kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
  • ABOUT US
  • K-MAG TEAM
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
Tag:

κοινωνία

EDITORIALS

Women’s Power

written by Κατερίνα Μαντά

Είναι μία έννοια στην οποία πιστεύω πολύ… πιστεύω στη δύναμη της γυναίκας και στις δυνατότητές της. Με μεγάλωσαν έτσι ώστε να βασίζομαι στο χαρακτήρα μου, στις γνώσεις μου, στο «μυαλό» μου (όσο υπάρχει και όσο λειτουργεί) και στην εργατικότητά μου.

Το ίδιο και οι φίλες μου… τις βλέπω να είναι τόσο δυναμικές, ανεξάρτητες, αυτόνομες και να πετυχαίνουν τους στόχους τους.
Λόγω δουλειάς συναντώ καθημερινά, πλέον, νέους ανθρώπους, κυρίως γυναίκες, που αποφασίζουν να κάνουν κάτι δικό τους, κάτι διαφορετικό. Γυναίκες δυναμικές, που η καθεμία στον τομέα της, καθημερινά κάνει αυτό που αγαπάει και είναι πραγματικά καλές στη δουλειά τους! Κι όχι μόνο στο επάγγελμά τους, αλλά και ως σύντροφοι, μαμάδες, αδελφές, κόρες. Η γυναίκα έχει πολλούς ρόλους και είμαι τυχερή που περιστοιχίζομαι από “κορίτσαρους” που τα καταφέρνουν μια χαρά και στο τέλος της ημέρας, κοιμούνται με ήσυχη της συνείδησής τους ότι ήταν σωστές. Κυρίως απέναντι στον εαυτό τους

Με τις φίλες μου, κάθε φορά που συναντιόμαστε, πέρα από τα κακώς κείμενα των ημερών που σχολιάζουμε, μιλάμε ιδιαίτερα για τη γυναίκα, ως οντότητα, ως μητέρα, ως επιχειρηματία ως σύμβολο δύναμης.  Οι περισσότερες από αυτές είναι από τις «ιδεαλίστριες» που πιστεύουν ότι αν ενώσουμε τα «μυαλά» μας μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, να εκμεταλλευτούμε αυτή την κρίση, που θέλουμε δε θέλουμε ζούμε μέσα σε αυτή, και να κάνουμε κάτι όμορφο… αλλά, όπως κι εγώ, «τρωγόμαστε» στο να πάμε μπροστά και να το παλέψουμε.

Μπορώ να σας αναφέρω δεκάδες ονόματα όπως η Μαρία, η Χάρις, η Λένα, η Έλενα, η Μυρτώ,  η Γιώτα, η Νάντια, η Πέπη, η σούπερ-Ευγενία, η Ολυμπία, η Εύη, η Αντιγόνη, η Νατάσσα, η Χριστίνα, η Δανάη  κλπ κλπ που παλεύουν με τους “δαίμονες” της καθημερινότητάς τους ή γράφουν γράφουν καθημερινά στα site /blogs, δικά τους ή άλλων και προσπαθούν να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη… η καθεμία με τον δικό τους τρόπο.  Να μην ξεχνάμε και όλες τις νέες  κοπέλες που επίσης ψάχνουν, ψάχνουν και  αγωνίζονται για τον εαυτό τους ή για κάποιους άλλους και δεν φαίνεται πουθενά το όνομά τους και η δουλειά τους….

Οκ, δεν ξεχνάμε και τις γυναίκες που είτε λόγω επιλογής είτε λόγω συνθηκών είναι στο σπίτι και μεγαλώνουν τα παιδιά τους, που τις έχουν ανάγκη… γιατί κι αυτές κάνουν τον δικό τους καθημερινό «αγώνα» για να τα προλάβουν όλα και να λειτουργεί σωστά η οικογένεια…

Όπως και να ‘χει το «ενωμένες ποτέ νικημένες» θα έπρεπε να ισχύει περισσότερο από ποτέ και να στηρίζουμε η μία την άλλη και να μην φοβόμαστε να βοηθήσουμε… (ειδικά αυτό το τελευταίο!!!)

Χθες είχα μία συζήτηση κι έλεγα ότι δεν είχα έμπνευση το τελευταίο διάστημα να γράψω τίποτα προσωπικό… και να που η Κική μου έδωσε το κίνητρο! Kiss…

Περιμένουμε τις δικές σας ιστορίες….Εμείς το μόνο που θέλουμε από εσάς είναι να μιλάτε για εμάς….
Να μπαίνει κόσμος να μας διαβάζει και να μας στέλνει ιδέες για νέες έρευνες και ιστορίες!
Πείτε μας ποιόν θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα, ποιες συνταγές θέλετε να μάθετε, ποια μυστικά ομορφιάς
θέλετε να σας αποκαλύψουμε, για ποια δίαιτα χρειάζεστε πληροφορίες και ποιόν τομέα της ψυχολογίας θέλετε να αναλύσουμε!

Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για το δικό σας site!

Υ.Γ1. Μπορείτε να μας γράφετε τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας, αλλά και τις δικές σας ιστορίες στο προσωπικό μου mail  katerina_manta@hotmail.com

Επίσης μπορείτε να μας ακολουθείτε στους λογαριασμούς μας στα social media:

twitter : @k-maggr,
instagram ως @thekmagazine
facebook:  k-mag.gr στο http://www.facebook.com/kmaggr

Ευχαριστώ πολύ πολύ την Πέπη Νικολοπούλου, από το Aliceonboard.com  για την όμορφη φωτογραφία.

16/11/2017 0 comment
2 FacebookTwitterPinterestEmail
ΕΡΕΥΝΕΣ

World Economic Forum: Οι πιο ασφαλείς χώρες του πλανήτη

written by Νατάσσα Σχοινά

Για πολλές δε θα το πιστεύετε…

Σας απασχολεί το θέμα της ασφάλειας, όταν επιλέγετε κάποια χώρα του εξωτερικού για τις διακοπές σας; Έχετε στα σχέδιά σας μία μελλοντική μετακόμιση εκτός Ελλάδας; Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ασφάλεια μιας χώρας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στις παραπάνω αλλά και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις, με αποτέλεσμα να καθίσταται αναγκαίο να γνωρίζουμε πού μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια και που πρέπει να βρισκόμαστε σε μεγαλύτερη επιφυλακή.

Το δύσκολο έργο της λίστας με τις φιναλίστ ανατέθηκε στο WEF (World Economic Forum), το οποίο και έκανε γνωστά στο κοινό τα αποτελέσματα μέσω της Αναφοράς Ανταγωνιστικότητας Ταξιδιού και Τουρισμού  που λαμβάνει χώρα κάθε δύο χρόνια.

Η τελευταία αναφορά (2016-2017) δίνει τα σκήπτρα στη Φινλανδία ως ασφαλέστερη χώρα του κόσμου ενώ την ακολουθούν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ισλανδία, που ολοκληρώνουν το Top 3. Η Αγγλία κατέχει μόλις την 78η θέση, κοντά στη Ζιμπάμπουε, τη Σαουδική Αραβία και τη Νικαράγουα, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη «βουτιά» στο νούμερο 84.Η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται στις θέσεις 52 και 53 αντίστοιχα.

Αυτή είναι η λίστα με τις 20 πιο ασφαλείς χώρες στον κόσμο, σύμφωνα με το WEF:

  1. Φινλανδία
  2. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
  3. Ισλανδία
  4. Ομάν
  5. Χονγκ Κονγκ
  6. Σιγκαπούρη
  7. Νορβηγία
  8. Ελβετία
  9. Ρουάντα
  10. Κατάρ
  11. Λουξεμβούργο
  12. Πορτογαλία
  13. Νέα Ζηλανδία
  14. Αυστρία
  15. Εσθονία
  16. Σουηδία
  17. Σλοβενία
  18. Ισπανία
  19. Ολλανδία
  20. Μαρόκο

«Τα αποτελέσματα βασίστηκαν στο κόστος του κοινού εγκλήματος και της βίας, όπως επίσης και της τρομοκρατίας και στο βαθμό που οι δυνάμεις της αστυνομίας μπορούν να είναι αξιόπιστες για να παρέχουν προστασία από το έγκλημα», σημειώνει η Αναφορά.

02/05/2017 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Οι γυναίκες “αντράκια”!

written by Εύη Τσανάκα

Έτος 2017. Ανδροκρατούμενη εποχή. Όχι πληθυσμιακά αλλά επί της ουσίας. Σεξισμός πάντα και παντού. Τίποτα το υπερβολικό δεν έχει θέση στο σήμερα. Η κοινωνία μας επιβάλλει να μην είμαστε πολύ ανδροπρεπείς γιατί θα χάσουμε τη θηλυκότητά μας. Να μην είμαστε πολύ ναζιάρες, γιατί κανείς δεν θα μας λάβει σοβαρά υπόψη. Να μην ντυνόμαστε προκλητικά γιατί θα μας περάσουν για πρόστυχες. Ούτε όμως και πολύ συντηρητικά, γιατί θα μας θεωρήσουν εκτός τόπου και χρόνου. Πολλές οι ισορροπίες που πρέπει να κρατηθούν, δεν βρίσκετε;

Οι γυναίκες “αντράκια”, όμως δεν είναι κάποιος αστικός μύθος, ούτε ανήκουν στη σφαίρα της φαντασία, σαν τους μονόκερους. Υπάρχουν για να μπορούν να δείξουν πως είναι εδώ, και καλό θα ήταν να τους μοιάσουμε. Αυτές οι γυναίκες, μπορούν να γελάσουν σαν μικρά παιδιά και να τσακωθούν σαν αγόρια στις αλάνες. Μπορούν να φορέσουν πότε φόρμες και πότε δωδεκάποντα και να είναι εξίσου πανέμορφες.

Είναι εκείνες που θα μπορέσουν να σταθούν πλάι σε έναν άντρα, γιατί θα καταφέρουν να διαβάσουν την ψυχή του, και να αποδεχθούν τον αιώνιο κανόνα. Πως οι άντρες μετά τα 15 παίρνουν απλώς μπόι. Και τους αγαπάμε γι’αυτόν ακριβώς το λόγο.

Γιατί εκείνοι μπορούν και χαρίζουν στιγμές αιώνιας νιότης, στην τόσο καλά και προσεχτικά υπολογισμένη γυναικεία καθημερινότητα.

Που σκαλώνει όμως το πράγμα, και δεν μπορούμε να είμαστε όλες έτσι; Μα φυσικά στο αυτονόητο. Στο ότι είναι δύσκολο. Γιατί για να γίνεις “γυναίκα-αντράκι”, πρέπει να μάθεις να φέρεσαι και να συμπεριφέρεσαι. Να μπορείς να μεταμορφωθείς, σαν άλλος χαμαιλέοντας, σε ό,τι προστάζει η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Πρέπει να ξέρεις να είσαι φίλος. Από εκείνους που δεν χρυσώνουν χάπια και δεν χαϊδεύουν αυτιά, αλλά μιλάνε ντόμπρα και σταράτα και ξέρεις πως είναι φίλοι για μια ζωή. Είναι εκείνοι που μπορείς να τους πάρεις τηλέφωνο στις τρεις τα ξημερώματα και θα διακτινιστούν να βρεθούν δίπλα σου. Είναι οι γυναίκες εκείνες, που τους αρέσουν τα λόγια τα σταράτα, τα ξεκάθαρα ή αλλιώς τα «αντρίκια».

Οι γυναίκες που μπορούν να φερθούν σαν άντρες, όταν αυτό θεωρηθεί σκόπιμο, είναι εκείνες που θα υπερασπιστούν το δίκιο τους και που θα τσαλακωθούν για τα όνειρα και τους στόχους τους. Ξέρουν να βγαίνουν μπροστά και να υπερασπίζονται τους δικούς τους ανθρώπους. Και πίστεψέ με έχουν πολλούς. Είναι και εκείνες όμως, που θα αναγνωρίσουν τα λάθη τους και θα ζητήσουν συγγνώμη. Με μια έννοια τόσο βαθιά και ειλικρινή, που δεν θα σου αφήσουν άλλο περιθώριο από το να τη δεχτείς.

Βρείτε μια τέτοια γυναίκα και κάντε την είδωλο. Ή κατά την trendy ονομασία, influencer…

21/04/2017 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΕΡΕΥΝΕΣ

Η Γυναίκα μέσα από την Ιστορία και τις θρησκείες

written by The K-magazine

Ένας καταπιεσμένος άνθρωπος έχει και διαλυμένη ψυχολογία. Κουβαλάει φοβίες, έχει άγχος, και ζει την καθημερινότητα του μέσα στην κατάθλιψη. Οι γυναίκες σαν φύλο και όχι σαν άτομα βίωναν (και σε πολλά μέρη της γης συνεχίζουν να βιώνουν) τέτοιες ανεπίτρεπτες καταστάσεις για χιλιάδες χρόνια. Φανταστείτε το λίγο… Χιλιάδες χρόνια…

Ας δούμε όμως πως αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες από τα βάθη της αρχαιότητας μέχρι σήμερα.

– Ο Αριστοτέλης, έβλεπε τη γυναίκα, όχι σαν …γυναίκα, αλλά σαν έναν «λειψό άνδρα»

– Ο Φρόυντ, επικεντρώνει τη γυναικεία σεξουαλικότητα στην επιθυμία του… πέους που λείπει από τις γυναίκες

– Στην μεσαιωνική Ιαπωνία, οι γυναίκες απαγορεύονταν να ανέβουν στο ιερό βουνό Φούτζι Γιάμα, για να μην το μολύνουν.Επίσης, όσες γυναίκες για Χ λόγους δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, ο περίγυρος τους, τις προέτρεπε να αυτοκτονήσουν.

– Στη Βαβυλώνα, μας λέει ο Ηρόδοτος, κάθε νεαρή γυναίκα έπρεπε μια φορά το χρόνο, να συνουσιαστεί με έναν ξένο άνδρα, άσχετα εάν το επιθυμούσε ή όχι, μέσα στον ναό της Αφροδίτης, εισπράττοντας το ανάλογο αντίτιμο.

– Ο Πυθαγόρας δίδασκε πως τα κακά στοιχεία του κόσμου είναι τρία: «το χάος, το σκότος και η γυναίκα»

– Ο Πλάτωνας ανέφερε χαρακτηριστικά στους «Νόμους» : «Οι άνδρες είναι προφανώς ανώτεροι από τις γυναίκες και τα παιδιά»

– Ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά», αποφαίνεται: «ο άνδρας, έχει τη θέση του αφέντη και η γυναίκα του, τη θέση του εξαρτημένου»

– Στη ρήση του Απολλόδωρου, ο Δημοσθένης αναφέρεται πιο ξεκάθαρα: «Τις εταίρες τις έχουμε για την ηδονή, τις παλλακίδες για να μας περιποιούνται το σώμα και τις συζύγους για την τεκνοποίηση».

– Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, του Περικλέους, οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στις διαδικασίες του Δήμου. Η Δημοκρατία ήταν υπόθεση καθαρά ανδρική. Μια μητέρα δεν είχε δικαίωμα να κληροδοτήσει περιουσιακά της στοιχεία σε άλλα πρόσωπα. Μια γυναίκα δεν αναφερόταν με το όνομα της, αλλά με το όνομα του πλησιέστερου αρσενικού συγγενή της.

– Και οι αιώνες περνούσαν και φτάσαμε στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όπου τα πράγματα καλυτέρευσαν – κατά κάποιο τρόπο- .Για παράδειγμα μια ελεύθερη γυναίκα μπορούσε πλέον να υπαχθεί σε καθεστώς νομικής ανεξαρτησίας και δεν ήταν υποχρεωμένη να κηδεμονεύεται από κάποιον άνδρα… αρκεί να είχε γεννήσει 3 παιδιά!!

– Εκτός από όλα αυτά υπάρχουν και οι θρησκείες σαν μέσον καταπίεσης της γυναίκας, των γυναικείων «θέλω» και της γυναικείας ψυχολογίας. Για παράδειγμα στην Παλαιά Διαθήκη. Στο «Δευτερονόμιο» αναφέρεται ότι: αν μια νεαρή γυναίκα δεν βρεθεί παρθένα, από τον γαμπρό της, εκείνος είχε το δικαίωμα να την λιθοβολήσει μέχρι θανάτου: «λιθοβολήσουσιν αυτήν εν λίθοις και αποθανείται». Ισονομία και ισότητα παρατηρείται στο «Λευιτικό»: Εάν μια γυναίκα συλληφθεί να απατά τον άνδρα της, τότε λιθοβολείται μέχρι θανάτου και εκείνη και ο εραστής της.

Γυναίκες του Ισλάμ

– Και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην άλλη μονοθεϊστική θρησκεία, μετά τον Εβραϊσμό, το Ισλάμ. Μπορεί (θεωρητικά πάντα) ο Μωάμεθ, να θεσμοθέτησε πρωτοποριακά, τα δικαιώματα των γυναικών, όπως η ιδιοκτησία, η προίκα, η μόρφωση, η μη θανάτωση των θηλυκών βρεφών, η δυνατότητα του διαζυγίου, κ.α, η γυναίκα όμως που απατούσε τον άνδρα της προβλέπεται να θανατωθεί μαζί με τον εραστή της, πάλι δια λιθοβολισμού. Το Κοράνι προβλέπει επίσης πως ο βιαστής μιας γυναίκας, θα πρέπει να θανατώνεται. Βέβαια, αυτό πολύ σπάνια συμβαίνει. Για να είμαστε ακριβείς, πριν από λίγο καιρό στο Αφγανιστάν θανατώθηκε το θύμα (δηλαδή η γυναίκα) και όχι ο θύτης και βιαστής της. Αλλά είπαμε, άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη.

– Το ίδιο συμβαίνει και στην τρίτη Μονοθεϊστική θρησκεία, τον Χριστιανισμό. Μπορεί ο Ιησούς, στην ακολουθία του να είχε και γυναίκες (κάτι πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή), και να δίδασκε για αγάπη και ισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα, οι μετέπειτα κήρυκες όμως, κυρίως στη Δύση, διακρίνονταν από ένα είδος μισογυνισμού.

– Για παράδειγμα ο Ιερός Αυγουστίνος: «η θηλυκότητα που αποπνέει το σώμα μιας γυναίκας, αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη του πνεύματος της. Άρα είναι εκ γενετής κατώτερες»

– Θωμάς Ακινάτης: «Ο Θεός, έσφαλε δημιουργώντας τη γυναίκα, με αποτέλεσμα να εμφανισθεί ένα υποδεέστερο ον»

– Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις χιλιάδες γυναίκες που κάηκαν στην πυρά από την Ιερά Εξέταση κατά το μεσαίωνα και έπειτα, με την κατηγορία ότι ήταν μάγισσες και ερωμένες του Σατανά, απλά επειδή μπορεί να είχαν μια ελιά στο κορμί τους, ή να ήταν εξαιρετικά όμορφες, ή να ήταν διανοητικά καθυστερημένες, ή… ή… ή…

Η γυναικεία καταπίεση συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα. Αγγίζει μέχρι και τα όρια της δολοφονίας, σε κάποιες χώρες για λόγους όπως η τιμή, η φυλή ή η οικογένεια. Θύτες τις περισσότερες φορές είναι οι σύζυγοι, οι γιοί, οι αδελφοί μιας γυναίκας.

Πηγή: http://www.iatropedia.gr

08/03/2017 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΧΕΣΕΙΣ

Γιατί οι 25αρηδες προτιμούν τις 40άρες….

written by The K-magazine

Αυτό το άρθρο μπορεί να ξενίσει μερικούς και μερικές, αλλά είναι για να δώσει ελπίδα σε όλους… Πρώτον γιατί αν είστε κοντά στα 40, θα συνειδητοποιήσετε ότι η “μπογιά” σας περνάει ακόμα και μάλιστα, είστε στα καλύτερά σας! Αν είστε 25χρονη, επίσης είναι ενθαρρυντικό, γιατί θα δείτε ότι η ζωή συνεχίζεται και μετά τα 35 που -βάσει των δεδομένων της ελληνικής κοινωνίας- θα μπορούσατε να θεωρηθείτε γεροντοκόρη. όμως ο έρωτας δεν κοιτάει ηλικία!

Τώρα αν είστε άνδρας κοντά στα 25-30, είναι ό,τι καλύτερο γιατί μπορείτε να “παίξετε” σε πολύ διευρυμένο target group! Είμαι μια σύγχρονη γυναίκα, μαμά από τα 34 μου και παντρεμένη με άνδρα 4 χρόνια μικρότερό μου… Παλαιότερα με κορόιδευαν, τώρα όμως πολλές φίλες μου καταλαβαίνουν πόσο πιο εύκολη είναι η ζωή με έστω ελάχιστα νεότερο άνδρα!

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

Η Έρευνα….
Τον τελευταίο καιρό, υπάρχει μία εντονότερη τάση των ανδρών να στρέφονται σε μεγαλύτερες ηλικιακά γυναίκες, με τη διαφορά μάλιστα να μην περιορίζεται στα λίγα έτη, αλλά να εκτείνεται σε βάθος δεκαετίας και βάλε. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Μεγάλη Βρετανία, σε δείγμα 1500 ζευγαριών, όπου το ένα μέλος ήταν μεταξύ 22 και 27 ετών, το ποσοστό των αγοριών που ήταν σε σχέση με μεγαλύτερες τους από δεκαετία και πάνω κυρίες έφτανε το 22%, ενώ αντίστροφα, μόλις το 4% των κοριτσιών είχαν σχέση με 40ρηδες.

Πού οφείλεται ωστόσο η σχετική στροφή μας προς τις πιο ώριμες γυναίκες;
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από απαξιωτικές εξηγήσεις τύπου «εμ βέβαια, σιγά μην σου κάτσει κάποια της ηλικίας σου» και «για να της τα τρώνε και να κάθονται γίνονται όλα αυτά» ….Καθώς τέτοιου είδους φράσεις, υποτιμούν αυτον που τις λέει.. Μάλιστα προσδίδουν έλλειψη αντικειμενικότητας και αποδεικνύουν πόσο είναι “εμποτισμένοι” από την προκατάληψη και-γιατί όχι τη ζήλια;- κριτήρια.

Οι λόγοι….

Οι 40ρες είναι πιο έμπειρες. Και εννοώ σε όλους του τομείς. Τόσο στο κρεβάτι, όπου μπορούν να σε διδάξουν πράγματα, και σίγουρα δεν θα κάθονται σαν την Παγωμένη Νεράιδα να περιμένουν τη νεκρανάσταση, αλλά αντιθέτως θα σε κάνουν αν το ευχαριστηθείς και εσύ, όσο και γενικά στη ζωή τους, γεγονός που τις κάνει πιο γεμάτες, με λιγότερες παράλογες απαιτήσεις, και επιπλέον λιγότερη γκρίνια, καβγάδες για ασήμαντους λόγους. Κάποιοι θα πουν ότι το ίδιο ισχύει και για τις παντρεμένες γυναίκες που αποφασίζουν να “διευρύνουν” τους ορίζοντες τους, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα! Το πιο βασικό σε αυτό το σημείο είναι ότι ο καθένας ξέρει τι θέλει στη σχέση και δεν πικραίνεται από χαζο-καβγάδες!

Με την εμπειρία έρχεται και η ωριμότητα. Η οποία αυτόματα σημαίνει μικρότερη ανασφάλεια, λιγότερος έλεγχος και υστερικά τηλεφωνήματα και sms για ραπόρτο κάθε κίνησης μας ανά μισάωρο. Γνωρίζουν πότε πρέπει να κάνουν πίσω και πότε να μην μιλήσουν, και αντιστρόφως, όταν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, γνωρίζουν πώς να διεκδικήσουν με και τελικά να το κερδίσουν. Δεν πρόκειται να κάνουν σαν υστερικά κοριτσάκια, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι τέτοιες παιδιάστικες συμπεριφορές, με μαθηματική ακρίβεια καταστρέφουν και δεν φτιάχνουν μία σχέση…

Μία μεγαλύτερη γυναίκα έχει τη δυνατότητα να καθοδηγήσει και να συμβουλέψει ένα νεότερο και σε σοβαρά θέματα, εκτός σχέσης. Γιατί είναι απαλλαγμένη από τα κόμπλεξ και τις μικρότητες, που πολύ συχνά οδηγούν σε συμβουλές άμεσα συνυφασμένες με το τι βολεύει την ίδια και όχι το αγόρι της, σε αντίθεση από ένα 25χρονο κορίτσι. Επιπλέον, έχουν περισσότερο τη διάθεση και την ψυχική δύναμη να σταθούν και να στηρίξουν έναν άνδρα σε μία δύσκολη στιγμή έμπρακτα, όχι με λόγια και τίποτα άλλο.

Δεν πρήζουν για γάμους και τα συναφή. Ευρισκόμενες σε μία κρίσιμη ηλικία, συνήθως είναι συνειδητοποιημένες και πάντως εν γνώσει του ότι, εφόσον επέλεξαν έναν άντρα περίπου 15 χρόνια νεώτερο τους, δεν πρόκειται να τον στριμώξουν σε μία γωνία για επισημοποίηση της σχέσης τους. Γιατί πολύ απλά δεν έχουν εκ των προτέρων αυτή την απαίτηση. Όσες θέλουν να αποκτήσουν παιδί και να κάνουν οικογένεια, στρέφονται ασφαλώς προς ωριμότερους άνδρες αυτής της ηλικίας, που έχουν συναφείς επιθυμίες και επιδιώξεις, και τα καταφέρνουν μία χαρά. Σαφέστατα και υπάρχει η δέσμευση ανάμεσα στους δύο ανθρώπους, αλλά σε πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο και με εκ των προτέρων διαμορφωμένα “όρια”. Τα οποία κανένα μέρος, και πρωτίστως αυτές, δεν είναι πρόθυμες να ξεπεράσουν.
Famous-Women-Who-Hit-Off-Younger-MenΕίναι ρεαλίστριες και ξέρουν τι θέλουν. Έχοντας περάσει την ηλικία, όπου έχουν κάνει ό,τι επιθυμούσαν, έχοντας ζήσει έντονα τις δύο προηγούμενες δεκαετίες της ζωής τους, οι 40ρες είναι τα πιο κατασταλαγμένα άτομα (τουλάχιστον θεωρητικά, στην πλειοψηφία), που επιλέγοντας να συνάψουν σχέση με έναν 25αρη, γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι θέλουν, τι επιδιώκουν από τη σχέση αυτή, και πώς θα το αποκτήσουν από τον συγκεκριμένο άνθρωπο.

Κρίνοντας από το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερα νέα παιδιά έλκονται από τα επιχειρήματα και τα “θέλω” των μεγαλύτερων γυναικών , τότε μάλλον κάτι καλύτερο ξέρουν, από τις κατά πολύ νεώτερες τους γυναίκες. Ή έστω, κάνουν κάτι καλύτερα…Κάτι ήξερε ο Ashton Kutcher που πέρασε τόσα χρόνια με τη Demi Moore! (Άσχετο αν χώρισαν, έζησαν για κάποιο διάστημα ευτυχισμένοι!)

http://www.youtube.com/watch?v=xiYRurC-TUE

Υ.Γ. Αφορμή και βάση για το παραπάνω κείμενο, υπήρξε ένα αντίστοιχο εδώ

21/10/2015 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΕΡΕΥΝΕΣ

Ιστορία και θρησκείες μιλούν για τη Γυναίκα….

written by The K-magazine

Ένας καταπιεσμένος άνθρωπος έχει και διαλυμένη ψυχολογία. Κουβαλάει φοβίες, έχει άγχος, και ζει την καθημερινότητα του μέσα στην κατάθλιψη. Οι γυναίκες σαν φύλο και όχι σαν άτομα βίωναν (και σε πολλά μέρη της γης συνεχίζουν να βιώνουν) τέτοιες ανεπίτρεπτες καταστάσεις για χιλιάδες χρόνια. Φανταστείτε το λίγο… Χιλιάδες χρόνια…

Ας δούμε όμως πως αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες από τα βάθη της αρχαιότητας μέχρι σήμερα.

– Ο Αριστοτέλης, έβλεπε τη γυναίκα, όχι σαν …γυναίκα, αλλά σαν έναν «λειψό άνδρα»

– Ο Φρόυντ, επικεντρώνει τη γυναικεία σεξουαλικότητα στην επιθυμία του… πέους που λείπει από τις γυναίκες

– Στην μεσαιωνική Ιαπωνία, οι γυναίκες απαγορεύονταν να ανέβουν στο ιερό βουνό Φούτζι Γιάμα, για να μην το μολύνουν.Επίσης, όσες γυναίκες για Χ λόγους δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, ο περίγυρος τους, τις προέτρεπε να αυτοκτονήσουν.

– Στη Βαβυλώνα, μας λέει ο Ηρόδοτος, κάθε νεαρή γυναίκα έπρεπε μια φορά το χρόνο, να συνουσιαστεί με έναν ξένο άνδρα, άσχετα εάν το επιθυμούσε ή όχι, μέσα στον ναό της Αφροδίτης, εισπράττοντας το ανάλογο αντίτιμο.

– Ο Πυθαγόρας δίδασκε πως τα κακά στοιχεία του κόσμου είναι τρία: «το χάος, το σκότος και η γυναίκα»

– Ο Πλάτωνας ανέφερε χαρακτηριστικά στους «Νόμους» : «Οι άνδρες είναι προφανώς ανώτεροι από τις γυναίκες και τα παιδιά»

– Ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά», αποφαίνεται: «ο άνδρας, έχει τη θέση του αφέντη και η γυναίκα του, τη θέση του εξαρτημένου»

– Στη ρήση του Απολλόδωρου, ο Δημοσθένης αναφέρεται πιο ξεκάθαρα: «Τις εταίρες τις έχουμε για την ηδονή, τις παλλακίδες για να μας περιποιούνται το σώμα και τις συζύγους για την τεκνοποίηση».

– Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, του Περικλέους, οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στις διαδικασίες του Δήμου. Η Δημοκρατία ήταν υπόθεση καθαρά ανδρική. Μια μητέρα δεν είχε δικαίωμα να κληροδοτήσει περιουσιακά της στοιχεία σε άλλα πρόσωπα. Μια γυναίκα δεν αναφερόταν με το όνομα της, αλλά με το όνομα του πλησιέστερου αρσενικού συγγενή της.

– Και οι αιώνες περνούσαν και φτάσαμε στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όπου τα πράγματα καλυτέρευσαν – κατά κάποιο τρόπο- .Για παράδειγμα μια ελεύθερη γυναίκα μπορούσε πλέον να υπαχθεί σε καθεστώς νομικής ανεξαρτησίας και δεν ήταν υποχρεωμένη να κηδεμονεύεται από κάποιον άνδρα… αρκεί να είχε γεννήσει 3 παιδιά!!

– Εκτός από όλα αυτά υπάρχουν και οι θρησκείες σαν μέσον καταπίεσης της γυναίκας, των γυναικείων «θέλω» και της γυναικείας ψυχολογίας. Για παράδειγμα στην Παλαιά Διαθήκη. Στο «Δευτερονόμιο» αναφέρεται ότι: αν μια νεαρή γυναίκα δεν βρεθεί παρθένα, από τον γαμπρό της, εκείνος είχε το δικαίωμα να την λιθοβολήσει μέχρι θανάτου: «λιθοβολήσουσιν αυτήν εν λίθοις και αποθανείται». Ισονομία και ισότητα παρατηρείται στο «Λευιτικό»: Εάν μια γυναίκα συλληφθεί να απατά τον άνδρα της, τότε λιθοβολείται μέχρι θανάτου και εκείνη και ο εραστής της.

– Και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην άλλη μονοθεϊστική θρησκεία, μετά τον Εβραϊσμό, το Ισλάμ. Μπορεί (θεωρητικά πάντα) ο Μωάμεθ, να θεσμοθέτησε πρωτοποριακά, τα δικαιώματα των γυναικών, όπως η ιδιοκτησία, η προίκα, η μόρφωση, η μη θανάτωση των θηλυκών βρεφών, η δυνατότητα του διαζυγίου, κ.α, η γυναίκα όμως που απατούσε τον άνδρα της προβλέπεται να θανατωθεί μαζί με τον εραστή της, πάλι δια λιθοβολισμού. Το Κοράνι προβλέπει επίσης πως ο βιαστής μιας γυναίκας, θα πρέπει να θανατώνεται. Βέβαια, αυτό πολύ σπάνια συμβαίνει. Για να είμαστε ακριβείς, πριν από λίγο καιρό στο Αφγανιστάν θανατώθηκε το θύμα (δηλαδή η γυναίκα) και όχι ο θύτης και βιαστής της. Αλλά είπαμε, άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη.

– Το ίδιο συμβαίνει και στην τρίτη Μονοθεϊστική θρησκεία, τον Χριστιανισμό. Μπορεί ο Ιησούς, στην ακολουθία του να είχε και γυναίκες (κάτι πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή), και να δίδασκε για αγάπη και ισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα, οι μετέπειτα κήρυκες όμως, κυρίως στη Δύση, διακρίνονταν από ένα είδος μισογυνισμού.

– Για παράδειγμα ο Ιερός Αυγουστίνος: «η θηλυκότητα που αποπνέει το σώμα μιας γυναίκας, αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη του πνεύματος της. Άρα είναι εκ γενετής κατώτερες»

– Θωμάς Ακινάτης: «Ο Θεός, έσφαλε δημιουργώντας τη γυναίκα, με αποτέλεσμα να εμφανισθεί ένα υποδεέστερο ον»

– Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις χιλιάδες γυναίκες που κάηκαν στην πυρά από την Ιερά Εξέταση κατά το μεσαίωνα και έπειτα, με την κατηγορία ότι ήταν μάγισσες και ερωμένες του Σατανά, απλά επειδή μπορεί να είχαν μια ελιά στο κορμί τους, ή να ήταν εξαιρετικά όμορφες, ή να ήταν διανοητικά καθυστερημένες, ή… ή… ή…

Η γυναικεία καταπίεση συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα. Αγγίζει μέχρι και τα όρια της δολοφονίας, σε κάποιες χώρες για λόγους όπως η τιμή, η φυλή ή η οικογένεια. Θύτες τις περισσότερες φορές είναι οι σύζυγοι, οι γιοί, οι αδελφοί μιας γυναίκας.

Πηγή: http://www.iatropedia.gr

08/03/2015 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Γεννημένος σε ένα ξένο σώμα… διαταραχή φύλου, από τη Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

transexual1Βιολογικά το γυναικείο φύλο χαρακτηρίζεται από ένα ζευγάρι χρωμοσωμάτων Χ (ΧΧ) ενώ το ανδρικό από τον συνδυασμό ενός χρωμοσώματος Χ και ενός Υ (ΧΥ). Παρά την προκαθορισμένη βιολογική δομή όμως, επιδημιολογικά 1 άνδρας στους 100.000 και 1 γυναίκα στις 30.000, πάσχουν από την διαταραχή ταυτότητας φύλου. Σύμφωνα με αυτήν, το διεμφυλικό άτομο αισθάνεται έντονη δυσφορία για το φύλο του και επιθυμεί την ένταξή του στο αντίθετο. Αυτό επιτυγχάνεται είτε μέσω της ορμονοθεραπείας (λήψη τεστοστερόνης ή οιστρογόνων αντίστοιχα) είτε με μια εγχείρηση αλλαγής φύλου. Είναι σημαντική η διαφοροποίησή της από την ομοφυλοφιλία η οποία αποτελεί απλώς τη σεξουαλική προτίμηση προς το ίδιο φύλο χωρίς να συνοδεύεται από την αίσθηση του ανήκειν σε ένα ξένο σώμα.

Συνοπτικά, στα παιδιά εκδηλώνεται συνήθως με αποστροφή για τα γεννητικά τους όργανα: έτσι τα αγόρια εκφράζουν αηδία για το πέος και τους όρχεις και επιθυμούν τη εξαφάνισή τους ενώ τα κορίτσια απορρίπτουν την καθιστή θέση ούρησης, ισχυρίζονται ότι έχουν ή θα αποκτήσουν πέος, δεν επιθυμούν να αναπτύξουν στήθος και να εμφανιστεί η έμμηνος ρύση. Και στα δύο φύλα υπάρχει έντονη αποφυγή ή απορριψη των κοινωνικών ρόλων του φύλου τους που αφορούν την ενδυμασία και τα παιχνίδια.

Τα κυριότερα συμπτώματα που αφορούν τους εφήβους και τους ενήλικες είναι:

  • σταθερή επιθυμία να ανήκει στο άλλο φύλο
  • επιθυμία να ζει ή να αντιμετωπίζεται ως άτομο του άλλου φύλου
  • πεποίθηση ότι έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά και αντιδράσεις του αντίθετου φύλου
  • πεποίθηση ότι γεννήθηκε με λάθος φύλο
  • ενασχόληση με τα πρωτογενή ή δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου ώστε να τροποποιηθούν τα σωματικά χαρακτηριστικά του
  • έντονη δυσφορία ή μείωση της επαγγελματικής, κοινωνικής ή άλλης σημαντικής λειτουργικότητας του ατόμου

Η παρενδυσία (ενδυμασία με ρούχα του αντίθετου φύλου) αποτελεί μια συχνή συμπεριφορά στους άνδρες διεμφυλικούς σε μια προσπάθεια ικανοποίησης της επιθυμίας τους να ανήκουν στο φύλο της προτίμησής τους. Συχνά αυτό δεν είναι αρκετό, έτσι το άτομο προχωρά στη σωματική του προσαρμογή στο φύλο της αρεσκείας του.

TransexualΗ ορμονοθεραπεία αποτελεί τη συνηθέστερη επιλογή παρά τους σοβαρούς κινδύνους που επιφυλάσσει (π.χ. καρκίνος). Η εγχείρηση αλλαγής φύλου αποτελεί κι αυτή μια δυνατότητα αλλά – όπως έχει συμβεί σε αρκετές περιπτώσεις – είναι καθοριστική και σε περίπτωση που το άτομο το μετανοιώσει δεν υπάρχει η δυνατότητα επαναφοράς στην αρχική βιολογική κατάσταση. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο ένας χρόνος ψυχοθεραπείας πριν την εγχείρηση (παράλληλα με ορμονοθεραπεία) κατά την οποία αφενός διερευνάται αν η επιθυμία είναι αποτέλεσμα άλλων ψυχικών παθήσεων (με συνηθέστερη τη σχιζοφρένεια) , αφετέρου προετοιμάζεται το άτομο για την επερχόμενη σημαντική αλλαγή.  Μαρτυρίες όμως ατόμων που άλλαξαν το φύλο τους, αναφέρουν ότι η ψυχολογική εργασία που γίνεται είναι επιφανής και τυπική και ότι η εγχείρηση αυτή δεν θα έπρεπε να γίνεται έτσι κι αλλιώς.

Εκτός από τα παραπάνω, άλλη δυσκολία είναι η οικονομική μιας και πρόκειται για “θεραπείες” υψηλού κόστους που φυσικά το άτομο οφείλει να καλύψει μόνο του. Επίσης, παρά την σωματική αλλαγή, στην ορμονοθεραπεία το άτομο δεν έχει το νομικό δικαίωμα να αλλάξει τα προσωπικά του στοιχεία (όνομο, φύλο) αν δεν έχει υποστεί ιατρικό επαναπροσδιορισμό φύλου. Ακόμη όμως κι αν προβεί τελικά σε εγχείρηση στερείται άλλων δικαιωμάτων όπως της σύναψης γάμου.

Κλείνοντας, η αίσθηση του ανήκειν σε λάθος σώμα μπορεί να είναι αποπνικτική. Δοκιμάστε να φορέσετε ρούχα που δεν σας αρέσουν, δεν σαν πηγαίνουν και δεν ταιριάζουν με την περίσταση.

Η αμηχανία και η δυσφορία που μπορεί να νιώσετε είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα της αίσθησης του εαυτού για ένα διεμφυλικό άτομο. Το να αισθάνεσαι άβολα εγκλωβισμένος στο σώμα σου σε απομακρύνει από την αποδοχή και συνεπώς την αγάπη προς τον εαυτό σου. Οι συνέπειες αυτού είναι ποικίλες: θλίψη, απογοήτευση, θυμός, άγχος κλπ. Τα αποτελέσματα ποικίλουν επίσης: κατάθλιψη, αγχωτικές διαταραχές, εξαρτήσεις από ουσίες κι αλκοόλ κ.ά.

Η βάση όμως είναι κοινή: μη πραγμάτωση του ιδανικού εαυτού. Για να φτάσει λοιπόν κανείς να επιλέξει την σωματική του τροποποίηση σίγουρα έχει περάσει από πολλές δύσκολες στιγμές και καταστάσεις. Όταν καταλήξει στην απόφαση, η ευτυχία φαίνεται να είναι πάλι μακριά: είναι γεγονός ότι τα διεμφυλικά άτομα αντιμετωπίζουν έντονα την περιθωριοποίηση και την κοινωνική απομόνωση.  Σε αυτό μπορεί να δώσει ένα χέρι βοηθείας το οικογενειακό περιβάλλον και οι διαπροσωπικές σχέσεις του διεμφυλικού ατόμου μέσω της αποδοχής και της υποστήριξής του. Κάτι που είναι απαραίτητο να συμβαίνει καθώς ένα σοβαρό πρόβλημα που ταλανίζει τα διεμφυλικά άτομα είναι το υψηλό ποσοστό αυτοκτονιών.

