κινηματογράφος

Ο Μάρτιος έφτασε και μαζί έφτασε κι η λαμπερή βραδιά των Oscars κι αύριο το πρωί θα ξέρουμε τους μεγάλους νικητές – ενώ θα κάνουμε και κουσκούς για τις εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί! Απόψε η πρότασή μας εξερευνά τρεις μεγάλες κατηγορίες των βραβείων σε μία και μόλις ταινία που μόλις πέρυσι αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής (ήταν και φαβορί, εδώ που τα λέμε!).

               Όταν ο J. Robert Oppenheimer (Cillian Murphy) ξεκινούσε τις σπουδές του στην κβαντική και θεωρητική φυσική, φαντάζομαι πως τίποτα δεν προμήνυε πως το όνομά του θα συνδεόταν με τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στη σύγχρονη ιστορία. Ούτε, όμως, πως το όραμά του να χρησιμοποιήσει την πυρηνική φυσική για το “κοινό καλό” θα οδηγούσε σε μία από τις μεγαλύτερες πολεμικές καταστροφές της ανθρωπότητας…

               Η ταινία “Oppenheimer” βασίζεται στη βιογραφία του Oppenheimer “American Prometheus” από τους Kai Bird και Martin J. Sherwin, με τον Christopher Nolan (“Interstellar”, 2014) να κρατά τα ηνία σε σενάριο και σκηνοθεσία.

               Μία από τις καλύτερες βιογραφικές ταινίες του σύγχρονου σινεμά

Η κατηγορία της βιογραφίας δεν είναι “παιχνιδάκι”. Και με τη δραματοποίηση καταστάσεων για να κάνει η παραγωγή την ταινία πιο ελκυστική να γίνεται με μέτρο, ο πήχης των προσδοκιών ανεβαίνει αυτόματα ιδιαίτερα ψηλά. Ο Nolan εξερευνά σε βάθος την ιστορία του Oppenheimer, από την εξέλιξή του μέχρι την κορυφή, αλλά και την πτώση του, ενώ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στους δαίμονες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει όταν διαπίστωσε τις επιπτώσεις της ανακάλυψής του. Η μαεστρία της βιογραφικής ταινίας κρύβεται στο να αποδώσει ο σκηνοθέτης την ιστορία του προσώπου που η ταινία αφορά με το μεγαλύτερο δυνατό ρεαλισμό, κι ο Nolan δείχνει να πήγε καλά διαβασμένος στο πλατό του “Oppenheimer”. Η ταινία του είναι μία λεπτομερής ανάλυση χαρακτήρα με την πλοκή, παρά τη μη γραμμική αφήγηση των γεγονότων (πολύ του αρέσει αυτό, του Nolan!) να ξεδιπλώνεται ομαλά, κάνοντας την ιστορία του φυσικού κατανοητή ακόμη και στο κοινό που δε γνωρίζει τόσα πολλά για εκείνον. Παράλληλα, παρά το γεγονός πως στις βιογραφικές ταινίες δεν υπάρχουν spoilers, ο Nolan καταφέρνει να δημιουργήσει ένα πέπλο αγωνίας, κρατώντας το θεατή σε μία εθιστική σχεδόν εγρήγορση. Ε, με όλα αυτά, νομίζω τα Oscars καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας έφτασαν στα χέρια του, καθώς ο Nolan έπαιξε ΠΟΛΥ τίμια, με τον “Oppenheimer” να θεωρείται η καλύτερή του ταινία ως τώρα!

Και φυσικά ο Nolan μόνο εκπτώσεις δεν κάνει στην επιλογή των ηθοποιών του. Θα ήθελα πολύ να αναλύσω ένα ένα όλα τα ονόματα που περνούν από την οθόνη στην πορεία της ταινίας. Θα περιοριστώ, όμως, να εστιάσω στην Emily Blunt που παρά το μικρό (χρονικά) ρόλο της Kitty Oppenheimer αποδίδει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της αλλά και το Robert Downey Jr. που με το Strauss του κέρδισε το χρυσό αγαλματάκι που (αν με ρωτάτε) η ακαδημία του χρωστούσε από τον “Chaplin” του. Αλλά ας έρθουμε τώρα στο πρόσωπο της περσινής απονομής που δεν είναι άλλο από τον Cillian Murphy. Ο “Tom Shelby” των “Peaky Blinders” φάνηκε από νωρίς πως στοχεύει ψηλά και ο “Oppenheimer” του ήταν το κλειδί που του άνοιξε την πόρτα της Ακαδημίας. Ο ηθοποιός αποδεδειγμένα αφιέρωσε πολύ χρόνο και κατέβαλλε θεαματική προσπάθεια για να κατανοήσει το χαρακτήρα του ώστε να τον αποδώσει με όσο περισσότερη ακρίβεια γίνεται. Αποτέλεσμα; Μία ερμηνεία αυθεντική, καθώς ο Murphy αποτυπώνει  άριστα την πολυπλοκότητα του Oppenheimer, φέρνοντάς τον ταυτόχρονα πιο κοντά στο θεατή χάρη στην ευκολία που αποδίδει το συναισθηματικό κυκεώνα του χαρακτήρα. Cillian, congrats για το βραβείο A’ Ανδρικού Ρόλου, το κέρδισες με το σπαθί σου!

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

               Πρωταγωνιστούν: Cillian Murphy, Emilly Blunt, Robert Downey Jr., Matt Damon, Florence Pugh. Josh Hartnett, Casey Affleck, Rami Malek, Kenneth Branagh, Jason Clarke, Tony Goldwyn, James D’ Arcy κ.α.

Για το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου υποψήφιοι φέτος είναι οι:

Το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας φέτος διεκδικούν οι:

Ενώ Καλύτερη Ταινία θα αναδειχθεί μία από τις εξής: