Ο νομπελίστας Καζούο Ισιγκούρο ξεχωρίζει για το χάρισμα που έχει να μας κάνει να αναρωτιόμαστε για την ουσία της ύπαρξης, με τις εμπειρίες που βιώνουν οι χαρακτήρες του να είναι απλά ένα μέσο. Όπως συμβαίνει σε άλλα αριστουργήματά του, όπως το “Θαμμένο Γίγαντα” ή τα “Απομεινάρια Μιας Μέρας”, το ίδιο ισχύει και για το “Μη Μ’ Αφήσεις Ποτέ”.
Σ’ ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει “κρυμμένο” στην αγγλική ύπαιθρο, τρία παιδιά μεγαλώνουν μαζί. Η καλόβολη Κάθι, η αυθόρμητη Ρουθ κι ο κυκλοθυμικός Τόμι έχουν δημιουργήσει έναν μάλλον αταίριαστο δεσμό μεταξύ τους. Τα τρία παιδιά μέρα με τη μέρα ιντριγκάρονται όλο και περισσότερο από τους αυστηρούς κανόνες του σχολείου τους και την επιμονή των δασκάλων τους να καλλιεργήσουν τις δεξιότητές τους, αλλά ακόμη περισσότερο από όσα φαίνεται αυτοί να κρατούν κρυφά από τους μαθητές. Μέχρι την ώρα που θα μάθουν γιατί είναι τόσο ξεχωριστοί όλοι τους – κι ο προορισμός τους είναι αν μη τι άλλο αδιέξοδος.
Ο Καζούο Ισιγκούρο τοποθετεί τη δράση και τους ήρωές του σ’ ένα δυστοπικό περιβάλλον, ίσως και γι’ αυτό το “Μη Μ’ Αφήσεις Ποτέ” κατατάσσεται στην κατηγορία της επιστημονικής φαντασίας. Η αλήθεια, όμως, είναι πως πρόκειται για ένα αλληγορικό δραματικό μυθιστόρημα, με το χαρακτηρισμό να στοχεύει στην ατμόσφαιρά του. Με ένα ρυθμό αφήγησης που οδηγεί ομαλά στις αποκαλύψεις, όταν αυτές καταφθάνουν τελικά, ο συγγραφέας μας καλεί να γνωρίσουμε καλύτερα τους χαρακτήρες του: τις ανάγκες τους, τους φόβους τους, τις ελπίδες τους. Ακόμη κι αν το μέλλον τους είναι προδιαγεγραμμένο, ο Ισιγκούρο φωτογραφίζει με μία καθηλωτική σκοπιά την απελπισία τους αλλά και την προσπάθειά τους να αποδείξουν πως είναι κάτι παραπάνω απ’ όσα οι άλλοι τους έχουν πείσει πως είναι. Αυτή η απόγνωση κυλάει σα χείμαρρος στις σελίδες του “Μη Μ’ Αφήσεις Ποτέ” κι η αλήθεια είναι πως αυτή η απόγνωση μπορεί να πιάσει τον αναγνώστη από τους ώμους και να τον ταρακουνήσει λειτουργώντας ως εφαλτήριο εκείνος να διεκδικήσει (τελικά) την ίδια του την ψυχή.
Το “Μη Μ’ Αφήσεις Ποτέ” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση της Αργυρούς Μαντόγλου.
Το 2010 το “Μη Μ’ Αφήσεις Ποτέ” μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία του Mark Romanek (“One Hour Photo”, 2002) και με τους Carey Mulligan, Keira Knightley και Andrew Garfield στους ρόλους των Κάθι, Ρουθ και Τόμι αντίστοιχα.
