kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness by Manos Vrontzakis
        • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
  • ABOUT US
  • K-MAG TEAM
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness by Manos Vrontzakis
        • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
Tag:

Έλενα Καμπισοπούλου

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Πώς να βοηθήσετε κάποιον που βιώνει μια κρίση πανικού, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

Μετά από ένα τραυματικό γεγονός, είναι συχνό οι άνθρωποι να υποφέρουν από συμπτώματα μετατραυματικού στρες. Είναι πολύ συνηθισμένο να αναβιώνουν σκηνές από το τραυματικό γεγονός ή/και να έχουν κρίσεις πανικού.

Τι μπορούμε να κάνουμε:

Κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου επεισοδίου, συχνά έχουν την αίσθηση της αποσύνδεσης από την πραγματικότητα, σα να αποστασιοποιούνται από το σώμα τους. Ό,τιδήποτε μπορείτε να κάνετε για να τους “γειώσετε”  θα λειτουργήσει βοηθητικά.

  • Πείτε τους ότι έχουν ένα ‘flashback’ και παρόλο που μοιάζει αληθινό, στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει ξανά και ότι είναι ασφαλείς.
  • Βοηθήστε τους, υπενθυμίζοντας τους να εστιάσουν στην προσοχή τους στον περιβάλλοντα χώρο. (για παράδειγμα ζητήστε τους να περιγράψουν φωναχτά τι βλέπουν γύρω τους.)
  • Eνθαρρύνετέ τους να πάρουν βαθιές, αργές αναπνοές (ο υπεραερισμός αυξάνει το αίσθημα πανικού), αν είναι δυνατόν ακουμπώντας την πλάτη τους σε έναν τοίχο.
  • Aποφύγετε αποτόμες κινήσεις ή ο,τιδήποτε μπορεί να τους τρομάξει και αφήστε τους ζωτικό χώρο.
  • Ρωτήστε προτού τους αγγίξετε. Το άγγιγμα ή η αγκαλιά μπορεί να κάνει το άτομο να νιώσει παγιδευμένο, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερη αναστάτωση.

Πηγή: innersources

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

26/07/2018 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΧΕΣΕΙΣ

Πώς τα Δώρα Επηρεάζουν τις Σχέσεις Ανδρών-Γυναικών;, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

Οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι μια περίοδος όπου οι άνθρωποι συνηθίζουμε να ανταλλάσσουμε δώρα. Βέβαια, η δοτική μας διάθεση δε θα’ πρεπε να εξαντλείται σε αυτό και την καταναλωτική του διάσταση, αλλά να αναλογιστούμε πως μπορούμε να είμαστε πιο δοτικοί από κάθε άποψη, δίνοντας στους αγαπημένους μας ανθρώπους περισσότερο χρόνο, προσοχή και αγάπη πέρα από συγκεκριμένα υλικά δώρα.

Παρ’ όλα αυτά μιας και είναι αυτή η εποχή του χρόνου σκέφτηκα να δούμε τι γίνεται με την ψυχολογία μας σε σχέση με την ανταλλαγή των δώρων. Όλοι έχουμε πάρει στη ζωή μας δώρα όμορφα και λιγότερο όμορφα, καλόγουστα και κακόγουστα, χρήσιμα και άχρηστα. Και από ότι φαίνεται θυμόμαστε πολύ καλά τα δώρα που έχουμε λάβει και ακόμη περισσότερο τα συναισθήματα που έχουμε νιώσει τις στιγμές που μας τα χάρισαν.

Οι γιορτές είναι μια αρκετά φορτισμένη περίοδος πρακτικά και συναισθηματικά και όλο αυτό το θέμα των δώρων φαίνεται να προσθέτει το δικό του λιθαράκι στην πίεση που αισθανόμαστε. Πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας να αισθάνεται άγχος στη σκέψη «τι δώρο να πάρω» σε έναν αγαπημένο σας άνθρωπο; Γιατί το να χαρίσουμε ένα δώρο μας βάζει σε μια διαδικασία πίεσης και άγχους; Πώς νιώθουμε την στιγμή που το βάζουμε κάτω από το δέντρο και ακόμη περισσότερο την ώρα που ο άλλος το ξετυλίγει; Πώς νιώθουμε την ώρα που εμείς αντικρίζουμε το δώρο του άλλου;

Τα δώρα μας κάνουν να αισθανόμαστε άγχος γιατί αυτό που προσφέρουμε αλλά και δεχόμαστε δεν είναι απλά ένα δώρο αλλά πολύ περισσότερο ένα σύμβολο.

“Τα δώρα είναι σύμβολα τόσο των σχέσεων όσο και του εαυτού μας. Αποκαλύπτουν τη φύση των συνδέσεων που έχουμε με τους άλλους”.

Αυτός είναι και ο λόγος που θυμόμαστε όλα τα δώρα που έχουμε λάβει – τα «καλά», τα «κακά» και τα «άσχημα». Στο άρθρο του, η «Κοινωνική Ψυχολογία των Δώρων» ο Barry Schwartz γράφει ότι «τα δώρα είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους μεταδίδονται οι εικόνες που οι άλλοι έχουν για εμάς. Βέβαια, το δώρο «δεν αποκαλύπτει απλά την εικόνα που έχει για εμάς το πρόσωπο που μας το δίνει, αλλά εκθέτει ταυτόχρονα τον χαρακτήρα και τον τρόπο σκέψης του».

Ειδικά τα δώρα των Χριστουγέννων μας δημιουργούν μεγαλύτερο άγχος όχι μόνο γιατί είναι αποκαλυπτικά, αλλά και γιατί είναι μια ανταλλαγή. Φοβόμαστε να πάρουμε το «κακό» δώρο όσο και να το δώσουμε, ειδικά όταν πρόκειται για το σύντροφό μας.

Έχει ενδιαφέρον λοιπόν να δούμε, πως επηρεάζουν τα δώρα τις σχέσεις μας, ιδιαίτερα τις αισθηματικές και πως αντιδρούμε σε αυτά οι γυναίκες και οι άνδρες;

Η έρευνα δείχνει ότι τα δύο φύλα βλέπουν τα δώρα διαφορετικά. Ο Jeff Huntsinger, καθηγητής ψυχολογίας στο Loyola University του Chicago και οι συνεργάτες του σε μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Social Cognition (2008) ερεύνησαν το πώς τα δώρα επηρεάζουν τις σχέσεις.

gift1Στο πλαίσιο της μελέτης οι άνθρωποι, μέσα από μια σειρά πειραμάτων οδηγήθηκαν να πιστέψουν ότι είχαν λάβει ένα «καλό» ή «κακό» δώρο από το σύντροφό τους και μετά να δηλώσουν τις απόψεις τους για το σύντροφο και τη σχέση τους.

Φάνηκε πως ανεξάρτητα από το αν το δώρο ήταν «καλό» ή «κακό», οι γυναίκες πίστευαν πως ο σύντροφός τους ήταν αρκετά όμοιος με εκείνες και ότι ως ζευγάρι θα έμεναν μαζί για πολύ καιρό. Οι άνδρες από την άλλη πλευρά, είχαν μια πιο αρνητική αντίδραση στο «κακό» δώρο και ήταν πιο πιθανό πιστέψουν ότι η σύντροφός τους ήταν αρκετά διαφορετική από εκείνους και να προβλέψουν ότι η σχέση θα έληγε νωρίτερα.

Με άλλα λόγια το «κακό» δώρο έκανε τους άνδρες να «αναθεωρήσουν» τον τρόπο που έβλεπαν τη σχέση ενώ οι γυναίκες έτειναν περισσότερο να «ουδετεροποιήσουν» τη «διαπροσωπική απειλή» που έθετε το «κακό» δώρο. Δεν ήταν διατεθειμένες να αναθεωρήσουν την οπτική τους για τη σχέση. Περιέργως βέβαια, οι γυναίκες δεν ανταποκρίθηκαν ούτε στο «καλό» δώρο» με ιδιαίτερο ενθουσιασμό σχετικά με το τι σήμαινε για τη σχέση.

Σε γενικές γραμμές δηλαδή φαίνεται ότι το δώρο «σημαίνει» περισσότερα για τους άνδρες με την έννοια ότι εξάγουν από αυτό περισσότερα συμπεράσματα για τη συμβατότητα της σχέσης και άρα τη δυνατότητά της να διαρκέσει στο χρόνο. Οι δε γυναίκες τείνουν να «προστατεύουν» τη σχέση, θεωρώντας ότι ακόμη και ένα «κακό» δώρο δεν σημαίνει πολλά αλλά ιδωμένο από την ανάποδη όψη, αυτός είναι ίσως και ο λόγος που και το «καλό» δώρο δεν τις ενθουσιάζει ως προς τη σχέση.

Και μετά λένε ότι οι γυναίκες τα αναλύουμε όλα… εδώ πάντως φάνηκε το αντίθετο. Μια ερμηνεία είναι ότι οι γυναίκες εγείρουμε ψυχολογικές άμυνες και αντιστάσεις σε οτιδήποτε μοιάζει να «απειλεί» την αντίληψη που έχουμε για τη σχέση μας, με άλλα λόγια προτιμάμε να βλέπουμε τα πράγματα πιο «ροζ».

Σίγουρα, ωστόσο χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να καταλήξουμε σε πιο αξιόπιστα ευρήματα αφού δεν πρόκειται παρά για τα αποτελέσματα μιας μόνο μελέτης. Το ενδιαφέρον είναι όπως λέει και ο Huntsinger ότι τα δώρα μπορούν να λειτουργήσουν ως μια ένδειξη ότι κατανοούμε τον άλλο άνθρωπο».

Μετά από τα παραπάνω οι άνδρες ίσως να νιώθετε πιο καθησυχασμένοι… Ό, τι και να της πάρετε, δεν πρόκεται να «ιδρώσει το αυτί της». Τώρα για εσάς κορίτσια, τι να πω… πάλι στα δύσκολα πέσαμε!!

Τέλος πάντων, μην απογοητεύεστε… Η ψυχολογία μπορεί και εδώ να βοηθήσει με καναδυό χρήσιμες συμβουλές. Και η πιο έγκυρη από αυτές είναι:

1) Πάρτε του αυτό που θέλει.

Μπορεί να σας ευχαριστεί η ιδέα του να καταβάλλετε αρκετή σκέψη για να βρείτε ποιο θα ήταν το ιδανικό δώρο για το σύντροφό σας αλλά η έρευνα δείχνει ότι η πεποίθησή μας ότι «η σκέψη είναι που μετράει» είναι μάλλον λανθασμένη.

Έχει βρεθεί ότι μόνο στην περίπτωση που το δώρο δεν αρέσει σε αυτόν που το λαμβάνει, μπαίνει στη διαδικασία να αξιολογήσει την πρόθεσή μας- με την έννοια του ότι «γιατί άραγε του πήραμε ένα τόσο κακό δώρο». (Yan Zhang and Nicholas Epley, 2012, Journal of Experimental Psychology).

Επομένως το να καταβάλλουμε σκέψη σχετικά με το τι θα πάρουμε, είναι κάτι που μπορεί να λειτουργήσει προστατευτικά για εμάς αλλά δεν θα αυξήσει απαραίτητα την εκτίμηση του άλλου για το δώρο.

Σύμφωνα με τoυς ερευνητές «εάν θέλουμε να κάνουμε τον παραλήπτη του δώρου χαρούμενο, έτσι ώστε να νιώθει πραγματικά ευγνώμων, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι του χαρίσουμε αυτό που θέλει».

Τώρα σε ό,τι αφορά τη σκέψη που έχουμε καταβάλλει, είμαστε εμείς οι  ίδιοι που έχουμε να αδράξουμε το μεγαλύτερο όφελος, αφού αυτές οι σκέψεις μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε πιο κοντά στον άνθρωπο στον οποίο πρόκειται να χαρίσουμε το δώρο.

Μέσα στο πλαίσιο της "εμπειρίας"!

Μέσα στο πλαίσιο της “εμπειρίας”!

2) Χαρίστε μια εμπειρία

Η έρευνα δείχνει ότι οι εμπειρίες μας κάνουν πιο χαρούμενους σε σχέση με τα υλικά αγαθά. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι έχουμε την τάση να συνηθίζουμε τα πράγματα που βλέπουμε κάθε μέρα, έτσι που ο αρχικός μας ενθουσιασμός να ξεθωριάζει με την πάροδο του χρόνου. Αντίθετα οι εμπειρίες εξακολουθούν να μας προσφέρουν χαρά καθώς τις ανακαλούμε.

Με αυτόν τον τρόπο, μειώνονται οι πιθανότητες «αποτυχίας» αφού χαρίζοντας στον άλλο μια εμπειρία που είναι κοντά στα ενδιαφέροντα και τις επιθυμίες του, μπορούμε να του δείξουμε πόσο καλά τον γνωρίζουμε.

Όπως και να έχει πάντως το «κλειδί» είναι πάντοτε η σύνδεση με τον άλλο.

Μετά από όλα αυτά, σας εύχομαι καλή τύχη και…

Καλά Χριστούγεννα!

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Πηγή: Innersources

08/12/2017 0 comment
2 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Πώς να Χάσεις τον Εαυτό σου σε μια Σχέση

written by The K-magazine

Η λέξη ‘ενσυναίσθηση’ και η σημασία της τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο γνωστή και ως έννοια έχει αποκτήσει μεγαλύτερη απήχηση στο ευρύ κοινό (και όχι μόνο σε όσους ασχολούνται με τα λεγόμενα ‘επαγγέλματα βοηθείας’ (ιατρούς, νοσηλευτές, θεραπευτές, συμβούλους παιδαγωγούς κ.ο.κ ’)  Η αγγλική λέξη είναι ‘empathy’ και σημαίνει την ‘ικανότητα να μοιράζεσαι τα συναισθήματα ή τις εμπειρίες κάποιου άλλου καθώς φαντάζεσαι πως θα  ήταν να είσαι στην κατάσταση αυτού του ατόμου’.

Η ενσυναίσθηση έχει κάτι μαγικό μιας και είναι ένας τρόπος να πηγαίνεις και να συναντάς τον άλλο εκεί ακριβώς που βρίσκεται και όταν αυτό συμβαίνει η υπαρξιακή απομόνωση, χαρακτηριστική της ανθρώπινης  κάταστασης, έστω για λίγο καταλύεται και νιώθεις συντροφευμένος… από έναν άλλο άνθρωπο. Νιώθεις ότι σε νιώθουν, ότι σε καταλαβαίνουν και αυτό είναι κατευναστικό, θεραπευτικό… και βαθιά ανάγκη όλων μας. Με ένα μοναδικό τρόπο η ενσυναίσθηση διευκολύνει και επιτρέπει τη σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων, έτσι που να μη νιώθουμε απομονωμένα νησιά.

Στην ψυχολογία, ο Carl  Rogers ήταν εκείνος που πρώτος όρισε την έννοια ενσυναίσθηση (1957). Πίστευε ότι ήταν μια απαραίτητη συνθήκη για μια αποτελεσματική ‘σχέση βοήθειας’ . Η ενσυναίσθηση περιγράφηκε ως η ‘ακριβής κατανόηση της εσωτερικής εμπειρίας ενός άλλου προσώπου, η στάση που χαρακτηρίζεται από το να κατανοείς, τα συναισθήματά του και να βλέπεις τα πράγματα από το ‘πλαίσιο αναφοράς’ του.

Να ‘βιώνεις λοιπόν με ακρίβεια τη συναισθηματική κατάσταση ενός άλλου προσώπου ‘σα να’   ήσουν εσύ αυτό το άλλο πρόσωπο.

΄Σα να’ ήσουν… Θυμήσου αυτές τις δύο λεξούλες… Γιατί  είναι εκείνες που κάνουν όλη τη διαφορά και που αν τις ‘ξεχάσεις’, μπορεί να χάσεις…

Να χάσεις τι;

Να χάσεις τον εαυτό σου… μέσα στον άλλο, μέσα στη σχέση.

empathy2Αυτή είναι η ‘σκοτεινή’ πλευρά της  ενσυναίσθησης  και οι άνθρωποι που είναι από φύση ενσυναισθητικοί διατρέχουν τον κίνδυνο να χαθούν στις σχέσεις τους  μέσα στις ανάγκες και τα συναισθήματα του άλλου.

Ιδιαίτερα, οι συντροφικές σχέσεις είναι μια πρόκληση για τους ‘ενσυναισθητικούς’ ανθρώπους καθώς αυτή η έμφυτη τάση και ικανότητα της ενσυναίσθησης είναι ένα ‘σύνθετο’ χάρισμα, που συχνά τους κάνει να απορροφούν τα συναισθήματα του άλλου και να κατακλύζονται από αυτά.

