Πρόταση για ταινία: “Gli anni piu belli”

O καταξιωμένος δημιουργός από την Ιταλία Gabriele Muccino (Το Κυνήγι τις Ευτυχίας, Επτά Ζωές) επιστρέφει με μία συγκινητική και νοσταλγική ταινία που επιβεβαιώνει την κινηματογραφική του δεξιότητα και τη σκηνοθετική του μαεστρία μέσα από την πορεία τεσσάρων ανθρώπων σε 4 δεκαετίες.

Μια ιστορία 40 χρόνων για τη φιλία, την αγάπη, τις ελπίδες, τις απογοητεύσεις, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Μια υπέροχη τοιχογραφία που προσεγγίζει βασικά ερωτήματα μιας ολόκληρης γενιάς: ποιοι είμαστε, από πού ξεκινήσαμε, πού θα πάμε και πώς θα είναι τα παιδιά μας. Ο μεγάλος κύκλος της ζωής που επαναλαμβάνεται με την ίδια δυναμική σε άλλες εποχές και περιόδους.

Σύνοψη

Τρεις φίλοι και μία γυναίκα από το 1980 μέχρι σήμερα. Έρωτας, προδοσίες, ψευδαισθήσεις, απογοητεύσεις, αλλά και ελπίδα, καθώς περνάνε 40 χρόνια και η Ιταλία αλλάζει.

Από την εφηβεία μέχρι τις ενήλικες ζωές τους, τέσσερις φίλοι χάνουν επαφή, ξαναβρίσκονται, αγαπιούνται, χάνονται και τελικά επανασυνδέονται. Ο σκηνοθέτης Γκαμπριέλε Μουτσίνο στρέφει το βλέμμα ξανά στους αγαπημένους του μεσοαστούς χαρακτήρες, μέσα στην πορεία 40 χρόνων, από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα, καθώς αφηγείται τα πάνω και τα κάτω της ζωής τους σε συνάρτηση με την ιταλική και τη διεθνή ιστορία. Η ταινία εμπνέεται από το We All Loved Each Other So Much  (1974) του Έτορε Σκόλα, ένα αριστούργημα που καλύπτει 30 χρόνια ιταλικής ιστορίας  που με τη σειρά του αποτίνει φόρο τιμής στις ταινίες του Φελίνι, του Ροσελίνι και του Ρενέ.

Η ταινία επικεντρώνεται σε τρεις άντρες και μία γυναίκα τους οποίους συνδέει ο έρωτας και η φιλία, ενώ ο καθένας ακολουθεί τη δική του τροχιά. Τους συναντάμε στα 16 τους χρόνια, εν μέσω συγκρούσεων ανάμεσα στους φοιτητές και την αστυνομία. Ο Ρικάρντο δέχεται πυρά και γλιτώνει παρά τρίχα. Ένας ονειροπόλος με χίπηδες γονείς που τα βγάζει πέρα με διάφορες δουλειές, κάνει έναν λάθος γάμο με την Άννα, που τελικά τον εγκαταλείπει, παίρνοντας το παιδί τους.

Η ορφανή Τζέμα είναι η Σταχτοπούτα της ιστορίας που αναστατώνει όλους τους άντρες. Είναι η γυναίκα που αγαπάει ο Πάολο και ο Τζούλιο, για την οποία αναμετριούνται σε διάφορα σημεία της ταινίας. Ευάλωτη και οριακά αυτοκαταστροφική, είναι απεγνωσμένη για ευτυχία. «Είναι μια χαμένη και μπερδεμένη γυναίκα, αλλά γεμάτη ζωντάνια και μία παρορμητική ανάγκη να την αγαπούν, μια γυναίκα που ψάχνει για τον πατέρα της σε κάθε άντρα» σχολιάζει ο σκηνοθέτης.

Ο Πάολο, ένας ανυποχώρητος ιδεαλιστής, θα γίνει καθηγητής Λατινικών και Λογοτεχνίας, χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες, και θα νιώθει ασφυξία εξαιτίας της σχέσης του με την μητέρα του. Ο Τζούλιο, με ταπεινή καταγωγή, γίνεται ένας λαμπρός δικηγόρος που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των αδύναμων, πριν υποκύψει στη γοητεία του χρήματος και του κοινωνικού στάτους. Αλλά παρά «τις κουρελιασμένες μας ψυχές, τα πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους είναι γύρω μας», όπως λέει το τραγούδι στους τίτλους τέλους της ταινίας.

Είναι, όμως η ταινία πολιτική; «Είναι πολιτική ταινία απλώς γιατί μας κυβερνούν πολιτικοί. Στηριζόμαστε σε αυτούς που μας κυβερνούν για να αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο. Ασκούμε πολιτική χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Είμαστε όλοι φορείς πολιτικής σκέψης, κάθε συζήτηση αποκαλύπτει μια στάση ζωής. Αυτοί οι τέσσερις χαρακτήρες είναι ατομικιστές, εγωκεντρικοί, έχουν ανάγκη να καταλάβουν πού οδηγούνται οι ζωές τους».

Η ταινία με τίτλο “ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΝΙΟΤΗ” κυκλοφορεί από την Tanweer στις 16 Ιουλίου στους κινηματογράφους.

You may also like