Tag:

Ralph Fiennes

Our Easter Sunday Pic(k): The Prince Of Egypt

Χριστός Ανέστη! Εύχομαι από καρδιάς το Άγιο Φως να φέρει Ευλογία, Υγεία, Τύχη κι Αγάπη στις καρδιές όλων μας.

Η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης είναι εδώ και τις τελευταίες μέρες στην τηλεόραση είδαμε παραγωγές σχετικές με τη Βίβλο. Απόψε η πρότασή μας έρχεται από τη Dreamworks με μία ταινία για τη δύναμη της πίστης. Άλλωστε “there can be miracles when you believe”…

Στην Αίγυπτο, την εποχή που οι Εβραίοι ζούσαν ως σκλάβοι, ένα καλάθι ξεβράζεται στα πόδια της Βασίλισσας της Αιγύπτου. Μέσα βρίσκεται ένα νεογέννητο αγοράκι. Η Βασίλισσα το σώζει και το μεγαλώνει σα δικό της. Το όνομά του; Μωυσής, “αυτός που σώθηκε από το νερό”. Ο Μωυσής θα μεγαλώσει μαζί με το θετό αδερφό του, Ραμσή μέσα στην άνεση και την ασφάλεια του παλατιού, μέχρι που θα μάθει την αλήθεια: πως στην πραγματικότητα είναι Εβραίος. Αρχικά κλονισμένος κι αρνούμενος την αλήθεια, ο Μωυσής θα βρεθεί απέναντι στη βαρβαρότητα που αντιμετωπίζονται οι Εβραίοι. Και σύντομα θα γίνει αυτός που θα αγωνιστεί να πραγματοποιήσει το θέλημα του Θεού και να ελευθερώσει το λαό του.

Η ταινία “Ο Πρίγκιπας Της Αιγύπτου” εμπνέεται από την ιστορία του Μωυσή από την Παλαία Διαθήκη κι ο σεναριογράφος Philip LaZebnik (“Pocahontas”, 1995 & “Mulan”, 1998) παραδίδει στη συνέχεια τη δική του εκδοχή στους Brenda Chapman, Steve Hickner και Simon Wells για να τη μεταφέρουν σε animated version για μικρούς και μεγάλους – αν και για μικρούς συνίσταται, σύμφωνα με το IMDb, η γονική συναίνεση.

Ένας διαφορετικός Πρίγκιπας

Ο “Πρίγκιπας Της Αιγύπτου” κυκλοφόρησε από τη DreamWorks σε μία εποχή που η Disney θεωρούνταν ήδη πρωτοπόρος στο animated story telling. Έτσι, για να γίνει ο ανταγωνισμός κάπως πιο αισθητός, η παραγωγή επιστράτευσε ακαδημαϊκούς και θεολόγους από τη χριστιανική, εβραϊκή και μουσουλμανική θρησκεία ώστε η ταινία να είναι όσο πιο ακριβής γινόταν.

Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του.

Όχι μόνο έχουμε μία ακριβή περιγραφή των γεγονότων της Εξόδου της Παλαιάς, αλλά αυτή αποτυπώνεται σε ένα εντυπωσιακό animation sequence (καλό και το 3D animation, αλλά πού και πού κάτι τέτοιες ταινίες σε κάνουν να νοσταλγείς το good old 2D, ακόμη κι όταν υπολογιστής και σκίτσα “στο χέρι” συνυπάρχουν!). Αυτό όμως που κάνει τον “Πρίγκιπα Της Αιγύπτου” να ξεχωρίζει είναι πως, παρά τις τεχνικές για να έρθει η ταινία πιο κοντά σε νεότερο κοινό (ιδίως με τα τραγούδια), δεν ωραιοποιεί τα γεγονότα της Εξόδου (οπότε κι ίσως χρειαστεί να μιλήσετε στα παιδιά για το τι πρόκειται να δουν στην ταινία και να το συζητήσετε μαζί τους) αλλά στην ουσία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις live action ταινίες με ιστορίες από τη Βίβλο που έχουμε δει χρόνια και χρόνια. O “Πρίγκιπας Της Αιγύπτου” μπορεί πια να θεωρηθεί “κλασσικός” για τη Μεγάλη Εβδομάδα και δίκαια. Και βεβαίως highlight της ταινίας το κεντρικό τραγούδι “When You Believe” από τη Mariah Carey και την “αθάνατη” Whitney Houston.

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

Με τις φωνές των: Val Kilmer (Μωυσής), Ralph Fiennes (Ραμσής), Michelle Pfeiffer (Σεπφώρα), Sandra Bullock (Μαριάμ), Jeff Goldblum (Ααρών), Danny Glover (Ιοθώρ), Patrick Stewart (Σέτι), Hellen Mirren (Βασίλισσα), Steve Martin (Χότεπ), Martin Short (Χόι) κ.α.

Photo credits: IMDb

05/05/2024 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Our Sunday Movie Pic(k): The Menu

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Βράδυ Κυριακής έφτασε και, συνήθως, το σαββατοκύριακο είναι που θα απολαύσουμε ένα γεύμα πέρα από τα συνηθισμένα, είτε πρόκειται για μία νέα συνταγή που θα δοκιμάσουμε είτε για ένα διαφορετικό μενού σε ένα εστιατόριο. Απόψε, λοιπόν, σας σερβίρουμε ένα ιδιαίτερο κινηματογραφικό “Μενού”.

Η Margot (Anya Taylor-Joy) συνοδεύει τον foodie Tyler (Nicholas Hoult) σε ένα μικρό νησί όπου βρίσκεται ένα ακριβό εστιατόριο στο οποίο μαγειρεύει ο κορυφαίος σεφ Julian Slowik (Ralph Fiennes). Η ίδια ένα απλό κορίτσι, δεν ιντριγκάρεται από το πώς παρουσιάζεται το γεύμα ή το πώς συνδυάζονται τα υλικά… Σε αντίθεση με τον Tyler και τους υπόλοιπους θαμώνες. Ώσπου τα πιάτα ξεκινούν να σερβίρονται και πριν γίνει αυτό, ο σεφ Slowik παρουσιάζει το καθένα με έναν τρόπο που αν μη τι άλλο κάνουν, τουλάχιστον τη Margot, να προβληματιστούν… Καθώς το μενού μοιάζει να μην αποτελείται μόνο από τα πιάτα – έργα τέχνης…

Η ταινία “The Menu” είναι μία πρωτότυπη ιδέα των σεναριογράφων Seth Reiss και Will Tracy (“Succession” tv show). Με τη σκηνοθεσία να αναλαμβάνει ο Mark Mylod (για έξι επεισόδια του “Game Of Thrones”).

Αυτό το μενού θέλει… κότσια για να το δοκιμάσεις!

Το “Μενού” είναι μία ευρηματική μαύρη κωμωδία με μία essence θρίλερ. Κύριοι θεματικοί άξονες είναι η υποκρισία με την οποία αντιμετωπίζονται τομείς όπως (εν προκειμένω) η εστίαση, αλλά κι η κοινωνική ανισότητα. Σε έναν κλάδο υπηρεσιών που στόχο έχει απλά να ικανοποιήσει τους πελάτες με γευστικά πιάτα, οι κριτικοί πάσης φύσεως στην ουσία ορίζουν τις ικανότητες ανθρώπων όπως ο Slowik. Ανθρώπων που έβρισκαν χαρά μέσα από την τέχνη τους μόνο και μόνο για να γίνει μετά ένα θέαμα. Η δε παρουσία της Margot ανάμεσα σε όλους αυτούς που (για αυτούς) πρέπει να βρουν το “τι θέλει να πει ο ποιητής/σεφ” μέσα από κάθε μπουκιά. Ο Mylod βουτάει στον κόσμο των exclusive restaurants. Στην ουσία τινάζει τη χρυσόσκονη που αλλάζει στα μάτια μας την πραγματική εικόνα. Και το κάνει με μία εξαιρετική θεατρικότητα, προσκαλώντας μας κι εμάς σε αυτό το σχεδόν κλειστοφοβικό περιβάλλον και κάνοντας μας να αισθανθούμε πιο έντονα την αγωνία των θαμώνων απέναντι στον Slowik.

Αποτέλεσμα, ένα εξαιρετικό κινηματογραφικό πιάτο που, ακόμη κι αν ομολογουμένως ίσως δεν είναι για όλους, αφήνει στο τέλος μία έντονη γεύση μαύρης σάτιρας. Και βεβαίως, εξαιρετικοί οι Ralph Fiennes κι AnyaTaylor-Joy, που η κινηματογραφική τους συνύπαρξη ξεσκεπάζει τους Tyler και Lillian Bloom αυτού του κόσμου!

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Ralph Fiennes, Anya Taylor-Joy, Nicholas Hoult, Hong Chau, Janet McTeer, Paul Adelstein, κ.α.

Photo credits: IMD b

15/10/2023 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Our Sunday Movie Pic(k): Maid In Manhattan

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Έφτασε το πρώτο Κυριακάτικο βραδάκι του Ιουνίου και μάλιστα διανύουμε και τριήμερο. Ελπίζω ο καιρός να ξεκίνησε να σας δείχνει ένα χαμογελαστό πρόσωπο για να το χαρείτε είτε στην απόδρασή σας είτε ακόμη και στην πόλη. Εδώ και μία βδομάδα το παραμύθι της “Μικρής Γοργόνας” μονοπωλεί τις συζητήσεις για σινεμά για πολλούς λόγους – θα έχω άποψη όταν δω την ταινία – οπότε σκέφτηκα, γιατί να μην παρακολουθήσουμε παρέα μία άλλη ρομαντική ιστορία που… κι αυτή παραμύθι θυμίζει;

Η Marisa (Jennifer Lopez) δουλεύει ως καμαριέρα σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην καρδιά του Manhattanκαι μεγαλώνει μόνη της το γιο της, Ty (Tyler Posey). Ενώ καθαρίζει με τη συνάδελφό της το δωμάτιο της κοσμικής Caroline Lane (Natasha Richardson), η Marisa “υποκύπτει” να δοκιμάσει ένα σετ ρούχων που βρίσκουν στην ντουλάπα. Έλα όμως που πάνω στο “αστείο” τη βλέπει ο υποψήφιος γερουσιαστής Chris Marshall (Ralph Fiennes) και γοητεύεται. Όχι πως η Marisa πάει πίσω, αλλά κάπως έτσι ξεκινά ένα γαϊτανάκι παρεξηγήσεων και φυσικά… έρωτα!

Η “Καμαριέρα” είναι μία πρωτότυπη ιδέα των σεναριογράφων John Hughes (“Curly Sue”, 1991) και Kevin Wade (“Meet Joe Black”, 1998)… Eνώ η σκηνοθεσία είναι του Wayne Wang (“Anywhere But Here”, 1999).

Έρωτας σαν… παραμύθι; Yes indeed!

Μπορεί το όλο concept να είναι κάπως cheesy (“girl meets boy, αλλά το girl προσπαθεί να βιοποριστεί και διχάζεται για το πόσο πρέπει να κρατηθεί η μασκαράτα!”)… Eντούτοις, δε μπορούμε να αρνηθούμε πως η ιστορία ξετυλίγεται με μία διασκεδαστική κι εύκολη ροή. Η Jennifer Lopez ήταν για καιρό μία από τις πρώτες επιλογές για rom-com ταινίες στις αρχές του 2000… Με αυτό να σημαίνει πως η ίδια βρισκόταν στο στοιχείο της και έκανε την ταινία απολαυστικά εύπεπτη. Από την άλλη πάλι, καταλαβαίνω πως για το ρόλο του συγκρατημένου γερουσιαστή ο Ralph Fiennes φαινόταν ιδανική επιλογή… Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του, το genre δεν του “κάθεται καλά”. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μας προσφέρεται σχεδόν ένα ευχάριστο διωράκι με δόσεις rom-com… Ακριβώς όπως τις αγαπάμε, ακόμη κι αν είναι δοκιμασμένη η συνταγή!

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ…!

Πρωταγωνιστούν:Jennifer Lopez, Ralph Fiennes, Natasha Richardson, Tyler Posey, Stanley Tucci κ.α.

Photo credits: IMDb

04/06/2023 0 comments

ART & CULTURE ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: “Kubo And The Two Strings”

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά κι ευχαριστημένους μετά από ένα όμορφο σαββατοκύριακο! Βράδυ Κυριακής έφτασε, άρα είναι ώρα για την αγαπημένη μας συνήθεια: να βρούμε μία καλή ταινία για να την απολαύσουμε στο cozy περιβάλλον του σπιτιού μας!
Ο Kubo είναι ένα μικρό αγόρι που ζει με τη μητέρα του στη σπηλιά ενός βουνού. Βλέπετε, όταν ο Kubo ήταν ακόμη μωρό, ο παππούς του του έκλεψε το μάτι του. Έτσι η μητέρα του κάνει ό,τι μπορεί για να τον προφυλάξει από το Βασιλιά Φεγγάρι. Παράλληλα ο Kubo έχει τη μαγική ιδιότητα να σκαρφίζεται ιστορίες και να τις αναπαριστά με origami τα οποία ζωντανεύουν όταν παίζει το shamisen του. Όταν, όμως, τον ανακαλύψουν οι θείες του και τον κυνηγήσουν για να του κλέψουν και το άλλο μάτι, η μητέρα του τον βάζει να αναζητήσει την πανοπλία του samurai πατέρα του, που είναι η μόνη ελπίδα του Kubo. Στην αναζήτησή του, ο Kubo θα έχει συντροφιά έναν samurai – origami, μία Μαϊμού κι έναν μυστηριώδη πολεμιστή Σκαθάρι, ο οποίος δε θυμάται τίποτα από τη ζωή του.
Η ταινία “Kubo And The Two Strings” είναι σε σενάριο των Marc Haimes, Chris Butler και Shannon Tindle, ενώ στη σκηνοθεσία κάνει το ντεμπούτο του ο animator της εταιρείας παραγωγής Laika, Travis Knight.
Θα ήθελα να ξεκινήσω με το τεχνικό κομμάτι της ταινίας, καθώς πρόκειται για την πιο απαιτητική παραγωγή της Laika μετά την “Coraline” (2009) και το “ParaNorman” (2012). Κι αυτό γιατί ο Travis Knight όχι μόνο “πάντρεψε” το 3D με το stop-motion animation, όχι μόνο οι κούκλες – χαρακτήρες ήταν από τις πιο λεπτομερείς κατασκευές για να είναι ακριβής κάθε τους κίνηση (σκεφτείτε πως για ένα δευτερόλεπτο κάθε πλάνου χρειάστηκαν είκοσι τέσσερα φωτογραφικά καρέ ώστε να αποκτήσει κίνηση κάθε κούκλα!), αλλά κι επειδή ενσωματώθηκε η τεχνολογία του 3D printing για το καλύτερο αποτέλεσμα. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω πως μόνο για τον Kubo, δημιουργήθηκαν πάνω από τέσσερα εκατομμύρια εκφράσεις προσώπου! Ακόμη, τα κοστούμια κάθε κούκλας σχεδιάστηκαν έτσι ώστε κι αυτά να έχουν μία κίνηση σε κάθε σκηνή, ενώ σχεδόν όλες οι κούκλες έχουν αληθινά μαλλιά τα οποία για τις ανάγκες κάθε φωτογραφικού καρέ στυλιζάρονταν με σιλικόνη.