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Σοβαρή νόσος: Οικογένεια & παθόντες, από την Μαρία Μάρκου

–Ομοφυλοφιλία… μία ιστορία από τα παλιά!, από τη Μαρία Μάρκου
–Νέα γυναίκα και single mom, από την Μαρία Μάρκου
–Μαμά 45 ετών και..άνω, από τη Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου

06/02/2015 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Ομοφυλοφιλία… μία ιστορία από τα παλιά!, από τη Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

gayΗ εξασφάλιση της συνέχειας κάθε είδους – συνεπώς και του ανθρώπινου – στηρίζεται στη σεξουαλική επαφή μεταξύ αρσενικών και θηλυκών με στόχο την αναπαραγωγή. Παραταύτα, η σεξουαλική έλξη κι επαφή με άτομα του ίδιου φύλου είναι υπαρκτή και γνωστή από την αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητας και το 1869 πρωτοχρησιμοποιήθηκε ο όρος “ομοφυλοφιλία” για την περιγραφή αυτής της σεξουαλικής έκφρασης. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η περιγραφή της κοινωνικής αντιμετώπισης τούτης της σεξουαλικότητας. Έχει ενδιαφέρον μια ματιά στην ιστορική αναδρομή.

 

Έχουν γραφτεί πολλά για την ομοφυλοφιλία στην αρχαιότητα. Παρά τις αντιτιθέμενες απόψεις, το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι υπήρχε. Στην αρχαία Ελλάδα μάλιστα για να περιγράψουν τον άνδρα ομοφυλόφιλο που συμπεριφερόταν ως γυναίκα, χρησιμοποιούσαν την λέξη “κίναιδος”, δηλαδή ο κινών την αιδώ (όπου αιδώ σημαίνει ντροπή). Η συνέπεια τούτης της επιλογής ήταν η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και ο αποκλεισμός από τα δημόσια αξιώματα. Σε περίπτωση δε, όπου ο “κίναιδος” έκρυβε τη σεξουαλική του προτίμηση και την ασκούσε κρυφά έχοντας συμμετοχή στα κοινά χωρίς να στερείται των δικαιωμάτων του, τότε η ποινή ήταν αυστηρότατη καθώς η πολιτεία των θανάτωνε. Είναι σημαντική η διευκρίνηση για το δίπολο “εραστή” κι “ερωμένου” που χαρακτήριζε τον παιδαγωγό με τον μαθητή του. Οι λέξεις αυτές, έχοντας τότε άλλη κοινωνική σημασία και συμβολισμό, αποδίδονταν για να εκφράσουν την μακροχρόνια φιλία και τον σεβασμό μεταξύ του άνδρα παιδαγωγού και του νεαρού μαθητή, αποκλείοντας αυστηρά την σεξουαλική επαφή μεταξύ των δύο. Αν μάλιστα προέκυπτε κάτι τέτοιο, τότε ο πατέρας του αγοριού εθεωρείτο προαγωγός και κατηγορείτο ως “άτιμος” αφού δεν προστάτευσε την τιμή της οικογένειάς του.

Στην αρχαία Ρώμη, οι ιστορικές πηγές διίστανται καθώς διανοητές όπως ο Κάτων αναφέρουν ότι η ομοφυλοφιλία αποτελούσε διαστροφή των ηθών, ενώ άλλοι όπως ο συγγραφέας Λουκιανός, αναφέρουν ότι οι ετεροφυλόφιλες σχέσεις καλύπτουν τις βασικές ανάγκες ενώ ο έρωτας μεταξύ ανδρών, όντας μη αναγκαίος, εκφράζει την πολιτισμική ανωτερότητα. Παρά τις αντιθέσεις, οι ιστορικοί αναφέρουν ότι μέχρι το τέλος της ρωμαϊκής περιόδου, η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή.

gay3Στην Βυζαντινή αυτοκρατορία, ο Ιουστινιανός (482 – 565 μ.Χ.) επιβάλλει την ποινή θανάτου για όλες τις μορφές ομοφυλόφιλης συμπεριφοράς. Τον 13ο αιώνα, στον δυτικό μεσαίωνα, χρησιμοποιείται ο όρος “σοδομισμός” με την Ιερά Εξέταση να ρίχνει στην πυρά τους “σοδομιστές” ενώ τους καταδίωκε σκληρά, καθώς η θρησκευτική εξουσία καλλιεργούσε τον φόβο της οργής του θεού τιμωρώντας με δεινά όλη την κοινωνία.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, το 1869, ο Ούγγρος συγγραφέας Κάρολι Μαρία Κερτμπένι εισάγει τον όρο “ομοφυλοφιλία” αντί του “σοδομισμού”. Στον Μεσοπόλεμο, ευρωπαϊκές πόλεις όπως το Λονδίνο, το Βερολίνο και το Παρίσι αναδεικνύονται ως πρωτεύουσες της γκέι δραστηριότητας μέσω σημαντικών προσωπικοτήτων που εμφανίζονται στις τέχνες και τα γράμματα. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Χίτλερ στέλνει τους γκέι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ενώ στην ΕΣΣΔ, από το 1934 κι έπειτα η ομοφυλοφιλία ποινικοποιείται.

Κατά την δεκαετία του 1960, οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες αρχίζουν να διεκδικούν το δικαίωμα στη σεξουαλική επιλογή. Έπειτα από ένα μακρύ πέρασμα κατηγοριοποίησης της ομοφυλοφιλίας ως ψυχιατρική διαταραχή και σεξουαλική παρέκκλιση – με διάφορες ατυχείς προσπάθειες αποθεραπείας της μάλιστα -, σταμάτησε να θεωρείται αρρώστια από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μόλις το 1992.

 

Δεν γίνεται να γίνει λόγος για την κοινωνική αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας χωρίς την αναφορά στη νόσο του AIDS. Είναι γνωστό, ότι καθώς οι πρώτοι ασθενείς ήταν γκέι, κατηγορήθηκαν σφοδρά την δεκαετία του 1980 και θεωρήθηκαν υπαίτιοι. Ευτυχώς, η επιστημονική έρευνα τους απενεχοποίησε καθώς η γέννηση του ιού αποδόθηκε σε εργαστηριακό λάθος ή σε κτηνοβασία. Είναι γεγονός όμως ότι η μετάδοση σεξουαλικών νοσημάτων ταλανίζει την γκέι κοινότητα και η περιθωριοποίησή της δεν βοηθά ούτε την πρόληψη ούτε την αντιμετώπισή τους.

 

Όπως διαφαίνεται από την ιστορική αναδρομή, η ομοφυλοφιλία έχει υποστεί σκληρή καταδίωξη με αυστηρότατες συνέπειες ανά τους αιώνες. Στον χώρο της ψυχολογίας, υποστηρίζεται ότι η αποδοχή αυτής της σεξουαλικής ταυτότητας, αποτελεί μία από τις δυσκολότερες πτυχές, μιας και το άτομο πιέζεται αλλά και στιγματίζεται κοινωνικά εξαιτίας της. Τα τινά τούτης της κοινωνικής καταστολής είναι δύο: το άτομο είτε καταπιέζεται, αρνούμενο την επιθυμία του με αποτέλεσμα την δυστυχία και την πιθανή νοσηρότητα με αγχωτικές ή καταθλιπτικές διαταραχές, Είτε αποδέχεται την ταυτότητά του και αντιμετωπίζει την κοινωνική δυσμένεια. Δυσμένεια που ακόμη και στη σύγχρονη εποχή μπορεί να φτάσει ενίοτε στα άκρα: βλέπε ρατσισμό και ομοφοβία. Η τελευταία ορίζεται ως η φοβία (σε σημείο παθολογίας) με την αποστροφή και τις διακρίσεις κατά της ομοφυλοφιλίας και σε βάρος των γκέι.

 

gay2Στις μέρες μας, η κοινωνική στάση απέναντι στους γκέι φαίνεται να είναι μπερδεμένη. Ούτε απαγορεύεται αλλά ούτε είναι ακριβώς ανεκτή. Από τη μία, συχνά καλλιεργείται η ομοφυλόφιλη τάση από το lifestyle, από την άλλη η κοινωνία σε πολλές περιπτώσεις αρνείται να παραχωρήσει/ αναγνωρίσει περαιτέρω δικαιώματα πλην της ύπαρξής τους, βλέπε γάμο και υιοθεσία τέκνου. Επίσης, όσο η κοινωνία περιθωριοποιεί τους γκέι άλλο τόσο και οι ίδιοι στεγανοποιούνται στην κλειστή ομάδα τους. Με την εξασφάλιση του είδους δεδομένη μέσω του σύγχρονου υπερπληθυσμού, και με νομικά δικαιώματα όμως όπως το συμφωνητικό συμβίωσης έναντι του γάμου, το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί χρειάζεται τούτη η αμφίπλευρη κατηγοριοποίηση στις μέρες μας που συχνά φτάνει στην υπερβολή τόσο εκ των έσω όσο κι από έξω. Είναι σημαντικό να τονισθεί όμως ότι η κοινωνική μας δράση και συμμετοχή βασίζεται από τις κοινωνικές μας πράξεις και δραστηριότητες και όχι από την σεξουαλικότητά μας και τον τρόπο που την εκφράζουμε αλλά τον τρόπο που την διαφυλάσσουμε.

 

*Ακολουθεί το ποίημα του Όσκαρ Ουάιλντ, Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντινγκ (1898), η οποία περιγράφει τις κακουχίες της φυλακής όπου κλείστηκε ο μεγάλος συγγραφέας εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας του, που αποτελούσε ποινικό αδίκημα τότε στην Αγγλία: εδώ

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Νέα γυναίκα και single mom, από την Μαρία Μάρκου
–Μαμά 45 ετών και..άνω, από τη Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου

11/12/2014 4 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Φεμινισμός: Όταν οι Γυναίκες διεκδικούν…, από τη Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

φωτό IIΗ λέξη φεμινισμός (στα αγγλικά feminism) προέρχεται από την λατινική λέξη femina που σημαίνει γυναίκα και μαρτυρείται από το 1897. Ως όρος αναφέρεται γενικά στο κοινωνικό-πολιτικό, φιλοσοφικό κίνημα που ασχολείται με τα δικαιώματα των γυναικών καθώς και με την θέση αυτών στην κοινωνική δομή. Ως κίνημα έχει διασπαστεί σε πολλές επιμέρους κατηγορίες (αμερόληπτος, φιλελεύθερος, ριζοσπαστικός, φεμινισμός φύλου, αναρχο-φεμινισμός, μαρξιστικός, σοσιαλιστικός, ψυχαναλυτικός, αμαζονικός, διαχωριστικός, φεμινισμός τρίτου κόσμου κ.ά.) ενώ ως ιδεολογία θεωρείται ότι έχει εκφρασθεί χρονικά σε τρία κύματα: η απαρχή της είναι το πρώτο κύμα, από το 1960 κι έπειτα το δεύτερο κύμα και πρόσφατα πήραν την σκυτάλη οι φεμινίστριες του τρίτου κύματος.

 

Αξίζει μια μικρή ιστορική αναδρομή: οι απαρχές του συναντώνται στον Διαφωτισμό και την Γαλλική Επανάσταση (1789) όπου συντάχθηκε ένα τετράδιο παραπόνων το οποίο εξελίχθηκε το 1791 στην Διακύρηξη των Δικαιωμάτων της Γυναίκας. Ένα από τα πρώτα φεμινιστικά έργα θεωρείται “Η Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων της Γυναίκας” της Mary Wollstonecraft το 1792. Τον 19ο αιώνα το κίνημα οργανώθηκε κυρίως για την διεκδίκηση ψήφου καθώς και για τα διάφορα οικιακά κι εργασιακά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες, έχοντας ως χρονολογική μήτρα το έτος 1848 όπου έλαβε χώρα το πρώτο συνέδριο για τα δικαιώματα των γυναικών στην Νέα Υόρκη και παράλληλα εκδόθηκε η πρώτη Διακήρυξη Συναισθημάτων. Το 1888 πραγματοποιήθηκε – πάλι στις Η.Π.Α. – το πρώτο φεμινιστικό συνέδριο. Ημέρα ορόσημο του κινήματος εκείνης της περιόδου είναι η 8η Μαρτίου 1857 όπου 20000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας συμμετείχαν σε μαζική απεργία παρά την απαγόρευση του συνδικαλισμού, ώστε να διεκδικήσουν μειωμένο ωράριο εργασίας.

Κατά την διάρκεια του δεύτερου κύματος, από τα τέλη του 1960 και η δεκαετία του ’70  δηλαδή, το κίνημα εκφράζεται κυρίως από τον ριζοσπαστικό φεμινισμό, ο οποίος βασίζεται στην αρχή ότι η καταπίεση της γυναίκας αποτελεί βασική πτυχή οργάνωσης της κοινωνίας καθώς έχει διαμορφωθεί από την πατριαρχία, οπότε αυτή την αδικία θέλει να αποκαταστήσει μέσω της μητριαρχίας. Αυτή η αναγνώριση της χρόνιας υποτίμησής της είναι που οδήγησε, πέρα των άλλων εργασιακών και κοινωνικών διεκδικήσεων, κυρίως στην σεξουαλική απελευθέρωση της δυτικής γυναίκας η οποία συνειδητοποίησε ότι το σώμα της, της ανήκει και διεκδίκησε την αυτοδιάθεσή του.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η διαμάχη μεταξύ πατριαρχίας (η οποία εκφράζεται με την εξουσία, την υπακοή, την πειθαρχία) και μητριαρχίας (η οποία αντίστοιχα εκφράζεται με την ισότητα, την ενότητα, την αρμονία) είναι μια φιλοσοφική μάχη που κοινωνικά έχει προηγηθεί κατά πολύ του φεμινισμού: προϊστορικά οι οργανωμένες κοινωνίες και το θρησκευτικό σύστημα ήταν μητριαρχικά (με πυρήνα την μήτρα και τον άνθρωπο που γεννά) ενώ έπειτα ο νους που γεννά τις ιδέες έδωσε το βήμα στην ιστορική πατριαρχία.

 

φωτό ΙΕίναι γεγονός ότι οι γυναίκες, μαζί με τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, ιστορικά είναι σχεδόν πάντοτε περιθωριοποιημένες και εκμεταλλευόμενες από τα διάφορα πολιτικά και θρησκευτικά συστήματα. Κάτι που αναγνωρίστηκε ανά καιρούς από διάφορα μεγάλα πνεύματα πριν ακόμη δημιουργηθεί η έννοια του φεμινισμού, π.χ. ο Αριστοφάνης το 411 π.Χ. στην κωμωδία Λυσιστράτη , αγανακτισμένος από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο (431 – 404 π.Χ.) εμπιστεύεται την διαχείριση της εξουσίας στις γυναίκες προκειμένου να σταματήσει ο παραλογισμός των ανδρών… Πέρα του μεγάλου κωμωδιογράφου, έχουν υπάρξει κι άλλες ανδρικές προσωπικότητες υπερασπιστές του γυναικείου πληθυσμού εντός κι εκτός των πλαισίων του φεμινιστικού κινήματος. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την άκαμπτη θέση κάποιων φεμινιστριών περί καμίας εμπιστοσύνης στο ανδρικό φύλο με αποτέλεσμα την απόλυτη απομάκρυνση αυτών από το κίνημα.

 

Είναι αρκετά τα ατοπήματα του φεμινισμού. Κάποιες φορές, ξεχνάται η διεκδίκηση της διαφυλικής ισότητας και αποζητάται τελικά η υπεροχή του γυναικείου φύλου με στόχο την απωθημένη εκμετάλλευση του ανδρικού. Κατά το δεύτερο κύμα, έφτασε μάλιστα στην ακρότητα να θεωρεί ανεξάρτητες μόνο τις λεσβιακές σχέσεις καθώς η υποτίμηση από τον άνδρα θεωρήθηκε αναπόφευκτη. Ακόμη, οι διαφορετικές πολιτισμικές κουλτούρες έχουν συχνά παραγκωνισθεί με τις λευκές μεσοαστές γυναίκες να είναι κυρίαρχες μέσα στο κίνημα, παραμελώντας όμως την διεκδίκηση των δικαιωμάτων για γυναίκες άλλης καταγωγής (π.χ. στην περίοδο του δεύτερου κύματος, στις Η.Π.Α. δεν υπερασπίστηκαν  καθόλου τις έγχρωμες γυναίκες, σε μια χρονική περίοδο που πλην της ανδρικής εκμετάλλευσης, ήταν αντιμέτωπες και με τον φυλετικό ρατσισμό). Επίσης, σκεπτόμενοι τον γενετήσιο ακρωτηριασμό και τον ξυλοδαρμό /λιθοβολισμό κ.ά. που υπόκεινται γυναίκες εκτός του δυτικού κόσμου, είναι εύλογη η αμφισβήτηση για την επιτυχία του κινήματος.

φωτό IIIΕπιτυχία που αμφισβητείται ακόμη περισσότερο από την σταθερότητα στην κοινωνικό – οικονομική πορεία της γυναίκας: είναι γεγονός ότι τα “υψηλά” επαγγέλματα παραμένουν ως επί το πλείστον ανδροκρατούμενα ενώ συχνά οι γυναίκες δεν προάγονται ούτε αμείβονται όπως οι άνδρες.
Τέλος, το μεγαλύτερο πλήγμα στις μέρες μας έχει προέλθει από την ίδια την γυναίκα: στον ενθουσιασμό της σεξουαλικής της απελευθέρωσης, έχασε πάλι τον έλεγχο της αυτοδιάθεσής της, με αποτέλεσμα η επιζητούμενη διαφυλική ισοτιμία να μην ευοδώσει. Αιτία η σύγχρονη σεξουαλική εκμετάλλευση (με κάποιες από τις παλιές της μορφές να συνυπάρχουν) που ασκείται στον γυναικείο πληθυσμό μέσω της – σε μεγάλο βαθμό εθελούσιας – σεξουαλικής της εκποίησης. Η μεγάλη συνέπεια αυτού του παραστρατήματος είναι η κοινωνική επώαση των γυναικών υποτιμημένες σε σεξουαλικά αντικείμενα, βλ. lifestyle και αντίστοιχα κοινωνικά πρότυπα.

 

Εκτός των παραπάνω, είναι επίσης γεγονός ότι το φεμινιστικό κίνημα υπήρξε αναμφισβήτητα καταλυτικό στην διευθέτηση βασικών ζητημάτων και στην διεκδίκηση κάποιων δικαιωμάτων των γυναικών. Όντας διασπασμένο όμως σε τόσα επιμέρους παρακλάδια, έχει χάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της δυναμικής του, σε μια εποχή μάλιστα κοινωνικο-οικονομικής κρίσης, όπου οι κοινωνικές δομές όσο κι αν έχουν εξελιχθεί τεχνολογικά, παραμένουν ισχυρές, βασιζόμενες στην ποικιλόμορφη εκμετάλλευση.

Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν, είναι κατά πόσο κανείς μπορεί ή χρειάζεται πια, να διεκδικήσει την ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα μέσα σε συστήματα που παραμένουν εξουσιαστικά; Είναι εν τέλει οι γυναίκες με τους άνδρες αντίπαλοι; Ή μήπως οι εξουσιαστές και οι εκμεταλλευόμενοι ορίζονται με άλλα κριτήρια πλην του διαφυλικού; Ο καθένας ανάλογα με την απάντησή του, αναγνωρίζει ή διεκδικεί και τα δικαιώματα που αποζητά.

https://www.youtube.com/watch?v=pCvLwb2QiR8

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Νέα γυναίκα και single mom, από την Μαρία Μάρκου
–Μαμά 45 ετών και..άνω, από τη Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου

21/11/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Γιατί τα πλούσια παιδιά μισούν τους γονείς τους;, από τη Βιβή Μπασινά

written by Κατερίνα Μαντά

spoiled rich kidsΔιαβάζοντας τον τίτλο του άρθρου που δημοσίευσε η Βιβή Μπασινά στο 4moms.gr προβληματίστηκα. Δεν περίμενα ότι τα παιδιά ευκατάστατων οικογενειών έχουν λόγους  να μισούν τους γονείς , από τη στιγμή που τους προσφέρουν όλα τα αγαθά…

Κι όμως… και θα συμφωνήσω απόλυτα με το τελευταίο σχόλιο της γράφουσας, το οποίο ισχύει για όλα τα παιδιά του κόσμου ανεξάρτητα σε ποιο περιβάλλον έχουν μεγαλώσει… Διαβάστε το!

“Πόσες φορές έχουμε ακούσει το “Περισσότερα χρήματα, περισσότερα προβλήματα”;

Τα χρήματα είναι ένας μεγεθυντικός φακός, ειδικά όταν πρόκειται για οικογενειακές εντάσεις. Απλά ρωτήστε τις οικογένειες Pritzkers και Astors (υπερπλούσιοι της Αμερικής).

To βιβλίο The Great White Elephant: Why Rich Kids Hate Their Parents (Ο Μεγάλος Λευκός Ελέφαντας: Γιατί τα πλουσιόπαιδια μισούς τους γονείς τους) του Καναδού Franco Lombardo, πραγματεύεται την οργή ​​μεταξύ των παιδιών και των γονιών τους που είναι ιδιαίτερα ισχυρή στις εύπορες οικογένειες. Μιλάει για το σκοτεινό παιχνίδι που παίζεται πίσω από τις πόρτες των επαύλεων σε πολλές από τις σημερινές πλούσιες οικογένειες.

Ο συγγραφέας ξεκινά απο την αποτυχία των επιχειρήσεων όταν η εταιρία περνάει στα χέρια των παιδιών των πλούσιων οικογενειών. Και αναρωτιέται, γιατί το 70% των οικογενειακών επιχειρήσεων αποτυγχάνουν να περάσουν με επιτυχία στην επόμενη γενιά; Οι αριθμοί για τη δεύτερη και τρίτη γενιά είναι ακόμη χειρότεροι. Το ερώτημα αυτό γίνεται ιδιαίτερα αινιγματικό γνωρίζοντας ότι οι πλούσιες οικογένειες προσλαμβάνουν πολλούς εκλεπτυσμένους και πολύ δαπανηρούς συμβούλους και δικηγόρους για να τους βοηθήσουν να διαχειριστούν την κληρονομιά τους.

Η απάντηση βρέθηκε όταν μετά απο έρευνα έφτασε στο συμπέρασμα ότι πίσω απο την κακοδιαχείρηση της κληρονομιάς τους βρίσκονται συναισθηματικά ζητήματα και κακές σχέσεις μεταξύ των μελών των πλούσιων οικογενειών.

Η συναισθηματική συνιστώσα δεν εξετάζεται και οι περισσότερες οικογένειες που έχουν χρήματα, έχουν περισσότερο  προβλήματα που μεγεθύνονται.

Τα πλούσια παιδιά μισούν τους γονείς τους για τρεις λόγους.

Πρώτον, οι πλούσιοι γονείς δεν λένε αρκετά τη λέξη «όχι». Ένα παιδί που μεγαλώνει με την αίσθηση ότι μπορεί να έχει ότι θέλει, βγαίνει έξω στον κόσμο και ο κόσμος του λέει «όχι». Και θυμώνουν και αγανακτούν με τους γονείς τους.

spoiled rich kids1Η δεύτερη αιτία είναι ο χρόνος. Οι πλούσιοι γονείς είναι συχνά απόντες και τα παιδιά αισθάνονται εγκαταλελειμμένα. Όταν οι γονείς προσπαθούν να καλύψουν το χαμένο χρόνο με τα χρήματα, τα παιδιά εξαγριώνονται ακόμα περισσότερο. Το χρήμα είναι το λάθος νόμισμα για να πληρώσουν πίσω τον χαμένο χρόνο. Ο χαμένος χρόνος μπορεί να καλυφθεί μόνο με χρόνο.

Ο τρίτος λόγος είναι η κοινωνία. Οι περισσότεροι εμπαίζουν τα πλούσια παιδιά. Γι’ αυτό τον λόγο οι γονείς συμβουλεύουν τα παιδιά τους όταν βρίσκονται σε μικρή ηλικία να κρύβουν τον πλούτο τους. Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν, νιώθουν ότι ένα μεγάλο μέρος της ταυτότητάς τους, πρέπει να παραμείνει κρυφό και κατηγορούν τους γονείς τους.

Το δικό μου συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι το μόνο που χρειάζονται όλα τα παιδιά του κόσμου να ασχολούμαστε μαζί τους και να τα αγαπάμε.

Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία….”

Image Credits: Pinterest

05/11/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Κοινωνική φοβία vs Αντικοινωνικότητας, από τη Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

socialasing prbsΈχεις παρατηρήσει να είσαι υπερβολικά αγχωμένη σε διάφορες κοινωνικές καταστάσεις όπως το να τρως δημόσια, να μιλήσεις σε ένα ακροατήριο (μέσα στην σχολική τάξη, το πανεπιστημιακό αμφιθέατρο ή σε κάποιο εργασιακό meeting), να παρευρεθείς σε κάποια κοινωνική εκδήλωση (γάμος, βαφτίσια κλπ.) ή να αποφεύγεις τα πάρτυ, τα κέντρα διασκέδασης και γενικά τα μέρη όπου γνωρίζεις ότι θα βρίσκονται αρκετοί άνθρωποι; Ο περίγυρος ενδέχεται να σε χαρακτηρίζει ως αντικοινωνική, στην πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιθανό να υποφέρεις από αυτό που στον χώρο της ψυχικής υγείας ονομάζεται κοινωνική φοβία ή διαταραχή κοινωνικού άγχους.

Πρόκειται για ένα είδος αγχώδους διαταραχής, κατά την οποία το άτομο αισθάνεται ότι θα επιφέρει την αρνητική κριτική των άλλων, οπότε ταλανίζεται από ένα έντονο και διαρκή φόβο της κοινωνικής του απόδοσης ή επίδοσης με τη συνεπαγόμενη ντροπή και αμηχανία που μπορεί να αισθανθεί. Εν ολίγοις, ο βασικός φόβος είναι η αποτυχία και η απόρριψη.

Όταν το άτομο δεν μπορεί να αποφύγει την έκθεση στις φοβικές καταστάσεις, τότε κατά την διάρκειά τους εκδηλώνονται διάφορα σωματικά συμπτώματα, με κυριότερα την εφίδρωση, το κοκκίνισμα, το τρέμουλο, την δυσκολία στην ομιλία και τις στομαχικές ενοχλήσεις. Αυτά τα συμπτώματα αυξάνουν το άγχος του ατόμου και το κάνουν να αισθάνεται περισσότερο εκτεθειμένο στα μάτια των άλλων, θεωρώντας δεδομένη την αποτυχία του.

