Μαθαίνοντας να είμαστε ευγνώμονες (Pt. I)

Στην εποχή που ζούμε σχεδόν μας έχει επιβληθεί η πεποίθηση πως, όσο περισσότερα πετυχαίνουμε και αποκτούμε στη ζωή μας, αυτή θα είναι καλύτερη. Και κάπως έτσι αναλωνόμαστε σε μία αέναη μάχη για να τα κερδίσουμε. Οι αρχαίοι, όμως, σοφά έλεγαν “ουκ εν τω πολλώ το ευ”. Πράγμα που μπορεί σήμερα να σημαίνει πως σχεδόν έχουμε ξεχάσει να εκτιμούμε όσα έχουμε κατακτήσει, ακόμη κι όταν είμαστε σίγουροι πως αυτά είναι που μας κάνουν ευτυχισμένους. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε ώστε μετά να μη λέμε κλαίγοντας “ψάχνοντας τα πολλά, έχασα και τα λίγα”; Πρέπει να μάθουμε να είμαστε ευγνώμονες. Πώς; Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αναπτύξουμε αυτό το συναίσθημα.

01 Καλλιεργούμε το αίσθημα της ευγνωμοσύνης. Στην ουσία είναι η βάση αυτού του νέου τρόπου ζωής. Ξεκινάμε εστιάζοντας σε όσα ήδη έχουμε, παύουμε να τα θεωρούμε δεδομένα και αφήνουμε το συναίσθημα ευτυχίας που μας διακατέχει γι’ αυτά να κυριαρχήσει. Η ευγνωμοσύνη έρχεται συνειδητά, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να εκτιμούμε όσα ήδη έχουμε πετύχει.

02 Μαθαίνουμε να ζούμε την κάθε στιγμή. Η ζωή είναι μία περιπέτεια με απεριόριστες δυνατότητες κι εμπειρίες που μας κάνουν πιο σοφούς και που μας ωριμάζουν. Γιατί, λοιπόν, να αναλωνόμαστε μηχανικά σε ό,τι κάνουμε; Καλύτερα είναι να ζούμε στο έπακρο κάθε στιγμή. Τι σημαίνει αυτό; Μαθαίνουμε να απολαμβάνουμε κάθε μπουκιά των γευμάτων μας, να είμαστε 100% παρόντες στα meetings στη δουλειά, να χαιρόμαστε το παιχνίδι με τα παιδιά ακριβώς όπως αυτά… με λίγα λόγια “ρουφάμε” κάθε στιγμή!

03 Εξοπλιζόμαστε με αποφθέγματα που μας εμπνέουν και μας κινητοποιούν. Το αίσθημα της ευγνωμοσύνης είναι μία άμεση δήλωση προς όσα μας περιστοιχίζουν – προς το σύμπαν, αν κάποιος το δει πιο πνευματικά. Για να μάθουμε, όμως, να ζούμε απόλυτα και να εκτιμούμε όσα έχουμε, είναι βασικό να νιώθουμε αποφασισμένοι. Για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε έμπνευση και μερικά αποφθέγματα μπορούν να μας κινητοποιήσουν για να διεκδικήσουμε όσα επιθυμούμε ώστε όταν αυτό γίνει να ακολουθήσει (σχεδόν) αυτόματα το αίσθημα της ευγνωμοσύνης.

04 Φτιάχνουμε έναν “πίνακα ευγνωμοσύνης”. Ξέρουμε πόσο λυτρωτική μπορεί να αποδειχθεί η συνήθεια ενός ημερολογίου. Φανταστείτε πόσο ακόμη θα βοηθούσε ένας πίνακας στον οποίο μπορούμε να καρφιτσώνουμε κάθε μέρα για τι ακριβώς είμαστε ευγνώμονες. Είναι μία ιδιαίτερη επιβεβαίωση πως αξίζουμε όσα έχουμε και πως γι’ αυτό πρέπει να τα εκτιμούμε!

05 Ελέγχουμε τις σκέψεις μας. Είναι πολύ πιο εύκολο απ’ όσο ίσως ακούγεται. Κάθε αρνητικό συναίσθημα, κάθε κακή σκέψη κι η διαδικασία να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους μπορούν να μας αποσπάσουν την προσοχή απ’ όσα έχουμε για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Μαθαίνουμε, λοιπόν, να έχουμε επίγνωση των όσων έχουμε και για ό,τι είμαστε ικανοί προκειμένου να μην επιτρέπουμε τον όποιο αρνητισμό να εισβάλλει στο μυαλό μας.

Μείνετε συντονισμένοι, γιατί σύντομα θα μάθουμε κι άλλους τρόπους που θα μας βοηθήσουν να μάθουμε να είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε, ώστε να είμαστε

πραγματικά ευτυχισμένοι, ακόμη και με αυτά που κάποιοι θεωρούν “απλά πράγματα της ζωής”…!

You may also like