ενήλικας

Τα εμβόλια δεν σταματούν στην παιδική ηλικία. Πολλοί ενήλικοι όμως δεν γνωρίζουν ότι ο εμβολιασμός, μια από τις πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις δημόσιας υγείας, πρέπει να συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή.

Ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, καθηγητής Ανδρέας Κωνσταντόπουλος και οι ειδικοί επιστήμονες του υπουργείου Υγείας εξηγούν τη σημασία των εμβολίων στους μεγάλους και συμβουλεύουν πότε και πώς να τα κάνετε.

*Γιατί πρέπει να εμβολιάζονται και οι ενήλικοι;

Ο μαζικός εμβολιασμός των παιδιών τον 20ό αιώνα είχε ως αποτέλεσμα να εκλείψουν οι περιοδικές ευκαιρίες για κρυψιμολύνσεις του πληθυσμού και η φυσική αναζωπύρωση της ανοσίας που είχαν αποκτήσει οι ενήλικοι παλαιότερα είτε σπό φυσική νόσηση είτε από εμβολιασμό.

Ετσι, με την πάροδο των δεκαετιών, ελαττώθηκε ο βαθμός προστασίας των μεγάλων σε ηλικία ανθρώπων και άρχισαν να εμφανίζονται σε όλες τις ηλικίες κρούσματα νοσημάτων που είχαν εκλείψει. Ο κίνδυνος λοιπόν αυτών των νοσημάτων είναι πλέον υπαρκτός σε πρόσωπα όλων των ηλκιών.

Παράλληλα, η μετανάστευση από χώρες στις οποίες η εμβολιαστική κατάσταση ή η κατάσταση ανοσίας του πληθυσμού τους δεν είναι γνωστές επιτείνει το φαινόμενο της αύξησης στη δεξαμενή των επίνοσων προσώπων. Επιπλέον, η συνεχής αύξηση του μέσου όρου ηλικίας του γενικού πληθυσμού καθιστά τον κίνδυνο για πολλές ασθένειες από αυτές ολοένα και μεγαλύτερο.

Από την άλλη πλευρά, η μείωση του ποσοστού της εμβολιαστικής κάλυψης ενός πληθυσμού μπορεί να οδηγήσει στην επανεμφάνιση και εξάπλωση μεταδοτικών νοσημάτων, όπως η ιλαρά, ο κοκίτης, η διφθερίτιδα ή ακόμα και η πολιομυελίτιδα.

Ετσι, τα τελευταία χρόνια θεωρείται διεθνώς επιβεβλημένος ο εμβολιασμός των ενηλίκων. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, ακολουθώντας τις διεθνείς οδηγίες, κατάρτισε πρόσφατα το Πρόγραμμα Εμβολιασμών Ενηλίκων.

*Ποιο είναι το πιο σημαντικό εμβόλιο για τους ενηλίκους, εάν πρέπει κανείς να επιλέξει;

Tου πνευμονιόκοκκου, γιατί οι περισσότερες πνευμονίες που νοσηλεύονται κάθε χειμώνα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας επί έναν μήνα και καταλήγουν συχνά σε θάνατο ή αναπηρία οφείλονται σε αυτόν.

Πολύ σημαντικό επίσης είναι το ετήσιο εμβόλιο της γρίπης καθώς και του τετάνου για όσους κυρίως εργάζονται χειρωνακτικά.

*Ποιες ηλικίες είναι πιο κρίσιμες για τα εμβόλια των ενηλίκων;

Οπωσδήποτε μετά την ηλικία των 60 ετών.

*Αν κάποιος έχει ένα υποκείμενο νόσημα, πρέπει να ρωτήσει προηγουμένως τον γιατρό του;

Ναι, γιατί εάν παίρνει λ.χ. κορτιζόνη, αν κάνει χημειοθεραπεία ή αν έχει ανοσοκαταστολή,ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ εμβόλιο. Επομένως, θα πρέπει να συμβουλευτεί τον γιατρό του πότε πρέπει να κάνει κάθε εμβόλιο.

*Θα πρέπει πρηγουμένως να κάνει εξέταση για να δει εάν έχει περάσει το λοιμώδες νόσημα που αφορά το εμβόλιο;

Μπορεί κανείς να κάνει τις ειδικές εξετάσεις και εάν έχει ανοσία να μην κάνει το αντίστοιχο εμβόλιο. Εάν έχει περάσει το νόσημα, το εμβόλιο δεν θα προσφέρει κάτι αλλά και δεν θα τον βλάψει.

Μπορεί λοιπόν κανείς να κάνει τα εμβόλια και χωρίς προηγούμενες εξετάσεις, εάν δεν θέλει να μπει σε αυτή τη διαδικασία.

*Είναι αλήθεια ότι δεν πρέπει να κάνουμε εμβόλια το καλοκαίρι;

Είναι μύθος που έρχεται από την παλιά εποχή όπου τα εμβόλια δεν ήταν «καθαρά» και προκαλούσαν υψηλό πυρετό, που ήταν πολύ δυσάρεστος το καλοκαίρι. Σήμερα τα εμβόλια μπορεί να γίνουν όλον τον χρόνο.

