Ας δούμε τη λεγόμενη «σύγκρουση των δύο φύλων» μέσω δύο «case studies» από την καθημερινή ζωή. Ένας άντρας βάζει στο στόχαστρό του μια γυναίκα που του αρέσει. Την προσεγγίζει, της δίνει το τηλέφωνό του, προσπαθεί να κρατάει επαφή μαζί της με κάθε τρόπο, της προτείνει να βγούνε κι αν εκείνη πάρει το μήνυμα και ανταποκριθεί η κατάληξη είναι η σύναψη σχέσης. Οι άντρες είναι συνήθως όντα πρακτικά. Όσο κι αν προσπαθούν δεν μπορούν να κρύψουν τις προφανέστατες προθέσεις τους.Τους καταλαβαίνεις πριν ακόμα ανοίξουν το στόμα τους. Οι επιθυμίες τους είναι πιο «πρωτόγονες» και οι σκοποί τους πιο ξεκάθαροι: να κάνουν δική τους μια γυναίκα. Απλά πράγματα.
Πάμε τώρα στην απέναντι πλευρά.
Μια γυναίκα βάζει στο στόχαστρό της έναν άντρα που από ό,τι φαίνεται της αρέσει. Του δείχνει όλα εκείνα τα σημάδια που φανερώνουν πρόθεση για σχέση και του καθιστά τόσο σίγουρο ότι τον θέλει ώστε εκείνος θα στοιχημάτιζε ακόμα και το σπίτι του. Με το ηθικό στα ύψη και ξεχειλίζοντας από ενθουσιασμό ο άντρας τελικά ανταποκρίνεται! Αλλά εδώ η σύναψη σχέσης δεν είναι πάντα σίγουρη. Παρά τα θετικά σημάδια και τις έμμεσες διαβεβαιώσεις υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο ο άντρας να εισπράξει: αμέτρητες αναπάντητες κλήσεις, συνεχείς αναβολές, μονολεκτικές απαντήσεις δυσφορίας και μια ευρεία ποικιλία δικαιολογιών από τις πιο εμπνευσμένες μέχρι τις πιο κοινότυπες.
Οι ελπίδες διαψεύδονται καθώς η μία ματαίωση ακολουθεί την άλλη. Ο αρχικός ενθουσιασμός δίνει τη θέση του σε ένα εξαιρετικά δυσάρεστο συναίσθημα απογοήτευσης και απορίας και όλη η «μαγεία» χάνεται.
Ο άντρας μένει να αναρωτιέται τι πήγε στραβά, τι έπρεπε ή τι δεν έπρεπε να κάνει αλλά δεν καταφέρνει να καταλήξει σε κάποια φαινομενικά λογική εξήγηση.Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα, όπως είχε τιτλοφορήσει και ο Γκόγια ένα από τα χαρακτικά του.
Δεν έχω πρόβλημα με τη γυναίκα που θα μου πει κατάμουτρα «πήγαινε κοιτάξου στον καθρέφτη ρε μπάζο, που θες και γκόμενα». Είναι μέσα στο παιχνίδι κι αυτό. Με ενοχλεί όμως αφάνταστα ο παραλογισμός. Αυτό είναι που δεν μπορώ να δεχτώ από το άλλο φύλο. Σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι άντρες που συμπεριφέρονται εξίσου παράλογα, αλλά το ποσοστό τους είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με αυτό των γυναικών. Είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αντίθετα το «ασθενές φύλο» έχει να επιδείξει υψηλές επιδώσεις στο άθλημα διάψευσης ελπιδοφόρων διαβεβαιώσεων.
Αν δεν σου αρέσει κάποιος πραγματικά μην ασχολείσαι με αυτόν. Ξέχνα τον. Άσε τον στην ησυχία του και μην παίζεις μαζί του.
Προτίμησε καλύτερα κάποιο άψυχο παιχνίδι.
8 comments
Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα. Τα τέρατα λοιπόν θα σε φάνε ή θα τα σκοτώσεις. Συχνά οι γυναίκες ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο συμπεριφοράς, που μοιάζει με το σαφάρι – σκοτώνεις για ευχαρίστηση, δεν υπάρχει σκοπός, απλά επιζητείς το τρόπαιο, να νιώσεις όμορφα που απέδειξες ότι είσαι εύστοχη. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τα πρότυπα που λανσάρονται και προσπαθούν να αντιστρέψουν τους ρόλους οδηγώντας σε αυτοευνουχισμό της ανδρικής συμπεριφοράς,τότε δεν ξέρω αν τελικά τα τέρατα τα γεννά ο ύπνος της λογικής ή η αντιστροφή της.
Πάντως… Αν κάποιος μου δώσει ένα μαχαίρι και μου πει “πάρτο και ευνουχίσου”, θα το πάρω… και θα του το καρφώσω στο μάτι.
Για να είμαι ειλικρινής περίμενα αρνητικές αντιδράσεις στο κείμενό μου, οπότε η απάντηση της Άννας ήταν ένας μάλλον ευχάριστος αιφνιδιασμός. Και όχι μόνο αυτό αλλά δίνει και μια πολύ βάσιμη εξήγηση αυτής της κατά τα άλλα παράλογης συμπεριφοράς. Πολύ ώριμο και δομημένο κείμενο, Άννα. Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ.
αγαπητο k-magazine και κ. γιαννη, ακομα δεν εχω γνωρισει καποια γυναικα που να μην εχει νιωσει την αναγκη της επιβεβαιωσης καποια στιγμη στην ζωη της και ειμαι κι εγω μεσα σε αυτες. χρειαζεται πολυ δουλεια με το μεσα μας ωστε να καταλαβουμε το γιατι συμπεριφερομαστε με αυτο τον τροπο, να το δουλεψουμε για να βελτιωθουμε. και βασικος κανονας για μενα σε ολα οσα αφορουν τις σχεσεις μου με τους αλλους ειναι ο εξης: βαζω τον εαυτο μου στη θεση του αλλου. θα μου αρεσε ολο αυτο; αν ναι ,προχωρω αν οχι παιρνω ενα καλο μαθημα!σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια, καληνυχτα!
Αγαπητή Άννα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπαίνουν στην διαδικασία της βελτίωσης. Επίσης, όπως προανέφερες και συ, είναι θέμα προβαλόμενων προτύπων: στην σημερινή εποχή επικρατεί το κλισέ “εγώ έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω, να αλλάξει ο άλλος”. Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πρόκειται ποτέ να προσπαθήσουν να βελτιώσουν την συμπεριφορά τους. Οπότε, αυτή θα διαιωνίζεται. Δεν έχει λοιπόν νόημα να συζητάμε για το θέμα του κατά πόσον οι γυναίκες μπορούν να αλλάξουν ή όχι: οι περισσότερες δεν πρόκειται να το κάνουν, οπότε απλώς θα πρέπει να το δεχτούμε ότι έτσι είναι η νόρμα.
Και επειδή διακρίνω μια ωριμότητα στην σκέψη σου, αν δεν ήσουν απλά μια ηλεκτρονική αντανάκλαση, θα επιθυμούσα να σε γνωρίσω προσωπικά…
αγαπητε χαριτο, δεν σου κρυβω οτι η επιθυμια σου να με γνωρισεις προσωπικα μου δημιουργησε ενα αισθημα επιβεβαιωσης :-) !!!(για να κανω ενα συνδιασμο με το αρθρο)- ενταξει, πλακα κανω. δεν καταλαβαινω τι εννοεις “ηλεκτρονικη αντανακλαση”. οσο για τη νορμα που λες,ξερεις, δεν νομιζω οτι ειναι θεμα φυλου το συγκεκριμενο . εχω καταληξει σε μια θεωρια : οσο πιο ωριμος ειναι καποιος τοσο πιο πολυ την παταει. γιατι αρχικα τον ελκυει το ανεμελο του ανωριμου. αρχιζοντας λοιπον μια σχεση ολα ειναι ωραια, φουλ παθος, συννεφακια και καρδουλες παντου! καθως η σχεση ωριμαζει , ο ανωριμος θα συνεχισει να φερεται ανωριμα.και ο ωριμος περιμενει να φερθει και αλλος σαν εκεινον , αυτο δεν γινεται και μετα απο πολλες απογοητευσεις ο ωριμος φευγει συνειδητα απο τη σχεση, αν δεν την εχει κανει πρωτα ο αλλος … και οπως προειπα, μιλαω απο εμπειρια. οσο για την γνωριμια που λες, δεν ξερω πως μπορει να γινει ηλεκτρονικη γνωριμια για ανταλλαγη αποψεων, προσωπικα ειναι δυσκολο λογω χιλιομετρικης αποστασεως. ζω σε νησι. να σαι καλα παντως, εστω κι ετσι, μεσω του k-magazine που παρακολουθω φανατικα, χαρηκα που τα ειπαμε!
Καλησπέρα Άννα. Σχετικά με τα περί “ηλεκτρονικής αντανάκλασης”, αναφέρομαι στο ότι εγώ βλέπω την αντανάκλασή σου εδώ – το ίδιο και εσύ σε μένα. Και ενίοτε οι αντανακλάσεις αυτές είναι είδωλα διαφορετικά από το πρωτότυπο.
Επί της ουσίας τώρα, θα συμφωνήσω με όσα λες – η ανάλυσή σου περί ωριμότητας ξεπερνά τις προσδοκίες μου για την γυναικεία ωριμότητα. Και αυτός είναι και ο λόγος που θα επιθυμούσα να σε γνωρίσω προσωπικά (ηλεκτρονικά γνωριζόμαστε ήδη και ήδη ανταλλάζουμε απόψεις, οπότε θεωρώ ότι δεν θα ήταν ώριμο να ζητήσω κάτι που ήδη υπάρχει).
Ίσως κάποτε, κάπου συναντηθούμε και δια ζώσης – μέχρι τότε θα περιμένω να διαβάσω τις απόψεις από το k-mag… Καλή συνέχεια!
καλημερα σας, πολυ αληθινο το κειμενο! οι περισσοτερες γυναικες εχουμε δυστυχως μπει στο τρυπακι που πλασαρουν οι εταιρειες (αυτα τα “στανταρ ομορφιας” που προβαλονται κατα κορον). αυτο μας δημιουργει την αναγκη να επιβεβαιωσουμε οτι τα καταφεραμε . ή αν δεν το εχουμε καταφερει ,ψαχνουμε να βρουμε τις αποδειξεις οτι δεν εχει σημασια αυτο, αρεσουμε και ετσι οπως ειμαστε. εαν δεν υπαρχει και η αναλογη παιδεια σε συνδιασμο με τον σεβασμο προς τον αλλο, φερομαστε τοσο εγωιστικα και ανωριμα, οσο περιγραφει το αρθρο. μονο και μονο για να νιωσουμε καλα εμεις,χωρις να σκεφτομαστε τον αλλο. βεβαια, μολις επιτυχουμε τον θαυμασμο αυτου που εχουμε απεναντι μας το ενδιαφερον χανενται και αρχιζει ξανα η αναγκη επιβεβαιωσης, γινεται φαυλος κυκλος.
σας ευχαριστουμε για το σχόλιο σας και την τοσο αντικειμενική σας άποψη!
Comments are closed.