Μεγάλο ατού της ταινίας και η μουσική του Dario Marianelli (“Atonement”, 2007, “The Soloist”, 2009) που σε ταξιδεύει στην Ιαπωνία του Kubo. Φυσικά εξαιρετική είναι κι αυτή η επανεκτέλεση του κλασσικού κομματιού των Beatles!

Όσο για την ιστορία του Kubo; Στην ουσία είναι μία τρυφερή ιστορία αυτογνωσίας κι ωρίμανσης. Δεν είναι τόσο μία παιδική ταινία, όσο κι αν η γενική της ιδέα αλλά και η όλη παραγωγή ίσως παραπέμπει σε παιδικό κοινό – ίσως αν το παιδί είναι σε μία ηλικία όπου μπορεί να αντιληφθεί την έννοια της απώλειας αν (για καλή του τύχη) δεν την έχει βιώσει. Με την πλοκή να είναι σκοτεινή και μυστηριώδης και συνάμα η ατμόσφαιρα να γίνεται πιο ανάλαφρη με το χιούμορ αλλά και την εξύμνηση της φιλίας και της αγάπης, η ταινία απευθύνεται σε κάπως πιο ώριμο κοινό, όχι τόσο ηλικιακά, όσο συναισθηματικά. Όπως και να έχει, όμως, η γεύση που αφήνει η ταινία είναι αυτή: η μελαγχολία προχωρά χέρι χέρι με αυτό το χιούμορ και τις έξυπνες ατάκες. Και σε κάθε περιπέτεια του Kubo ο θεατής αναζητά ό,τι και το μονόφθαλμο γλυκό αγόρι: ένα ευτυχισμένο τέλος. Το happy ending που ταιριάζει στην ιστορία του Kubo. Και δε μπορεί κανείς μάλιστα παρά να δακρύσει και σε κάποιες στιγμές – σας το λέω ως… παθούσα!

Η ταινία έφτασε να διεκδικεί φέτος τη Χρυσή Σφαίρα, χάνοντας τελικά από τη “Zootopia” της Disney και διόλου απίθανο να διεκδικήσει και το Oscar. Προσωπικά δικαιούται μία θέση στις υποψηφιότητες, καθώς τόσο από αισθητική όσο και από τεχνική άποψη η ιστορία του Kubo είναι χάρμα οφθαλμών!
Σας εύχομαι καλό βράδυ και καλή διασκέδαση – την οποία σας την εγγυώμαι!

Με τις φωνές των: Art Parkinson, Charlize Theron, Matthew McConaughey, Rooney Mara, Ralph Fiennes, George Takei, Brenda Vaccaro κ.α.

22/01/2017 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The English Patient (Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Είτε σήμερα γιορτάζετε είτε όχι, ελπίζω να σας βρίσκω να γεμίζετε μπαταρίες έπειτα από άλλο ένα ευχάριστο σαββατοκύριακο!
Το αφιέρωμά μας στα Oscar συνεχίζεται με δυναμικούς ρυθμούς και, αν και δε με χαρακτηρίζω ιδιαίτερα ρομαντική, οφείλω την αποψινή ταινία να τη χαρίσω στους… εορτάζοντες! Σήμερα, λοιπόν, γνωρίζουμε/θυμόμαστε την ταινία που χάρισε στη Juliette Binoche το Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου το 1997.

Ιταλία, λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Hana (Juliette Binoche) είναι μία Γαλλοκαναδή νοσοκόμα, η οποία αποφασίζει για ένα διάστημα να εγκατασταθεί σε ένα βομβαρδισμένο από τους Γερμανούς μοναστήρι. Κι αυτό για να φροντίσει έναν αγγλόφωνο ασθενή με σοβαρά εγκαύματα και που η κατάστασή του επιδεινώνεται με τη μετακίνηση. Αν και στην αρχή μοιάζει να μη θυμάται τίποτα, στην πορεία αρχίζουν να του έρχονται διάφορες αναμνήσεις στο νου. Ο ασθενής είναι ο Ούγγρος χαρτογράφος Κόμης Almasy (Ralph Fiennes) που βρέθηκε στις ερήμους της Λιβύης με μία ομάδα Βρετανών εθελοντών να ερευνήσουν την περιοχή. Εκεί θα γνωρίσει τη γυναίκα ενός ακόμη μέλους της ομάδας, την Katharine Clifton. Και θα θυμηθεί τον αδιέξοδο έρωτα. Την πολιτική διαφθορά. Τον πόνο που βίωσε. Κι όλα αυτά σε κάνουν να αναρωτιέσαι: δε θυμόταν όντως τίποτα πριν το ατύχημά του, ή μήπως ευχόταν να είχε ξεχάσει;
Ο «Άγγλος Ασθενής» βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Michael Ondaatje. Το σενάριο αλλά και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Anthony Minghella («The Talented Mr. Ripley», 1999).

Αν και δεν είναι ανήκει στο είδος ταινιών που συνηθίζουν (πιθανώς) οι ερωτευμένοι, ο «Άγγλος Ασθενής» ξεχειλίζει από έντονα συναισθήματα. Κι αυτό γιατί δεν επικεντρώνεται μόνο στον γεμάτο εμπόδια έρωτα ανάμεσα στο Laszlo και την Katharine, αλλά και στους χαρακτήρες που τους πλαισιώνουν, καθένας με το δικό του τρόπο. Ιδίως εκείνος της Hana. Η Hana φοβάται να αγαπήσει, γιατί πιστεύει πως είναι καταραμένη, πως όποιος την αγαπά και τη νοιάζεται χάνεται. Κι όμως, διακρίνεται ο πόθος της να ζήσει κι αυτή χωρίς να φοβάται. Κι όλα αυτά τα έντονα και τρυφερά συναισθήματα αναπτύσσονται σε μία χρονική περίοδο που οι πολιτικές καταστάσεις ανά τον κόσμο όχι απλά είναι ρευστές, αλλά θυμίζουν ωρολογιακή βόμβα που αναμένεται να σπείρει πανικό και θάνατο ανά πάσα στιγμή. Και θυμίζω για άλλη μία φορά πως εγώ, η σίγουρα όχι ρομαντική Αντιγόνη, δεν παύω να συγκινούμαι με τη δυναμική που δημιουργούν οι καταστάσεις της ταινίας. Κι όλα αυτά χάρη στην προσεκτική δουλειά του Minghella, ο οποίος ταυτόχρονα με την εξέλιξη της ταινίας, μας ταξίδευε μέσω των flash backs σε τόπους ονειρικούς, σε τόπους που εμπνέουν εντάσεις και πάθη αυτού του είδους. Ουχί αδίκως, λοιπόν, που ανάμεσα στα εννέα Oscar που κέρδισε ο «Άγγλος Ασθενής» ήταν κι εκείνα της Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Φωτογραφίας. Α, επίσης άξια βραβεύτηκε κι ο συνθέτης Gabriel Yared για την άκρως ατμοσφαιρική μουσική του με το «θείο Oscar».

