Εις Γευσείαν : ο μπακαλόγατος‏

super market

Ήμουν περίπου 7-8 χρονών όταν το πρώτο μεγάλο σούπερ μάρκετ εγκαταστάθηκε στην περιοχή μας. Τεράστιο, με πάρκιν για τα αυτοκίνητα και υπαλλήλους που φορούσαν την ίδια στολή με το λογότυπο να καμαρώνει καρφιτσωμένο στο ύψος του στήθους. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς κερδίσαμε με την «επανάσταση» των σούπερ μάρκετ. Γνωρίζω τι χάσαμε με την ολοκληρωτική σχεδόν εξαφάνιση του μπακάλικου της γειτονιάς μας. Την προσωπική επαφή με τον μπακάλη-έμπορο, που έπαιζε τον καταλυτικό ρόλο του μεσολαβητή με τους παραγωγούς.

Ο ανταγωνισμός λειτουργούσε ουσιαστικά. Όποιος είχε την καλύτερη ποιότητα είχε και την περισσότερη πελατεία. Πάμπολλες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες έδιναν μάχη για να κερδίσουν τους καλύτερους παραγωγούς, έδιναν μάχη για το πιο νόστιμο κασέρι και φέτα, για το πιο βραστερό όσπριο και τον πιο ζουμερό παστό μπακαλιάρο.

Στη θλιβερή πραγματικότητα των χαοτικών υπεραγορών, της αυτοκρατορίας της τυποποίησης, ο ανταγωνισμός έχει μεταφερθεί σε άλλα μονοπάτια (ίσως αναγκαία βέβαια, λόγω της οικονομικής κατάστασης της πατρίδας μας ) και το μόνο που παίζει ρόλο είναι η τιμή. Το ερώτημα είναι πλέον πόσο πωλείται κάτι και όχι τι είναι αυτό που πωλείται τόσο…

Μπείτε στη διαδικασία-αν σας κάνει κέφι- να ρωτήσετε ένα υπάλληλο του σούπερ μάρκετ λεπτομέρειες για ένα προϊόν. Τις περισσότερες φορές θα εισπράξετε ένα γουρλωμένο και απορημένο βλέμμα. Κανείς( ή σχεδόν κανείς για να μην αδικώ και όλους τους εργαζόμενους ) δεν ξέρει τι ακριβώς πουλάει σε ένα τόσο χαώδες «μαγαζί». Το ακριβώς αντίθετο συνέβαινε και με τον τελευταίο μπακαλόγατο της παλιάς εποχής και συμβαίνει σήμερα με αυτούς τους ολοένα και αυξανόμενους νέους ανθρώπους που αναβιώνουν τα παλιά μπακάλικα. Μερακλήδες που γυρίζουν όλη τη χώρα για να βρουν, να εξασφαλίσουν τη σοδειά και τις παρασκευές έντιμων παραγωγών.
μπακαλογα..Χάρη σε τέτοιες προσπάθειες αναβίωσαν εξαιρετικά τυροκομεία και ενισχύθηκαν νέοι αγρότες συνεχίζοντας και εξελίσσοντας την γνώση και τη σοφία μιας ελληνικής παράδοσης που τελικά βρίσκει συνεχιστές. Χάρη σε τέτοιους ανθρώπους δεν θα χαθούν οι μικρές μονάδες παραγωγής, αυτά τα κύτταρα δημιουργίας, με νέους επιχειρηματίες και νέες ιδέες που με εντιμότητα και μεράκι θα μας δώσουν την ώθηση για να ξεκολλήσουμε απ αυτό το βάλτο που έχουμε πέσει τα τελευταία χρόνια.

You may also like