Author

Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Πρόταση για dvd: “Oz the Great and Powerful”

Κάνσας, 1905. Ο Όσκαρ Οζ – αυτό είναι το καλλιτεχνικό του, το πλήρες όνομά του είναι ένας «σιδηρόδρομος», τον οποίο δυστυχώς δεν πρόλαβα να πιάσω! – είναι ένας εγωιστής και γυναικάς απατεώνας που περιοδεύει με το τσίρκο ως μάγος. Σε μία προσπάθειά του να το σκάσει έπειτα από μία σειρά επεισοδίων στο τσίρκο, το αερόστατό του παγιδεύεται σ’ έναν ανεμοστρόβιλο. Εκεί που πιστεύει πως όλα τελείωσαν γι’ αυτόν, το αερόστατό του προσγειώνεται σ’ έναν τόπο μαγικό: τη Χώρα του Οζ. Στο δρόμο του θα συναντήσει τρεις μάγισσες, οι οποίες πιστεύουν πως είναι ο Μάγος που, σύμφωνα με την προφητεία του δολοφονημένου βασιλιά του Οζ, θα έφερνε την ειρήνη και την αρμονία. Μόνο που κάθε μάγισσα θα τον πλησιάσει για τους δικούς της σκοπούς. Και οι τρεις είναι αφάνταστα γοητευτικές, μία από αυτές όμως επιθυμεί να επιβάλλει το σκοτάδι στη Χώρα του Οζ, αλλά ποια; Ο Οζ – ο μπαγαμπόντης ο μάγος, ντε! – θα πρέπει τότε να αποδείξει πραγματικά αν είναι αυτός που περίμεναν οι κάτοικοι της Σμαραγδένιας Πόλης. Ή τουλάχιστον πως μπορεί να τους εμφυσήσει την ελπίδα για ελευθερία. Άλλωστε, πόσο τυχαίο μπορεί να είναι που έφτασε σε μια Χώρα που έχει το ίδιο όνομα μ’ εκείνον;

Η Disney είχε βάλει από παλιά στόχο μία ταινία γύρω από το «Μάγο του Οζ», το γνωστό παραμύθι του L. Frank Baum. Συγκεκριμένα, αμέσως μετά την επιτυχημένη «Χιονάτη» του 1937, η Disney λαχταρούσε να κάνει τη δημοφιλή ιστορία της Ντόροθυ ταινία κινουμένων σχεδίων. Μόνο που τους πρόλαβε ο Samuel Goldwyn – ναι, της γνωστής εταιρείας παραγωγής -, ο οποίος αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου του Baum, τα πούλησε στη συνέχεια στον John Meyer – του μετέπειτα συνεργάτη του -, με αποτέλεσμα τη γνωστή πια ταινία «Ο Μάγος του Οζ» με τη Judy Garland στο ρόλο της Ντόροθυ.

Φαίνεται, όμως πως είχε έρθει πια η ώρα της Disney να ταξιδέψει τους φίλους της στη Χώρα του Οζ. Επιστράτευσε, λοιπόν, τους Mitchell Kapner και David Lindsay- Abaire για να μετατρέψουν τα βιβλία του Baum που αφορούν τη Χώρα του Oζ σε κινηματογραφικό σενάριο την ιστορία του Μάγου περίπου είκοσι χρόνια πριν εμφανιστεί στη Μαγική Χώρα η Ντόροθυ και τον Sam Raimi – ναι, του πρωτομάστορα των ταινιών «Spider Man» με τον Tobey Maguire – στα ηνία της σκηνοθεσίας. Ομολογώ πως ένα τέτοιο project θα μου φαινόταν πιο πιθανό να το αναλάβει ο Tim Burton, επομένως στην αρχή ένιωσα να δυσπιστώ κάπως. Ο Sam Raimi, όμως, με διέψευσε με τον καλύτερο τρόπο. Όντας κι αυτός ένας «μάστορας» των special effects movies, μας χάρισε μία εντυπωσιακή ταινία φαντασίας, ζωντανεύοντας τη Χώρα του Οζ προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού. Κύριος χαρακτήρας της ταινίας ήταν – τι άλλο; – η μαγεία, κι ο σκηνοθέτης τη χαρίζει απλόχερα στους θεατές. Μία ταινία με πολύ χρώμα, δράση και συγκινητικές στιγμές, όταν ο Οζ πρέπει να φανεί αντάξιος των περιστάσεων. Πολύ καλή δουλειά στη μουσική επένδυση από τον Danny Elfman και οφείλω να πω ένα μεγάλο «μπράβο» στους makeup artists. Δε λέω παραπάνω γι’ αυτό, θα πρέπει να αφήσετε την εικόνα να μιλήσει από μόνη της!
Ο James Franco, ο πιτσιρικάς που έγινε γνωστός από το «City by the Sea» του 2002 στο πλευρό του Robert De Niro, μεγάλωσε κι επιβεβαιώνει πως μπορεί να παίξει ό, τι ρόλο του δώσεις! Μα το απέδειξε εκείνη τη χρονιά ερμηνεύοντας τον κατηγορούμενο για φόνο γιο του αστυνομικού Robert De Niro, το επιβεβαίωσε με την υποψηφιότητά του για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για το «127 ώρες» του Danny Boyle. Αποφάσισε να δει πώς θα τα πήγαινε ως κεντρικός ήρωας ενός φανταστικού κόσμου. Και ναι, σκοράρει! Εντυπωσιακός ως απατεώνας Όσκαρ Οζ, δε μένει απλά στις ατάκες του και μιλάει και με το σώμα του… όπως άλλωστε πρέπει να κάνει ένας showman, όπως ο Οζ!

