Καλησπέρα … Τα γεγονότα στο Παρίσι δεν μας άφησαν αδιάφορους και μας έκαναν να αναρωτηθούμε “ποιός πραγματικά δίνει “άδεια” σε αυτούς τους ανθρώπους να αφαιρούν με τον οποιοδήποτε τρόπο τις ζωές αθώων συμπολιτών μας; Με την αφορμή αυτή και το μηνιαίο μας αφιέρωμα στον αγαπημένο κατάσκοπο 007, καθώς το «Spectre» βγήκε πλέον στους κινηματογράφους ( αύριο η κριτική μας), απόψε θυμόμαστε/γνωρίζουμε το «License To Kill».
Λίγη ώρα πριν το γάμο του Felix Leiter (David Hedison) στο Key West, ο James Bond (Timothy Dalton) κι ο γαμπρός καταφέρνουν να θέσουν υπό κράτηση τον Franz Sanchez (Robert Davi), έναν βαρόνο των ναρκωτικών. Η γαμήλια νύχτα, όμως, μόνο ευτυχής δε θα είναι για τον Felix, καθώς την ώρα που ο Sanchez δραπετεύει, οι άντρες του βιάζουν και σκοτώνουν τη γυναίκα του Felix και φέρνουν τον ίδιο ενώπιον του Sanchez. Όταν ο Bond μαθαίνει για την απόδραση και βρίσκει το Felix ζωντανό, αλλά σε κρίσιμη κατάσταση στο ανάστατο σπίτι του, αποφασίζει να αποδώσει δικαιοσύνη όπως μόνο εκείνος ξέρει. Αποτέλεσμα; Ο M (Robert Brown) αναστέλλει την άδεια του Bond να σκοτώνει, με το επιχείρημα πως η υπόθεση του Felix δεν είναι της MI6, κι ο Βρετανός πράκτορας λειτουργεί πλέον ανεξάρτητα προκειμένου να πάρει την εκδίκησή του. Με τη βοήθεια της πρώην πράκτορα της CIA Pam Bouvier (Carey Lowell) και του “Q” (Desmond Llewelyn) – οποίος επίσης δρα κρυφά από την MI6 – ο Bond σκοπεύει να πλησιάσει τον Sanchez μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να τον εκδικηθεί. Φυσικά στην πορεία θα ανακαλύψει πως ο Sanchez ετοιμάζεται να περάσει ναρκωτικά με τη μορφή καυσίμων για λογαριασμό της Κινέζικης Μαφίας. Όλοι ξέρουμε, όμως, πως οι κακοί λογαριάζουν… χωρίς τον ξενοδόχο (aka 007)!
Η ταινία «License To Kill», αν και παίρνει μερικές ιδέες από ιστορίες του Ian Fleming, κατά βάση έχει μία πρωτότυπη ιστορία, εμπνεόμενη κατά πολλούς από τις ιστορίες με τους σαμουράι Ronin (σημ.: πρόκειται για τους σαμουράι που δεν είχαν πλέον κύριο και που δρούσαν πλέον αυτόνομα, συνήθως απαξιωμένοι). Το σενάριο υπογράφουν οι Michel G. Wilson («For Your Eyes Only», «A View To A Kill») και Richard Maibaum («Dr. Νο», «The Living Daylights») ενώ η σκηνοθεσία είναι του John Glen («Octopussy»).
Το «License To Kill» είναι η απόδειξη πως τόσο ο ήρωας του Ian Fleming όσο κι οι περιπέτειές του εξελίσσονται. Ακόμη περισσότερη δράση (και με περισσότερη συμβολή των special effects), ακόμη περισσότερη συνομωσία, ακόμη περισσότερο σασπένς. Και μπορεί κι εδώ να παρουσιάζονται τα αγαπημένα gadgets του “Q”, αλλά είναι εμφανές πως οι δημιουργοί πλέον εστιάζουν στην ευρηματικότητα του 007 χωρίς να επαναπαύεται στην «άνεση» των gadgets. Επιπλέον είναι ίσως η πρώτη φορά (εκτός από την «Υπηρεσία της Αυτής Μεγαλειότητος») όπου ο Bond παρουσιάζεται πιο ανθρώπινος. Τι εννοώ; Βάζει πλέον στην άκρη το καθήκον του ως πράκτορας της MI6 και ακολουθεί τα δικά του ένστικτα, καθώς είναι ο ίδιος πληγωμένος, κάτι που, είναι η αλήθεια, δεν το είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Το γεγονός πως, με ρίσκο την ίδια του τη ζωή, ξεκινά μία ιστορία εκδίκησης δημιουργεί στο θεατή όχι μόνο την κλασσική πλέον αγωνία του πώς θα σταματήσει τον κακό ο 007, αλλά του δίνεται η δυνατότητα να αντιληφθεί και τι μπορεί να του κοστίσει του ίδιου του Bond η ζωή που κάνει. Αποτέλεσμα μία περιπέτεια κατασκοπείας που σίγουρα θα σας καθηλώσει.
Το αποτέλεσμα αυτό βοηθάει και το cast που επέλεξε ο John Glen. Ο Robert Davi είναι ίσως ένας από τους πιο απολαυστικούς 007 κακούς και φυσικά συνοδεύεται από τον Benicio Del Toro στο ρόλο του henchman του (έχει αυτό το βλέμμα του τρελού που είναι ιδανικό για τσιράκι!). Γοητευτικότατη επίσης η Carey Lowell ως Bond Girl (να σημειώσουμε πως ανταγωνίζεται κάπως τη Talisa Soto που υποδύεται την ερωμένη του Sanchez και… αλλάζει στρατόπεδο, ενώ μου αρέσει που υπερισχύει της Soto, να πω την αλήθεια!). Γοητευτική, αλλά με πολύ τσαγανό, ανοίγοντας, ίσως νέους ορίζοντες για τις δυνατότητες των Bond girls. Τέλος έχουμε τον Timothy Dalton να υποδύεται για δεύτερη φορά το δημοφιλή κατάσκοπο (πρώτη φορά ήταν στο «The Living Daylights»), τον οποίο ομολογώ απόλαυσα περισσότερο από τον προκάτοχό του, Roger Moore. Πιο γήινος και πιο αληθινός στις εκφράσεις και τις κινήσεις τους, θα έλεγε κανείς πως είναι κρίμα που ερμήνευσε μόνο δύο φορές τον 007. Αλλά ήταν δύο και καλές!
` Σας εύχομαι καλή διασκέδαση! Μην ξεχάσετε το martini! Shaken, not stirred, μην μπερδευτείτε!
Πρωταγωνιστούν: Timothy Dalton, Carey Lowell, Robert Davi, David Hedison, Talisa Soto, Robert Brown, Desmond Llewelyn, Benicio Del Toro κ.α.