Πηγή :http://www.tanea.gr/ ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Συνολικά δεκαπλάσια σε σχέση με τα ανθρώπινα κύτταρα είναι τα μικρόβια, οι ιοί και άλλοι μικροοργανισμοί, που ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια, τα οποία συγκατοικούν με κάθε υγιή άνθρωπο. Σε έναν ενήλικο που ζυγίζει 90 κιλά, περίπου ένα έως τρία κιλά από το βάρος του αναλογούν στα βακτήριά του που φιλοξενούνται στο σώμα του.

Το εντυπωσιακό αυτό γεγονός αναδεικνύεται από την πιο περιεκτική μέχρι σήμερα απογραφή του ανθρωπίνου μικροβιώματος (κατ’ αντιστοιχία του γονιδιώματος), δηλαδή των κοινοτήτων και αποικιών των πολυποίκιλων μικροοργανισμών του ανθρώπου, που δημοσιοποιήθηκε από το Πρόγραμμα Ανθρωπίνου Μικροβιώματος των ΗΠΑ. [quote_right]Πρόκειται για το προϊόν μίας φιλόδοξης πενταετούς έρευνας από 200 επιστήμονες 80 πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων, υπό τον συντονισμό των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ.[/quote_right]

Οι ερευνητές για πρώτη φορά ανέλυσαν εξονυχιστικά τους μικροβιακούς πληθυσμούς 242 υγιών ενηλίκων ηλικίας 18 έως 40 ετών (129 ανδρών και 113 γυναικών), από τους οποίους έλαβαν δείγματα ιστών από δεκάδες διαφορετικά σημεία του σώματός τους (δέρμα, στόμα, μύτη, έντερο, κόλπος κ.α.).

Αν και μερικές φορές τα μικρόβια αυτά προκαλούν κάποια ελαφριά ή σοβαρότερη ασθένεια, τον περισσότερο χρόνο ζουν σε αρμονική ισορροπία με τον άνθρωπο και μάλιστα παίζουν ζωτικό ρόλο, όπως να διασπούν τροφές που ο άνθρωπος μόνος του δεν θα μπορούσε να χωνέψει. Παράλληλα, παράγουν βιταμίνες και αντιφλεγμονώδεις ουσίες που ο άνθρωπος δεν μπορεί να παράγει, ενισχύοντας έτσι το ανοσοποιητικό σύστημά μας και καταπολεμώντας τα παθογόνα μικρόβια. Στην πραγματικότητα, χωρίς τους μικροοργανισμούς «του», ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.

Όπως διαπιστώθηκε, σχεδόν όλοι οι υγιείς άνθρωποι είναι φορείς παθογόνων μικροοργανισμών, χωρίς όμως συνήθως να αρρωσταίνουν. Το ερώτημα στο οποίο πλέον στρέφεται η προσοχή των επιστημόνων, είναι πότε και γιατί «πυροδοτείται» μία -ίσως και θανατηφόρα- ασθένεια σε ένα άνθρωπο, ενώ ένας άλλος που έχει παρόμοια μικρόβια, παραμένει υγιής, αναφέρει το ΑΜΠΕ.

Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτή η πληθώρα των μικροβίων συνεισφέρει για την ανθρώπινη επιβίωση πολύ περισσότερα γονίδια από ό,τι ο ίδιος ο άνθρωπος. Ενώ το ανθρώπινο γονιδίωμα διαθέτει περίπου 22.000 γονίδια που κωδικοποιούν τις αναγκαίες πρωτεΐνες, το ανθρώπινο μικροβίωμα περιλαμβάνει γύρω στα οκτώ εκατομμύρια τέτοια γονίδια, άρα τα γονίδια των βακτηρίων μέσα στο σώμα μας είναι 360 φορές περισσότερα από τα αμιγώς «δικά μας», δηλαδή τα ανθρώπινα (αν και πλέον αρχίζει να γίνεται δυσδιάκριτο τι πρέπει να θεωρηθεί ως «δικό μας» στο πλαίσιο μιας τέτοιας στενής συμβίωσης με αμοιβαίο όφελος).

Η «απογραφή» επιβεβαίωσε ότι η σύνθεση των μικροβίων στο σώμα μας συνεχώς μεταβάλλεται, ιδίως αν κανείς αρρωστήσει ή πάρει φάρμακα, όπως αντιβιοτικά. Ακόμα, τα μικρόβια έχουν πολύ διαφορετική σύνθεση ανάλογα με το που «μένουν». Έτσι, αυτά που προτιμούν τα δόντια μας, είναι διαφορετικά από εκείνα στο σάλιο μας. Το δέρμα μας είναι σχεδόν πάντα το μέρος του σώματός μας με την μεγαλύτερη ποικιλία μικροοργανισμών.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr