kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness by Manos Vrontzakis
        • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
  • ABOUT US
  • K-MAG TEAM
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness by Manos Vrontzakis
        • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
Tag:

φιλίες

ΑΠΟΨΕΙΣ

Το χέρι σου στην φωτιά

written by The K-magazine

«Μην βάζεις για κανέναν το χέρι σου στην φωτιά». Δεν ξέρω ποιος μιλάει. Η λογική μιλάει συχνά έτσι. Κάθεται παρέα με τον πόνο πολλές φορές και έρχεται και ο φόβος μετά από λίγο και γίνονται τα πράγματα χειρότερα. Τους τα έχει μάθει η εμπειρία αυτά. Η ίδια που λέει πως όταν καείς απ’ τον χυλό φυσάς και το γιαούρτι.

Γίνεται ένα λάθος, μια στραβοτιμονιά στην δουλειά και σε βλέπω να αμφιβάλεις. Στο βάρος της ευθύνης λυγίζεις και κάνεις πίσω χωρίς να πάρεις θέση ή αν καταφέρεις και τοποθετηθείς θα ρίξεις το φταίξιμο στον διπλανό σου. Έχουν δει πολλά τα μάτια σου και δύσκολα πια εμπιστεύεσαι άλλον πέρα από τον εαυτό σου. Εύκολα ανεβαίνεις στα έδρανα ως άλλος δικαστής να συνετίσεις στην καλύτερη περίπτωση, να τιμωρήσεις στην χειρότερη. «Εγώ δεν θα το έκανα», «εγώ θα πρόσεχα», «τα ήθελες και τα πάθαινες», λόγια «παρήγορα».

Οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται, έτσι λένε. Μα είναι τα ίδια δύσκολα που μπορεί να τους κρατήσουν πίσω και να σε αφήσουν χωρίς πλάτες όταν θα τους χρειαστείς. Και θα σταματήσεις να παίρνεις όρκο πια γι’ αυτούς. Κάνουν κι εκείνοι λάθη και εσύ πληγωμένος δεν επιχειρηματολογείς πια γι αυτούς. Χάνεις την πίστη σου στους ανθρώπους και χάνουν κι αυτοί τον δικηγόρο τους. Οι πιο καλοί δικηγόροι είναι οι άνθρωποι που μας αγαπάνε. Οι δικηγόροι οι απλήρωτοι που έλεγε η γιαγιά μου.

Είναι και οι έρωτες με τις ιστορίες τους να μετράνε τα περισσότερα εγκαύματα. Εκεί που παίζει έδρα η καρδιά και η λογική κάθεται στην άκρη. Εκεί θες φως και ζεστασιά και η φωτιά είναι πια μονόδρομος. Και σε αυτές τις πιο καυτές ιστορίες υπάρχει φυσικά και ο μεγαλύτερος κίνδυνος να καείς και τα εγκαύματα να αφήσουν και σημάδια. Κι αν η αλήθεια σου που βροντοφώναζες χωρίς φόβο και με πολύ πάθος, γίνει ψέμα, γιατί συμβαίνουν κι αυτά, απομακρύνεις κι εσύ πια τα χέρια από την φωτιά.

Πόσο σε καταλαβαίνω που φοβάσαι. Μα δεν γίνεται να μην σε απογοητεύσουν οι άνθρωποι. Πόσο σε καταλαβαίνω που φοβάσαι. Μα δεν γίνεται να χάσεις την πίστη σου. Αλήθεια σε καταλαβαίνω. Αλλά δεν γίνεται να χάσεις την ζεστασιά.

Κείμενο: Ρούλα Καρακούση

07/01/2017 0 comment
6 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΧΕΣΕΙΣ

5 μηνύματα από ρομαντικές ταινίες που σε αποπροσανατολίζουν, από τη Γιάννα Σαλή

written by The K-magazine

12082180_10206978820702606_90812709_oΌλες έχουμε περάσει ατελείωτες ώρες τις κρύες μέρες και νύχτες χωμένες στον καναπέ μας βλέποντας τις αγαπημένες μας ρομαντικές ταινίες στην τηλεόραση για πεντηκοστή φορά. (Φυσικά, ποτέ δεν ξεχνάμε όμως να τρώμε πατατάκια και σοκολάτες που για καλό και κακό έχουμε δίπλα μας και κλασσικά ένα τουλάχιστον κουτί χαρτομάντιλα!) Όμως ποτέ δεν σκεφτήκαμε πόσα λανθασμένα μηνύματα μας έχουν περάσει αυτές οι δρακρύβρεχτες ιστορίες αγάπης που αποτυπώνονται στη μεγάλη οθόνη.

Άραγε, η ζωή μας θα μπορούσε να γίνει ταινία; Θα φιλήσουμε τον πρίγκιπα του παραμυθιού ή θα πέσουμε πάλι σε βάτραχο; Εσύ έχεις φανταστεί ποτέ πως η πρωταγωνίστρια της αγαπημένης σου ταινίας περνάει το ίδιο δράμα με εσένα; Και αν θα βρει λύση; Την οποία εσύ ίσως και να μην την βρεις! Δεν φταις εσύ αλλά οι ιδέες που σου έχει περάσει ο κάθε υπερπετυχημένος και πλουσιοπάροχα αμειβόμενος σεναριογράφος.
Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά ποια είναι αυτά τα μηνύματα που μας κάνουν να ελπίζουμε ότι θα έχουμε το δικό μας happy end στην προσωπική μας ζωή…

12204760_10206978820662605_382111586_n1. Σε πολλές ταινίες βλέπουμε την πρωταγωνίστρια να εξηγεί στην φίλη της την δύσκολη κατάσταση που περνά και την βοηθά. Βέβαια εμείς ποτέ δεν μαθαίνουμε τις δυσκολίες της φίλης. Στην πραγματικότητα μιλάμε με τις φίλες μας όμως ποτέ δεν ξεχνάμε τις έγνοιες τους. Η ταινία όμως μας παροτρύνει να το κάνουμε με πολύ έμμεσο τρόπο.

2. Ένα σκηνοθετικό και σεναριογραφικό κόλπο είναι όταν συναντηθούν ο πρωταγωνιστής και η πρωταγωνίστρια να παίζει μία ρομαντική μουσική και η σκηνή να μπει σε slow motion για να καταλάβουμε και εμείς ότι βρήκε τον έναν και μοναδικό άντρα που θα είναι στο τέλος μαζί του. Στην πραγματικότητα αυτό δεν γίνεται. Ναι θα θέλαμε πολύ αλλά σε καμία γυναίκα μέχρι στιγμής δεν έγινε. Πρέπει να σταματήσουμε να ελπίζουμε.

3. Άλλο ένα πράγμα που παρατηρούμε είναι ότι στις ρομαντικές -κυρίως-ταινίες, οι γυναίκες δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στο ερωτικό κομμάτι. Λίγες είναι οι σκηνές που τις δείχνουν να εργάζονται ή να ασχολούνται με πιο καθημερινά πράγματα… Αυτό δεν είναι και τόσο λογικό. Οι περισσότερες από εμάς δουλεύουμε ατελείωτες ώρες και δεν νοιαζόμαστε μόνο για τα ερωτικά μας.

4. Επίσης στις ταινίες συνήθως υπάρχουν δύο παρέες, η γυναικεία και η ανδρική. Ο πρωταγωνιστής με τους φίλους του και η γυναίκα με τις φίλες της γιατί υπάρχει η “θεωρία” όσα χρόνια ότι δεν υπάρχει αληθινή φιλία μεταξύ των δύο φύλων. Μήπως πρέπει να εκσυγχρονιστούν λίγο, καθώς στην πραγματική ζωή όμως έχουμε φίλους άντρες και γυναίκες που δεν έχουμε “παρεξηγηθεί” ερωτικά μεταξύ μας;

12200613_10206978820622604_1875975338_n5. Στις ταινίες δεν μπορώ να καταλάβω πως οι περισσότεροι ξυπνούν με την καλύτερη διάθεση και τόσο ξεκούραστοι! Όλοι είναι κεφάτοι, γεμάτοι ζωντάνια και το μαλλί φτιαγμένο. Εντάξει… δε νομίζω ότι ξυπνάει κανένας άνθρωπος έτσι. Σκεφτείτε λίγο τον εαυτό σας. Υπάρχει σε όλους μας η φυσική “ομορφιά” αλλά με την ιδέα ότι πρέπει να πιούμε βιαστικά καφέ και να πάμε γρήγορα στην δουλειά μας, η διάθεσή μας δεν είναι στα ύψη!

Καταλήγουμε λοιπόν, πως μπορεί οι ρομαντικές ταινίες να μας έχουν περάσει κάποια λανθασμένα μηνύματα και να βγαίνουν λανθασμένα συμπεράσματα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουμε να τις παρακολουθούμε με λατρεία… καθώς θέλουμε λίγο το παραμύθι και το happy end. Έτσι ξεφεύγουμε από την σκληρή πραγματικότητα και καλό είναι που και που να ζούμε ένα μικρό όνειρο!!!

Περισσότερα για τη Γιάννα Σαλή, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

02/11/2015 3 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

«Ξεκόλλα σου λέω»…, από τη Ρούλα Καρακούση

written by The K-magazine

large«Ξεκόλλα». Και ξανά πάλι «ξεκόλλα». Κακόηχη προστακτική. Πόσο ν΄αντέξεις… Το άκουγες συχνά πυκνά όμως. Από αγάπη ειπωμένο. Και ας το ήξερες, θύμωνες. Μπορεί και περισσότερο, όταν ήξερες για την αγάπη. Λένε στην καρδιά μου να ξεκολλήσει; Στην καρδιά να σπάσει; Δεν είναι έτσι…

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κολλάμε με άλλους ανθρώπους. Κάνεις φίλους. Και τους λες “κολλητούς” . Δεν αφήνεις περιθώρια να αμφισβητήσει κανείς το πόσο κοντά σου είναι αυτοί οι άνθρωποι. Είναι αυτοί που ξέρουν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τη ζωή σου, ξοδεύετε ώρες σε ασήμαντα, σημαντικά, φανταστικά, πραγματικά.

Βρίσκεις μάτια, σώματα και λοιπά να ερωτευτείς και κολλάς. Μα δε σε θέλει. Εκεί εσύ. Κολλημένος με τη «μπάλα». Όπου «μπάλα» ο άνθρωπος που επιμένεις πως κάτι υπάρχει και κάτι θα γίνει και κάπου είναι γραμμένο να «βρεθείτε». Φυσικά και είναι γραμμένο. Στα παλιά του τα παπούτσια.

Βρίσκεις τελικά όμως το αγόρι σου, βρίσκεις το κορίτσι σου και πιάνεστε από το χέρι. Δεν ξεκολλάτε. Γίνεστε αυτοκόλλητοι. Περιφέρετε παντού τον έρωτά σας, κάνετε τα πάντα μαζί, με προσοχή, να μην παρεκκλίνει ο ένας από τις κινήσεις του άλλου. Γι’ αυτό και όπου πάτε κάθεστε πάντα δίπλα δίπλα. Γιατί για όποιον δεν το κατάλαβε, είστε μαζί, αυτός είναι δικός σου και αυτή είναι δική σου. Γιατί μπορεί να βήξει αυτός, να μην είναι στο πλάι του αυτή να τον χτυπήσει στην πλάτη;

Και τι σε πειράζει εσένα δηλαδή που ο κόσμος θέλει να τυλίγεται άλλους ανθρώπους; Είναι που δεν μου άρεσαν ποτέ τα σελοτέιπ, ούτε οι κόλλες στιγμής. Τα σελοτέιπ κλείνουν καλά μια συσκευασία αλλά όταν πας να την ανοίξεις, το πιθανότερο είναι να σκίσεις το χαρτί. Η κόλλα στιγμής, όπως παινεύεται και η ίδια κατ’ όνομα, κολλάει τα πάντα στη στιγμή. Και αν αλλάξεις γνώμη; Κι αν το κολλήσεις αμέσως μεν, στραβά δε, τι γίνεται; Ή θα μείνει στραβό, ή θα πρέπει να το σπάσεις και να το ξανακολλήσεις.

Μεγάλη ταλαιπωρία. Έτσι γίνεται και με τα «κολλητιλίκια» στις σχέσεις. Κολλάς και μετά πας να ξεκολλήσεις και τίποτα δεν είναι ίδιο στη «συσκευασία».

b4e6b2cf66ff03c0ad5990ffb3492d60 1Ενώ τα κορδόνια; Τα κορδόνια σε δένουν γερά, με ασφάλεια, και αφήνεις και λίγο αέρα. Όμορφες επίσης συσκευασίες, όμορφες επίσης σχέσεις. Και οι φιόγκοι λύνονται, και οι κόμποι λύνονται. Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Αν θες να σου μιλήσω για τις κορδέλες, ακόμα καλύτερα. Σε διάφορα χρώματα, μούρλια αμπαλάζ. Για να το πάω και λίγο παρακάτω, και τα κορδόνια και οι κορδέλες, χρησιμοποιούνται και σε άλλες συσκευασίες. Δεν αχρηστεύονται.

«Ξεκόλλα». Πόσο άσχημα ηχεί ακόμα στα αυτιά μου. Κόλλησα κι εγώ και με «κολλητούς», κόλλησα και με ανθρώπους, έπεσα πάνω τους στη στιγμή, και τώρα πιθανολογώ πως κάπου εκεί στα παλιά τους τα παπούτσια θα είναι γραμμένο και το δικό μου όνομα. Ξεκόλλησα όμως. Κατάλαβα πως οι αγαπημένοι μου δεν έλεγαν στην καρδιά μου να ξεκολλήσει και τους ξεθύμωσα. Στο μυαλό απευθύνονταν. Το μυαλό κολλάει. Η καρδιά δένεται. Κι αν μάθεις κι εσύ να κάνεις όμορφους φιόγκους, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς

Για να μάθετε ποια είναι η Ρούλα Καρακούση, πατήστε  εδώ

Σχετικά άρθρα:

–Παίζοντας τις κουμπάρες, από τη Ρούλα Καρακούση
–Καθημερινές «μάσκες», από τη Ρούλα Καρακούση
–Οι χοροί του 2013, από τη Ρούλα Καρακούση
–Όνειρα και όνειρα, από τη Ρούλα Καρακούση

14/01/2015 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Αλεξία Ζαραδούκα: Η Miss BlouBlou μας παρουσιάζει το ανανεωμένο της site, κι ας είναι fashion blogger

written by Κατερίνα Μαντά

10904183_10205826253720149_539144755_nΟ τίτλος της συγκεκριμένης συνέντευξης δεν είναι καθόλου τυχαίος, καθώς ναι μεν θα γνωρίσουμε μία fashion blogger, αλλά το “προϊόν” της διαφέρει από το συνηθισμένο fashionblogging. Είναι μία επαγγελματίας τους είδους…  γνωρίζει εκ βαθέων την τέχνη της επικοινωνίας και εργάζεται παράλληλα ως PR για διάφορες εταιρίες. Πώς μπορούν να συνυπάρχουν αυτές οι ιδιότητες σε ένα φρέσκο, μυαλωμένο κορίτσι 26 ετών; Κι εγώ την ίδια απορία είχα πριν συναντήσω την MissBlouBlou, κατά κόσμον Αλεξία Ζαραδούκα!

The K-magazine: Να ξεκινήσουμε με έναν απολογισμό του 2014;

Αλεξία Ζαραδούκα: Το 2014 ήταν μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα χρονιά για εμένα! Πολύ δημιουργική, πολλή δουλειά, αλλεπάλληλες ανατροπές σε όλα τα επίπεδα, διδακτική με όλους τους πιθανούς και ευφάνταστους τρόπους και μπορώ να πω ότι άρχισε αναπόφευκτα να με οδηγεί στην επαγγελματική και συναισθηματική ωρίμανση!

The K-magazine: Fashion blogger  ή Marketing/communication director  εταιρειών;
Αλεξία Ζαραδούκα: Και τα δύο! Αναγκάζομαι να δουλεύω από νωρίς το πρωί μέχρι και τις 2-3 το βράδυ αλλά η καθημερινότητά μου είναι τόσο καλύτερη από όσο είχα ονειρευτεί, που πολλές φορές προτιμώ να είμαι ξύπνια και να ζω το όνειρο στην κυριολεξία!

The K-magazine:  Πόσο εύκολα μπορούν να συνυπαρχουν αυτές οι ιδιότητες; Δεν υπάρχει “σύγκρουση συμφερόντων”;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη του digital, το blogging αποτελεί εργαλείο προώθησης πολλών εταιρειών σε διάφορους χώρους, οπότε για εμένα, η μία ιδιότητα μου ως blogger είναι η φυσική προέκταση της άλλης ως επαγγελματίας στον χώρο της επικοινωνίας και του μάρκετινγκ και τούμπαλιν. Ίσα ίσα που πολλές φορές η μια ιδιότητα «υπηρετεί» και διευκολύνει την εξέλιξη της άλλης.

The K-magazine: Σπούδασες Επικοινωνία και Δημόσιες  Σχέσεις, αλλά το πάθος σου ήταν η μόδα;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Σπούδασα Επικοινωνία και Δημόσιες Σχέσεις και το πάθος μου ήταν και είναι η πολιτική και η μόδα. Έχω εργαστεί σε καμπάνιες πολιτικών προσώπων άλλωστε, παράλληλα με τις δραστηριότητές μου που αφορούν στη μόδα.  Η επιμέλεια της επικοινωνίας ενός οργανισμού είναι ένα επάγγελμα το οποίο αν το γνωρίζεις, μπορείς να το εφαρμόσεις σε οποιονδήποτε χώρο, ευτυχώς ήμουν από τις τυχερές που επέλεξα συνειδητά τους χώρους που ήθελα να το εξασκήσω!

The K-magazine: Πώς και δεν αποφάσισες να φύγεις στο εξωτερικό και να συνεχίσεις σπουδες πάνω στη μόδα ή να δραστηριοποιηθείς εκεί;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Αγαπώ την χώρα μου πάρα πολύ και δεν θέλω να την εγκαταλείψω, προτιμώ, μέσα στην κρίση που διανύουμε να παραμείνω εδώ και να την στηρίξω. Δεν είμαι φυγόπονη, μου αρέσουν τα δύσκολα. Ειδικά αυτή την περίοδο, που έχουν καταρρεύσει τα στερεότυπα σε όλους τους χώρους –ακόμη και τα στερεότυπα των ανθρώπων για τον εαυτό τους-  το έδαφος είναι πρόσφορο για την υλοποίηση νέων ιδεών. Ο κόσμος, έχει ανάγκη από νέες ιδέες, έμπνευση, νέα πρότυπα ή ακόμη και από ασχολίες και δραστηριότητες που απλά κάνουν την ώρα τους να περνά πιο ευχάριστα! Αν μπορώ να είμαι ένα μικρό κομματάκι αυτής της διαδικασίας, θα το κάνω με ιδιαίτερη χαρά. Εκτός αυτού, από το πρώτο έτος της σχολής μου, απορροφήθηκα επαγγελματικά στον χώρο, οπότε δεν υπήρχε το ενδεχόμενο να αφήσω κάτι που είχε ήδη ξεκινήσει  εδώ για κάτι πιο αβέβαιο στο εξωτερικό.

10884745_10205826252200111_679006354_nThe K-magazine: Μίλησε μας  για το missbloublou; Πώς ξεκίνησες; Πώς εμπνεύστηκες  το όνομα του blog;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Το Miss BlouBlou, ξεκίνησε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου κατά την οποία μελετούσα πολύ τον χώρο της μόδας, τα ελληνικά και ξένα blogs και διαπίστωσα ότι δυστυχώς στην Ελλάδα, παρόλο που το blogging είναι μια “personal” υπόθεση, αρκετά blogs (όχι μόνο μόδας) ήταν απρόσωπα και όχι τόσο influential στο κοινό τους σε σχέση με τα blogs του εξωτερικού. Ως αναγνώστρια μου έλειπε κάτι, που όχι απλά θα μου δείχνει «τυποποιημένα» και διαφημιστικά τις τάσεις της μόδας, αλλά που θα μου έκανε και παρέα και θα ταυτιζόμουν μαζί του πάνω στις εσωτερικές μου σκέψεις και την καθημερινότητά μου! Που μπορώ να φορέσω αυτό το ρούχο, τι σκέφτονται οι άλλοι όταν το φοράω και πως νιώθω εγώ μέσα σε αυτό; Ο άνθρωπος πίσω από το blog τι άνθρωπος είναι; Έχει χιούμορ; Είναι καλός άνθρωπος; Έχουμε κοινά; Θα καταλάβαινε το άγχος μου για το τέλειο outfit στο πρώτο ραντεβού; Θα μπορούσα να την έχω φίλη στην πραγματική μου ζωή αν την γνώριζα από κοντά; Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το Miss BlouBlou. Ήθελα να φτιάξω μια διαδικτυακή γυναικεία παρέα, προσιτή και διαδραστική, όπως και έγινε! Το όνομα του blog, με ακολουθεί από πάντα, αφού έτσι με φώναζε ο μπαμπάς μου από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου! Απλά έτυχε αυτό το προσωνύμιο να είναι εύηχο και πιασάρικο τελικά! (γέλια)

The K-magazine:  Πηγαίνει πολύ καλά… (αυτό είναι fact)! Πες μας, με ειλικρίνεια, είναι τόσο “αγγελικά” πλασμένος ο κόσμος των fashion bloggers;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Ευχαριστώ πολύ! Κοίτα, όλοι οι χώροι έχουν τις φωτεινές και σκοτεινές πλευρές τους που όμως καθορίζονται από τους ίδιους τους ανθρώπους που τους απαρτίζουν. Σίγουρα έχει τύχει να δω άσχημες συμπεριφορές είτε από bloggers είτε από brands μεταξύ τους. Εγώ ως άνθρωπος αλλά και ως εργαζόμενη προτιμώ να μην σπαταλάω την ενέργειά μου σε δραστηριότητες που δεν με ωφελούν πουθενά! Αφοσιώνομαι στην δουλειά μου και όχι στην δουλειά των άλλων και κρατάω την ενέργειά μου για τις δραστηριότητες που αγαπώ. Το κουτσομπολιό και η αγένεια δεν είναι μια από αυτές.

The K-magazine:  Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνει κανείς fashion blogging στην Ελλάδα;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Το να δημιουργήσει κάποιος ένα blog, είναι πρακτικά κάτι πολύ εύκολο, σε μια σχετική πλατφόρμα. Ειδικά αυτή την περίοδο, στην Ελλάδα το blogging είναι στα πάνω του. Το δύσκολο κομμάτι, ειδικά αν έχεις αποφασίσει ότι θα είσαι full time blogger όπως εγώ,  είναι η διατήρησή του (να κάνεις τις σωστές γνωριμίες, να τρέχεις σε events, οι φωτογραφίσεις,  ενημέρωση, που ξέρω ότι όλα αυτά ακούγονται τρομερά glamorous αλλά είναι και πολύ κουραστικά ταυτόχρονα) και να μην πέσεις στην παγίδα του εαυτού σου σχετικά με την glam ταμπέλα του “Fashion Blogger”. Ένα επιτηδευμένο, απρόσιτο attitude σου βάζει μεγάλη τρικλοποδιά.

The K-magazine:  Ποιά είναι τα προσόντα που χρειάζονται; Πέρα από  αισθητική, που θεωρώ, προσωπικά, απαραίτητο!
Αλεξία Ζαραδούκα:  Θα σου πω κάτι: Originality never fails και αυτό είναι και το μότο του Miss BlouBlou και της ζωής μου γενικότερα. Οτιδήποτε αυθεντικό, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάει καλά! Άρα το πρώτο και πιο σημαντικό προσόν, εργαλείο και εφόδιο μαζί, είναι η δημιουργικότητά μας η οποία πρέπει να εξασκείται και να επεκτείνεται, με διάφορα ερεθίσματα! Επίσης χρειάζεται ΠΕΙΣΜΑ και ΥΠΟΜΟΝΗ. Αν νομίζεις ότι το blogging είναι μια ασχολία 2-3 ωρών την ημέρα, άστο καλύτερα. Κάτι ακόμη πολύ σημαντικό είναι η αμεσότητα. Κανείς δεν μπορεί να ταυτιστεί μαζί σου αν μιλάς στο κοινό από τον ψηλό σου θρόνο, για πράγματα που δεν το ενδιαφέρουν ή που δεν του είναι άμεσα κατανοητά και εφαρμόσιμα! Και κάτι εξίσου σημαντικό είναι το ΧΙΟΥΜΟΡ! Το κοινό- αλλά και εγώ ως απλή αναγνώστρια- σαφώς και προτιμά ένα κείμενο με αμεσότητα και με ελαφρές δόσεις χιούμορ που σου φτιάχνει την διάθεση και σε κάνει να νιώθεις πιο ανάλαφρη και αισιόδοξη!

alexia zaradouka missbloublou k-mag.gr interview 1

Εν ώρα εργασίας… προσεκτική ακόμα και για την τελευταία λεπτομέρεια!

The K-magazine:  Έχεις κάνει φίλους μέσα από τον χώρο ή μάλλον για να είμαι πιο σαφής… Προλαβαίνεις να κάνεις φίλους ή είναι τόσο γρήγοροι οι ρυθμοί;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Φυσικά και έχω φίλους από τον χώρο! Μόνο αυτοί μπορούν να με αντέξουν άλλωστε! (γέλια) Η αλήθεια είναι πως οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι που δύσκολα μπορούν να τους ακολουθήσουν έστω και σε φιλικό επίπεδο άνθρωποι που είναι εκτός χώρου! Γι’ αυτό και πάντα είμαι  πιο στενή φίλη με τους συνεργάτες μου (είτε των P.R. είτε του blogging) γιατί μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα, τους ίδιους ρυθμούς καθημερινότητας και τις ίδιες φιλοδοξίες και άγχη! Επίσης έχω φίλες fashion bloggers αλλά και PR. Managers.  Βέβαια, οι χαλαρές στιγμές και με φίλους χρόνων εκτός του χώρου, είναι πραγματικά πολύτιμες και με αναζωογονούν!

The K-magazine:  Σου δίνεται ένα εισιτηριο για οπουδήποτε στον κόσμο, για 10 μέρες, έξοδα πληρωμένα. Που θα πήγαινες και τι θα έκανες;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Αχχχ τώρα μου βάζεις δύσκολα! Από τη μία, ονειρεμένος προορισμός που θέλω πολύ να πάω είναι η Νέα Υόρκη για μελέτη (τάσεις μόδας, τεχνικές marketing και Δημοσίων Σχέσεων), από την άλλη έχω ανάγκη από έναν εξωτικό προορισμό, δίπλα στην θάλασσα, με κλειστά τα κινητά, χωρίς laptop, να πίνω cocktails και να απολαμβάνω τον ήλιο και την ηρεμία χωρίς άγχος! Διάλεξε εσύ για μένα και σε παίρνω μαζί μου! (πολλά γέλια)

The K-magazine:  Ποιο άλλο επάγγελμα πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κάνεις;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Δεδομένου ότι έχω περάσει από πολλά επαγγέλματα στο παρελθόν μέχρι να καταλήξω σε αυτό που με εκφράζει απόλυτα,  οι σπουδές και το επάγγελμα που έχω επιλέξει είναι αυτά που με αντιπροσωπεύουν 100% και συνειδητά δεν θα διάλεγα κάποια άλλη δουλειά.

The K-magazine: Μία ευχή για το 2015 που μόλις ξεκίνησε;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Η ευχή μου για το 2015, είναι να συνεχίζουμε να βρίσκουμε αιτίες για να παθιαζόμαστε με αυτά που καταπιανόμαστε και να γελάμε δυνατά γιατί από εκεί πηγάζει η εσωτερική μας λάμψη! Και υγεία φυσικά, για να υλοποιούμε οτιδήποτε out of the box μας έρθει στο μυαλό! Work Hard, Dream Big!

Η συνέντευξη δεν θα μπορούσε να κλείσει παρά με το αγαπημένο (και σημαδιακό) και με πολλά νοήματα για την Αλεξία, τραγούδι Magic των Coldplay…

Μπείτε στο MissBloublou.com για να γνωρίσετε καλύτερα τον κόσμο της Αλεξίας και μην ξεχάσετε να κάνετε like στη σελίδα της στο facebook

05/01/2015 2 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

To be or not to be… on facebook, από την Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

99f84ac0b5b4825a54d6b0cbd90e773bΟι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν μια ιδιαιτέρως δημοφιλή πτυχή της διαδικτυακής πραγματικότητας. Τόσο, ώστε έχουν καταφέρει να γίνουν ένα νέο δυναμικό στοιχείο της σύγχρονης επικοινωνιακής καθημερινότητας. Στο σημερινό άρθρο θα μιλήσουμε για την διεθνώς αγαπημένη ιστοσελίδα, το facebook.

Αρέσει στην πλειονότητα, κάποιοι το μισούν, άλλοι κινδυνεύουν να εξαρτηθούν από αυτό, αν δεν έχουν ήδη εθιστεί ενώ μια μικρή μειονότητα βγήκε από τον κόπο – ή δεν μπήκε ποτέ σε αυτόν – να φτιάξει λογαριασμό χρήστη. Όπως και να΄χει όμως, είναι γεγονός ότι αποτελεί αιτία ποικίλων γεγονότων: άνθρωποι γνωρίζονται και συνδέονται μέσω αυτού ενώ άλλοι χωρίζουν εξαιτίας του, πολλοί πετυχαίνουν την επαγγελματική ή καλλιτεχνική προώθηση της εργασίας τους, άλλοι καταφέρνουν να ξαναβρεθούν μέσω αυτού, παιδιά είτε εξαπατώνται είτε εκμεταλλεύονται από παιδόφιλους, παιδεραστές και μαστροπούς, έφηβοι και νέοι απομονώνονται, με κάποιους να αυτοκτονούν, εξαιτίας του επονομαζόμενου cyberbullying ενώ όλοι οι χρήστες κινδυνεύουν εν δυνάμει από παραβίαση των προσωπικών τους δεδομένων.

Έχουν γραφτεί πολλά για όλα τα παραπάνω, σκοπός του παρόντος όμως, είναι η εμβάθυνση στον συνηθισμένο τρόπο χρήσης της συγκεκριμένης ιστοσελίδας και όχι στα ακραία – ευτυχή ή δυστυχή – περιστατικά του.

Ένας χρήστης λοιπόν, φτιάχνει τον λογαριασμό κυρίως για να επικοινωνεί με φίλους, γνωστούς, παλιούς συμμαθητές κλπ. Τουλάχιστον αυτή είναι η πιο δημοφιλής απάντηση στο ερώτημα “Γιατί έχεις facebook;”. Η επόμενη απάντηση είναι η ενημέρωση ενώ έπειτα τα διάφορα παιχνίδια που διαθέτει. Φυσικά, η επικοινωνία, η ενημέρωση και η διασκέδαση αποτελούν θετικά χαρακτηριστικά με ευνόητη την ευχαρίστηση που προκαλούν αλλά είναι γεγονός ότι μπορούν να ικανοποιηθούν επίσης διαδικτυακά σε άλλους ιστότοπους. Οι περισσότεροι όμως συνεχίζουν να προτιμούν το facebook. Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γοητείας του;

Εκτός από τα παραπάνω, η εν λόγω ιστοσελίδα – καινοτόμα όταν ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2004 – έδωσε την δυνατότητα σε όλους να μπορούν να γνωριστούν με όλους. Ή τουλάχιστον να έχουν αυτή την εντύπωση. Κι αυτό χωρίς να χρειάζεται την ανάπτυξη και καλλιέργεια των διάφορων χαρακτηριστικών και συμπεριφορών που κάνουν το άτομο κοινωνικά αρεστό. Με πιο απλά πράγματα – μια φωτογραφία, ένα έξυπνο σχόλιο, ένα αστείο status – και με τον πλέον εύκολο τρόπο – μερικά κλικ και λίγη πληκτρολόγηση, το άτομο υπάρχει σε μια κοινωνική κατάσταση όπου έχει την δυνατότητα να γίνει αρεστό. Μπορεί λοιπόν να κατασκευάσει μια κοινωνική εικόνα την οποία μπορεί και ελέγχει σε μεγάλο βαθμό: αναφέρει όποιες προσωπικές πληροφορίες θέλει – αληθινές ή ψεύτικες, κοινοποιεί και αντίστοιχα μπορεί να διαγράψει ό,τι του αρέσει, επιλέγει ποιοι μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του ή τις πληροφορίες στις οποίες μπορούν οι άλλοι χρήστες να έχουν ή όχι πρόσβαση. Και όλα αυτά σε πραγματικό χρόνο αλλά όχι και σε χώρο οπότε η “διυπόστατη” αυτή ύπαρξη μπορεί να απολαύσει την ασφάλεια που προσφέρει η οθόνη: μπορείς να φοράς την πρόχειρη φόρμα σου και τα μαλλιά σου να είναι ατιμέλητα ενώ ταυτόχρονα μιλάς εκείνη τη στιγμή στο chat με τον ωραίο barman που γνώρισες εχθές όντας σίγουρη για την γοητεία σου κοιτώντας την sexy profil photo σου. Είναι μάλλον σίγουρη η αντικατάσταση αυτής της γοητείας με αμηχανία αν αυτός ο διάλογος προέκυπτε σε μια τυχαία συνάντηση με την ίδια εμφάνιση…

746332546856a6379aeee5d2c666a59dΜιας και αναφερθήκαμε στην γοητεία, αξίζει να αναφέρουμε στην μαζική τάση των γυναικείων προφίλ με τις selfie (οι περισσότερες εκ των οποίων duckface) φωτογραφίες ή σε κάποιες περιπτώσεις ημίγυμνες ή και τελείως γυμνές. Ως  βασικό βιολογικό χαρακτηριστικό και κοινωνικά κυρίως γυναικείο προνόμιο, η σεξουαλικότητα καταφέρνει να εκφραθεί μέσω της παραπάνω μόδας και στο διαδίκτυο. Πετυχημένα ή αποτυχημένα ανάλογα την περίπτωση, η ουσία βρίσκεται στο ότι το facebook ως κοινωνικός χώρος είναι εύλογο να δημιουργεί την δυνατότητα ερωτικών / σεξουαλικών επαφών με μια πληθώρα ανθρώπων που υπό άλλες συνθήκες δε θα γώριζες ή μιλούσες ποτέ. Κι όλα αυτά παίρνοντας μια ιδέα (ή τελείως διαφορετική μιας και όπως αναφέρθηκε οι πληροφορίες μπορεί να είναι τόσο αληθινές όσο και ψεύτικες) για τον άλλον καθώς ρίχνεις μια ματιά στο προφίλ του. Κι αν φαίνεται ενδιαφέρων μάλλον θα συνεχίσεις σε σχόλια και συζητήσεις του χρήστη, σχηματίζοντας έτσι μια μεγαλύτερη ιδέα όπου με ένα friend request ή με την αρχή ενός chat, μπορείς να ξεκινήσεις μια προσωπική επαφή ή αντίστοιχα με ένα κλικ επίσης να εξαφανισθείς από μπροστά του: απόρριψη ή διαγραφή του αιτήματος φιλίας και αποκλεισμός του χρήστη… Εκτός από το ενδιαφέρον, η ενασχόληση με ένα προφίλ μπορεί να προκύψει για τελείως αντίθετους λόγους: αντιπάθεια και ζήλεια. Όπως και να’χει, η δυνατότητα που προσφέρεται είναι η ικανοποίηση της περιέργειας…ρίχνοντας μια ηδονοβλεπτική ματιά στον άλλον και την ζωή του.

Η ίδια ηδονοβλεπτική γοητεία, εκφρασμένη όχι ενεργητικά, αλλά παθητικά βρίσκεται σε ό,τι εμείς κοινοποιούμε ή μοιραζόμαστε στο προφίλ μας. Κι όπως εμείς έχουμε την εντύπωση της δυνατότητας επικοινωνίας με όλους, αντίστοιχα νομίζουμε ότι όλοι έχουν την δυνατότητα επικοινωνίας με εμάς. Είναι εύλογο λοιπόν ότι ο χρήστης θα φτιάξει το προφίλ του ώστε να είναι αρεστό (σε όσους θέλει να αρέσει ο καθένας φυσικά). Τα αγαπημένα μας likes τούτη την αρέσκεια αναγνωρίζουν καταφέρνοντας να ικανοποιήσουν την αυταρέσκειά μας. Καθώς όλο το προφίλ στηρίζεται στην αυτοπροβολή είναι κατανοητή η μαζικότητά του στους εφήβους (με την απαραίτητη ναρκισσιστική επένδυση στον εαυτό αυτής της περιόδου) και στις γυναίκες (με την φιλαρέσκεια να καλλιεργείται κοινωνικά ως απαραίτητο γυναικείο χαρακτηριστικό).  Τα όρια μεταξύ αυτοπροβολής κι έκθεσης όμως είναι λεπτά, και συχνά ξεπερνώνται από πολλούς χρήστες, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, με συνέπειες είτε την γελοιοποίηση είτε την εξαπάτησή του.

Καταλήγοντας, το facebook σίγουρα προσφέρει την αίσθηση της απεριόριστης δικτύωσης με όλους. Το ότι αυτό δεν είναι πραγματικά εφικτό δεν αλλάζει τη μαγεία της  εντύπωσης. Η ίδια εντύπωση είναι που οδηγεί στην κατασκευή του δικού μας προφίλ. Το πώς αυτό θα χρησιμοποιηθεί και αν τελικά μας εκθέσει, απομονώσει ή καταφέρει να μας δικτυώσει κοινωνικά, εξαρτάται από τον τρόπο χρήσης του και το άτομο κάθε φορά. Το ερώτημα στο οποίο έχει να απαντήσει ο καθένας ξεχωριστά είναι κατά πόσο είναι πραγματικά αυτό που φαίνεται στο προφίλ του και ανάλογα με την απάντηση να αναρωτηθεί τους λόγους για τους οποίους θέλει να είναι δημόσια κοινοποιημένος εν μέρει ή εξ’ ολοκλήρου. Άλλωστε η ίδια η επιθυμία της κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα ερώτημα για την σύγχρονη κοινωνικοποίηση (απαραίτητη προϋπόθεση της οποίας είναι η τρισδιάστατη αλληλεπίδραση και διάδραση) και κατά πόσο τελικά αυτή ενισχύει την επαφή ή μας αποξενώνει περισσότερο μπροστά από τις οθόνες μας.

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Νέα γυναίκα και single mom, από την Μαρία Μάρκου
–Μαμά 45 ετών και..άνω, από τη Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου

14/11/2014 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
PSYCHO & SEX

Η δύναμη της συγχώρησης, από την Ειρήνη Μπελεγρή

written by The K-magazine

bigstock-male-forgive-4064001Γράφει η Ειρήνη Μπελεγρή, ψυχολόγος και συνεργάτης του doctoranytime.gr

Στην καθημερινότητά μας συνηθίζουμε να λέμε την λέξη «συγνώμη» αρκετά συχνά , ενδεχομένως και καταχρηστικά . Εύκολα μπορεί να την πούμε όταν πρόκειται για θέματα που δεν μας έχουν δυσκολέψει ιδιαίτερα . Τι γίνεται , όμως , όταν έχουμε μέσα μας πληγές χρόνων ; Όταν ανθρώπινες συμπεριφορές και καταστάσεις μας στοιχειώνουν ;

Τι πραγματικά είναι η συγχώρηση ; Είναι η συμμόρφωσή μας προς μια θρησκευτική εντολή ; Αυτό σίγουρα αποτελεί διαστρέβλωση . Αν «πρέπει» να συγχωρούμε για να είμαστε συνεπείς προς μια σειρά θρησκευτικών κανόνων τότε ας το ξανασκεφτούμε.

Η συγχώρηση είναι αρετή . Και όπως κάθε αρετή για να την κατακτήσεις έχεις να περάσεις από προσωπική διεργασία , πολλές φορές επώδυνη.

 Να περάσεις από την συγχώρηση του εαυτού αναλαμβάνοντας την προσωπική σου ευθύνη , κατανοώντας παράλληλα και τους όρους που σε έχουν οδηγήσει στις προσωπικές σου αστοχίες. Αυτή η διεργασία μας οδηγεί στα μονοπάτια της αυτογνωσίας . Μας επιτρέπει, ύστερα , αφενός να διαφωνήσουμε κάθετα με τις στάσεις και τις ενέργειες των ανθρώπων που μας έχουν πληγώσει, αφετέρου δε να δούμε με τρυφερότητα το Πρόσωπο του άλλου . Να κατανοήσουμε την ανθρώπινη φύση και την οικουμενικότητα της ανθρώπινης ανεπάρκειας .

Συγχωρώ δεν σημαίνει ξεχνώ , περνώντας καταστάσεις που με πλήγωσαν στη σφαίρα της λήθης και της άρνησης . Η συγχώρηση δεν μου εγγυάται την απουσία πόνου που προκύπτει από την αναμόχλευση επώδυνων βιωμάτων . Έχουμε να κατεργαζόμαστε τα βιώματά μας ειδάλλως μας καταδικάζουμε σε συσσώρευση πόνου , πικρίας , σκληροκαρδίας και απουσία τρυφερότητας .

forgivnessΓια να συγχωρήσουμε έχουμε να μπούμε στην θέση του άλλου που μας έχει πληγώσει και να τον καταλάβουμε . Αυτό είναι η συγχώρηση , το να μεγαλώσουμε και να χωρέσουμε τον άλλο μέσα μας μα να μπορέσουμε και εμείς να μπούμε μέσα στους άλλους . Συγχωρώ δεν σημαίνει «κάνω τα στραβά μάτια» ή «ρίχνω τον εγωισμό μου» . Έτσι καταγράφομαι ως αδύναμος ή δειλός . Αυτός που συγχωρεί έχει δύναμη , βλέπει προς το μέλλον και δεν παραμένει καθηλωμένος στις αδικίες . Γιατί αν παραμείνει στην αδικία θα χάσει την χαρά της ζωής .

Η συγχώρηση είναι άνοιγμα , μπορεί να δώσει φτερά για να πάνε οι ζωές των ανθρώπων παραπέρα . Για να προχωρήσει η δική μας ζωή . Μας συμφέρει να συνασπιστούμε με το καλό . Όχι για να μας καταγράψουν οι γύρω μας ως καλούς , αλλά γιατί ειλικρινώς πιστεύουμε ότι το σκοτάδι δεν μπορεί να έχει υπόσταση στις ζωές μας . Αρκεί να ρίξουμε φως που θα φωτίσει όλες τις πλευρές της ψυχής μας .

11/10/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Οι αναγνώστες γράφουν

Παίζοντας τις κουμπάρες, από τη Ρούλα Καρακούση

written by The K-magazine

be4a89b4101c50770b0df94a5a476588Το κείμενο που ακολουθεί έχει ξεκάθαρο σκοπό τη συγκίνηση φίλων, γνωστών κι αγνώστων και βασικά των μελλονύμφων. Δε θα είναι το δώρο μου για τον επικείμενο γάμο καθώς έχω ήδη «χρεωθεί» στέφανα και λαμπάδες. Είμαι η κουμπάρα. Εκτός συνόρων, αγγλικά μιλώντας, είμαι η “Κυρία επί των τιμών”. Πως αλλιώς να το πω για να καταλάβετε πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος μου στο γάμο αυτό;

Στα έξι συναντηθήκαμε στο σχολείο. Στο δημοτικό σε γνώρισα, στο γυμνάσιο σε έμαθα, στο λύκειο σε κατάλαβα. Μετά πήγαμε σε άλλες πόλεις να σπουδάσουμε. Χωριστήκαμε, αλλά δε «χωρίσαμε». Μετά το πέρας των σπουδών βρεθήκαμε ξανά σε ίδια μέρη, με περισσότερα και νέα ερεθίσματα κ περισσότερους και νέους φίλους. Και γίνανε όλα πάλι κοινά. Ό,τι νέο μπαίνει στη ζωή σου, οφείλει αν όχι να οικειθοποιηθεί, τουλάχιστον να σεβαστεί τη βάση σου.

Οι ιστορίες με φίλους μετρούν ώρες ατελείωτες με λίτρα καφέ και αναλύσεις. Από ρόφημα σοκολάτας ξεκινήσαμε. Μετά έρχεται ο καφές. Οι ιστορίες με φίλους μετρούν ξενύχτια ατέλειωτα με πολύ ποτό και αναλύσεις επίσης. Τα ποσοστά του αλκοόλ στα μεταμεσονύκτια «ροφήματα» αυξήθηκαν με τον καιρό και οι αναλύσεις γίνονταν πιο εύκολα εξομολογήσεις. Εγώ πάντα μιλάω περισσότερο, εσύ πάντα ακούς περισσότερο.

Αλλού ήθελες εσύ να πάμε για φαγητό, αλλά ήταν γιορτές και το μαγαζί ήταν γεμάτο. Με ζόρι σε πήγα με την αδερφή σου παρέα σε ένα ταβερνάκι τελικά να φάμε. Δεν θα γινότανε αλλιώς. Γιατί σε περίμενε ο Πάνος. Φάγαμε και μετά ήρθε το κέρασμα και το κάλεσμα του. Ήταν όλο σαφές και ξεκάθαρο εξ’ αρχής. Δεν είχες περιθώρια. Είναι οι περιπτώσεις που το λες αυτό και δε σε πνίγει. Είναι οι περιπτώσεις αυτές λοιπόν που ξέρεις πως τον βρήκες. Αυτό μου απάντησες μετά από λίγους μήνες όταν σε ρώτησα. «Τον βρήκα».

Κάπως έτσι κι εμείς...

Κάπως έτσι κι εμείς…

Όποια τον έβρισκε πρώτη, η άλλη θα της άλλαζε τα στέφανα. Έτσι είχαμε συμφωνήσει. Με πρόλαβες και έξι χρόνια μετά ήρθε η ώρα να «παίξουμε τις κουμπάρες». Σύσσωμη η παρέα με παλιούς και νέους φίλους που ήρθαν κι αγάπησαν τη βάση μας, θα σε παραδώσουμε στον Πάνο. Οι ιστορίες με φίλους θα συνεχιστούν, και ανοίγουν τώρα κεφάλαια μεγάλα και σημαντικά. Να μας ζήσετε λοιπόν!

Υ.Γ. Θέλαμε και κορσάζ, οι φίλες της νύφης, αλλά δεν ξέρω αν θα προλάβουμε…

 

Για να μάθετε ποια είναι η Ρούλα Καρακούση, πατήστε  εδώ

Σχετικά άρθρα:

–Καθημερινές «μάσκες», από τη Ρούλα Καρακούση
–Οι χοροί του 2013, από τη Ρούλα Καρακούση
–Η πτώση από τα σύννεφα, από τη Ρούλα Καρακούση
–Όνειρα και όνειρα, από τη Ρούλα Καρακούση

 

21/05/2014 2 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Είναι ευτυχισμένα τα μοναχοπαίδια; Φυσικά….

written by Κατερίνα Μαντά

only child familyΜα γιατί να μην είναι; Αν έχουν γονείς που τα αγαπούν και ασχολούνται μαζί τους και φροντίζουν να περνούν δημιουργικό χρόνο μαζί τους , αλλά και με άλλα παιδιά της ηλικίας τους, γιατί να μην αναπτυχθούν σωστά, με αξίες και αρχές όπως τα υπόλοιπα και να κοινωνικοποιηθούν εξίσου;

Φυσικά αυτή η απάντηση δεν γίνεται αποδεκτή από ανθρώπους παλαιότερων γενεών ή από γονείς που τα καταφέρνουν μια χαρά με δυο ή και περισσότερα παιδιά.
Εγώ δεν ανήκω σε αυτούς… αν και μεγάλωσα με μία μικρότερη αδελφή και πάντα θεωρούσα ευτυχία να έχεις αδέλφια, στην πραγματική ζωή, στην καθημερινότητα μου, θεωρώ απίθανο ο Παύλος να αποκτήσει αδελφάκι…Γιατί απλά δεν “βγαίνει”…από όλες τις απόψεις: συναισθηματικά, ψυχικά, σωματικά, οικονομικά! Το παιδί δεν μεγαλώνει μόνο με αγάπη… θέλει φροντίδα, χρόνο και χρήμα! Και δεν καταλαβαίνω την “κατακραυγή” των άλλων “Καλά θα το κάνεις κακομαθημένο… Θα είναι πάντα μόνος του κλπ κλπ”
Διαβάστε το άρθρο που βρήκα, το οποίο εξηγεί πολύ καλά ότι ΚΑΙ τα μοναχοπαίδια μπορούν να είναι εξίσου ευτυχισμένα με τα υπόλοιπα παιδιά στον κόσμο:

Τι λένε οι έρευνες;
Μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από Βρετανούς επιστήμονες μας διαβεβαιώνει πως τα μοναχοπαίδια είναι πολύ ευτυχισμένα και ικανοποιημένα από τη ζωή τους. Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα παιδιά με αδέλφια, αναπτύσσουν μεγάλο ανταγωνισμό για την προσοχή των γονέων καθώς και για τα υλικά αγαθά της οικογένειας. Μάλιστα, όσο περισσότερα παιδιά υπάρχουν σε ένα σπίτι, τόσο περισσότερες εντάσεις δημιουργούνται στην οικογένεια.

Η δόκτωρ Γκούντι Νάις του Πανεπιστημίου του Έσσεξ η οποία ανέλυσε τις απαντήσεις της έρευνας μας λέει πως ο ανταγωνισμός για την προσοχή των γονέων και ο εκνευρισμός για το γεγονός ότι πρέπει να μοιράζονται υλικά αγαθά, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη δυστυχία όσα παιδιά έχουν αδελφό ή αδελφή. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο δείκτης της ευτυχίας είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον αριθμό των παιδιών που ζουν σε ένα σπίτι.

Η παιδοψυχολόγος Δρ Ρουθ Κόπαρντ συμπληρώνει: «όσα περισσότερα παιδιά υπάρχουν μέσα σε ένα σπίτι τόσο περισσότερο μειώνεται η ιδιωτικότητα κάθε παιδιού. Και βέβαια υπάρχει πάντα και ο ανταγωνισμός για τον χρόνο που αφιερώνουν οι γονείς στο καθένα από τα παιδιά τους. Ανεξάρτητα πάντως με όλα αυτά τα μοναχοπαίδια τείνουν να είναι πιο ώριμα συναισθηματικά και πετυχαίνουν υψηλούς στόχους. Ένα παιδί χωρίς αδέλφια δεν χρειάζεται να μοιραστεί με κανέναν την αγάπη των γονιών του και βέβαια δεν περνάει ποτέ από την επώδυνη εμπειρία της «εκθρόνισης» από τον καινούργιο «διάδοχο» που διεκδικεί εξίσου, αν όχι παραπάνω, όλα όσα πλουσιοπάροχα παρέχονταν στον «ένα και μοναδικό». Επίσης, δε χρειάζεται να παλέψει για να διεκδικήσει τη θέση του μέσα στην οικογένεια από τα μεγαλύτερα αδέλφια, ή να κάνει ελιγμούς και συμβιβασμούς για να κερδίσει την αναγνώριση και το σεβασμό των μεγαλύτερων αδελφών, που συχνά είναι αμείλικτα. Και φυσικά, μπορεί να απολαμβάνει με μεγαλύτερη αφθονία όχι μόνο το συναισθηματικό αλλά και τον υλικό πλούτο της οικογένειας, να έχει περισσότερες «ευκαιρίες».

a2e87ee7d519ae5e6e04bce89474bb19Παράλληλα περνούν συχνά μεγάλο μέρος του χρόνου τους με ενήλικες, γεγονός που τα βοηθά να ωριμάσουν πιο γρήγορα, συχνά μάλιστα να αποκτήσουν και δεξιότητες, όπως γλωσσικές, αλλά και εμπειρίες που δεν έχουν άλλα παιδιά μεγαλύτερων οικογενειών. Επίσης τα μοναχοπαίδια- επειδή αναγκάζονται να είναι κοινωνικά ευέλικτα – σχετίζονται με μεγαλύτερη άνεση με αρκετά μεγαλύτερους ή μικρότερούς τους, έχοντας προσαρμοστεί σε μια τέτοιου είδους ηλικιακή διαβάθμιση στις κοινωνικές επαφές τους

Τα λάθη που πρέπει να αποφύγουμε με ένα μοναχοπαίδι:
Η υπερπροστασία: Είναι το πρώτο και πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι γονείς με ένα παιδί. Η αγωνία τους για το ένα και μοναδικό τους «απόκτημα» συνήθως τους οδηγεί στο να μπερδεύουν τα συναισθήματά τους με αυτά του παιδιού τους και να προβάλλουν πάνω του όλες τις αγωνίες, τις απογοητεύσεις και τις αδυναμίες τους. Και αυτή είναι η μεγάλη παγίδα: στην προσπάθεια τους να το προστατεύσουν, του στερούν σημαντικές εμπειρίες. Η πλήρης αφοσίωση της οικογένειας προς το μοναχοπαίδι τού δίνει ασφαλώς ένα αίσθημα ασφάλειας, αλλά μαζί και μια «πλασματική» αίσθηση παντοδυναμίας.

Οι υπερβολικά υψηλές προσδοκίες: Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Ντόναλντ Ουίνικοτ, οι φαντασιώσεις και οι προβολές των γονιών είναι αυτές που δίνουν «υπόσταση» στο παιδί το οποίο αναγκαστικά θα μοιραστεί τις ασυνείδητες επιθυμίες των γονιών για τη δική του ολοκλήρωση. Αυτό ισχύει για όλα τα παιδιά αλλά και πολύ περισσότερο για το μοναχοπαίδι που γίνεται αποδέκτης των υψηλών απαιτήσεων των γονιών του και βέβαια όλων των απωθημένων και των ανεκπλήρωτων επιθυμιών τους. Και βέβαια αυτό οδηγεί στο να έχει ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις από τον εαυτό του και να απογοητεύεται εύκολα όταν δεν τα καταφέρνει σε όλα τέλεια. Αν αυτή η συμπεριφορά δεν προληφθεί, μπορεί να αποτελέσει πραγματικό εμπόδιο στην κατοπινή του ζωή, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο.

Η συναισθηματική εξάρτηση: Ο ρόλος του «μονάκριβου» παιδιού είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολος μια που το ίδιο συχνά νιώθει πως οι γονείς του, έχουν μόνον αυτό για να τους ενώνει, να τους ικανοποιεί ή να τους στηρίζει. Αυτή η προσπάθεια να ισορροπήσουν τα «θέλω» του εαυτού τους και τα «πρέπει» των γονιών τους, είναι συχνά οδυνηρή και προκαλεί μεγάλο άγχος και πολλές ενοχές στα παιδιά αυτά που συχνά εκφράζονται με έντονες ψυχοσωματικές αντιδράσεις.

Το υπερτονισμένο «εγώ»: Είναι γεγονός πως τα «καλομαθημένα» και φροντισμένα παιδιά χαίρουν μεγαλύτερης αυτοεκτίμησης. Είναι απόλυτα φυσικό ένα μοναχοπαίδι που έχει πάντα στραμμένα επάνω του τα βλέμματα και την προσοχή των γονιών του να νιώθει πως υπερέχει. Και εδώ βρίσκεται το κλειδί της ισορροπίας. Άλλο αυτοεκτίμηση, άλλο υπερτονισμένο εγώ. Όταν υπερτονίζονται τα «φυσιολογικά» χαρακτηριστικά του παιδιού και του καλλιεργείται η υπερβολική ενασχόληση με τον εαυτό του εκείνο αναπτύσσει έναν υπερβολικό ναρκισσισμό. Έτσι δημιουργείται ένας «ψευδής εαυτός», υπερτιμημένος εξωτερικά και ταυτόχρονα υποτιμημένος εσωτερικά. Ένας εαυτός που στηρίζεται στο «φαίνεσθαι» και βρίσκεται μακριά από τις πραγματικές του αδυναμίες, ανάγκες και επιθυμίες. Και ας μην ξεχνάμε πως τα παιδιά αυτά αναπτύσσουν εγωκεντρική στάση και παραμορφωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, με αρκετές δυσκολίες στην ένταξη τους στις ομάδες, αλλά και στη σύναψη και διατήρηση σχέσεων με τους άλλους.

only child 1Τι χρειάζεται ένα μοναχοπαίδι;
Βασικά αγάπη, όπως όλα εξάλλου τα παιδιά, αλλά και λίγο περισσότερη προσοχή όσον αφορά τους δικούς μας φόβους, την υπερπροστασία και την εξάρτηση μας από αυτά.

Επίσης φιλίες και κοινωνικές επαφές με άλλα παιδιά. Η επαφή του με άλλα παιδιά, θα το βοηθήσει να αποκτήσει εμπειρίες, να ανακαλύψει τις δυνατότητες του, να αποκτήσει κοινωνικές δεξιότητες και να γίνει αποδεκτό από την ομάδα των συνομηλίκων του.

Να του διδάξετε από νωρίς την ανεξαρτησία. Στείλτε το να κοιμηθεί σε ξαδέλφια, παππούδες ή σε σπίτια φίλων του ή κάντε το μέλος σε κάποιο άθλημα της αρεσκείας του.

Να μάθει να μοιράζεται: Δείξτε του πώς μοιράζεστε εσείς τα δικά σας πράγματα και μην το υποτιμάτε όταν δεν θέλει να μοιραστεί τα παιχνίδια του. Αυτό συμβαίνει και στα παιδιά που έχουν αδέλφια.

Να παίρνει πρωτοβουλίες: Έτσι θα μάθει να αυτενεργεί αλλά και να συνεργάζεται. Να οριοθετήσετε τον προσωπικό σας χρόνο με το σύντροφό σας. Προσπαθήστε να του μεταφέρεται το μήνυμα ότι όσο και αν το αγαπάτε, πάντα χρειάζεται ξεχωριστός χρόνος για τη σχέση ανάμεσα σε εσάς και το μπαμπά του. Τέλος, μη το κάνετε να αισθάνεται ότι είναι ο «συνδετικός κρίκος» ανάμεσα σε εσάς και τον άλλο γονιό.

Με την συνεργασία της Κατερίνας Θεοδωρίδου (ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια)

Σχετικά άρθρα:

–Τι πρέπει να λέμε στα παιδιά μας καθημερινά…(ναι, προλαβαίνουμε!)

–Απλές συμβουλές για να μεγαλώσουμε «σωστούς» άντρες!

06/05/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

10 ενδείξεις ότι μεγαλώνεις ένα 2χρονο, από την Πέπη Νικολοπούλου

written by The K-magazine

VALIA_TODDLERΔιάβασα το παρακάτω άρθρο της Πέπης Νικολοπούλου στο Alice on Board.gr πριν από 2 εβδομάδες και μου θύμισε αρκετές εμπειρίες του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος, καθώς κάποιες συνήθειες δεν ξεχνιούνται ποτέ! Διαβάστε το και σίγουρα θα σας κάνει να χαμογελάσετε!

1. Ξυπνάς στανταράκι στις 07.00 βρέξει χιονίσει, είτε έχεις κοιμηθεί στις 22.00, είτε στις 05.00 το ξημέρωμα (do you know the F word?)

2. Έχεις μονίμως αυτοκόλλητα κολλημένα σε όλα τα μέρη του σώματός σου, στα ρούχα σου αλλά και στα μαλλιά σου (κάνεις χειραψία σε πελάτη και τότε βλέπεις στο χέρι σου να γυαλίζει ένα χαριτωμένο απροσδιορίστου σχήματος αυτοκόλλητο καθώς έχει σκιστεί σε διάφορα σημεία και από πάνω του έχουν κολληθεί στρώματα νέων)

3. Η τουαλέτα, ξέρεις τώρα τι εννοώ -πιπί και πουπού, είναι είδος πολυτελείας πλέον για εσένα και δημόσιος επίσης χώρος, πάντα κάποιος είναι μαζί σου

4. Κάποιος πατάει πάνω στην κοιλιά σου και το στήθος σου κατά λάθος

5. Ισχύει πραγματικά το “σοφό γνωμικό”: Δε είναι όλα για το στόμα σου και τον ποπό σου!

6. Το να χάσεις το αγαπημένο του “doudou” είναι καταστροφικό. Ή καλύτερα να πω ότι μπορεί να αποβεί μοιραίο!

7. Δε μπορείς να φας απόλυτως τίποτα λαχταριστό και full of sugar δημόσια. Πρέπει να κρυφτείς σε κάποια σκοτεινή γωνιά

8. Το χαστούκι ή η μπούφλα που θα φας από ένα μικρό χεράκι είναι στην ημερήσια διάταξη (για λόγους που δεν ξέρεις) – μη στενοχωριέσαι γιατί δε χρειάζεσαι ρουζ!

9. Η πανάκριβη μάσκαρά σου που με κόπο και πολύχρονη έρευνα έχεις αποκτήσει γίνεται το τέλειο γλυφειτζούρι αλλά και πινέλο στους τοίχους!

10.Οι διάλογοι στο τηλέφωνο με τους φίλους σου (αν καταφέρεις να μιλήσεις) είναι κάπως έτσι: Έλα φιλενάδα μου (Βάλια σε παρακαλώ κατέβα από τον καναπέ), τι κάνεις (Βάλια μην βάζεις ολόκληρη την πλαστελίνη το στόμα σου, ούτε στα ρουθούνια σου), καλά και εμείς (Βάλια σε παρακαλώ μην κλαις γιατί δε μπορώ να σε πάρω αγκαλιά αυτή τη στιγμή), ε (ναι είναι τόσο ωραίο αυτό που έφτιαξες), ε να σου πω (Βάλια μην τραβάς τα μαλλιά της Αλίκης), καλά θα σε πάρω αύριο ή σε ένα χρόνο, φιλιά….

Κουράγιο φίλοι μου

Καλό ΣΚ

xxx

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Πέπη Νικολοπούλου μπείτε στο blog και για τις ωραιότερες αγορές σε παιδικά ρούχα στο Alice on Board.gr

13/04/2014 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
SEX

Sexy secrets for women….

written by The K-magazine

c173e19583bacaea8459c3f81779118dΔεν είναι λίγες οι γυναίκες, που όταν αναφέρονται στο σύντροφό τους τον αποκαλούν «το άλλο τους μισό».

Αυτό, ωστόσο, δεν τις αποτρέπει από το να… κρύβουν από το άλλο τους μισό μερικά μυστικά, τα οποία προτιμούν να μοιράζονται με τις φίλες τους παρά με τον καλό τους.

Σύμφωνα με μια έρευνα, την οποία επικαλείται η βρετανική εφημερίδα Daily Mail, οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να συζητήσουν ένα θέμα σεξουαλικής φύσεως με τις φίλες τους, παρά με το «άλλο τους μισό». Βάσει αυτής της έρευνας, το ένα τρίτο των γυναικών (ποσοστό 34%) ανοίγει θέμα συζήτησης γύρω από το σεξ σε μια βραδιά γυναικών, όμως το αντίστοιχο ποσοστό όταν είναι με το σύντροφό της είναι μόλις 16%.

Φαίνεται πως, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, τα πιο κοινά θέματα συζήτησης όταν βγαίνουν έξω τα ζευγάρια είναι τα οικογενειακά θέματα (σε ποσοστό 57%) και οι διακοπές (54%).

Φυσικά, το κύριο θέμα συζήτησης στις «βραδιές κοριτσιών» είναι οι άντρες, με το 64% αυτών να παραδέχονται ότι μιλούν για τη σχέση τους και τους συντρόφους τους, ενώ σχεδόν οι μισές ομολογούν ότι… δε σταματούν εκεί και πως ασχολούνται και με τις σχέσεις τρίτων.

Ένα στοιχείο ακόμη, που προέκυψε από την ίδια έρευνα είναι, ότι οι γυναίκες δε φαίνεται να απασχολούνται ιδιαίτερα με το θέμα του γάμου, καθώς το ζήτημα αυτό απασχολεί το 12% αυτών.

Πηγή: εδώ

29/03/2014 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Αντιγόνη vs Λίνας :To give or not to give (a second chance)?

written by The K-magazine

Διάβαζα, που λέτε, το άρθρο της Λίνας σχετικά με το κατά πόσο είναι σώφρον το να δίνει κανείς δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που τον πλήγωσαν και που τον απογοήτευσαν. Η σχέση μας – παρ’ όλο που ακόμη δεν έτυχε να συναντηθούμε – έχει διαμορφωθεί έτσι που τα συζητάμε κάτι τέτοια. Έτσι, λοιπόν, της είπα πως, ενώ σε πολλά συμφώνησα μαζί της, θεωρώ πως όταν κάτι τελειώνει… καλύτερα να μείνει εκεί. Αλλά ας αφήσω τη Λίνα να μας μιλήσει πρώτα για το δικό της σκεπτικό.

Μέχρι πότε πρέπει να δίνουμε στους άλλους; (από τη Λίνα Γριβογιάννη)
large_(1)Οι άνθρωποι – και δεν πρόκειται να τους βάλω σε κατηγορίες «φίλοι», «σχέσεις», «συγγενείς» – , αλλά γενικά οι άνθρωποι με έχουν απογοητεύσει πολλές, μα πολλές φορές. Δεν το έχουν κάνει απαραίτητα μόνο μία φορά ο καθένας τους, μάλιστα εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι όταν κάποιος είναι σωστός στη συμπεριφορά του, εκεί πραγματικά μένω άναυδη, νομίζω ότι κάποιος με κοροϊδεύει, και κατά βάθος περιμένω για το στραβοπάτημα. Αν δεν συμβεί, είμαι ευγνώμων, αν τελικά γίνει… δεν θα αναρωτηθώ γιατί.

Δεν είμαι καμία αγία, αλλά θέλω να πιστεύω ότι είμαι τουλάχιστον ειλικρινής στη συμπεριφορά μου απέναντι στους άλλους. Θέλω να τα έχω καλά με τη συνείδηση μου και μάλλον γι’ αυτό δεν εγκαταλείπω τον «αγώνα». Τι εννοώ; Όσο και αν οι άλλοι είναι απογοητευτικοί ή και απαράδεκτοι πολλές φορές, ακόμα και αν δεν έχουν την συμπεριφορά που θα ήθελα, ακόμα και όταν με κάνουν χάλια ψυχολογικά, δεν σταματώ να ελπίζω και να δίνω ευκαιρίες. Βέβαια ακριβώς επειδή δεν έχω βάλει φωτοστέφανο, έχουν έρθει οι στιγμές που είπα «Ως εδώ, τέρμα».

Όμως μάλλον είναι το προβληματικό μου DNA και πάντα δίνω ξανά και ξανά ευκαιρίες, μέχρι μέχρι που να είμαι σίγουρη ότι έχω κάνει ό, τι πέρασε από το χέρι μου. Στην ουσία, αν το σκεφτείς πιο προσεκτικά, δεν το κάνω για εκείνους, αλλά για μένα. Αν τελικά τα καταφέρω σημαίνει ότι πάλεψα, είχα δίκιο και τα κατάφερα. Αν όχι, δεν πειράζει. Τουλάχιστον δεν τα παράτησα στη πρώτη δυσκολία. Καθένας αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία, και αν δεν την είχες δώσει, δεν θα είχες μάθεις πότε τι πραγματικά θα μπορούσε να συμβεί.

Κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη, το να παλέψεις για μία σχέση, όποια και αν είναι αυτή, ακόμα και αν ο άλλος δείχνει να μην διορθώνει κάποια πράγματα που εσύ θέλεις, οφείλεις να του δώσεις χρόνο και χώρο για να προσπαθήσει. Κυρίως για όλα όσα έχεις νιώσει για αυτόν τον άνθρωπο και για ό, τι έχεις ζήσει μαζί του. Το οφείλεις στο κομμάτι της ζωής σου μαζί του, στον εαυτό σου δηλαδή.

Αντιγόνη+..Κλείνοντας ένα κεφάλαιο… (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)

Δεν είμαι κακός άνθρωπος. Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Αυτό θα αφήσω άλλους να το κρίνουν. Και σίγουρα δεν είμαι αναίσθητη. Όπως ο καθένας από εμάς, έχω κι εγώ πονέσει όταν άνθρωποι υπεράνω υποψίας – για τα δεδομένα μου – με πρόδωσαν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είτε αυτός λεγόταν «ερωτικός σύντροφος» είτε «φίλος». Λίγη σημασία έχει. Μερικά φεγγάρια πριν, που ήμουν και πιο… ρομαντική ίσως, πίστευα στη δεύτερη ευκαιρία. Πίστευα πως για κάποιο λόγο αυτοί οι άνθρωποι ξανάρχονται στη ζωή μου. Πίστευα πως δείχνει και μεγαλοψυχία μία τέτοια κίνηση. Κάθε φορά, όμως, ήταν λες κι έβλεπα ένα έργο δεύτερη φορά. Κι ήταν ένα έργο που σίγουρα η μία φορά που το είδα όχι απλά μου έφτανε, μου περίσσευε κιόλας.

Δεν ξέρω αν είναι λόγω των προσωπικών βιωμάτων μου. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά, όμως, είναι το εξής: έμαθα πως η ζωή μοιάζει κάπως με το βιβλίο. Δεν το αγοράζεις ή δανείζεσαι για να διαβάσεις ξανά και ξανά ένα κεφάλαιο. Πώς θα πας παρακάτω αν μένεις μόνο σ’ αυτό; Κάθε άνθρωπος στη ζωή μας είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, το οποίο παίζει το δικό του ρόλο στην εξέλιξη του βιβλίου της ζωής του καθενός από εμάς. Κάποια από αυτά κλείνουν. Τότε πρέπει να έχεις τη δύναμη να πεις «ΟΚ, τώρα πάω παρακάτω». Το παρελθόν πρέπει να μένει εκεί που ανήκει: στο ΤΟΤΕ. Από εκεί κι ύστερα οφείλεις να κοιτάξεις το ΤΩΡΑ και το ΜΕΛΛΟΝ.

Άνθρωποι πολλοί έρχονται στη ζωή μας… και παρέρχονται. Πιστεύω πως αν κάποιος είναι να μείνει στη ζωή σου, με το πρώτο «γεια» που θα του πεις, όχι μόνο θα αδράξει την ευκαιρία, αλλά θα σε επιβεβαιώνει κάθε στιγμή πως αξίζει να τον έχεις πλάι σου. Αλλά θα το κάνει με την πρώτη αυτή ευκαιρία που του δίνεις εσύ αυτόματα. Θεωρώ πως η αρχή γίνεται χάρη στο κισμέτ και πως όλα τα άλλα είναι στο χέρι αυτών που βρίσκονται μέσα στην όποια σχέση, φιλική ή ερωτική.
Έχω δώσει, όπως είπα, δεύτερες ευκαιρίες στο παρελθόν. Μία ή δύο φορές επιβεβαιώθηκα πως έκανα το σωστό. Τις υπόλοιπες, όμως, σιγουρεύτηκα πως όχι απλά δεν ήταν γραφτό, αλλά σπατάλησα τζάμπα χρόνο, φαιά ουσία και συναίσθημα. Τους συγχώρησα. Κι ΑΥΤΟ είναι το πιο γενναιόδωρο που μπορεί να κάνει κάποιος.

hΚαλώς ή κακώς, ο άνθρωπος δεν αλλάζει κι αν αυτό γίνεται, είναι πολύ σπάνιο. Εσύ αυτό που έχεις να κάνεις είναι να συγχωρήσεις, να μάθεις από τα όποια λάθη είτε από τη δική σου μεριά, είτε από του άλλου, να κρατήσεις ό, τι καλό αποκόμισες από αυτό το ταξίδι – μικρό, μεγάλο… τι σημασία έχει; – κι απλά να προχωρήσεις. Γιατί κάπου εκεί στην πορεία, θα συναντήσεις κι άλλους ανθρώπους. Και κάποιοι από αυτούς θα αξιοποιήσουν την πρώτη ευκαιρία να γίνουν ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ άνθρωποι.

17/06/2013 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Αντώνης Λουδάρος: “Ενας υπέροχος άνθρωπος”!

written by Κατερίνα Μαντά

2Τον είδα πρώτη φορά στους «Εντιμότατους Κερατάδες». Εβγαζε κάτι πολύ ανθρώπινο και γλυκό. Όταν τον συνάντησα μετά την παράσταση-υπερπαραγωγή «Θα σε πάρω να φύγουμε» για να κλείσουμε τη συνέντευξη είδα έναν gentleman. Κατά τη συζήτησή μας προσπαθούσα να επιβεβαιώσω αυτό που μου είχαν πει «Είναι πολύ καλός άνθρωπος». Η αίσθηση που μου έδωσε είναι ότι πρόκειται για έναν σεμνό άνθρωπο, προσγειωμένο, πειθαρχημένο. Δεν δίστασε να φωτογραφηθεί ενώ ξυριζόταν, ενώ βαφόταν –μόνος του σαν επαγγελματίας μακιγιέρ- ενώ ντυνόταν! Σίγουρα είναι ευαίσθητος –και ως καλλιτέχνης- και συγκλονιστικός στο ρόλο του ως «Κυρία Επιθεώρηση». Με βεβαιότητα όμως μπορώ να πω ότι με καθήλωσε σαν προσωπικότητα…

Τον παρακολουθούσα να βάφεται μόνος του και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ρώτησα σχεδόν τίποτα από αυτά που είχα ετοιμάσει…

The K-magazine: Νόμιζα ότι θα σε έβαφε κάποιος άλλος…
Αντώνης Λουδαρος: Μπα..είναι τρόπος για να συγκεντρωθώ…Το μακιγιάζ είναι ένας τρόπος για να μπω στο ρόλο και στη διαδικασία της παράστασης. Δεν είναι λογικό να πατάς ξαφνικά ένα κουμπί και να μεταμορφώνεσαι σε «γυναίκα» και να παίζεις.

1The K-magazine: Πάντα το κάνατε αυτό;
Αντώνης Λουδαρος: Ανακάλυψα ότι ήταν ένας τρόπος για να συγκεντρώνομαι…Για τον συγκεκριμένο ρόλο απαιτείται αρκετή ώρα δουλειάς. Αλλά αν μιλάμε γενικότερα για ένα ρόλο πολλές φορές, ξυπνάω και αρχίζω την προετοιμασία. Μερικές φορές δηλαδή, ξεκινάει από την ώρα που ξυπνάς και σκέπτεσαι ότι το βράδυ έχω παράσταση, και αρχίζεις σιγά- σιγά και τα κομμάτια σου τα πηγαίνεις όλα εκεί που χρειάζεται για να είσαι οκ στη παράσταση.

The K-magazine: Ποιά είναι μία τυπική μέρα για σένα; Τώρα με τις παραστάσεις…
Αντώνης Λουδάρος: Σηκώνομαι το πρωί, είμαι γεμάτος άγχος για το πώς θα πληρωθούν όλα αυτά που προκύπτουν σε όλους μας, όποτε η μέρα ξεκινάει μάλλον λίγο δυσοίωνα. Γιατί πρέπει συνέχεια να σκέπτεσαι τα πράγματα που μας φέρνουν όλους σε μια δύσκολη θέση. Σήμερα αμέσως μετά το ξύπνημα πήγα σε τράπεζες και μετά στο Θέατρο των Αλλαγών όπου διδάσκω και κατευθείαν μετά εδώ…

Παλαιότερα  που δεν ήταν η κρίση, μη φανταστείς και τίποτα φοβερό… Ίσως να έβλεπα κάποιους φίλους και να πίναμε ένα καφέ. Το πιο έξαλλο που μπορεί να είχε η καθημερινότητα μου είναι μία Πέμπτη ή μια Παρασκευή να βρισκόμασταν με φίλους και να πίναμε ένα ποτό. Δεν είμαστε για εξαλλοσύνες, να τρέχουμε απο εδώ κι από εκεί…

The K-magazine:Ανέκαθεν ήταν έτσι «σπαρτιάτικη» η ζωή;
Αντώνης Λουδάρος: Δεν είναι «σπαρτιάτικη»… απλά δεν περνάω καλά στα μπαρ…

The K-magazine: Πώς περνάς καλά;
Αντώνης Λουδάρος: Καλά περνώ κάνοντας ταξίδια, που τώρα δεν μπορώ να κάνω γιατί δουλεύω, αλλά και γιατί πρέπει να είμαστε πιο φειδωλοί στα ταξίδια μας και στα οικονομικά μας. Αυτό μου έχει κοστίσει πιο πολύ από όλα. Γιατί δεν έχω οικογένεια, παιδιά για να σκέφτομαι το μέλλον τους,πόσο αβέβαιο είναι σεαυτη την χώρα που δεν μας θέλει… Έχω να σκεφτώ πιο πολύ τον εαυτό μου. Δεν πειράζει, άλλοι άνθρωποι δεν έχουν δουλειές, εγώ θα κόψω το ταξίδι. Εντάξει «κάτι τρέχει στα γύφτικα»… Απλά αυτό είναι που με ευχαριστεί… Εχω ανάγκη να βλέπω άλλους πολιτισμούς, άλλους λαούς… Να δω πώς είναι, πώς διαμορφώνονται! Αυτό κάνω όταν ταξιδεύω, πάω στα μουσεία!

The K-magazine: Το πιο συγκλονιστικό ταξίδι;
Αντώνης Λουδάρος: Νομίζω ήταν στη Νέα Υόρκη. Ένιωσα, ότι σε αυτή τη χώρα ο ανθρώπος είναι ένα  τίποτα. Με την έννοια του μεγέθους, δηλαδή ότι είμαστε αριθμοί. Αναλώσιμα πράγματα, αυτό με τρόμαξε, και αφού με τρόμαξε μετά με καθησύχασε. Ένιωσα ότι είμαστε περαστικοί. «Πέρνα απλώς καλά, τη ζωή σου!» Εγώ τουλάχιστον, αισθάνθηκα πολύ το έντονα αυτό. Επίσης, στο Παρίσι όταν πήγα κατά λάθος… Γιατί ήμασταν με το Εθνικό θέατρο και έπρεπε να πάμε Σαν Φρανσίσκο, αλλά έγινε ένα μπέρδεμα στις πτήσεις και κάναμε στάση στο Παρίσι. Εκείνο το βράδυ βρεθήκαμε με την Ελένη Καστάνη- κι εκείνη για πρώτη φορά στην πόλη- στη Παναγία των Παρισιών και κάποια στιγμή κοιταζόμασταν και κλαίγαμε από χαρά, γιατί δεν πιστεύαμε πού ήμασταν! Ήταν σαν μπόνους της ζωής….

The K-magazine: Και ποιο είναι αυτό που θα ήθελες να κάνεις;
Αντώνης Λουδάρος: Θέλω να πάω πάρα πολύ στην Ισλανδία και την Ιρλανδία. Φοβάμαι να πάω ας πούμε στην Ασία. Κάτι δεν με τραβάει εκεί. Ενώ όλοι μου λένε ότι πηγαίνοντας εκεί αλλάζει η κοσμοθεωρία μας… κάτι δεν με γοητεύει, δεν με συναρπάζει!

8a se parw na fygoymeThe K-magazine: Ποιά ήταν η προετοιμασία για το ρόλο σου ως «Κυρία Επιθεώρηση»; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι «γυναίκα»;
Αντώνης Λουδάρος: Με τον τρόπο που το κάνω, με μία μεταμφίεση, είναι εύκολο. Από την στιγμή που πήρα τον ρόλο, το έκανα με την ψυχραιμία του χειρούργου. Το έκανα με μία εσωτερική συγκέντρωση προς αυτό, χωρίς να δείξω κανένα πανικό. (Βέβαια  γιατί μερικές φορές είχα πανικό μέσα μου όταν το έφτιαχνα). Γιατί σε αυτό, δεν ξέρεις αν αυτό θα πετύχει και αν θα είναι αποτελεσματικό.

The K-magazine: Περίμενες μία τόσο μεγάλη επιτυχία για την παράστασή σας και ειδικά τέτοια ανταπόκριση από το κοινό;
Αντώνης Λουδάρος: Περίμενα ότι όλα θα πάνε καλά, ότι θα είναι μια επιτυχημένη παράσταση. Αλλά αυτό που συμβαίνει όχι, δεν είναι ότι «απλώς πάει καλά».Νομίζω ότι όλοι μαζί λέμε ότι»αυτό που παίρνουμε από τον κόσμο, δεν έχει ξανά τύχει» ίσως. Γιατί είναι η εκδήλωση του «μας αρέσει» , γιατί  είναι και πολύς ο κόσμος, νιώθεις λίγο σαν να είσαι μονομάχος στο Κολοσσαίο, ότι έχεις σκοτώσει το λιοντάρι Γιατί είναι πολύς ο κόσμος και είναι έντονη η αντίδραση τους είναι πάρα πολύ δυνατή, έτσι όπως τη νοώθουμε και πάνω στη σκηνή.

Αλλά είναι απόλυτα λογικό, καθώς αυτή τη περίοδο, χωρίς να φανώ «εθνικιστής», είμαστε όλοι τόσο ταραγμένοι, ξεφτυλισμένοι, μας έχουν τόσο ταλαιπωρήσει και μειώσει… προσπαθούν να μας πείσουν ότι φταίμε για όλα και μας το πλασάρουν έτσι. Και μπορεί να φταίμε, αλλά εν μέρει.. Μπορεί και γι’ αυτό να νιώθουμε κάποια ντροπή κι ενοχές.

Κι έρχεται μια παράσταση και σου λέει «οκ οι ενοχές, αλλά αυτή η χώρα έχει περάσει τα πάντα, αλλα΄στάθηκε στα πόδια της…» σου δίνει μία ελπίδα ότι μπορεί και να τα καταφέρουμε. Είναι κάποιες ατάκες που εκφράζουν την εικόνα που έχει στο στόμα του όλος ο κόσμος…ειδικά αυτές οι ηλικίες.

The K-magazine: Πώς βιώνεις αυτή την επιτυχία;  
Αντώνης Λουδάρος: Την επιτυχία τη ζω, τη νιώθω εδώ στο θέατρο… αλλά δεν την «παιρνω» στο σπίτι μου. Τη ζω με μια ωραία χαρά, ότι είμαι σε μία ωραία παράσταση που πέτυχε, κάνω και το σταυρό μου. Βλέπω και τι συμβαίνει γύρω μου και λεέω «οκ».Είναι εύκολο να «ψηλώσει ο νους» και να πάθεις τρέλλα με αυτά, δεν είναι εύκολο…  Τις πρώτες μέρες, όταν ξεκινήσαμε, και νιώσαμε αυτή την αποδοχή, σηκωνόμουν το πρωί, από το κρεβάτι και χωρίς λόγο, έκλαιγα… Γιατί ήταν τόση η πίεση η δικιά μας, τόση η αγωνία και η κούραση … Αλλά όχι μόνο εγώ, και οι υπόλοιποι,  γιατί ήταν μεγάλο το στρες και η ευθύνη…

4The K-magazine: Πόσο εύκολο είναι να κρατήσει κανείς τις ισορροπίες και να παραμείνει προσγειωμένος κι αυθεντικός;
Αντώνης Λουδάρος: Δεν έχω «πάθει» τέτοια επιτυχία όπως περάσαν τα παιδιά από το «Παρά 5», ευχή και κατάρα ταυτόχρονα. Γιατί μπορούσαν να σαλέψουν, αλλά το διαχειριστήκαν μια χαρά. Εμένα δεν μου έχει τύχει κάποια τόσο μεγάλη επιτυχία που να σαλέψει ο νους μου, και στο θέατρο, έχω παίξει σε πολύ -πολύ πετυχημένες παραστάσεις. Και είμαι άνθρωπος του θεάτρου, αν σκεφτείς ότι έχω κάνει 3 μόνο σίριαλ, ενώ στο θέατρο είμαι 25 χρόνια…Οι πιο αγαπημένες μου παραστάσεις είναι αυτές που δεν πήγαν καλά, γιατί αυτές με προχωρήσαν. Γιατί τα πράγματα τα λάθος, οι αποτυχίες είναι που σε μαθαίνουν κάτι παραπάνω, και σε κάνουν να προχωρήσεις.

The K-magazine: Ποιό θα μπορούσε να είναι το soundtrack της ζωής σου;
Αντώνης Λουδάρος: Το soundtrack θα είναι πολυσυλλεκτικό, θα έχει μέσα από τραγούδια που συνήθως εμπεριέχονται σε ταινίες του Αλμοδόβαρ μέχρι «το Πιάνο», η μουσική της «Αμελί». Θα ήταν ένα multi-culti soundtrack. Νομίζω πως  και η ζωή μου είναι και οι ζωές των περισσότερων καλλιτεχνών, ηθοποιών,  είναι λίγο έτσι. Είμαστε λίγο τσιγγάνοι στη ψυχή και σε κάθε συνεργασία μαθαίνουμε νέους ανθρώπους, νέα μυαλά… Είναι πολύ ωραία η δουλειά μας!

The K-magazine: Φιλίες υπάρχουν;
Αντώνης Λουδάρος: Ναι, δεν έχω πολλές φιλίες… πολύ εκλεκτικές. Είναι και από τα δύο φύλα, έχω δύο κολλητούς άντρες και μία κολλητή σαν αδερφή μου, γυναίκα.

The K-magazine: Υπάρχει κάποιος με τον οποίο θα ήθελες να συνεργαστείς και δεν το έχεις κάνει ακόμα; Στη σκηνή εννοώ, να «παίξετε» μαζί…
Αντώνης Λουδάρος: Πάνω στη σκηνή θα ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Σταμάτη Φασουλή, με τον Γιώργο Κιμούλη και θεωρώ ότι είναι πολύ σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης… θα ήθελα να συνεργαστώ με όποιον δεν έχω δουλέψει.  Αλλά με Ελληνες…

3The K-magazine: Τι να περιμένουμε στο μέλλον;
Αντώνης Λουδάρος: Να περιμένετε ότι θα προσπαθώ να μην προδώσω τις αρχές μου.  Οι οποίες είναι να δίνω το 100% του εαυτού μου και, οι επιλογές μου να είναι, όσο και αν ακούγεται βαρύγδουπο «να βοηθούν τον θεατή».  Αυτός που έρχεται, πρέπει να έρχεται και κάτι να του δίνεις στη τσέπη του, στο τσεπάκι της ψυχής του,  να πάρει κάτι μαζί του και να μείνει στο ντουλαπάκι του μυαλού του.

The K-magazine: Όλη την ώρα πάντως αλλάζεις κουστούμια, όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές. Θυμάσαι τον αριθμό;
Αντώνης Λουδάρος: Αν δεν κάνω λάθος, αλλάζω 14-15 φορέματα και 3 περούκες.

The K-magazine: Ποιά είναι η απαράβατη αρχή σου;
Αντώνης Λουδάρος: Μη κάνεις αυτό που δεν θα θελες να σου κάνουν.

Απομαγνητοφώνηση: Λίνα Γριβογιάννη

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “Θα σε πάρωνα φύγουμε”, στο θέατρο Badminton, εδώ, η οποία πήρε παράταση μέχρι τις 21 Απριλίου

08/04/2013 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Διάσημες φιλίες στο Hollywood!

written by The K-magazine

Η φιλία είναι ιερή λέξη και φαίνεται ότι ακόμα και οι stars του Hollywood το γνωρίζουν και έχουν όλοι τον δικό τους «κολλητό». Οι σχέσεις τους είναι δυνατές και κρατούν χρόνια, κάτι που μας κάνει να πιστέψουμε ότι ακόμα και οι διασημότητες μπορούν να διατηρήσουν τις φιλίες τους δυνατές και ανεπηρέαστες από τα φώτα και τα φλας της δημοσιότητας.

Jennifer Aniston και Courteney Cox

Ξεκίνησαν σαν «Φιλαράκια» στη τηλεόραση και κατέληξαν BFF στη πραγματική ζωή. Μάλλον είναι οι πιο διάσημες κολλητές στο χώρο του θεάματος και όχι άδικα! Έγιναν κουμπάρες, αφού η Jennifer βάφτισε το παιδί της Courteney, Coco. Επίσης στα διαζύγια και των δύο είχαν πάντα η μία την άλλη για να το ξεπεράσουν. Είναι φίλες από το 1994 που συνεργάστηκαν στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά Friends. Ακόμα και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και τα ξεπέρασαν σύντομα και η φιλία τους συνεχίζεται… κάνοντάς τες να αποτελούν υπόδειγμα.

 

Kate Hudson και Liv Tyler

Είναι και οι δύο απόγονοι διάσημων αστέρων… Η πρώτη κόρη της Goldie Hawn και η δεύτερη κόρη του Steve Tyler-front man των Aerosmith, πολύ καλές φίλες από πολύ μικρή ηλικία. Η Kate Hudson και η Liv Tyler έχουν μεγαλώσει στο Hollywood. Θα έλεγε κανείς ότι έχουν τόσα κοινά που δύσκολα δεν θα μπορούσαν να μην είναι κολλητές. Συχνά τραβούν τα φλας σε πρεμιέρες στο κόκκινο χαλί ή απολαμβάνουν δείπνα σε μερικά από τα πολλά αριστοκρατικά εστιατόρια του Λος Άντζελες . Αποτελούν τον ορισμό του Hollywood child και οι δύο.

Gywneth Paltrow και Madonna

Είναι μία από τις μακροβιότερες φιλίες του Hollywood, η Gwynnie μια φορά αναφέρθηκε στη Madonna ως «σαν μια παλαιότερη αδελφή». Το «ζευγάρι» έχει κοσμήσει πολλά κόκκινα χαλιά μαζί κυρίως όταν ακόμη ζούσαν και οι δύο στον ίδιο δρόμο στο Λονδίνο.

 

Brad Pitt και George Clooney

Έχουν πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες μαζί και έχουν αναπτύξει μία φιλία που διαρκεί χρόνια τώρα. Είναι η αντρική φιλία που όλοι ονειρεύονται και αυτοί οι δύο έχουν καταφέρει να φτιάξουν, ο Brad Pitt και ο George Clooney θα πρέπει να είναι μερικά από τα πιο διάσημα «ζευγάρια» καλύτερων φίλων του σύγχρονου κινηματογράφου.

Sienna Miller και Keira Knightley
Μετά την ταινία The Edge of Love, η Sienna Miller και η Keira Knighltey δημιούργησαν τη δίκη τους φιλία κομμένη και ραμμένη επάνω στη βρετανική καταγωγή τους, που ίσως έπαιξε και αυτή το ρόλο της στο δέσιμο των δύο γυναικών. Το σούπερ-χαριτωμένο two some σχηματίζεται σε ένα στενό δεσμό και συχνά τις έχουν κατασκοπεύσει σε από κοινού εξορμήσεις γύρω από το Λονδίνο.

Nicole Kidman και Naomi Watts

«Η Naomi Watts και εγώ είμαστε πολύ, πολύ καλές φίλες και υποστηρίξαμε η μια την άλλη σε πολλά πράγματα» αυτό δήλωσε η Nicole σε συνέντευξή της στη Telegraph το 2008. «Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σπάνιο, ιδιαίτερα για ηθοποιούς, και είμαι πολύ περήφανη για αυτό», συμπλήρωσε. Τι άλλο να πούμε εμείς; Εκτός από συμπατριώτισσες είναι κολλητές και η Nicole με τον πρώην σύζυγό της, Tom Cruise, είχαν βοηθήσει την Naomi όταν μετακόμισε στην Αμερική και ξεκινούσε την καριέρα της. Πραγματικές φίλες!!

Ben Affleck και Matt Damon

Είναι φίλοι εδώ και 25 χρόνια, καθώς η φιλία τους αναπτύχθηκε στο κολλέγιο… Ο Ben Affleck και ο Matt Damon έγραψαν μαζί το σενάριο για την ταινία «Ο ξεχωριστός Γουίλ Χαντιγκ» (για την οποία βραβεύτηκαν με Όσκαρ καλύτερου σεναρίου) και με αυτό τον τρόπο επισφράγισαν την κοινή τους πορεία και άνοιξαν τον δρόμο σε κάτι νέο. Μπορεί να μην ξανασυνεργάστηκαν, αλλά παραμένουν κολλητοί.

 

Salma Hayek και Penelope Cruz

Μία από τις πιο σταθερές γυναικείες φιλίες της κινηματογραφικής βιομηχανίας είναι αυτή της Salma Hayek και της Penelope Cruz. Όταν η Penelope μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες η Salma ήταν το μόνο πρόσωπο που γνώριζε, έτσι συγκατοίκησαν, μέχρι που η Κρουζ γύρισε την πρώτη της ταινία στο Hollywood. Και οι δύο όμορφες, λαμπερές, σέξυ, ταλαντούχες και πλέον μαμάδες, είναι το ισπανόφωνο ταπεραμέντο τους, που τις κάνει να ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες ηθοποιούς και ίσως να τις δένει!

Σε επόμενο άρθρο θα κάνουμε αφιέρωμα στις διάσημες φιλίες παλαιότερων εποχών, που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο Hollywood.

14/12/2012 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
The KK blog

Οι σκέψεις του ό,τι να ‘ναι ( ή του ότι είναι), από την Κατερίνα Καραβάτου

written by Κατερίνα Καραβάτου

Τις προηγούμενες εβδομάδες ήμουν στη Θεσσαλονίκη και τώρα που επέστρεψα είμαι έτοιμη για τις τελευταίες διαπιστώσεις. Θα μου πεις τώρα, τι σχέση έχει αυτό; Θα σου πω καμία. Κι εκεί έχω υπολογιστή, κι εκεί έχω internet, κι εκεί έχω απ όλα. Μυαλό κι όρεξη για να γράψω, δεν είχα οπότε… τα υπόλοιπα και που τα είχα δεν έκανε και καμιά διαφορά. Γυρνώντας λοιπόν από το «εξωτερικό» – αυτό το άκουσα από το γιο της Γιούλης που έκανε κι αυτός τη δική του διαπίστωση πως αφού η Κατερίνα λείπει και έχει πάρει αεροπλάνο για να πάει εκεί που είναι, βρίσκεται μάλλον εκτός Ελλάδας… – ορίστε τι μου έρχεται πρώτο στο μυαλό:

Διαπίστωση # 1
– Κατ’ αρχήν καλώς βρεθήκαμε και πάλι. Εσείς όλα καλά; Ωραία. Χαίρομαι ιδιαιτέρως και αυτό επιθυμώ και δι ημάς (και δια την ημετέραν σωτηρία)

Διαπίστωση # 2
– Μια από τις μέρες που κοιμόμουν στο παιδικό μου δωμάτιο, στραμπούληξα το πόδι μου ενώ κοιμόμουν. Το εννοώ. Στραμπούληξα το πόδι μου στον ύπνο μου. Το πρωί με πονούσε σαν τρελό. Όταν το ρώτησα τι συνέβη, αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με το συμβάν.

Διαπίστωση # 3
– Φέτος, η Θεσσαλονίκη στολισμένη Χριστουγεννιάτικα έμοιαζε με την πόλη που άφησα πριν από κάποια χρόνια για να γίνω οικονομικός μετανάστης στην Αθήνα. Στην πορεία την παρατηρούσα να προσπαθεί να γίνει μια κακιά απομίμηση της πρωτεύουσας και μάλλον τώρα αυτό πάλι αρχίζει να αλλάζει, να ξαναβρίσκει τον εαυτό της και να μου χαρίζει χαμόγελα αισιοδοξίας.
Δεν ξέρω, έτσι το νιώθω, έτσι το γράφω.
Παλιότερα (τότε που ήμουν κι εγώ μικρή) όταν περπατούσες στην παραλιακή άκουγες από το ένα μαγαζί στο άλλο σε διαδoχικά fade in και fade out violent femmes, clash και new order. Με τις φίλες μου κάναμε κοπάνα από τη «Συγκριτική Λογοτεχνία» της Σαμαρά για να πάμε να δούμε avant garde,  avant premères κι ότι άλλο σε avant σου βρίσκεται εύκαιρο. Η Πία εξαφανιζόταν από προσώπου γης όταν κέρδιζε ο ΠΑΟΚ κι αντίστοιχα κι εμείς κλεινόμασταν σπίτι όταν ο ΑΡΗΣ μας έπαιρνε στον πόντο (θα το παραδεχτώ αυτές οι φορές ήταν περισσότερες – το είπα μια φορά και δε θα το ξαναπαραδεχτώ ποτέ μου). Πηγαίναμε στο Μύλο για να ακούσουμε διάσημα συγκροτήματα που δεν κατέβαιναν πιο κάτω κι επέμεναν ότι ο Βορράς της χώρας μας είναι αυτός που τους πάει κι αν πάλι θέλαμε «μπουζούκια» κατευθυνόμασταν στην άλλη πλευρά της πόλης, στο Ακρόαμα (μιλάμε για πολύ βαρύ ρεπερτόριο, τύπου «οι πράσινες, οι κόκκινες, οι θαλλασιές σου οι χάντρες» και στο τσακίρ κέφι «τα μαργαριτάρια» του Κώστα Μακεδόνα).
Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν σιγά σιγά, υποχθόνια και μουλωχτά με αποτέλεσμα, όταν ανέβηκα πριν από τέσσερα – πέντε χρόνια νομίζω, για να κάνω μια συνέντευξη για την εκπομπή στον τότε πρόεδρο του φεστιβάλ Κινηματογράφου, Γιώργο Χωραφά, το γιν και γιαν μου έπαθαν κοκομπλόκο προχωρημένης μορφής: μετά το τέλος της συνάντησης μας, είπα να κάνω την καθιερωμένη πρωινή μου βόλτα από το λιμάνι στην πλατεία Αριστοτέλους. Κι αυτό ήταν όλο λάθος. Άνθρωποι σαν τσαμπιά κρεμασμένοι από σόμπες μανιτάρια να επιδεικνύουν κάτι (ποιος ξέρει τι, αδύνατον να το αναγνωρίσω), μέσα από τα τελευταία χιτ εγχώριας παραγωγής. Πολύ ωραία, αλλά όχι για κεί.
Η πόλη ξαφνικά ακολουθούσε, αντί να την ακολουθούν. Η πόλη που ήταν μπροστά πήγαινε από πίσω. Η πόλη μου είχε κάνει αποτυχημένο Botox κι είχε μια έκφραση για όλα τα συναισθήματα.

Προχθές λοιπόν δεν ήταν έτσι. Μου φάνηκε ότι τα πράγματα είχαν αρχίσει να ξαναμπαίνουν στη θέση τους. Κάτι στον αέρα μου φάνηκε διαφορετικό. Αν δεν είναι έτσι, μη μου το πείτε, αφήστε με να πιστεύω στην αλλαγή. Το προτιμώ.

 

Διαπίστωση # 4
– Καθώς η Αέλια περιφερόταν σα σβούρα μέσα στο σαλόνι του πατρικού μου σπιτιού, έμεινα να την κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό, γιατί επί ένα δεκάλεπτο πήγαινε από τη μια γωνία στην άλλη πιάνοντας κάτι, παρατηρώντας το για πολύ λίγο με ύφος σοβαρό, μετά κάτι άλλο και κάτι άλλο και κάτι άλλο και κ.ο.κ. Γυρίζω στην Κατερίνα που καθόταν δίπλα μου και της λέω «μου φαίνεται σαν εργασιομανής executive σε μεγάλη πολυεθνική που έχει κάνει ξαφνική έφοδο στο τμήμα της, για να δει αν όλα λειτουργούν ρολόι κι οι υπάλοιλοι κάνουν καλά τη δουλειά τους».
Η Κατερίνα γελούσε κανένα πεντάλεπτο. Εγώ τρόμαξα. Με σκέφτηκα ως τμήμα πολυεθνικής που βρίσκεται κάτω από τον εξονυχιστικό έλεγχο της Αέλιας Κατσούλη κι άρχισα να δίνω απαντήσεις σε μελλοντικές ερωτήσεις. Τα πήγα χάλια. Πρέπει να ξαναρχίσω το διάβασμα.

Exhibit no1: Η Αέλια με τις φίλες της….

Διαπίστωση # 5
– Το καλύτερο ανέκδοτο που άκουσα αυτές τις μέρες, μου το είπε η φίλη μου η Έφη όταν με άφηνε σπίτι με το αυτοκίνητο. Είναι πολύ σύντομο και πάει ως εξής: «Καλά, το μετρό της Αθήνας είναι ρε παιδί μου πολύ ωραίο, πολύ κομψό, πολύ περιποιημένο, δε λέω, αλλά το μετρό της Θεσσαλονίκης…….δεν υπάρχει…!!!!».

 

Διαπίστωση # 6
– Αδύνατον να μη μοιραστώ μαζί σας την εξής εικόνα: πετάμε στα εφτά χιλιάδες μέτρα. Έχουμε περάσει μόλις τη Σκόπελο. Βρισκόμαστε πάνω από τα σύννεφα και στ αριστερά μου βλέπω τον Όλυμπο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Μόνο τα σύνεφα για χαλί, ο ουρανός για παρέα και ο Όλυμπος να καθορίζει το χοροχρόνο. Παρατηρώ για ώρα τη χιονισμένη κορυφή να στέκεται εκεί σταθερή και ήρεμη, ο ουρανός να έχει το καθαρό γαλάζιο της γαλήνης κι εγώ να μην μπορώ να βγάλω φωτογραφία γιατί η Αέλια κοιμάται πάνω μου και δε ρισκάρω να την ξυπνήσω προσπαθώντας να βρω το κινητό. Ως εκ τούτου έκανα εκατοντάδες κλικ μέσα στο κεφάλι μου για ν αποτυπωθεί όσο καλύτερα γίνεται και την έκανα save as στις εικόνες μου στο desktop των αναμήσεων με ημερομηνία 23-11-12 και τίτλο «προς Θεσσαλονίκη». Την ανασύρω με ευκολία και ηρεμώ.

Exhibit no2: Ήταν κάπως έτσι, αλλά όχι ακριβώς. Η δικιά μου είναι καλύτερη…

Διαπίστωση #7
– Στη γιορτή μου ο Λευτέρης μου είπε: «επιτέλους γιορτάζουμε πάλι όλοι μαζί εδώ. Η γιορτή σου ήταν πάντα μια απ αυτές τις μέρες του χρόνου που όλοι περιμέναμε». Δεν ήμασταν βέβαια ακριβώς όλοι (ο Κρατερός μου στελνε αγάπη και στήριξη από μακριά και οι υπόλοιποι κολλητοί ζήλευαν από την Αθήνα), η γιορτή δεν είχε φόντο τις δεκαπέντε πιατέλες που μαγείρευε επί χρόνια η μαμά, η ψυχολογία δεν ήταν και στο ζενίθ της (έτσι συμβαίνει όταν διακυβεύονται τα σημαντικότερα), αλλά ναι, ήμασταν μαζί, κοιταζόμασταν με νόημα στα μάτια, καταλαβαινόμασταν χωρίς να λέμε πολλά και ήπιαμε στην υγειά μας που είκοσι ένα χρόνια μετά είμαστε μαζί αγαπημένοι. Ήταν πράγματικά μια απ αυτές τις μέρες που όλοι περιμέναμε, για να νιώσουμε ότι στο συναισθηματικό μας λογαριασμό έχουμε μεγάλο αποθεματικό και χρυσή κάρτα διαρκείας.

