις πιο δεσμευτικές σχέσεις. Οι γυναίκες φαίνεται να το εκτιμούν πολύ περισσότερο στις μακροχρόνιες σχέσεις τους και αυτό, σύμφωνα με τους μελετητές, μπορεί να οφείλεται στο ότι το φιλί αυξάνει τα αισθήματα τρυφερότητας και δεσίματος ανάμεσα στα ζευγάρια.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι γυναίκες δίνουν μεγαλύτερη σημασία σε δραστηριότητες οι οποίες ενδυναμώνουν τις μακροχρόνιες σχέσεις δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του μεγαλώματος των παιδιών, βοηθά πολύ περισσότερο οι δύο σύντροφοι να είναι παρόντες. Σε μία άλλη έρευνα στο Human Nature, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ισχυρίζονται ότι η στάση των γυναικών απέναντι στο ρομαντικό φίλημα μπορεί επίσης να εξαρτάται από το στάδιο του κύκλου τους. Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες εκτιμούν την αξία του φιλιού στην αρχή της σχέσης ή στις γόνιμες μέρες του κύκλου.

Πηγή: ΒΒC
photo credits :Pinterest

Διπλασιάστηκε ο αριθμός των γονιών που κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με τα μωρά τους τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτή η αποκάλυψη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Pediatrics, έχει σημάνει συναγερμό στους γιατρούς, καθώς, αν και όλοι οι γονείς θα ήθελαν να κοιμούνται αγκαλιά με τα μωράκια τους, η συνήθεια αυτή εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των βρεφών, όπως είναι η κατά λάθος ασφυξία, η πτώση του μωρού από το κρεβάτι ή ακόμη και το Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου.

Σύμφωνα με την έρευνα, το ποσοστό των βρεφών που κοιμούνταν μαζί με τους κηδεμόνες τους αυξήθηκε από το 7% το 1993 στο 14% το 2010. Μάλιστα αυτή η αυξητική τάση ήταν περισσότερο εμφανής στους Αφρο-Αμερικανούς, καθώς, ενώ το 1993 περίπου 1 στους 5 (21%) μοιράζονταν το ίδιο κρεβάτι με το μωρό τους, το 2010 το ποσοστό αυτό εκτοξεύθηκε στο 39%.

Τα ευρήματα έρχονται να επιβεβαιώσουν την αδυναμία των μηχανισμών δημόσιας υγείας να «περάσουν» στους γονείς το μήνυμα ότι το παιδί θα πρέπει να έχει το δικό του χώρο για να κοιμάται, όχι μόνο για λόγους ασφαλείας, αλλά και για να το βοηθήσουν να καθιερώσει υγιείς συνθήκες ύπνου στη μετέπειτα ζωή του. Όπως συστήνει η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, τα μωρά μπορούν να κοιμούνται στο δωμάτιο των γονιών, αλλά στον δικό τους χώρο.
Η έρευνα, η οποία χρηματοδοτήθηκε και διενεργήθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, μελέτησε τις συνήθειες ύπνου 20.000 κηδεμόνων. Εκείνο που βρήκαν οι μελετητές είναι ότι οι γονείς στην πραγματικότητα θα συμμορφώνονταν με τις συστάσεις των παιδιάτρων αν είχαν προειδοποιηθεί για τους κινδύνους. Περαιτέρω, οι γονείς που θεωρούσαν ότι ο οικογενειακός γιατρός δεν ενέκρινε το μοίρασμα του κρεβατιού με το μωρό ήταν κατά 34% λιγότερο πιθανό να αναφέρουν ότι κοιμούνται με το παιδί τους σε σύγκριση με αυτούς που δεν είχαν λάβει μια τέτοιου τύπου συμβουλή από τον γιατρό τους.

Ο αντίλογος
Αντικρούοντας τα ευρήματα της εν λόγω έρευνας, ο Δρ. Abraham Bergman, από το Κλινικό Κέντρο Harborview του Σιάτλ, σημειώνει ότι δεν υπάρχουν «δυνατές» ενδείξεις ότι το μοίρασμα του κρεβατιού μεταξύ γονέα και μωρού ευθύνεται για τα Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου ή την πρόκληση ασφυξίας. Όπως προσθέτει μάλιστα, αυτή η διαδικασία μπορεί να ενισχύσει τον δεσμό ανάμεσα στους γονείς και τα μωρά τους, ενώ ακόμη και η διαδικασία του θηλασμού γίνεται, έτσι, πιο εύκολη για τις μητέρες. Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η περίοδος του θηλασμού επιμηκύνεται όταν η μητέρα κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με το μωρό της.
Σε κάθε περίπτωση, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να ρίξουν φως στα οφέλη και τους κινδύνους αυτής της πρακτικής, πολύ περισσότερο δεδομένου ότι ολοένα και περισσότεροι γονείς κοιμούνται μαζί με τα μωράκια τους.

Πηγή: CNN

Φαίνεται ότι η πολλή δουλειά δεν… τρώει μόνο τον αφέντη αλλά και το γιο του. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Marriage and Family, σύμφωνα με την οποία οι γιοι των μπαμπάδων που εργάζονται πολύ (είναι αυτό που λέμε εξαρτημένοι από τη δουλειά τους- workaholic) έχουν περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς σε σχέση με τα αγόρια των μπαμπάδων που δεν δουλεύουν τόσες ώρες.

Πιο συγκεκριμένα, τα αγόρια ηλικίας 5 έως 10 ετών των οποίων οι πατέρες εργάζονται περισσότερες από 55 ώρες την εβδομάδα καταγράφουν αυξημένα επίπεδα επιθετικής συμπεριφοράς. Όπως δηλώνει ο Jianghong Li, ερευνητής στο Κέντρο Ερευνών Κοινωνικών Επιστημών WZB του Βερολίνου, « αυτό το εύρημα είναι σημαντικό διότι η προηγούμενη έρευνα που έγινε στους μπαμπάδες ήταν περιορισμένη».

Η επίδραση της σκληρής εργασίας των πατέρων φαίνεται, ωστόσο, ότι δεν είναι η ίδια στα κορίτσια. Στην Αυστραλία, ένα 16-20% των μπαμπάδων εργάζεται πάνω από 55 ώρες την εβδομάδα. Οι επιστήμονες συγκέντρωσαν δεδομένα από 1440 παιδιά ηλικίας 5 ετών, 1400 ηλικίας 8 και 1360 ηλικίας 10 ετών. Ένας γονιός, συνήθως η μητέρα, συμπλήρωσε τα ερωτηματολόγια της έρευνας. Είναι πιθανό τα κορίτσια να αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την εργασιομανία του μπαμπά τους αργότερα στην ανάπτυξή τους.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα παιδιά είναι πιθανό να αντιμετωπίζουν προβλήματα συμπεριφοράς αν δεν έχουν την απαιτούμενη σχέση (αλληλεπίδραση) με τον γονιό του φύλου τους.

Μπορεί επίσης οι μητέρες οι οποίες δεν απολαμβάνουν τη στήριξη του συντρόφου τους στο μεγάλωμα του παιδιού τους να μην είναι τελικά τόσο διαθέσιμες σε αυτό. Αν και η έρευνα διενεργήθηκε στην Αυστραλία, το πρόβλημα μπορεί να είναι εντονότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου, σύμφωνα με τη Li, το οικογενειακό δίκτυο είναι πιο αδύναμο ενώ μεγάλος αριθμός μαμάδων δουλεύουν εκτός σπιτιού. «Στους μπαμπάδες θα πρέπει να δοθούν κίνητρα ώστε να μην εργάζονται πολλές ώρες αλλά, αντίθετα, να μοιράζονται τις γονεϊκές τους υποχρεώσεις», επισημαίνει η Li στο LiveScience.

Πηγή: Discovery Health