Όσο για το cast; Δεν παύω και δεν πρόκειται να πάψω να υποστηρίζω πως οι ρόλοι που ερμήνευσαν οι Ralph Fiennes και Kristin Scott Thomas ήταν αν όχι οι καλύτεροι, από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας τους. Εδώ δε θέλω να επεκταθώ, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους (δίκαιες κι οι δικές τους υποψηφιότητες). Μου άρεσε επίσης πολύ η ένταση που έδωσε ο Willem Dafoe στο δικό του χαρακτήρα, τον Caravaggio, ο οποίος μοιάζει να ξέρει περισσότερα για τον άγνωστο ασθενή της Hana. Όσο για τη Juliette Binoche; Κλήθηκε να ερμηνεύσει έναν χαρακτήρα που από τη μία ζει μέσα στο φόβο πως δε θα ευτυχήσει κι από την άλλη πρέπει να σταθεί δυνατή για να κάνει το καθήκον της. Και που το μυστήριο του ασθενούς της την ωθεί να προτιμά το δικό του πόνο με την ελπίδα πως θα ξεχάσει εκείνον που της δημιούργησε ο πόλεμος. Ένας ρόλος που αν και σε κάποιους φαίνεται υποδεέστερος, κρύβει – κι αποκαλύπτει εν συνεχεία – πολλά περισσότερα. Άξιζε, λοιπόν, η Binoche το Oscar Β΄ Γυναικείου Ρόλου; Ω, ναι, αδιαμφισβήτητα!
Σας εύχομαι καλή διασκέδαση! Όσους για τους ερωτευμένους; Σας εύχομαι έναν τέτοιο έρωτα, ΧΩΡΙΣ το αδιέξοδο!

Πρωταγωνιστούν: Ralph Fiennes, Kristin Scott Thomas, Juliette Binoche, Willem Dafoe, Colin Firth, Naveen Andrews, Julian Wadham, Kevin Whately κ.α.

14/02/2016 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πάμε σινεμά; Spectre

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Σωστά καταλάβατε, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Η Bond διάθεση χτυπάει κόκκινο, πράγμα που σημαίνει… τρέξαμε κι είδαμε το «Spectre»! Και φυσικά… σας το παρουσιάζουμε!

Πόλη του Μεξικού: Κατά τη διάρκεια του εορτασμού της Μέρας των Νεκρών, ο James Bond (Daniel Craig) βρίσκεται στα ίχνη του εκτελεστή Marco Sciarra (Alessandro Cremona), ο οποίος σχεδιάζει να ανατινάξει ένα στάδιο. Η κατάληξη της υπόθεσης αναγκάζει τον M (Ralph Fiennes) να τον θέσει σε επ’ αόριστον διαθεσιμότητα την ίδια στιγμή που μπλέκεται στα πόδια του Μ ο Max Denbigh ή C (Andrew Scott), τον επικεφαλής της Διακλαδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, ο οποίος μετά τη συγχώνευση της MI6, με την MI5, θέλει να εφαρμόσει το πρόγραμμα «Nine Eyes», όπου εννέα χώρες θα υιοθετήσουν ένα σύστημα παρακολούθησης, με αποτέλεσμα να καταργηθεί το πρόγραμμα «00» που θεωρείται απαρχαιωμένο. Ο 007 μόνο ανενεργός δε μένει. Αντίθετα, αποφασίζει να φέρει εις πέρας την αποστολή που του ανέθεσε μετά θάνατον η M (Judi Dench), πράγμα που θα τον φέρει πιο κοντά στην εγκληματική οργάνωση Spectre, για την οποία άλλωστε δρούσε κι ο Sciarra, κατά τα φαινόμενα. Δρώντας, λοιπόν, ανεξάρτητα, και με τη βοήθεια της κόρης του Mr. White (Jesper Christensen, βλ. «Casino Royale» και «Quantum of Solace»), Dr. Madeleine Swann (Léa Seydoux), θα φτάσει στον πυρήνα της Spectre και τον αρχηγό της, τον Franz Oberhauser (Christoph Waltz). Μόνο που η συνάντηση αυτή θα αποδείξει πως η γέννηση της Spectre έχει αφετηρία ένα σημαντικό κομμάτι του παρελθόντος του Bond. Θα καταφέρει ο 007 να αντιμετωπίσει επιτέλους αυτό το παρελθόν που τόσο τον στοιχειώνει;

Η ταινία «Spectre» είναι ένα πρωτότυπο σενάριο των John Logan, Neal Purvis, Robert Wade (κι οι τρεις υπογράφουν το «Skyfall»), και Jez Butterworth («Black Mass»), η οποία παίρνει στοιχεία από τις ιστορίες του Ian Fleming (η Spectre εμφανίζεται πρώτη φορά στην ιστορία «Thunderball»). Τα ηνία της σκηνοθεσίας κρατά για δεύτερη φορά ο Sam Mendes.

Ας πούμε την αλήθεια: μας αρέσει που η εποχή Craig ως James Bond έχει δώσει μία συνοχή στις περιπέτειες του δημοφιλούς πράκτορα. Δε λέω, ήταν απόλαυση οι αυτοτελείς ιστορίες που μας συναρπάζουν εδώ και πενήντα χρόνια. Σκεφτείτε, όμως, και πόσες φορές μείναμε κάπως «ξεκρέμαστοι». Η πρώτη κινηματογραφική αναφορά της Spectre γίνεται με τον «Dr. No» του 1962, ενώ αργότερα επανεμφανίζεται στο «Thunderball», στο «Diamonds Are Forever» κι η λίστα συνεχίζεται. Πάντα, όμως, μας παρουσιάζεται απλησίαστη. Επιτέλους, η ταινία μας δίνει να μάθουμε πραγματικά τη Spectre, ενώ εγείρει και το ενδιαφέρον για το αν ο Bond καταφέρει πραγματικά να αντιμετωπίσει και να καταστρέψει την οργάνωση. Η συνοχή φυσικά δεν αφορά μόνο τη Spectre, αλλά και τις αμφιβολίες του James Bond σχετικά με το για πόσο ακόμα θα μπορεί να συνεχίσει να ζει είτε κυνηγώντας είτε ως κυνηγημένος.

Το «Spectre» είναι άλλη μία περιπέτεια που η δράση είναι συνεχής, αλλά οι δημιουργοί δεν αρκέστηκαν μόνο στο πόσο παλικάρι είναι ο Bond. Τι εννοώ; Μας αρέσει που η εποχή Craig έχει παρουσιάσει έναν 007 με αγωνίες, με προβληματισμούς, με αισθήματα. Ως άνθρωπο, τέλος πάντων, κι όχι σα μία μηχανή που σκοτώνει, που δεν αναλογίζεται το κόστος. Μας αρέσει που είναι πια ένας άνθρωπος που έχει πονέσει, που έχει πληγωθεί, που έχει νιώσει όλα όσα μπορεί να νιώσει κάποιος που θα οδηγηθεί σε αμφιβολίες για το τι κάνει από εδώ και πέρα. Κι όταν δράση και συναίσθημα συνδέονται σε μία τέτοια ταινία τόσο αρμονικά, μόνο αδιάφορο δε μπορεί να σε αφήσει.