Ακριβώς επειδή μπορούν πραγματικά να βιώνουν τη συναισθηματική του κατάσταση και να νιώθουν απεριόριστη συμπόνοια για τους ανθρώπους που νοιάζονται, μπορούν να δικαιολογούν ατελείωτα τις ανάγκες τους και να θεωρούν καθήκον τους να το κάνουν γιατί αυτοί μπορούν και γιατί μόνο εκείνοι μπορούν να τους καταλάβουν. Νιώθουν ότι είναι είναι δική τους ευθύνη να τους προστατεύουν και να τους ‘ενισχύουν’ ακόμη και εις βάρος των δικών τους αναγκών και συναισθημάτων. Αισθάνονται ότι το να μην το κάνουν θα σήμαινε ότι αποτυγχάνουν να τους ‘φροντίσουν΄ και τότε ο πόνος που, εκείνοι για τους οποίους νοιάζονται θα νιώσουν, είναι σχεδόν αβάσταχτος. Με άλλα λόγια προστατεύουν τον άλλο για να προστατέψουν τον εαυτό τους…

reveal empathyΟι ενσυναισθητικοί άνθρωποι βρίσκονται συχνά στις συντροφικές σχέσεις να αναλαμβάνουν το ρόλο του ‘συναισθηματικού φροντιστή’, πράγμα που μπορεί να γίνει ένα μεγάλο φορτίο το οποίο και απομυζεί την ενέργειά τους και τους οδηγεί στην εξάντληση.

Ακριβώς επειδή τείνουν να συμπεριφέρονται ως συναισθηματικοί φροντιστές οι άνθρωποι που διαθέτουν αυτό το χάρισμα βρίσκονται σε ευάλωτη θέση και στις σχέσεις του συχνά ‘κουμπώνουν΄με συντρόφους που έχουν ναρκισσιστική παθολογία. Σε αυτές τις περιπτώσεις ένας φαύλος κύκλος ξεκινάει, καθώς η ανάγκη του ενσυναιθητικού να προστατεύει έρχεται και δένει με την ανάγκη του ναρκισσιστικού ατόμου να είναι λόρδος και αφέντης.

Η ικανότητα της ενσυναίσθησης είναι ένα σύνθετο χάρισμα. Εάν είσαι άνθρωπος που το διαθέτει, χρειάζεται να μάθεις να προστατεύεις  τον εαυτό σου.

  • Θυμήσου αυτές τις δύο λέξεις ‘σα να’
  • Αναγνώρισε τη δική σου αίσθηση παντοδυναμίας και την τάση σου να θέλεις ‘να σώσεις τον άλλο’
  • Μάθε να θέτεις σαφή και ξεκάθαρα όρια
  • Πάρε χρόνο για τον εαυτό σου και για να ‘φορτίσεις’ το ενεργειακό σου ρεζερβουάρ.
  • Βρες τη δύναμη (ή/και τη βοήθεια) να αποχωρήσεις από σχέσεις με ανθρώπους που σε απομυζούν ενεργειακά.

 

Η ενσυναίσθηση έχει τη φωτεινή και τη σκοτεινή της πλευρά. Είναι ευχή αλλά μπορεί να γίνει και κατάρα καθιστώντας μας ευάλωτους στις σχέσεις με ορισμένους ανθρώπους, την ίδια στιγμή που με ορισμένους άλλους μπορεί να μας επιτρέψει να αναπτύξουμε βαθιές συνδέσεις και να ζήσουμε τη μαγεία τους.

Διάλεξε με σοφία σε ποιους θα διαθέσεις αυτό το ιδιαίτερο χάρισμα, το χάρισμα της ενσυναίσθησης.

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Πηγή: Innersources

26/10/2017 0 comment
2 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΧΕΣΕΙΣ

9+1 Αλήθειες για τον Έρωτα, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

73377c2ba30a4623cdf0fa7ef91d828aΜπορεί η ημέρα των ερωτευμένων να έχει περάσει, αλλά ο έρωτας είναι πάντα  ένα επίκαιρο θέμα προς ανάλυση… Επίκαιρο ή  μήπως επίκεντρο…; Και τα δύο. Όπως και να ‘χει είναι ένα αίσθημα, μία κατάσταση που με ένα μαγικό θα λεγες τρόπο κάνει τη γη να γυρίζει…

Γιατί όσο κυνικοί και αν έχετε γίνει, όσο κι αν έχετε τη διάθεση να χλευάσετε τη μέρα των ερωτευμένων κατά βάθος πολύ θα λαχταρούσατε να νιώσετε αυτό το συναίσθημα που κάνει τα χρώματα να δείχνουν πιο έντονα, τις μυρωδιές πιο θελκτικές,  τα μάγουλα σας πιο ροδαλά, τα τραγούδια  να μοιάζουν σα να ‘ναι γραμμένα για εσάς και το αντικείμενο του πόθου σας…

Όποιος είναι ερωτευμένος αλλά και όποιος έχει ερωτευτεί γνωρίζει ότι ο έρωτας είναι ένα από τα πιο σημαντικά ανθρώπινα συναισθήματα με τη μεγαλύτερη «ανταμοιβή» (ψυχολογικός όρος- αγγλικά: reward) και ταυτόχρονα από εκείνα που μας προκαλούν τη μεγαλύτερη σύγχυση!

Δε φαντάζομαι να διαφωνείτε… Ας ρίξουμε μια ματιά λοιπόν σε ορισμένα ψυχολογικά δεδομένα που μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα την επιστήμη, τη μαγεία και το μυστήριο του έρωτα.

1. Αν νιώθετε πεταλούδες στο στομάχι…

Η αίσθηση ότι έχετε πεταλούδες στο στομάχι είναι πραγματική και προκαλείται από την έκλυση αδρεναλίνης. Όταν είστε ερωτευμένοι, ειδικά στην αρχή είναι δύσκολο να αποφύγετε τις πεταλούδες αφού είναι μέρος της αντίδρασης του σώματός σας στην αντίδραση της φυγής ή της πάλης (αντίδραση του στρες).

2. Αν αισθάνεστε σα να έχετε πάρει ναρκωτικά…

Η εμπερία του έρωτα φαίνεται να έχει τις ίδιες νευρολογικές επιπτώσεις που έχει στο νευρικό μας σύστημα η κοκαίνη. Επιδρά στον εγκέφαλο μας παράγοντας παρόμοια συναισθήματα και αίσθηση ευφορίας με αυτή που θα είχαμε αν είχαμε πάρει μια δόση κοκαίνης. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, διάφορες χημικές ουσίες που προάγουν αυτό το συναίσθημα εκλύονται στο σώμα μας διεγείροντας περίπου 12 περιοχές του εγκεφάλου.

8bffd51cd2705b99335ce635a13dbb093. Αν αισθάνεστε ότι δεν είστε ο εαυτός σας…

Οι άνθρωποι που είναι ερωτευμένοι, έχουν από χημική άποψη , ομοιότητες με άτομα που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Η έρευνα δείχνει ότι τα ζευγάρια που βρίσκονται σε ένα αρχικό στάδιο στη σχέση τους, έχουν χαμηλότερα επίπεδα σεροτονίνης, που συνδέεται με την ευτυχία και την ευεξία και υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης που συνδέεται με το στρες. Αυτά τα επίπεδα είναι πολύ παρόμοια με ανθρώπους που υποφέρουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Αυτό εξηγεί γιατί νιώθουμε, σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε σα να μην είμαστε ο εαυτός μας όταν ερωτευόμαστε κάποιον.

4. Αν η αγαπημένη σας, σας θυμίζει τη μαμά σας…

Σύμφωνα με την έρευνα, οι άνδρες ελκύονται περισσότερο από γυναίκες οι οποίες έχουν το σωματότυπο της μητέρας τους. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό στην ψυχολογία με τον όρο «σεξουαλικό εντύπωμα» (sexual imprinting).

5. Αν μια περιπέτεια σας έφερε κοντά…

Η έρευνα έχει δείξει ότι εάν ενας άνδρας γνωρίσει μια γυναίκα κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης κατάστασης, ή το αντίθετο (μια γυναίκα έναν άνδρα) είναι πιο πιθανό να ερωτευτούν ο ένας τον άλλο παρότι αν συναντιόντουσαν σε μια συνηθισμένη καθημερινή κατάσταση. Είναι δηλαδή πιο πιθανό να ερωτευτείτε σε μια εκδρομή rafting παρά στο γραφείο…

6. Αν σας «ράγισαν» την καρδιά…

Το ράγισμα της καρδιάς είναι πραγματικό. Η έρευνα έχει δείξει ότι έντονα ή τραυματικά γεγονότα όπως ένα χωρισμός, ένα διαζύγιο, η απόσταση ή η απώλεια ενός αγαπημένου μας μπορεί να συμβάλλει στο να αισθάνεται πραγματικά πόνο στην καρδιά του ένας άνθρωπος . Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως «σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς». Αυτό συμβαίνει όταν ο ψυχικός πόνος διεγείρει το νευρικό μας σύστημα σε βαθμό που να προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο στο στήθος ή δύσπνοια. Παρατηρείται πιο έντονα στις γυναίκες από ότι στους άνδρες.

50892fa88b2fd971ff17ebc01376fabc7. Αν ερωτευτήκατε κεραυνοβόλα…

Προσοχή σε τίνος τα μάτια κοιτάζετε γιατί αν συναντήσετε τη ματιά του άλλου μπορεί να τον/την ερωτευτείτε… Δεν έχουν άδικο που λένε ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας αφού απλά κοιτάζοντας κάποιον στα μάτια για μερικά δευτερόλεπτα, ακόμη και αν δε τον ξέρουμε, μπορεί να νιώσουμε έντονα συναισθήματα γι αυτόν. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι όταν συναντάμε τη ματιά κάποιου το σώμα μας παράγει φαινυλαθυλαμίνη, μια χημική ουσία που συνδέεται με την αντίδραση της φυγής ή της πάλης.

8. Αν αναρωτιέστε γιατί σας έτυχε τώρα…

Το timing στον έρωτα παίζει το δικό του σημαντικό ρόλο.Είναι πιο πιθανό να βρείτε τον έρωτα εάν το timing είναι με το μέρος σας. Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να ερωτευτούν εάν είναι σε στιγμή στη ζωή τους  που αναζητούν την περιπέτεια, μόνοι, σε μια ξένη χώρα, σε ένα νέα φάση ζωής, ή/και οικονομικά και ψυχολογικά νιώθουν έτοιμοι να μοιραστούν τον εαυτό τους ή να ξεκινήσουν μια οικογένεια.

9. Αν νιώθετε απόλυτα συντονισμένοι…

Είναι πιθανό να είστε! Όταν δύο άνθρωποι που είναι ερωτευμένοι κοιτάζονται στα μάτια, οι καρδιακοί τους παλμοί συγχρονίζονται. Οι έρευνες δείχνουν ότι όταν σε ένα ερωτευμένο ζευγάρι κοιτάζει ο ένας τον άλλο στα μάτια μετά από τρία λεπτά, ο καρδιακός παλμός του ενός συγχρονίζεται με αυτόν του άλλου.

10. Αν νιώθετε ότι ο έρωτας πέρασε…

Μπορεί να ‘ναι κι έτσι…Καθώς ο καιρός περνάει ο έρωτας, ως χημικό φαινόμενο τείνει να ξεθωριάζει. Έτσι, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να χωρίσουν μετά από ένα διάστημα 3-5 μηνών από την αρχή της σχέσης τους, εάν δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν μια μεγαλύτερη οικειότητα και ένα πιο βαθύ συναισθηματικό δέσιμο.

Όσο όμως κι αν η επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει το μυστήριο του έρωτα, εστιάζοντας στην οικουμενικότητά του, αυτός παραμένει μια εμπειρία βαθιά υποκειμενική που μόνο βιώνοντάς τη μπορεί κανείς να εντρυφήσει στη μαγεία της. Και όπως είπαμε: έχει μεγάλη ανταμοιβή αλλά και μεγάλη σύγχυση…Να είστε προετοιμασμένοι!

 

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

 

01/05/2016 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

H Αξία της Παύσης: Κάνε S.T.O.P και Μείωσε το Stress, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

pause1H καθημερινότητα μπορεί να είναι κατακλυσμική. Οι πολλές και πολλαπλές υποχρεώσεις και ‘επιταγές’ της μπορεί ώρες ώρες να σε κάνουν να νιώθεις σαν εκείνο το συμπαθητικό ποντικό που γυρίζει τον τροχό με τα ποδαράκια του, έτσι που να νιώθεις ότι απλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να συνεχίσεις να τρέχεις…

Κι ακόμη και όταν πια σταματάς, το μυαλό σου συνεχίζει να τρέχει…έτσι που να νιώθεις ότι δεν ξεκουράζεσαι στ’ αλήθεια.

Η παύση έχει τη δική της αξία… Είναι σύμμαχος στη μάχη που καθημερινά δίνεις. Και ειδικά  όταν είναι πραγματική παύση έχει την ικανότητα να φρεσκάρει το νου και το σώμα σου,  τη ματιά και την προοπτική σου.

Η παρακάτω τεχνική, προτείνεται από τον Elisha Goldstein στο βιβλίο του Α Μindfulness- Based Stress Reduction Workbook και  είναι μια τεχνική που προορίζεται να μειώσει το stress, βασισμένη στην ‘ενσυνειδητότητα’. Δοκίμασέ τη και θα καταλάβεις τη διαφορά μέσα σε μόλις λίγα λεπτά.

O στόχος της είναι να σε βοηθήσει να δημιουργήσεις χώρο και να φέρεις το νου σου στην παρούσα στιγμή. Αποτελείται από τέσσερα βασικά βήματα και προέρχεται από το ακρωνύμιο S.T.O.P

S– Stop: Σταμάτησε για μια στιγμή ό,τι κάνεις.

 Τ– Τake a breath: Πάρε μια αναπνοή, συνειδητά.

Ανέπνευσε κανονικά και φυσικά, ακολουθώντας την αναπνοή σου, προσέχοντας πώς ο αέρας εισέρχεται και εξέρχεται από τα ρουθούνια σου. Μπορείς να πεις στον εαυτό σου, ‘μέσα’ καθώς εισπνέεις και ΄έξω΄καθώς εκνπέεις. Αυτό θα σε βοηθήσει να συγκεντρωθείς.

 O – Observe: Παρατήρησε τις σκέψεις, τις αισθήσεις και τα συναισθήματά σου.

Συνειδητοποίησε ό,τι τριγυρίζει στο νου σου και πρόσεξε ότι οι σκέψεις σου δεν είναι γεγονότα και δεν είναι μόνιμες. Εάν κάνεις σκέψεις ‘αρνητικές’, π.χ  «είμαι ανεπαρκής»,  «δεν προλαβαίνω» απλά συνειδητοποίησε τη σκέψη, άφησέ τη να υπάρχει και συνέχισε έτσι.  Πρόσεξε όποια συναισθήματα μπορεί  να υπάρχουν, πώς νιώθεις και απλά δώσε τους ένα όνομα. Οι έρευνες δείχνουν ότι απλά το να ονομάσουμε τα συναισθήματά μας μπορεί να έχει μια κατευναστική επίδραση.

Μετά πρόσεξε το σώμα σου. Κάθεσαι ή είσαι όρθιος; Πώς είναι η στάση σου; Νιώθεις ένταση ή πόνο σε ορισμένα σημεία;

pauseP – Proceed: Συνέχισε με κάτι που θα σε βοηθήσει στην παρούσα στιγμή.

Μπορεί να είναι το να πάρεις τηλέφωνο ένα φίλο ή απλά να κάνεις λίγο μασάζ στους ώμους σου.

Εάν βρεις τον εαυτό σου να είναι στον αυτόματο πιλότο και να κατακλύζεσαι από το stress θυμήσου:  S.T.O.P

Και κάνε μια παύση.

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Πηγή: Innersources

18/04/2016 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Η Τέχνη της Αγκαλιάς, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

ed590da74f5ccb279e905e357c8646d7Παραδέξου το…λίγα πράγματα μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις καλύτερα από μια αγκαλιά… ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια ‘πραγματική’ αγκαλιά.

Μια ‘πραγματική’ αγκαλιά, μια αγκαλιά που δίνουμε με την καρδιά μας, μπορεί να είναι ένα αληθινό δώρο. Είναι μια πράξης αναγνώρισης και εκτίμησης προς τον άλλο άνθρωπο. Μια τέτοια αγκαλιά αναπόφεκτα σε συνδέει με τον άλλο. Κι ίσως αυτός είναι ένας λόγος που συχνά την αποφεύγουμε. Τι μυστήριο κι αυτό της ανθρώπινης συμπεριφοράς να αποφεύγουμε τα υγιενά και ωφέλιμα και να επιδιδόμαστε στα ανθυγιεινά και καταστροφικά… Τελοσπάντων, αυτή είναι άλλη συζήτηση…

Έχει πολλά οφέλη η αγκαλιά, όπως έχει αποδειχθεί και επιστημονικά.  Μια καλή αγκαλιά είναι ο πιο γρήγορος τρόπος να αυξήσουμε την ‘οξυτοκίνη’ στον οργανισμό μας. Η οξυτοκίνη, γνωστή και ως το ‘ναρκωτικό της αγάπης΄, ηρεμεί το νευρικό μας σύστημα και προάγει τα θετικά συναισθήματα. Η έκλυση οξυτοκίνης που δημιουργεί μια ‘καλή’ αγκαλιά μας επηρεάζει:

 

  • Μειώνοντας την αρτηριακή πίεση, πράγμα πολύ βοηθητικό εάν νιώθουμε άγχος
  • Μειώνοντας την κορτιζόλη (ορμόνη του στρες), διευκολύνοντας τη χαλάρωση και την ποιότητα του ύπνου μας.
  • Ενισχύοντας τη ‘σύνδεση’ και την αίσθηση του ανήκειν.

 

Τώρα, μπορεί να αναρωτηθείτε, τι θα πει μια ‘καλή’ αγκαλιά; Μια καλή αγκαλιά είναι σίγουρα μια αγκαλιά που δίνουμε  με την καρδιά μας. Αυτού του είδους η αγκαλιά προυποθέτει ότι είμαστε πραγματικά εκεί. Ότι δεν ενδίδουμε στην αμηχανία, το φόβο, το άβολο ή τον κυνισμό που μας πιάνει μπροστά σε ό,τι μας φέρνει σε επαφή με την εαυλωτότητά μας.  Προυποθέτει μια πρόθεση απόλυτης παρουσίας με τον άλλο στο ‘εδώ και τώρα’, έτσι που η στιγμή της αγκαλιάς να αποκτά το δικό της ‘χωροχρόνο’ τη δική της ζωή, έστω και αν αυτή είναι τόσο εφήμερη. Όπως καθετί στο οποίο δίνουμε ολόκληρο τον εαυτό μας, έτσι και η αγκαλιά μπορεί να γίνει αληθινή “τέχνη”.

Ο Τhich Nhat Hanh, βουδιστής μοναχός και δάσκαλος στο βιβλίο του “How to love” εμβαθύνει σε αυτή τη μορφή επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης και μέσα από τη γνώση και τη σοφία του μας βοηθάει να κατακτήσουμε αυτή τη λεπτή τέχνη να κρατάμε ο ένας τον άλλο- ως πρόσωπο- στην ολότητά του για αυτή τη στιγμή που εμπεριέχει μεγάλη ανταμοιβή και μπορεί να θρέψει το νου, την ψυχή μας και το σώμα μας.

Υπογραμμίζει ότι «χρειάζεται να είσαι ολοκληρωτικά παρών για να το κάνεις σωστά» και δίνει ορισμένες πρακτικές οδηγίες.

“Πριν την αγκαλιά, στάσου αντικρύζοντας ο ένας τον άλλο καθώς συνειδητοποιείς την αναπνοή σου και εδραιώνεις την αληθινή σου παρουσία. Μετά, άνοιξε τα χέρια σου και αγκάλιασε το αγαπημένο σου πρόσωπο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εισπνοής και εκπνοής, συνειδητοποίησε ότι εσύ και ο αγαπημένος σου είστε και οι δύο ζωντανοί. Με τη δεύτερη εισπνοή και εκπνοή σκέψου που θα είστε και οι δύο σε τριακόσια χρόνια από τώρα. Και με την τρίτη εισπνοή και εκπνοή, συνειδητοποίησε πόσσ πολύτιμο είναι το γεγονός ότι είστε και οι δύο ζωντανοί”

Αποκαλεί αυτή την πρακτική «διαλογισμό της αγκαλιάς».

7e5c70312b45ab41297238ef3831b1e1Σύμφωνα  με το διαλογισμό της αγκαλιάς, «χρειάζεται να αγκαλιάζεις πραγματικά το πρόσωπο που κρατάς. Να τον/την νιώθεις πολύ αληθινό καθώς τον κρατάς μέσα στα χέρια σου, όχι απλά για τους τύπους, χτυπώντας τον στην πλάτη για να προσποιηθείς ότι είσαι εκεί αλλά αναπνέοντας συνειδητά και αγκαλιάζοντας με όλο σου το σώμα, το νου και την καρδιά» Αυτού του είδους η αγκαλιά είναι μια αγκαλιά που τρέφει τον άλλο και τον βοηθάει πραγματικά να ανθίσει.

Άσε στην άκρη τον κυνισμό σου και αγκάλιασε τους αγαπημένους σου ανθρώπους. Δε χρειάζεται να αναχωρούν για κάποιο ταξίδι για να το κάνεις. Αγκάλιασέ τους όσο είναι ακόμα εδώ.

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Πηγή: Innersources

17/06/2015 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Η σημασία του να είσαι “Καλός”, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

37d86ec9ef5b14746ad7d884b1d01fa3Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» άνθρωποι αλλά ότι εν δυνάμει όλοι μπορούμε να είμαστε και τα δύο. Αναμφισβήτητα όμως υπάρχουν καλές και κακές συμπεριφορές, ευγενείς και ποταπές πράξεις.

Οι άνθρωποι, είμαστε φτιαγμένοι για να βιώνουμε όλη τη γκάμα των συναισθημάτων από τις πιο σκοτεινές ως τις πιο σκούρες αποχρώσεις της συναισθηματικής παλέττας. Όλοι. Ανάμεσα στις πιο σκοτεινές και τις πιο σκούρες αποχρώσεις υπάρχουν ωστόσο και γκρίζες ζώνες και εκεί εντάσσω το συναίσθημα της απάθειας. Και το συναίσθημα της απάθειας μολονότι όχι τόσο σκοτεινό όσο ο φθόνος, η κακία ή η αλαζονεία μπορεί να οδηγήσει σε εξίσου καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές και να προκαλέσει μεγάλο πόνο και αναστρέψιμη ζημιά στους ανθρώπους γύρω μας.

Οι στιγμές εκείνες που θα μπορούσαμε να έχουμε βοηθήσει τον άλλο αλλά δεν το κάναμε…που θα μπορούσαμε να τον έχουμε ανακουφίσει με μια πράξη ή ακόμη ένα καλό λόγο… που θα μπορούσαμε να τον έχουμε γλιτώσει από ορισμένο πόνο ή σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και να του έχουμε σώσει τη ζωή… (βλ. υπόθεση Βαγγέλη Γιακουμάκη)

Οι ψυχολόγοι έχουν περιγράψει το φαινόμενο που λέγεται “Bystander apathy effect” ή της«Απάθειας των παρισταμένων». Ο όρος αφορά σε ένα κοινωνικό ψυχολογικό φαινόμενο που συναντάται σε περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι δεν προσφέρουν τη βοήθειά τους στο θύμα μιας κατάστασης που εκτυλίσσεται μπροστά τους όταν είναι και άλλα άτομα παρόντα. Η πιθανότητα να βοηθήσουν είναι μάλιστα αντιστρόφως ανάλογη του αριθμού των παρευρισκόμενων. Όσο περισσότερα άτομα παρευρίσκονται τόσο λιγότερο πιθανό είναι έστω και ένας να βοηθήσει το θύμα.

Οι ειδικοί ενδιαφέρθηκαν για το ζήτημα αυτό προσπαθώντας να κατανοήσουν την περίπτωση ενός φόνου που διαπράχθηκε εν τη παρουσία 38 ατόμων, γειτόνων του θύματος. Η επίθεση που δέχτηκε το θύμα διήρκεσε 35 ολόκληρα λεπτά, διάρκεια στην οποία κανένας από τους γείτονες της γυναίκας που δολοφονήθηκε, οι οποίοι παρακολουθούσαν από τα παράθυρά τους δεν έκανε την οποιαδήποτε κίνηση να βοηθήσει ή να καλέσει βοήθεια. Μάλιστα, ο δολοφόνος δύο φορές τρομαγμένος από τα φώτα στα παράθυρα των σπιτιών έκανε να φύγει, αλλά επέστρεψε όταν διαπίστωσε ότι κανείς δεν επρόκειτο να παρέμβει.

8dd6ca3bcf694bd1313c1bca96508094Διατύπωσαν λοιπόν την υπόθεση ότι η παρουσία των άλλων σε μια κατάσταση όπου ένα άτομο θυματοποιείται αλλά και γενικότερα σε μια επείγουσα κατάσταση,οδηγεί στη λεγόμενη «διάχυση της ευθύνης», η ευθύνη δηλαδή του να παράσχουμε τη βοήθειά μας διαχέεται ανάμεσα στους παρευρισκόμενους, μαζί με την διάχυση του ‘φταιξίματος’ αφού οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι θα κατηγορηθούν ως άτομα, όταν είναι μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου. Οι άνθρωποι επομένως τείνουν να πιστεύουν ότι κάποιος άλλος θα βρεθεί να επέμβει και ότι η βοήθεια που εκείνοι θα μπορούσαν να παρέχουν θα ήταν ανεπαρκής ή και επιζήμια. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται και πλουραλιστική άγνοια. Είναι η γνωστή περίπτωση που ο ένας κοιτάζει να δει τι θα κάνει ο άλλος και ακόμη και αν πιστεύει ότι θα έπρεπε να κάνει το x, συμμορφώνεται αυτόματα με αυτό που κάνουν και οι υπόλοιποι από φόβο να ξεχωρίσει και να γελοιοποιηθεί. Αυτό σε πολλές περιπτώσεις έχει σαν αποτέλεσμα να μην κάνει κανένας τίποτε ακόμη για να επέμβει σε μια κατάσταση ακόμη και αν πιστεύει ότι θα έπρεπε να κάνει.

Μου έκανε εντύπωση αυτό το φαινόμενο όταν το πρωτοδιάβασα κάπου ανάμεσα σε δεκάδες άλλες πληροφορίες μελετώντας για τις εξετάσεις ενός μεταπτυχιακού. Και για καλή μου τύχη ήταν ένα από τα θέματα που ‘έπεσε’. Την επόμενη μέρα έτυχε να οδηγώ τη στιγμή που άκουσα πίσω μου τις σειρήνες ενός ασθενοφόρου. Ο δρόμος ήταν στενός, το ασθενοφόρο είχε μπλοκάρει και δεν μπορούσε να περάσει αφού τα αυτοκίνητα δεν ήξεραν προς τα πού να κάνουν για να ανοίξουν χώρο, οπότε και έμεναν ακίνητα. Αρχικά εμοιαζε πράγματι να μην υπάρχει κάτι να κάνεις… Όμως, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα έστριψα το τιμόνι προς τα δεξιά και ανέβηκα κατά το ήμισυ σε ένα υποτυπώδες  πεζοδρόμιο που υπήρχε στην άκρη του δρόμου. Με ακολούθησαν και οι άλλοι. Και πολύ γρήγορα ελευθερώθηκε χώρος και το ασθενοφόρο πέρασε. Σχεδόν εντυπωσιάστηκα με την αμεσότητα της αντίδρασης μου και τον τρόπο που διευκόλυνε την όλη κατάσταση. Δεν ξέρω αν θα είχα αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο αν αυτό είχε συμβεί μερικές ημέρες νωρίτερα. Όμως, το γεγονός ότι είχα μόλις διαβάσει για το φαινόμενο της «απάθειας των παρευρισκομένων» με είχε ευαισθητοποιήσει συνειδητά και υποσυνείδητα καθώς φάνηκε έτσι ώστε σε μια ανάλογη περίσταση να ενεργήσω άμεσα παίρνοντας την προσωπική μου ευθύνη και να κάνω ό,τι μπορούσα.  Τη θυμάμαι αυτή τη στιγμή γιατί με έκανε να νιώσω καλά.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο site της Έλενας Καμπισοπούλου

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

19/04/2015 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

10 Αλήθειες για τον Έρωτα, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by Κατερίνα Μαντά

73377c2ba30a4623cdf0fa7ef91d828aΜπορεί η ημέρα των ερωτευμένων να έχει περάσει, αλλά ο έρωτας είναι πάντα  ένα επίκαιρο θέμα προς ανάλυση… Επίκαιρο ή  μήπως επίκεντρο…; Και τα δύο. Όπως και να ‘χει είναι ένα αίσθημα, μία κατάσταση που με ένα μαγικό θα λεγες τρόπο κάνει τη γη να γυρίζει…

Γιατί όσο κυνικοί και αν έχετε γίνει, όσο κι αν έχετε τη διάθεση να χλευάσετε τη μέρα των ερωτευμένων κατά βάθος πολύ θα λαχταρούσατε να νιώσετε αυτό το συναίσθημα που κάνει τα χρώματα να δείχνουν πιο έντονα, τις μυρωδιές πιο θελκτικές,  τα μάγουλα σας πιο ροδαλά, τα τραγούδια  να μοιάζουν σα να ‘ναι γραμμένα για εσάς και το αντικείμενο του πόθου σας…

Όποιος είναι ερωτευμένος αλλά και όποιος έχει ερωτευτεί γνωρίζει ότι ο έρωτας είναι ένα από τα πιο σημαντικά ανθρώπινα συναισθήματα με τη μεγαλύτερη «ανταμοιβή» (ψυχολογικός όρος- αγγλικά: reward) και ταυτόχρονα από εκείνα που μας προκαλούν τη μεγαλύτερη σύγχυση!

Δε φαντάζομαι να διαφωνείτε… Ας ρίξουμε μια ματιά λοιπόν σε ορισμένα ψυχολογικά δεδομένα που μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα την επιστήμη, τη μαγεία και το μυστήριο του έρωτα.

1. Αν νιώθετε πεταλούδες στο στομάχι…

Η αίσθηση ότι έχετε πεταλούδες στο στομάχι είναι πραγματική και προκαλείται από την έκλυση αδρεναλίνης. Όταν είστε ερωτευμένοι, ειδικά στην αρχή είναι δύσκολο να αποφύγετε τις πεταλούδες αφού είναι μέρος της αντίδρασης του σώματός σας στην αντίδραση της φυγής ή της πάλης (αντίδραση του στρες).

2. Αν αισθάνεστε σα να έχετε πάρει ναρκωτικά…

Η εμπερία του έρωτα φαίνεται να έχει τις ίδιες νευρολογικές επιπτώσεις που έχει στο νευρικό μας σύστημα η κοκαίνη. Επιδρά στον εγκέφαλο μας παράγοντας παρόμοια συναισθήματα και αίσθηση ευφορίας με αυτή που θα είχαμε αν είχαμε πάρει μια δόση κοκαίνης. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, διάφορες χημικές ουσίες που προάγουν αυτό το συναίσθημα εκλύονται στο σώμα μας διεγείροντας περίπου 12 περιοχές του εγκεφάλου.

8bffd51cd2705b99335ce635a13dbb093. Αν αισθάνεστε ότι δεν είστε ο εαυτός σας…

Οι άνθρωποι που είναι ερωτευμένοι, έχουν από χημική άποψη , ομοιότητες με άτομα που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Η έρευνα δείχνει ότι τα ζευγάρια που βρίσκονται σε ένα αρχικό στάδιο στη σχέση τους, έχουν χαμηλότερα επίπεδα σεροτονίνης, που συνδέεται με την ευτυχία και την ευεξία και υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης που συνδέεται με το στρες. Αυτά τα επίπεδα είναι πολύ παρόμοια με ανθρώπους που υποφέρουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Αυτό εξηγεί γιατί νιώθουμε, σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε σα να μην είμαστε ο εαυτός μας όταν ερωτευόμαστε κάποιον.

4. Αν η αγαπημένη σας, σας θυμίζει τη μαμά σας…

Σύμφωνα με την έρευνα, οι άνδρες ελκύονται περισσότερο από γυναίκες οι οποίες έχουν το σωματότυπο της μητέρας τους. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό στην ψυχολογία με τον όρο «σεξουαλικό εντύπωμα» (sexual imprinting).

5. Αν μια περιπέτεια σας έφερε κοντά…

Η έρευνα έχει δείξει ότι εάν ενας άνδρας γνωρίσει μια γυναίκα κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης κατάστασης, ή το αντίθετο (μια γυναίκα έναν άνδρα) είναι πιο πιθανό να ερωτευτούν ο ένας τον άλλο παρότι αν συναντιόντουσαν σε μια συνηθισμένη καθημερινή κατάσταση. Είναι δηλαδή πιο πιθανό να ερωτευτείτε σε μια εκδρομή rafting παρά στο γραφείο…

6. Αν σας «ράγισαν» την καρδιά…

Το ράγισμα της καρδιάς είναι πραγματικό. Η έρευνα έχει δείξει ότι έντονα ή τραυματικά γεγονότα όπως ένα χωρισμός, ένα διαζύγιο, η απόσταση ή η απώλεια ενός αγαπημένου μας μπορεί να συμβάλλει στο να αισθάνεται πραγματικά πόνο στην καρδιά του ένας άνθρωπος . Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως «σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς». Αυτό συμβαίνει όταν ο ψυχικός πόνος διεγείρει το νευρικό μας σύστημα σε βαθμό που να προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο στο στήθος ή δύσπνοια. Παρατηρείται πιο έντονα στις γυναίκες από ότι στους άνδρες.

50892fa88b2fd971ff17ebc01376fabc7. Αν ερωτευτήκατε κεραυνοβόλα…

Προσοχή σε τίνος τα μάτια κοιτάζετε γιατί αν συναντήσετε τη ματιά του άλλου μπορεί να τον/την ερωτευτείτε… Δεν έχουν άδικο που λένε ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας αφού απλά κοιτάζοντας κάποιον στα μάτια για μερικά δευτερόλεπτα, ακόμη και αν δε τον ξέρουμε, μπορεί να νιώσουμε έντονα συναισθήματα γι αυτόν. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι όταν συναντάμε τη ματιά κάποιου το σώμα μας παράγει φαινυλαθυλαμίνη, μια χημική ουσία που συνδέεται με την αντίδραση της φυγής ή της πάλης.

8. Αν αναρωτιέστε γιατί σας έτυχε τώρα…

Το timing στον έρωτα παίζει το δικό του σημαντικό ρόλο.Είναι πιο πιθανό να βρείτε τον έρωτα εάν το timing είναι με το μέρος σας. Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να ερωτευτούν εάν είναι σε στιγμή στη ζωή τους  που αναζητούν την περιπέτεια, μόνοι, σε μια ξένη χώρα, σε ένα νέα φάση ζωής, ή/και οικονομικά και ψυχολογικά νιώθουν έτοιμοι να μοιραστούν τον εαυτό τους ή να ξεκινήσουν μια οικογένεια.

9. Αν νιώθετε απόλυτα συντονισμένοι…

Είναι πιθανό να είστε! Όταν δύο άνθρωποι που είναι ερωτευμένοι κοιτάζονται στα μάτια, οι καρδιακοί τους παλμοί συγχρονίζονται. Οι έρευνες δείχνουν ότι όταν σε ένα ερωτευμένο ζευγάρι κοιτάζει ο ένας τον άλλο στα μάτια μετά από τρία λεπτά, ο καρδιακός παλμός του ενός συγχρονίζεται με αυτόν του άλλου.

10. Αν νιώθετε ότι ο έρωτας πέρασε…

Μπορεί να ‘ναι κι έτσι…Καθώς ο καιρός περνάει ο έρωτας, ως χημικό φαινόμενο τείνει να ξεθωριάζει. Έτσι, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να χωρίσουν μετά από ένα διάστημα 3-5 μηνών από την αρχή της σχέσης τους, εάν δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν μια μεγαλύτερη οικειότητα και ένα πιο βαθύ συναισθηματικό δέσιμο.

Όσο όμως κι αν η επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει το μυστήριο του έρωτα, εστιάζοντας στην οικουμενικότητά του, αυτός παραμένει μια εμπειρία βαθιά υποκειμενική που μόνο βιώνοντάς τη μπορεί κανείς να εντρυφήσει στη μαγεία της. Και όπως είπαμε: έχει μεγάλη ανταμοιβή αλλά και μεγάλη σύγχυση…Να είστε προετοιμασμένοι!

 

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

 

19/03/2015 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Τελειώσαμε ή απλώς αναβάλουμε το τέλος;, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by Κατερίνα Μαντά

communication 2Μιλώντας για μισοτελειωμένες υποθέσεις, υπάρχει μια ιστορία που δεν είναι σαφές σε ποιόν από τους τρεις μεγάλους συνθέτες αποδίδεται, τον Bach, τον Handel ή τον Ηaydn, όπου ο  ηλικιωμένος μαέστρος ετοιμάζεται να πέσει για ύπνο όταν ακούει ένα φίλο στον κάτω όροφο να παίζει πιάνο. Ο φίλος παίζει πολύ όμορφα και ο ρυθμός όλο και κορυφώνεται μέχρι που κάποια στιγμή, εντελώς απότομα, το κομμάτι τελειώνει σε μια ‘κυρίαρχη’ συγχορδία. Ο μαέστρος, ανήσυχος, μάταια στριφογυρίζει στο κρεβάτι αφού είναι αδύνατο να κοιμηθεί πια μέχρι που κατεβαίνει κάτω, κάθεται στο πιάνο και δίνει στο κομμάτι τη δική του κατάληξη, το δικό του ‘κλείσιμο’.

 Όλοι έχουμε ‘μισοτελειωμένες υποθέσεις’. Πρόκειται για ζητήματα ή καταστάσεις που παραμένουν ανεπίλυτες ή ανολοκλήρωτες ή με τις οποίες δεν έχoυμε συμφιλιωθεί ακόμη.

 Οι περισσότεροι διαθέτουμε μεγάλη χωρητική ικανότητα για μισοτελειωμένες υποθέσεις  μιας και στη διάρκεια της ζωής μας μάλλον είμαστε προορισμένοι για να μείνουμε με αρκετές από ‘δαύτες’. Παρόλο που σ’ένα μεγάλο βαθμό μπορούμε να ανεχτούμε τα ‘ανοιχτά’ ζητήματα, αυτά συχνά εξακολουθούν να επιζητούν ένα ‘κλείσιμο’ και πολλές φορές δεν μας αφήνουν  να ησυχάσουμε , δημιουργώντας διάφορα ψυχολογικά συμπτώματα, από ανησυχία, άγχος, αυπνία και έλλειψη ενέργειας έως παρορμητικές ή ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές και αυτοκαταστροφικά μοτίβα.

 Ο ίδιος ο εγκέφαλός μας, βλέπετε, δεν αρέσκεται σε μισοτελειωμένες υποθέσεις και εκκρεμότητες οποιουδήποτε τύπου. Σύμφωνα με το φαινόμενο ‘Ζeigarnik’, o νους μας έχει μια ισχυρή ανάγκη να τελειώσει ο,τιδήποτε άρχισε γι αυτό και τείνουμε να ανακαλούμε πολύ πιο εύκολα πράγματα που έχουμε ‘αφήσει στη μέση’. Όταν δεν μπορούμε να ολοκληρώσουμε κάτι, ‘κολλάμε’ σε αυτό. Επίμονες και ενοχλητικές σκέψεις εισβάλλουν στο μυαλό μας σε σχέση με ο,τιδήποτε ανολοκλήρωτο  ως μια υπενθύμιση στο γνωστικό μας σύστημα  ότι η ‘υπόθεση’ παραμένει εκκρεμής και αυτό μπορεί να αφορά από μικρά πρακτικά θέματα, (όπως το καινούριο μου website που δε λέει να τελειώσει!)  έως υποθέσεις ζωτικής σημασίας.

 cc214d97a07b415f829a084b3cd5f626Η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από μισοτελειωμένες υποθέσεις- πράγματα που έχουν μείνει κατά κάποιο τρόπο στη μέση.  Εκείνος που δεν απάντησε στο αφεντικό του, που τον πρόσβαλλε, ενώ πολύ θα ήθελε και μετά γυρίζει σπίτι και τα βάζει με τη μάνα του ή  τη γυναίκα του, υποσυνείδητα ζει μια μισοτελειωμένη υπόθεση την οποία και προσπαθεί με ένα ‘μερικό’ και ατελέσφορο τρόπο να ‘ολοκληρώσει’και που ωστόσο παραμένει ‘ανοιχτή. Ακόμη και το άτομο που λέει την ίδια ιστορία ξανά και ξανά γιατί ποτέ δε νιώθει ότι ακούστηκε ή ότι την είπε σωστά, ζει τη δική του μισοτελειωμένη υπόθεση.

Οι άνθρωποι φέρνουν στην ψυχοθεραπεία τις δικές τους μισοτελειωμένες υποθέσεις, ιστορίες που συχνά σαν τα φαντάσματα  κατοικούν και στοιχειώνουν το νου και την ψυχή μας: «ποτέ δεν είπα στον πατέρα μου πώς ένιωθα», «δεχόμουν κριτική όποτε εξέφραζα τα συναισθήματά μου», «εγώ ήθελα να γίνω ζωγράφος αλλά με κατεύθυναν να γίνω δικηγόρος», κ.ο.κ

Το να ζούμε με μισοτελειωμένες υποθέσεις μοιάζει με το να μετακομίζουμε σε ένα καινούριο σπίτι φέρνοντας τα πάντα από το παλιό χωρίς να τα ξεκαθαρίσουμε ή/και  να τα τακτοποιήσουμε.  Ή σα να τρέχουμε ατέρμονα σε ένα διάδρομο γυμναστικής χωρίς στόχο ή προορισμό. Αν οι υποθέσεις σε εκκρεμότητα είναι αρκετά σημαντικές  μπορεί να μοιάζει σα να πορευόμαστε χωρίς ξεκάθαρη αίσθηση και σαφή σκοπό, δίχως να μπορούμε να αντλήσουμε ικανοποίηση από τη ζωή μας. Το ‘κλείσιμο’, μπορεί τότε να επιτευχθεί μόνο εάν επιστρέψουμε στην παλιά ιστορία και δώσουμε ένα καινούριο ‘τέλος’ ή με το ζήσουμε μια ανάλογη συνθήκη στο παρόν η οποία θα λειτουργήσει ως ‘επιδιορθωτική εμπειρία’.

 Συνηθισμένα παραδείγματα μισοτελειωμένων υποθέσεων είναι:

  •   ‘Δουλειές’- έργα που έχουν μείνει ανολοκλήρωτα
  •    Συναισθήματα ή θλίψη που δεν έχουν εκφραστεί
  •   Αποφάσεις που χρειάζεται να ληφθούν
  •  Προσωπικές σχέσεις που δεν έχουν ‘τελειώσει’ ή ‘κλείσει’
  •   Χαρακτηριστικά που καταπιέστηκαν λόγω έλλειψης αποδοχής
  •  Απολογίες για πράξεις που προκάλεσαν πόνο.

Εντάξει, λοιπόν…Όλοι έχουμε μισοτελειωμένες υποθέσεις, γιατιιιιιιιιιί…. Γιατί,  έτσι γίνεται με εμάς τους ανθρώπους. Τί χρειάζεται να κάνουμε με αυτές;  Ο μόνος τρόπος να ελευθερωθούμε  είναι να τις αντιμετωπίσουμε. Και μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μόνο ό,τι μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να ονομάσουμε. Είναι όλα εκεί κάτω από το χαλί και τείνουν να εκδηλώνονται με διάφορες μορφές και να μας σαμποτάρουν ιδιαίτερα κάθε φορά που συμβαίνει κάποια σημαντική αλλαγή στη ζωή μας- μια καινούρια δουλειά, μια νέα σχέση, μια νέα φιλία, κ.ο.κ

830238Ιδιαίτερα  οι προσωπικές σχέσεις  συχνά ναυαγούν όχι επειδή δεν υπάρχει η βάση για να επιτύχουν αλλά γιατί μισοτελειωμένες υποθέσεις που τα μέρη έχουν φέρει μέσα στη σχέση (μαζί βέβαια με προσδοκίες και δυσλειτουργίες) καταφέρνουν να τις εκτροχιάσουν. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση- χωρίς να το συνειδητοποιούμε-να επαναλαμβάνουμε γνώριμα μοτίβα και  προηγούμενες συμπεριφορές- την ίδια στιγμή που προσπαθούμε  «να το κάνουμε σωστά αυτή τη φορά». Κι ακόμη σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο μπορεί να περιμένουμε ότι ο άλλος θα εκπληρώσει ανάγκες και επιθυμίες μας που δεν εκπληρώθηκαν σε προηγούμενη(-ες ) σχέση(-εις).

 Η Μυρτώ και ο Μάνος συναντήθηκαν ξανά μετά από 30 χρόνια. Όταν πρωτογνωρίστηκαν εκείνη ήταν 14 και αυτός 28. Για εκείνη, ήταν ο παιδικός της πλατωνικός  έρωτας, φίλος της οικογένειας, για εκείνον  η μικρή του αγαπημένη: «εσένα μια μέρα θα σε παντρευτώ» συνήθιζε να της λέει. Οι ζωές τους πήραν δρόμους διαφορετικούς, παντρεύτηκαν και έζησαν με άλλους ανθρώπους. Μέσα στα χρόνια καμιά φορά σκέφτονταν ο ένας τον άλλο αγάπη και νοσταλγία.<….>

Διαβάστε τη συνέχεια της ιστορίας στο site της Έλενας Καμπισοπούλου

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

31/01/2015 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΧΕΣΕΙΣ

Πώς οδηγείται μία σχέση στην καταστροφή, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

d39828e15209c7f83859460064d3a744Οι σχέσεις των δύο φύλων ανέκαθεν ήταν και παραμένουν ένα πολύπλοκο ζήτημα. Ο έρωτας είναι μια μαγική εμπειρία που έχει την ιδιότητα να μας τυλίγει στα σαγηνευτικά του πέπλα στην αρχή μιας σχέσης, κάνοντάς μας να πιστεύουμε αφελώς ότι η δική μας σχέση θα είναι διαφορετική και ότι τα προβλήματα που ακούμε άλλα ζευγάρια γύρω μας να αντιμετωπίζουν εμάς δεν μας αφορούν.

Όμως τις περισσότερες φορές καθώς η μαγεία σιγά σιγά ξεθωριάζει, αναπόφευκτα ερχόμαστε σε επαφή με τη δυσαρέσκεια που προκύπτει από το γεγονός ότι οι άντρες συνεχίζουν να περιμένουν από τις γυναίκες να σκέφτονται και να αντιδρούν όπως εκείνοι και οι γυναίκες συνεχίζουν να περιμένουν από τους άνδρες να αισθάνονται και να συμπεριφέρονται όπως εκείνες. Χωρίς να μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τις διαφορές μας, εγκλωβιζόμαστε μέσα σε μοτίβα συμπεριφορών που σταδιακά οδηγούν σε όλο και μεγαλύτερη απομάκρυνση. Αρχίζει να φωλιάζει μέσα μας η πίκρα. Οι γέφυρες της επικοινωνίας γκρεμίζονται… και η σχέση υποφέρει ακόμη και αν έχουμε τις καλύτερες προθέσεις.

Κι επειδή η συνταγή της “αποτυχίας” μοιάζει να είναι πολύ συγκεκριμένη, σκέφτηκα ότι θα ήταν χρήσιμο να σταθούμε σε τουλάχιστον ορισμένα από τα βασικά της συστατικά μήπως και αυτό μας βοηθήσει -άνδρες και γυναίκες- να αποκτήσουμε τουλάχιστον μια καλύτερη κατανόηση επάνω σε ορισμένα πράγματα που είναι κρίσιμα για την έκβαση μιας σχέσης, έτσι για να έχουμε το νού μας μήπως και γλυτώσουμε και τον εαυτό μας και τον άλλο από αρκετό πόνο…

Μια συμπεριφορά που με μεγάλη ακρίβεια προβλέπει την πορεία προς τη διάλυση μιας σχέσης είναι η λεγόμενη «ύψωση τείχους» (stonewalling). Σύμφωνα με τον Dr. John Gottman, ψυχολόγο στο University of Washington, o οποίος έχει μελετήσει πάνω από 2.000 ζευγάρια για περισσότερο από δύο δεκαετίες, αυτή η συμπεριφορά όταν εκδηλώνεται σε μια σχέση, ειδικά σε συνδυασμό με άλλες τρεις -α. επίκριση, β. αμυντικότητα, γ. περιφρόνηση-,  μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια 94 % ότι η σχέση οδεύει προς τη διάλυση.

Η ύψωση τείχους είναι η επίμονη άρνηση να επικοινωνήσουμε, ή/και να εκφράσουμε συναισθήματα και γενικά να λάβουμε υπόψη μας την προοπτική του άλλου. Αυτή  η συμπεριφορά είναι πολύ συχνή ιδιαίτερα σε περιπτώσεις σύγκρουσης. Παραδείγματα; Aπόλυτη σιωπή, μονολεκτικές απαντήσεις, αλλαγή θέματος, αποχώρηση κ.ά.

c80635d310a66fc655ebcf82cd3ab9daΘα προσέξατε ότι στον τίτλο του άρθρου, απευθύνομαι αρχικά και κυρίως στους άνδρες. Αυτό δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε και θέμα προσωπικής μου προκατάληψης ή εμπάθειας προς το ανδρικό φύλο. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι συνήθως οι άνδρες είναι εκείνοι που σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό υιοθετούν αυτή τη στάση όταν τα πράγματα στη σχέση δυσκολεύουν. Σύμφωνα με τον Gottman, η έρευνα δείχνει ότι το 85% των ατόμων που καταφεύγουν στην “ύψωση τείχους” σε ετερόφυλα ζευγάρια είναι άνδρες (*χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν το κάνουμε και οι γυναίκες).

Η «ύψωση τείχους» είναι μέρος ενός μοτίβου συμπεριφοράς που αναπτύσσεται ανάμεσα στο ζευγάρι όπου ο ένας «απαιτεί» (συνήθως η γυναίκα), σε μια προσπάθεια να πλησιάσει και ο άλλος «αποσύρεται» (demand- withdraw pattern). Όσο περισσότερο ο πρώτος επιμένει να πλησιάζει τόσο περισσότερο ο δεύτερος αποσύρεται, και όσο πιο πολύ αποσύρεται τόσο ο πρώτος πλησιάζει περισσότερο. Είναι σαν ένας χορός που διαδραματίζεται ανάμεσα στους δύο. Η επίκριση και η αμυντικότητα εκδηλώνονται συχνά στο μέρος εκείνο του χορού όπου ο ένας από τους δύο επιχειρεί να πλησιάσει τον άλλο ενώ η περιφρόνηση και η ύψωση τείχους στο μέρος όπου το άτομο αποσύρεται.

Ποια είναι όμως τα μηνύματα που μεταφέρουν αυτές οι συμπεριφορές; Τι λέμε στην πραγματικότητα στον άλλο, μέσα από την επίκριση και την αμυντική μας στάση; Και τι εξυπηρετεί η ύψωση τείχους για εκείνον που αποσύρεται;

Ως εκπρόσωπος του φύλου μου, τα μηνύματα που επιδιώκουμε να επικοινωνήσουμε συνήθως οι γυναίκες με αυτή τη στάση είναι πιο γνώριμα και εύκολα να τα κατανοήσω, όπως ίσως οι περισσότερες γυναίκες. Αυτό που στην πραγματικότητα θέλουμε να επικοινωνήσουμε, εκφράζοντας τα συναισθήματα και τα παράπονα μας έστω και με αυτόν τον άγαρμπο και αναποτελεσματικό τρόπο, είναι: «Πρόσεξε με», «Δώσε μου σημασία», «Έλα κοντά μου», «Σε χρειάζομαι». Έτσι, η γυναίκα (συνήθως – αλλά και ο άνδρας ορισμένες φορές) κάνει μια προσπάθεια να διεκδικήσει τη σχέση. Όταν το άλλο μέρος αποσύρεται -αρνείται να εμπλακεί- αγνοώντας αυτή την προσπάθεια- το μήνυμα που παίρνουμε είναι ότι ο σύντροφος μας δεν ενδιαφέρεται να αποκριθεί σε ό, τι είναι εκείνο που χρειαζόμαστε/θέλουμε/ ή μας απασχολεί.

Με μια εξελικτική έννοια, οι άνθρωποι είμαστε προγραμματισμένοι να βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό στρες όταν αντιμετωπίζουμε μια στάση απόσυρσης από το σύντροφό μας (ακόμη και όταν το θέμα αυτό καθαυτό δεν είναι σημαντικό). Είναι σα να ρωτάμε «Είσαι εδώ για μένα; Και εκείνος να απαντά με τον τρόπο του «Ίσως και όχι»

7ffcb13a97e98ad9e867855c9feac7ecΜέσα από εξελικτικούς μηχανισμούς είμαστε φτιαγμένοι έτσι ώστε να είμαστε υπερβολικά ευαισθητοποιημένοι σε σήματα που παραπέμπουν στο ότι, κάποιος που εμπιστευόμαστε ότι είναι εκεί για μας μπορεί και να μην είναι, αφού το υποσυνείδητό μας αντιλαμβάνεται μια τέτοια κατάσταση ως εξαιρετικά επικίνδυνη για την επιβίωσή μας.

Τώρα βέβαια, για να μην τραγικοποιούμε, ορισμένες τέτοιες αντιδράσεις δεν είναι απαραίτητα επιζήμιες για μια σχέση, ειδικά όταν τα πράγματα είναι σχετικά καλά. Πόσες φορές σας έχει τύχει να ρωτήσετε το/τη σύντροφό σας: τι χρώμα να βάψουμε τον τοίχο, ή τι δώρο να πάρουμε στους τάδε και εκείνος έχει απαντήσει: «κάνε ό,τι θές», «πάρε ό,τι νομίζεις»….

Όταν όμως υπάρχουν προβλήματα σε μια σχέση, τότε και τα δύο μέρη είναι πολύ πιο ευαίσθητα στις παραπάνω συμπεριφορές (απαίτηση- απόσυρση). Οι αντιδράσεις του ενός προς τον άλλο δεν αφορούν τα συγκεκριμένα γεγονότα/ζητήματα που προκύπτουν αλλά βαθύτερα συναισθηματικά θέματα του τύπου: “Είσαι εδώ για μένα; Ενδιαφέρεσαι για αυτά που θεωρώ σημαντικά;» και «Μπορώ/θέλω να είμαι εδώ για σένα;»

Nα επανέλθω όμως στην «ύψωση τείχους», επιχειρώντας να φωτίσω περισσότερο το μηχανισμό αυτόν που τις περισσότερες φορές γίνεται αντιληπτός με τρόπο που οδηγεί στην κλιμάκωση της σύγκρουσης και πιθανότατα σε ρήξη.

 Πώς βιώνουν τη συμπεριφορά της “ύψωσης τείχους” οι  άνδρες και οι  γυναίκες;

Όταν αντιμετωπίζουμε μια τέτοια στάση από το σύντροφό μας, άνδρες και γυναίκες τη βιώνουμε κάπως διαφορετικά. Οι άνδρες είναι από τη φύση τους πιο στοχο-κατευθυνόμενοι. Έτσι, όταν ένας άνδρας βρίσκεται μπροστά στο τείχος που υψώνει η σύντροφός του το πιο πιθανό είναι να νιώθει ματαίωση (θυμό και απογοήτευση) -καθώς ο σκοπός το- να προσεγγίσει και να έχει τη συνεργασία της συντρόφου του στην επίλυση του προβλήματος- παρεμποδίζεται. Από την άλλη, όταν μια γυναίκα συναντά αυτή τη στάση από το σύντροφό της βιώνει ψυχική οδύνη -αφού αισθάνεται απομόνωση και απόρριψη- μια αίσθηση ότι κανείς δε νοιάζεται για εκείνη. Προκειμένου να το αντιληφθείτε, οι άνδρες σκεφτείτε την εμπειρία της ταπείνωσης, κάπως έτσι είναι για τις γυναίκες και γι αυτό προσπαθούν τόσο σκληρά να “περάσουν” το τείχος.

Τα παρακάτω “θέματα” αναλύονται στο άρθρο της Έλενας Καμπισοπούλου, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Γιατί τίθεται σε λειτουργία και σε τι εξυπηρετεί η ύψωση τείχους;

 Οι Ζημιές

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

05/01/2015 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Γιατί η Wendy εγκατέλειψε τη Χώρα του Ποτέ-Ποτέ; από την Ελ. Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

90097db8603ff5c65fc38ea7b3a69ad6Πιθανόν να έχετε ακούσει τον όρο «σύνδρομο Peter Pan». Πρόκειται για έναν όρο που χρησιμοποίησε ο ψυχολόγος Dan Kiley το 1983, στο ομώνυμο βιβλίο του “Τhe Peter Pan Syndrome: Men who have never grown up” για να περιγράψει ένα σύνολο συμπτωμάτων που χαρακτηρίζουν τον τύπο ενός άνδρα που μολονότι ηλικιακά έχει μεγαλώσει, αρνείται να ωριμάσει και αποφεύγει να αναλάβει την ευθύνη του ως ώριμο άτομο. Ίσως να τον γνωρίζετε κιόλας, μιας και υπάρχουν τόσοι πολλοί  (εντάξει, όχι μόνο άνδρες). Αυτός ο άνδρας νιώθει καλά απολαμβάνοντας την ελευθερία της νιότης του και θέλει να παραμείνει αγόρι, να παραμείνει παιδί. Αδυνατεί να αντιμετωπίσει τους φόβους και τις ευθύνες, δυσκολεύεται να συντηρήσει μακροχρόνιες σχέσεις και δεσμούς και τείνει να κατηγορεί τους άλλους για τις αποτυχίες του.

Ας αφήσουμε όμως τον Peter Pan και ας πάμε να δούμε ποια είναι η Wendy. H Wendy είναι η γυναίκα πίσω από τον Peter Pan. Είναι εκείνη που ασχολείται με όλα εκείνα που ο Peter δε μπορεί ή δε θέλει, έτσι ώστε αυτός να «επιβιώσει». Kαι όπως για τον Peter έτσι και για τη Wendy o Dan Kiley έχει χρησιμοποιήσει τον όρο «Wendy Syndrome» για να περιγράψει ένα σύνολο συναισθημάτων και συμπεριφορών που την χαρακτηρίζουν.

H Wendy αντιπροσωπεύει τo μητρικό πρωτότυπο και ως τέτοια φιγούρα λειτουργεί για τον Peter Pan. Υπερπροστατευτική, παίρνει την κάθε απόφαση και αναλαμβάνει τις ευθύνες του, καλύπτει τα κενά του και με αυτόν τον τρόπο δικαιολογεί την αναξιοπιστία του.

Το «σύνδρομο της Wendy» αφορά (συνήθως) γυναίκες οι οποίες εξαρτώνται από το σύντροφό τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Συμπεριφέρονται ως μητέρες, αντιμετωπίζοντάς τους ως ανώριμα παιδιά. Δεν έχει σημασία αν ως ζευγάρι o Peter και η Wendy έχουν κάνει δικά τους παιδιά, αφού μπορεί να την ακούσετε να λέει ότι «νιώθει σα να έχει τρία παιδιά, αντί για δύο», συμπεριλαμβάνοντας  και τον καλό της μέσα σ’ αυτά. Ταυτόχρονα, μέσα από το ρόλο της προσπαθεί να «ελέγξει» τον Peter όπως θα έκανε μια υπερπροστατευτική μητέρα.

Σύμφωνα με τον Dr. Kiley, προκειμένου μια γυναίκα να μεταμορφωθεί σε Wendy χρειάζεται να υπάρχουν ορισμένες συνθήκες: «Θα πρέπει σε κάποιο βαθμό να υποφέρει από ένα φόβο απόρριψης, να συντηρεί μια αρνητική αυτοεικόνα μέσα από μια εσωτερική φωνή κατωτερότητας και να είναι τόσο προσηλωμένη στην κοινωνική της εικόνα που αδυνατεί να εξετάσει την πραγματική της προσωπική ζωή».

Μεταμορφώνεται σε  Wendy παρακινημένη από μια εσωτερική ανάγκη για αποδοχή και υποστήριξη και από το φόβο να μην την εγκαταλείψουν. Παίρνοντας ένα μητρικό ρόλο προς το σύντροφό της, νιώθει ότι προστατεύεται από την πιθανή απόρριψη που κατά τη γνώμη της είναι αναπόφευκτη αν αυτός θυμώσει.

Τα συμπτώματα της Wendy περιλαμβάνουν:

– έλλειψη μιας ξεκάθαρης αίσθησης ταυτότητας

– απουσία προσωπικής άποψης και έλλειψη επαφής με τις επιθυμίες και τις προτιμήσεις της

– εξάρτηση από την έγκριση των άλλων

– συντήρηση μιας αποδεκτής κοινωνικής ταυτότητας

a69ed51ad17f0b0d106caa5c02a85aeaΣύμφωνα με τον Dr Kiley, η Wendy αγνοεί την ύπαρξη του προβλήματος και τείνει να πιστεύει ότι ο σύντροφός της δεν θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς εκείνη. Σηκώνει στους ώμους της ένα μεγάλο φορτίο ευθύνης, προσπαθώντας να κρατάει την ισορροπία του συστήματος. Ακόμη και αν o Peter κάνει αυτό που θέλει από το φόβο να τη χάσει και τις δικές του ενοχές, αργότερα θυμώνει που τον «ανάγκασε» να το κάνει. Μπορεί επιφανειακά να της λέει «ναι» για να αποφύγει τα παράπονά της αλλά θα εξακολουθήσει το «χαβά» του, οδηγώντας τη σε ακόμη μεγαλύτερη ματαίωση. Η Wendy αρχίζει να κυμαίνεται ανάμεσα στο να αισθάνεται μάρτυρας στη σχέση τους  και στο να τον τιμωρεί με διάφορους “παθητικούς” τρόπους (από το να αγοράζει πράγματα που δεν χρειάζεται πραγματικά τη στιγμή που χρήματα δεν περισσεύουν, να του στερεί το σεξ ή να αναπτύξει ψυχοσωματικά συμπτώματα και να τον βάλει να την τρέχει στους γιατρούς, μέχρι να αναπτύξει κάποια εξωσυντροφική σχέση για βρει τη ζεστασιά που της λείπει).

Τέλος είναι πολύ πιθανό για τη Wendy  κάποια στιγμή να «πιάσει πάτο», όταν νιώσει ότι έχει εξαντλήσει όλους της τους πόρους και τις τακτικές αντιμετώπισης και τότε πια μπορεί να αναζητήσει βοήθεια.

Δεν είναι τυχαίο που η Wendy, στο πρωτότυπο παραμύθι του Peter Pan, μετά την περιπέτειά της στο πλευρό του εγκατέλειψε τη «Χώρα του Ποτέ» και επέστρεψε στο σπίτι της, για να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της. Ο Peter την ακολούθησε και μολονότι η Mrs Darling, η μητέρα της προσφέρθηκε να τον υιοθετήσει όπως και τα άλλα παιδιά εκείνος  σύντομα πέταξε πάλι μακριά από το φόβο του ότι «θα τον πιάσουν και θα τον κάνουν άντρα».

Η Wendy βλέπετε αποφάσισε ότι ήθελε ή (ότι έπρεπε να μεγαλώσει). Δεν μπορούσε να ακολουθεί τον Peter στις ατελείωτες περιπέτειές του και να έχει το νου της να τον σώζει από κινδύνους και μπελάδες ή να τον περιθάλπει μετά τις απερισκεψίες του. Ίσως ήταν η αρρώστια της δικής μητέρα της που την έβαλε σε σκέψεις… η ιδέα ότι στην πραγματικότητα οι άνθρωποι μεγαλώνουν και αρρωσταίνουν και κάποτε πεθαίνουν κιόλας…

Τελικά μεγαλώνουμε έτσι κι αλλιώς, είτε συναινούμε σε αυτό είτε όχι και ίσως η απόφαση να το κάνουμε συνειδητά και με τη θέλησή μας να είναι προτιμότερη επιλογή από το να ζούμε ατελείωτες περιπέτειες στη Χώρα του Ποτέ και στο πλευρό ενός κακομαθημένου και ανώριμου ήρωα παραμυθιού που θέλει να παραμείνει παιδί.

Αυτή είναι και η απάντηση για την κάθε Wendy– να είναι πρόθυμη να μεγαλώσει η ίδια και να μάθει να δημιουργεί σχέσεις μέσα στις οποίες εκείνη και ο σύντροφός της θα αλληλεπιδρούν, τουλάχιστον σε γενικές γραμμές, με έναν ώριμο τρόπο.

Σημείωση: Μέσα σε όλα τα παραπάνω είναι ίσως φυσικό κάπου να αναγνωρίζετε τον εαυτό σας μιας και όλοι στη ζωή μας έχουμε λειτουργήσει με κάποιον από τους παραπάνω τρόπους. Η διαφορά ανάμεσα στην προσοχή, την προστασία και στη φροντίδα για τον άλλο (που μπορεί να φτάσουν και στην υπερπροστατευτικότητα) και στο σύνδρομο της “Wendy” είναι ότι στην περίπτωσή της εκείνο που την κινητοποιεί είναι στην πραγματικότητα ο φόβος της εγκατάλειψης.

 Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την πρωτότυπη πλοκή της ιστορίας του Peter Pan

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

10/12/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Be playful, be happy, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

080912  Fortune Magazine WTC crane shoot, New York City.Ως παιδιά σίγουρα θα σας έχει τύχει να ξεχαστείτε παίζοντας… γιατί αυτό κάνει το παιχνίδι: σε κάνει να ξεχνιέσαι…

Κάπου ανάμεσα στην παιδική μας ηλικία και την ενήλικη ζωή μας πολλοί από εμάς παύουμε να παίζουμε… «πρέπει να είμαστε σοβαροί», «να δείχνουμε σοβαροί» για να μας πάρουν στα «σοβαρά» και βέβαια έχουμε τόσα «σοβαρά» θέματα να αντιμετωπίσουμε με τα οποία «δεν παίζουν»… Από μια ηλικία και μετά δε… ε, ναι: πρέπει να σοβαρευτούμε- δεν μπορούμε να παίζουμε με τη ζωή μας… οπότε «ας μην ξεχνιόμαστε» κιόλας…

Είναι λες και όλα μας υπαγορεύουν ότι το ‘παιχνίδι’ είναι κάτι ελαφρύ και επιπόλαιο που στον ενήλικο κόσμο δεν χωράει… Μετά είναι και η αίσθηση της ευθύνης που μας βαραίνει, ευθύνη ως προς τον εαυτό μας, το σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τη δουλειά μας, τον κοινωνικό μας περίγυρο- πάνω από όλα ευθύνη να κάνουμε τις καλύτερες δυνατές επιλογές σε μια ζωή που είναι πεπερασμένη, με τη βαθύτερη επίγνωση της ευθραυστότητάς μας και την κλεψύδρα του χρόνου που μετράει αντίστροφα αναπόφευκτα να μας στοιχειώνει είτε το συνειδητοποιούμε όχι…

Μέσα στην αγωνία μας να πορευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να είμαστε παραγωγικοί και αποτελεσματικοί, να εκπληρώσουμε στόχους, να αξιοποιήσουμε το χρόνο μας εποικοδομητικά και ενίοτε να αποδείξουμε την αξία μας (γιατί δεν εννοείται βλέπετε) η έννοια του παιχνιδιού χάνει τη ζωτική σημασία που έχει στον παιδικό κόσμο και σε μεγάλο βαθμό σταματάμε να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να “παίζει”… Είναι σαν μην υπάρχει πια ο χρόνος γι’ αυτό, ούτε η πολυτέλεια… Ο ενήλικος νους μας, ο οποίος κυρίως γραμμικά ξέρει να κινείται βρίσκεται ανάμεσα σε μια υποτιθέμενη επιλογή : βάρος ή ελαφρότητα;

Κάπως έτσι σταματάμε να παίζουμε και συχνά παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ σοβαρά.

Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με τη ζωή που, γνωστή για τη φαιδρότητά της, συνεχίζει να παίζει μαζί μας τα πιο αναπάντεχα και πολλές φορές σκληρά παιχνίδια. Τις τελευταίες μέρες, μέσα από διάφορες αναρτήσεις, βρέθηκα μπροστά στην είδηση ανθρώπων, νέων ανθρώπων περισσότερο ή λιγότερο γνωστών- που έφυγαν πρόωρα. Και με όλη τη θλίψη που μου προκαλεί αυτό ταυτόχρονα όμως με κάνει να συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι να επιτρέπουμε στον εαυτό μας, να προσεγγίζει τα πράγματα με μια διάθεση πιο παιχνιδιάρικη και να είμαστε σε επαφή όχι μόνο με το βάρος αλλά και την ελαφρότητα της ύπαρξής μας.

Μπορεί να αναρωτηθείτε για ποια ελαφρότητα μιλάω: «Πού είναι η ελαφρότητα και ποιος την έχασε για να τη βρω εγώ;» Ίσως αυτή τη στιγμή να νιώθετε μόνο βάρος και όλα αυτά να σας φαίνονται απίστευτα ελαφριά… Τότε, ναι… αυτό σημαίνει ότι τη δεδομένη στιγμή επιλέγετε να μείνετε στο βάρος. Όμως μισό λεπτό: στ’ αλήθεια δεν έχετε προσέξει αυτή την παιχνιδιάρικη διάθεση με την οποία η ζωή μας προσκαλεί να έλθουμε σε επαφή με την ελαφρότητα των πραγμάτων;

Και τότε τι είναι η ηλιαχτίδα που μπαίνει από τις γρίλιες του παραθύρου και σε ξυπνάει, το κύμα που έρχεται και σου βρέχει τα πόδια καθώς περπατάς στην άκρη της θάλασσας, τα σύννεφα στον ουρανό που παίρνουν τα πιο ευφάνταστα σχήματα, η ψηλόλιγνη σκιά σου στο πεζοδρόμιο που προπορεύεται…και χίλια δύο άλλα τέτοια;

cbab663fbef577a4c631da2b1967b810Κάθε φορά που βλέπουμε την πιο ελαφριά ή φωτεινή πλευρά των πραγμάτων, που αστειευόμαστε με τους άλλους, που διακωμωδούμε τις καταστάσεις, που με ένα πείραγμα ‘σπάμε τον πάγο’, που κάνουμε κάποιον να γελάσει…στιγμές που απλά αρνούμαστε να πάρουμε τα πράγματα βαριά, που χαμογελάμε πονηρά με μια σκέψη, που φλερτάρουμε, που τραγουδάμε στο μπάνιο…, που παίζουμε με τις λέξεις, που ζωγραφίζουμε στην άμμο, κάθε φορά που αφηνόμαστε σε αυτή τη φυσική μας ροπή για παιχνίδι, ερωτοτροπούμε με τη ζωή…επιλέγουμε να είμαστε σε επαφή με την ελαφρότητα…

Ενεργοποιούμε τότε έστω για λίγο ένα κομμάτι του νου μας που ως ενήλικες έχουμε κάπως ξεχάσει να χρησιμοποιούμε: εκείνο το μέρος του νου μας που δε νοιάζεται για προθεσμίες, για τα παραπάνω κιλά μας ή για το πώς μας βλέπουν οι άλλοι.

Η επαφή με την τέχνη, τη μουσική, τα σπορ, τα ζώα, τα παιδιά, τη φύση τείνει να ενισχύει αυτή την πιο παιχνιδιάρικη πλευρά του εαυτού μας που τόση ανάγκη έχει να εκφραστεί και που συχνά μέσα στον ενήλικο κόσμο μας συρρικνώνεται και ατροφεί

Θέλετε να παραμείνετε νέοι; Ελάτε σε επαφή με την παιχνιδιάρικη πλευρά σας… Γιατί όπως είπε και ο George Bernard Shaw: «Δεν σταματάμε να παίζουμε επειδή μεγαλώνουμε… Μεγαλώνουμε επειδή σταματάμε να παίζουμε.»

Σύμφωνα με το αμερικάνικο Ιnstitute of Play, το παιχνίδι είναι κλειδί για τη ζωτικότητα και τη νεανικότητα. Προάγει την αισιοδοξία, τη δημιουργικότητα και την κατάκτηση δεξιοτήτων, τονώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, ευνοεί την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και την αίσθηση του ανήκειν. Όλα τα παραπάνω είναι δείκτες υγείας και η έλλειψή τους προβλέπει επικείμενα προβλήματα στην υγεία μας -ψυχική και σωματική- και μας κάνει πιο εύθραυστους και ευάλωτους στις αντιξοότητες.

Πέρα από όλα αυτά, το παιχνίδι ενισχύει τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Είναι κάτι σαν πικάντικο μπαχαρικό που όταν το προσθέτεις στις σχέσεις η γεύση αλλάζει, εμπλουτίζεται… Χημεία βλέπεις… Μια μακροχρόνια συντροφική σχέση μπορεί να διατηρείται και ανανεώνεται μέσα από το χιούμορ, την απόλαυση, την ικανότητα να γελάμε παρέα με τις ειρωνείες της ζωής, να μοιραζόμαστε αστείες ιστορίες μας και εφόσον αφήνουμε τη φαντασία και τις φαντασιώσεις μας να ξεδιπλώνονται…

Τελικά, το να επιλέγουμε να περνάμε καλά, να γελάμε και να παίζουμε- ακόμη και στα δύσκολα- δεν έχει να κάνει με αφέλεια ή άρνηση. Έχει να κάνει με συναισθηματική ωριμότητα.

Το παιχνίδι δεν είναι μια άχρηστη πολυτέλεια ή χάσιμο χρόνου. Είναι μια απόλυτη αναγκαιότητα για να ζούμε μια πιο όμορφη και ευχάριστη ζωή.

Μήπως λοιπόν να δώσετε στον εαυτό σας την άδεια… να “παίξει”;


Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

19/11/2014 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Τι σημαίνει να αγαπάς; , από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by Κατερίνα Μαντά

f040ed33876179787dfedf668c99010a 1Μια σύγκρουση, μια κηδεία και μια διάχυτη αίσθηση ευαλωτότητας με έκανε αυτές τις μέρες να αναρωτηθώ για το νόημα της αγάπης. Ορισμένοι μπορεί να το θεωρήσετε αφελές και γλυκανάλατο ή να φανταστείτε ότι πρόκειται για τον ετεροχρονισμένο ενθουσιασμό μου στην ανακάλυψη κάποιας new age φιλοσοφίας… και γιατί όχι, σε μια εποχή όπου ο κυνισμός έχει γίνει κανόνας…

Ίσως γιατί κατά τη γνώμη μου μεγαλύτερη αφέλεια είναι να συνεχίσουμε να πορευόμαστε χωρίς να αναρωτηθούμε για το νόημα της αγάπης, για το τι σημαίνει να αγαπάς… ειδικά αφού όλοι διψάμε για αγάπη από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι τη στιγμή που πεθαίνουμε – και αυτό στην ουσία του δεν αλλάζει σε όποια εποχή κι αν ζούμε…

Δεν είναι ότι η αγάπη δεν έχει σημασία για εμάς. Βλέπουμε αχόρταγα ταινίες που διαδραματίζουν ιστορίες αγάπης, ακούμε αναρίθμητα τραγούδια – περισσότερο ή λιγότερο ποιοτικά – που μιλούν γι’ αυτήν, σπάνια όμως αναρωτιόμαστε για το τι είναι τελικά η αγάπη… ή θεωρούμε ότι χρειάζεται να μάθουμε κάτι γι’ αυτήν αφού στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων η αγάπη είναι ένα συναίσθημα ευχάριστο, φυσικό και πηγαίο… που αν είσαι τυχερός το βρίσκεις και τα πράγματα κυλάνε από μόνα τους.

Κι όμως οι αποδείξεις για το αντίθετο είναι παντού και είναι πολλές… Λίγα είναι τα εγχειρήματα που ξεκινούν με τόσες προσδοκίες και ελπίδες, και που ωστόσο αποτυγχάνουν τόσο συχνά όσο η αγάπη. Αν αυτό μας συνέβαινε με οποιοδήποτε άλλο εγχείρημα η πρώτη μας δουλειά θα ήταν να αναρωτηθούμε για τους λόγους που το προκαλούν και να δούμε πως μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι – ή σε τελική να τα παρατήσουμε εντελώς.

Με την αγάπη όμως δε συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο – εξακολουθούμε να προχωράμε με την αφελή πεποίθηση ότι αν σταθούμε τυχεροί θα ‘ρθει να μας βρει… ή ότι θα διατηρηθεί από μόνη της σα να είναι η αγάπη αποκλειστικά θέμα τύχης – όπου ευθύνη εμείς καμία…

Άνθρωποι προστίθενται στη λίστα των «απωλεσθέντων αντικειμένων» και εκεί μένουν – επειδή μας πόνεσαν, μας απογοήτευσαν, δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μας… Αγαπήσαμε και προδοθήκαμε… τόσο απλά…

Μερικά ή περισσότερα ράμματα στην καρδιά μας και άσε το χρόνο να θρέψει τις πληγές… που για καιρό θα είναι ευαίσθητες και θα πονάνε… μέχρι να ξαναδοκιμάσουμε, πιο σκληροί, πιο μουδιασμένοι, πιο οχυρωμένοι αυτή τη φορά…

Μήπως όμως έχουμε πέσει σε πλάνη και τελικά δεν είναι εύκολη υυπόθεση η αγάπη;

Μήπως το να αγαπάς είναι τέχνη, την οποία χρειάζεται να μάθουμε και να εξασκήσουμε, όπως υποστηρίζει ο Erich Fromm, στο παλιό και κλασσικό The Art of Loving?

Γιατί, αν είναι έτσι… αν κάτι δεν έχουμε καταλάβει και η αγάπη είναι τέχνη, τότε «χρειάζεται γνώση και προσπάθεια».

21739a0fdff6bcf3e20aaeda793413f6Ποιές βασικές πεποιθήσεις βρίσκονται πίσω από τη στάση «ότι δεν έχουμε να μάθουμε τίποτα για την αγάπη»;

Όπως επισημαίνει ο Erich Fromm στο “The Αrt of Loving” για τους περισσότερους το ζήτημα της αγάπης έγκειται κυρίως στο πώς να αγαπηθούν παρά στο πώς οι ίδιοι αγαπούν.

Το πρόβλημα δεν είναι η δική μας ικανότητα να αγαπάμε αλλά το εάν και πώς θα μας αγαπήσουν, κάτι για το οποίο είμαστε διατεθειμένοι να πασχίσουμε από πολύ νωρίς στη ζωή μας…

Η Αnne Truit, Αμερικανίδα ψυχολόγος και καλλιτέχνης, στο βιβλίο της «Daybook», με πολύ γλαφυρό τρόπο περιγράφει μια συμβολική στιγμή των παιδικών της χρόνων όπου για πρώτη φορά νιώθει την ανάγκη να υποστεί κάτι που επάνω της αισθάνεται παράταιρο και ενοχλητικό προκειμένου να ευχαριστήσει τους άλλους και να πάρει την επιδοκιμασία τους. Είναι η στιγμή που η μητέρα και η νταντά της, προσπαθούν με περίσσεια αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό να στερεώσουν στο κεφάλι της ένα περίτεχνο κότσο από μπούκλες, με τον οποίο αρχίζει να νιώθει εξαιρετικά άβολα, σα να έχουν προσθέσει κάτι ξένο επάνω της.

«Κάτι μου είχε προστεθεί. Ήθελαν να είμαι κάτι παραπάνω και το «παραπάνω» ήταν η μπούκλα. Άρχισα να θέλω να «ευχαριστήσω» για να πάρω την επιδοκιμασία». Άρχισα να συμμετέχω στο ψέμα ότι ήμουν κάτι ξεχωριστό, να παίρνω αυτό το ρόλο, να αποδέχομαι αυτό που δεν ήθελα και δεν σκεφτόμουν καν σωστά για τον εαυτό μου προκειμένου να γευτώ την αρρωστημένα γλυκιά γεύση της επιδοκιμασίας»

Μέσα στο παιδικό της μυαλό, γεννιέται η ιδέα ότι χρειάζεται να ευχαριστεί τους άλλους προκειμένου να αξίζει την αγάπη τους.

Ο κότσος είναι η πιο πρώιμη ανάμνηση που έχω από ένα νήμα του ιστού που ύφανα για να προσθέσω σ’αυτό που ήμουν εκείνο που οι άλλοι ήθελαν να είμαι. Η ιδέα ότι πρέπει να πληρώ αυθαίρετες προϋποθέσεις πυροδοτήθηκε από την ξεκάθαρη αναγνώριση ότι ήμουν πολύ μικρή και ανίσχυρη… και αναμείχθηκε με το φόβο ότι εάν αποτύγχανα να εκπληρώσω αυτές τις μυστηριώδεις προϋποθέσεις θα με εγκατέλειπαν»

Από παιδιά μαθαίνουμε ότι για να μας αγαπούν χρειάζεται να πληρούμε όρους και προϋποθέσεις.

Και όπως επισημαίνει η Truitt, αυτή τη στάση τη στρέφουμε και προς τα έξω, στον τρόπο που σχετιζόμαστε και αξιολογούμε τους άλλους, ενδίδοντας σε μια επικίνδυνη και αλαζονική παρόρμηση να επιβάλλουμε στην ταυτότητά τους τα δικά μας πρέπει…
[…]

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τον όμορφο ορισμό της αγάπης στον οποίο καταλήγει…

 

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

03/11/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Τι Σήμαινε το Όνειρο που Είδατε Χθές Βράδυ;, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

f9470e43269b7716b557c00f45f566f6Πόσες φορές έχετε ξυπνήσει μετά από ένα περίεργο όνειρο και έχετε αναρωτηθεί τι μπορεί να σημαίνει; Το ξέρατε ότι ξοδεύουμε , κατά μέσο όρο 25 χρόνια από τη ζωή μας ενώ κοιμόμαστε και 5-7 από αυτά βλέποντας όνειρα;  Παρόλο που τα όνειρα του καθενός μας είναι μοναδικά, η ανάλυση των ονείρων μπορεί να βοηθήσει ερμηνεύοντας τα κρυμμένα μηνύματα  που υπάρχουν στα όνειρά μας.

Παρακάτω, σας προτείνoυμε τις  κυριότερες ψυχολογικές μεθόδους ερμηνείας των ονείρων. Ίσως είναι μια ευκαιρία να πειραματιστείτε με κάτι καινούριο, να ξεφύγετε για λίγο από τα συνηθισμένες σας σκέψεις και ασχολίες, να μοιραστείτε μια ενδιαφέρουσα εμπειρία με ένα φίλο που μπορεί  να σας βοηθήσει στην εφαρμογή τους, και βέβαια να διευρύνετε την επίγνωσή σας σε σχέση με τα νοήματα που προσπαθεί να σας αποκαλύψει το υποσυνείδητό σας!

 

 Η μέθοδος του “ελεύθερου συνειρμού” – Sigmund Freud

Ο Freud, που πίστευε στην σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, έλεγε ότι τα όνειρα είναι «η βασιλική οδός προς το ασυνείδητο». Η μέθοδος που πρότεινε για τη διερεύνηση και την ερμηνεία των ονείρων είναι η χρήση του ελεύθερου συνειρμού.
Αν θέλετε να εφαρμόσετε τη μέθοδο του ελεύθερου συνειρμού:
1. Eπιλέξτε μια σημαντική εικόνα ή έννοια του ονείρου σας. Κρατήστε τη για λίγο στο νου σας.

2. Ποιά εικόνα ή λέξη σας έρχεται αμέσως μετά; Κρατήστε την επόμενη εικόνα στο μυαλό σας χωρίς να την αναλύσετε με κάποιον τρόπο. Τί έρχεται μετά; Και μετά; Και έπειτα; (για παράδειγμα, μπλέ, ουρανός, σύννεφα, βροχή, μελαγχολία, ταξίδι….)

3. Επιτρέψτε στο νου σας να ακολουθεί το νήμα των εικόνων ή των ιδεών που σας έρχονται χωρίς να κριτική ή άλλες παρεμβολές. Συνεχίστε μέχρι να φτάσετε σε μια ιδέα ή εικόνα που έχει ιδιαίτερη σημασία για εσάς.

4. Αν αυτό δε συμβεί επιστρέψτε στην αρχική εικόνα και ξαναρχίστε ή επιλέξτε μια άλλη και ξεκινήστε από την αρχή.

 

Πόσο συχνά το ονειρεύεστε;

Πόσο συχνά το ονειρεύεστε;

Η μέθοδος της ενίσχυσης – Carl Jung

Ο Jung από την άλλη μεριά υποστηρίζει ότι ονειρευόμαστε προκειμένου να δώσουμε έκφραση σε κάθε κομμάτι της ψυχής μας και ότι ο ελεύθερος συνειρμός θολώνει τα νερά, αποπροσανατολίζοντάς μας σε σχέση με το νόημα του ονείρου. Αυτό θα πει ότι παρόλο που μπορεί να μας αποκαλύψει μια σημαντική αλήθεια για τον εαυτό μας, αυτό που θα μάθουμε μπορεί να είναι διαφορετικό από εκείνο που το όνειρο ήθελε να μας επικοινωνήσει.
Έτσι, ο Jung επέλεξε να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο της «ενίσχυσης» (Amplification). Σύμφωνα με αυτή επιλέγουμε ένα σύμβολο, το εξετάζουμε από κάθε δυνατή άποψη και προσέχουμε τι είδους πληροφορίες μπορούμε να εξάγουμε από αυτό. Αντί δηλαδή να ακολουθήσουμε μια σειρά συνειρμών που θα μας οδηγήσουν μακριά από το όνειρο να εξερευνήσουμε τα πολλαπλά επίπεδα νοήματος γύρω από μια κεντρική εικόνα. O σκοπός εδώ είναι να εξάγουμε τα βασικά στοιχεία του ονείρου και να πάρουμε από το καθένα από αυτά όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες.
Αν θέλετε να εφαρμόσετε τη μέθοδο αυτή:
1. Ξεκινήστε, γράφοντας το όνειρό σας και σημειώνοντας τα σημαντικότερα στοιχεία του ονείρου

2. Στη συνέχεια, επιχειρήστε να εξάγετε από το καθένα από αυτά όσο το δυνατόν περισσότερε πληροφορίες, έτσι ώστε να ενισχύσετε και να εμπλουτίσετε ό,τι γνωρίζετε

3. Κάντε στον εαυτό σας ερωτήσεις. Αν για παράδειγμα, είδατε στον ύπνο σας ότι ταξιδεύετε με ένα τρένο ” Τι με συνδέει με το τρένο;”, “Τι σημαίνει το ταξίδι με το τρένο για μένα;” “Το έχω κάνει ποτέ;” “Πότε;”, “Γιατί;”, “Πού;”, “Κάτω από ποιές συνθήκες;”. Με αυτόν τον τρόπο αντλούμε όσο στο δυνατόν περισσότερα στοιχεία για κάθε έννοια του ονείρου, εξετάζοντάς τη από κάθε δυνατή άποψη.

