ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

6 αγαπημένες φράσεις των (Ελληνίδων) μαμάδων

Πόσες φορές έχεις αναρωτηθεί για τις φράσεις που σκαρφιζόταν κατά καιρούς η μαμά σου; Και όχι μόνο αυτό δεν τις έλεγε μόνο η δική σου αλλά και αυτή των φίλων σου; Ήταν άραγε συνεννοημένες; Κάνουν συμβούλιο πριν τον μικρό καβγαδάκι σας; Ειλικρινά δεν ξέρω πως γίνεται να λένε τα ίδια και φυσικά αυτό να περνάει από γενιά σε γενιά. Σήμερα όμως ήρθε η μεγάλη μέρα να αντιμετωπίσουμε μαζί τους γνωστούς μονόλογους των μανάδων μας.

Ζακέτα να πάρεις!

Πως την αντιμετωπίζεις: Μην της πεις σε καμία περίπτωση ότι έξω έχει 40 βαθμούς, καθώς το ξέρει, αλλά ο ρόλος της μάνας είναι να φροντίζει το παιδί της ακόμα και όταν εκείνο δεν την χρειάζεται και τόσο πολύ. Το κόλπο που θα κάνεις είναι να την πάρεις μαζί σου αλλά να την αφήσεις μέσα στο αυτοκίνητο. Γλιτώνεις εύκολα την γκρίνια της και νομίζει ότι άκουσες την συμβουλή της.

Πότε θα παντρευτείς;

Με το που σβήσεις τα κεράκια σου και έχουν φτάσει τον αριθμό των 25-26 η Ελληνίδα μάνα αρχίζει να ανησυχεί να μην της «μείνεις στο ράφι».

Πως την αντιμετωπίζεις: Απόφυγε να της πεις ότι δεν έχει έρθει ακόμα η στιγμή σου γιατί θα ξεκινήσει ένας μικρός εμφύλιος στο σπίτι. Το μόνο θα κάνεις στο άκουσμα αυτής της φράσης είναι να το πάρεις ψύχραιμα, πάρε βαθιά ανάσα και εξήγησέ της λεπτομερώς τις προτεραιότητες σου: Προέχει η δουλειά σου, η καριέρα σου. Πάντα μια μάνα θέλει να «κοκορεύεται» στην γειτονιά για την επιτυχία της κόρης της στο γραφείο και την προαγωγή που πήρε. Και έτσι λίγο καθυστερείς το θέμα της μεγάλης δέσμευσης.

Πότε θα μου κάνεις ένα εγγονάκι;

Κι αφού κάνεις το «μεγάλο βήμα» του γάμου, θα σου πει «εγώ θα στο προσέχω, θα στο ταΐζω, θα στο πηγαίνω βόλτες όλα η γιαγιά του. Του παιδιού μου το παιδί, είναι δυο φορές παιδί».

Πως την αντιμετωπίζεις:

Φυσικά και θα κάνω παιδί αλλά επειδή δεν θέλω να το «φορτώνω» σε σένα και στην πεθερά μου θα προτιμούσα να ζήσω λίγο καιρό την ανέμελη μορφή του γάμου. Τα Σαββατοκύριακα να μπορώ να βγω ήσυχη για ένα ποτό, να κάνω με τον άντρα μου ένα μακρινό ταξίδι να διασκεδάσω και το γλυκό σου εγγόνι θα αργήσει να σε ξεσηκώσει με τις φωνούλες του.

Θα αργήσεις να γυρίσεις;

Είτε μένεις μαζί της είτε όχι θα σου κάνει αυτή την ερώτηση γιατί θέλει να ξέρει που είσαι ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Πως την αντιμετωπίζεις: Σε καμία περίπτωση μην πεις ότι θα βγεις για καφέ και δεν ξέρεις πως θα εξελιχθεί η έξοδό σου δεν πιάνει (δοκιμασμένο). Αυτό που θα σου έλεγα εγώ να κάνεις είναι απλό και μεθοδικό και θα σε αφήσει να περάσεις καλά. Με τη κλασσική απάντηση «θα σε πάρω τηλέφωνο» ή «θα σου στείλω μήνυμα μόλις μπω στο σπίτι», της δείχνεις και ενδιαφέρον και εκείνη σου δείχνει εμπιστοσύνη!

Αν δεν το πεις στην μανούλα σε ποιον θα τα πεις;

Ναι θέλει να τα ξέρει όλα και πάντα θα έχει μία πρόχειρη συμβουλή να σου δώσει.

