Ο Αντώνης Σουσάμογλου είναι εξάρχων βιολιστής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Έχει συμπράξει με τις Κρατικές Ορχήστρες Αθηνών και Θεσσαλονίκης, με την Καμεράτα-Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής, με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, την ορχήστρα του City University of London, τη Συμφωνική της Ακαδημίας της Σόφιας, την Ορχήστρα των Πατρών κ.ά. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε βιολί και ανώτερα θεωρητικά στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο, στη Hochschule der Künste, με υποτροφίες του ιδρύματος «Τέχνη».
Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ακαδημία Hanns Eisler του Βερολίνου και στο Guildhall School of Music and Drama του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του, λαμβάνοντας τον τίτλο του “Konzertexamen” από την Ακαδημία του Rostock.
Το 1994 εκπροσώπησε την Ελλάδα στον 7ο Διαγωνισμό Νέων της Eurovision. Έχει γράψει μουσική για θέατρο, κινηματογράφο, ντοκιμαντέρ και σύγχρονο χοροθέατρο. Έχει στο ενεργητικό του δύο προσωπικούς δίσκους: “Don’t mind the gap” σε στίχους και μουσική δικούς του και του Φαίδωνα Καλοτεράκη, και “One Night Stand”, ενώ συνεργάστηκε με τους Δήμητρα Γαλάνη , Έλλη Πασπαλά, Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Vassiliko.
Στην παρακάτω συνέντευξη, με αφορμή το επερχόμενο live του την Κυριακή 26/05 στο Half Note με τον Vassiliko, ο Αντώνης Σουσάμογλου μιλάει στην Αλεξάνδρα Σκαράκη για το live, τις μουσικές του συνθέσεις και τα μελλοντικά του σχέδια.
Αλεξάνδρα Σκαράκη: Την ερχόμενη Κυριακή θα εμφανιστείς στη σκηνή του Half Note με τον Vassiliko. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Αντώνης Σουσάμογλου : Δεν γνωριζόμασταν προσωπικά πριν συνεργαστούμε για τον δίσκο. Ήξερα και εκτιμούσα πολύ τη δουλειά του, του τηλεφώνησα, άκουσε το Chinatown και το αποφασίσαμε σε λίγες ώρες. Ήταν love at first sound. Αν και προερχόμαστε από διαφορετικές αφετηρίες – αυτός από τις ροκ μπάντες κι εγώ από την κλασική – μαζί του αισθάνομαι πολύ συγγενής. Νιώθω πως έχουμε μεγαλώσει με τα ίδια ακούσματα. Έχουμε τους ίδιους ήρωες. Είναι σπουδαίος καλλιτέχνης, είναι η πρώτη φορά που παίζουμε ζωντανά μαζί και αυτό με γεμίζει με ανυπομονησία.
Αλεξάνδρα Σκαράκη: Η παράσταση στο Hal fNote τι μουσικό ύφος θα έχει; Εκτός από κομμάτια της τελευταίας σου δουλειάς ‘OneNightStand’ θα μας αποκαλύψεις και άλλα που ενδεχομένως δεν έχουν ακουστεί;
Αντώνης Σουσάμογλου : Εκτός από το One night stand, θα παίξουμε και τα καινούρια τραγούδια που ηχογραφούμε τώρα με τη μπάντα, όπως και κομμάτια από τον πρώτο μου δίσκο, το Don’t mind the gap. Το One Night Stand έχει περισσότερο στοιχεία τζαζ και καμπαρέ, ενώ τα καινούρια τραγούδια είναι πιο ηλεκτρικά σε ενορχήστρωση, ίσως πιο κοντά στο trip hop. Μαζί μου είναι σπουδαίοι μουσικοί, ο Νίκος Κατικαρίδης στο τραγούδι, ο Κώστας Γεωργιάδης στην κιθάρα, ο Τραΐανός Αλμπανούδης στο μπάσο και ο Στέλιος Τσομπανίδης στα τύμπανα.
Αλεξάνδρα Σκαράκη: Τα μουσικά βιώματά σου, εννοώντας τα παιδικά, καθόρισαν τη μετέπειτα πορεία σου;
Αντώνης Σουσάμογλου : Και ναι και όχι. Όλα μου τα βιώματα με καθόρισαν, πόσο μάλλον τα παιδικά, αλλά ταυτόχρονα αισθάνομαι κάθε φορά το ίδιο συνεπαρμένος από κάτι καινούριο. Μου φαίνεται τρομακτικό αν κάποια στιγμή στο μέλλον πάψω να ανακαλύπτω καινούρια πράγματα και να συνεπαίρνομαι από την καινούρια μουσική.
