Ας το παραδεχθούμε: όσο προσεκτικοί κι αν είμαστε με τη διατροφή μας, υπάρχουν στιγμές που αισθανόμαστε εκείνη τη λαχτάρα για ένα γλυκό ή κάτι που έχουμε περιορίσει λόγω της περιορισμένης θρεπτικής του αξίας. Και φυσικά όταν “υποκύπτουμε” στην όποια λιγούρα, ακολουθούν οι ενοχές κι η “αυτοτιμωρία”. Μήπως όμως πρέπει να δοκιμάσουμε μία άλλη προσέγγιση;
Σύμφωνα με την “κουλτούρα της δίαιτας”, η εκάστοτε λιγούρα πρέπει να ελέγχεται και να καταστέλλεται. Κι αν κι οι λιγούρες μπορούν να οφείλονται σε διάφορα αίτια, συχνά μπορεί η “ρίζα του κακού” να είναι κάτι βαθύτερο, ιδίως συναισθηματικά. Πολλές φορές υποκύπτουμε στην “ανάγκη” για γλυκό για παράδειγμα ως παρηγοριά ή ακόμη και για μία ανάγκη για έλεγχο. Και φυσικά ο (στα όρια του καταναγκαστικού) περιορισμός μίας τροφής έχει συνήθως το αντίθετο αποτέλεσμα καθώς το κάνει πιο επιθυμητό. Πηγαίνοντας κόντρα, όμως, στην κουλτούρα αυτή που μας κάνει να Ντρεπόμαστε για τις λιγούρες, το μυστικό είναι να τις χρησιμοποιούμε ως εργαλεία αυτογνωσίας.
Και να πώς μπορούμε να μάθουμε όχι μόνο να ζούμε με αυτές, αλλά και πώς να τις “διαβάζουμε”:
01 Τη μελετάμε και προσπαθούμε να παρατηρήσουμε πότε τη νιώθουμε και σε συνδυασμό με ποια συναισθήματα.
02 “Ακούμε” το στομάχι μας εστιάζοντας στις αισθήσεις. Παίρνουμε μερικές ανάσες ώστε να αποφασίσουμε συνειδητά αν θα φάμε την όποια τροφή επιθυμούμε.
03 Επιτρέπουμε στο σώμα μας να μας δώσει το σωστό σινιάλο, μια που αυτό είναι που ξέρει τι χρειάζεται.
04 Παρατηρούμε τα ερεθίσματα του σώματος (πείνα; Κορεσμός; Ανάγκη;) και σκεφτόμαστε πως αυτά επηρεάζονται από την κουλτούρα της δίαιτας (βάζουμε “φρένο” λόγω αυτής;).
05 Τις αποδεχόμαστε ως τρόπο επικοινωνίας το σώματος – και δεν αυτοτιμωρούμαστε.
06 Ρωτάμε τον εαυτό μας τι άλλο επιθυμούμε εκτός από την τροφή – αυτό μπορεί να είναι προσοχή, σύνδεση ή ξεκούραση.
07 Έχουμε την τροφή στο σπίτι ώστε να το αναγνωρίζουμε λιγότερο ως απαγόρευση – μάλιστα έτσι απομυθοποιείται κι η τροφή.
Τι κρατάμε λοιπόν;
Σαφώς και μία ισορροπημένη διατροφή είναι κλειδί για μακροπρόθεσμα οφέλη στην υγεία μας. Αντί, όμως, να βλέπουμε τις λιγούρες σαν εχθρό, είναι η ώρα να τις αντιμετωπίζουμε με περιέργεια, εμπιστοσύνη αλλά κι αυτοπεποίθηση για τον εαυτό μας κι επανακτούμε αυτό που η κουλτούρα της δίαιτας μας στερεί σιωπηλά: τη σύνδεσή μας με το σώμα μας.
Πηγή: Health Line
Featured image: unsplash.com/@400grains
