Νίκος Ορφανός : “Εδώ δε μπορούμε να βγάλουμε αρκετά φασόλια, θα βγάλουμε σήριαλ;”

Φωτογράφος: Κώστας Αμοιρίδης

Δευτέρα βράδυ και το θέατρο ΔΙΑΝΑ είναι κατάμεστο από κόσμο. Όταν η παράσταση ολοκληρώνεται και οι αυλαία πέφτει, είμαι πλέον σίγουρη. Θέλω να μιλήσω με τους πρωταγωνιστές. Συναντώ το Νίκο Ορφανό στα παρασκήνια. Είναι απλός, προσιτός παρά τα 24 χρόνια καριέρας στην υποκριτική, ευγενής και φιλόξενος. Με υποδέχεται με ένα ζεστό χαμόγελο και ρωτά με αγωνία:  «Σας άρεσε η παράσταση;»

Η απάντησή μου ήταν απλή, λακωνική και ειλικρινής. «Ναι, ήταν πάρα πολύ καλή, ξεκαρδιστική, με νοήματα και ανατρεπτικό τέλος!», είχε δηλαδή όλα τα συστατικά μιας επιτυχημένης παράστασης.

Ελπίζω να απολαύσετε τη συνέντευξη όσο κι εγώ…

 

Ιωάννα Βλάσση: Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση “Η ΓΙΑΓΙΑ” και τον αλληγορικό σας ρόλο, αυτό του «αλλοδαπού» διαρρήκτη που εισβάλλει στο χώρο της γιαγιάς, γιατί κάτι έχει να πει…
Νίκος Ορφανός: Η “Γιαγιά” είναι μία  ολίγον μαύρη κωμωδία,  που ξεκινάει από μια αληθινή κατάσταση, κάποιον που δε δηλώνει την πεθαμένη γιαγιά του για να εισπράττει τη σύνταξή της, ο οποίος φτάνει μέχρι τον τραβεστισμό, ντύνεται γιαγιά και ενώ περιμένει την επιτροπή ελέγχου, του έρχεται ένας άλλος φτωχοδιάβολος, μεταμφιεσμένος σε αλλοδαπό μετανάστη να τον κλέψει. Και οι δύο εκμεταλλεύονται υπάρχουσες καταστάσεις για ίδιον όφελος, και οι δύο συμβολίζουν την απατεωνίστικη πλευρά του Έλληνα, την κουτοπόνηρη, μη δημιουργική πλευρά, και το έργο εξετάζει πως όλη αυτή η στάση επηρεάζει τις ίδιες τις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ τους, και κατά συνέπεια και την καθημερινότητά τους. Οι διάλογοι ξεδιπλώνονται χιουμοριστικά και κανιβαλιστικά, για να κάνουν αυτήν την κατάσταση πιο υποφερτή, καθότι είναι πολύ δυσάρεστη στη βάση της, και με διάφορες απρόσμενες αποκαλύψεις, καταλήγει σε ένα πλήρως σατυρικό φινάλε.

από την παράσταση “Η γιαγιά”


Ιωάννα Βλάσση: Θεωρείτε ότι στην Ελλάδα είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε για να μη βουλιάξουμε; Θα αλλάξει ποτέ η νοοτροπία του «αφού μπορώ να μην πληρώνω τους φόρους μου και να ζω με ψεύτικα επιδόματα γιατί να μην το κάνω;»
Νίκος Ορφανός: Η νοοτροπία του ζην με επιδόματα και χαριστικά λεφτά τελείωσε. Όσοι επιμένουν να βασίζουν την επιβίωσή τους σε τέτοια πράγματα θα πεινάσουν. Ευτυχώς, με την επιτήρηση των ξένων ξεσκαρτάρει η παρασιτική οικονομία και αναγκαστικά θα πάμε στην επιχειρηματική αναγέννηση. Αλλά θα αργήσουμε, διότι οι δεκαετίες της παρασιτικής καλοπέρασης θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Τα πάντα καταρρέουν πια, με πρώτη την εθνική μας υποκριτική ζωή. Πλέον θα πρέπει όσοι δουλεύουν να είναι πραγματικά χρήσιμοι στην κοινωνία, όπως έλεγαν οι παλιοί, και να κερδίζουν τα προς το ζην με τον ιδρώτα τους. Το κράτος χρεωκόπησε, καιρός να το χτίσουμε από το μηδέν.