>Αλεξάνδρα Σκαράκη: Θεωρείς ότι μέσα από τις συνθέσεις σου και το στίχο ‘ξεδιπλώνονται’ στοιχεία της προσωπικότητάς σου;
Αντώνης Σουσάμογλου : Τα τραγούδια μου είναι κυρίως στιχοκεντρικά, οπότε φαντάζομαι πως δεν μπορώ να κρυφτώ και πολύ. Πολλές φορές αυτό σε κάνει να νιώθεις εντελώς γυμνός. Κάποια πράγματα είναι εντελώς δικά μου, όπως οι εμμονές μου, οι αμφιβολίες μου, οι ανασφάλειές μου καθώς και η αδικαιολόγητη αισιοδοξία πως τα πράγματα μπορεί να γίνουν καλύτερα.
Αλεξάνδρα Σκαράκη: Η μουσική σου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έντονα φορτισμένη συναισθηματικά, ή απλά νοσταλγική και “ταξιδιάρικη” ;
Αντώνης Σουσάμογλου : Μάλλον είμαι ο χειρότερος για να χαρακτηρίσω τη μουσική μου. Αν είναι έντονα φορτισμένη συναισθηματικά; το ελπίζω. Νοσταλγική; ίσως, σε κάποιες στιγμές. Συνήθως πραγματεύομαι το παρόν. Ακόμα και το «Κοντά Παντελόνια», που είναι μάλλον το πιο νοσταλγικό τραγούδι μου, χρησιμοποιεί τη νοσταλγία σαν πλατφόρμα για να αφηγηθεί σκληρά πράγματα για το τώρα.
Ως προς τα ταξίδια, αν και υπάρχουν πολλές αναφορές σε τόπους και βιώματα, εκ των υστέρων νιώθω πως περισσότερο έχουν να κάνουν με εσωτερική κατάσταση. Το γεγονός πως τα τραγούδια διαδραματίζονται σ’ ένα τόπο που δεν είναι απαραίτητα η Ελλάδα, είχε να κάνει και με το πως βίωνα το γύρω μου περιβάλλον, που πολλές φορές μου ήταν ασφυκτικό.
Αλεξάνδρα Σκαράκη: Πιστεύεις ότι σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει ευρύ ακροατήριο που θα αγαπήσει και θα εκτιμήσει αυτού του είδους τη μουσική και πώς θα χαρακτήριζες το χώρο της ελληνικής μουσικής γενικότερα;
Αντώνης Σουσάμογλου : Πιστεύω πως στην Ελλάδα υπάρχει πολύς κόσμος που ενδιαφέρεται για πράγματα που δεν είναι mainstream, αρκεί να έχει την ευκαιρία να τα γνωρίσει. Αλλά ξέρεις, έρχονται φορές που με κουράζει το ότι όλα τα πράγματα που βρίσκω ενδιαφέροντα και πρωτότυπα είναι καταδικασμένα να είναι αποκλεισμένα από τα Mέσα. Νομίζω πως η πιο ενδιαφέρουσα τάση είναι ότι ξαναεμφανίζονται πάλι οι δημιουργοί στο προσκήνιο, έστω και σε εναλλακτικούς χώρους, μετά από δεκαετίες που κυριάρχησαν οι τραγουδιστές και το lifestyle. Είναι μια εποχή που για να σταθείς και να επιβιώσεις πρέπει να είσαι ιδεολόγος, πολύ περισσότερο από ό,τι πριν λίγα χρόνια. Αν δεν πιστεύεις στη δύναμη αυτού που κάνεις, το σταρ σύστεμ δεν πρόκειται να σε σώσει.
Αλεξάνδρα Σκαράκη: Τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια; Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Αντώνης Σουσάμογλου : Με την μπάντα είμαστε σε περίοδο ηχογραφήσεων του επόμενου δίσκου. Βιολιστικά υπάρχουν κάποιες συναυλίες μουσικής δωματίου το καλοκαίρι στην Αθήνα, μια συναυλία στη Γαλλία, ένα φεστιβάλ στη Γερμανία, καθώς και οι καλοκαιρινές περιοδείες της ορχήστρας. Και ανάμεσα από όλα αυτά, αρχίζουν να διαφαίνονται και οι διακοπές.