Τα παραπάνω έχουν σε πολλές περιπτώσεις ως συνέπεια, την δημιουργία μιας αποφευκτικής συμπεριφοράς απέναντι στα φοβικά ερεθίσματα και τις σχετικές στρεσογόνες καταστάσεις, με αποτέλεσμα το άτομο να κινδυνεύει αφενός να απομονωθεί, αφετέρου να έχει μειωμένη εκπαιδευτική ή εργασιακή απόδοση παρά την πληρότητα του στις σχολικές/ σπουδαστικές/ εργασιακές προϋποθέσεις.

Το έντονο άγχος του κοινωνιοφοβικού ατόμου, με τις δυσλειτουργίες που προκαλεί η έκθεσή του ή η αποφυγή του στις καταστάσεις που αναφέρθηκαν, συνήθως επηρεάζουν την αυτοεκτίμησή του και μειώνουν την αυτοπεποίθησή του, με αποτέλεσμα την εκδήλωση κι άλλων παθήσεων (συννοσηρότητα), όπως η κατάθλιψη, η αγοραφοβία, η διαταραχή πανικού, η ιδεοψυχαναγκαστική διαραταχή καθώς και η εξάρτηση από το αλκοόλ και άλλες ουσίες (σε μια λανθασμένη προσπάθειά του χαλάρωσης).  

Επίσης, η εκδήλωση της κοινωνικής φοβίας είναι συχνότερη στις γυναίκες από ότι στους άνδρες (όπως συμβαίνει με όλες τις αγχώδεις διαταραχές), με σύνηθες χρονικό σημείο έναρξης την εφηβεία (σπάνια εμφανίζεται μετά το 25ο έτος της ηλικίας) όπου ακολουθεί μια χρόνια πορεία και μετά το 45ο έτος να παρατηρείται συχνά κάποια ύφεση των συμπτωμάτων. Η πλήρης κι επιτυχής υποχώρηση της διαταραχής, προβλέπεται μόνο για το 25% περίπου των παθόντων.

Τα αίτια της εν λόγω πάθησης βρίσκονται ακόμη υπό διερεύνηση, αλλά τείνει να θεωρείται υπεύθυνη η γενετική προδιάθεση με την οικογενειακή κληρονομικότητα να κατέχει τον πρώτο λόγο. Ακόμη, ένας άλλος σημαντικός παράγοντας θεωρείται το περιβάλλον με την παρατήρηση σχετικών/παρόμοιων φοβικών συμπεριφορών και την υιοθέτησή τους μέσω της διαδικασίας της μάθησης και του κοινωνικού παραδειγματισμού.

social-anxietyΌσον αφορά την θεραπεία, από τη μία μπορεί να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά, από την άλλη η γνωστική – συμπεριφορική ψυχοθεραπεία αξιολογείται ως ιδιαιτέρως αποτελεσματική. Τούτη η προσέγγιση, στοχεύει στην σταδιακή έκθεση του παθόντα στις φοβικές καταστάσεις ώστε να ενεργοποιηθούν κατάλληλοι μηχανισμοί επεξεργασίας τους που θα κάνουν το άγχος διαχειρίσιμο και το άτομο θα καταφέρει τελικά να νιώσει ασφαλές και θα αυξήσει την αυτοπεποίθησή του. Επίσης, γίνεται ψυχοεκπαίδευση του ατόμου σε τεχνικές χαλάρωσης (διαφραγματική αναπνοή) με στόχο τον καλύτερο χειρισμό του άγχους καθώς και γνωστική παρέμβαση στον τρόπο σκέψης του για τον εντοπισμό των λανθασμένων εκτιμήσεων του ατόμου και την λογική διαχείρισή τους μέσω ρεαλιστικότερων αντιλήψεων.

Καταλήγοντας, η κοινωνική φοβία είναι μια σοβαρή κατάσταση κατά την οποία το άτομο δεν μπορεί να διαχειρισθεί το άγχος του με αποτέλεσμα να γίνεται έρμαιο αυτού και να υποφέρει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τις διάφορες συνέπειες που περιγράφηκαν. Πιθανά σε όλη του την ζωή αν δεν στραφεί στη ψυχοθεραπεία ή αν δεν βρει κατάλληλους  προσωπικούς τρόπους αντιμετώπισής της. Καμία σχέση δεν έχει με την αντικοινωνικότητα που αποτελεί μια συμπεριφορά που υιοθετεί το άτομο είτε απέναντι σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και καταστάσεις, είτε συνολικά στους θεσμούς, αποτελώντας μια επιλογή υπό τον έλεγχό του δείχνοντας έτσι την άποψή του, τις προτιμήσεις του ή την γενική φιλοσοφία του περί ζωής.

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Νέα γυναίκα και single mom, από την Μαρία Μάρκου
–Το τσιγάρο και πώς μαθαίνουμε να ζούμε με αυτό, από την Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου

23/10/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Νέα γυναίκα και single mom, από την Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

single momΜονογονεϊκή οικογένεια είναι αυτή όπου υπάρχει μόνο ένας γονέας (συνήθως η μητέρα)  και οι αιτίες της απουσίας του εκλιπόντος γονέα είναι συνήθως η χηρεία, το διαζύγιο αλλά και η στάση ζωής. Σύμφωνα με τις στατιστικές έρευνες, το ποσοστό αυτών των οικογενειών στην Ελλάδα κυμαίνεται γύρω στο 22%, ενώ υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη ο αριθμός των παιδιών που μεγαλώνουν με έναν γονέα είναι περίπου 5,6 εκατομμύρια.  Στο παρόν άρθρο θα μιλήσουμε για τις ανύπαντρες μητέρες που επιλέγουν να γεννήσουν και να μεγαλώσουν ένα παιδί εκτός γάμου.

Η ανατροφή ενός παιδιού αποτελεί μια δύσκολη υπόθεση από μόνη της, η οποία δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την ανύπαντρη μητέρα καθώς δεν χαίρει της συναισθηματικής στήριξης, της κατανομής των υποχρεώσεων και της οικονομικής υποστήριξης του συντρόφου. ‘Ετσι λοιπόν, πέρα των οικογενειακών υποχρεώσεων για την φροντίδα του παιδιού, έχει να αναλάβει συνήθως εξ’ολοκλήρου την οικονομική επιβίωση της οικογένειας (εκτός των περιπτώσεων αναγνώρισης του παιδιού από τον πατέρα ο οποίος επωμίζεται κάποια μηνιαία διατροφή), έχοντας ως κρατικό βοήθημα το επίδομα των 44 ευρώ ανά τέκνο μέχρι τα 16 του χρόνια, με προϋπόθεση το μηνιαίο εισόδημα για τριμελή οικογένεια να μην υπερβαίνει τα 294 ευρώ… Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι κρατικές παροχές φαίνεται να είναι αντίξοες με την απόφαση μιας γυναίκας να μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί.

Σε συνδυασμό με τον – παλαιότερα αυξημένο αλλά και στις μέρες μας υπαρκτό – κοινωνικό στιγματισμό που δέχεται μια ανύπαντρη μητέρα, διαφαίνεται η “κοινωνική διαφωνία” στην επιλογή ενός παιδιού εκτός γάμου. Τούτη η κοινωνική στάση είναι μια δυσχέρεια που η γυναίκα οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψιν της καθώς η ενδεχόμενη αρνητικότητα και η πιθανή απόρριψη που μπορεί να λάβει από το κοινωνικό σύνολο, δεν αφορούν μόνο την ίδια αλλά και το παιδί της με τον αποκλεισμό του από τους συνομιλήκους και τους συμμαθητές του με σοβαρές επιπτώσεις στην αυτοπεποίθηση και την κοινωνικοποίησή του.

Η αποκλειστική ανάληψη των εσόδων από την γυναίκα επηρεάζεται ακόμη περισσότερο στις μέρες μας από την κοινωνικο-οικονομική κρίση και την συνεπαγόμενη αύξηση της ανεργίας, καθώς για το μεγαλύτερο ποσοστό του εργατικού δυναμικού η ανάληψη μιας εργασίας και η εγγύηση κάποιας σταθερότητας, είναι πια αβέβαιες. Εκτός των οικονομικών εμποδίων που αναφέρθηκαν, ακόμη κι αν αντιμετωπισθούν με την εύρεση μίας εργασίας, η ανύπαντρη μητέρα έρχεται αντιμέτωπη με μία ακόμη δυσκολία: την εύρεση ελεύθερου χρόνου για την ίδια αλλά και για την ανάπτυξη ποιοτικής αλληλεπίδρασης με το παιδί της. Χωρίς την ύπαρξη του συντρόφου ώστε να μοιρασθούν συνεργατικά οι εργασιακές και οι οικιακές υποχρεώσεις, είναι εύλογη η διαπίστωση ότι έχοντας επωμισθεί όλες τις οικογενειακές ευθύνες, η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου μειώνεται αισθητά και στην προσπάθεια συναισθηματικής ανταπόκρισης απέναντι στο παιδί, μάλλον όταν αυτός υπάρχει θα αφιερώνεται σε εκείνο. Πρόκεται για μια στρεσογόνα κατάσταση που μπορεί να προκαλεί συχνά άγχος, θυμό, απογοήτευση ή και λύπη στην γυναίκα, συναισθήματα που είναι απαραίτητο να μπορεί να διαχειρίζεται καθώς απειλούν την ψυχική της υγεία αλλά και την σχέση της με το παιδί. Μεταξύ των συναισθηματικών συνεπειών, βρίσκεται και η μοναξιά με την απουσία ενός συντρόφου και την πιθανή επιφύλαξη ή δυσκολία της γυναίκας να αναπτύξει κάποιον δεσμό.

dbb91f61358c347b73c4258f34e897ceΣτις παραπάνω αντιξοότητες, αντιτίθεται ένα μεγάλο ποσοστό όπως αναφέρθηκε στην αρχή. Προκειμένου να αντιμετωπισθούν είναι βέβαιο ότι η ανύπαντρη μητέρα χρειάζεται να είναι μια γυναίκα με βαθιά αυτογνωσία ώστε να μπορεί να υποστηρίξει την επιλογή της και να προστατεύσει την ίδια και το παιδί της. Είναι σημαντική η βοήθεια και η στήριξη από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο οφείλει η ίδια να στραφεί. Κυρίως για την αλληλεπίδραση με άνδρες συγγενείς ώστε το παιδί να αναπτύξει κάποιο ανδρικό πρότυπο. Αν είναι αγόρι η έλλειψη αυτού του προτύπου δεν του δίνει την δυνατότητα να ταυτιστεί με κάποιον ενήλικα άνδρα ώστε να ωριμάσει συναισθηματικά, με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν οι σχέσεις με τους συνομιλήκους. Αν είναι κορίτσι τότε έχει σοβαρές πιθανότητες να δυσκολευτεί στις σχέσεις με το αντίθετο φύλο ενώ κινδυνεύει από μια τάση εξάρτησης από την μητέρα.

Επίσης, η ανύπαντρη μητέρα οφείλει να αντισταθμίσει την φυσική απουσία του πατέρα, αναγνωρίζοντας την ύπαρξή του μέσα από τον λόγο της όσο πιο νωρίς γίνεται στη ζωή του παιδιού. Χρειάζεται να έχει επιλύσει όποια αρνητικά συναισθηματικά υπολλείμματα ενδεχομένως έχει για τον πατέρα του παιδιού της. Ακόμη κι αν δεν τα έχει ξεπεράσει όμως, τότε χρειάζεται να τα βάλει στην άκρη και να μιλήσει πρώτη στο παιδί για την καταγωγή του και την επιλογή να γεννηθεί, με απλά λόγια κάθε φορά και σύμφωνα με το αναπτυξιακό του στάδιο. Συνήθως αποτελεί ένα θέμα ταμπού που δυσκολεύει την γυναίκα και συχνά περιμένει τις ερωτήσεις του παιδιού για να δώσει απαντήσεις αόριστες ή αποφευκτικές. Είναι σημαντικό για την συναισθηματική ανάπτυξη και ψυχική υγεία του παιδιού, να γνωρίζει ότι έχει πατέρα και να μην σπαταλάει την ψυχική του ενέργεια στο να αναρωτιέται πού βρίσκεται ο δικός του μπαμπάς ή γιατί αυτός ο μπαμπάς δεν μένει μαζί τους όπως στις άλλες οικογένειες… Για αυτό και οι ειδικοί ψυχικής υγείας, συμβουλεύουν την συχνή αναφορά στον πατέρα καθώς και την επίδειξη φωτογραφιών του, ώστε το παιδί να μπορεί να έχει κατά το δυνατόν μια ολοκληρωμένη αντίληψη για εκείνον. Οι εξηγήσεις για την απουσία του είναι επίσης απαραίτητο να δωθούν αλλά με προσοχή ώστε το παιδί της νηπιακής και σχολικής ηλικίας να μην αισθανθεί ότι ευθύνεται το ίδιο προσωπικά και ότι ο πατέρας του δεν το ήθελε. Είναι προτιμότερο η απομάκρυνσή του να αποδωθεί σε προσωπικές δυσκολίες του πατέρα. Ακόμη, είναι σημαντικό να τονισθεί η ευτυχισμένη περίοδος που έζησε κάποτε αυτό το ζευγάρι ώστε το παιδί να γνωρίζει ότι υπήρξε γέννημα αγάπης. Φυσικά, η συγκεκριμένη δυσκολία μπορεί να μην υφίσταται καθώς ένα παιδί εκτός γάμου μπορεί να έχει προσωπική σχέση με τον πατέρα του οπότε οι εξηγήσεις περιορίζονται στο γεγονός της μη συμβίωσης των δύο γονέων.

Καταλήγοντας, το να γίνεις ανύπαντρη μητέρα είναι μια αρκετά δύσκολη υπόθεση που χρειάζεται την ανάληψη διπλών ευθυνών. Αν όμως η γυναίκα μπορεί να αντέξει αυτό το βάρος και να φροντίσει το παιδί να μεγαλώσει κατά το δυνατόν με κάποιο ανδρικό πρότυπο, παραμένοντας συναισθηματικά διαθέσιμη και ειλικρινής απέναντί του, τότε η οικόγενειά αυτή μπορεί να είναι εξίσου ευτυχισμένη.

Δείτε το παρακάτω video:

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Το τσιγάρο και πώς μαθαίνουμε να ζούμε με αυτό, από την Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου
–Δώσε τόπο στην οργή, από την Μαρία Μάρκου

16/10/2014 6 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

All I hate about you, από τη Νάνσυ Κοκκινάκη

written by The K-magazine

a05059285b7fa0f446e5ab450f2f639eΤο να γεννηθείς γυναίκα, μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, είναι «πακέτο»! Όσο κι αν πιστεύουμε στη σύγχρονη Ελλάδα πως τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι ρόλοι έχουν εξισορροπηθεί, μόνο αυτό δεν έχει συμβεί. Δυστυχώς πεποιθήσεις που θέλουν την γυναίκα να αναλαμβάνει πλήρως την ανατροφή ενός παιδιού και την διαχείριση ενός νοικοκυριού, κυκλοφορούν ακόμα και τώρα και όχι σε μικρό ποσοστό.

Τι θα μπορούσε να φταίει; Ίσως, η ιστορία των Πρωτοπλάστων, τα παραμύθια, αλλά και η διαφορετική φυλετική αντιμετώπιση κάποιων γονέων στα παιδιά τους.
Οι άντρες, λοιπόν, θεωρώντας ότι έχουν σαν σκήπτρο στο χέρι τους το γεννητικό τους όργανο, κυνηγούν όποια «κότα» πέσει στο «κοτέτσι». Αυτοκαμαρώνονται όταν έχουν παράλληλες σχέσεις ή απατούν, κοροϊδεύοντας. Ενώ, αν μια γυναίκα πάρει την απόφαση να απατήσει ή να κάνει μια ελεύθερη σχέση γιατί, ακριβώς, έχει απογοητευτεί απ’ αυτή την κατάσταση, θα χαρακτηριστεί ως «μία του δρόμου». Και πιστέψτε με, δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο απ’ την τιμή μιας γυναίκας…
Γι’ αυτό λοιπόν, καλοί μου «άνδρες αναγνώστες βγάλτε το χέρι απ’ το παντελόνι και σταματήστε να πιστεύετε ότι είναι «μαγκιά» το να μπορείτε να κοροϊδέψετε πισώπλατα μια κοπέλα. Ούτε χαζές είμαστε, αλλά ούτε και αντικείμενα για να ικανοποιείτε την όποια φαντασίωση. Δεν είμαστε αντικείμενα…

Η Αθανασία-Υπατία (Νάνσυ) Κοκκινάκη είναι σπουδάστρια της σχολής Δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1, αρθρογραφεί στο Rebuke.gr και διατηρεί το δικό της blog

17/05/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
LIFE&STYLE

9 λόγοι για τους οποίους ήταν καλύτερα να ζει κανείς στα ‘50s!

written by Ιωαννα Βλασση

Αν η σειρά “Ευτυχισμένες Μέρες” κατάφεραν να μας διδάξουν κάτι είναι ότι η ζωή ήταν καλύτερη κατά τη δεκαετία του ’50. Οι άνθρωποι μπορούσαν να αφήνουν τις πόρτες τους ξεκλείδωτες και τα παιδιά σέβονταν τους γηραιότερους. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι όλα ήταν καλά τότε. Επικρατούσε ρατσισμός και ένας καθωσπρεπισμός που ήταν αρκετός για να κάνει τις ζωές των περισσότερων αρκετά δύσκολες.

Παρακάτω ακολουθούν οι 9 λόγοι για τους οποίους άξιζε να ζήσει κανείς εκείνη την εποχή, και τους μετράμε αντίστροφα…

9 50s#9 Ανάπτυξη

Τα σύγχρονα πακέτα στήριξης δεν έχουν καμία σχέση με το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα σε μόλις πέντε χρόνια η αμερικανική οικονομία από «νεκρή οικονομία» μετετράπη σε κέντρο ανάπτυξης όλου του κόσμου. Το χρέος ήταν χαμηλό, η ανάπτυξη βιώσιμη και οι άνθρωποι ξέφευγαν σιγά- σιγά από την κατάσταση της φτώχειας.

Ταυτοχρόνως, τα ποσοστά απασχόλησης αυξάνονταν ραγδαία. Το 1932, η ανεργία πλησίαζε το 25%, ενώ δύο δεκαετίες αργότερα το ποσοστό αυτό ήταν κάτω του 3%. Επιπλέον, η διάρκεια της ανεργίας ήταν μικρή. Αν κάποιος έχανε τη δουλειά του, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα έβρισκε νέα θέση εργασίας μέσα στους επόμενους 4 μήνες. Αντιθέτως σήμερα, στις ΗΠΑ, η διάρκεια αυτή αυξάνεται στους 9 μήνες κατά μέσο όρο.

 

8 50s#8 Δίκαιη Φορολογία

Το τελευταίο έτος είμαστε αντιμέτωποι με νόμους που ευνοούν τους πλούσιους πολιτικούς να γίνουν ακόμη πλουσιότεροι εις βάρος όλων των υπολοίπων από τους οποίους απαιτούν να γίνουν φτωχότεροι. Επιπλέον, επικρατεί και η άποψη ότι η χαμηλή φορολογία θα βοηθήσει την οικονομία ενώ η υψηλή τείνει να την καταστρέψει.

Δεδομένου ότι η ύφεση ήρθε σε μία στιγμή που η φορολόγηση ήταν υψηλή, αυτό σημαίνει ότι όντως δεν ίσχυε ότι με υψηλή φορολογία μία οικονομία μπορεί να κατασταθεί βιώσιμη.

Παλαιότερα, παρόλα αυτά, επικρατούσε η άποψη ότι όταν μία οικονομία αντιμετώπιζε προβλήματα η λύση βρισκόταν στην επιβολή υψηλής φορολογίας, με την οποία κατάφερναν να ισοσκελίσουν τη ζημία. Τη δεκαετία εκείνη η φορολογία ήταν ανάλογη της ικανότητας του κάθε φορολογούμενου, χωρίς όμως να είναι ιδιαιτέρως υψηλή για καμία οικονομική τάξη.

 

7 50s#7 Λιγότερη εγκληματικότητα

Παρά τα όσα ισχυρίζονται τα μέσα ενημέρωσης, η εγκληματικότητα καθώς περνούν τα χρόνια μειώνεται. Είναι λιγότερο πιθανό να δολοφονηθεί κανείς σήμερα παρά πριν από 20 χρόνια, αν και δεν είναι πλέον τόσο ασφαλής όσο κάποιος που ζούσε κατά το 1957. Τότε το ποσοστό δολοφονιών ανερχόταν στα 4 άτομα κάθε 100.000, το χαμηλότερο δηλαδή ποσοστό κατά τα τελευταία 55 χρόνια. Πριν από αυτό, το ποσοστό κυμαινόταν γύρω στο 4,1 το οποίο είναι επίσης καλό.

Συγκριτικά, μεταξύ της περιόδου του Woodstock (1969) και του 1979 το ποσοστό αυτό διατηρήθηκε πάνω από 7 άτομα σε κάθε 100.000.

 

6 50s#6 Πρόσβαση στην εκπαίδευση

Αν θέλει κανείς να πάει μπροστά στη ζωή του οφείλει να μορφωθεί.

Αναρίθμητες μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εκείνοι που έχουν λάβει κάποια μόρφωση κερδίζουν περισσότερα χρήματα από αυτούς που δεν έχουν αποφοιτήσει από την ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης. Δυστυχώς, όμως, στην Αμερική και στο Ηνωμένο Βασίλειο η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι δωρεάν, και αυτό την καθιστά μη προσβάσιμη σε όλους.

Όμως κατά την εν λόγω δεκαετία, χάρη σε ένα πρόγραμμα που λεγόταν G.I Bill τα παιδιά που ήθελαν να το κάνουν μπορούσαν να σπουδάζουν με τη βοήθεια της χρηματοδότησης που τους προσέφερε το πρόγραμμα.

 

5 50s#5 Αγοραστική δύναμη

Μεταξύ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του 1970 η αγοραστική δύναμη είχε πτωτική πορεία. Ένα στέλεχος εταιρείας θα μπορούσε να εξασφαλίσει οικονομικά με το μισθό του την οικογένειά του για μια ολόκληρη ζωή. Σύμφωνα με το νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν, το γεγονός αυτό συνέβη λόγω του ότι το 1/3 του αμερικανικού εργατικού δυναμικού είχε ενταχθεί σε συνδικαλιστικές ομάδες, που σημαίνει ότι οποιοσδήποτε διευθυντής συμπεριφερόταν ανάρμοστα στους υπαλλήλους του ήταν σαν να προκαλεί την τύχη του…
Επιπλέον, ο μισθός αυξανόταν. Ακόμη και οι πιο χαμηλόμισθοι μπορούσαν από την πρώτη κιόλας βδομάδα μηνιαίας εργασίας τους να καλύψουν τα έξοδα ενοικίου τους, που σημαίνει ότι απέμεναν αρκετά χρήματα για να ξοδέψουν. Σήμερα ο πιο χαμηλόμισθος μπορεί να καλύψει μόνο τα βασικά έξοδα διαβίωσης, ενώ η ανισότητα είναι η χειρότερη που έχει υπάρξει από τα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης.

 

4 50s#4 Τα προάστια

Σήμερα σκεφτόμαστε ότι τα προάστια είναι προπομπός της κατάθλιψης και του άγχους, αφού είναι μακριά από όλους και όλα. Κατά τη δεκαετία του ’50 όμως συμβόλιζαν την ευημερία. Για ένα μεγάλο μέρος Αμερικανών, τα προάστια αποτελούσαν την καλύτερη ευκαιρία για να απομακρυνθούν από το κέντρο της πόλης και από το σπίτι τους. Πριν το Β’ΠΠ η νέα γενιά συνήθιζε να νοικιάζει ένα μεγάλο διαμέρισμα και να αφοσιώνεται στην αποταμίευση.
Για τα παιδιά της δεκαετίας του ’40 τα προάστια ήταν ένα τεράστιο βήμα και ένα μεγάλο όνειρο. Γενικώς όλοι οι μεσοαστοί είχαν αυτό το στόχο και έτσι εργάζονταν σκληρά και διατηρούσαν την οικονομία σε ευημερία.

 

3 50s#3 Κοινωνική κινητικότητα

Η βασική ιδέα του Αμερικανικού Ονείρου είναι ότι οποιοσδήποτε δουλεύει σκληρά θα ανταμειφθεί. Ξεκινάς από φτωχός, και με σκληρή δουλειά σε 30 χρόνια είσαι «πρόεδρος» ή διευθυντής σε όλους τους τομείς. Αυτή η κινητικότητα συνεχίστηκε μέχρι τη ’70, οπότε και τοποθετούνται οι αρχές του νεοφιλελευθερισμού. Η κατάσταση σήμερα έχει μεταβληθεί.

Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Ρόμπερτ Ράιχ, το 42% των παιδιών που θα γεννηθούν σε φτωχή οικογένεια θα παραμείνουν φτωχοί, ποσοστό υψηλότερο απ’ ό, τι σε χώρες που έχουν ακόμη καθεστώς βασιλείας. Κατά το 2013 το αμερικανικό όνειρο δεν είχε να κάνει καθόλου με τη σκληρή δουλειά και το ποιοι είναι οι γονείς σου, αλλά διαφορετικοί πλέον είναι οι παράγοντες που καθορίζουν το μέλλον.

 

2 50s#2 Αισιοδοξία

Στο Χόλυγουντ, όταν κάποιος μιλά για τη δεκαετία του ’50 αναφέρεται σε αυτήν με νοσταλγία και αισιοδοξία. Πώς όμως μπορεί κανείς να μετρήσει αυτή τη νοσταλγία; Από το 1935, μία εταιρεία δημοσκοπήσεων κάλεσε αγνώστους για να τους ρωτήσει πόσο ευτυχισμένοι ήταν. Σύμφωνα με τα ευρήματα, κατά τη δεκαετία του ’50 οι άνθρωποι έτειναν να δηλώνουν ότι είναι πολύ ευτυχισμένοι, με αποκορύφωμα τα έτη 1955 έως 1960 όπου το ποσοστό των «πολύ ευτυχισμένων» ανερχόταν στο 40%. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει ποτέ καταγραφεί.
Προσέξτε ότι πρόκειται για «πολύ ευτυχισμένους» και όχι απλώς για «ευτυχισμένους». Κι άλλες μελέτες, όμως, έχουν τοποθετήσει τα υψηλότερα ποσοστά χαμογελαστών ανθρώπων και ευτυχισμένων στην εν λόγω εποχή.

 

1 50s#1 Πτώση του χρέους

Μπορεί ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος να στάθηκε η αιτία να καταχρεωθούν πολλές χώρες για να τα βγάλουν πέρα, ωστόσο μέχρι τη δεκαετία του ’50 όλα ήταν πια υπό έλεγχο.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας το χρέος ήταν περίπου 70% του ΑΕΠ, ενώ μέχρι το ’60 μειώθηκε κάτω του 40% και συνέχισε έκτοτε να μειώνεται. Ωστόσο, αυτό συνέβαινε μέχρι και πριν λίγα χρόνια, οπότε πλέον το δημόσιο χρέος ξεπερνά το 77%, ενώ κάποιες πηγές το τοποθετούν ακόμη στο 100%.

