Το ελαιόδεντρο. Σύμβολο ειρήνης, σοφίας και τιμής. Καρπός πολύτιμος, θεόσταλτο δώρο στην ιερή πόλη, βγαλμένο απ το δόρυ της Αθηνάς Παλλάδος…
Κατά τους αρχαίους χρόνους, που δεν υπήρχαν σαν χορηγοί οι παγκόσμιες φίρμες και το χρυσό , το ασήμι, ο χαλκός και τα χρηματικά έπαθλα δεν ήσαν «καρφωμένα» στις συνειδήσεις, οι αθλητές των αγώνων αλείφονταν με λάδι και ο νικητής στεφανωνόταν με κλαδιά ελιάς.
Κατά τους βυζαντινούς χρόνους-και μέχρι σήμερα- το λάδι χρησιμοποιούνταν στο μυστήριο του χρίσματος, του ευχέλαιου και φυσικά της βάπτισης.
Το ελαιόδεντρο αποτελεί διαχρονική πηγή έμπνευσης για την Τέχνη, την ποίηση, και την λογοτεχνία.
Η ελιά αντιπροσωπεύει την τροφή. Ο χρυσοπράσινος χυμός της ταυτίστηκε σε όλες τις εποχές με την επιβίωση και τις οικονομικές συναλλαγές, αποτελώντας σεβαστό περιουσιακό στοιχείο. Εκείνοι που είχαν στην κατοχή τους λιόδεντρα «είχαν βιος» και στα κτήματά τους δούλευαν οι λιγότερο «ευνοημένοι» για να εξοικονομήσουν κάποια χρήματα και το απαραίτητο λάδι για το φαγητό, το καντήλι, το γιατρικό…
Λιπαρή ουσία, απαραίτητη στο ξεκίνημα κάθε συνταγής, το ελαιόλαδο είναι το πρώτο πράγμα που πέφτει στη κατσαρόλα και τα υπόλοιπα συστατικά έπονται για να δεθούν μαζί του σε ένα σύνολο μοναδικής νοστιμιάς και αρωμάτων. Εξίσου ( και λίγο περισσότερο για κάποιους) είναι απολαυστικό ωμό πάνω σε ψωμί, σε σαλάτες και σε ψητά ή βραστά λαχανικά που το ρουφούν αχόρταγα βγάζοντας ανταποδοτικά όλη τη γλύκα και την ουσία τους.
Πριν αρκετά χρόνια προσπαθώντας να βρουν λύση στην «επιδημία» των εμφραγμάτων στη χώρα τους, Αμερικάνοι επιστήμονες εντυπωσιάστηκαν από τον μικρό αριθμό καρδιακών παθήσεων των κατοίκων της Κρήτης. Τότε ανακαλύφθηκε το μοναδικό «φυσικό πείραμα της Μεσογείου», που αργότερα πήρε το όνομα Μεσογειακή Διατροφή.
Στην Κίνα, το ελαιόλαδο πωλείται στα φαρμακεία καθώς θεωρείται «φάρμακο», κατάταξη που σίγουρα αναγνωρίζει τις θεραπευτικές και προληπτικές του ιδιότητες…
Κείμενο: Δημήτρης Βούλτσος