Πως την αντιμετωπίζεις: Είσαι το παιδάκι της και θέλει απλόχερα να σου δώσει την συμβουλή της αλλά πιστεύεις ότι δεν θα βοηθήσει και ιδιαίτερα. Το μόνο που θα κάνεις σε μία τέτοια κατάσταση είναι να της απέξω-απέξω το θέμα που σε απασχολεί. Στο τέλος πες της ότι σε βοήθησε αλλά στην πραγματικότητα θα βρεις την λύση μόνη σου ή θα σε βοηθήσουν οι φίλοι σου. Τουλάχιστον γλίτωσες έτσι την μουρμούρα της!!!

Για μένα θα είσαι πάντα το κοριτσάκι μου

Δεν θα αφήσει τον εαυτό της να πιστέψει ότι μεγαλώνεις και δεν είσαι ακόμα εκείνο το γλυκό παιδάκι με τα κοτσιδάκια σου.

Πως την αντιμετωπίζεις: Μεταξύ μας κάποιες φορές σου αρέσει που σε βλέπει ακόμα κοριτσάκι που το μόνο πρόβλημά σου ήταν οι γρατζουνιές στα γόνατα σου. Αλλά εδώ χρειάζεται μία μεγάλη αγκαλιά και να της πεις «μεγαλώνω αλλά μαθαίνω από την καλύτερη μάνα-δασκάλα να μην κάνω πολλά λάθη»!

Ναι, η μάνα έχει το λεξικό της αλλά να θυμάσαι πάντα ότι είσαι ο μικρός της θησαυρός και θα έκανε τα πάντα για σένα. Σε ακολουθεί, σε στηρίζει και σε κάθε αναποδιά ο βράχος δεν λυγίζει!

24/06/2019 0 comment

ΑΠΟΨΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Το “Εκπαιδευτικό δράμα”

Πώς μπορεί να επηρεάσει θετικά το “εκπαιδευτικό δράμα”
(Drama in Education) την ζωή των παιδιών και των εφήβων;

Τι είναι αυτό που λείπει από τους εφήβους σήμερα; Τι είναι αυτό που τους χρειάζεται εκτός από την χρήση της τεχνολογίας; Πώς μπορούν να διευρύνουν την εξέλιξη τους ως ώριμοι ενήλικες; Ποιες διαφορές παρατηρούμε σε παιδιά που έχουν ασχοληθεί ουσιαστικά με το εκπαιδευτικό δράμα;

Ερωτήματα και απορίες που μας απασχολούν συνεχώς, καθώς όλο και συχνότερα ακούμε πόσο σημαντική είναι η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και πόσο βοηθάει ως κοινωνική δεξιότητα ή μάλλον αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση των διαπροσωπικών σχέσεων αντανακλώντας την ικανότητα των παιδιών και αργότερα των εφήβων να επικοινωνούν με το περιβάλλον τους αποφεύγοντας τις συγκρούσεις.

Ποιός είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού δράματος ;

Ανακαλύπτουμε ως γονείς πως όσο και καλή σχέση κι αν έχουμε με τα παιδιά μας, μερικές φορές αυτό δεν είναι αρκετό για να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους και κάποια στιγμή έρχεται η ωραία ημέρα που ένας δάσκαλος μας λέει πως ίσως πρέπει να δουλέψουμε τα συναισθήματα του παιδιού μας. Εδώ έρχεται το “εκπαιδευτικό δράμα” να βοηθήσει στην αυτογνωσία , να γνωρίσουν τα παιδιά τον εαυτό τους και την σχέση με το περιβάλλον τους. Δεν είναι λίγες οι φορές, που ο φόβος για την απώλεια ελέγχου συναισθημάτων μεταβαλλόμενοι σε «σούπερ γονείς» τους αποτρέπει να εκδηλώνουν τα δικά τους συναισθήματα στα παιδιά τους και έτσι δυσκολεύουν τα ίδια τους τα παιδιά να χειριστούν τα αρνητικά τους συναισθήματα αφού δεν έχουν διδαχθεί ποτέ κάτι παρόμοιο.

Η ειρωνεία είναι πως μόνο αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αφεθεί και να βιώσει τα συναισθήματα που ήδη έχουμε, θα γίνουμε “φάρος” στα παιδιά μας καθώς με αυτό τον τρόπο θα αναγνωρίζουν πως ανταποκρινόμαστε στα συναισθήματα τους , μπορούμε να δείξουμε εν συναίσθηση. Η εκπληκτική δουλειά του εκπαιδευτικού συστήματος γίνεται με επίκεντρο το παιδί ή τον έφηβο και τα όσα κάνει για να αναμετρηθεί με την ζωή του. Είναι το εργαλείο που δίνει την ευκαιρία σε παιδιά και δάσκαλο να αναζητήσουν ποιοι είναι , ποιοι θα ήθελαν ή θα άντεχαν ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες. Ξετυλίγει τα συναισθήματα τους και λειτουργεί ως «αντικείμενο» μέσα στην ιστορία κάθε φορά που αλλάζουν ρόλους, θέσεις ώστε να διερευνήσουν σε βάθος θέματα που τους απασχολούν μέσα σε μια συγκεκριμένη ομάδα.

Το κλειδί του “εκπαιδευτικού δράματος” και το αποτέλεσμα που προσφέρει μακροχρόνια είναι να μάθουν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα άγχους ή επικοινωνίας με τους συνομήλικους τους όταν θα έρθουν αργότερα στη ζωή.

Ποιός είναι ο ρόλος του δασκάλου;

Ο δάσκαλος βρίσκεται σε ένα κύκλο παιδιών προσπαθώντας να καλλιεργήσει την ενσυναίσθηση και να τα εκπαιδεύσει να μπαίνουν σε διαφορετικούς ρόλους ώστε βιωματικά να ανακαλύψουν τι σημαίνει να είσαι κάποιος άλλος. Πρώτα να αισθάνεσαι τι αισθάνεται ο διπλανός σου ή να εκφράζεις ο ίδιος τι νιώθει εκείνος. Ο δάσκαλος ανεξάρτητα από τις δικές του πεποιθήσεις ή “πιστεύω” δεν ασκεί ποτέ κριτική, βοηθάει στην ομαλή μετάβαση των ρόλων στα παιδιά για να μπορέσουν να ανοίξουν τις πόρτες σε αυτά που τους απασχολούν. Όσο περισσότερο καλλιεργείται η ενσυναίσθηση από πολύ νωρίς, τόσο πιο ξεκάθαρα και ορατά είναι τα αποτελέσματα στους μελλοντικούς εφήβους που μπαίνουν σε περίοδο συγκρούσεων και αρνητισμού.

Πόσο ελεύθερα εκφράζουν τα συναισθήματα τους οι έφηβοι σήμερα και πόσο είναι εστιασμένοι πάνω από ένα κινητό ή ένα υπολογιστή κόβοντας κάθε επικοινωνία . Αυτά σίγουρα δεν βοηθούν παρά μόνο απομονώνουν και πολλές φορές αυτό είναι που λείπει… το πνεύμα συνεργασίας με αποτέλεσμα να ενεργοποιούνται τα αρνητικά συναισθήματα όπως ο ανταγωνισμός και η ζήλεια. Ο δάσκαλος εξασκεί την αντίληψη της κατανόησης απέναντι στον συνομήλικο μετατρέποντας όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα σε θετικά, κάτι που φυσικά είναι το κύριο συστατικό που χρειάζεται για καλύτερη επικοινωνία. Είναι η εντιμότητα, η δικαιοσύνη, η ανοχή , η ανάληψη ευθυνών , η ευγένεια και η δέσμευση που τα βοηθάει να εξελιχθούν σε ώριμους και ευτυχισμένους ενήλικες. Είναι ένας μηχανισμός που βοηθάει να μην αποστασιοποιούνται οι έφηβοι από τους γονείς αργότερα λόγω έλλειψης κατανόησης ή έκφρασης και βοηθάει να γίνεται μια γερή αλυσίδα για τις σχέσεις τους.

*Το Εκπαιδευτικό Δράμα (Drama in Education) ορίζεται ως μία παιδαγωγική διαδικασία η οποία δανείζεται στοιχεία του θεάτρου και αποσκοπεί σε τρία βασικά σημεία: 1. Την αυτογνωσία (τη γνωριμία του παιδιού πρώτιστα με τον εαυτό του, τη σχέση του με τους άλλους και το περιβάλλον)2. Τη σε βάθος διερεύνηση κάποιου συγκεκριμένου θέματος (το θέμα μπορεί να είναι κάτι που απασχολεί τα παιδιά μίας συγκεκριμένης ομάδας)3. Την ενσυναίσθηση (τα παιδιά για να διερευνήσουν ένα θέμα ολικά – σφαιρικά – κατά την διάρκεια ενός δράματος, μπαίνουν σε πολλούς διαφορετικούς ρόλους και βιωματικά ζουν τί σημαίνει να είσαι κάποιος άλλος)

Κείμενο: Ρία Σπύρου

12/03/2019 0 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Κάντο όπως ο Batman

Όλοι ξέρουμε ποιός είναι ο batman…

Γιατί τα παιδιά σαγηνεύονται τόσο πολύ απο τους ήρωες δεν το ξέρουμε απλά το μαντεύουμε. Γιατί γοητεύονται τόσο απο την δύναμη; Γιατί μαγεύονται από την άνομη βία;

Ίσως είναι το φαντασιακό όραμα της παιδικότητας που πειραματίζονται με αυτή την δύναμη;

Αν είχες υπερδυνάμεις τι θα έκανες;

Έχετε ακούσει πολλές φορές τα παιδιά σας να συζητούν μεταξύ τους τι θα τολμούσαν να κάνουν η τι θα τους άρεσε να κάνουν… Μένουμε έκπληκτοι όταν ακούμε σενάρια καταστροφής, άλλες φορές αιχμαλωσίας του “κακού” ή πάλι να είναι οι ίδιοι σε ρόλο του κακού. Τι είναι αυτό που τους γοητεύει;

Πόσο οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί εκμεταλλεύομαστε αυτή την δύναμη; Σε τι μπορούμε να την μετατρέψουμε; Είναι εντυπωσιακό πως ενθουσιάζονται όταν παίζουν παιχνίδια που βάζουν την φαντασία τους να δουλέψει στο maximum, όπως για παράδειγμα “κλέφτες και αστυνόμοι”!!

Πως νικάμε την δίψα για δύναμη, εξουσία , βία ή απόλαυση του κακού;

Μια μέρα με ρώτησαν οι γιοί μου γιατί ο batman δεν κυριαρχεί σε όλο τον κόσμο αφού έχει υπερδυνάμεις; Τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν την ανάγκη να ανήκουν σε ένα κόσμο ασφαλή και υγιή. Ο βαθύτερος πόθος είναι πώς ξεκινούν και εξελίσονται οι σχέσεις στα μάτια των παιδιών. Σε αυτό που συνήθως κρίνομαστε είναι το πώς χειριζόμαστε τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές μας ώστε να μην γίνονται εξουσιαστικές, εκμεταλλεύσιμες ή καταδυναστευτικές απέναντι στους άλλους.

Ο θησαυρός των παιδιών μας είναι η καλοσύνη τους.

Ο ιπποτισμός του Δον Κιχώτη! Κάποιοι ενήλικες το διατηρούν και άλλοι δημιουργούν μια διαφορετική εικόνα. Τα παιδιά αγαπούν το σύμπαν του ιππποτισμού για αυτό ταυτίζονται με τους υπερήρωες, την δύναμη να νικάς το κακό. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να διαμορφώσουν τις αξίες και την ηθική τους υπόσταση.

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε το πολύτιμο υλικό που υπάρχει ήδη μέσα τους. Η αίσθηση της προσωπικής αξιοπρέπειας τα ωθεί να κάνουν πράγματα καλά και όχι άσχημα που θα τα αναπαράγουν στην υπόλοιπη ζωή τους.

Κείμενο: Ρία Σπύρου

02/02/2019 0 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Διαβάζουμε αρκετά παραμύθια στα παιδιά μας;

Πολλοί από εμάς θυμόμαστε τις στιγμές που οι γονείς μας μάς έλεγαν ένα παραμύθι όταν ήμασταν παιδιά. Σίγουρα μέναμε εκστασιασμένοι με κάποια ιστορία, κάποιο κλασσικό παραμύθι που περιμέναμε με αγωνία να ακούσουμε το τέλος του.

Τι επίδραση έχει στα παιδιά μας αυτό;

Άρχισα να διαβάζω στα παιδιά μου πρώτα παραμύθια και αργότερα ιστορίες από την στιγμή που ήταν μωρά και παρόλο που φτάσαμε στο δημοτικό εξακολουθούμε να διαβάζουμε. Είναι μια εξαιρετική συνήθεια για να μοιραζόμαστε συναισθήματα, συμπεριφορές, εμπειρίες και να μαθαίνουν να διαχειρίζονται καταστάσεις.. Το εντυπωσιακό είναι πως κάνει και στις δύο πλευρές θαυμάσια δουλειά. Ανακαλύπτουμε τρόπους, σκέψεις και ρόλους για να καταλάβουμε τον κόσμο. Κάθε μέρα όταν έχουμε κάποιο κενό αρχίζω να τους διαβάζω μια καινούργια ιστορία για να χαλαρώσουμε από το πρόγραμμα μας. Είναι η δική μας ώρα …

Τι καταφέρνουμε όμως πραγματικά;

Αφιερώνοντας χρόνο στο να διαβάζουμε στα παιδιά βοηθάμε στην υγιή και ολοκληρωμένη ανάπτυξη συνδετικών δεσμών μεταξύ των μελών της οικογένειας και στην άμεση επικοινωνία μαζί τους, καθώς σε καιρούς που η τεχνολογία έχει αντικαταστήσει κατά πολύ τις συζητήσεις με αυτά. Έρχεται η ώρα που μπορούμε να περάσουμε μηνύματα στα παιδιά για το καλό και το κακό, για την ελπίδα, την αγάπη και την ειρήνη.

Τα παιδιά γίνονται εξυπνότερα από τα παραμύθια;

Τα βιβλία που πρέπει να διαβάζουν οι γονείς στα παιδιά διαφέρουν για κάθε ηλικία. Για να έχει αποτέλεσμα η ανάγνωση βιβλίων από τους γονείς προς τα παιδιά πρέπει να επιλέγουμε βιβλία με διαφορετικούς χαρακτήρες και ονόματα, να αλλάζουμε το τόνο της φωνής μας αναλόγως με τις εικόνες έτσι ώστε να ενεργοποιούμε την φαντασία τους. Είναι αρκετοί οι γονείς που δεν διαβάζουν τα κλασσικά παραμύθια στα παιδιά τους γιατί οι ήρωες είναι τρομακτικοί.

Μια φορά ο γιός μου με ρώτησε «γιατί μαμά στα περισσότερα παραμύθια ο λύκος είναι κακός;» Ας αναλογιστούμε ότι ο λύκος ζει σε αγέλες προστατεύοντας τους πιο αδύναμους της ομάδας του και είναι πολύ υπερήφανος για αυτό…Έτσι ερχόμαστε αντιμέτωποι σε τέτοιου είδους ερωτήσεις καθώς αντιλαμβανόμαστε πως το κάθε παιδί είναι μοναδικό. Είναι σημαντικό να βρίσκουμε βιβλία που ταιριάζουν στον χαρακτήρα του και στην ιδιοσυγκρασία του, ώστε να μπορούμε να του μιλάμε με λεπτομέρειες χωρίς φόβο, να το βοηθάμε – με τον καιρό- να ανοίγει τα φτερά του.

Αρκετές έρευνες και μελέτες λένε πως τα παιδιά γίνονται εξυπνότερα διαβάζοντας παραμύθια, το σίγουρο είναι και το βλέπω αρκετά χρόνια πως αυτή η ώρα του παραμυθιού είτε είναι μεσημέρι, απόγευμα η βράδυ τα κάνει πιο χαρούμενα. Σίγουρα έχουμε δει αποτελέσματα στις δεξιότητες μνήμης, καλλιέργεια φαντασίας, λεξιλογίου, προφορικού η γραπτού λόγου και αργότερα στις εκθέσεις τους. Όλα αυτά τα σημαντικά αποτυπώματα δημιουργούν ένα πλούσιο ενήλικα που θα αντιμετωπίσει πιο ανώδυνα τις δυσκολίες στην ζωή του και έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει ευτυχισμένος.

Η πιο γλυκιά καληνυχτα…

Υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως τρέχουμε με ταχύτητα φωτός και παρατηρούμε πως το ρολόι δεν μας περιμένει ακόμη και για να διαβάσουμε ένα παραμύθι για καληνύχτα στα παιδιά μας. Προσπαθήστε να το αλλάξετε. Ας δούμε πόσο πιο ήρεμα και χαρούμενα γίνονται είτε είναι στην αγκαλιά σας είτε όχι, όταν αφιερώνετε λίγο από τον χρόνο σας για να τους πείτε μια ξεχωριστή ιστορία. Ίσως να είναι από τις πιο ωραίες αναμνήσεις που θα έχουν στο μέλλον από εσάς.

Κείμενο: Ρία Σπύρου

12/01/2019 0 comment

ΑΠΟΨΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Γιατί τα παιδιά αγαπούν τόσο πολύ τα Χριστούγεννα;

Η πιο παράξενη γιορτή του χρόνου είναι τα Χριστούγεννα. Όσο είμαστε παιδιά δεν βλέπαμε την ώρα να έρθουν αυτές οι μέρες και θέλαμε να κρατήσουν όσο γίνεται περισσότερο. Το ίδιο και τα σημερινά παιδιά απαντούν με ευκολία πως πρόκειται για την καλύτερη εποχή του χρόνου και αμέσως φτιάχνουν ιστορίες πως θα περάσουν στις γιορτές. Θυμάμαι, όταν ήμασταν στην εφηβεία δεν βλέπαμε την ώρα να “εξαφανιστούμε” από τα σπίτια μας για να βρεθούμε με τους φίλους μας επειδή όλα μας φαίνονταν βαρετά. ‘Όταν ενηλικιωθήκαμε αποφασίσαμε πως θέλουμε να ταξιδέψουμε, ξεχνώντας κάθε οικογενειακή συγκέντρωση…

Έφθασε η ώρα που γίναμε γονείς και συμβαίνει το εξής παράδοξο. Συγκινούμαστε με τα κάλαντα, τα λαμπάκια, τα ξύλινα στρατιωτάκια, τις χιονόμπαλες. Συνειδητοποιούμε πως τα ζούμε ξανά μέσα από τα παιδιά μας κι ανακαλύπτουμε την χαμενη μας αθωότητα. Συνήθως, οι ενήλικες -μέσα στην καθημερινότητά μας, ξεχνάμε πώς ήμασταν παιδιά και αυτή η γιορτή μας ενεργοποιεί να χαλαρώσουμε μέσα σε αυτό το ωραίο σκηνικό, να ζήσουμε όσο μπορούμε την χαρά της στιγμής.

Γιατί όμως στα παιδιά αρέσει τόσο πολύ;

Τα παιδιά απολαμβάνουν την ιεροτελεστεία των ημερών αρχίζοντας από τον στολισμό του χριστουγεννιάτικου δέντρου, ανοίγοντας τα κουτιά με τις μπάλες , τα λαμπάκια, τους Άι Βασίληδες που τραγουδούν. Ξέρετε πόσο τους ικανοποιεί να ακούν ιστορίες!

Kάθε φορά που στολίζουμε με την οικογένεια μου τους αφηγούμαι την ιστορία με το μωρό Χριστό μέσα στη φτωχική φωλιά με τα ζωάκια και στο τέλος τους μάγους με τα δώρα. Κάθε χρονιά είναι ξεχωριστή και μοναδική, βγάζουμε φωτογραφίες στο τέλος για να θυμόμαστε τις χαρούμενες στιγμές.

Αγωνία για την σχολική γιορτή..

Οι πρώτες σχολικές γιορτές μας γεμίζουν συγκίνηση και αγωνία αφού εκπλησσόμαστε πόσο καλά τα καταφέρνουν να λένε τα ποιηματάκια τους μεταμορφωμένα σε αγγελάκια ή οτιδήποτε άλλο…

Ύστερα έρχονται τα οικογενειακά τραπέζια να τους γεμίσουν με εμπειρίες ευχαρίστησης καθώς απολαμβάνουν κι εκτιμούν την ζεστή ατμόσφαιρα που δημιουργείται από συγγενείς και φίλους, έτσι έρχονται πιο κοντά.

Η προετοιμασία του σπιτιού και η ιεροτελεστεία των γλυκών θα τους μείνει αξέχαστη για την υπόλοιπη ζωή τους. Οι μυρωδιές, οι γεύσεις, η φαντασία και τα υλικά που όλοι μαζί βάζουμε είναι ότι καλύτερο.

Θυμάστε τα κάλαντα;

Τα κάλαντα γίνονται η χαρά για τα μικρά παιδιά και περιπέτεια για να σηκωθούν το πρωί με ευκολία, να γυρνούν στους δρόμους και να τραγουδούν ως το βράδυ,αν είναι δυνατόν.

Εκτός από τα κάλαντα και την μουσικότητα τους , αυτό που στολίζει όμορφα τις ημέρες μας είναι οι εντυπωσιακές παραστάσεις. Πάντα μας μαγεύει η ιστορία του “Καρυοθραύστη” με τους ξεχωριστούς ήχους και το φαντασμαγορικό θέαμα.

Ο Άι Βασίλης για το τέλος…

Ο πιο αγαπημένος άγιος των παιδιών είναι και θα είναι ο Άι Βασίλης.Τι μαθαίνουν μαζί του;

Πως αισθανόμαστε όταν αγαπάμε κάποιον πολύ και μας ανταποδίδει την αγάπη του, ακριβώς το ίδιο. Ποιους αγαπάμε και πως μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας μοιράζοντας δώρα. Την βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε σε κάποιον που έχει περισσότερη ανάγκη…

Κλείνουμε τα μάτια και θυμόμαστε την εικόνα των παιδικών μας χρόνων μέσα από την ατμόσφαιρα των δικών μας παιδιών. Αυτό μας χαρίζει ευφορία και γαλήνη. Άλλωστε αυτό δεν είναι το καλύτερο δώρο Χριστουγέννων;

Κείμενο: Ρία Σπύρου

24/12/2018 0 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Έχετε καταφέρει τα παιδιά να σας μιλούν για τα πάντα;

Ως μαμά δύο μικρών αγοριών αναρωτιέμαι συχνά όταν τους αφήνω στο σχολείο πως θα κυλήσει η μέρα τους. Τι θα αντιμετωπίσουν η αν θα ανακαλύψουν κάτι καινούργιο, θα το μοιραστούν άραγε μαζί μου όταν θα επιστρέψουν; Ελπίζουμε ότι η σχέση με τα παιδιά μας είναι γερή και σταθερή. Είμαι, νομίζω, από τις μητέρες που η σχέση της με τα παιδιά βασίζεται στην ειλικρίνεια και στην εμπιστοσύνη και ότι μου μιλούν άνετα για όλα ή σχεδόν όλα.

Αργότερα αντιμετωπίζουμε μία διαφορετική αλήθεια… Δεν είναι εύκολο για τα περισσότερα παιδιά να ανοιχτούν. Πολλές φορές ακόμα και αν είναι έτοιμα να μας συζητήσουν ένα θέμα που τα απασχολεί μπορεί την τελευταία στιγμή να αλλάξουν γνώμη. Είναι τόσες οι πληροφορίες και τα ερεθίσματα που δέχονται καθημερινά όπου κάποιες φορές μπλοκάρουν. Στις μικρότερες ηλικίες ένα άγγιγμα η ένα χάδι είναι το κλειδί για να ξετυλιχτεί κάποια ιστορία.

Έτσι, αρχίζει το χτίσιμο μίας αληθινής αγάπης μεταξύ γονιού-παιδιού.

Αργότερα η αναγκαιότητα καλύτερης επικοινωνίας αλλάζει, ψάχνουμε τρόπους να τα προσεγγίζουμε περισσότερο. Το σίγουρο είναι να μην περιμένουμε από το παιδί να ακούει μόνο. Πώς το πετυχαίνουμε λοιπόν; Κάθε μέρα όταν γυρνούν από το σχολείο προσπαθώ να συζητώ ξεχωριστά πως νιώθουν, λόγω το ότι έχουν διαφορετικές ηλικίες. Κάθομαι δίπλα τους η τους αγκαλιάζω και αρχίζω μια ουσιαστική κουβέντα. Στην αρχή συνήθως φλυαρούν για μικροπράγματα, τους αφήνω να εκφράσουν αυθόρμητα ότι αισθάνονται ή σκέφτονται και βλέπουν ότι είμαι εκεί πρόθυμη να τα ακούσω.

Προσπαθώ να τους απαντώ χωρίς τίποτα να με αποσπά εκείνη τη στιγμή. Έτσι μάθαμε να συζητάμε πολύ και για πολλά.

Είτε κάτι που πραγματικά τους απασχολούσε στην διάρκεια της μέρας ή κάποια καινούργια πληροφορία που κέντρισε το ενδιαφέρον τους. Όταν με βλέπουν απασχολημένη ποτέ δεν με πλησιάζουν για να μιλήσουμε. Εξασφαλίζοντας καλύτερη επικοινωνία προσπαθώ να είμαι συγκρατημένη μαζί με τα παιδιά. Η ανυπομονησία και η λαχτάρα να απαντήσω αμέσως σε ό,τι με ρωτούσαν, παρατήρησα ότι έπεφτα στην παγίδα της κριτικής. Προσέξτε το κι εσείς : Αν νιώθουν έτσι, δεν θα σας απευθύνουν τον λόγο, δεν θα σας εμπιστευτούν. Μιλάμε ξεκάθαρα και τους δείχνουμε ότι τους εμπιστευόμαστε.

Πόσο χρόνο περνάτε με το παιδί σας ;

Παίξτε, χορέψτε, αγκαλιαστείτε, γελάστε…. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν πως είμαστε άνθρωποι με τις ίδιες ανάγκες και όχι τέλειες προγραμματισμένες μηχανές (γονείς) έτοιμοι να υπερκαλύψουν τα θέλω τους. Κάνουμε λάθη, πρέπει να το βλέπουν για να νιώθουν ισάξια έτσι ώστε να αισθάνονται αποδεκτά. Έτσι γεννιέται μια ειλικρινής επικοινωνία και μπορούν να εμπιστευτούν τα συναισθήματά τους ώστε αργότερα όταν έρθουν μεγαλύτερα προβλήματα να έχουμε δημιουργήσει την αίσθηση του σεβασμού και της ομαδικότητας.

Κείμενο: Ρία Σπύρου

24/11/2018 0 comment

ΕΡΕΥΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Τα νεώτερα παιδιά παίρνουν καλύτερες αποφάσεις από τα μεγαλύτερα

Μπορεί να ακούγεται παράξενο, όμως η επιστήμη μίλησε κι έδειξε ότι τα νεώτερα παιδιά δείχνουν να παίρνουν καλύτερες αποφάσεις από τα μεγαλύτερα. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου του Waterloo στον Καναδά, όσο περισσότερο μεγαλώνουν τα παιδιά, τόσο περισσότερο τείνουν να αγνοούν κάποιες πληροφορίες όταν πρόκειται να διαμορφώσουν απόψεις, με αποτέλεσμα να κάνουν λάθη πιο εύκολα.

Η Stephanie Denison, καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας δήλωσε: «Είναι καλό για εμάς να ξέρουμε ότι τα παιδιά σε διαφορετικές ηλικίες δεν επεξεργάζονται το ίδιο όλες τις πληροφορίες, όταν θέλουμε να τους διδάξουμε νέα πράγματα. Τα παιδιά μπορεί να μην παίρνουν όλες τις πληροφορίες που τους δίνουμε όπως είναι. Μπορεί τις σκέφτονται με τον δικό τους τρόπο και να τις χρησιμοποιούν με τον τρόπο που πιστεύουν ότι βγάζει περισσότερο νόημα, κάτι που είναι σημαντικό να καταλάβουν οι γονείς και οι δάσκαλοι.»

Για την έρευνα, συμπεριλήφθηκαν 288 παιδιά, ώστε να εξακριβώσουν οι ερευνητές εάν τα παιδιά χρησιμοποιούσαν τις αριθμητικές, τις κοινωνικές ή και τα δύο είδη πληροφορίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 97% των εξάχρονων παιδιών βασίζονταν μόνο στις κοινωνικές πληροφορίες για να σχηματίσει μία άποψη, σε σύγκριση με το 70% των πεντάχρονων και το 45% των τετράχρονων. Τα μικρότερα παιδιά ήταν πιο πιθανό να λάβουν υπόψιν και τα δύο είδη πληροφορίας.

Αυτό για τους ερευνητές δεν είναι κάτι αρνητικό, απλά δείχνει πώς τα παιδιά «ζυγίζουν» τις πληροφορίες όταν παίρνουν αποφάσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ενήλικους ανθρώπους που τείνουν να μη χρησιμοποιούν όλες τις πληροφορίες που είναι στη διάθεσή τους όταν σχηματίζουν μία άποψη, γιατί χρειάζεται πολύ χρόνο και ψυχική ενέργεια.

«Το πόσο χρόνο ξοδεύετε για να επεξεργαστείτε τις πληροφορίες μπορεί να εξαρτάται από το πόσο σημαντική είναι η κρίση ή η απόφαση που κάνετε.»

Πηγή

29/07/2018 0 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

3 Αποδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά στο γάμο σας…

Το καταλαβαίνετε, αλλά δεν δίνετε σημασία γιατί θεωρείτε ότι όλα θα ξεπεραστούν. Σίγουρα δεν είστε οι μόνοι που έχετε προβλήματα στον γάμο σας.Μόνο το 60% των ανθρώπων είναι ευχαριστημένοι στη σχέση τους, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Έρευνας της Αμερικής. Δείτε κάποια προειδοποιητικά σημάδια για να διορθώσετε την κατάσταση πριν φτάσετε ένα βήμα πριν το χωρισμό και το διαζύγιο.

1. Νιώθετε μοναξιά στη σχέση σας

Όταν κάποιος δεν αισθάνεται ότι τον ακούσει ο σύντροφός του, τότε αρχίζει να αισθάνεται απομονωμένος. Η μοναξιά ευθύνεται για μεγάλο ποσοστό διαζυγίων. Είναι σημαντικό να το παρατηρήσετε και να προσεγγίσετε το ταίρι σας ώστε να του μιλήσετε για τα συναισθήματά σας.

2. Είστε ανήσυχοι για τα οικονομικά σας

Εάν ανησυχείτε συνεχώς για την μισθοδοσία σας ή για να βρείτε μια καλύτερη δουλειά, μπορεί να σας είναι πολύ δύσκολο να διαθέσετε χρόνο για ρομαντικές καταστάσεις με τον σύντροφό σας. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη τα παντρεμένα ζευγάρια με χαμηλότερα εισοδήματα που έχουν συνεχή οικονομικά προβλήματα «είναι πιο πιθανό να χωρίσουν σε σύγκριση με τα πιο εύπορα ζευγάρια».

3. Το σεξ δεν είναι καν στο μυαλό σας

Σχεδόν το 12% των γάμων είναι χωρίς σεξ ή σχεδόν χωρίς σεξ, σύμφωνα με μία έρευνα. Ωστόσο, αν αποφεύγετε το σεξ για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε βρίσκεστε ένα βήμα πριν το διαζύγιο.

Πηγή

09/07/2018 0 comment