ανακάλυψη

Μια θερμική κάμερα, που ανιχνεύει την αυξημένη θερμότητα του προσώπου, μπορεί μελλοντικά να «προδίδει» τους μεθυσμένους, προτού αυτοί δημιουργήσουν προβλήματα σε μπαρ, αεροδρόμια και άλλους δημόσιους χώρους. Η πρωτότυπη τεχνολογία αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Βασίλη Αναστασόπουλο και την ερευνήτρια Γεωργία Κούκιου του Εργαστηρίου Ηλεκτρονικής του Τμήματος Φυσικής του πανεπιστημίου της Πάτρας.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές περιοδικό για θέματα ηλεκτρονικής ασφάλειας “International Journal of Electronic Security and Digital Forensics”, έχουν αναπτύξει ένα λογισμικό, το οποίο μπορεί να αναγνωρίσει έναν άνθρωπο που έχει καταναλώσει υπερβολική ποσότητα αλκοόλ, χρησιμοποιώντας ως μέσο εντοπισμού μόνο τη θερμότητα που μία υπέρυθρη θερμική κάμερα ανιχνεύει πάνω στο πρόσωπό του.

Με αυτό τον τρόπο, όπως επισημαίνουν οι Έλληνες επιστήμονες, αποφεύγονται οι υποκειμενικού χαρακτήρα κρίσεις και εκτιμήσεις για το αν κάποιος είναι μεθυσμένος ή όχι, οι οποίες βασίζονται κυρίως στη συμπεριφορά του. Η τεχνολογία θερμικής απεικόνισης μπορεί συνεπώς να βοηθήσει τις αστυνομικές αρχές και άλλες υπηρεσίες, αλλά και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο (π.χ. ιδιοκτήτη μπαρ) να γνωρίζει πότε κάποιος έχει πράγματι μεθύσει και έτσι να αρνείται να του σερβίρει ένα ακόμα ποτό ή να εμποδίζει εξαρχής την είσοδό του σε έναν χώρο.

Σύμφωνα με τα έως τώρα πειράματα, που έγιναν με 20 εθελοντές, οι οποίοι έπιναν ένα ποτήρι μπίρα κάθε 20 λεπτά (συνολικά τέσσερα), η αύξηση της θερμότητας στους μεθυσμένους είναι ιδιαίτερα αισθητή στην μύτη, ενώ το μέτωπο παραμένει συνήθως πιο δροσερό.

Πηγή:http://www.protothema.gr

Εναν ανεκτίμητο και ανέλπιστο καλλιτεχνικό θησαυρό ανακάλυψαν Ιταλοί ιστορικοί σε κάστρο στο Μιλάνο. Ειδικότερα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα εκατό σκίτσα που βρήκαν σε κάστρο στην ευρύτερη περιοχή του Μιλάνου έχουν γίνει από το χέρι του Καραβάτζιο. Η αξία του καλλιτεχνικού θησαυρού φτάνει στα 500 εκατομμύρια ευρώ.

Τα σχέδια εντοπίστηκαν ανάμεσα σε άλλα 1.378 έργα του αρχείου του ζωγράφου Σιμόνε Πετερτζάνο, δασκάλου του Καραβάτζιο. Ο νεαρός, τότε, ζωγράφος βρισκόταν στη δούλεψή του από το 1584 έως το 1588, προτού «κατέβει» από τη Λομβαρδία στη Ρώμη και αποκτήσει φήμη.

«Ανέκαθεν πιστεύαμε ότι δεν ήταν δυνατόν να μην έχει αφήσει τίποτα πίσω του ο Καραβάτζο, στο εργαστήριο του δασκάλου του. Να μην έχει αφήσει ούτε μία μελέτη, ούτε ένα σχέδιο στο εργαστήριο ενός ζωγράφου τόσο διάσημου, όσο ο Πετερτζάνο», εξηγεί ο Μαουρίτσιο Μπερναρντέλι Γκεριέρι του Ιδρύματος Μουσείου της Μπρέσια. Τα σχέδια που βρέθηκαν πρόκειται να συμπεριληφθούν σε ηλεκτρονικό βιβλίο, το οποίο θα διατίθεται από το διαδικτυακό βιβλιοπωλείο amazon.

Ο Μπερναρντέλι και η συνάδελφός του Αντριάνα Κοκόνι Φεντριγκόλι μελέτησαν και ανέλυσαν ενδελεχώς όλα τα έργα στη συλλογή του Πετερτζάνο στο Καστέλο Σφορτσέσκο του Μιλάνου, αφού επί δύο χρόνια είχαν αποκρυπτογραφήσει κάθε λεπτομέρεια της εργασίας του σε εκκλησίες και μουσεία. Στόχος τους να μάθουν τα πάντα για τα γεωμετρικά πρότυπα που αγαπούσε και χρησιμοποιούσε ο καλλιτέχνης.

Η ομάδα μπόρεσε να καθορίσει το «δομικό DNA» του μεγάλου ζωγράφου και στη συνέχεια να το εντοπίσει στα σχέδια που βρέθηκαν στο κάστρο, το οποίο σήμερα ανήκει στον Δήμο του Μιλάνου. Στα 83 από τα εκατό απεικονίζονται πρόσωπα ή μέρη του ανθρωπίνου σώματος που αργότερα απαντώνται σε άλλα έργα του.

Πηγή: Καθημερινή, http://www.skai.gr

Κρατήρα διαμέτρου 100 χιλιομέτρων ανακάλυψαν Ευρωπαίοι επιστήμονες στη Γροιλανδία. Ο κρατήρας είναι αποτέλεσμα πρόσκρουσης αστεροειδή ή κομήτη ένα δισεκατομμύριο χρόνια πριν από οποιαδήποτε άλλη γνωστή πρόσκρουση στη Γη.

Μόνο 180 κρατήρες πρόσκρουσης έχουν ανακαλυφθεί στη Γη, όμως κάθε ανακάλυψη συνδέεται με την εύρεση κρυμμένων θησαυρών.

Όπως εξήγησε μάλιστα ο επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας, Δρ. Adam A. Garde, περίπου το 30% αυτών των κρατήρων περιέχουν πολύτιμους φυσικούς πόρους, όπως ορυκτά, πετρέλαιο ή αέριο.

Οι εντυπωσιακοί κρατήρες στο φεγγάρι σχηματίστηκαν από προσκρούσεις αστεροειδών και κομητών πριν 3 με 4 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η Γη, που είχε ισχυρότερο βαρυτικό πεδίο, πρέπει να είχε υποστεί πολύ μεγαλύτερες προσκρούσεις εκείνη την περίοδο, ωστόσο τα στοιχεία έχουν χαθεί ή έχουν καλυφθεί από πετρώματα.

Μέχρι σήμερα ο τίτλος του παλαιότερου γνωστού κρατήρα ανήκε στον κρατήρα «Vredefort» στη Νότιο Αφρική, ηλικίας δυο δισεκατομμυρίων ετών, ο οποίος έχει υποστεί μεγάλη διάβρωση.

Ωστόσο, μια ομάδα επιστημόνων από το Κέντρο Γεωλογικών Ερευνών Δανίας και Γροιλανδίας (GEUS), το Πανεπιστήμιο Cardiff στην Ουαλία και το Πανεπιστήμιο Lund στη Σουηδία, άλλαξε τα δεδομένα ανακαλύπτοντας ίχνη ενός γιγάντιου κρατήρα πρόσκρουσης, ηλικίας τριών δισεκατομμυρίων ετών, κοντά στην περιοχή Μανιτσοκ στη Δυτική Γροιλανδία.

Σε δηλώσεις του ο Δρ. Iain McDonald από τη Σχολή Γήινων και Ωκεάνιων Επιστημών του πανεπιστημίου Cardiff, τόνισε ότι οι ερευνητές δεν ήταν εύκολο να πείσουν την επιστημονική κοινότητα για τη σημασία της έρευνάς τους, ωστόσο η βιομηχανία ήταν ξεκάθαρη σε σχέση με τα πιθανά οφέλη από την ανακάλυψη νέων κρατήρων.

«Μας πήρε περίπου τρία χρόνια να πείσουμε τους συναδέλφους μας στην επιστημονική κοινότητα για τη σημασία της έρευνάς μας, όμως η μεταλλευτική βιομηχανία ήταν πολύ πιο δεκτική», επισήμανε.

Πηγή: http://www.sci-news.com