Όσο για το cast; Ο Christoph Waltz είναι ένας μοναδικός Bond villain. Αινιγματικός και παρανοϊκός την ίδια στιγμή, ο Waltz μας θυμίζει κακούς των πολύ καλών εποχών του franchise, όπως τον Dr. No. Η Léa Seydoux στο ρόλο της γυναίκας που όχι απλά γοητεύει τον Bond, αλλά γίνεται κι η αφορμή για να επανεκτιμήσει κάποια πράγματα ο Βρετανός πράκτορας, ερμηνεύει ιδανικά ένα χαρακτήρα εύθραυστο και ταυτόχρονα γενναίο. Ευχάριστη έκπληξη για τους fans της σειράς του BBC «Sherlock» η εμφάνιση του Andrew Scott (ο Moriarty της σειράς) στο ρόλο του κυβερνητικού στελέχους που στόχο έχει να ανελιχθεί στους θώκους των υπηρεσιών. Για τον Daniel Craig δεν έχω να πω παρά πως για άλλη μία φορά διαψεύδει όσους δεν τον θεωρούσαν άξιο Bond!

Με λίγα λόγια… πάρτε καλή παρέα κι απολαύστε την απόλυτη περιπέτεια του 007! Καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Daniel Craig, Christoph Waltz, Léa Seydoux, Ralph Fiennes, Monica Bellucci, Ben Whishaw, Naomie Harris, Andrew Scott, Rory Kinnear, Dave Bautista, Jesper Christensen κ.α.

16/11/2015 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : The Grand Budapest Hotel

written by The K-magazine

Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι μου κάνετε; Χαλαρώνετε αυτό το όμορφο σαββατοκύριακό σας, ελπίζω! Ήρθα, λοιπόν, να βάλω κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι σε αυτή τη χαλάρωση.

Με πρώτη αφορμή το γεγονός πως μπαίνουμε σε τροχιά βραβεύσεων για τις τελευταίες κινηματογραφικές παραγωγές (Χρυσές Σφαίρες, BAFTA κλπ) και με δεύτερη πιο συγκεκριμένη αφορμή πως για τα βραβεία BAFTA η ταινία που σας προτείνω για απόψε διεκδικεί διακρίσεις σε έντεκα κατηγορίες, θεώρησα πως είναι ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα το «Grand Budapest Hotel» του Wes Anderson.

Η ιστορία ξεκινά τοποθετημένη χρονικά στο 1985, όπου ένας Συγγραφέας (Tom Wilkinson) αφηγείται το ταξίδι του και τη διαμονή του στο ξενοδοχείο Grand Budapest που βρίσκεται στη – φανταστική – Δημοκρατία της Zubrowka (συγνώμη, παιδιά, δε μπορώ να το γράψω στα ελληνικά!) εν έτει 1968. Σε νεότερη ηλικία τότε, ο Συγγραφέας (Jude Law) συναντά το μυστηριώδη κύριο Moustafa (F. Murray Abraham), ο οποίος με τη σειρά του ξεκινά να του αφηγείται την ιστορία του θρυλικού θυρωρού του ξενοδοχείου, κυρίου Gustave H. (Ralph Fiennes) τη δεκαετία του 1930, όταν το ξενοδοχείο ήταν στα μεγαλεία του. Κάπου τότε ήταν που ο κύριος Moustafa ήταν απλά ο Zero (Tony Revolori), ένας υπό εκπαίδευση γκρουμ, ο οποίος όμως έγινε ο προστατευόμενος του κυρίου Gustave αλλά κι ο πιο έμπιστος φίλος του. Κι έτσι ξεδιπλώνεται μία περιπέτεια που αφορά μία μεγάλη κληρονομιά, έναν πολύτιμο πίνακα, μυστηριώδεις κατηγορίες δολοφονίας κι όλα αυτά σε μία περίοδο όπου ο μεγάλος πόλεμος είναι προ των πυλών.

Η ταινία του Wes Anderson είναι εμπνευσμένη από γραπτά του Αυστριακού συγγραφέα και δημοσιογράφου Stefan Sweig, ενώ το σενάριο υπογράφουν ο Hugo Guinness, καθώς κι ο ίδιος ο Anderson. Αποτέλεσμα είναι μία ταινία με έξυπνο, ευγενές χιούμορ, μέσω της οποίας ο Anderson σατιρίζει τις πολιτικοκοινωνικές αλλαγές της Ευρώπης ανάμεσα στους δύο μεγάλους πολέμους. Ή μάλλον, δεν τις σατιρίζει ακριβώς… Περισσότερο μάλλον προκαλεί μία αίσθηση πως αυτές οι αλλαγές «χαράχτηκαν στο πετσί» της Ευρώπης, ενώ κάνοντας ένα μεγάλο αριθμό των γυρισμάτων να μοιάζουν λες και πραγματοποιήθηκαν μέσα σε ένα κουκλόσπιτο (δείτε απλά τα χρώματα και τις συμμετρίες που χρησιμοποιούνται), ο Anderson γεννά στο θεατή μία γλυκιά νοσταλγία για εκείνη την εποχή. Κι όλα αυτά δε θα τα είχε καταφέρει αν χρησιμοποιούσε στην αφήγηση αληθινές τοποθεσίες ή αυτούσια ιστορικά γεγονότα. Αντίθετα, προτίμησε να «δημιουργήσει» μία φανταστική χώρα κι ένα στρατιωτικό τάγμα που παραπέμπει στα SS. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να μιλήσεις για κοινωνικοπολιτικές ζυμώσεις από το να τις χρησιμοποιήσεις ως φόντο για μία ιστορία.

Η αλήθεια είναι πως την πρώτη φορά που είχα δει ταινία του Wes Anderson – συγκεκριμένα την «Οικογένεια Tenenbaum» – δυσκολεύτηκα να δω αυτό που λέμε πως «θέλει να πει ο ποιητής». Αντιλαμβάνομαι, όμως, πως κάθε δημιουργός έχει το δικό του τρόπο έκφρασης κι ίσως ο τρόπος του Anderson είναι μέσω ενός σουρεαλιστικού καλειδοσκοπίου, θα μπορούσα να πω. Γι’ αυτό και δεν απορώ που το «Grand Budapest Hotel» έκανε τόση αίσθηση στους κριτικούς.

Σπάνια αναφέρομαι μόνο σε έναν ηθοποιό κάποιας ταινίας και το «Grand Budapest Hotel» απαρτίζεται από ένα αφάνταστα πλούσιο cast, αλλά νομίζω πως αυτός που κυριάρχησε ήταν ο Ralph Fiennes. Μέσω του κυρίου Gustave H. ο Fiennes μας βγάζει μία περσόνα κομψή και συνάμα κωμική. Ειδικά το κωμικό κομμάτι του ρόλου ήταν μία απρόσμενη έκπληξη – ευχάριστη φυσικά – καθώς ο δημοφιλής Βρετανός ηθοποιός δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοιους ρόλους. Επόμενο, λοιπόν, το όνομά του να φιγουράρει και στις υποψηφιότητες των βραβείων ερμηνείας.
Στη θέση σας θα έβλεπα το «Grand Budapest Hotel» με ένα ποτήρι καλό κρασί για ατμόσφαιρα! Καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Ralph Fiennes, F. Murray Abraham, Saoirse Ronan, Adrien Brody, Tilda Swinton, Willem Dafoe, Bill Murray, Jude Law, Edward Norton, Harvey Keitel, Jeff Goldblum κ.α.

11/01/2015 1 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για DVD : ” Ανεμοδαρμένα Ύψη”

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Το αυγουστιάτικο αφιέρωμά μας σε ταινίες που περιστρέφονται γύρω από ένα βιβλίο ή κάποιον συγγραφέα συνεχίζεται. Και νομίζω πως θα ήταν άδικο να αφήσω απ ‘έξω μία ταινία η οποία βασίστηκε σε μία από τις μεγαλύτερες λογοτεχνικές δημιουργίες. Ο λόγος για τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» («Wuthering Heights») της Έμιλυ Μπροντέ. Το βιβλίο αποτέλεσε έμπνευση για πολλές κινηματογραφικές μεταφορές, εμείς όμως θα ασχοληθούμε με εκείνην του 1992 με τους Ralph Fiennes και Juliette Binoche.

Σε περίπτωση που δε γνωρίζετε την ιστορία του βιβλίου, αυτή έχει ως εξής:
Όλα ξεκινούν όταν ο Τόμας Έρνσο θα φέρει μαζί του στο σπίτι ένα φτωχό αγόρι. Το ονομάζει Χίθκλιφ και θα μεγαλώσει μαζί με τα παιδιά του, τον Χίντλεϋ και την Κάθι. Ο Χίντλεϋ θα φροντίσει να του κάνει αισθητή την κοινωνική απόσταση που τους χωρίζει, η Κάθι όμως θα αρχίσει να έρχεται όλο και πιο κοντά στο σιωπηλό αγόρι. Τα χρόνια περνάνε κι η σχέση του Χιθκλιφ (Ralph Fiennes) και της Κάθι (Juliette Binoche) θα ξεπεράσει την παιδική φιλία και θα μετατραπεί σ’ έρωτα. Έναν έρωτα, όμως, δίχως αύριο, μια που ο Χίθκλιφ είναι ένας απλός υπηρέτης (φρόντιζε γι’αυτό ο Χίντλεϋ όταν ο πατριάρχης Έρνσο απεβίωσε) κι η Κάθι θα προχωρήσει σ’ έναν γάμο που ταιριάζει στην κοινωνική της θέση. Ο Χίθκλιφ, νιώθοντας προδομένος και το μίσος να θεριεύει μέσα του, εξαφανίζεται. Μόνο όμως για να επιστρέψει και να εκδικηθεί όλους όσους του στάθηκαν εμπόδιο για να είναι δίπλα στο άλλο του μισό, την Κάθι. Μία εκδίκηση που φτάνει ακόμη κι ως την επόμενη γενιά. Τελικά… πόση παράνοια μπορεί να κρύβει το πάθος κι η αγάπη;

Τη μετατροπή του βιβλίου της Έμιλυ Μπροντέ ανέλαβε η Anne Devlin, ενώ στη σκηνοθεσία συναντούμε τον Peter Kosminsky («Η Αγάπη είναι γένους Θηλυκού»). Ανάμεσα σ’ αυτήν την ταινία και τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» υπάρχει μία χρονική απόκλιση δέκα ετών, κατά τη διάρκεια του οποίου διαστήματος ο σκηνοθέτης υπέγραφε τηλεταινίες. Δεν ξέρω γιατί επέλεξε κάτι τέτοιο, αλλά με τα «Άνεμοδαρμένα Ύψη» ο σκηνοθέτης προσέφερε στους σινεφίλ, αλλά και στους φίλους του καλού βιβλίου μία άριστη μεταφορά του αριστουργήματος της Μπροντέ. Είχα διαβάσει το βιβλίο σε αρκετά νεαρή ηλικία και πραγματικά μου είχε γίνει εμμονή, το διάβαζα ξανά και ξανά. Η σκοτεινή ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Χίθκλιφ και την Κάθι με τραβούσε όπως τραβάει το φως τη νυχτοπεταλούδα. Και μετά ακολούθησε κι αυτή η ταινία κι όντως ήταν λες κι οι σελίδες του βιβλίου έπαιρναν ζωή μπροστά στα μάτια μου. Και μάλιστα με μία γρήγορη ροή, χωρίς περιττές προσθήκες και χωρίς ανούσια «κουρέματα» στην ουσία του βιβλίου – όλη η ταινία διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα. Στα συν της ταινίας η επιβλητική φωτογραφία αλλά κι η ατμοσφαιρική μουσική του Ryuichi Sakamoto («Snake Eyes», «Silk»).

Τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» είναι η ταινία που άνοιξε το δρόμο στο Ralph Fiennes για μία λαμπρή καριέρα, μια που λίγο μετά ακολούθησαν η «Λίστα του Σίντλερ», το «Quiz Show» αλλά κι ο «Άγγλος Ασθενής». Και διόλου περίεργο, μια που ερμηνεύοντας τον εκδικητικό και πνιγμένο στο μίσος Χίθκλιφ καθηλώνει το θεατή. Η δε Juliette Binoche μας είχε ήδη «καλομάθει» στην «Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι», αλλά και για εκείνην τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» ήταν η γραμμή εκκίνησης, μια που αμέσως μετά ακολουθεί η τριλογία των «Τριών Χρωμάτων», ο «Άγγλος Ασθενής» (φαίνεται πως ο Anthony Minghella ενθουσιάστηκε βλέποντάς τη μαζί με το Fiennes!), αλλά και το τρυφερό «Chocolat».

Προτού δείτε την ταινία θα σας πρότεινα να διαβάσετε το βιβλίο ώστε να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι την πιστή μεταφορά του στην οθόνη!
http://www.youtube.com/watch?v=4clztbOrFps
Πρωταγωνιστούν: Ralph Fiennes, Juliette Binoche, Janet McTeer, Jeremy Northam, Sophie Ward, Simon Shepherd κ.α.

11/08/2013 1 comment

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«Salonica, Salonica»: Παρασκευή 26, Σάββατο 27 και Κυριακή 28 Απριλίου

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Αυτή τη βδομάδα είπα να σας «σκάσω μύτη» λίγο νωρίτερα! Δε θα σας πω εδώ το λόγο, αλλά θα τον μάθετε σύντομα. Αφού, λοιπόν, το ραντεβού που αφορά στο γίγνεσθαι στη Θεσσαλονίκη έγινε μία μέρα πριν το καθιερωμένο μας Σάββατο, σας δίνω και προτάσεις για την Παρασκευή για bonus! Με τη λιακάδα στο πλευρό μας… ξεκινάμε!

Χθες έγινε στους κινηματογράφους η πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης hero movie «Iron Man 3», όπου ο Τόνυ Σταρκ θα έρθει αντιμέτωπος με τον Mandarin. Η ζωή του Stark καταρρέει κι εκείνος θα προσπαθήσει να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από αυτό, ενώ θα πρέπει να αποφασίσει τελικά τι ρόλο παίζει η στολή του, αν – ας πούμε – τη φοράει εκείνος ή αν τον «φοράει» η στολή.

Αυτή τη φορά, σκηνοθέτης είναι ο Shane Black (στις δύο προηγούμενες ταινίες την σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Jon Favreau) και πρωταγωνιστούν οι Robert Downey Jr., Gwyneth Paltrow, Ben Kingsley, Don Cheadle, Guy Pearce κ.α. Σημείωση: υποθέτω πως όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές και με ξέρουν καλά, αντιλαμβάνονται πως θα επανέλθω με τις εντυπώσεις που μου άφησε η 3η κατά σειρά περιπέτεια του Tony Stark!

[vsw id=”AtYYj2FF9Jw” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Αν πάλι θέλετε να ντύσετε «μουσικά» το βράδυ της Παρασκευής, τότε καλά θα κάνετε να κινηθείτε προς Λαδάδικα μεριά και να «παρκάρετε» στη Μαύρη Τρύπα (Βαΐου 5, πλατεία Μοριχόβου, τηλ. 2310-510081 και 6949-950530). Εκεί θα είναι η Μελίνα Κανά για να μας ταξιδέψει με τις επιτυχίες που έχει ερμηνεύσει και που κάποια στιγμή όλοι μας σιγοτραγουδήσαμε μαζί με το ραδιόφωνο. Μαζί της θα είναι ο Μιχάλης Παπαζήσης, ο Νίκος Μέρμιγκας στο μπουζούκι, το λαούτο, το μαντολίνο και την κιθάρα και ο Βαγγέλης Κονταράτος στην ακουστική και την ηλεκτρική κιθάρα.

[vsw id=”Yv3bsp8WVVs” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Η πραγματική ιστορία της Σίρλεϋ Τζοουνς φιλοξενείται στο Βασιλικό Θέατρο Λεωφόρος Νίκης 121, τηλ. 2315-200200, 2310-251630 και 2310-223785). Ο λόγος για τον «Τζόρνταν» των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Η Σίρλεϋ αφηγήθηκε στη συγκρατούμενή της Άννα την ιστορία της δίκης για τη διεκδίκηση της κηδεμονίας του γιου της Σίρλεϋ, του Τζόρνταν, από το βίαιο σύντροφό της και την πρόνοια. Οι δεσμοί που ενώνουν μάνα και γιο, συγκινούν ακόμη και τον πιο σκληρό θεατή. Στο ρόλο της Σίρλεϋ συναντούμε τη Μαρίνα Ασλάνογλου, η οποία έχει ήδη δεχθεί εξαιρετικές κριτικές για την ερμηνεία της. Η παράσταση θα διαρκέσει μέχρι τις 24 Μαΐου και νομίζω πως αξίζει να τη βάλουμε στο «πρόγραμμά» μας!

Το Σαββατόβραδο σε πολλούς αρέσει να είναι… ροκ! Και δη ελληνικό! Αν ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία, λοιπόν, κλείστε θέση για εσάς και την παρέα σας για να απολαύσετε το Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο Love Casual Living (Εθνικής Αντιστάσεως 16, τηλ. 2310-365425 και 2310-441601). Ο αγαπημένος τραγουδοποιός μετά την πρώτη του επιτυχημένη εμφάνιση το περασμένο Σάββατο επανέρχεται για μία ακόμη εμφάνιση που θα συγκινήσει και φυσικά θα ξεσηκώσει!

[vsw id=”-F99CXqXkYw” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Από την Παρασκευή 26 Απριλίου βρίσκεται η εικαστική έκθεση Art is Hard στις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ. Αυτή τη φορά η δημοφιλής έκθεση, εκτός από το ότι μεταφέρεται από το Λιμάνι, παρατείνει και τη λειτουργία της από μία μέρα που συνηθιζόταν σε τρεις, ώστε να εμπλουτιστεί με μουσικά δρώμενα, ομιλίες, εργαστήρια και θεατρικές παραστάσεις. Την Κυριακή 28 Απριλίου η Art is Hard ανοίγει τις πόρτες της και στα παιδιά από τις 11 το πρωί έως τις 8 το βράδυ. Συγκεκριμένα, εργαστήρια ζωγραφικής, φωτογραφίας, γλυπτικές με πηλό, καθώς και διαδραστικά παιχνίδια θα είναι έτοιμα να υποδεχθούν τους μικρούς μας φίλους που τους «τραβάει» η εικαστική. Κι επειδή ο καιρός θα είναι σύμμαχός μας, μην παραλείψετε να κάνετε μία επίσκεψη! Όσον αφορά την Art is Hard, θα σας έχω νεότερα αύριο, μια που απόψε θα κάνω μία βόλτα κατά ΔΕΘ μεριά!

Μία ακόμη κινηματογραφική ταινία έφτασε την Πέμπτη στις εελληνικές αίθουσες. Πρόκειται για τις «Μεγάλες Προσδοκίες», το διαχρονικό αριστούργημα του Καρόλου Ντίκενς, σε σκηνοθεσία Mike Newell («Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία», «Το Χαμόγελο της Μόνα Λίζα»). Ο Πιπ είναι ένα ορφανό αγόρι το οποίο θα βοηθήσει έναν κατάδικο στην απόδρασή του, ενώ παράλληλα έπειτα από αίτημα της εκκεντρικής κυρίας Χάβισαμ θα γίνει ο σύντροφος της ανιψιάς της, Εστέλα, στο παιχνίδι. Όταν έπειτα από χρόνια, ο Πιπ θα ανέβει κοινωνικά χάρη σ’ έναν μυστηριώδη κι άγνωστο σ’ εκείνον ευεργέτη, θα κυνηγήσει τα όνειρά του, αλλά και το κορίτσι που αγάπησε από μικρό παιδί, την Εστέλα. Δέλεαρ αποτελούν ο σκηνοθέτης Mike Newell αλλά και το καστ, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους Helena Bonham Carter και Ralph Fiennes, οπότε με βλέπω να επανέρχομαι σύντομα με ό,τι αποκόμισα από την ταινία!

Σας εύχομαι να περάσετε υπέροχα ό,τι κι αν αποφασίσετε να κάνετε! Μέχρι το επόμενο ραντεβού μας – το οποίο δε θα αργήσει! – σας αφήνω με αγαπημένη μουσική!

[vsw id=”AEcQacHzO6Y” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

26/04/2013 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Constant Gardener‏

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Όταν η Τέσσα (Rachel Weisz), νεαρή ακτιβίστρια της Διεθνούς Αμνηστίας και σύζυγος του χαμηλόβαθμου διπλωμάτη της Βρετανικής Κυβέρνησης Τζάστιν Κουέιλ (Ralph Fiennes), βρεθεί δολοφονημένη στην Κένυα, η επίσημη «γραμμή» υποστηρίζει πως πρόκειται για έγκλημα πάθους. Ο Τζάστιν, όμως, διατηρεί τις αμφιβολίες του για την πραγματική αιτία κι έτσι ξεκινάει τη δική του ανεπίσημη έρευνα. Όσο όμως, προχωράει, ανακαλύπτει πως η γυναίκα του προσπαθούσε να σταματήσει επικίνδυνες δραστηριότητες μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών, οι οποίες είχαν καταστήσει τους κατοίκους της Αφρικής σε πειραματόζωα, με την ανοχή (;) των Βρετανικών Αρχών. Κι όσο συνεχίζει ο Τζάστιν, τόσο πιο ψηλά εμπόδια ορθώνονται μπροστά του, με σκοπό να εγκαταλείψει. Θα καταφέρει ο Τζάστιν να φτάσει στο τέλος της διαδρομής έγκαιρα και να δικαιώσει τον αγώνα της νεκρής αγαπημένης του;

Ο «Επίμονος Κηπουρός» βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του John Le Carré κι ο Jeffrey Caine ανέλαβε τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη σε σκηνοθεσία Fernando Meirelles. Η χρήση flash back του Τζάστιν στο παρελθόν όπου περιγράφεται πώς γνώρισε την Τέσσα, πώς βρέθηκαν στην Αφρική κι όλην την πορεία μέχρι το χαμό της Τέσσα, συμβάλλει στο να κατανοήσει ο θεατής την εξέλιξη της υπόθεσης, χωρίς αυτά τα flash back να «κουράζουν». Η ταινία, πέρα από τα μαγευτικά της πλάνα στην Αφρική και τη φωτογραφία που σου κόβει την ανάσα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κι ως ένα είδους «ντοκιμαντέρ» σχετικά με τα συμφέροντα του δυτικού κόσμου και τις επιπτώσεις αυτών στους κατοίκους των τριτοκοσμικών χωρών. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε πως ο John Le Carré αφιερώνει το βιβλίο «… σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που όντως έδιναν δεκάρα». Μπορεί να πει κάποιος, λοιπόν, πως η ταινία «ανοίγει» τα μάτια όλων εμάς των «προοδευτικών» σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει σε χώρες όπως την Κένυα, όπου οι άνθρωποί της το μόνο που επιθυμούν είναι μία ελπίδα για να ζήσουν.

Όσον αφορά το καστ, ο Ralph Fiennes δίνει τον καλύτερό του εαυτό στο ρόλο του Τζάστιν Κουέιλ, επιβεβαιώνοντάς μας πως είναι ένας ηθοποιός ο οποίος δεν επαναπαύεται στις δάφνες του (άλλωστε ήταν υποψήφιος σε πολλές απονομές για έναν αξιόλογο αριθμό ερμηνειών, όπως τη «λίστα του Σίντλερ» και τον «Άγγλο Ασθενή»). Πού θα πάει… Θα τον δούμε σίγουρα αγκαλιά και με το θείο Oscar!

Αυτή όμως που κέρδισε τις εντυπώσεις ήταν η Rachel Weisz για το ρόλο της Τέσσα, με αποτέλεσμα το 2005 η Weisz να κερδίσει τη Χρυσή Σφαίρα και το βραβείο SAG στην κατηγορία Β’ Γυναικείου Ρόλου. Α, και βέβαια την βραδιά της 78ης Απονομής έφυγε από το Kodak Theater με το Χρυσό Αγαλματάκι. Η ηθοποιός που γνωρίσαμε καλύτερα στο δικαστικό θρίλερ «Runaway Jury» (συγχώρα με, καλή μου, αλλά τις ταινίες της «Μούμιας» τι τις ήθελες;) απέδειξε στον «Επίμονο Κηπουρό» πως είναι ικανή για ακόμη πιο απαιτητικούς ρόλους, καθώς συγκινεί το θεατή με την ακρίβεια που μεταφέρει το πάθος της αγωνίστριας Τέσσα.
Η ταινία επίσης ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου, Μουσικής και Μοντάζ.

Πρωταγωνιστούν: Ralph Fiennes, Rachel Weisz, Danny Huston, Bill Nighy κ.α.

17/02/2013 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Skyfall του Sam Mendes

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

50 χρόνια James Bond. Κι ο καλύτερος τρόπος να τα γιορτάσουν οι θαυμαστές του θρυλικού πράκτορα είναι – τι άλλο; – μία ταινία του!

Έπειτα από μία αποτυχημένη αποστολή στην οποία συμμετέχει ο James Bond, η MI6 εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Πράκτορες χάνουν την κάλυψή τους, τα γραφεία της MI6 δέχονται βομβιστική επίθεση κι οι τακτικές της «Μ» πλέον αμφισβητούνται από τη διοίκηση της Επιτροπής Μυστικών Υπηρεσιών κι Ασφαλείας. Η «Μ» όμως είναι σίγουρη πως ο κίνδυνος είναι μέσα στην υπηρεσία κι ο μόνος που μπορεί να εμπιστευτεί είναι ο Bond. Κατά τις έρευνές του, ο 007 ανακαλύπτει πως κύριος στόχος είναι η «Μ» και για άλλη μία φορά προσπαθεί να δώσει τη λύση μέσα από μεθόδους που κάθε άλλο παρά συμβατικές με τα πρωτόκολλα της MI6 είναι.

Αν και προσωπικά είχα αμφιβολίες για την επιλογή του Daniel Craig στο ρόλο του 007, χαίρομαι που διαψεύστηκα, μια που ειδικά σ’ αυτήν την ταινία μας παρουσιάζεται ένας Bond πιο ανθρώπινος. Επίσης η συγκεκριμένη ταινία, επειδή δεν έχει επίκεντρο τον Bond, προκαλεί περισσότερο σασπένς στο θεατή στην προσπάθεια να ξετυλίξει το μυστήριο. Η Judi Dench γι’ άλλη μία φορά άψογη στο ρόλο της «Μ», ενώ το δυνατό καστ συμπληρώνουν ο Ralph Fiennes κι η Naomie Harris.

Φυσικά θα ήμουν απαράδεκτη αν άφηνα απ’ έξω τον Javier Bardem στο ρόλο του «κακού». Αναλογιζόμενη το παρουσιαστικό του, πιστεύω πως δε θα μπορούσε πραγματικά να γίνει μία καλύτερη επιλογή για το ρόλο του Silva. Τέλος τα δυναμικά εφέ κι οι σκηνές δράσεις δεν πρόκειται να απογοητεύσουν τους φίλους του κοσμογυρισμένου πράκτορα.

Τέλος, είπα; Γράψτε λάθος! Παραλίγο να ξεχάσω την εκπληκτική ερμηνεία της Adele για το κύριο τραγούδι της ταινίας., το οποίο συμπληρώνει το ήδη πλούσιο ενεργητικό της στη μουσική της πορεία. Κι είναι μόλις 24 ετών!

Πρωταγωνιστούν: Daniel Craig, Judi Dench, Ralph Fiennes, Javier Bardem, Naomie Harris, Bérénice Marlohe, Ben Whishaw, Albert Finney κ.α.

21/11/2012 1 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Λονδίνο: Λαμπερή πρεμιέρα για τον James Bond!

written by George Portelli

Η λαμπερή πρεμιέρα της ταινίας του θρυλικού James Bond, “Skyfall”, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης, στο Royal Albert Hall του Λονδίνου!

Οι πρωταγωνιστές της ταινίας Daniel Craig, Javier Bardem, Ralph Fiennes, Judi Dench, Naomie Harris και Berenice Marlohe περπάτησαν στο κόκκινο χαλί, με τα κορίτσια του 007 να κλέβουν την παράσταση.

Η Berenice Marlohe έλαμψε μέσα σε μια κατακόκκινη στράπλες τουαλέτα, ενώ η Naomie Harris φόρεσε μία αποκαλυπτική δημιουργία με κορμάκι και διαφάνεια.

Από το κόκκινο χαλί δεν έλειψε φυσικά ο σκηνοθέτης της ταινίας Sam Mendes.

Στην παγκόσμια πρεμιέρα του “Skyfall” το παρών έδωσε και ο πρίγκιπας της Βρετανίας Κάρολος με την σύζυγο του Καμίλα.

Ο «σκληρός» Βρετανός πράκτορας Daniel Craig εξέφρασε τη χαρά του που έχει την τιμή να είναι παρών στην πρεμιέρα της νέας ταινίας του James Bond, η οποία φέτος συμπίπτει με τα 50 χρόνια από την πρώτη μεταφορά περιπέτειας του Βρετανού πράκτορα στον κινηματογράφο (Dr. No).

Πηγή: http://www.protothema.gr

24/10/2012 0 comments