Διαπίστωση #8
– Θα μου επιτρέψετε – κλείνοντας – να ευχαριστήσω κοντινούς κι «μακρινούς» που ήταν δίπλα μας αυτές τις μέρες. Νιώσαμε με τη βοήθεια τους ότι όλα είναι ευκολότερα.

Easter 0 – Graf 0 (ισοπαλία): Γυρνώντας στην Αθήνα, μη φανταστείτε ότι έχει πολλές μέρες, ανακάλυψα με χαρά τον «κυλιόμενο στολισμό δέντρου». Οι φίλες μου για να μη με αφήσουν μόνη ούτε δευτερόλεπτο αποφάσισαν ότι φέτος στολίζουμε τα σπίτια τους όλοι μαζί! Έτσι, μέσα σε τρεις μέρες έχουμε στολίσει δύο σπίτια (το δικό μας συνεχίζει να θυμίζει το allou fan park αλλά στην καλοκαιρινή του version).
*Επίσης έχουμε ακούσει, τραγουδήσει, ερμηνεύσει, παρερμηνεύσει, παραποιήσει, τροποποιήσει, βασανίζει και αναθεματίσει εκατοντάδες φορές το «Ρούντολφ το ελαφάκι» (που παρεμπιπτόντως δε μου αρέσει καθόλου, αλλά δεν παύω να νιώθω συμπάθεια για ένα πλασματάκι που έχει μύτη σα φακό, γιατί σκέφτομαι όταν αν τα αφτιά μου φώτιζαν το βράδυ θα είχα προκαλέσει πολλαπλά εγκαφαλικά σε πολύ κόσμο και κυρίως σε ανθρώπους που αγαπώ).
*Επίσης έχουμε φάει ότι υπάρχει στα ψυγεία.
*Επίσης καταλάβαμε ότι κάποιος μπορεί να εθιστεί στα λουκάνικα.
*Επίσης μ αυτά και μ αυτά, η Αέλια παίζει μόνο με αγοράκια, που ως γνωστόν έχουν αγορίστικα παιχνιδάκια και την κόβω σε λίγο να με φωνάζει «μάνα» και όχι μαμά που τόσο πολύ μου άρεσε.

*Επίσης ενώ περιμέναμε να βγουν δύο κάτω δόντια, εκατέρωθεν των δύο που έχουν βγει πρώτα πρώτα από το προηγούμενο Πάσχα, ξαφνικά χθες συνειδητοποίησα, ότι έχουν βγει δύο άλλα, που η ακριβή τους θέση – για να στο δώσω να το καταλάβεις καλύτερα- είναι πάνω, μέσα και λίγο πριν τους φρονιμήτες.
Να ανησυχήσω, γιατρέ;

Αφιερωμένο σε μας που το χορεύαμε και σε όσους τους αρέσει να το χορεύουν…!

[vsw id=”Yam5uK6e-bQ” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Το καταλάβατε; Αφιερωμένο σε μας που το χορεύαμε και σε όσους τους αρέσει να το χορεύουν…!

12/12/2012 8 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΕΡΕΥΝΕΣ

Το μνημόνιο μείωσε την όρεξη για sex των Ελλήνων

written by Ιωαννα Βλασση

Έρευνα που έγινε για λογαριασμό της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας και του Ανδρολογικού Ινστιτούτου σε δείγμα 600 ανδρών και γυναικών ηλικίας 25- 64 ετών, έδειξε ότι το άγχος και η ανασφάλεια που δημιουργεί η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά τη σεξουαλική διάθεση των Ελλήνων.

Πιο συγκεκριμένα, το πρώτο τρίμηνο του 2012 η συχνότητα σεξουαλικών επαφών μειώθηκε σε ποσοστό 34%, ενώ το 47% έχει επηρεαστεί στην επαγγελματική του ζωή και το 46% στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Οι Έλληνες απολαμβάνουν μέχρι και κατά 34% λιγότερο σεξ, ενώ έχει διαπιστωθεί δραματική μείωση των γάμων μέσα στα τελευταία δύο χρόνια.

Η κρίση στις σχέσεις έχει και την πολιτική της πλευρά, αφού οι ψηφοφόροι της δεξιάς παράταξης δείχνουν να επηρεάζονται περισσότερο, με ποσοστό 58% έναντι του 33% της αριστεράς.

Παραδόξως, μεγάλη αύξηση παρουσιάζουν και τα ποσοστά απιστίας στα ζευγάρια. Οι άνδρες με ποσοστό 36% και οι γυναίκες με 27%, οδηγήθηκαν στην απιστία λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από τα οικονομικά προβλήματα που πλέον καλούνται αν αντιμετωπίσουν.

Η κρίση δείχνει να έχει επηρεάσει στο μέγιστο όλους τους τομείς της ζωής μας. Όλους εκτός από έναν, που ευτυχώς στηρίζεται συνήθως σε πολύ γερά θεμέλια και είναι άξιος σεβασμού: αυτόν της φιλίας. Μπορεί λοιπόν, οι γάμοι να μην έχουν αίσιο τέλος στην εποχή του Μνημονίου και της Τρόικα, ωστόσο, οι φιλίες καλά κρατούν, αφού, σύμφωνα με την έρευνα, οι φίλοι είναι οι μόνοι που έχουν μείνει ίδιοι στους χαλεπούς αυτούς καιρούς.

Πηγή: iatropedia.gr

01/10/2012 0 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail

K’S THOUGHTS

Είμαστε “Εθισμένοι” στην ευτυχία;

09/03/2021

Newsletter

instagram

thekmagazine

thekmagazine
Η Κίρκη μας άλλαξε την καθημερινότητα! Την έκανε πιο χαρούμενη, πιο τρυφερή και σίγουρα γεμάτη τρίχες και σάλια! Ας είναι καλά το @the_pet_refuge που την περιποιείται κάθε μήνα! 
Υπενθυμίζω ότι με κάθε αγορά συσκευασίας 11 ή 12 kg , η @countryfarmsgreece προσφέρει δώρο ένα δεντράκι. Για κάθε δεντράκι που θα φυτέψουν και θα αναρτήσουν μια σχετική φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το hashtag  #toκαλοειναιστηφυσητους σε συνεργασία με την @organizationearth_gr θα φυτεύουν ακόμα ένα δέντρο. @countryfarms_it #kirkithegermanshepherd #dogs #dogsofinstagram #dogsofinstaworld #germanshepherd #germanshepherdsofinstagram #dogsofinstagram #doglovers #germanshepherds 📸 @lego_pavlosmaximosm
25.03.1821-25.03.2021 Περήφανη που εί 25.03.1821-25.03.2021
Περήφανη που είμαι Ελληνίδα! Περήφανη που ζω σε μια δημοκρατική χώρα. 
Περήφανη που η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης! 
#200yearsgreekindependence #1821_2021 #athensgreece #200yearscelebration #proudtobegreek #greek #greekflag #greece #greece🇬🇷 #greecestagram #allyouneedisgreece #greece200years #bluesky #greeksky
Book GIVEAWAY Alert! Αν αγαπάτε κι ε Book GIVEAWAY Alert!
Αν αγαπάτε κι εσείς τα ωραία αστυνομικά μυθιστορήματα με δυνατούς χαρακτήρες κι έναν δυνατό έρωτα, είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστείτε και με το νέο best seller της Πηνελόπης Κουρτζή «Το κορίτσι με το σαλιγκάρι. Με τα @public_stores και τον οίκο @psichogiosbooks σας το  προσφέρουμε σε 2 ΝΙΚΗΤΕΣ!
Όροι διαγωνισμού:
1️⃣Like στο post
2️⃣Follow @thekmagazine ΚΑΙ  @public_stores ΚΑΙ  @psichogiosbooks ΚΑΙ  @penelope_kourtzi 

3️⃣ Κάντε tag 2 φίλους σας.
Ο διαγωνισμός λήγει την Πέμπτη 25/3. Οι 2 Νικητές θα ανακοινωθούν στις 27/3. 
Καλή επιτυχία! 📚📚📚

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Για την παραλαβή, οι νικητές που είναι κάτοικοι Αθηνών παραλαμβάνουν τα δώρα τους, το βιβλιοπωλείο του εκδοτικού οίκου στην Εμμ. Μπενάκη 13-15, Αθήνα. 
Οι κάτοικοι της περιφέρειας παραλαμβάνουν απευθείας μέσω courier.

 #publicstores #psichogiosbooks #diavazopantou #giveawaygreece #giveaway #bookgiveaway #bookgiveaways #booklover #bookphotography #bookaddict #bookcommunity #bookstagram
Be the best version of you... and you won’t regr Be the best version of you... and you won’t regret it! Αυτή η στιγμή ίσως ήταν η πιο ανέμελη του προηγούμενου χρόνου! Thank you for the memories @summersensesresort ! Thank you @moretrends  for the capturing the moment! #summervibes #iwilltravelagain #summersensesluxuryresort #paros #loveyourself #loveyourbody #loveyourcurves #loveyourskin #sun #summer #memories #mood #beyourself #beyou
Bridgerton GIVEAWAY Alert! Έχετε ξετρε Bridgerton GIVEAWAY Alert!
Έχετε ξετρελλαθεί κι εσείς με τη σειρά εποχής Bridgerton στο #netflix ; Είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστείτε και με τα βιβλία της Julia Quinn,στα οποία βασίζεται η υπόθεση. Με τις @dioptrabooks και @elxisbooks , σας προσφέρουμε τα 2 πρώτα βιβλία από τα 8... σε 2 νικητές!
Όροι διαγωνισμού:
1️⃣Like στο post
2️⃣Follow @thekmagazine και @elxisbooks 
3️⃣ Κάντε tag 2 φίλους σας.
Ο διαγωνισμός λήγει την Δευτέρα 15/2. Οι 2 Νικητές θα ανακοινωθούν στις 17/1. 
Καλή επιτυχία!📚 📕📗📘📚 #bridgertonbooks #bookgiveaway #booksgiveaway #bookgiveaways #bridgerton #bridgertonsonnetflix #bridgertons #bookstagram #booklover @juliaquinnauthor 
 
 ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Για την παραλαβή, οι νικητές που είναι κάτοικοι Αθηνών παραλαμβάνουν τα δώρα τους, από το βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Διόπτρα (Σόλωνος 93-95)κατόπιν συνεννόησης.
Οι κάτοικοι της περιφέρειας παραλαμβάνουν απευθείας μέσω courier. Ευχαριστούμε @alexandraavgerinou & @kalchar 💙
Sweet GIVEAWAY Alert! 
Ξεκινά ο πιο γλυκός διαγωνισμός που θα χαρίσει σε 3 τυχερούς από έναν σάκο με τα υπέροχα προϊόντα της @bettycrocker ! Είμαι σίγουρη ότι κι εσείς θέλετε γρήγορα και με 2-3 απλά υλικά να φτιάξετε  λαχταριστά γλυκά ! Και φυσικά να πετυχαίνουν κάθε φορά! Πάρτε μέρος και σε λίγες μέρες θα κάνετε κι εσείς τα θεϊκά Devils cake , Brownies, muffins σπίτι σας! 
Όροι διαγωνισμού:
1️⃣Like στο post 
2️⃣Follow @thekmagazine 
3️⃣ Κάντε tag 2 φίλους σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Δευτέρα 11/1. Οι 3 Νικητές θα ανακοινωθούν στις 12/1. Καλή επιτυχία! 🍪🧁🥮
#giveaway #giveawaygreece #contest #bettycrocker #sweet #desert #brownies #muffins #devilscake #sweettemptation #sweets #sweetlover #brownielovers #muffintime #muffinlove  thank you @anthings & @markella_kapitsaki 🙏
Να έχουμε λόγους να γιορτ Να έχουμε λόγους να γιορτάζουμε... να δίνουμε αγκαλιές και φιλιά, που τόσο μας έχουν λείψει! Να έχουμε υγεία, τύχη κι αγάπη στη ζωή μας! Καλή μας χρονιά! 🥂🥂🥂#happynewyear #happynewyear2021 #welcome2021 #motherandson #moetchandon #moetmoment #mywish #moetwishes #pavlosmaximosm @moetchandon @ted_baker @lego_pavlosmaximosm 📸 by @mariakiara_pro
Διπλό Giveaway for Her or for Him! Ποιο Διπλό Giveaway for Her or for Him!
Ποιος θα μπορούσε να μας ζεστάνει πιο κομψά από τον οίκο @pagonimaison αυτές τις μέρες; Δύο υπέροχες #unisex μάλλινες πασμινες για  super ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ 
  2️⃣τυχεροί θα κερδίσουν από μια μάλλινη πασμίνα 
 
Για να συμμετέχετε:
1️⃣Κάνε like στο post και σε 2 προηγούμενα της επιλογής σου 
2️⃣Follow @thekmagazine  ΚΑΙ @pagonimaison @pagonimaisongl 
3️⃣ Κάνε tag 2 φίλους σου.

Η κλήρωση θα γίνει την Πέμπτη  31/ 12. Οι νικητές θα ανακοινωθούν 2/01/2021!
 Καλή επιτυχία!
#giveaway #pagoni #pashmina #fashion #fashionlover #fashiongram #fashionistagram #forhim #forher #gif #giftideas #contest #giveawaygreece
Giveaway !
Για γιορτές γεμάτες αρώματα, ο Οίκος @rogergallet μας προσκαλεί να κάνουμε βουτιά στην καρδιά μιας χιονόμπαλας που κρύβει θαυμαστούς θησαυρούς με έναν super ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ 
  1️⃣ τυχερή θα κερδίσει ένα Christmas box με το άρωμα Fleur de Figuier και το shower gel του! 
 
Για να συμμετέχετε:
1️⃣Κάνε like στο post και σε 3 προηγούμενα!
2️⃣Follow @thekmagazine  ΚΑΙ @rogergallet 
3️⃣ Κάνε tag 2 φίλες σου.

Η κλήρωση θα γίνει την Τρίτη  22/12.  Η ΝΙΚΗΤΡΙΑ θα ανακοινωθεί στις 23/12.Καλή επιτυχία!🧿🧿🧿
#giveaway #rogergalletgreece  #perfume #beauty  #eauparfumee #contest #giveawaygreece #beautygiveaway #διαγωνισμός #διαγωνισμος
Load More... Follow on Instagram

Κατηγορίες

  • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • SEX
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

VIDEOS

Follow Us

Facebook
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Youtube
  • Email
Footer Logo
  • K-mag
  • NEWS
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHO & SEX
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΦΙΛΟΙ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness by Manos Vrontzakis
        • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ

@2016 - the K-magazine. All Right Reserved. Powered by ESEWEBPRO


Back To Top
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..Αποδοχή Read More
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled

Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.

Non-necessary

Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.

SAVE & ACCEPT