 
Ιωάννα Βλάσση: Έχετε πρωταγωνιστήσει στην πιο ακριβή ελληνική παραγωγή “Το Νησί”, ενσαρκώνοντας το ρόλο του γιατρού Λαπάκη. Πλέον όχι μόνο δεν έχουμε παραγωγές αυτού του βεληνεκούς, αλλά πλέον δεν έχουμε καθόλου σίριαλ στην ελληνική τηλεόραση, αφού τα κανάλια επιλέγουν να επενδύσουν σε πιο φθηνές παραγωγές κυρίως τουρκικής προελεύσεως. Ποια είναι η γνώμη σας;
Νίκος Ορφανός: Τόσα χρόνια ένα σωρό “καλλιεργημένοι” σνομπάρανε τις ελληνικές σειρές, τις θεωρούσαν σαχλές και φτηνιάρικες, και τώρα που έσβησαν τους έπιασε ο πόνος. Διανοούμενοι όπως ο Κωστής Παπαγιώργης και ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης εδέησαν να ασχοληθούν με άρθρα τους με την τουρκική τηλεοπτική εισβολή. Τα ελληνικά κανάλια πλήρωσαν, όπως όλος ο ιδιωτικός τομέας, τον κρατικό στραγγαλισμό της επιχειρηματικότητας. Σας λείπουν οι ελληνικές σειρές; Τα ελληνικά προϊόντα από τα ράφια των καταστημάτων δε σας λείπουν; Εδώ δε μπορούμε να βγάλουμε αρκετά φασόλια, θα βγάλουμε σήριαλ; Αν δεν προσανατολιστούμε στις εξαγωγές, η εσωστρέφειά μας θα μας καταστρέψει.

Ιωάννα Βλάσση: Επιπλέον έχετε και τη συμμετοχή σας στη διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας. Πόσο έχει αλλάξει τη ζωή σας η αναγνωρισιμότητα; Σας έχουν τύχει περιστατικά που έχετε νιώσει κάπως άβολα;
 Νίκος Ορφανός: Η αναγνωρισιμότητα άλλαξε την καριέρα μου προς το καλύτερο. Πλέον, σε συνδυασμό με την επιτυχία της θεατρικής μου παραγωγής “το Τάβλι” που ανεβάσαμε με τον Κωνσταντίνο Κάππα, και περιοδεύσαμε δεκατρείς μήνες σε όλη την Ελλάδα, βάζω τους δικούς μου όρους στη δουλειά μου και ξέφυγα από το υπαλληλίκι που στραγγάλιζε τη δημιουργικότητά μου. Άβολες στιγμές υπάρχουν, αλλά μπορώ και τις χειρίζομαι. Η καθημερινότητά μου δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο. Ευτυχώς η ιλιγγιώδης αυτή επιτυχία μου ήρθε μετά από 24 χρόνια σε αυτή τη δουλειά και μπόρεσα να τη χειριστώ.

Ιωάννα Βλάσση: Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να αλλάξετε στην καθημερινότητά σας;
Νίκος Ορφανός: Θα ήθελα ένα σπίτι με κήπο για να παίζουν οι γάτοι μου και να μπορούσα να έχω και άλλα ζώα. Κατά τα άλλα ζω ακριβώς όπως θέλω. Έχω την υγεία μου, επομένως έχω τα πάντα.

 
 Ιωάννα Βλάσση: Είστε άνθρωπος του προγράμματος ή του αυθορμητισμού;
Νίκος Ορφανός: Πάντα προγραμματίζω. Μου αρέσει πολύ. Αλλά αν βρω κάτι καλύτερο αλλάζω το πρόγραμμά μου. Πάντα όμως λειτουργώ με πρόγραμμα και στόχο. Τα χύμα τα σιχαίνομαι.

από την παράσταση “Η γιαγιά”

Ιωάννα Βλάσση: Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας;  Πόσο θα διαρκέσει η παράσταση;
Νίκος Ορφανός: Η παράσταση παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στην Αθήνα και κάθε Παρασκευή και Σάββατο βγαίνουμε στην επαρχία. Μέχρι το Πάσχα θα είμαστε έτσι. Κατόπιν θα επαναλάβουμε μία παράσταση που είχαμε ανεβάσει πέρυσι στο ίδρυμα Μ.Κακογιάννης στα πλαίσια του Low Budget Festival, ένα γαλλικό μονόπρακτο με τίτλο “Ένας άνθρωπος υπό χρεωκοπία”, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, σε ένα καινούργιο θεατρικό χώρο στο Παγκράτι, τον Απρίλιο και το Μάιο. Δεν το χορτάσαμε πέρυσι, καθότι κάναμε μόλις τρεις παραστάσεις, και θα το ξανακάνουμε ανανεωμένο αυτή την άνοιξη. Είναι ένα σουρεαλιστικό σχόλιο στη σημερινή καταρρέουσα πραγματικότητα σε προσωπικό επίπεδο.

You may also like