μετά

Kim France, η 48χρονη διάσημη blogger

Η Κιμ Φρανς είναι μια δημοσιογράφος 48 ετών. Δούλευε στα έντυπα για πάρα πολλά χρόνια, έγραφε για ροκ μπάντες στο Rolling Stone και στο Vibe και στο Spin, έγινε senior writer στο Elle και μετά αρχισυντάκτρια στο New York αλλά κυρίως έκανε όνομα ως διευθύντρια του Lucky, του γυναικείου περιοδικού για το shopping που κυκλοφόρησε στην Αμερική το 2000. Έμεινε σε αυτήν τη θέση για 10 χρόνια.

Εκείνη την περίοδο έτυχε να τη γνωρίσω από κοντά κι εγώ, όταν επισκέφθηκα τα γραφεία της Conde Nast στη Νέα Υόρκη. Η Κιμ έφερε ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά με αρκετές διευθύντριες και εκδότριες που είχα ή γνώρισα στην επαγγελματική ζωή μου: μια λεπτή, εφηβική φιγούρα, αποτέλεσμα κάποιας σύγχρονης άσκησης με άγνωστο παράξενο όνομα, ένα περιποιημένο κεφάλι με μοντέρνο κούρεμα, και στιλ που ενώ μοιάζει απλό είναι ό,τι πιο καλόγουστο και πρωτότυπο έχεις δει ποτέ. Όλες αυτές οι γυναίκες, οι συνήθως 10 και 15 χρόνια μεγαλύτερες από μένα, με έβγαζαν επίσης νοκ άουτ σε κάθε επίπεδο: είχαν δει τις πιο συζητημένες παραστάσεις της χρονιάς, κατεβάσει όλες τις ταινίες που οφείλεις να δεις πριν τα Όσκαρ και αγοράσει εισιτήριο για τις συναυλίες που θα σκότωνα για να πάω. Αυτά σε συνδυασμό με το ότι είχαν killer ένστικτο στο να ανακαλύπτουν εκπληκτικά -και όχι πάντα πανάκριβα- πράγματα που μπορείς να φορέσεις ή να φας.

Πρόσφατα διάβασα στους New York Times ότι η Φρανς, η οποία είχε παραιτηθεί από την Conde Nast πέρυσι, δημιούργησε ένα δικό της blog, το οποίο ονόμασε Girls of a Certain Age κοροϊδεύοντας τον παρωχημένο ευφημισμό «γυναίκα μιας κάποιας ηλικίας». Τον τίτλο του μπλογκ τον επέλεξε γιατί περιγράφει ακριβώς το πώς τελικά νιώθουν για τον εαυτό τους όλο και περισσότερες που διανύουν τα 40: «Όχι ακόμα μεσήλικες», λέει και μας εξηγεί το σκεπτικό της: «Εγώ είμαι 48 αλλά είμαι μια ανώριμη 48χρονη. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε αυτή την πόλη (σ.σ. Νέα Υόρκη) που κάνουν δημιουργικές δουλειές και των οποίων τα ενδιαφέροντα είναι ακόμα πολύ νεανίζοντα. Τους αρέσει η ροκ μουσική, έχουν cool εμφάνιση αλλά δεν είναι πια παιδιά. Ξέρεις, δεν θα ανταποκριθούν ποτέ σε ένα fashion blog που ποστάρει μίνι φούστες ως τον καβάλο, όσο χαριτωμένες και αν είναι».

BIG GIRLS DON’T CRY
Το site, λοιπόν, που απευθύνεται σε ένα ηλικιακό κοινό από 30χρονες και 40χρονες οι οποίες ναι μεν δεν νομίζουν ότι είναι 25χρονες αλλά ούτε έχουν αλλάξει δραματικά από τότε, καταγράφει τις βόλτες της Κιμ στην πόλη, στον κόσμο και στο ίντερνετ και σου προσφέρει ισόποσες δόσεις χαλάρωσης (πού θα βρεις Bensimon, τα μόνα trainers που καταδέχονται να φορέσουν οι Γαλλίδες) και τροφής για σκέψη (κριτική για το νέο παγκόσμιο μπεστ-σέλερ φαινόμενο Fifty Shades of Grey).

Ο λόγος που η πολύ πετυχημένη Κιμ τα βρόντηξε και βγήκε να διεκδικήσει ξανά από την αρχή τη ζωή της μετά τα 46 ήταν οι ημικρανίες: «Υπέφερα από καθημερινούς πονοκεφάλους και είχα αρχίσει να υποψιάζομαι ότι μόνο μια ριζοσπαστική αλλαγή λάιφσταϊλ μπορούσε να τους εξαφανίσει». Λίγους μήνες μετά την αποχώρησή της από το περιοδικό οι πονοκέφαλοι σταμάτησαν. Και η Φρανς ένιωσε απέραντη ανακούφιση καθώς και καμία όρεξη να γυρίσει στον κόσμο των μίτινγκ με το εμπορικό και τους πελάτες. Μια μέρα κάθησε κάτω και έγραψε το προσωπικό της μανιφέστο, το οποίο γίνεται αυτόματα και το μανιφέστο μιας γυναίκας που είναι 40κάτι και νιώθει κάπως έτσι: «Τα κορίτσια μιας κάποιας ηλικίας είναι αυτά που μικρά ήθελαν να είναι η Τατούμ Ο Νιλ στο Bad News Bears ή η Μπρουκ Σιλντς στο Endless Love. Που χόρευαν με Blondie και φιλήθηκαν με ένα αγόρι στους Led Zeppelin. Που ήταν παράξενα, καθόλου δημοφιλή κορίτσια τα οποία όμως κατέληξαν να γράφουν για τα πιο αστεία σόου της τηλεόρασης. Που δεν τα πειράζει να αυτοαποκαλούνται φεμινίστριες αλλά πιστεύουν ότι το να καθόμαστε να συζητάμε ακόμα για το αν μια γυναίκα μπορεί να είναι έξυπνη και ταυτόχρονα να τρελαίνεται για ένα καινούργιο μπλουζάκι είναι τόσο βαρετό όσο και το να βλέπεις τους δείκτες ενός ρολογιού». Τέλος, «οι γυναίκες κάποιας ηλικίας είναι εκείνες που όταν βλέπουν παλιές φωτογραφίες της μητέρας τους στην ηλικία τους δεν νιώθουν το ίδιο “ενήλικες”. Ωστόσο είναι προφανώς ενήλικες -οι οποίες όμως δεν μπορούν να αγνοήσουν ότι οι μπότες μοτοσικλετιστή, αν συνδυαστούν σωστά, αποτελούν ένα καθ’ όλα αξιοπρεπές απογευματινό look».

Πραγματικά, η τελευταία φορά που πέτυχα έξω μια γυναίκα να φοράει τόσο καλά μπότες μοτοσικλετιστή δεν ήταν 20 αλλά 50. Όλες οι γυναίκες των οποίων το στιλ θαυμάζουμε τελευταία είναι γύρω ή πάνω από 40. Η Καρίν Ρόιτφελντ, πρώην διευθύντρια της γαλλικής Vogue, στα 58 της ενσαρκώνει το σύγχρονο μπουρζουά παριζιάνικο στιλ χωρίς να δείχνει σαν θεία σου αλλά σαν κάποια που ζηλεύεις. Η διάδοχός της εκεί, η 45χρονη Εμανουέλ Αλτ, φοράει στενά τζιν, δερμάτινα τζάκετ και καθόλου μακιγιάζ με τον καλύτερο τρόπο που έχεις δει. Η Γκουίνεθ Πάλτροου και η Κέιτ Μος μεγαλώνοντας ντύνονται όλο και πιο φανταστικά. Η Τζένιφερ Άνιστον έχει σήμερα όχι απλά πολύ καλύτερο σώμα από εκείνο που είχε 20 χρόνια πριν αλλά και ένα από τα καλύτερα που μπορείς να βρεις στο Χόλιγουντ.

ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ
Όλες αυτές οι γυναίκες σημαίνουν καθημερινά ένα πολύ σημαντικό πράγμα για τις συνομήλικες ή τις μικρότερές τους: ότι αν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και δεν σου αρέσει πια αυτό που βλέπεις έχεις πάντα χρόνο να το αλλάξεις. Μπορεί να μην το κάνεις ποτέ (σοβαρά, ποια έχει το χρόνο, το χρήμα και την αντοχή να κάνει 5 ώρες τη μέρα γιόγκα για να αποκτήσει τη γράμμωση της Τζένιφερ;) αλλά κάποια διάσημη εκεί έξω σου δίνει το ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση και τη δυνατότητα να ελπίζεις. Να ελπίζεις ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ότι όλα παίζονται. Τα επαγγελματικά, τα γκομενικά, η φυσική σου κατάσταση. Ότι ενδεχομένως μπορείς ακόμα και να γίνεις μοντέλο στα 50 σου. Ο διαγωνισμός του πρακτορείου Wilhelmina Models που διεξέγεται για δεύτερη χρονιά στη Νέα Υόρκη προς αναζήτηση ωραίων γυναικών πάνω από 35 για να δουλέψουν ως μοντέλα σε διαφημιστικές καμπάνιες μόδας και ομορφιάς ανέδειξε φέτος 10 φιναλίστ εκ των οποίων οι μισές είναι πάνω από 45.

Είναι αυτή η καλύτερη εποχή για να είσαι 40; Δεν ξέρω ακόμα, μου μένουν 2-3 χρόνια για να το μάθω. Αλλά στα χρόνια του twitter και της αιωνίως παρατεινόμενης εφηβείας, όπου ακόμα και οι άνθρωποι που παντρεύονται και γίνονται γονείς διατηρούν όσο μπορούν το προηγούμενο λάιφστάιλ τους (τα απογεύματα Κυριακής εγώ, ο άνδρας μου και η 3χρονη κόρη μας προτιμάμε να είμαστε στο μπαρ όπου η νονά της και κολλητή φίλη μας βάζει μουσική παρά σε κάποιον παιδότοπο), ναι, προφανώς.

Το κλασσικό πλέον παράδειγμα των γυναικών άνω των 40, που ξέρουν να περνούν καλά!

«Εγώ βρίσκω τέλεια την ηλικία μου», μου γράφει σε mail η Κιμ ενώ βλέπω ότι έχει μόλις ποστάρει κάτι για μια έκθεση φωτογραφίας πανκ στο Άμστερνταμ όπου θα πάει σε λίγες μέρες. Η διαζευγμένη Κιμ, που δίνει μεταξύ άλλων συμβουλές για το «τι να φορέσεις στα πρώτα σου ραντεβού όταν αρχίσεις να ξαναβγαίνεις και είσαι πάνω από 40», δημιούργησε λέει το blog για έναν ακόμα σημαντικό λόγο. «Ήθελα να γράψω για ανθρώπους που έχουν τις ίδιες αναφορές μ’ εμένα. Που αν τους αναφέρω, π.χ., το Quadrophenia θα το ξέρουν πιθανότατα επειδή το είχαν δει στο σινεμά όταν κυκλοφόρησε. Είχα περάσει πολύ καιρό με νεότερους ανθρώπους δουλεύοντας στα περιοδικά και πάντα όποτε μιλούσα για οτιδήποτε συνέβη πριν από το ’80 με κοιτούσαν σαν να είμαι εξωγήινη. Τώρα θέλω να προσεγγίσω ανθρώπους πιο κοντά στη δική μου γενιά».

Η διαφορά του να δείχνεις υπέροχη στα 40 σήμερα είναι σε σύγκριση με το παρελθόν ακριβώς αυτό: ότι δεν κρύβεις την ηλικία σου γιατί κανείς δεν νοιάζεται στ’ αλήθεια γι’ αυτήν. «Ο κίνδυνος είναι να πιστέψεις ότι είναι αργά για να γυρίσεις σελίδα», μου λέει η Κιμ, που ευτυχώς αψήφησε τον κίνδυνο: την πρώτη μέρα το blog της έπεσε λόγω τρελής κίνησης.

Πηγή:http://www.marieclaire.gr από τη Γαλάτεια Λασκαράκη