από τη Τίνα Παπασίνου–Οινολόγο*
Κάθε χρόνο περιμένω πως και πώς να έρθει ο Νοέμβριος, όχι μόνο γιατί πλησιάζουν τα Χριστούγεννα αλλά γιατί παραδοσιακά στο τέλος αυτού του μήνα πραγματοποιείται μια από τις αγαπημένες μου εκθέσεις! ‘Αφρός και Φυσαλίδες’ λοιπόν, η ετήσια γευστική δοκιμή σαμπάνιας και άλλων αφρωδών οίνων πραγματοποιήθηκε στις 24 Νοεμβρίου στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία υπό την άψογη διοργάνωση της εταιρείας Vinetum. Εκεί είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω ένα μεγάλο μέρος των αφρωδών οίνων που παράγονται στην Ελλάδα αλλά και αντιπροσωπευτικές ετικέτες από το εξωτερικό.
Καταρχάς να διαχωρίσουμε τους αφρούς από τους……αφρούς!
Η σαμπάνια αποτελεί τον γνωστότερο πρεσβευτή των αφρωδών οίνων και έναν από τους ακριβότερους εκπροσώπους αυτών. Επιγραμματικά η σαμπάνια παράγεται μόνο στην περιοχή της Καμπανίας μόνο από τις ποικιλίες Chardonnay, Pinot Noir και Pinot Meunier, με την παραδοσιακή μέθοδο παραγωγής (méthode traditionnelle) και σύμφωνα με τη νομοθεσία θα πρέπει, ανάλογα με την κατηγορία της, να έχει παλαιώσει συγκεκριμένο χρονικό διάστημα προτού κυκλοφορήσει στην αγορά. Η μέθοδος παραγωγής της σαμπάνιας είναι απλά μαγική!
Οποιοσδήποτε άλλος οίνος εκτός Καμπανίας ο οποίος έχει παραχθεί από διαφορετικές ποικιλίες με διαφορετικό ή τον ίδιο τρόπο παραγωγής με αυτόν της σαμπάνιας, χαρακτηρίζεται απλά ως αφρώδης οίνος. Αφρώδεις οίνοι μπορούν να παραχθούν σε οποιαδήποτε αμπελουργική περιοχή τους κόσμου. Επίσης οι αφρώδεις οίνοι έρχονται σε διαφορετικά επίπεδα γλυκύτητας, από την πιο ξηρή εκδοχή, Extra Brut, έως την πιο γλυκιά, doux, με ενδοιάμεσους όρους, brut, extra dry, sec, demi-sec. Αυτές οι λίγες πληροφορίες ως προς τη φύση του προϊόντος…
Τα ελληνικά αφρώδη που ξεχώρισα:
Το κομψότατο Moscato d’Ifestia από το Κτήμα Χατζηγεωργίου στη Λήμνο. Ένα ημιαφρώδες γλυκό κρασί από την ποικιλία Μοσχάτο Αλεξανδρείας, εξαιρετικός συνοδός για επιδόρπια με φρούτα.
Από την αμπελουργική ζώνη του Αμυνταίου, το Cuvée Spéciale από το Domaine Karanika. Από την ποικιλία Ξινόμαυρο και με τη μέθοδο παραγωγής της σαμπάνιας, ένα ωραιότατο Blanc de Noir («λευκό από μαύρο» αφού το Ξινόμαυρο είναι ερυθρή ποικιλία) το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να αντικαταστήσει την σαμπάνια μιας και στο ράφι φτάνει στα 15€.
Από την Αρκαδία και το οινοποιείο του Τσέλεπου, η πάντα αγαπημένη Villa Amalia Brut από Μοσχοφίλερο αποτελεί εξαιρετική πρόταση για απεριτίφ.
Από τη Ρόδο και την ΚΑΪΡ, ξεχώρισα το λευκό ξηρό αφρώδες Velvet Brut από τις ποικιλίες Chardonnay και Αθήρι και φυσικά το Brut Reserve Rose 1996 για τους πιο ανήσυχους ουρανίσκους.
Τέλος η λευκή και ροζέ εκδοχή του BiancoNero από την ποικιλία Μοσχάτο Αμβούργου και την οινοποιεία Τσιλιλή στις παιχνιδιάρικες φιάλες των 187,5ml μου άφησαν μια ευχάριστη επίγευση αλλά και νοσταλγία για το επόμενο ραντεβού με τον ‘Αφρό & Φυσαλίδες’…
Εκτός ελληνικού εδάφους τώρα, κάποιος μπορούσε να δοκιμάσει από διάφορους οίκους Prosecco, Moscato d’Asti, Asti, Brachetto d’Acqui από την Ιταλία αλλά και ισπανικά αφρώδη (Cava)
Φέτος λόγω των δυσμενών οικονομικών συνθηκών, οι σαμπάνιες έλαμψαν δια της απουσίας τους, σε σχέση πάντα με προηγούμενες χρονιές. Οι λιγοστές προς γευσιγνωσία σαμπάνιες από τους οίκους Moët& Chandon, Piper-Heidsieck, Billecart-Salmon και Louis Roederer έκλεψαν την παράσταση.
Δυστυχώς στο μυαλό του Έλληνα καταναλωτή ο ‘αφρός’ είναι παρεξηγημένος. Η κατανάλωσή του περιορίζεται στις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ενώ θα μπορούσε να βρίσκεται στο ποτήρι μας πολύ πιο συχνά αφού η τιμή του απέχει ελάχιστα από την τιμή ενός ήπιου κρασιού. Αποτελεί ιδανικό απεριτίφ εξαιρετική λύση όταν θέλουμε απλά να πιούμε ένα ποτήρι κρασί!!
Μην ξεχνάτε! Σερβίρισμα σε flûte ποτήρια και πολύ πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (6°C) για να το απολαύσετε καλύτερα.
Με οινικούς χαιρετισμούς
Τ.
*Περισσότερες πληροφορίες για την κα Παπασίνου στο: https://www.k-mag.gr/about-us/%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82/