4. Στη συνέχεια, επιχειρήστε να συνδέσετε τα όσα έχετε εξάγει με την κανονική σας ζωή.

 

Το Παιχνίδι Ρόλων – Fritz Perls

Ο Perls πρότεινε μια άλλη ενδιαφέρουσα τεχνική που βασίζεται στο role-playing,η οποία μας επιτρέπει να διερευνήσουμε κάθε πλευρά του ονείρου, όχι μόνο εκείνες που μας φαίνονται σημαντικές στο όνειρο αλλά και εκείνες που ίσα ίσα έχουμε καταγράψει. Για τον Perls κανένα στοιχείο του ονείρου δεν είναι ασήμαντο Το γεγονός ότι παραβλέψαμε ή αγνοήσαμε κάποιο στοιχείο του ονείρου μπορεί να σημαίνει ότι αυτό ακριβώς έχει κάτι σημαντικό να μας πει.

Τα στοιχεία του ονείρου αντιπροσωπεύουν πλευρές της προσωπικότητάς μας που έχουμε απωθήσει. Ο σκοπός είναι να ταυτιστούμε με την κάθε πλευρά και αυτό μπορεί να γίνει με το να “αναπαραστήσουμε” το κάθε στοιχείο του ονείρου μέχρι να αναγνωρίσουμε σε αυτό κάτι από τον εαυτό μας. Σύμφωνα με αυτή την τεχνική λοιπόν το όνειρο δεν πρέπει να ερμηνευθεί αλλά να δραματοποιηθεί.
Αν θέλετε να πειραματιστείτε με τη μέθοδο αυτή:
1. Διηγηθείτε το όνειρο στον ενεστώτα, σα να συμβαίνει τώρα, με όλες τις λεπτομέρειες.

2. Δραματοποιήστε και αναπαραστήστε το όνειρο, δοκιμάζοντας να αντιπροσωπεύσετε κάθε μέρος του ονείρου (πρόσωπα, ζώα, πράγματα) και να νιώσετε τα συναισθήματα που αναδύονται. Είναι σημαντικό να αλλάξετε χώρο και θέση αν χρειαστεί κατά την αναπαράσταση κάθε μέρους. Αν το όνειρο, έχει πολλά στοιχεία μπορείτε να επιλέξετε να  δραματοποιήσετε ένα από αυτά.

3. Στη συνέχεια, αν θέλετε μπορείτε να βάλετε τα διάφορα μέρη του ονείρου να κάνουν διάλογο μεταξύ τους, ιδιαίτερα εκείνα που φαίνονται να είναι σε σύγκρουση μεταξύ τους, αναπαριστώντας το καθένα από αυτά.

 

The Cast of Wicked (Kristin Chenoweth)H Συνέντευξη του Ονείρου (Τhe Dream Interview – G. Delaney)

Mια πιο σύγχρονη τεχνική για την ανάλυση των ονείρων, που αντλεί στοιχεία από τις προηγούμενες είναι αυτή που δημιούργησε η ψυχολόγος Dr G. Delaney, πρωτοπόρος στην ανάλυση των ονείρων, και πρόεδρος της Ιnternational Association for the Study of Dreams.
Η τεχνική αυτή βασίζεται σε μια συνέντευξη που περιλαμβάνει συγκεκριμένες ερωτήσεις. Το άτομο που σας παίρνει τη συνέντευξη θα πρέπει να είναι κάποιος που νιώθετε ότι εμπιστεύεστε.
1. Ξεκινήστε γράφοντας το όνειρό σας και εντοπίζοντας τα στοιχεία-κλειδιά χρησιμοποιώντας τον παρακάτω κώδικα: Βάλτε σε κύκλο τους κύριους χαρακτήρες (ανθρώπους και ζώα), υπογραμμίστε κάθε βασικό αντικείμενο, τραβήξτε μια κυματιστή γραμμή κάτω από κάθε συναίσθημα, τοποθετήστε κάθε μέρος μέσα σε ένα τρίγωνο και βάλτε ένα βέλος κάτω από κάθε σημαντική ενέργεια.
2. Αρχίστε τη συνέντευξη. Διηγηθείτε το όνειρο σε πρώτο πρόσωπο και στον ενεστώτα χρόνο. Ο ακροατής τότε θα σας κάνει πέντε ερωτήσεις  για το όνειρο.

      • “Σε τι περιβάλλον βρίσκεσαι;”
      • “Ποιοί είναι οι χαρακτήρες;”
      • “Ποιά γεγονότα συμβαίνουν;”
      • “Τι αντικείμενα υπάρχουν;”
      • “Τι συναισθήματα βιώνεις;”

Μετά από κάθε ερώτηση, ο ακροατής σας ρωτάει αν μπορείτε  να βρείτε κάποια σύνδεση μεταξύ του ονείρου και της κανονικής σας ζωής.
3. Αφού εξετάσετε το όνειρο από κάθε γωνία, ο ακροατής σας το ξαναλέει, έχοντας στο νού του όλα ό,σα του έχετε πει και με βάση τα ό,σα έχει πάρει από τις απαντήσεις σας. Το αναμενόμενο είναι αυτό να ρίξει περισσότερο φως στην εμπειρία σας και να οδηγήσει σε μια διευρυμένη επίγνωση σε σχέση με το νόημα του ονείρου.

4. Ο ακροατής σας κάνει μια τελευταία ερώτηση: ” Πώς κατανοείς αυτό το όνειρο;”, “Τι πιστεύεις ότι σημαίνει;
Στην ψυχοθεραπεία, όταν αναλύουμε ένα όνειρο, δεν είμαστε τόσο διεξοδικοί στη μέθοδο ερμηνείας του αλλά δανειζόμαστε στοιχεία από όλες τις παραπάνω μεθόδους και βέβαια το ίδιο μπορείτε να κάνετε κι εσείς. Παρόλο που ο πλέον κατάλληλος ειδικός για να ερμηνεύσει το περιέχομενο του ονείρου είστε εσείς ο ίδιος το κατάλληλο «αυτί» μπορεί απλώς να σας βοηθήσει σε αυτό και που ξέρετε, μπορεί να πάρετε απαντήσεις σε σημαντικά θέματα που σας αφορούν!

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

14/10/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Συναισθήματα: Πως τα Αναγνωρίζουμε & τα Διαχειριζόμαστε; από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by Κατερίνα Μαντά

4055c40cc1c504449ae568d830b287e1 mΑς το παραδεχτούμε πως τα συναισθήματα δεν είναι εύκολη υπόθεση… Όσο και να θέλουμε να τα ελέγξουμε, καταλήγουν να μας ελέγχουν εκείνα ειδικά όταν είναι “μη αναγνωρισμένα”. Μέχρι που καμιά φορά να φτάνουμε να λέμε ότι “δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας” και να αναρωτιόμαστε με ανησυχία τι μας συμβαίνει. Και από την άλλη η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε μάθει να τα ακούμε και να ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους, πόσο μάλλον να τα επεξεργαζόμαστε, παρόλο που εξυπηρετούν πολύ σημαντικούς σκοπούς. (διαβάστε εδώ)

Σκέφτηκα λοιπόν να ανοίξω μια συζήτηση επάνω στο τι κάνουμε με τα συναισθήματά μας και να προτείνω ορισμένους πρακτικούς τρόπους που βοηθάνε να μάθουμε αρχικά πως να συνειδητοποιούμε, να αναγνωρίζουμε και να επεξεργαζόμαστε τα συναισθήματά μας και στη συνέχεια πως να τα διαχειριζόμαστε.

ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ  ΕΛΘΕΤΕ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΑΣ

1. Συνειδητοποιήστε πως αισθάνεστε:

  • Βρείτε ένα ήσυχο μέρος, καθίστε αναπαυτικά και εστιάστε την προσοχή σας εσωτερικά.
  • Κάντε μια νοητική διαδρομή επάνω στο σώμα σας και προσέξτε σε ποιές περιοχές νιώθετε ένταση.
  • Εστιάστε στα σημεία αυτά, πάρτε μερικές εισπνοές, εκπνεύστε αργά και στη συνέχεια  δείτε αν κάτι έρχεται στη συνειδητότητά σας.
  • Προσέξτε αν σας έρχονται οποιεσδήποτε σκέψεις, εικόνες, αισθήσεις, αναμνήσεις. Αν δεν έρχεται κάτι, δεν πειράζει. Συνεχίστε.
  • Ρωτήστε τον εαυτό σας: “Πώς αισθάνομαι;” και συνειδητοποιήστε ό,τιδήποτε έρχεται ως απάντηση στην ερώτησή σας.
  • Απλώς παρατηρήστε, δεν χρειάζεται να “βρείτε” κάτι, μόνο συνειδητοποιήστε.
  • Αν τίποτα δεν προκύπτει, δεν πειράζει, μπορείτε να το δοκιμάσετε ξανά κάποια άλλη στιγμή.

 

2.  Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας

  • Εάν γνωρίζετε πως νιώθετε, πείτε στον εαυτό σας ότι έτσι αισθάνεστε αυτή τη στιγμή και ότι αυτό είναι εντάξει.
  • Δε χρειάζεται να ξέρετε γιατί ή από που έρχεται αυτό το συναίσθημα.
  • Ούτε χρειάζεται να το ονοματίσετε, μπορεί να νιώθετε απλά ότι αισθάνεστε έναν πόνο στο στήθος.
  • Καθώς αναπνέετε, φανταστείτε ότι σε κάθε εισπνοή έρχεστε σε επαφή μαζί του και σε κάθε εκπνοή το απελευθερώνετε.
  • Απλά, δώστε χώρο στο συναίσθημά σας  να υπάρξει.
  • Δεν υπάρχει κάτι που να πρέπει να κάνετε, μόνο αποδεχτείτε ότι έτσι αισθάνεστε τώρα.

 

feelingsΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΑΣ

1. Επεξεργαστείτε αυτά που αισθάνεστε

  • Δεχθείτε αυτό που αισθάνεστε, δεν είναι “τρελό” ή “ανόητο”  που νιώθετε έτσι. Τα συναισθήματά σας είναι εκεί για κάποιο λόγο.
  • Εστιάστε εσωτερικά και ρωτήστε τον εαυτό σας: “Με τι συνδέεται αυτό που νιώθω;”
  • Μείνετε χαλαροί και δείτε τι συνειδητοποιείτε. Μπορεί να σας έρθει μια εικόνα, να θυμηθείτε κάτι, έναν ήχο, μια μυρωδιά ή να προσέξετε κάποιο σημείο στο σώμα σας όπου αισθάνεστε ένταση.
  • Και πάλι, αποφύγετε να κρίνετε, να αναλύσετε, να ερμηνεύσετε αυτό που νιώθετε.
  • Μείνετε για λίγο με αυτό. Συχνά, είμαστε βιαστικοί, θεωρώντας ότι αυτό που έρχεται το γνωρίζουμε ήδη αλλά συνήθως υπάρχουν και άλλες σημαντικά στοιχεία από αυτά που νομίζουμε, αν πάμε βαθύτερα. Χρειάζεται υπομονή και αποδοχή.
  • Αν τίποτα άλλο δεν έρχεται, δεν πειράζει. Είναι ήδη βοηθητικό που ήλθατε σε επαφή με το συναίσθημά σας.

 

Το να “μείνουμε” με αυτά που νιώθουμε δεν είναι πάντα εύκολο ή ανώδυνο. Συνήθως όμως είναι ανακουφιστικό αφού έτσι αποδεσμεύεται ψυχική ενέργεια.

 

2.  Απελευθερώστε ή Εκφράστε τα Συναισθήματά σας

  •  Ακόμη κι αν δεν ξέρετε ακριβώς γιατί αισθάνεστε έτσι, μπορείτε ωστόσο να εκφράσετε τα συναισθήματά σας με το δικό σας τρόπο,  στο δικό σας χώρο και χρόνο.
  • Επικεντρωθείτε στο πως νιώθετε και γράψτε ή ζωγραφίστε κάτι που θα αναδυθεί από αυτό, χωρίς να λογοκρίνετε τον εαυτό σας.
  • Αν ασχολείστε με τη μουσική ή το χορό, μπορείτε να το εκφράσετε παίζοντας μουσική, συνθέτοντας ένα κομμάτι, ή τραγουδώντας ή και  με το να κινηθείτε ή να χορέψετε με το συναίσθημά σας.
  • Κλάψτε.  Αν νιώσετε την ανάγκη να κλάψετε δώστε στον εαυτό σας την άδεια να το κάνει.
  • Φωνάξτε, αν χρειαστεί, κάπου όπου είστε μόνος/η ή σε ένα μέρος στη φύση.
  • Πείτε δυνατά ό,τι θα θέλατε να πείτε σε κάποιον άλλο.
  • Μοιραστείτε ό,τι νώθετε με ένα υποστηρικτικό πρόσωπο.

Πολλές φορές τα συναισθήματα μας υπερβαίνουν, μας κατακλύζουν, μας πονάνε , δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε… Πώς μπορούμε να τα διαχειριστούμε;

 

7d6e59a8d6e4610c9ff878b6bff6d78bΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙΤΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΑΣ

1. Παρηγορήστε και Καθησυχάστε τον εαυτό σας.

  • Μιλήστε του όπως θα μιλούσατε σε ένα φίλο, με αποδοχή και επιείκια.
  • Πείτε στον εαυτό σας αυτό που χρειάζεται να ακούσει τη δεδομένη στιγμή, π.χ “έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα”.
  • Κάντε κάτι που θα σας ξεκουράζει ή σας ανακουφίζει, περιποιηθείτε τον εαυτό σας: π.χ ένα ζεστό τσάι, ένας υπνάκος, ένα ωραίο μπάνιο, ένα μασάζ, ένα βιβλίο κ.α
  • Μιλήστε σε ένα φίλο ή οποιοδήποτε υποστηρικτικό πρόσωπο.

 

2. Αποφασίστε να κάνετε  ένα διάλλειμμα από τα συναισθήματά σας

Ορισμένες φορές μπορεί να είναι χρήσιμο, να αφήσουμε για λίγο τα ό,σα νιώθουμε στην άκρη και να αποφασίσουμε να κάνουμε ένα διάλειμμα από αυτά, πράγμα που δεν σημαίνει ότι τα “αρνούμαστε” ή τα “κουκουλώνουμε” αλλά ότι δίνουμε στον εαυτό μας κάποιο χρόνο να ξεκουραστεί και να επανέλθει αργότερα, αν χρειάζεται.

  • Επιδοθείτε σε μια δραστηριότητα που απορροφά πλήρως την προσοχή σας. Αυτό από μόνο του μπορεί να σας βάλει σε μια άλλη διάθεση, καθώς έχει βρεθεί ότι δεν είναι μόνο τα συναισθήματα που επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας αλλά και η συμπεριφορά τα συναισθήματά μας.
  • Γυμναστείτε. Μπορεί να σας βοηθήσει να νιώσετε πολύ καλύτερα και να επηρεάσει θετικά την προοπτική σας επάνω στα πράγματα.
  • Πηγαίνετε μια βόλτα στη φύση ή γενικά αλλάξτε σκηνικό  για λίγο.
  • Δείτε μια αγαπημένη σας ταινία (προσοχή στην επιλογή!)
  • Χρησιμοποιήστε τη μέθοδο της νοερής απεικόνισης: Μπορείτε να φανταστείτε  ένα “ασφαλές μέρος”, ένα μέρος που σας προκαλεί συναισθήματα ασφάλειας, γαλήνης, ηρεμίας,  και να επιτρέψετε στον εαυτό σας να βιώσει  με όλες του τις αισθήσεις, όλα όσα βλέπετε, ακούτε, αισθάνεστε καθώς βρίσκεστε εκεί.

Τα παραπάνω είναι μόνο μερικές ιδέες. Eσείς, τι τρόπους έχετε  που σας βοηθάνε να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας;

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

03/10/2014 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Πως να Aντιμετωπίσετε τους Xειριστικούς Aνθρώπους στη Zωή σας, από την Έλενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

MANIPULATIONΗ χειριστικότητα είναι μια συμπεριφορά που όλοι μας είναι πιθανό να έχουμε υποστεί μέσα σε σχέσεις με συντρόφους, φίλους, γονείς, παιδιά, εργοδότες, συναδέλφους ή γείτονες. Αυτό δεν αποκλείει την περίπτωση ενίοτε να είμαστε εμείς οι ίδιοι που χειριζόμαστε τους άλλους.
Αν ωστόσο αισθάνεστε ότι εσείς είστε εκείνοι που συχνότερα πέφτετε θύματα της χειριστικότητας των άλλων, ιδιαίτερα σε σχέσεις με σημαντικά πρόσωπα της ζωής σας και θέλετε να αλλάξετε τη φύση αυτών των σχέσεων θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσετε τα χαρακτηριστικά της χειριστικότητας και να κατανοήσετε πως εσείς συμβάλλετε σε αυτό το μοτίβο σχέσης. (διαβάστε εδώ)

Όμως ποιες είναι οι τεχνικές  για να αλλάξετε τη φύση της σχέσης.

Σταματήστε την αυτόματη συμμόρφωση
Μπορεί να είστε τόσο συνηθισμένοι να συμμορφώνεστε με τις τακτικές του χειριστικού ατόμου, που αυτόματα να κάνετε αυτό που θέλει χωρίς να το σκεφτείτε. Καταρχήν χρειάζεται να σταματήσετε αυτή την αυτόματη συμμόρφωση. Μπορείτε να το κάνετε αυτό κερδίζοντας χρόνο σε κάθε κατάσταση που προκύπτει. «Θα σου πω όταν έχω χρόνο να το σκεφτώ». Έτσι, τώρα έχετε εσείς τον έλεγχο στην κατάσταση. Δε βοηθάει να τον/την  αφήσετε να σας ρωτήσει γιατί χρειάζεστε χρόνο, απλά επαναλάβετε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά χωρίς εξήγηση. «Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο να το σκεφτώ».

Εκφράστε αυτό με το οποίο διαφωνείτε και πως αισθάνεστε με αυτό
Μια από τις πιο συνηθισμένες χειριστικές συμπεριφορές είναι η επικριτικότητα. Όταν ένα σημαντικό μας πρόσωπο κριτικάρει τις συμπεριφορές, τις στάσεις, τις αποφάσεις και τις ικανότητες μας, νιώθουμε λιγότερο σίγουροι και είμαστε πιο επιρρεπείς στο να δεχτούμε τις απαιτήσεις του άλλου. Άλλες φορές υιοθετούμε μια αμυντική στάση, σχεδόν επιθετική  με σκοπό να αντικρούσουμε τα επιχειρήματα που μας εκνευρίζουν ή μας θυμώνουν. Στην πρώτη περίπτωση, η χειριστικότητα έχει αντίκτυπο στην αυτοεκτίμησή μας, ενώ στη δεύτερη έχει να κάνει με τον έλεγχο των συναισθημάτων μας. Με την μια ή την άλλη μορφή, είμαστε στο έλεος του χειριστικού ατόμου.

Εκφραστείτε απλά και ξεκάθαρα
Είναι σημαντικό ο άλλος να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να επηρεάσει την κρίση ή τη στοχαστική μας ικανότητα, με το να «παίζει» με την αυτοεκτίμηση ή τα συναισθήματά μας. Με το να αντικρουούμε επιθετικά τα επιχειρήματα του άλλου, που πολλές φορές δεν έχουν μια γερή βάση, θα οδηγούσε μόνο σε μια ανούσια συζήτηση και θα το έκανε αδύνατο να συννενοηθούμε.

Ο σκοπός μας δεν είναι απλά να «μην αφήσουμε τον άλλο να μας χειριστεί» αλλά να τροποποιήσουμε την κατάσταση. Γιατί; Επειδή είναι βέβαιο ότι το πρόσωπο που επιχειρεί να μας χειριστεί είναι ένα πρόσωπο σημαντικό για εμάς, επομένως μας ενδιαφέρει να φτάσουμε σε μια συμφωνία που να είναι εντάξει και για τους δύο μας, είτε για να διατηρήσουμε μια καλή σχέση μαζί του, είτε για να μπορέσουμε να κάνουμε κάποια δραστηριότητα μαζί.  Είναι άρα σημαντικό το μήνυμά μας όχι μόνο να γίνει κατανοητό αλλά και να γίνει αποδεκτό με τη μικρότερη δυνατή αντίσταση.

Χρησιμοποιήστε το πρώτο πρόσωπο
Σε πολλές περιπτώσεις ένα άτομο που συμπεριφέρεται με χειριστικό τρόπο, ασκεί κριτική χωρίς να προσωποποιεί , χωρίς δηλαδή να διακυβεύει κάτι. Η καλύτερη τακτική απέναντι σε αυτή την επικοινωνιακή στρατηγική είναι να προσωποποιήσουμε, να μιλάμε πάντα σε πρώτο πρόσωπο και να ζητάμε διευκρινίσεις: π.χ «μου φαίνεται ότι αναφέρεσαι σε….είναι έτσι;»  Το να τον υποχρεώσουμε να αναλάβει την ευθύνη του για την κριτική του, συνήθως τον αφοπλίζει και μπλοκάρει τη στρατηγική του.

544872c7f2633dd85f6399863349f62fΠεριορίστε την ευθύνη αποδεχόμενοι τα λάθη σας
Ως αποτελέσμα των χειριστικών τακτικών ενός ατόμου συχνά ενοχοποιούμαστε και  αισθανόμαστε  υπεύθυνοι  για ο,τιδήποτε έχει συμβεί, συμβαίνει και θα συμβεί.

Σε ορισμένες περιπτώσεις  μπορεί να έχουμε ένα ορισμένο μέρος της ευθύνης, αλλά η σειρά των μας δεν είναι ατελείωτη. Μια πολύ αποτελεσματική στρατηγική είναι να περιορίσουμε την ευθύνη μας και να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Έχουμε δικαίωμα να κάνουμε λάθη  αλλά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το εκμεταλλεύεται και να πληγώνει την αυτοεκτίμησή μας επειδή κάναμε ένα λάθος.

Επιτρέψτε στον εαυτό σας να λέει «Όχι»
Αν έχουμε ουσιαστικούς λόγους να είμαστε αντίθετοι σε μια πρόταση, τότε το να αρνηθούμε δεν είναι τόσο τρομερό. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να χαθούμε μέσα σε  δικαιολογίες και αυτοενοχοποιητικές εξηγήσεις. Το να εκφράσουμε τη διαφωνία μας είναι ένα δικαίωμα που μας επιτρέπει να σταθεροποιήσουμε τα όρια μας και τα κάνουμε προφανή στα πρόσωπα που μας περιβάλλουν.

Το να δεχτούμε τις επιθυμίες του άλλου για να αποφύγουμε μια δυσάρεστη συζήτηση, συχνά προυποθέτει να αρνηθούμε ένα μέρος της προσωπικότητάς μας και να ενδώσουμε στη χειριστικότητα. Χρειάζεται λοιπόν να είμαστε συνεπείς και να πούμε «όχι» όλες τις φορές που είναι απαραίτητο.

Απευθυνθείτε σε έναν επαγγελματία θεραπευτή
Η απόφαση  να αντιμετωπίσουμε ενεργητικά τη χειριστικότητα δεν είναι μια απλή υπόθεση και είναι βέβαιο ότι θα συναντήσουμε εμπόδια. Είναι πιθανό να χρειάζεται να αντιμετωπίσετε το φόβο, το άγχος ή την ενοχή που στο παρελθόν σας έχει οδηγήσει να συμμορφωθείτε με τις απαιτήσεις του χειριστικού ατόμου. Αυτό προυποθέτει μια καλή ματιά μέσα σας που μπορεί να χρειάζεται τη βοήθεια ενός επαγγελματία θεραπευτή.  Εξερευνώντας τα δικά σας συναισθήματα, γιατί αντιδράτε όπως αντιδράτε, και εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης  μπορεί να είναι μια πρόκληση αλλά τα οφέλη είναι σημαντικά αφού μπορεί να σώσουν τη σχέση σας ή τουλάχιστον να σας προετοιμάσουν για πιο υγιείς σχέσεις στο μέλλον.

 

Περισσότερα για την ψυχολόγο Έλενα Καμπισοπούλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

23/09/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail

K’S THOUGHTS

Είμαστε “Εθισμένοι” στην ευτυχία;

09/03/2021

Newsletter

instagram

thekmagazine

thekmagazine
Η Κίρκη μας άλλαξε την καθημερινότητα! Την έκανε πιο χαρούμενη, πιο τρυφερή και σίγουρα γεμάτη τρίχες και σάλια! Ας είναι καλά το @the_pet_refuge που την περιποιείται κάθε μήνα! 
Υπενθυμίζω ότι με κάθε αγορά συσκευασίας 11 ή 12 kg , η @countryfarmsgreece προσφέρει δώρο ένα δεντράκι. Για κάθε δεντράκι που θα φυτέψουν και θα αναρτήσουν μια σχετική φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το hashtag  #toκαλοειναιστηφυσητους σε συνεργασία με την @organizationearth_gr θα φυτεύουν ακόμα ένα δέντρο. @countryfarms_it #kirkithegermanshepherd #dogs #dogsofinstagram #dogsofinstaworld #germanshepherd #germanshepherdsofinstagram #dogsofinstagram #doglovers #germanshepherds 📸 @lego_pavlosmaximosm
25.03.1821-25.03.2021 Περήφανη που εί 25.03.1821-25.03.2021
Περήφανη που είμαι Ελληνίδα! Περήφανη που ζω σε μια δημοκρατική χώρα. 
Περήφανη που η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης! 
#200yearsgreekindependence #1821_2021 #athensgreece #200yearscelebration #proudtobegreek #greek #greekflag #greece #greece🇬🇷 #greecestagram #allyouneedisgreece #greece200years #bluesky #greeksky
Book GIVEAWAY Alert! Αν αγαπάτε κι ε Book GIVEAWAY Alert!
Αν αγαπάτε κι εσείς τα ωραία αστυνομικά μυθιστορήματα με δυνατούς χαρακτήρες κι έναν δυνατό έρωτα, είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστείτε και με το νέο best seller της Πηνελόπης Κουρτζή «Το κορίτσι με το σαλιγκάρι. Με τα @public_stores και τον οίκο @psichogiosbooks σας το  προσφέρουμε σε 2 ΝΙΚΗΤΕΣ!
Όροι διαγωνισμού:
1️⃣Like στο post
2️⃣Follow @thekmagazine ΚΑΙ  @public_stores ΚΑΙ  @psichogiosbooks ΚΑΙ  @penelope_kourtzi 

3️⃣ Κάντε tag 2 φίλους σας.
Ο διαγωνισμός λήγει την Πέμπτη 25/3. Οι 2 Νικητές θα ανακοινωθούν στις 27/3. 
Καλή επιτυχία! 📚📚📚

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Για την παραλαβή, οι νικητές που είναι κάτοικοι Αθηνών παραλαμβάνουν τα δώρα τους, το βιβλιοπωλείο του εκδοτικού οίκου στην Εμμ. Μπενάκη 13-15, Αθήνα. 
Οι κάτοικοι της περιφέρειας παραλαμβάνουν απευθείας μέσω courier.

 #publicstores #psichogiosbooks #diavazopantou #giveawaygreece #giveaway #bookgiveaway #bookgiveaways #booklover #bookphotography #bookaddict #bookcommunity #bookstagram
Be the best version of you... and you won’t regr Be the best version of you... and you won’t regret it! Αυτή η στιγμή ίσως ήταν η πιο ανέμελη του προηγούμενου χρόνου! Thank you for the memories @summersensesresort ! Thank you @moretrends  for the capturing the moment! #summervibes #iwilltravelagain #summersensesluxuryresort #paros #loveyourself #loveyourbody #loveyourcurves #loveyourskin #sun #summer #memories #mood #beyourself #beyou
Bridgerton GIVEAWAY Alert! Έχετε ξετρε Bridgerton GIVEAWAY Alert!
Έχετε ξετρελλαθεί κι εσείς με τη σειρά εποχής Bridgerton στο #netflix ; Είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστείτε και με τα βιβλία της Julia Quinn,στα οποία βασίζεται η υπόθεση. Με τις @dioptrabooks και @elxisbooks , σας προσφέρουμε τα 2 πρώτα βιβλία από τα 8... σε 2 νικητές!
Όροι διαγωνισμού:
1️⃣Like στο post
2️⃣Follow @thekmagazine και @elxisbooks 
3️⃣ Κάντε tag 2 φίλους σας.
Ο διαγωνισμός λήγει την Δευτέρα 15/2. Οι 2 Νικητές θα ανακοινωθούν στις 17/1. 
Καλή επιτυχία!📚 📕📗📘📚 #bridgertonbooks #bookgiveaway #booksgiveaway #bookgiveaways #bridgerton #bridgertonsonnetflix #bridgertons #bookstagram #booklover @juliaquinnauthor 
 
 ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Για την παραλαβή, οι νικητές που είναι κάτοικοι Αθηνών παραλαμβάνουν τα δώρα τους, από το βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Διόπτρα (Σόλωνος 93-95)κατόπιν συνεννόησης.
Οι κάτοικοι της περιφέρειας παραλαμβάνουν απευθείας μέσω courier. Ευχαριστούμε @alexandraavgerinou & @kalchar 💙
Sweet GIVEAWAY Alert! 
Ξεκινά ο πιο γλυκός διαγωνισμός που θα χαρίσει σε 3 τυχερούς από έναν σάκο με τα υπέροχα προϊόντα της @bettycrocker ! Είμαι σίγουρη ότι κι εσείς θέλετε γρήγορα και με 2-3 απλά υλικά να φτιάξετε  λαχταριστά γλυκά ! Και φυσικά να πετυχαίνουν κάθε φορά! Πάρτε μέρος και σε λίγες μέρες θα κάνετε κι εσείς τα θεϊκά Devils cake , Brownies, muffins σπίτι σας! 
Όροι διαγωνισμού:
1️⃣Like στο post 
2️⃣Follow @thekmagazine 
3️⃣ Κάντε tag 2 φίλους σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Δευτέρα 11/1. Οι 3 Νικητές θα ανακοινωθούν στις 12/1. Καλή επιτυχία! 🍪🧁🥮
#giveaway #giveawaygreece #contest #bettycrocker #sweet #desert #brownies #muffins #devilscake #sweettemptation #sweets #sweetlover #brownielovers #muffintime #muffinlove  thank you @anthings & @markella_kapitsaki 🙏
Να έχουμε λόγους να γιορτ Να έχουμε λόγους να γιορτάζουμε... να δίνουμε αγκαλιές και φιλιά, που τόσο μας έχουν λείψει! Να έχουμε υγεία, τύχη κι αγάπη στη ζωή μας! Καλή μας χρονιά! 🥂🥂🥂#happynewyear #happynewyear2021 #welcome2021 #motherandson #moetchandon #moetmoment #mywish #moetwishes #pavlosmaximosm @moetchandon @ted_baker @lego_pavlosmaximosm 📸 by @mariakiara_pro
Διπλό Giveaway for Her or for Him! Ποιο Διπλό Giveaway for Her or for Him!
Ποιος θα μπορούσε να μας ζεστάνει πιο κομψά από τον οίκο @pagonimaison αυτές τις μέρες; Δύο υπέροχες #unisex μάλλινες πασμινες για  super ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ 
  2️⃣τυχεροί θα κερδίσουν από μια μάλλινη πασμίνα 
 
Για να συμμετέχετε:
1️⃣Κάνε like στο post και σε 2 προηγούμενα της επιλογής σου 
2️⃣Follow @thekmagazine  ΚΑΙ @pagonimaison @pagonimaisongl 
3️⃣ Κάνε tag 2 φίλους σου.

Η κλήρωση θα γίνει την Πέμπτη  31/ 12. Οι νικητές θα ανακοινωθούν 2/01/2021!
 Καλή επιτυχία!
#giveaway #pagoni #pashmina #fashion #fashionlover #fashiongram #fashionistagram #forhim #forher #gif #giftideas #contest #giveawaygreece
Giveaway !
Για γιορτές γεμάτες αρώματα, ο Οίκος @rogergallet μας προσκαλεί να κάνουμε βουτιά στην καρδιά μιας χιονόμπαλας που κρύβει θαυμαστούς θησαυρούς με έναν super ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ 
  1️⃣ τυχερή θα κερδίσει ένα Christmas box με το άρωμα Fleur de Figuier και το shower gel του! 
 
Για να συμμετέχετε:
1️⃣Κάνε like στο post και σε 3 προηγούμενα!
2️⃣Follow @thekmagazine  ΚΑΙ @rogergallet 
3️⃣ Κάνε tag 2 φίλες σου.

Η κλήρωση θα γίνει την Τρίτη  22/12.  Η ΝΙΚΗΤΡΙΑ θα ανακοινωθεί στις 23/12.Καλή επιτυχία!🧿🧿🧿
#giveaway #rogergalletgreece  #perfume #beauty  #eauparfumee #contest #giveawaygreece #beautygiveaway #διαγωνισμός #διαγωνισμος
Load More... Follow on Instagram

Κατηγορίες

  • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • SEX
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

VIDEOS

Follow Us

Facebook
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Youtube
  • Email
Footer Logo
  • K-mag
  • NEWS
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness by Manos Vrontzakis
        • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ

@2016 - the K-magazine. All Right Reserved. Powered by ESEWEBPRO


Back To Top
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..Αποδοχή Read More
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled

Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.

Non-necessary

Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.

SAVE & ACCEPT