Πηγή: εδώ

09/03/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Η κοινωνική σημασία της ομορφιάς…. , από τη Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

3f05e3f7e6444255a0ad3cf11adaf719από τη Μαρία Μάρκου–Ψυχολόγο*
Καθώς μπήκαμε στον Μάρτη, περιμένοντας την άνοιξη και τον καιρό να ζεστάνει, εκτός από τα χειμερινά ρούχα θέλεις να ξεφορτωθείς και τα λίγα κιλάκια που πήρες τον χειμώνα καθώς ανησυχείς μη φαίνεσαι παχιά στην παραλία… Το ξέρεις ότι αν ζούσες στην εποχή της Αναγέννησης (14ος – 17ος αιώνας) η ανησυχία σου θα ήταν μήπως φαίνεσαι αδύνατη και θα προσπαθούσες να πάρεις μερικά κιλά και όχι να τα αποβάλλεις;

Το σώμα δεν είναι μόνο το βιολογικό μας όχημα εξοπλισμένο με όλες αυτές τις λειτουργίες που εξασφαλίζουν και συντηρούν τη ζωή. Είναι επίσης κι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα επηρεασμένο από πολιτισμικά και άλλα στοιχεία. Στην αρχαιότητα το σώμα εκτός από σημείο ομορφιάς ήταν και χαρακτηριστικό τόσο δύναμης όσο και κοινωνικής αποδοχής-ανόδου. Οι ημίθεοι για παράδειγμα, περιγράφονται ως άνδρες απείρου κάλλους με αστείρευτη δύναμη άρα και γενναιότητα.
Κατά την διάρκεια του μεσαίωνα λόγω της ανωτερότητας της θρησκευτικής εξουσίας, το σώμα δεν ήταν τίποτα άλλο πέρα από ένα αμαρτωλό κι ένοχο στοιχείο που έπρεπε να ελεγχθεί και μάλιστα σε περίπτωση ασθένειας επιβεβαιωνόταν η αμαρτία του αρρώστου με αποτέλεσμα να τον περιθωριοποιεί το υπόλοιπο σύνολο ή ακόμη και να τον εξορίζει (πολύ σύνηθες σε περίπτωση λέπρας π.χ.).

Τον 17ο αιώνα ο Ρενέ Ντεκάρτ (1596-1650) φέρνει στο προσκήνιο τον δυαδισμό σώματος – πνεύματος αφήνοντας έτσι στην μειωμένη αλλά ακόμη ισχυρή εκκλησιαστική αρχή το περιθώριο να ασχοληθεί με το πνεύμα ενώ η επιστήμη με το σώμα κι έτσι αρχίζει η άνοδος της ιατρικής επιστήμης η οποία στις μέρες μας έχει φτάσει σε δυνατότητες που όσο καταπληκτικές κι αν φαίνονται, εγείρουν βασικούς ηθικούς προβληματισμούς (αλλαγή επέμβασης φύλλου, πλαστική χειρουργική).

Στη σύγχρονη εποχή έχει επανέλθει το σώμα ως χαρακτηριστικό φροντίδας, υγείας και φυσικά ομορφιάς. Σε ό,τι αφορά το γυναικείο φύλο μάλιστα, η εικόνα της είναι επιφορτισμένη με την κοινωνική της αποδοχή μέχρι κι επιτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι αποκαλείται “το ωραίο φύλο”.

Αυτό εξηγεί την μεγαλύτερη ενασχόλησή της με την εμφάνισή της προκειμένου όχι μόνο να ικανοποιήσει αυτό που καλούν “γυναικεία ματαιοδοξία” αλλά να αισθάνεται πως είναι αποδεκτή και επιτυχημένη μέσα στο σύνολο. Τούτη η ενασχόληση με την εικόνα της στην προσπάθεια της λειτουργικής επίτευξης του κοινωνικού της ρόλου, συνεπάγεται και την αύξηση της ελκυστικότητάς της με αρνητικό αποτέλεσμα κάποιες φορές η γυναίκα να υποβιβάζεται σε σεξουαλικό αντικείμενο (βιομηχανία πορνογραφίας).

boticelli venusΣτον χώρο της ψυχολογίας, ο όρος “σωματικός εαυτός” αφορά στοιχεία που συνδέονται με την εμφάνιση και την εικόνα του σώματος, την ικανοποίηση από το σώμα και την αποδοχή του και τέλος την αυτο-αποτελεσματικότητά του. Η διαμόρφωση της σωματικής εικόνας παρότι επηρεάζεται από ατομικούς παράγοντες (σωματότυπος, προσωπικότητα, ηλικία) έχει ως κύρια βάση της τον βαθμό στον οποίο το σώμα ανταποκρίνεται στα πολιτισμικά πρότυπα ομορφιάς και σεξουαλικής ελκυστικότητας. Ανάλογη του βαθμού αυτού είναι η αυτοεκτίμηση και η κοινωνική συμπεριφορά του ατόμου.

Η εποχή μας, έχοντας ως ιδανικό κορμί το πολύ αδύνατο έχει συμβάλλει στην έξαρση διατροφικών διαταραχών όπως η . Παρότι -όπως συμβαίνει συνήθως με όλες τις διαταραχές- τα αίτια είναι ενδογενή, το περιβάλλον έχει μεγάλη επιρροή ή τουλάχιστον ευνοεί δεόντως την εκδήλωση της ανορεξίας. Διαταραχή κατά την οποία το άτομο μέσω της διαστρέβλωσης της αντίληψης θεωρεί και βλέπει τον εαυτό του παχύ ακόμη κι όταν τα κιλά του είναι πολύ κάτω του φυσιολογικού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συνεχίζει να αρνείται την λήψη τροφής ενώ βασανίζεται από άγχος κι ενοχικά αισθήματα σε ό,τι αφορά το φαγητό. Για το 10% των ανορεξικών κοριτσιών (συνήθως πρόκειται για γυναίκες, από τα 17 μέχρι τα 40) η ανορεξία θα αποβεί μοιραία ενώ για τις υπόλοιπες θα παραμείνει δυνητικά θανατηφόρα εκτός κι αν υπάρξει θεραπευτική παρέμβαση η οποία πρωτίστως ενεργεί στην αποκατάσταση του βάρους κι έπειτα στη ψυχοθεραπεία.

Μην ανησυχείς λοιπόν για τα λίγα κιλά που πήρες ή θες να χάσεις εδώ και καιρό. Αποδέχομαι τον εαυτό μου σημαίνει με βλέπω συνολικά. Αναγνωρίζω αντίστοιχα και τα θετικά και τα αρνητικά μου σημεία. Στην περίπτωση του σωματικού εαυτού αυτό σημαίνει να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέπτη και να χαίρεσαι με τα όμορφα χαρακτηριστικά σου χωρίς να εστιάζεις στις ατέλειες. Αυτές μπορούν να αυτοδιαμορφωθούν ή να τροποποιηθούν με διάφορους τρόπους (δίαιτα και διατροφικές συνήθειες, γυμναστική, μακιγιάζ κ.λ.π.) χωρίς να ξεχνάς πως το σώμα σου θέλει φροντίδα και σκέψη όχι βασανισμό προκειμένου να το βελτιώσεις. Άλλωστε το γνωστό ρητό “νους υγιής εν σώματι υγιεί” εννοεί ότι η αλληλεπίδραση αυτή πνεύματος και σώματος είναι και αμφίδρομη και ισότιμη.

 

Για περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

06/03/2014 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
LIFE&STYLE

Συγκλονιστικό video κατά του σεξισμού….

written by Κατερίνα Μαντά

oppressed-majority-new-600x337Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και όπως λένε μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, φανταστείτε ένα βίντεο 11 λεπτών πόσο μπορεί να επηρεάσει κάποιους ανθρώπους!
Η Éléonore Pourriat γύρισε μία ταινία μικρού μήκους, το Oppressd Majority και βάζει τον άντρα μέσα στην καθημερινότητα της σύγχρονης γυναίκας. Για ένδεκα λεπτά οι ρόλοι αλλάζουν.
Δείτε το!

11/02/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

K’S THOUGHTS

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ…

06/02/2023

Newsletter

instagram

thekmagazine

The K-magazine
Η ελληνική ομάδα, με αρχηγό Η ελληνική ομάδα, με αρχηγό τον @stefanostsitsipas98  επικράτησε της ομάδας του Ισημερινού στο Davis Cup που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία στο @oaka.official ! Περισσότεροι από 12 χιλιάδες θεατές ήταν σήμερα παρόντες παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες! @daviscup @k.chalioris #teamhellas #teamhellas🇬🇷 #tennis #tennisplayer #tennis🎾 #stefanostsitsipas #tsitsipas #tsitsipas🇬🇷 #athens #oaka #daviscup #athensgreece #greektennis #tennisgreece
Saturday ‘s mood ! #repost #mileycyrus #flowers Saturday ‘s mood ! #repost #mileycyrus #flowers #song #singlewoman #freedom @mileycyrus
ℍ𝕒𝕡𝕡𝕪 𝟚𝟘𝟚𝟛 🥂 Φεύγ ℍ𝕒𝕡𝕡𝕪 𝟚𝟘𝟚𝟛 🥂
Φεύγοντας από μια περίεργη χρονιά με πολλά διαφορετικά συναισθήματα και καταστάσεις, έτοιμοι για ένα 𝟚𝟘𝟚𝟛 που ελπίζουμε να είναι υπέροχο! Σας ευχόμαστε τύχη, αγάπη, υγεία κι ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή!  Μην ξεχνάτε να ζείτε ( κι όχι απλά να δείχνετε) την καλύτερη πλευρά του εαυτού σας! Καλή χρονιά! #happynewyear #happynewyear2023 #happy23 #happynewyearwishes #wishes #2023 #firstdayoftheyear #momandson #happyfamily #familymoments #kiryianni #akakiessparklingrose #akakies #akakieswine #newhotel #newhotelathens #yeshotelsgroup #thinkpositive #positivevibes @artlounge_restaurant
𝕀𝕥'𝕤 𝕥𝕚𝕞𝕖 𝕥𝕠 𝕔𝕖𝕝𝕖𝕓𝕣𝕒𝕥𝕖! 🥂 Και ο καλύτερος τρόπος για να γιορτάσεις είναι να απολαμβάνεις με αγαπημένους ανθρώπους τις στιγμές που έζησες και τις στιγμές που θα ζήσεις! Ανακάλυψε την @champagnepommery που σου ταιριάζει και βάλε τους στόχους για το νέο έτος! #champagnecelebration #champagne #pommery #pommerychampagne #pommeryexperience #celebration #celebrate #celebratelife #celebratelove #friendship @y_panagiotou @mkouvelas @theanobpap  @vickpap @my_dudette @kounelly @basdim @its_the_duke_dude @minabirakou @aris.sklavenitis @oinoscent @chrysoulakyriakopoulou 📸 @studio_panoulis @christosdimakeas
Just amazing! Banksy exposition in Florence! #bank Just amazing! Banksy exposition in Florence! #banksy #banksyart #banksyartwork #banksyarchive #banksystreetart #banksyflorence
Christmas Day in Florence! #christmas #christmasda Christmas Day in Florence! #christmas #christmasday #florence #florenceitaly #firenze #firenzetoday #firenzegram #firenze🇮🇹 #italy #italytravel #travel #travelgram #travelblogger #travelvibes #pontevecchio
𝕀𝕥'𝕤 𝕥𝕚𝕞𝕖 𝕗𝕠𝕣 ℂ𝕙𝕣𝕚𝕤𝕥𝕞𝕒𝕤  𝕤𝕙𝕠𝕡𝕡𝕚𝕟𝕘 🎄🎄🎄
Αν δεν πάμε τώρα για ψώνια, πότε θα πάμε; Στα @notosofficial  στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη μας περιμένουν γθα τις χριστουγεννιάτικες αγορές μας για τους αγαπημένους μας. Εμείς , στο site σας προτείνουμε τις δικές μας προτάσεις δώρων…
𝔸𝕝𝕝 𝕥𝕙𝕚𝕟𝕘𝕤 (𝕗𝕠𝕣 𝕒 𝕎𝕠𝕟𝕕𝕖𝕣𝕗𝕦𝕝) ℂ𝕙𝕣𝕚𝕤𝕥𝕞𝕒𝕤 #allthingsxmas #notos #notosofficial #shopping #christmas #christmasshopping #christmastime #christmasspirit #gift #giftsforher #giftsforhim #giftsforfriends #presents #presents🎁 #christmaspresent #christmasgift #christmasgifts 
📸 : @xanthinakis
Girl’s talk… at the #fondazione for @georgios Girl’s talk… at the #fondazione  for @georgioscarabellas book presentation #gtc50 #girlstalk #nightout #athens #greece #greecestagram #library #antiques with @aimiliapapathanasopoulou 📸 by @vanita_tsampa
"𝕃𝕒 𝕧𝕚𝕖 𝕖𝕤𝕥 𝕓𝕖𝕝𝕝𝕖" 𝟙𝟘 𝕪𝕖𝕒𝕣𝕤 𝕔𝕖𝕝𝕖𝕓𝕣𝕒𝕥𝕚𝕠𝕟 
Μια λαμπερή εκδήλωση της @lancomeofficial για τα 10 χρόνια του iconic αρώματος 𝕃𝕒 𝕧𝕚𝕖 𝕖𝕤𝕥 𝕓𝕖𝕝𝕝𝕖 με πρέσβειρα την μοναδική @juliaroberts , στο @mygoldenhall !!!
𝕋𝕙𝕒𝕟𝕜 𝕪𝕠𝕦 @anthings  @anastasia_kyritsi @ioanna_fatourou για την υπέροχη βραδιά! #lancome #lancôme #lavieestbelle #parfum #perfume #10yearslavieestbelle #celebration #party #partytime #beauty #beautycommunity
Load More... Follow on Instagram

Κατηγορίες

  • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • SEX
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

VIDEOS

Follow Us

Facebook
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Youtube
  • Email
Footer Logo
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ

@2016 - the K-magazine. All Right Reserved. Powered by ESEWEBPRO


Back To Top
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..Αποδοχή Read More
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT