Ιδιαίτερα ανοιξιάτικη η τελευταία Κυριακή του Μάρτη κι εύχομαι να σας βρίσκω στο φινάλε ενός όμορφου σαββατοκύριακου. Απόψε η πρότασή μας έρχεται (για αλλαγή) από τον ελληνικό κινηματογράφο με μία ταινία για τη ζωή μίας από τις σημαντικότερες μορφές του ελληνικού πενταγράμμου.
Η Ευτυχία (Κάτια Γκουλιώνη/Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) διαφεύγει στην Ελλάδα από τη Σμύρνη με τις δύο κόρες της και τη μητέρα της (Ντίνα Μιχαηλίδου) όπου την περιμένει ο σύζυγός της (Παύλος Ορκόπουλος). Νιώθοντας όμως παγιδευμένη στο γάμο αυτόν, αναζητά καταφύγιο στις τέχνες ξεκινώντας ως ηθοποιός σε μπουλούκια και παράλληλα γράφοντας στιχάκια σε ό,τι χαρτί βρει μπροστά της – συχνά και σε εκείνα του πακέτου των τσιγάρων που κάπνιζε αρειμανίως. Ώσπου θα γνωρίσει τον Γιώργο Παπαγιαννόπουλο (Πυγμαλίων Δαδακαρίδης) και στο πρόσωπό του τον έρωτα. Λίγο καιρό αργότερα, η Ευτυχία θα γράφει στίχους για κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού της εποχής, όπως για τον Τσιτσάνη (Λεωνίδας Κακούρης), τον Μανώλη Χιώτη (Κρατερός Κατσούλης), τον Απόστολο Καλδάρα (Χάρης Μαυρουδής) αλλά και τον Μάνο Χατζιδάκι (Αντώνης Λουδάρος). Η Ευτυχία είναι μία γυναίκα με πάθη, όχι μόνο για την οικογένειά της και την τέχνη της αλλά και για το τζόγο. Εντούτοις, τα πάθη της έγιναν στίχοι που τραγουδάμε ακόμη και σήμερα…
Η “Ευτυχία” είναι μία ταινία σε σκηνοθεσία του Άγγελου Φραντζή (“Polaroid”, 2000 & “Ακίνητο Ποτάμι”, 2018) σε σενάριο της Κατερίνας Μπέη (“Θηλυκή Εταιρεία!, 1999 & “Η Λίζα Και Όλοι Οι Άλλοι”, 2003). Το δε σενάριο βασίζεται και στο βιβλίο “Η Γιαγιά Μου Η Ευτυχία” της εγγονής της στιχουργού Ρέα Μανέλη.
Μία ταινία “Όνειρο Τρελό”, αλλά όχι απατηλό
Αν και με στοιχεία μυθοπλασίας, στην “Ευτυχία” παρακολουθούμε την πολυτάραχη ζωή της διάσημης στιχουργού. Ο Άγγελος Φραντζής αποτυπώνει τον πολύπλοκο (σχεδόν δαιδαλώδη) χαρακτήρα μίας γυναίκας που ήταν μπροστά για την εποχή της. Μία γυναίκα μορφωμένη, μία γυναίκα “αντράκι” που είχε πάντα το θάρρος της γνώμης της, μίας γυναίκας “λέαινας” σε ό,τι αφορούσε την οικογένεια και τους κοντινούς της ανθρώπους, αλλά και μία γυναίκα με αδυναμίες και πάθη. Τα παραπάνω είναι μόνο μερικές από τις διαστάσεις της Ευτυχίας που η ζωή της έφερε κάποιες από τις πιο οδυνηρές προκλήσεις και που το γαϊτανάκι των συναισθημάτων της γέννησε τραγούδια όπως το “Όνειρο Απατηλό”, τις “Περασμένες Μου Αγάπες” και το “Δυο Πόρτες Έχει Η Ζωή”. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως, έστω και μέσω των μυθοπλαστικών στοιχείων, μας συστήνει την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου και μας κάνει να τη συμπονέσουμε ακόμη και με τα λάθη της. Πρόκειται για μία παραγωγή με σεβασμό στη δημιουργό που τα τραγούδια της σιγοψυθιρίζονται ακόμη και σήμερα και που μπορεί να τη γνωρίσει σε νεότερες γενιές. Προσθέστε στη συνταγή και την εξαιρετική γι’ άλλη μία φορά μουσική από το Μίνωα Μάτσα (“Το Νησί”) και το αποτέλεσμα θα σας δικαιώσει.
Αλλά ας μην ξεχνάμε και τους ηθοποιούς που έφεραν στη ζωή την “Ευτυχία”. Κι από πού να ξεκινήσω; Από τη συγκινητική Ντίνα Μιχαηλίδου στο ρόλο της Μαριόγκας; Τον τρυφερό Γιώργο Παπαγιαννόπουλο του Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη; Ή στις καθηλωτικές Κάτια Γκουλιώνη και Καρυοφυλλιά Καραμπέτη που υποδύθηκαν την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου σε νεότερη αλλά και μεγαλύτερη ηλικία αντίστοιχα; Ειδικά οι δύο τελευταίες έφεραν στο φως την πολυτάραχη περσόνα της και είναι αυτές που βοηθούν τον Άγγελο Φραντζή να κάνει το θεατή να αγαπήσει αλλά και να κλάψει με πάθος με (και για) την Ευτυχία.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
Πρωταγωνιστούν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κάτια Γκουλιώνη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Ντίνα Μιχαηλίδου, Παύλος Ορκόπουλος, Θάνος Τοκάκης, Ευαγγελία Συριοπούλου, Λία Μπακλέση, Ευγενία Σαμαρά, Γιάννης Δρακόπουλος, Λεωνίδας Κακούρης, Κρατερός Κατσούλης, Αντώνης Λουδάρος, Χάρης Μαυρουδής, <ατθίλδη Μαγγίρα, Χρύσα Ρώπα, Κατερίνα Διδασκάλου, Φοίβος Δεληβοριάς κ.α.