Όσο για τις τρεις κυρίες της ταινίας, δε θα ήθελα να τις πιάσω μία μία, περισσότερο για το φόβο μίας αδικίας εις βάρος κάποιας από αυτές. Οι Mila Kunis, Rachel Weisz και Michelle Williams γοητευτικές κι εκπληκτικές ως οι μάγισσες που θα καθορίσουν τη μοίρα της Χώρας του Οζ. Μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια, πραγματικά δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ποια είναι τελικά η Κακιά Μάγισσα της Δύσης, που τόσο κυνήγησε τη Ντόροθυ στο γνωστό παραμύθι.
Εν ολίγοις, εάν επιλέξετε τον «Oz» για κυριακάτικη προβολή κατ’ οίκον, ένα είναι σίγουρο: το σπίτι σας θα γεμίσει μαγεία. Τι; Είπα ο Οζ είναι απατεώνας, άρα για τι μαγεία μιλάω; Μα, καλά, δεν ξέρετε πως όταν πιστεύεις όλα είναι δυνατά; Δε μπορεί να είστε τόσο αρχάριοι στη μαγεία, και δη σ’ αυτήν δια χειρός Disney!

Πρωταγωνιστούν: James Franco, Mila Kunis, Rachel Weisz, Michelle Williams, Zach Braff, Tony Cox, Bill Cobbs, Joey King κ.α.

08/09/2013 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ο Ian McKellen ως Sherlock στη νέα ταινία του Bill Condon

Ναι, ξέρω, ακούγεται κάπως περίεργο σε πρώτη φάση! Μιλάμε όμως για ένα project που τοποθετείται χρονικά γύρω στο 1947, όπου ο γηραιός πλέον ντετέκτιβ βασανίζεται από μία ανεξιχνίαστη υπόθεση.

Ο αγαπημένος «Gandalf» του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» θα συνεργαστεί για δεύτερη φορά με το σκηνοθέτη Bill Condon δεκαπέντε χρόνια μετά το «Gods and Monsters», που είχε χαρίσει τον McKellen και μία υποψηφιότητα για Oscar Α’ Ανδρικού ρόλου ερμηνεύοντας το σκηνοθέτη του «Frankenstein» James Whale.
Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο του Mitch Cullin «A Slight Trick of the Mind», το οποίο – όπως προείπα – τοποθετείται στο 1947. Το λαγωνικό της 221 Baker Street έχει μεν αποσυρθεί, αλλά εξακολουθεί να τον στοιχειώνει μία ανεπίλυτη υπόθεση που είχε αναλάβει πενήντα χρόνια πριν. Το περιοδικό Variety αναφέρει πως τη διασκευή του σεναρίου υπογράφει ο Jeffrey Hatcher («The Duchess», 2008) και την παραγωγή αναλαμβάνουν οι εταιρείες Al Film και BBC Films.

Να αναφέρουμε τέλος πως η ταινία του Bill Condon «The Fifth Estate» με τον εξίσου δημοφιλή τηλεοπτικό Sherlock, Benedict Cumberbatch, να ερμηνεύει τον ιδρυτή του WikiLeaks Julian Assange θα ανοίξει το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Toronto.

Πηγή: Guardian

Προσωπικό σχόλιο: Θα θέσω δύο ρητορικές ερωτήσεις. Πρώτον, υπάρχει άνθρωπος που δεν ενθουσιάζεται με κάθε Sherlock project; Δεύτερον, υπάρχει άνθρωπος που να αγαπάει το σινεμά και δε θέλει να βλέπει τον Ian McKellen;
Μη βαράτε, είπα πως ήταν ρητορικές οι ερωτήσεις! Άρα περιμένουμε με αγωνία τις εξελίξεις!

06/09/2013 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : “Romeo + Juliet”

Καλό μήνα, φίλοι μου! Το καλοκαίρι – τουλάχιστον ημερολογιακά – τελείωσε κι οδεύουμε στο φθινόπωρο. Οι δυνατές ζέστες μοιάζουν να μας αποχαιρετούν και να δίνουν τη θέση τους σε γλυκά αεράκια. Θεωρητικά με το τέλος του Αυγούστου θα έπρεπε να πέσει κι η αυλαία για το αφιέρωμά μας σε ταινίες με βάση τη λογοτεχνία. Νομίζω, όμως, πως για την πρώτη Κυριακή του Σεπτέμβρη μπορούμε να δώσουμε μία μικρή παράταση. Κι επειδή μου αρέσουν τα… εντυπωσιακά φινάλε, ιδού η πρότασή μου για κυριακάτικη προβολή κατ’ οίκον!

«Two households, both alike in dignity. In Fair Verona where we lay our scene. From ancient grudge break to new mutiny. Where civil blood makes civil hands unclean. From forth the fatal loins of these two foes, a pair of star-crossed lovers take their life.»
Λίγο ο τίτλος, λίγο η φωτογραφία του link, λίγο η εισαγωγή που σας παρέθεσα μόλις τώρα, κάνουν περιττό το να επεκταθώ περαιτέρω, μια που μιλάμε για τη μεγαλύτερη και πιο τραγική ιστορία αγάπης δια χειρός William Shakespeare. «… For never was a story of more woe than this of Juliet and her Romeo.» Ή για να το θέσω καλύτερα, η ιστορία των δύο εραστών από την οπτική του Baz Luhrmann.

Η απόφαση του Luhrmann να μεταφέρει το πιο γνωστό έργου του Shakespeare στη σύγχρονη εποχή, διατηρώντας παράλληλα τον ποιητικό λόγο είναι μία απόπειρα που κατά πολλούς ήταν καταδικασμένο να αποτύχει, τουλάχιστον για όσους μιλούσαν πριν την προβολή της ταινίας. Μιλάμε, όμως, για τον Baz Luhrmann που μας έδωσε ένα αξιομνημόνευτο «Moulin Rouge» και μία ξεχωριστή εκδοχή του «Υπέροχου Γκάτσμπυ» μόλις πριν από λίγο καιρό. Η απόφαση του σκηνοθέτη να μεταφέρει την πλοκή στη δεκαετία των ‘90s με την pop και την punk μουσική, τα χαπάκια Ecstasy και τα αυτόματα πιστόλια στη θέση των σπαθιών μόνο ως καινοτομία μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς ο κατάφερε να κάνει το θεατή να νιώσει στο έπακρο τη συναισθηματική φόρτιση των ηρώων που δημιούργησε στο χαρτί ο Shakespeare.
Σίγουρα για λόγους εξοικονόμησης χρόνου ώστε να μη γίνει σεντόνι η ταινία κάποια κομμάτια της πλοκής αφαιρέθηκαν, όπως για παράδειγμα η σκηνή που ο Ρωμαίος σκοτώνει το μνηστήρα της Ιουλιέτας Πάρη. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως ο Baz Luhrmann δεν έδειξε το δέοντα σεβασμό στο έργο του ποιητή. Η ιστορία εξελίσσεται γρήγορα κι ο θεατής δε χάνει με τίποτα το ενδιαφέρον του. Φυσικά μας αρέσει κι η σημασία που δίνει ο σκηνοθέτης στη μουσική επένδυση των ταινιών του, κάνοντάς την έτσι αναπόσπαστο κομμάτι του τελικού αποτελέσματος.

Όσο για τους τραγικούς εραστές, νομίζω πως η επιλογή των Leonardo DiCaprio και Claire Danes στους πρωταγωνιστικούς ρόλους δικαίωσαν το σκηνοθέτη. Ο μεν DiCaprio, έχοντας ήδη ξεχωρίσει σε ταινίες όπως το «Τι βασανίζει τον Gilbert Grape;» (μάλιστα είχε προταθεί και για Όσκαρ Β’ Ανδρικού ρόλου για το ρόλο αυτόν) και το «The Basketball Diaries», είναι ο πιο εκφραστικός Ρωμαίος της μεγάλης οθόνης. Όσο για την Claire Danes, η Ιουλιέτα της ήταν ίσως από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας της την περίοδο των ‘90s.

Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Claire Danes, Pete Postlethwaite, John Leguizamo, Paul Sorvino, Brian Dennehy, Paul Rudd, Christina Pickles, Vondie Curti-Hall κ.α.

01/09/2013 0 comment

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο «άντρας – κυνηγός» έγινε είδος υπό εξαφάνιση;

Γράφω αυτές τις γραμμές γνωρίζοντας πως παίρνω το ρίσκο να μπω σε ένα είδος κόντρας με τον αγαπημένο μου κατά τ’ άλλα «Προμηθέα». Διόλου απίθανο να γυρίσει και να μου πει πως «δεν εξαφανίστηκε, η γυναίκα τον ευνούχισε και δεν τολμά να τον πλησιάσει» ή πως «όταν βγαίνετε σηκώνετε τόσο τη μύτη με κίνδυνο να βρέξει σοβάδες από το ταβάνι και να τους πιούμε μαζί με το ποτό»! Επομένως πρέπει να ξεκινήσω ενημερώνοντας τον «Προμηθέα» πως σε περιπτώσεις γυναικών με ύφος «και πολύ σου είναι που ΕΓΩ σε κοίταξα έστω για κλάσμα του δευτερολέπτου» είμαι όχι 100%, αλλά 100 εις τη νιοστή τοις εκατό μαζί του.
Τι γίνεται όμως όταν το «θήραμα» του τόσο πολυακουσμένου άντρα – κυνηγού ναι μεν του αφήνει το περιθώριο να το «αιχμαλωτίσει» αλλά μετά εκείνος μένει κυριολεκτικά άπραγος; Θα σας εξηγήσω τι εννοώ.

Είναι φορές που κάνω κάτι που για κάποιους φίλους μου θεωρείται αδιανόητο. Να παίρνω την… προίκα μου – κλειδιά, τσιγάρα και λοιπά συμπαρομαρτούντα – και να πηγαίνω να απολαύσω ένα ποτό μόνη. Ναι, καλά διαβάσατε, μόνη. Χωρίς να έχει προηγηθεί ένα τηλέφωνο σε κάποιον/α φίλο/φίλη να μου κάνει παρέα. Εγώ κι οι σκέψεις μου. Το γιατί το κάνω αυτό είναι απλό και φυσικά προφανές. Είναι φορές που έχω ανάγκη να αλλάξω παραστάσεις αλλά να είμαι μόνη.
Αυτό, φυσικά δε σημαίνει πως αν μου μιλήσει κάποιος θα του πω με ύφος χιλίων καρδιναλίων «όχι». Πόσο μάλλον αν είμαι και σε mood του να κάνω μία νέα γνωριμία. Αν όχι, αρκεί μία άρνηση με ένα ευγενικό χαμόγελο. Τέλος πάντων. Κάποιες από αυτές τις φορές, λοιπόν, έτυχε να συναντηθεί το βλέμμα μου με κάποιον γοητευτικό άντρα. Θα αφήσω τις περιπτώσεις όπου μέναμε στο eye contact.

Μετά, λοιπόν, από ένα eye contact που έμοιαζε να διαρκεί αιώνες – είπαμε να μην είμαστε βιαστικοί, αλλά και το άλλο άκρο παραπάει! – ο εκάστοτε «παρατηρητής» με πλησίασε και ρώτησε ευγενικά αν θα ήθελα παρέα στο ποτό μου. Ναι, ούτε σ’ αυτό έχω παράπονο, συνήθως είμαι τυχερή και πέφτω σε ευγενέστατους ανθρώπους κι ουχί «κάφρους», χωρίς να λέω πως δε μου έτυχαν κι αυτοί!

Να μην τα πολυλογώ, έπειτα από κάποια ποτά, μία ωραία κουβέντα και γέλια, χωρίς τα προαναφερόμενα τουπέ και σνομπ υφάκια, ήρθε κι η ανταλλαγή τηλεφώνων. «Ωραία, θα μιλήσουμε», λέει εκείνος. «Έγινε», απαντώ ευγενικά. Περνάνε οι μέρες, αλλά το τηλέφωνο σιγεί. Γιατί δεν έκανα εγώ μία προσπάθεια να επικοινωνήσω εγώ μαζί του; Γιατί πρώτον είμαι γνωστή εγωίστρια και δεύτερον, ενώ δεν είμαι – όπως έχω πει πολλάκις – ρομαντική ψυχή, είμαι παραδοσιακή. Αν είμαι το αντικείμενο του ενδιαφέροντος κάποιου, αυτόματα αναμένω από εκείνον την προσέγγιση. Όπως γίνεται από πολύ παλιά!
Τι έγινε, αγόρια; Τι συμβαίνει; Πού χάθηκε εκείνη η «όρεξη» για κυνήγι; Κάποιοι όπως προανέφερα λένε πως οι γυναίκες έχουν… παραγίνει δυναμικές. Ναι, δυναμικές στη διεκδίκηση κάποιων δικαιωμάτων, όπως ισάξια μεταχείριση στον επαγγελματικό χώρο. Έξω από το χώρο εργασίας όμως, οι γυναίκες συνεχίζουν να θέλουν το φλερτ να γίνεται όπως τότε: ο άντρας να πλησιάζει και να προσπαθήσει να κερδίσει το ενδιαφέρον της.
Μπορεί να ζούμε στον 21ο αιώνα, αλλά πιστέψτε με, εμείς τα κορίτσια σε κάποια πράγματα παραμένουμε παραδοσιακές κι ακόμη περιμένουμε από εσάς να μας δείξετε αν όντως ενδιαφέρεστε. Το φλερτ είναι παιχνίδι και φυσικά παίζεται με ΔΥΟ παίκτες! Αν η παίκτρια απέναντί σας έχει ήδη δείξει πως υπάρχει ένα ενδιαφέρον, ποιος ο λόγος να εξαφανιστείτε; Διότι αδυνατώ να πιστέψω πως όταν της ζητάτε να ανταλλάξετε αριθμούς τηλεφώνων το κάνετε από ευγένεια. Αν είναι έτσι, θα το πω απλά: “κόφ’τε το” ! Πείτε ένα «καλό βράδυ, καλά να περνάς» και τέλος. Δεν είναι θέμα ανασφάλειας από μέρους μας η αναμονή για μία ακόμη συνάντηση, κάθε άλλο.

Ακόμη κι αν δεν προκύψει κάτι αισθηματικό, αν εκείνην την πρώτη φορά που ειδωθήκατε περάσατε ευχάριστα και με ενδιαφέρον την ώρα σας, δεν υπάρχει λόγος να κόψετε κάθε γέφυρα. Επαναλαμβάνω: το φλερτ είναι παιχνίδι. Είναι όμως ένα παιχνίδι που όταν παίζεται σωστά κι έξυπνα, καμία από τις δύο πλευρές δε βγαίνει χαμένη!

29/08/2013 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Η Marion Cotillard στη θέση της Natalie Portman ως Lady Macbeth

Θυμάστε που σας είχαμε πει πως η Natalie Portman θα ερμηνεύσει μία από τις πιο κυνικές ηρωίδες του Shakespeare, τη Lady Macbeth . Λοιπόν, τα δεδομένα άλλαξαν, καθώς τελικά θα την αντικαταστήσει και θα σταθεί στο πλάι του Michael Fassbender , η Marion Cotillard, για τη μεταφορά της γνωστής τραγωδίας, σύμφωνα με δηλώσεις της εταιρείας παραγωγής στην Telegraph.

Η δημοφιλής Γαλλίδα ηθοποιός θα ερμηνεύσει τη Lady Macbeth υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Justin Kurzel. Ο Αυστραλός σκηνοθέτης ήδη έχει δεχθεί διθυραμβικές κριτικές για το «Snowtown» (2011), μία ταινία τρόμου που παρουσιάζει την πραγματική ιστορία μίας σειράς φόνων κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 στην πόλη του τίτλου, που βρίσκεται στη Νότιο Αυστραλία.

Ο Kurzel αναφέρει στην ανακοίνωσή του «Νιώθω πραγματικά ευλογημένος που η Marion θα συμμετάσχει στην ταινία μας. Είναι μία από τους πιο γενναίους και επίμονους ηθοποιούς που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Ανυπομονώ να συνεργαστώ και με εκείνην και τον Michael και να μεταφέρω στη μεγάλη οθόνη αυτήν την ανθρώπινη και τραγική ιστορία αγάπης».

Την παραγωγή της ταινίας ανέλαβε η εταιρεία See-Saw, η οποία είχε αναλάβει και το «Λόγο του Βασιλιά», καθώς επίσης και το «Shame», την ταινία που έκανε γνωστό τον Michael Fassbender στο ευρύ κοινό.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της εταιρείας, «η Marion απέδειξε τις ικανότητες της τόσο στο “La Vie en Rose” όσο και στο “Rust and Bone”. Το να ερμηνεύσει τη Lady Macbeth δίπλα στον Michael Fassbender θα φέρει μία νέα και εκπληκτική δυναμική στην ιστορία των δύο εραστών που τους χωρίζει ο πόλεμος κι η φιλοδοξία».

Τα γυρίσματα θα ξεκινήσουν στην Αγγλία τον Ιανουάριο του 2014 με το StudioCanal να χρηματοδοτεί το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας μαζί με τη Film4. Η εκπρόσωπος της Film4, Tessa Ross ανέφερε στο BBC πως είναι «πολύ ενθουσιασμένη» με τη δουλειά του Kurzel, το οποίο αποκάλεσε «εξαιρετικό σκηνοθέτη, που θα φέρει μία άλλη αύρα στην ταινία με το «εκπληκτικό καστ».

Την περασμένη Τετάρτη ανακοινώθηκε επίσης πως ο Βρετανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Sir Kenneth Brannagh θα αναλάβει τη θεατρική παραγωγή του Macbeth στη Νέα Υόρκη το επόμενο καλοκαίρι. Στην παράσταση θα πρωταγωνιστεί μαζί με την Alex Kingston στο ρόλο της Lady Macbeth.

Πηγή: www.telegraph.co.uk

Προσωπικό σχόλιο: Δε μπορώ να βρω το λόγο για τον οποίο τελικά άλλαξαν τα πλάνα για την ηρωίδα του Shakespeare. Επίσης οφείλω να ομολογήσω πως τόσο η Natalie Portman όσο κι η Marion Cotillard είναι από τις πιο αγαπημένες μου ηθοποιούς. Αντικειμενικά, όμως, νομίζω πως το προσωπάκι της Natalie παραήταν… baby για τη Lady Macbeth!

26/08/2013 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Sylvia

To 1956 η εκκολαπτόμενη ποιήτρια Sylvia Plath (Gwyneth Paltrow) γνωρίζει στο Cambridge, όπου και σπουδάζει, τον – επίσης – ποιητή Ted Hughes (Daniel Craig). Η έλξη ανάμεσά τους είναι εμφανής από την πρώτη στιγμή και σύντομα παντρεύονται. Ο ερχομός της συννεφιάς στη ζωή τους όμως είναι μόνο θέμα χρόνου, καθώς η Sylvia, εγκλωβισμένη στα συζυγικά της καθήκοντα αλλά και ζώντας υπό τη σκιά της επαγγελματικής επιτυχίας του Hughes, καθιστούν αδύνατη την όποια προσπάθειά της να γράψει. Εκτός αυτού, ο Hughes μοιάζει να απομακρύνεται από εκείνην ακόμη περισσότερο, κλονίζοντας ακόμη περισσότερο την ήδη διαταραγμένη ψυχική της υγεία – έπασχε από κατάθλιψη κι είχε ήδη αποπειραθεί να αυτοκτονήσει στο παρελθόν. Παρά το γεγονός πως μετά το χωρισμό της με τον Hughes έγραψε τα περισσότερα από τα πιο σημαντικά της έργα η Sylvia αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή της το χειμώνα του 1963.

Η ταινία έχει ως επίκεντρο, όπως αντιλαμβάνεστε τη ζωή της Sylvia Plath από τη στιγμή που μπήκε στη ζωή της ο Ted Hughes μέχρι και το Φεβρουάριο του 1963, οπότε κι αυτοκτόνησε εισπνέοντας υγραέριο. Σεναριογράφος της ταινίας είναι ο John Brownlow και σκηνοθέτης η Christine Jeffs. Και τα δύο ονόματα μου είναι άγνωστα όσον αφορά κάποιες άλλες δουλειές τους, επομένως δυστυχώς δε μπορώ να αναφερθώ περαιτέρω σε αυτούς. Ενώ η όλη πλοκή της ταινίας είναι ενδιαφέρουσα, είναι σημεία όπου νιώθεις πως κάνει «κοιλιά». Ειδικά στις σκηνές όπου η Sylvia Plath μένει μόνη με τις σκέψεις της αναφορικά με τη ζωή της και με το τι μέλλει γενέσθαι από τη στιγμή που ο Hughes την εγκαταλείπει. Η παρατεταμένη σιωπή που επικρατεί σε αυτές τις σκηνές δημιουργούν μία αμηχανία στον θεατή. Παρ’ όλα αυτά, σίγουρα δεν τη λες αδιάφορη ως ταινία στο σύνολό της.

Ίσως τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα για τους δημιουργούς αν το σενάριο ή έστω μέρος αυτού βασιζόταν σε κάποια χειρόγραφα είτε της ίδιας της Plath είτε του Hughes. Άλλωστε ο τελευταίος το 1998 εξέδωσε μία συλλογή 88 ποιημάτων με τίτλο «Birthday Letters» όπου ο ίδιος μιλάει για τη σχέση του με την Plath. Ίσως τότε δε θα αγανακτούσαν την κόρη των δύο ποιητών Frieda Hughes, η οποία θεώρησε πως με την ταινία ξεπουλούσαν τη ιστορία των γονιών της. Το καλό είναι πως στην ταινία η Sylvia μιλάει για το θάνατο του αγαπημένου της πατέρα, γεγονός που κατά πολλούς πυροδότησε και τη μετέπειτα ψυχική της αστάθεια. Πολύ θετικό σημείο της ταινίας η μαγευτική μουσική του Gabriel Yared («City of Angels», «The talented Mr. Ripley», «Message in a bottle»).

Πάμε τώρα στο καστ. Για την ακρίβεια στους δύο πρωταγωνιστές του όλου δράματος, την Plath και τον Hughes. Έχουμε έναν πολύ καλό Daniel Craig στο ρόλο του Ted Hughes, ο οποίος αποδεικνύει πως δεν είναι κατάλληλος μόνο για James Bond ή άλλες ταινίες δράσεις. Ενείχε κάποια περιθώρια βελτίωσης, ίσως, αλλά παραπονεμένο δε σε αφήνει. Εκείνη που με μπέρδεψε πιο πολύ ήταν η Gwyneth Paltrow. Σε πρώτο πλάνο η φυσιογνωμία της ταιριάζει για το ρόλο που καλείται να ενσαρκώσει. Είναι όμως στιγμές που η ηθοποιός μοιάζει να τα χάνει. Ενώ στις σκηνές των ξεσπασμάτων της ενάντια στο Hughes ή εκείνες όπου προσπαθεί να ανασυγκροτήσει τις σκέψεις της μοιάζει να ΕΙΝΑΙ η Sylvia, ξαφνικά μοιάζει σαν κάπου να χάνεται. Ίσως να φταίει η πολυπλοκότητα του ήδη απαιτητικού χαρακτήρα που κλήθηκε να ερμηνεύσει η Paltrow, επομένως λέω πως μπορούμε να της τη «χαρίσουμε» αυτή τη φορά!

Πρωταγωνιστούν: Gwyneth Paltrow, Daniel Craig, Blythe Danner, Michael Gambon, Jared Harris, Amira Cassar κ.α.

25/08/2013 0 comment

ΜΟΥΣΙΚΗ

Νέο τραγούδι από τους Coldplay

Οι Coldplay αναμένονται να δημοσιοποιήσουν το νέο τους τραγούδι με τίτλο «Atlas» το οποίο θα συμπεριλαμβάνεται και στο soundtrack της δεύτερης ταινίας «Hunger Games: Catching Fire».
Το τραγούδι ηχογραφήθηκε αποκλειστικά για το soundtrack της ταινίας και – κατά πάσα πιθανότητα – δε θα συμπεριληφθεί στο νέο άλμπουμ της μπάντας.
Στο «Atlas» περιλαμβάνεται ο στίχος «Caught in the fire, say “oh”», πράγμα που σημαίνει πως ο Chris Martin έγραψε το τραγούδι αποκλειστικά για την ταινία.
Ο Martin δηλώνει φανατικός της σειράς βιβλίων «Hunger Games». «Μας τιμά το γεγονός πως οι Coldplay, μία από τις πιο γνωστές μπάντες της γενιάς μας, θα ερμηνεύσει το πρώτο τραγούδι του νέου soundtrack», δηλώνει η Tracy McKnight της εταιρείας παραγωγής Lionsgate. «Το γεγονός πως ο Chris Martin είναι fan των βιβλίων αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Το single αυτό των Coldplay ολοκληρώνει τη δυναμική ομάδα καλλιτεχνών που συγκεντρώθηκε γι’ αυτό το soundtrack».
Το soundtrack της πρώτης ταινίας περιλαμβάνει τραγούδια των Arcade Fire και Taylor Swift.
Το τελευταίο album που ηχογράφησαν σε studio οι Coldplay ήταν το «Mylo Xyloto» το 2011. Κατά την περιοδεία τους στην Αυστραλία το 2012 ο Chris Martin ανακοίνωσε στο κοινό του Brisbane πως η μπάντα σκόπευε να κάνει ένα διάλειμμα τριών ετών μετά την περιοδεία τους.

Πηγή: www.music-news.com

Προσωπικό σχόλιο: Δεν έτυχε ακόμη να ασχοληθώ με τα «Hunger Games», αλλά το δρομολογώ. Επομένως δε θα εκφράσω – ακόμη – άποψη επ’ αυτών! Όσον αφορά το τραγούδι των Coldplay, και μόνο το όνομα της μπάντας θα είναι «μαγνήτης» για το κοινό.

24/08/2013 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Επίσημα ο Ben Affleck θα είναι ο Batman στο sequel του «Man of Steel»

Σοκαριστήκατε; Το ίδιο κι εγώ! Παρ’ όλα αυτά, είναι επίσημο: η Warner Bros. ανακοίνωσε πως ο Ben Affleck θα ενσαρκώσει το Bruce Wayne/Batman στο sequel του «Man of Steel» και θα είναι αντιμέτωπος με τον Henry Cavill που θα είναι γι’άλλη μία φορά ο Clark Kent/Superman.
Το δελτίο τύπου αναφέρει πως ο Ben Affleck κι ο σκηνοθέτης της ταινίας Zack Snyder θα δημιουργήσουν μία απόλυτα νέα μορφή του χαρακτήρα, η οποία παραμένει ακόμη χωρίς τίτλο, όπου θα έρθουν κοντά ο Batman κι ο Superman στη μεγάλη οθόνη για πρώτη φορά και θα συνεχιστεί το όραμα του σκηνοθέτη αναφορικά με τον κόσμο τους που δημιουργήθηκε στο «Man of Steel». Ακόμη είναι επιβεβαιωμένο πως οι Amy Adams, Laurence Fishburne και Diane Lane θα ξαναπαίξουν τους ρόλους που είχαν στην πρώτη ταινία.
Στην ανακοίνωση, ο Greg Silverman, μέλος της παραγωγής δήλωσε: «Γνωρίζαμε πως χρειαζόμασταν έναν ιδιαίτερο ηθοποιό για να ενσαρκώσει έναν από τους πιο γνωστούς υπερήρωες της DC Comics κι ο Ben Affleck σίγουρα πληροί τις προδιαγραφές, και κάτι παραπάνω. Η αξιόλογη καριέρα του είναι μία επιβεβαίωση του ταλέντου του κι είμαστε σίγουροι πως αυτός κι ο Zack θα δημιουργήσουν μία νέα διάσταση στο χαρακτήρα του Batman».
Πέρυσι τον Αύγουστο κυκλοφορούσαν φήμες που ήθελαν τον Affleck να σκηνοθετεί μία ταινία «Justice League» για τη Warner Bros ενώ το sequel του «Man of Steel» αναμένεται να βγει στις αίθουσες το καλοκαίρι του 2015.

Πηγή: www.ropeofsilicon.com

Προσωπικό σχόλιο: Δε θα αμφισβητήσω το ταλέντο του Ben Affleck, αλλά έχοντας υπ’ όψιν πως ο «Daredevil» του δεν ήταν κι από τις πιο δυνατές στιγμές της καριέρας τους, πραγματικά δε μπορώ να τον φανταστώ ως Batman!

24/08/2013 0 comment