• ABOUT US
  • K-MAG TEAM
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
Tag:

πρόταση

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: “The Wolf of Wall Street”

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The Wolf of Wall Street 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Ελπίζω το τριήμερό σας να ήταν γεμάτο από όμορφες στιγμές με καλή παρέα! Τελευταία Κυριακή του μήνα σήμερα, πράγμα που σημαίνει πως ολοκληρώνεται το αφιέρωμά μας στον φετινό νικητή των Oscars, Leonardo DiCaprio. Θεωρώ, λοιπόν, πως η πιο κατάλληλη ταινία για να «πέσει η αυλαία» είναι η ταινία που του χάρισε την πιο πρόσφατη υποψηφιότητά του για το Oscar Α΄Ανδρικού Ρόλου πριν τελικά κρατήσει το αγαλματάκι για το «The Revenant». Ο λόγος για το «Λύκο της Wall Street» δια χειρός Martin Scorsese.

Δεκαετία του 1980: ο Jordan Belfort (Leonardo DiCaprio) ξεκινά να δουλεύει ως χρηματιστής σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες της Wall Street, την L. F. Rothschild. Κι ενώ δείχνει πως οι τακτικές που του υπέδειξε ο προϊστάμενός του Mark Hanna (Matthew McConaughey) ξεκινούν να αποδίδουν, έρχεται η Μαύρη Δευτέρα του 1987. Λίγο αργότερα στη νέα του δουλειά ξεκινά να πουλά υποτιμημένες μετοχές, καταφέρνοντας έτσι να βγάλει ένα σεβαστό ποσό χρημάτων. Όταν όμως, αντιλαμβάνεται πως η τεχνική/απάτη του να «φουσκώνει» η αξία μιας μετοχής μπορεί να αποφέρει ακόμη περισσότερα κέρδη, o Belfort μαζεύει μερικούς φίλους, με πρώτο το γείτονά του, Donnie Azoff (Jonah Hill) και με έδρα ένα παλιό… συνεργείο, ιδρύει τη Stratton Oakmont, για να προσφέρει μεγαλύτερο κύρος στου πελάτες. Κι όσο τα κέρδη ανεβαίνουν τόσο συνεχίζεται η πολυτάραχη ζωή για τον Belford με ναρκωτικά, σεξ και διαφθορά. Το FBI, όμως, με πρωτοστάτη τον πράκτορα Patrick Denham (Kyle Chandler), τον παρακολουθεί διακριτικά και περιμένει ένα λάθος που θα οδηγήσει τον Belfort στη δικαιοσύνη.

Ο «Λύκος της Wall Street» είναι η κινηματογραφική μεταφορά του αυτοβιογραφικού ομότιτλου βιλίου του Jordan Belfort, ο οποίος καταδικάστηκε για χρηματιστηριακές απάτες και ξέπλυμα χρημάτων και που αργότερα βοήθησε το FBI σε παρόμοιες υποθέσεις. Το σενάριο υπογράφει ο Terence Winter («Sopranos», «Boardwalk Empire») ενώ τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει, όπως προαναφέραμε, ο Martin Scorsese.

The Wolf of Wall Street 6Την αλήθεια μου θα την πω: η διάρκειας σχεδόν τριών ωρών ταινία με σόκαρε κατά διαστήματα. Πολλά ναρκωτικά, πολύ γυμνό… Ίσως, όμως, ήταν κι ο στόχος του Scorsese να σοκάρει το κοινό, ώστε να διατηρήσει την προσοχή του κι εκείνο να εστιάσει σ’ αυτόν τον κόσμο της διαφθοράς και της απληστίας που στο τέλος το μόνο που εγγυώνται είναι η πτώση. Πώς η δίψα για το χρήμα ώστε αυτό να καλύψει – γιατί όχι; – απωθημένα του μεσοαστού Belfort τον μετέτρεπε σε μία δίστακτη προσωπικότητα, αλλά που στη συνέχεια θα γινόταν η καταδίκη του. Θεωρώ λοιπόν πως αυτές οι σκηνές ναι μεν σοκάρουν, αλλά δίνουν και την έμφαση του γενικότερα γκροτέσκου περιβάλλοντος πίσω από τα εμβληματικά γραφεία αυτού του κόσμου. Ακόμη κι αν όσοι αποτελούν αυτόν τον κόσμο φορούν κοστούμια χιλιάδων δολαρίων, εξακολουθούν να είναι μέρος ενός κόσμου που δε συγκινείται ούτε από νόμους, ούτε από ηθικούς φραγμούς. Κυρίως, όμως, ο Scorsese μένει πιστός στο γεγονός πως σε κάθε ταινία προσπαθεί να απεικονίσει και μία άλλη πλευρά της Αμερικής, της χώρας της ελευθερίας και της (κάποτε για κάποιους) Επαγγελίας. Ο «Λύκος της Wall Street» παρουσιάζει μία Αμερική που προκειμένου να κατακτήσει αυτό το όνειρο, θα το κάνει ακόμη κι αν γίνει αδίστακτη. Δίκαια, λοιπόν, η ταινία έκανε τόση αίσθηση σε κοινό και κριτικούς, φέρνοντάς τη και στις υποψηφιότητες για Oscars Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Διασκευασμένου Σεναρίου.

image04Σ’αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλλε κατά πολύ το πραγματικά πλούσιο cast που συγκέντρωσε ο σκηνοθέτης. Matthew McConaughey, Rob Reiner, Jean Dujardin. Κι οφείλω να ομολογήσω πως ήταν ευχάριστη έκπληξη η ερμηνεία του Jonah Hill στο ρόλο του επί πολλά έτη συνεργάτη και φίλου του Belfort (σημ.: Το πραγματικό όνομα του χαρακτήρα είναι Danny Porush). Ομολογώ πως σαν ηθοποιό τον είχα κατατάξει στην προσωπική κατηγορία «Ben Stiller»: προσπαθεί να σε κάνει να γελάσεις, αλλά τελικά μένεις μ’ένα μειδίαμα σκεπτόμενος «πού είναι το αστείο και δεν το βλέπω;». Κι ενώ ξεκίνησα να τον παρακολουθώ με δυσπιστία, στο τέλος με έπεισε ως το δεξί χέρι του Belfort που θαμπώνεται απ’όσα του αποφέρει αυτή η συνύπαρξη. Αυτή η ερμηνεία-έκπληξη οδήγησε και τον Jonah Hill στις υποψηφιότητες των Oscars για το βραβείο του Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Όσο για τον πρωταγωνιστή, Leonardo DiCaprio; Δεν φοβάται να τσαλακωθεί για το ρόλο του. Δεν διστάζει, για παράδειγμα, να τον δει το κοινό να σέρνεται καταρρακωμένος από υπερβολικές δόσεις ναρκωτικών. Καταφέρνει, όμως, μέσα σε αυτές τις εναλλαγές καταστάσεων του χαρακτήρα του να κρατήσει το ενδιαφέρον για την εξέλιξη της ταινίας. Επιπλέον καταφέρνει να συνδυάζει δράμα και φυσική κωμωδία με μία αναπάντεχη ευκολία, δικαιώνοντας το χαρακτηρισμό «μαύρη κωμωδία» για την ταινία. Και κάπως έτσι έφτασε και το 2013 να είναι υποψήφιος για το Oscar Α’Ανδρικού Ρόλου.
Ξέρω, είναι αρκετά μεγάλη ταινία, αλλά σας εγγυώμαι πως θα την απολαύσετε! Καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Jonah Hill, Margot Robbie, Kyle Chandler, Matthew McConaughey, Rob Reiner, Jon Favreau, Jean Dujardin κ.α.

27/03/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Blood Diamond

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

MI0000745311Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι μου κάνετε; Άλλο ένα όμορφο σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του και οι πιο πολλοί από εμάς «μαζευτήκαμε» στο σπίτι για να δούμε μία καλή ταινία. Το αφιέρωμά μας στο Leonardo DiCaprio συνεχίζεται κι απόψε θα μάθουμε καλύτερα την ταινία που του χάρισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου μετά το «Aviator».

Sierra Leone, 1999: η χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με το αιματοκύλισμα που προκαλούν η κυβέρνηση αλλά και το κίνημα των επαναστατών να είναι ασταμάτητο. Μέσα σε αυτόν τον «ανεμοστρόβιλο» εξελίξεων, ο Solomon Vandy (Djimon Hounsou) θα χωριστεί από την οικογένειά του κι οι επαναστάτες θα τον αναγκάσουν να δουλέψει ψάχνοντας για διαμάντια (τα λεγόμενα «ματωμένα» καθώς είναι το λαθρεμπόριό τους είναι το μέσο χρηματοδότησης όλων των πολεμικών συρράξεων στη χώρα). Λίγο αργότερα κι αφού ο Solomon έχει κρύψει ένα μεγάλο ροζ διαμάντι σε ασφαλές μέρος, ο δρόμος του θα συναντηθεί με εκείνον του λαθρέμπορου Danny Archer (Leonardo DiCaprio), ο οποίος μαθαίνει για την ύπαρξη του διαμαντιού και το βλέπει σαν το εισιτήριο διαφυγής του έπειτα από μία λάθος «κίνηση» στην τελευταία του αποστολή. Πολλά τους χωρίζουν, αυτό είναι σίγουρο. Τι θα βρεθεί, όμως, που θα τους ενώσει τελικά;

Το «Ματωμένο Διαμάντι» είναι μία ταινία σε σενάριο του Charles Leavitt («K-PAX») κι η σκηνοθεσία είναι του Edward Zwick («Legends of The Fall» και «Courage Under Fire»).

Blood Diamond 3Αν και πολλοί χαρακτήρισαν την ταινία «popcorn flick», θεωρώ πως είναι πολλά περισσότερα από μία περιπέτεια με πολλές εκρήξεις, πυροβολισμούς, αίμα κλπ – ναι, έχει αρκετά από όλα αυτά, προειδοποιώ τους όποιους ευαίσθητους. Με χρονικό άξονα την περίοδο του εμφυλίου πολέμου στη Sierra Leone κατά την περίοδο 1996-2001, η ταινία απεικονίζει τις φρικαλεότητες του πολέμου. Γιατί αν το να στρατολογεί κανείς παιδιά υποβάλλοντάς τα σε πλύση εγκεφάλου για να πυροβολούν στα τυφλά όποιον δεν είναι του «μετώπου αντίστασης» δεν είναι φρικαλεότητα, τότε παρακαλώ κάποιον να μου εξηγήσει τι είναι. Παράλληλα, μέσα από τη μυθοπλασία, εξερευνάται κι η αλήθεια πίσω από το λαθρεμπόριο διαμαντών και τα μεγάλα καρτέλ που τα εισάγουν προκειμένου οι κυρίες των ανεπτυγμένων χωρών να καμαρώνουν πως κυκλοφορούν φορώντας πολύτιμες πέτρες στο λαιμό τους. Μέσα από την ιστορία του Archer και του Solomon και με την καταλυτική παρουσία της Αμερικανίδας δημοσιογράφου Maddy Bowen (Jennifer Connelly), ο θεατής δεν απολαμβάνει απλά μία ομολογουμένως καθηλωτική περιπέτεια, αλλά μπαίνει και σε σκέψεις για να αναλογιστεί τι γίνεται πέρα από τους δυτικούς μας μικρόκοσμους.

Blood-Diamond-DIΤο δυνατό σημείο της ταινίας, όμως, είναι αναμφίβολα οι ερμηνείες. Γιατί μία τέτοια σκληρή ιστορία δε μπορεί να συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο απ’ότι προσφέρουν οι Djimon Hounsou και Leonardo DiCaprio. Ο πρώτος στο ρόλο ενός απλού ανθρώπου που μαστίζεται από τη σαπίλα του πολέμου και που απλά θέλει να ζήσει ασφαλής με την οικογένειά του. Ο δεύτερος σε ένα ρόλο όπου η αναγκαστική συμπόρευση με τον Solomon τον φέρνει αντιμέτωπο και με δαίμονες τους οποίους είχε καταφέρει για πολύ καιρό να ρίξει σε νάρκη. Δίκαια, λοιπόν, οι DiCaprio και Hounsou ήταν υποψήφιοι για τα Oscars Α’ και Β’ Ανδρικού Ρόλου αντίστοιχα το 2007. Συγκεκριμένα, μάλιστα, για τον DiCaprio, πολλοί είπαν πως το «Blood Diamond» ήταν ένα εξαίρετο δείγμα πως ο ηθοποιός ωρίμασε υποκριτικά, ίσως και πιο δυνατό από εκείνο του «The Departed» που προβλήθηκε την ίδια χρονιά με το «Blood Diamond».

Για να μη σας ζαλίζω άλλο, βρείτε την ταινία και… καλή διασκέδαση! Και μια που τελευταία ψαχουλεύω λίγο παραπάνω το Netflix, να σας πω πως η ταινία είναι κι εκεί διαθέσιμη, εφόσον, όμως, δεν έχετε πρόβλημα με την ύπαρξη μόνο αγγλικών υποτίτλων.

Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Djimon Hounsou, Jennifer Connelly, Kagiso Kuypers, Arnold Vosloo, Michael Sheen κ.α.

20/03/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Basketball Diaries

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

MI0001780886Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Βράδυ Κυριακής απόψε, αύριο οι περισσότεροι από εσάς δε θα έχετε το… άγχος του πρωινού ξυπνήματος, σούπερ! Αν, παρ’ όλα αυτά βρίσκεστε απόψε στο σπίτι και θέλετε να απολαύσετε μία ταινία στο σπίτι, εγώ είμαι εδώ μαζί σας! Το αφιέρωμά μας στο φετινό νικητή των Oscars, Leonardo DiCaprio, συνεχίζεται κι απόψε γνωρίσουμε/θυμόμαστε την πρώτη ταινία όπου ο ηθοποιός υποδύθηκε τον κεντρικό χαρακτήρα.

Ο Jim Carroll (Leonardo DiCaprio) είναι μαθητής λυκείου με μία εμφανώς πολλά υποσχόμενη καριέρα στο μπάσκετ να τον περιμένει. Την ίδια στιγμή, «κρύβει» τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του μ’ έναν λυρικό τρόπο σ’ ένα ημερολόγιο που κουβαλά πάντα μαζί του. Όλα όμως θα αλλάξουν όταν γνωρίσει τον κόσμο των ναρκωτικών. Στην αρχή με κοκαΐνη για να παίζει – όπως λένε κι οι φίλοι του για να ξεγελάσουν τον εθισμό τους – καλύτερα μπάσκετ. Σύντομα, όμως, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου κι ο Jim θα γίνει έρμαιο των ουσιών, ενώ σιγά σιγά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλοι γύρω του θα τον εγκαταλείψουν.

Η ταινία που σκηνοθέτησε ο Scott Kalvert βασίζεται στο ομότιτλο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα, ποιητή και μουσικού Jim Carroll. Στο βιβλίο ο Carroll περιγράφει τη ζωή του από τα 12 έως τα 16 του χρόνια, δίνοντας έμφαση στις σεξουαλικές του εμπειρίες, το ρόλο που έπαιξε το μπάσκετ όσο ήταν στο λύκειο αλλά και τη σκληρή περίοδο της κατάχρησης ουσιών και την απεξάρτησή του. Το σενάριο υπογράφει ο Bryan Goluboff.

Η αλήθεια είναι πως η ταινία δεν έχει να προσφέρει κάτι διαφορετικό σε σχέση με άλλες ταινίες που επικεντρώνονται στο σκληρό κόσμο των ναρκωτικών. Και μάλιστα ο τρόπος που απεικονίζεται όλη αυτή η σκοτεινή διαδρομή – πρώτη δοκιμή, εθισμός, παρακμή, το όποιο τέλος – είναι αρκετά «βαρύς». Γι’ αυτό, άλλωστε κι η ταινία ανήκει περισσότερο στην cult κατηγορία. Ομολογώ πως πρέπει να έχει κάποιος πολύ γερό στομάχι, περισσότερο ψυχολογικά, για να δει την ταινία. Δεν παύει, όμως, να είναι μία ενδιαφέρουσα «γροθιά στο στομάχι» για να αντιληφθεί κανείς πόσο πραγματικά δραματική είναι η εμπειρία όχι μόνο για τους χρήστες, αλλά και το περιβάλλον τους, φιλικό κι οικογενειακό.

The Basketball Diaries 6Τη βλέπεις, όμως, γιατί πρόκειται για ένα εξαιρετικό one man show από το Leonardo DiCaprio, κι ας περιστοιχίζεται από ηθοποιούς όπως τη Lorraine Bracco και το Mark Wahlberg. Στην πρώτη του ταινία ως πρωταγωνιστής δύο χρόνια πριν τον «Τιτανικό», ο 21χρονος τότε DiCaprio κατορθώνει πραγματικά να εντυπωσιάσει το θεατή. Ο χαρακτήρας του άλλωστε μόνο απλός δε χαρακτηρίζεται, ειδικά αν σκεφτεί κανείς τι μπορεί να τον οδήγησε στο μάτι του κυκλώνα. Ένας φίλος που πεθαίνει από λευχαιμία, ένας προπονητής που εκμεταλλεύεται τους παίκτες της ομάδας, η κακή επιρροή των φίλων του, όλα αυτά δεν αργούν να τον ρίξουν στο σκοτάδι των ουσιών. Οι μεταπτώσεις στις οποίες υπόκειται ο χαρακτήρας του σε συνδυασμό με το εύθραυστο παρουσιαστικό του νεαρού τότε ηθοποιού, αν μη τι άλλο, αδιάφορο δε σε αφήνουν.
Όπως σας προειδοποίησα, η ταινία είναι αρκετά σκληρή. Αξίζει, όμως, να της δώσετε προσοχή, αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το Leonardo DiCaprio πριν τα blockbusters όπως ο «Τιτανικός» και η «Παραλία» (2000).


Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Lorraine Bracco, Patrick McGaw, James Madio, Mark Wahlberg, Juliette Lewis κ.α.

13/03/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΒΙΒΛΙΟ

Πρόταση για βιβλίο: “Γιατί δεν μου το είπε κανείς;”

written by The K-magazine

ebbc37a183be625522285b2ea60b171fΣτην εποχή που ζούμε, οι άνθρωποι τείνουν να βιώνουν περισσότερες καταστάσεις στρες και σύγχυσης παρά ηρεμίας και ευχαρίστησης. Αυτό οφείλεται στο ότι απλά δεν έχουν διδαχτεί όλους τους κανόνες που διέπουν τη ζωή και επομένως δεν γνωρίζουν πώς να κερδίσουν αυτό το «παιχνίδι».

Ο σκοπός του βιβλίου είναι να διδάξει αυτούς τους κανόνες. Να ανοίξει ένα νέο παράθυρο στο μυαλό, παρουσιάζοντας τις παραμέτρους εκείνες που θα βοηθήσουν στη διαμόρφωση μιας ζωής αφθονίας και πληρότητας.

Εάν είστε πραγματικά αποφασισμένοι να αλλάξετε τη ζωή σας, να εγκαταλείψετε τις δικαιολογίες σας και να προχωρήσετε στον δρόμο που θα σας οδηγήσει στα όνειρά σας, τότε αυτό το βιβλίο είναι για εσάς.

Διαβάστε το και ετοιμαστείτε να λάβετε ένα υπέροχο δώρο.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα: Νικόλ Μαντζικοπούλου

Η Νικόλ Μαντζικοπούλου γεννήθηκε στο Καράκας της Βενεζουέλας όπου έζησε τα παιδικά και πρώτα εφηβικά της χρόνια. Σε ηλικία 14 ετών μετακινήθηκε στην Αθήνα. Στα πρώτα 25 χρόνια της καριέρας της υπήρξε σημαντικό στέλεχος της ευρωπαϊκής και ελληνικής αγοράς, σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, όπως τις International Distillers & Vintners, Allied Domecq, The Coca-Cola Company και Frigoglass SAIC, όπου κατείχε υψηλόβαθμες θέσεις παγκόσμιας εμβέλειας και ευθύνης στους τομείς Μάρκετιγκ και Πωλήσεων. Έχει αναγνωριστεί και επιβραβευτεί επανειλημμένα για τον αποτελεσματικό σχεδιασμό και την εφαρμογή στρατηγικών εξυγίανσης και ανάπτυξης. Το 2012 αποφασίζει να θέσει την εμπειρία της, τη γνώση και τα ταλέντα της στον τομέα του ανθρώπινου δυναμικού, στην υπηρεσία εκείνων που θέλουν να ηγηθούν της ζωής τους, και ιδρύει την εταιρεία True-Me, Βreakthrough Coaching με όραμα να συνεισφέρει στην ενδυνάμωση και την πληρότητα των ατόμων. Ειδικεύεται σε θέματα ηγεσίας, δουλεύοντας με υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων αλλά και με εφήβους και νέους ενήλικες που αναζητούν να ανακαλύψουν και να ενεργοποιήσουν το σύνολο των δυνατοτήτων τους. Σήμερα εργάζεται ως Σύμβουλος Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού (Βusiness & Executive Coach) και Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης (Life Coach). Δραστηριοποιείται ακόμα ως συγγραφέας, ομιλήτρια και εισηγήτρια σε θέματα παρακίνησης και προσωπικής ανάπτυξης.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

09/03/2016 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : The Departed

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

the-departed-4Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Άλλο ένα όμορφο σαββατοκύριακο ολοκληρώνεται κι είναι ιδανικό το κυριακάτικο βράδυ για ταινία στο σπίτι. Με αφορμή μάλιστα το χαρμόσυνο γεγονός που πολλοί σινεφίλ περίμεναν πολύ καιρό, σκέφτηκα ο Μάρτιος να αφιερωθεί στο φετινό μεγάλο νικητή των Oscars, το Leonardo DiCaprio. Ξεκινάμε, λοιπόν, με μία ταινία – σταθμό της συνεργασίας του ηθοποιού με τον Martin Scorsese.

Ο Billy (Leonardo DiCaprio) κι ο Colin Sullivan (Matt Damon) έχουν δύο κοινά. Πρώτον, είναι και οι δύο αστυνομικοί. Δεύτερον, δουλεύουν κι οι δύο υπό κάλυψη. Με τη διαφορά πως ο Colin είναι «βαλτός» στην αστυνομία για χάρη του αρχηγού της Ιρλανδικής Μαφίας στη Βοστόνη, Frank Costello (Jack Nicholson), ενώ ο Billy μπήκε στη συμμορία του Costello για να σταματήσει τη δράση της. Τα πράγματα, όμως περιπλέκονται όταν κάποιος, ο οποίος είναι στη μέση των δύο στρατοπέδων, παρέχει πληροφορίες οι οποίες απειλούν να ξεσκεπάσουν το Billy και τον Colin. Έτσι ξεκινάει ένα κυνηγητό, όπου ο καθένας προσπαθεί να σωθεί.
Ο «Πληροφοριοδότης» βασίζεται στο σενάριο της κινέζικης ταινίας του 2002 με τίτλο «Mou Gaan Dou» («Infernal Affairs») των Alan Mak και Felix Chong. Το αγγλικό σενάριο υπογράφει ο William Monahan («Body Of Lies»).
Ο Martin Scorsese σκηνοθετεί μία εξαιρετική αστυνομική ιστορία, γεμάτη μυστήριο και σασπένς. Απεικονίζει με μαεστρία την επιρροή που έχει ο μυστικός ρόλος στη ζωή του κάθε ήρωα και κατά πόσο αυτός τους ωθεί πολλές φορές στα όριά τους. Οι σκηνές δράσης είναι καταιγιστικές, χωρίς η ταινία να «πνίγεται» από ξέφρενες καταδιώξεις με αμάξια ή συνεχείς πυροβολισμούς κατά τη διάρκειά της. Άλλωστε σκοπός του Scorsese ποτέ δεν ήταν να εντυπωσιάσει το θεατή με καταιγισμό από sound και visual effects. Δίκαια, λοιπόν, η ταινία έλαβε τέσσερα Oscars εκείνη τη χρονιά, μεταξύ αυτών και το Oscar Σκηνοθεσίας για τον Scorsese (το μοναδικό της πολυετούς καριέρας του μέχρι τώρα, τουλάχιστον).
Από την ταινία δεν πρέπει να παραλειφθεί επίσης ένα δυνατό καστ ηθοποιών.

-Ξεκινώντας με τον Jack Nicholson στο ρόλο του «κακού», απλά κανείς δε μπορεί να του προσάψει τίποτα αρνητικό. Απλά μοναδικός – βλέπεις, έχει εκείνο το βλέμμα και το χαμόγελο του «τρελού» που σε πείθει πως αν δεν ήταν ηθοποιός, θα μπορούσε όντως να είναι αρχιμαφιόζος.

Ο Matt Damon γίνεται με μαεστρία ένας «χαμαιλέοντας» για χάρη του αρχιμαφιόζου Costello, παρουσιάζοντας με άνεση έναν χαρακτήρα που – κακά τα ψέματα – είναι αντιπαθής. Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά για έναν αστυνομικό «χαφιέ» της μαφίας.
Όσο για το Leonardo DiCaprio; Απέδειξε πως όσο η καριέρα του προχωράει τόσο κι εκείνος ωριμάζει. Ένας χαρακτήρας που βρίσκεται κυριολεκτικά σε σφηκοφωλιά και προσπαθεί να κάνει το καθήκον του χωρίς να διακινδυνεύσει την αποστολή του είναι από μόνος του απαιτητικός. Κι ο DiCaprio καταφέρνει πρωτίστως να αντιληφθεί την περσόνα του κι αφετέρου να μεταδώσει στο θεατή όλην την πίεση στην οποία υπόκειται.

Με λίγα λόγια… καλή διασκέδαση! Είναι εγγυημένη!
Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Matt Damon, Jack Nicholson, Martin Sheen, Alec Baldwin, Mark Wahlberg, Vera Farmiga, James Badge Dale κ.α.

06/03/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΘΕΑΤΡΟ

Πρόταση για θέατρο: “72 ώρες”

written by The K-magazine

72ores

Μία παράσταση για την οποία έχω ακούσει πολύ καλά λόγια και νομίζω ότι θα συζητηθεί αρκετά αυτή τη σαιζόν!

Για να δούμε περί τίνος πρόκειται…

Όταν ο Μάνος γνώρισε τη Μάνια, ήταν και οι δύο πολύ κουρασμένοι από όλες τις προηγούμενες αποτυχημένες σχέσεις τους και τα εξίσου αποτυχημένα τυφλά ραντεβού τους. Μόνος αυτός, μόνη κι αυτή, στην κρίσιμη ηλικία των 38, αποφάσισαν να ενώσουν τις μοναξιές τους, για να έρθουν, λίγο καιρό αργότερα, αντιμέτωποι με ένα τεράστιο δίλημμα: είναι έτοιμοι να βουτήξουν στα βαθιά ή προτιμούν να πλατσουρίζουν για πάντα στα ρηχά, σαν ενήλικες με παρατεταμένη εφηβεία;

Μία καταιγιστική κωμωδία που εξελίσσεται μέσα σε 72 ώρες-αλλά μην ανησυχείτε! Η παράσταση διαρκεί πολύ λιγότερο.

Ο έρωτας στα χρόνια του Facebook. Oι άνθρωποι που δυσκολεύονται να συμβιώσουν αφού έμαθαν να τα κάνουν όλα μόνοι τους σαν σούπερ ήρωες οι οποίοι δεν έχουν κανέναν άλλον ανάγκη. Oι γυναίκες που λένε ψέμματα για τα κιλά τους, οι άντρες που λένε ψέμματα για τα εκατοστά τους. Οι πρώην που στοιχειώνουν τους νυν. Τα «σ’ αγαπώ» που λέμε εύκολα και τα «χωρίζουμε» που λέμε ακόμα ευκολότερα…
Κι όλα αυτά, μέσα από την ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας που έτυχε να έχουν το ίδιο όνομα και να γεννηθούν την ίδια μέρα.

72 ώρες
Κείμενο: Γιώργος Χατζηπαύλου-Αστερόπη Λαζαρίδου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης
Βοηθός σκηνοθέτη: Στέφανος Αχιλλέως
Ηθοποιοί: Βάσω Καβαλιεράτου, Κίμων Φιορέτος
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος
Σκηνικά – κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη, Γιάννης Σαρακατσάνης

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος. Τηλ.210-3418550
Εισιτήρια 12€ (στο ταμείο, την ημέρα της παράστασης)
10€ Προπώληση
5€ ειδική τιμή για ανέργους και Ατέλεια

05/03/2016 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Artist (Oscar Καλύτερης Ταινίας & Σκηνοθεσίας)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The-ArtistΚαλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Άλλο ένα όμορφο σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του. Το «φινάλε», όμως, έρχεται και για το αφιέρωμά μας στα Oscars μια που απόψε, όταν εμείς θα είμαστε περίπου στο 24ο όνειρο, θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη τελετή απονομής των φετινών βραβείων. Απόψε, λοιπόν, «ρίχνουμε την αυλαία» με μία ταινία σύγχρονη και συνάμα νοσταλγική, η οποία το 2011 κυριάρχησε στα Oscars. Ο λόγος για το ατμοσφαιρικό «The Artist»

Hollywood, 1927. Τον καιρό των βωβών ταινιών, ο George Valentin (Jean Dujardin) είναι αστέρας του κινηματογράφου. Τα φλας γύρω του αστράφτουν όπου κι αν βρίσκεται. Μέχρι τη στιγμή που αναπτύσσεται ο ομιλών κινηματογράφος. Οι παραγωγοί πιέζουν τον Valentin να μπει κι αυτός στο «παιχνίδι», αλλά εκείνος αρνείται πεισματικά, καθώς πιστεύει πως είναι απλά μία μόδα η οποία θα εξατμιστεί. Κι όμως, ο ομιλών κινηματογράφος κερδίζει όχι μόνο έδαφος, αλλά και την προτίμηση του κόσμου. Ο George Valentin θα αντισταθεί, θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του, χωρίς αποτέλεσμα, όμως. Κι εκεί είναι που θ’ αρχίσει η πτώση του George Valentin από το βάθρο του και θα αλλάξει ριζικά η επαγγελματική κι η προσωπική του ζωή. Λες και το τέλος του βωβού κινηματογράφου είναι συνυφασμένο με το τέλος της καριέρας του. Ή μήπως τελικά το ταλέντο του θα διασωθεί;

Το «The Artist» είναι μία ταινία γαλλικής παραγωγής, η οποία είναι φτιαγμένη 100% βασισμένη στις συνταγές του βωβού κινηματογράφου. Όσοι έστω και για λίγο έτυχε να δείτε ταινίες με τον Τσάρλι Τσάπλιν καταλαβαίνετε τι εννοώ: ασπρόμαυρα πλάνα, μουσικό χαλί καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας ανάλογο της κάθε σκηνής, οι ηθοποιοί φαίνεται να μιλούν, αλλά εμφανίζονται οι αντίστοιχες καρτέλες, γενικά όλα όσα χαρακτηρίζουν μία ταινία από την εποχή πριν ο ήχος γίνει απαραίτητο κομμάτι των κινηματογραφικών παραγωγών. Ο Michel Hazanavicius υπογράφει και σκηνοθετεί μία ταινία η οποία πραγματικά δίνει νόημα στο «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι».
maxresdefaultΗ ιστορία που είναι ένα κράμα κομεντί και δράματος αποκτά μία άλλη βαρύτητα καθώς αποτυπώνεται με την ατμόσφαιρας της εποχής (τίποτα, μα τίποτα δε μαρτυρά 21ο αιώνα) και σίγουρα είναι αυτό που κεντρίζει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του θεατή. Φανταστείτε να παρακολουθήσετε την ίδια ιστορία, η οποία έχει σα χρονικό πλαίσιο τα τέλη των ‘20s έγχρωμα, φουλ στα εφέ και με τους ηθοποιούς να ακούγονται κανονικά κατά τους διαλόγους. Πιστεύω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου πως σε μία τέτοια περίπτωση, η πρώτη σκέψη είναι «άλλη μία ταινία εποχής». Και μέσα σε αυτή τη ρετρό ατμόσφαιρα, ο θεατής απολαμβάνει μία ταινία με επίκεντρο την εξέλιξη της έβδομης τέχνης και τις επιπτώσεις αυτής σε όλους όσους ασχολήθηκαν με αυτήν. Επίσης η ταινία είναι ένα δείγμα του πόσο «λαμπερός» ή όχι είναι τελικά ο κόσμος του σινεμά, ανεξάρτητα για ποια εποχή μιλάμε.

Όπως καταλαβαίνετε, όμως, σε μία τέτοια παραγωγή, αυτόματα το «βάρος» πέφτει στους ηθοποιούς, καθώς από τη στιγμή που δεν ακούγονται πρέπει να αποδείξουν πως το σώμα τους κι οι εκφράσεις τους θα «καλύψουν» το κενό των ομιλιών. Απεδείχθη πως ο Michel Hazanavicius κέρδισε και αυτό το στοίχημα, καθώς στο πρόσωπο του Jean Dujardin είδε τον αστέρα του βωβού κινηματογράφου και ήρωα της ιστορίας του, George Valentin. Η ερμηνεία του στο ρόλο του έκπτωτου star είναι καθηλωτική κι επιβεβαιώνει κάτι που έχω πει ουκ ολίγες φορές: ο καλός ηθοποιός δεν πρέπει να ξέρει πώς να «λέει» καλά τις ατάκες του, αλλά να μεταφέρει στο θεατή κάθε συναίσθημα του χαρακτήρα που υποδύεται ακόμη και με την παραμικρή κίνηση του σώματος. Πως ακόμη και το πιο απλό «μειδίαμα» του προσώπου μπορεί να δώσει άλλη πνοή στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο χαρακτήρας.

the_artist3_2096396bΕπίσης εξαιρετική είναι η ερμηνεία της Bérénice Bejo στο ρόλο της νεαρής ηθοποιού Peppy Miller, την οποία αναδεικνύει ο George Valentin και που οι παρεμβάσεις της θα είναι καθοριστικές για την πορεία του κάποτε αστέρα του που οδεύει στο ναδίρ της κινηματογραφικής του καριέρας. Η νεαρή ηθοποιός με τη συμμετοχή της στο «The Artist» με λίγα λόγια μας λέει «ήρθα για να μείνω και θα το αποδείξω». Και φυσικά χαίρομαι που ανταποκρίθηκε επάξια στις μεγάλες απαιτήσεις της ταινίας, καθώς – κατ’ εμέ – πλέον οι νέοι ηθοποιοί που βγαίνουν επαναπαύονται στις – όποιες – δάφνες δημοσιότητας τους «χαρίζουν» τα tabloids σχετικά με το πόσο όμορφοι/sexy είναι, αγνοώντας το αν έχουν ταλέντο ή όχι – ονόματα δε θα πω, όσο κι αν «τρώγομαι»! Τέλος θα αντιπαρέλθω τα όποια πειράγματα και δε θα διστάσω να αναφερθώ και στον τετράποδο Uggie, το σκύλο του Valentin. Το χαριτωμένο Jack Russell δεν είναι απλά μία «ατραξιόν» της ταινίας, αλλά ένας ακόμη χαρακτήρας με το δικό του ξεχωριστό «κομμάτι» στην ταινία.

Το «The Artist» ξεχώρισε σε όλες τις διοργανώσεις όπου ήταν υποψήφιο. Για την κατηγορία Καλύτερης Ταινίας αλλά και για τη Σκηνοθεσία ο Michel Hazanavicius κέρδισε μία Χρυσή Σφαίρα, ένα Βραβείο BAFTA κι ένα βραβείο Σεζάρ, καθώς κι ένα βραβείο BAFTA για το σενάριο. Η ταινία κέρδισε μία Χρυσή Σφαίρα και για τη μουσική της, ενώ η Bérénice Bejo κέρδισε για την ερμηνεία της το βραβείο Σεζάρ. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας Jean Dujardin στη συλλογή του κατέχει για την ερμηνεία του ένα βραβείο Σεζάρ, μία Χρυσή Σφαίρα κι ένα βραβείο BAFTA. Το peek φυσικά ήταν η διάκριση της ταινίας στα Oscar, όπου ο Michel Hazanavicius κέρδισε το βραβείο Σκηνοθεσίας κι ο Jean Dujardin το βραβείο για τον Α’ Ανδρικό Ρόλο, ενώ ο παραγωγός της ταινίας Thomas Langmann παρέλαβε το Βραβείο της Καλύτερης Ταινίας.

Εδώ να σημειώσουμε πως το «The Artist» είναι η πρώτη γαλλική ταινία που κερδίζει το Oscar καλύτερης ταινίας, η πρώτη βωβή ταινία που κερδίζει Oscar μετά από χρόνια (τελευταία ήταν το «Wings» το 1927) και η πρώτη ασπρόμαυρη ταινία από το 1993 που είχε βραβευτεί η «Λίστα του Σίντλερ».
Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και σας εγγυώμαι πως το «The Artist» θα σας ενθουσιάσει!

Πρωταγωνιστούν: Jean Dujardin, Bérénice Bejo, John Goodman, James Cromwell, Penelope Ann Miller κ.α.

Φέτος για το Oscar Καλύτερης Ταινίας υποψήφιες είναι οι ταινίες:
The Big Short*
Bridge Of Spies
Brooklyn
Mad Max: Fury Road*
The Martian
The Revenant*
Room*
Spotlight*

*Οι ταινίες αυτές διεκδικούν και το Oscar Καλύτερης Σκηνοθεσίας

28/02/2016 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Training Day (Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Training Day 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Λίγες μόνο μέρες μας χωρίζουν μέχρι το βράδυ της Κυριακής που θα απονεμηθούν τα βραβεία Oscar και το αφιέρωμά μας συνεχίζεται δυναμικά. Για απόψε σας έχω ένα δυναμικό αστυνομικό θρίλερ το οποίο χάρισε το 2001 το Χρυσό Αγαλματάκι για τον Α’ Ανδρικό Ρόλο στον Denzel Washington!

Ο Jake Hoyt (Ethan Hawke) ετοιμάζεται για την πρώτη του μέρα στο Σώμα Δίωξης Ναρκωτικών και θα συνεργαστεί με τον βετεράνο του τμήματος ντετέκτιβ Alonzo Harris (Denzel Washington). Στην αρχή είναι ενθουσιασμένος, αλλά στη συνέχεια ο Jake προβληματίζεται από τις ανορθόδοξες μεθόδους του Alonzo, τόσο για την άσκηση των καθηκόντων στους δρόμους του Los Angeles όσο και για τα πράγματα που του μαθαίνει. Η φιλοδοξία του όμως να φύγει από τις περιπολίες για υπερβολικά όρια ταχύτητας τον κάνουν στην αρχή να τα παραβλέψει. Γρήγορα, όμως, η πρώτη του μέρα θα καταλήξει σε εφιάλτη, μια που θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα της διαφθοράς που φτάνει μέχρι τα μεγαλύτερα κλιμάκια της αστυνομίας κι ο Jake θα πρέπει να υπερασπιστεί τη λεπτή γραμμή που χωρίζει το καθήκον από το προσωπικό κέρδος. Το σίγουρο είναι πως αυτή η Μέρα Εκπαίδευσης θα του μείνει αξέχαστη.

Η «Ημέρα Εκπαίδευσης» είναι η ιδέα του σεναριογράφου David Ayer («The Fast And The Furious», 2001) σε σκηνοθεσία του Antoine Fuqua («King Arthur», 2004 και «Olympus Has Fallen», 2013).

Training Day 5Με το concept της ταινίας να βασίζεται στο αστυνομικό σκάνδαλο Rampart που συγκλόνισε το Los Angeles τη δεκαετία του, ο Fuqua χτίζει με μαεστρία μία ιστορία μάχης ενάντια στη διαφθορά και την ηθική. Ο «πρωτάρης» αστυνομικός που βρίσκεται αντιμέτωπος με κάτι που είναι πολύ πιο πάνω από εκείνον και που πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στη φιλοδοξία του και τον κώδικα τιμής που τον οδηγεί. Οι μάλλον καχύποπτες τακτικές του βετεράνου για την καταπολέμηση του εγκλήματος που εγείρουν ερωτηματικά στο θεατή. Γιατί από τη μία σίγουρα ο αστυνομικός πρέπει να τηρεί το νόμο και την τάξη, αλλά από την άλλη σ’ ένα τόσο δύσκολο τμήμα όπως η Δίωξη Ναρκωτικών δε χωρούν οι «τύποι», αλλά πρέπει να καταφέρεις να «ταιριάξεις» πρώτα σε αυτόν τον βρώμικο κόσμο για να τα βγάλεις πέρα. Όλα αυτά συνθέτουν μία καθηλωτική περιπέτεια που, αν μη τι άλλο, σου εγείρει το ενδιαφέρον για την εξέλιξη των χαρακτήρων και της μοίρας αυτών.

training_day_stillΑν κι ο ρόλος του Ethan Hawke ως «πρωτάρης» Jake Hoyt είναι από τους καλύτερους της σταδιοδρομίας του (δίκαι η υποψηφιότητά του για το Oscar Β΄ Ανδρικού Ρόλου), νομίζω πως μπορούμε όλοι να παραδεχθούμε πως στην ταινία αυτός που κυριάρχησε ήταν ο Denzel Washington. Σε αντίθεση με άλλους ρόλους που είχε κληθεί να υποδυθεί μέχρι τότε (όπως το δικηγόρο Joe Miller στη «Philadelphia» ή τον τετραπληγικό ντετέκτιβ Lincoln Rhyme στο «The Bone Collector») αυτή τη φορά τον συναντούμε σε έναν κόντρα ρόλο. Υποδύεται χωρίς δυσκολία έναν χαρακτήρα που δεν έχει καμία αναστολή προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Γίνεται μάλιστα σχεδόν ένα με το χαρακτήρα του σε τέτοιο βαθμό που καταφέρνει να σε πείσει πως όσα κάνει ίσως (ίσως, λέω, δεν το επικροτώ) να έχουν κάποια λογική οι κινήσεις του. Το ότι στην ουσία παίζει τον «κακό» αποδεικνύει πως είναι ένας ηθοποιός που δε διστάζει να τσαλακώσει την εικόνα του κι αυτό επιβραβεύτηκε το 2001 όταν κέρδισε το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Καθημερινή σήμερα, αλλά η «Ημέρα Εκπαίδευσης» είναι μία ταινία που σίγουρα θα «κλείσει» ευχάριστα τη μέρα σας! Καλή διασκέδαση και μείνετε συντονισμένοι στο The K-Magazine, καθώς την Κυριακή, λίγο πριν την απονομή των Oscars, η αυλαία στο αφιέρωμά μας θα «πέσει» με μία ταινία που έβαλε ένα ξεχωριστό στίγμα στην ιστορία του κινηματογράφου!


Πρωταγωνιστούν: Denzel Washington, Ethan Hawke, Scott Glenn, Eva Mendes, Tom Berenger, Harris Yulin κ.α.

Φέτος το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου διεκδικούν οι:
Bryan Cranston, «Trumbo»
Matt Damon, «The Martian»
Leonardo DiCaprio, «The Revenant»
Michael Fassbender, «Steve Jobs»
Eddie Redmayne, «The Danish Girl»

23/02/2016 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Black Swan (Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Black Swan 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Άλλο ένα όμορφο σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του κι ιδανικότερος τρόπος για να κλείσει αυτό από μία καλή ταινία στο σπίτι δε νομίζω ότι υπάρχει!
Σήμερα θυμόμαστε (ή γνωρίζουμε) μία ταινία η οποία – αν μη τι άλλο – προβλημάτισε. Ο «Μαύρος Κύκνος» του Darren Aronofsky είναι η αποψινή μας επιλογή, καθώς χάρισε το 2010 το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου στη Natalie Portman.

Η Nina Sayers (Natalie Portman) είναι μία φιλόδοξη μπαλαρίνα μίας από τις μεγαλύτερες σχολές μπαλέτου της Νέας Υόρκης. Είναι ευγενική, υπέρ του δέοντος τυπική στις υποχρεώσεις της και ζει με την αυταρχική μητέρα της και πρώην μπαλαρίνα, Erica (Barbara Hersey). Για τη νέα σαιζόν ο ιμπρεσάριος Thomas Leroy (Vincent Cassel) ψάχνει τη χορεύτρια που θα ερμηνεύσει το Λευκό αλλά και το Μαύρο Κύκνο στη «Λίμνη των Κύκνων». Η τελική του επιλογή είναι η Nina, αλλά τον προβληματίζει πως… παραείναι τέλεια, ενώ ο ρόλος του Μαύρου Κύκνου απαιτεί μία σκοτεινή πλευρά. Κι ενώ η Nina έχει το ρόλο, νιώθει την απειλή μίας άλλη χορεύτριας, της Lily (Mila Kunis) και παράλληλα την κατακλύζουν εφιάλτες, όπως πληγές που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται. Επίσης παρουσιάζει συμπεριφορές που δε θυμίζουν με τίποτα την εύθραυστη Nina. Μέχρι πού είναι ικανή να φτάσει τελικά η Nina για να αγγίξει αυτό που ποθεί περισσότερο: την τελειότητα;

Ο «Μαύρος Κύκνος» είναι μία ιδέα των σεναριογράφων Mark Heyman («The Skeleton Twins»), Andres Heinz και John J. McLaughlin («Hitchcock»), ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει, όπως προείπαμε, ο Darren Aronofosky («The Fountain», 2006 και «Requiem For A Dream»).

Black Swan 2Ας το ομολογήσουμε: ο «Μαύρος Κύκνος» είναι μία ταινία που είτε θα τη λατρέψεις είτε απλά δε θα μπορέσεις να καταλάβεις. Όταν την είχα πρωτοδεί στον κινηματογράφο και την περιέγραψα, πολλοί είπαν πως δεν την εκτίμησαν γιατί «χάθηκαν». Κι όμως, ενώ ο Aronofsky δείχνει μία ιδιαίτερη κλίση στο σουρεαλισμό, σου δίνει τα απαραίτητα στοιχεία για να καταλάβεις τι πραγματικά κρύβεται πίσω από την ιστορία του. Αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά. Προσέξτε, για παράδειγμα, την αντίθεση ανάμεσα στη Nina και τη Lily – πάντα η πρώτη φοράει λευκά ή απαλά παστέλ χρώματος ρούχα, ενώ η Lily μαύρα. Ο Aronofsky παίζει ακόμη και με τις σκιές. Κι όλα αυτά τα τεχνάσματα απεικονίζουν την εσωτερική πάλη την οποία βιώνουν οι καλλιτέχνες για την τελειότητα στη δουλειά του. Αν και χαρακτηρίστηκε ψυχολογικό θρίλερ, η ταινία είναι κυρίως μία μεταφορά του αγώνα για καταξίωση, συμπεριλαμβανομένων, όμως, και των τιμημάτων που πληρώνει ο καλλιτέχνης.

Για να περάσει αυτό το μήνυμα, ο Aronofsky κι οι συνεργάτες του διάλεξαν ένα από τα πιο απαιτητικά επαγγέλματα της τέχνης: το μπαλέτο. Γιατί στο μπαλέτο ο χορευτής είναι και ηθοποιός. Ερμηνεύει μέσω του σώματός του. Πρέπει να γίνει ένα με το χαρακτήρα του, όπως ακριβώς πρέπει να κάνει κι ο ηθοποιός. Προσθέστε σε όλα αυτά και τη σωματική καταπόνηση των χορευτών και θα αντιληφθείτε πως το μπαλέτο ήταν η ιδανική επιλογή για το στόχο του Aronofsky. Επιπλέον μπορείς να το δει κανείς και πέρα από την επαγγελματική/καλλιτεχνική αναγνώριση. Η ταινία θα μπορούσε να είναι ένα μάθημα ψυχισμού. Για να υπάρξει η ολοκλήρωση (ή η τελειότητα, εν προκειμένω), πρέπει να αγκαλιάσουμε εξίσου κα τη σκοτεινή μας πλευρά. Δε μιλάω για την κακία, να ξεκαθαρίσω. Περισσότερο την αποδοχή του πάθους, την αποδοχή την αίσθησης πως τελικά δεν είμαστε τόσο «τέλειοι» που υπάρχει μέσα μας και καταπιέζουμε προκειμένου να είμαστε αποδεκτοί από το περιβάλλον μας. Στη Nina λείπει (ή μάλλον βρίσκεται σε χειμερία νάρκη) αυτό το πάθος, στη Lily είναι υπερανεπτυγμένο. Κι όλο αυτό γίνεται με μία γρήγορη ροή, υπό την επιβλητική μουσική του αριστουργήματος του Τσαϊκόφσκι, όπου προστέθηκαν μερικές «πινελιές» από το συνθέτη Clint Mansell.

black_swan_by_conzpiracy-d3buiryΗ ταινία, όπως είπα, προβλημάτισε το κοινό, αλλά ενθουσίασε τους κριτικούς, πράγμα που την οδήγησε μέχρι και τα Oscar, με υποψηφιότητες μεταξύ άλλων για τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας. Αν και αποτελείτο από ένα έξοχο cast, όλοι μπορούμε να πούμε ανοιχτά πως η ταινία ήταν στην ουσία one man show. Ή για να ακριβολογούμε… one WOMAN show. Η μικροκαμωμένη και γλυκιά φιγούρα της Natalie Portman ήταν αυτή που πραγματικά κυριάρχησε στην ταινία, καθώς κατάφερε να «αγκαλιάσει» τη διχασμένη Nina. Από τη μία τη βλέπεις ανίκανη να εκφράσει αυτό που επιθυμεί και ξαφνικά μεταμορφώνεται σε ένα πλάσμα που θα κάνει τα πάντα για να πετύχει το σκοπό της. Η επίτευξη αυτής της αντιπαράθεσης από μία ηθοποιό την οποία ομολογουμένως ίσως να μην την περίμενες από μία φυσιογνωμία όπως η Portman αν μη τι άλλο αξίζει το θαυμασμό όλων μας. Η πλήρης προσήλωση στο ρόλο της, που συμπεριλάμβανε κι έντονη εκγύμναση και κυρίως χορό μπαλέτου (κάτι που έκανε και στο παρελθόν) έφτασε να επιβραβεύεται με το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου, ενώ, μάλιστα, πλησίαζε κι η στιγμή που θα γινόταν για πρώτη φορά μητέρα. Μπορεί να πει κανείς πως δεν έπλεε σε πελάγη ευτυχίας εκείνο το διάστημα; Σίγουρα όχι!

Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και φροντίστε να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά. Αν το κάνετε, θα λατρέψετε το «Μαύρο Κύκνο», όπως κι εγώ!


Πρωταγωνιστούν: Natalie Portman, Mila Kunis, Vincent Cassel, Barbara Hersey, Winona Ryder, Benjamin Millepied κ.α.

Φέτος υποψήφιες για το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου είναι οι:
Cate Blanchett, «Carol»
Brie Larson, «Room»
Jennifer Lawrence, «Joy»
Charlotte Rampling, «45 Years»
Saoirse Ronan, «Brooklyn»

21/02/2016 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Dark Knight (Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The Dark Knight 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Καθημερινή, σήμερα, το ξέρω, αλλά το Οσκαρικό μας αφιέρωμα συνεχίζεται με… τουρμπίνες! Άλλωστε, μία καλή ταινία πάντα είναι ευπρόσδεκτη για να κλείσει τη μέρα! Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την ταινία που χαρακτηρίστηκε μία από τις καλύτερες στην κατηγορία super heroes, κυρίως χάρη στον εκλιπόντα Heath Ledger στο ρόλο του Joker!

Την ώρα που ο Batman/Bruce Wayne (Christian Bale) συμμαχεί με τον Αστυνόμο Jim Gordon (Gary Oldman) και τον Εισαγγελέα Harvey Dent (Aaron Eckhart) για να εξαλείψουν το έγκλημα από τη Gotham, μία νέα απειλή βγαίνει στην επιφάνεια. Ο Joker (Heath Ledger) θέλει να κάνει τη Gotham δική του μέσα από το χάος που προκαλεί. Η ελπίδα του Bruce Wayne να αφήσει τη ζωή του μασκοφόρου εκδικητή για χάρη της παιδικής του αγάπης, Rachel Dawes (Maggie Gyllenhaal) εξανεμίζεται. Αντιλαμβάνεται πως δεν είναι ακόμα η ώρα, τουλάχιστον όχι αν δεν σταματήσει πρώτα τον Joker. Με τι τίμημα, όμως, θα γίνει αυτό; Όχι μόνο για τον Batman, αλλά και για όσους νοιάζεται.

Ο «Σκοτεινός Ιππότης» είναι η δεύτερη ταινία της τριλογίας με κεντρικό ήρωα τον Batman δια χειρός Christopher Nolan, με το σενάριο να υπογράφει ο σκηνοθέτης με τον αδερφό του, Jonathan.

The Dark Knight 5Όπως συνέβη και στην πρώτη ταινία της τριλογίας, το «Batman Begins», ο Nolan προσεγγίζει την ανθρώπινη πλευρά του Σκοτεινού Ιππότη – έτσι έκλεισε, άλλωστε, η σειρά με το «The Dark Knight Rises». Για το Nolan δεν είναι απλά ένας σούπερ ήρωας, αλλά ένας άνθρωπος διχασμένος ανάμεσα στη ζωή που θα ήθελε να ζήσει και στο καθήκον του να απονείμει δικαιοσύνη, ανεξάρτητα από το προσωπικό κόστος – γιατί υπάρχει. Στη συγκεκριμένη ταινία o Batman σκιαγραφείται ως ένας χαρακτήρας που αναρωτιέται αν υπάρχει τέλος σε αυτό που κάνει και που επιθυμεί να ξορκίσει τους δαίμονές του. Καλύτερος τρόπος για να απαντηθεί αυτό το δίλημμα από το να κληθεί ο Batman να αντιμετωπίσει έναν παρανοϊκό που σπέρνει τον πανικό και την αναρχία υπάρχει; Όχι, γιατί τότε μπορείς να δεις την εσωτερική σύγκρουση. Τότε μπορείς να αντιληφθείς πως για να κάνει αυτό που κάνει πίσω από τη μάσκα της νυχτερίδας «πληρώνει» και κάποιο τίμημα. Άρα μάλλον κάτι ήξερε ο θείος Ben του Spider-Man από την αντίπαλο της DC Comics, τη Marvel, όταν έλεγε πως «η μεγάλη δύναμη φέρνει και μεγάλες ευθύνες». Γι’ αυτό μας αρέσει η τριλογία του Nolan, γιατί μας παρουσιάζει τον ήρωα μέσα από τις πράξεις και τις συνθήκες που τον οδηγούν σε αυτήν την ιδιότητα.

Η ταινία θεωρήθηκε παγκόσμιο κινηματογραφικό φαινόμενο και αν διεκδίκησε υποψηφιότητες στα Oscars κυρίως στο τεχνικό κομμάτι – visual effects, μοντάζ κ.ο.κ. – φεύγοντας από το Dolby Theatre το 2008 με το αγαλματάκι για το Καλύτερο Μιξάζ Ήχου.

Πάμε τώρα στο… ψητό!

The Dark Knight 3Αν και για τις ανάγκες της ταινίας συγκεντρώθηκε πάλι ένα δυνατό cast ηθοποιών, με «μπροστάρη» τον Christian Bale (προσωπικά τον θεωρώ τον ΚΑΛΥΤΕΡΟ Batman της νέας εποχής), η αλήθεια είναι πως την παράσταση έκλεψε ο Joker του Heath Ledger. Ο Αυστραλός ηθοποιός που έχασε τη ζωή του λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων έχτισε από την αρχή την περσόνα του εχθρού του Batman. Χωρίς καν να διανοηθεί να αντιγράψει τον – επίσης εξαιρετικό – Jack Nicholson (βλ. «Batman», 1989), αποφάσισε να μελετήσει το χαρακτήρα του και να τον διαμορφώσει όπως εκείνος τον εξέλαβε. Αποτέλεσμα; Ο Heath Ledger ενσαρκώνει με τον πιο απολαυστικό τρόπο έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς villains των super hero movies. Μένει στην ιστορία και σαρώνει τα βραβεία μετά θάνατον, με αποκορύφωμα να κερδίζει και το Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου. Κι αν νομίζετε πως ο πρωταγωνιστής Christian Bale (ο οποίος, να θυμίσουμε, πως έπαιξε ο ίδιος στις περισσότερες σκηνές δράσης) ένιωσε να επισκιάζεται από τον αντίπαλό του, κάνετε λάθος. Αντίθετα, ο ίδιος δήλωσε: «Δεν έχω πρόβλημα να συναγωνίζομαι με κάποιον άλλον. Αυτό κάνει ακόμα καλύτερη την ταινία».

Φυσικά όταν ανακοινώθηκε ο νικητής της κατηγορίας εκείνη τη βραδιά, ήταν εμφανής η συγκίνηση στην κατάμεστη αίθουσα του Dolby Theatre.

Σας εύχομαι καλή διασκέδαση κι αφεθείτε στην ξεχωριστή εμπειρία που μας χάρισε ο Nolan και φυσικά ο Heath Ledger, ο οποίος αποδεδειγμένα άφησε ένα ξεχωριστό στίγμα στην ιστορία του σύγχρονου κινηματογράφου!

Πρωταγωνιστούν: Christian Bale, Heath Ledger, Michael Caine, Gary Oldman, Aaron Eckhart, Maggie Gyllenhaal, Morgan Freeman, Cillian Murphy, Eric Roberts κ.α.

18/02/2016 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The English Patient (Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The English Patient 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Είτε σήμερα γιορτάζετε είτε όχι, ελπίζω να σας βρίσκω να γεμίζετε μπαταρίες έπειτα από άλλο ένα ευχάριστο σαββατοκύριακο!
Το αφιέρωμά μας στα Oscar συνεχίζεται με δυναμικούς ρυθμούς και, αν και δε με χαρακτηρίζω ιδιαίτερα ρομαντική, οφείλω την αποψινή ταινία να τη χαρίσω στους… εορτάζοντες! Σήμερα, λοιπόν, γνωρίζουμε/θυμόμαστε την ταινία που χάρισε στη Juliette Binoche το Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου το 1997.

Ιταλία, λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Hana (Juliette Binoche) είναι μία Γαλλοκαναδή νοσοκόμα, η οποία αποφασίζει για ένα διάστημα να εγκατασταθεί σε ένα βομβαρδισμένο από τους Γερμανούς μοναστήρι. Κι αυτό για να φροντίσει έναν αγγλόφωνο ασθενή με σοβαρά εγκαύματα και που η κατάστασή του επιδεινώνεται με τη μετακίνηση. Αν και στην αρχή μοιάζει να μη θυμάται τίποτα, στην πορεία αρχίζουν να του έρχονται διάφορες αναμνήσεις στο νου. Ο ασθενής είναι ο Ούγγρος χαρτογράφος Κόμης Almasy (Ralph Fiennes) που βρέθηκε στις ερήμους της Λιβύης με μία ομάδα Βρετανών εθελοντών να ερευνήσουν την περιοχή. Εκεί θα γνωρίσει τη γυναίκα ενός ακόμη μέλους της ομάδας, την Katharine Clifton. Και θα θυμηθεί τον αδιέξοδο έρωτα. Την πολιτική διαφθορά. Τον πόνο που βίωσε. Κι όλα αυτά σε κάνουν να αναρωτιέσαι: δε θυμόταν όντως τίποτα πριν το ατύχημά του, ή μήπως ευχόταν να είχε ξεχάσει;
Ο «Άγγλος Ασθενής» βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Michael Ondaatje. Το σενάριο αλλά και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Anthony Minghella («The Talented Mr. Ripley», 1999).

The English Patient 3Αν και δεν είναι ανήκει στο είδος ταινιών που συνηθίζουν (πιθανώς) οι ερωτευμένοι, ο «Άγγλος Ασθενής» ξεχειλίζει από έντονα συναισθήματα. Κι αυτό γιατί δεν επικεντρώνεται μόνο στον γεμάτο εμπόδια έρωτα ανάμεσα στο Laszlo και την Katharine, αλλά και στους χαρακτήρες που τους πλαισιώνουν, καθένας με το δικό του τρόπο. Ιδίως εκείνος της Hana. Η Hana φοβάται να αγαπήσει, γιατί πιστεύει πως είναι καταραμένη, πως όποιος την αγαπά και τη νοιάζεται χάνεται. Κι όμως, διακρίνεται ο πόθος της να ζήσει κι αυτή χωρίς να φοβάται. Κι όλα αυτά τα έντονα και τρυφερά συναισθήματα αναπτύσσονται σε μία χρονική περίοδο που οι πολιτικές καταστάσεις ανά τον κόσμο όχι απλά είναι ρευστές, αλλά θυμίζουν ωρολογιακή βόμβα που αναμένεται να σπείρει πανικό και θάνατο ανά πάσα στιγμή. Και θυμίζω για άλλη μία φορά πως εγώ, η σίγουρα όχι ρομαντική Αντιγόνη, δεν παύω να συγκινούμαι με τη δυναμική που δημιουργούν οι καταστάσεις της ταινίας. Κι όλα αυτά χάρη στην προσεκτική δουλειά του Minghella, ο οποίος ταυτόχρονα με την εξέλιξη της ταινίας, μας ταξίδευε μέσω των flash backs σε τόπους ονειρικούς, σε τόπους που εμπνέουν εντάσεις και πάθη αυτού του είδους. Ουχί αδίκως, λοιπόν, που ανάμεσα στα εννέα Oscar που κέρδισε ο «Άγγλος Ασθενής» ήταν κι εκείνα της Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Φωτογραφίας. Α, επίσης άξια βραβεύτηκε κι ο συνθέτης Gabriel Yared για την άκρως ατμοσφαιρική μουσική του με το «θείο Oscar».

The English Patient 2Όσο για το cast; Δεν παύω και δεν πρόκειται να πάψω να υποστηρίζω πως οι ρόλοι που ερμήνευσαν οι Ralph Fiennes και Kristin Scott Thomas ήταν αν όχι οι καλύτεροι, από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας τους. Εδώ δε θέλω να επεκταθώ, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους (δίκαιες κι οι δικές τους υποψηφιότητες). Μου άρεσε επίσης πολύ η ένταση που έδωσε ο Willem Dafoe στο δικό του χαρακτήρα, τον Caravaggio, ο οποίος μοιάζει να ξέρει περισσότερα για τον άγνωστο ασθενή της Hana. Όσο για τη Juliette Binoche; Κλήθηκε να ερμηνεύσει έναν χαρακτήρα που από τη μία ζει μέσα στο φόβο πως δε θα ευτυχήσει κι από την άλλη πρέπει να σταθεί δυνατή για να κάνει το καθήκον της. Και που το μυστήριο του ασθενούς της την ωθεί να προτιμά το δικό του πόνο με την ελπίδα πως θα ξεχάσει εκείνον που της δημιούργησε ο πόλεμος. Ένας ρόλος που αν και σε κάποιους φαίνεται υποδεέστερος, κρύβει – κι αποκαλύπτει εν συνεχεία – πολλά περισσότερα. Άξιζε, λοιπόν, η Binoche το Oscar Β΄ Γυναικείου Ρόλου; Ω, ναι, αδιαμφισβήτητα!
Σας εύχομαι καλή διασκέδαση! Όσους για τους ερωτευμένους; Σας εύχομαι έναν τέτοιο έρωτα, ΧΩΡΙΣ το αδιέξοδο!

Πρωταγωνιστούν: Ralph Fiennes, Kristin Scott Thomas, Juliette Binoche, Willem Dafoe, Colin Firth, Naveen Andrews, Julian Wadham, Kevin Whately κ.α.

14/02/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Juno (Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Juno 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι μου κάνετε; Είμαστε στη μέση της βδομάδας και λογικά θα χαλαρώνετε στο σπίτι. Αν και καθημερινή, μία καλή ταινία μπορεί να συμπληρώνει το «σετ»! Και μια που το αφιέρωμά μας στα Oscars βρίσκεται σε εξέλιξη, νά’μαι πάλι εδώ με την αποψινή μου πρόταση. Σήμερα γνωρίσουμε/θυμόμαστε την ταινία που για το 2007 απέσπασε το βραβείο Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου.
Η Juno (Ellen Page) είναι μία έφηβη που, αν και διαφορετική από τις συνομήλικές της, βρίσκεται αντιμέτωπη με μία κατάσταση στην οποία πολλές φορές «μπλέκουν» αυτές: διαπιστώνει πως είναι έγκυος από τον καλύτερό της φίλο. Έχοντας αποκλείσει την «εύκολη» λύση της άμβλωσης, η Juno αποφασίζει πως θα δώσει το μωρό για υιοθεσία, αλλά όχι χωρίς να δει κι η ίδια σε ποιους ανθρώπους. Αφότου ανακοινώνει στην οικογένειά της το γεγονός, θα συναντήσει με τον πατέρα της, Mac (J. K. Simmons) τους «υποψήφιους γονείς», τη Vanessa (Jennifer Garner) και το Mark (Jason Bateman). Η «συμφωνία» κλείνει κι απλά όλοι περιμένουν τον ερχομό του μωρού. Όσο, όμως προχωρά η εγκυμοσύνη, τόσο βγαίνουν στην επιφάνεια κρυφές σκέψεις κι όνειρα, ενώ η Juno διαπιστώνει τι θα πει «ωριμότητα». Πράγμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι: είναι μήπως τελικά η Juno πιο ώριμη απ’ όλους γύρω της, παρά τα δεκαέξι της χρόνια;

Η «Juno» είναι η ιστορία που «σκαρφίστηκε» η τότε πρωτοεμφανιζόμενη σεναριογράφος Diablo Cody («Ricki And The Flash», 2015), με τον Jason Reitman («Thank You For Smoking», 2005) να αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία.
Η αλήθεια είναι πως ήμουν κάπως διστακτική με την επιλογή της ταινίας στην αρχή. Τις πρώτες μέρες σκεφτόμουν «γιατί να μου κάνει εντύπωση η ιστορία μιας έφηβης που μένει έγκυος από καθαρή απροσεξία;», δεδομένου του ότι τουλάχιστον στις ΗΠΑ φαίνεται πως είναι πλέον και σύνηθες φαινόμενο. Έπειτα αποφάσισα να δώσω στη «Juno» μία ευκαιρία. Οι φόβοι μου εξανεμίστηκαν κι η «Juno» με εξέπληξε με αναπάντεχο και φυσικά θετικότατο τρόπο.

Juno 6Με κεντρικό άξονα την κατάσταση την οποία αντιμετωπίζει η Juno, η σεναριογράφος Diablo Cody «σερβίρει» αλήθειες της ζωής με τον πιο έξυπνο τρόπο: μέσα από καυστικές χιουμοριστικές ατάκες. Μέσα από την πορεία της εγκυμοσύνης της Juno, ο καθένας διαπιστώνει πόσο αληθινές είναι οι καταστάσεις. Προσέξτε, για παράδειγμα, την «επίθεση» της γιατρού που κάνει τον υπέρηχο στη Juno και την αντίδραση της μητριάς της, Bren (Allison Janney). Κυρίως, όμως, είναι μία αξιόλογη εξερεύνηση της σημασίας της ωριμότητας. Εφόσον αποκλείει την έκτρωση, η Juno παίρνει την πιο ώριμη απόφαση που θα μπορούσε να πάρει μία κοπέλα στη θέση της. Δε λειτουργεί εγωιστικά, βλέπει την εγκυμοσύνη κι όλα όσα την ακολουθούν ως ετεροχρονισμένα. Για να το πω απλά διαπιστώνει από μόνη της πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή στη ζωή της. Στην πορεία, φυσικά, φτάνει να αναρωτιέται, όπως προείπα μήπως «παραείναι» ώριμη ανάμεσα στους ενήλικες του περιβάλλοντός της. Κι αν κι αυτή έχει κάποιες στιγμές της αμφιβολίες της, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις, όσο δύσκολες κι αν αυτές είναι.
Διόλου άδικα, λοιπόν, που η ανατρεπτική και συνάμα τρυφερή ιστορία της «Juno» χάρισε στην Cody το Oscar Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, ενώ η ταινία ήταν υποψήφια για Oscar Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας.

12_juno_lglΑν κι η Ellen Page είχε ήδη εμφανιστεί στην περιπέτεια των «X-Men: The Last Stand» ως Kitty Pryde (Shadowcat), ο ρόλος της Juno ήταν αυτός που την απογείωσε. Σε ηλικία μόλις είκοσι χρονών, η Page δουλεύει με αφάνταστη ωριμότητα πάνω στο χαρακτήρα της Juno, πράγμα σπάνιο κι αξιοθαύμαστο από νεαρές ηθοποιούς. Παράλληλα καταφέρνει να παρουσιάσει τη Juno ως όχι απλά έναν συμπαθή, αλλά αξιέπαινο χαρακτήρα. Δίκαια, λοιπόν, ήταν υποψήφια για το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου για το 2007, το οποίο τελικά απέσπασε η Marion Cotillard για την εξαιρετική (ομολογουμένως) ερμηνεία της ως Édith Piaf για το «La Vie En Rose». Το σίγουρο είναι και η Juno της Page εντυπωσίασε!

Να σημειώσω επίσης πως λάτρεψα τις ερμηνείες των J. K. Simmons και Allison Janney στους ρόλους των γονιών της Juno. Προσιτοί, ειλικρινές, με ατόφιο ενδιαφέρον για τη Juno… ειλικρινά δυσκολεύομαι να βάλω άλλους ηθοποιούς στη θέση τους!
Σας εύχομαι καλό βράδυ και σας υπόσχομαι πως η «Juno» θα σας ενθουσιάσει, όπως ακριβώς το κατάφερε και με μένα που με κατέκλυζαν αρχικά οι ενδοιασμοί μου!

Πρωταγωνιστούν: Ellen Page, Michael Cera, Jennifer Garner, Jason Bateman, J. K. Simmons, Allison Janney, Olivia Thirlby κ.α.

 

[vsw id=”QuN0Z65sp5c” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]
Φέτος το Oscar Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου διεκδικούν οι:

Matt Charman, Joel Coen & Ethan Coen, «Bridge Of Spies»

                Alex Garland, «Ex Machina»

                Josh Cooley, Ronnie del Carmen, Pete Docter & Meg LeFauve, «Inside Out»

                Tom McCarthy & Josh Singer, «Spotlight»

                Andrea Berloff, Jonathan Herman, S. Leigh Savidge & Alan Wenkus, «Straight Outta Compton»

09/02/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Driving Miss Daisy (Oscar Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Driving Miss Daisy 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Άλλο ένα όμορφο σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του. Και μια που αυτές τις μέρες ο καιρός παίζει παιχνίδια, ευκαιρία είναι να χουχουλιάσουμε απόψε και να απολαύσουμε ταινία στο σπίτι!

Το αφιέρωμά μας στα Oscar συνεχίζεται κι απόψε κάποιοι θα θυμηθούμε κι άλλοι θα γνωρίσετε μία ταινία που το 1989 διακρίθηκε στην κατηγορία του Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου. Ο λόγος για το τρυφερό «Driving Miss Daisy»!

Georgia, τέλη της δεκαετίας του ’50: η κυρία Daisy Werthan (Jessica Tandy) είναι μία ηλικιωμένη Εβραία κυρία (περίπου στα εβδομήντα της), χήρα και συνταξιούχος δασκάλα. Κι αφάνταστα πεισματάρα! Αφότου κατέστρεψε το αμάξι της στέλνοντάς το… στη διπλανή αυλή, ο γιος της Boolie (Dan Aykroyd) αποφασίζει να προσλάβει ένα σοφέρ για να την πηγαίνει όπου έχει να πάει. Κι επιλέγει τον Hoke (Morgan Freeman) έναν μεσήλικα μαύρο, ο οποίος μέχρι πρόσφατα δούλευε ως σοφέρ για ένα δικαστή και φίλο του πατέρα του Boolie. Φυσικά η Miss Daisy ούτε να ακούσει θέλει πως έχει ανάγκη από σοφέρ, ενώ μάλιστα αντιμετωπίζει με δυσπιστία τον Hoke, παρά το γεγονός πως εδώ και χρόνια έχει την Idella (Esther Rolle), μία μαύρη υπηρέτρια που δουλεύει γι’ αυτήν πιστά εδώ και χρόνια. Όσο περνά ο καιρός, όμως, η Miss Daisy όχι απλά πείθεται πως έχει ανάγκη τις υπηρεσίες του Hoke, αλλά βρίσκει στο πρόσωπό του έναν καλό φίλο, ο οποίος υπομένει το γινάτι της και τον εγωισμό της χωρίς να παραπονεθεί ούτε για μία στιγμή. Σε μία περίοδο που η Αμερική περνά από σαρωτικές αλλαγές αλλά με τις φυλετικές (κι όχι μόνο) διακρίσεις να μην έχουν καταλαγιάσει, η Miss Daisy κι ο Hoke μέσα απ’ όσα περνούν μαζί δίνουν ο ένας στον άλλον τα πιο σημαντικά μαθήματα της ζωής.

Driving Miss Daisy 7Το «Driving Miss Daisy» βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Alfred Uhry, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο για την κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας, ενώ τα ηνία της σκηνοθεσίας κρατά ο Bruce Beresford («Double Jeopardy», 1999).

Πρόκειται για μία εξαιρετική εξερεύνηση του ρατσισμού, είτε του φυλετικού είτε του θρησκευτικού. “Κυρία” κι “υπάλληλος” είναι εξίσου «στόχοι» της μισαλλοδοξίας και του φόβου απέναντι σε ό,τι «δε μας είναι οικείο», ειδικά σε μία περίοδο 25 ετών (όπου εξελίσσεται κι η ταινία) όπου η αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων για όλους, ανεξαρτήτως φυλής ή θρησκευτικών πεποιθήσεων, είναι – επιεικώς – στα σπάργανα. Κι όμως, η ταινία βάζει στην άκρη τον αρνητισμό των συνθηκών όπου εξελίσσεται η πλοκή της με μία ροή θερμή και συνάμα γρήγορη. Οι δύο αταίριαστοι χαρακτήρες βρίσκουν κοινά σημεία επικοινωνίας στον τρόπο που ο ένας βοηθά τον άλλον με όποιον τρόπο ξέρει. Κι έτσι μπαίνουν στην άκρη οι όποιες διαφορές. Κι έτσι χτίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το απεικονίσει κανείς αυτό από εκείνον των Uhry και Beresford γυρίζοντας το «Driving Miss Daisy».

Η ταινία ήταν υποψήφια το 1990 σε εννέα κατηγορίες κι εκείνη τη βραδιά έφυγε με τέσσερα χρυσά αγαλματάκια: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου και Καλύτερου Μακιγιάζ, ενώ η Jessica Tandy γύρισε σπίτι της με το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Κι όχι, άδικα, μια που η Tandy ανέδειξε την ψυχοσύνθεση του χαρακτήρα της στο έπακρο και με απόλυτη άνεση. Κι αυτό γιατί κατάφερε να δείξει στο θεατή πως η Miss Daisy δεν ήταν μία εγωίστρια «παλιόγρια», αλλά μία γυναίκα που απλά ήταν μαθημένη στα ήθη μιας άλλης εποχής, που καλείται να εναρμονιστεί με τις αλλαγές γύρω της. Κι αυτές οι αλλαγές προκαλούν εύκολα μεταπτώσεις στο χαρακτήρα κι η Tandy κατάφερε να φέρει εις πέρας την αποστολή, γι’ αυτό και βραβεύτηκε, άλλωστε!

Driving Miss Daisy 2Απαρατήρητος, όμως δε μπορεί με τίποτα να περάσει ο Morgan Freeman, ο οποίος ήταν υποψήφιος για το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου. Κι αν κι εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκε νικητής ο Daniel Day-Lewis για το «My Left Foot», ο Freeman έχει στο ενεργητικό του έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς του ρόλους. Είναι γεγονός πως σε κάθε ρόλο του, ο Freeman μοιάζει να βρίσκεται σε μία κατάσταση… ζεν! Αλήθεια, θυμάστε να τον είδατε ποτέ οργισμένο, να σπάει πράγματα γύρω του κλπ.; Εγώ όχι! Ε, λοιπόν, αυτή του η ιδιοσυγκρασία αποδείχθηκε σημαντική για να ερμηνεύσει το ρόλο του Hoke. Του Hoke ο οποίος επίσης είχε πεισμώσει για να κρατήσει τη θέση του σοφέρ της Miss Daisy και που το κατάφερε μη χάνοντας στιγμή την ψυχραιμία του, ακόμη κι όταν εκείνη τον προσέβαλλε στα μούτρα. Κάνοντας το χαρακτήρα του Hoke να μοιάζει τόσο με εκείνον του Freeman θα έλεγε κανείς πως όχι μόνο δε δυσκολεύτηκε, αλλά μάλλον πως ο ρόλος ήταν εξαρχής για εκείνον!

Και να σκεφτείς πως για τους ρόλους σκέφτονταν τότε στην παραγωγή τους Bette Midler και Eddie Murphy αντίστοιχα… Ούτε να το σκέφτομαι θέλω!

Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και σας εγγυώμαι πως θα απολαύσετε την ταινία ακριβώς όπως κάνω κι εγώ κάθε φορά που τη βλέπω!

Πρωταγωνιστούν: Jessica Tandy, Morgan Freeman, Dan Aykroyd, Patty LuPone, Esther Rolle, Joan Havrilla, William Hall Jr.κ.α.

Φέτος οι υποψηφιότητες για το Oscar Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου έχουν ως εξής:

Adam McKay &Charles Randolph, «The Big Short» (βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Michael Lewis)
Nick Hornby, «Brooklyn» (βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Colm Tóibín)
Phyllis Nagy, «Carol» (βασισμένο στο βιβλίο «The Price Of Salt» της Patricia Highsmith)
Drew Goddard, «The Martian» (βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Andy Weir)
Emma Donoghue, «Room» (βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο της ιδίας)

07/02/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Breakfast At Tiffany’s (Oscar Καλύτερης Μουσικής)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Breakfast At Tiffany's 1

Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Ξέρω, το σημερινό μας ραντεβού δεν είναι σύνηθες, αλλά μπήκαμε κι επίσημα σε οσκαρική τροχιά, πράγμα που σημαίνει πως ξεκινά το ετήσιο αφιέρωμά μας! Τι κι αν είναι καθημερινή σήμερα; Μία καλή ταινία είναι πάντα ευπρόσδεκτη για χαλάρωση μετά από μία γεμάτη μέρα.
Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, η μουσική μίας ταινίας είναι κι αυτή ένα σημαντικό λιθαράκι στο τελικό αποτέλεσμα. Σήμερα, λοιπόν, η αυλαία μας ανοίγει με μία ταινία που το 1962 βραβεύθηκε με τα Oscar Καλύτερης Μουσικής και Καλύτερου Τραγουδιού. Παράλληλα είναι ατμοσφαιρική και γεμάτη συναίσθημα. Κυρίες και κύριοι, το Οσκαρικό μας αφιέρωμα δε θα μπορούσε να έχει καλύτερο εναρκτήριο λάκτισμα από το «Breakfast At Tiffany’s»!

Η Holly Golightly (Audrey Hepburn) είναι μία νεαρή κοσμική που κρατά συντροφιά σε εύπορους άντρες – με το αζημίωτο. Είναι αυθόρμητη, ποσώς την ενδιαφέρει η άποψη του κόσμου γι’ αυτήν, ζει με την ανώνυμη γάτα της σ’ ένα μικρό διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη και πάντα νιώθει καλύτερα με μία απλή βόλτα στο κοσμηματοπωλείο Tiffany’s, μια που όπως υποστηρίζει «τι κακό μπορεί να συμβεί στο Tiffany’s;». Μέχρι που ένα πρωί θα την χτυπήσει το κουδούνι ο Paul Varjack (George Peppard), ένας νεαρός συγγραφέας κι από εδώ και στο εξής ο νέος της γείτονας. Ο ένας ιντριγκάρει τον άλλον από την πρώτη στιγμή, με αποτέλεσμα να ξεκινάει μία ιδιαίτερη φιλία ανάμεσά τους. Μόνο που ο Paul βλέπει πράγματα στη Holly που ακόμη κι η ίδια αγνοεί για τον εαυτό της, με αποτέλεσμα όσο περνά ο καιρός ο Paul να την ερωτεύεται. Άραγε θα καταφέρει να κάνει τη Holly να καταλάβει πως ίσως τελικά να είναι ο Paul η μεγάλη αλλαγή που ζητά εδώ και καιρό στη ζωή της;

Το «Πρόγευμα Στου Tiffany’s» είναι η κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Truman Capote, με τη διασκευή του σεναρίου να υπογράφει ο George Axelrod («The Seven Year Itch», 1955 και «The Manchurian Candidate», 1962). Η σκηνοθεσία είναι του Blake Edwards («The Pink Panther», 1963 και «The Party», 1968).

Breakfast At Tiffany's 5Πρόκειται για μία ταινία που τα έχει όλα: χιούμορ, δράμα, συναίσθημα. Τη μία στιγμή γελάς με την εκκεντρικότητα της Holly Και το πόσο εύκολα παρασύρει και τον Paul και παράλληλα σου δημιουργεί μία θλίψη το γεγονός πως όλα αυτά είναι ο τρόπος της Holly για να αντιμετωπίσει τη ζωή. Δεν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τους άλλους, δεν είναι απατεώνισσα. Είναι απλά ο δικός της τρόπος για να καταφέρει να επιβιώσει, βλέποντας ως μόνη λύση γι’ αυτό το να καταφέρει να παντρευτεί κάποιον πλούσιο, χωρίς όμως και πάλι να εκπέμπει τον αέρα της αριβίστριας – όσο απίθανο κι αν φαίνεται, τα κίνητρά της είναι πιο αγνά.

Κι αν κι αρχικά ο Paul κι η Holly μοιάζουν να έχουν κάποια κοινά, ο Paul είναι εκείνος που αντιλαμβάνεται πρώτος πως πρέπει να αλλάξει η κατάσταση. Και χαροποιεί το θεατή πως δε θέλει να το κάνει μόνος αλλά να έχει και τη Holly στο πλάι του. Έτσι, δημιουργείται ένα γλυκό σασπένς, όπου ο θεατής περιμένει με αγωνία να δει αν και πώς θα καταφέρει το στόχο του ο Paul.

Το 1962 η ταινία ήταν υποψήφια για τα Oscar Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου, Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, ενώ η Audrey Hepburn ήταν υποψήφια για το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου. Κι αν κι έφυγε με άδεια χέρια στις εν λόγω κατηγορίες, ο συνθέτης Henry Mancini («The Pink Panther») διόρθωσε κάπως την κατάσταση κερδίζοντας το Oscar Καλύτερης Μουσικής. Ο τρόπος που «έντυσε» μουσικά την ιστορία της Holly απέδωσε καρπούς, ενώ παράλληλα μας χάρισε κι ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της περιόδου, το «Moon River», το οποίο επίσης βραβεύτηκε με το Oscar Καλύτερου Τραγουδιού.
https://www.youtube.com/watch?v=BOByH_iOn88

Breakfast At Tiffany's 9Αν και δε μπορεί να περάσει αδιάφορη η γοητευτική και δυναμική παρουσία του George Peppard στο ρόλο του Paul, νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε πως το «Breakfast At Tiffany’s» είναι στην ουσία η Audrey Hepburn. Αν κι ο Capote δυσαρεστήθηκε με το γεγονός πως τελικά επελέγη εκείνη αντί για τη Marilyn Monroe Που ήταν η δική του προτίμηση, αποδείχθηκε πως ο ρόλος της γλυκιάς και κομματάκι «τρελής» Holly Golightly ήταν κομμένος και ραμμένος για την Audrey Hepburn.

Προσωπικά δε μπορώ με τίποτα να φανταστώ τη σεξοβόμβα του Hollywood να υποδύεται τη Holly. Αν και υπήρξαν υπόνοιες όταν βγήκε η ταινία πως η Holly ήταν call girl, η Holly παραπέμπει περισσότερο σε Αμερικανίδα γκέισα. Δεν είναι όμως κι η μοιραία γυναίκα, η femme fatale. Είναι απλά ένα κορίτσι που ψάχνει το δρόμο του στη ζωή στη μεγάλη απρόσωπη πόλη. Και για αυτόν το χαρακτήρα είναι λογικό να επιλεχθεί ένα πιο γήινο, πιο προσιτό πρόσωπο.

Και ποια θα μπορούσε να είναι πιο γήινη από την Audrey Hepburn. Διόλου τυχαίο που, εκτός από την υποψηφιότητα για το Oscar Α΄ Γυναικείου Ρόλου, ο ρόλος της Holly Golightly πρόσθεσε στο βιογραφικό της Hepburn άλλον έναν χαρακτηριστικό και απαιτητικό ρόλο μερικά χρόνια μετά τη «Sabrina» και τη Jo Stockton του «Funny Face» (1957).

Τι έχετε να κάνετε εσείς; Απλά αναζητήστε το «Breakfast At Tiffany’s» κι απολαύστε τη συναρπαστική ιστορία της Holly Golightly! Καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Audrey Hepburn, George Peppard, Patricia Neal, Buddy Ebsen, Martin Balsam, Alan Reed, Mickey Rooney κ.α.

Για το Oscar Καλύτερης Μουσικής φέτος υποψήφιοι είναι οι:
Thomas Newman, «Bridges OF Spies»
Carter Burwell, «Carol»
Ennio Moricone, «The Hateful Eight»
Jóhann Jóhannsson, «Sicario»
John Williams, «Star Wars: The Force Awakens»

04/02/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Judge

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The Judge 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Ελπίζω να χαλαρώνετε κι απόψε μετά από ένα όμορφο σαββατοκύριακο. Για απόψε σας έχω μία συγκινητική ταινία με πρωταγωνιστές τον Robert Downey Jr. (haters gonna hate, αλλά ποσώς με απασχολεί!) και τον Robert Duvall.
Ο Hank Palmer (Robert Downey Jr.), ένας επιτυχημένος συνήγορος υπεράσπισης, αναγκάζεται να επιστρέψει στη μικρή πόλη της Indiana απ’ όπου κατάγεται για την κηδεία της μητέρας του, την ώρα που περνά από τη φάση του διαζυγίου. Δεν έβαλα τυχαία τη λέξη «αναγκάζεται» μια που ο Hank έχει αποξενωθεί από την οικογένειά του: τον πατέρα του, Δικαστή Joseph Palmer (Robert Duvall) και τους δύο αδερφούς του, τον Glenn (Vincent D’Onofrio) και τον αυτιστικό κι επίδοξο κινηματογραφιστή Dale (Jeremy Strong). Την επομένη της κηδείας κι έχοντας ήδη φάει την «ψυχρολουσία» αυτής της απομάκρυνσης, ο Hank ετοιμάζεται να γυρίσει στο Chicago, όταν τον ειδοποιούν πως ο πατέρας του ανακρίνεται ως ύποπτος για φόνο. Τότε είναι που ο Hank καλείται να γίνει ο συνήγορος υπεράσπισης του πατέρα του, ενώ παράλληλα μυστικά που ταλαιπωρούσαν για χρόνια τον ίδιο και την οικογένειά του θα βγούνε στο φως κι ο Hank κι η οικογένειά του καλούνται να τα αντιμετωπίσουν, καλύπτοντας έτσι το χρόνο που χάθηκε ως τότε.

«Ο Δικαστής» βασίζεται στην αρχική ιδέα των David Dobkin (ο οποίος σκηνοθετεί και την ταινία) και Nick Shenk («Gran Torino»), με το δεύτερο να συνυπογράφει το σενάριο με τον πρωτοεμφανιζόμενο σεναριογράφο Bill Dubuque.
Αν και το όλο concept της υπόθεσης είναι κάτι που έχουμε δει ξανά (αποξενωμένος/η από την οικογένεια γιος/κόρη επανενώνεται με τους δικούς του/της υπό έντονες συναισθηματικά συνθήκες), δε μπορούμε να αρνηθούμε πως είναι μία ιδιαίτερη ιστορία. Αν και προβλέψιμη αναφορικά με την εξέλιξή της, η ταινία δεν αφήνει αδιάφορο το θεατή, ενώ δημιουργεί και μία, έστω μικρή, αίσθηση σασπένς αρχικά για την ετυμηγορία κι εν συνεχεία για το πόσο κοντά θα έρθουν τελικά τα μέλη της οικογένειας. Επιπλέον οι όποιες εξελίξεις κυλούν ομαλά, χωρίς υπερβολικά δράματα, κάνοντας έτσι ευχάριστη τη ροή της ταινίας.

The Judge 7Για το τελικό αποτέλεσμα «ευθύνονται» και οι δυνατές ερμηνείες. Ο Robert Downey Jr. αφήνει για λίγο την πανοπλία του Iron Man και εγκαταλείπει τη Baker Street (βλ. «Sherlock Holmes») κι υποδύεται έναν αυτάρεσκο δικηγόρο, ο οποίος στη συνέχεια κυριεύεται από τα συναισθήματα που έχει στην πραγματικότητα για την οικογένειά του. Και ναι, ο Downey συνηθίζει να υποδύεται αλαζόνες χαρακτήρες, αλλά οφείλουμε, πρώτον, να παραδεχθούμε πως του ταιριάζουν και δεύτερον δεν περιορίζεται στην αλαζονική αυτή περσόνα. Αντίθετα, καθώς ο χαρακτήρας του Hank υποβάλλεται σε δοκιμασίες, ο Downey παρουσιάζει με άνεση τις ψυχολογικές μεταπτώσεις που είναι λογικό να βιώνει δεδομένων των καταστάσεων. Πράγμα που αποδεικνύει πως ο Robert Downey Jr., αν το αποφασίσει, δε χρειάζεται να είναι ΜΟΝΟ ο Iron Man ούτε ΜΟΝΟ ο Sherlock Holmes.

Κερασάκι στην τούρτα είναι ο Robert Duvall στο ρόλο του αυταρχικού Δικαστή Palmer. Του αμέμπτου ηθικής δημοσίου λειτουργού που όλη του τη ζωή προσπαθούσε να μοιράσει δικαιοσύνη, ο οποίος, όμως, πρέπει και να αποδεχθεί πως πλέον είναι αδύναμος και πως πρέπει να βάλει στην άκρη τις όποιες διαφορές έχει όχι μόνο με τον Hank, αλλά και τους άλλους δύο γιους του. Η ερμηνεία του τον οδήγησε μέχρι και τα Oscar, όντας υποψήφιος για το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου, με το αγαλματάκι τελικά να κερδίζει ο J. K. Simmons για το «Whiplash».
Εν ολίγοις, δεν έχετε παρά να αναζητήσετε το «Δικαστή» και σας εγγυώμαι πως δε θα σας απογοητεύσει! Καλό βράδυ και καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Robert Downey Jr., Robert Duvall, Vincent D’Onofrio, Jeremy Strong, Billy Bob Thorton, Vera Farmiga, Leighton Meester, Denis O’Hare κ.α.

31/01/2016 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Imitation Game

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The Imitation Game 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Άλλο ένα βράδυ Κυριακής έφτασε και μία ταινία στο σπίτι φαίνεται να είναι το ιδανικό φινάλε για ένα όμορφο (ελπίζω) σαββατοκύριακο. Με αφορμή και την πρόσφατη ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για τα Oscars, σκέφτηκα να ξεκινήσουμε σιγά σιγά να μπαίνουμε στο κλίμα. Γι’ απόψε, λοιπόν, σας έχω μία ταινία που κέντρισε το ενδιαφέρον για την περσινή «κούρσα».
Αγγλία, 1939: η χώρα εμπλέκεται στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κι ο μαθηματικός Alan Turing (Benedict Cumberbatch) είναι ένας από τους ευφυέστερους μαθηματικούς που στρατολογούνται προκειμένου να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα που ανταλλάσσουν οι Ναζί με τη βοήθεια της μηχανής με το όνομα Enigma. Στην αρχή κι εξαιτίας του απόμακρου χαρακτήρα του Turing, τα πράγματα μοιάζουν δύσκολα κι η συνεργασία ανάμεσα στα μέλη της ομάδας μοιάζει αδύνατη. Όσο, όμως, περνά ο καιρός, τόσο πεισμώνει ο Turing για να ολοκληρώσει τη δική του μηχανή, η οποία σύμφωνα με τους υπολογισμούς του θα είναι η λύση στα προβλήματά τους. Κι όσο περνά ο καιρός, χτίζεται κι η εμπιστοσύνη που του δείχνουν οι συνάδελφοί του. Και κάπως έτσι μαθαίνουμε την πραγματική ιστορία του ανθρώπου που πολλοί υποστηρίζουν πως κατάφερε να περιορίσει κατά περίπου δύο χρόνια τη διάρκεια ενός από τους πιο σκληρούς πολέμους της παγκόσμιας ιστορίας.

Η ταινία «Το Παιχνίδι Της Μίμησης» βασίζεται στο βιβλίο του Andrew Hodges «Alan Turing: The Enigma», με τον Graham Moore να υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία να αναλαμβάνει ο Νορβηγός Morten Tyldum («Headhunters»). Πρόκειται για την πραγματική ιστορία του μαθηματικού Alan Turing, στον οποίο αποδίδεται η εφεύρεση των μηχανών Turing, οι οποίες για πολλούς θεωρούνται οι πρόγονοι των σημερινών υπολογιστών.
The Imitation Game 5Αυτό που είναι κάνει ενδιαφέρουσα την ταινία δεν είναι απλά η απεικόνιση της συμβολής του Turing στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά κυρίως η σκιαγράφηση ενός πραγματικά πολύπλοκου χαρακτήρα. Η ανάγκη του Turing να λύσει τον πιο δύσκολο γρίφο της ζωής του, ο αγώνας του για να το καταφέρει, ενώ παράλληλα πρέπει – θέλοντας και μη – να κλείσει απ’έξω όλους τους ανθρώπους που μπορεί να του δείξουν ακόμη κι ένα ψήγμα ενδιαφέροντος, η αναγνώριση της δουλειάς του κι η εν συνεχεία ατιμωτική απαξίωση… Όλα αυτά συνθέτουν ένα αξιοπρόσεκτο παζλ κι η ταινία του Tyldum σε κάνει να μη θες να χάσεις ούτε μία λεπτομέρεια. Ακόμη κι όταν «μπαίνουν στο παιχνίδι» δύσκολοι για όσους δεν έχουν τέτοια γνώση των μαθηματικών όροι, το ενδιαφέρον το θεατή για την ιστορία του Alan Turing δε χάνεται. Και με τη σωστή κι έγκαιρη χρήση των flash backs στη ζωή του Turing (τα οποία flash backs σε γενικές γραμμές για κάποιους είναι «ζόρικη» υπόθεση στην εξέλιξη μίας ταινίας), το παζλ αυτό μοιάζει να ολοκληρώνεται κάπως πιο εύκολα.

Όσο για τον πρωταγωνιστή; Ο Benedict Cumberbatch «αποδεσμεύεται» από το χαρακτήρα του τηλεοπτικού Sherlock Holmes, αλλά αυτό δε μοιάζει να τον δυσκολεύει. Είναι, άραγε, το γεγονός πως η περσόνα του Turing είναι εξίσου αινιγματική με του Holmes; Μπορεί να είναι ΚΑΙ αυτό, αλλά εκεί είναι που καταφέρνει ένας καλός ηθοποιός να ανταπεξέλθει. Να γίνει ένα με έναν χαρακτήρα που για πολλούς θα μπορούσε να κριθεί ακόμη κι ως αντιπαθής. Να μπορεί να μεταφέρει στο θεατή την αίσθηση πως ακόμη κι ένας φαινομενικά αλαζόνας χαρακτήρας έχει να αντιμετωπίσει τους δικούς του δαίμονες και πως ο μανδύας εγωισμού του Turing τον προστατεύει από την αντίδραση του κόσμου. Ουχί, αδίκως, λοιπόν, ο Cumberbatch έφτασε να διεκδικεί και το Χρυσό Αγαλματίδιο για τον Α’ Ανδρικό Ρόλο.
The Imitation Game 8Να σημειώσουμε πως η ταινία κέρδισε πέρυσι το Oscar Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου, ενώ πέραν της υποψηφιότητας για Cumberbatch ήταν υποψήφια και για τα εξής βραβεία:
Καλύτερης Ταινίας
Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Morten Tyldum)
Καλύτερου Μοντάζ
Καλύτερης Μουσικής (Alexandre Desplat)
Καλύτερου Σχεδιασμού Παραγωγής
Β’ Γυναικείου Ρόλου (Keira Knightley)
Ας μου επιτραπεί εδώ να πω πως αν κι ικανοποιητική για το ρόλο της (άλλωστε της ταιριάζουν οι ταινίες εποχής), δε νομίζω πως η Keira Knightley ήταν ΤΟΣΟ καλή για υποψήφια…
Αν, λοιπόν, σας αρέσουν οι… δύσκολοι γρίφοι, τότε δεν έχετε παρά να δείτε απόψε το «The Imitation Game». Καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Benedict Cumberbatcgh, Keira Knightley, Matthew Goode, Rory Kinnear, Mark Strong, Allen Leech, Charles Dance, Matthew Beard κ.α.

24/01/2016 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

EDITORIAL

  • Αλλάζουμε, για να μείνουμε πιστοί σε αυτό που αγαπάμε

Newsletter

instagram

The K-magazine

thekmagazine

A week full of colours, food and drinks… * Stay A week full of colours, food and drinks… * Stay tuned για τη νέα boutique @moncheri.stores που άνοιξε στη Νέα Ερυθραία! * Καλό φαγητό δεν είναι μόνο το gourmet φαγητό! Δοκιμάσαμε κι ενθουσιαστήκαμε με το νέο menu στο @mpar_mpee_kiou στο Πασαλιμανι. Ο βιομηχανικός χώρος με design πινελιές είναι ιδανικός για όλες τις ώρες κι ηλικίες! Φρέσκα υλικά, προμηθεύονται τα κρέατα από τον @drakoulisdryandraw , οπότε η ποιότητα είναι εγγυημένη! Λίγη δουλίτσα θέλουν τα cocktails τους! *Μια βόλτα στο @inspiredeco.gr στη Λ.Κηφισιας θα σας κάνει να ονειρευτείτε τις αλλαγές που θα θέλετε να κάνετε στον χώρο σας. Λάτρεψα τα νέα υφάσματα για καναπέδες και κουρτίνες που έχουν φέρει από Αγγλία, Ιταλία και Γαλλία! * Ήπιαμε τα cocktails στο αγαπημένο @dirtysanchezathens . Να παραγγείλετε οπωσδήποτε τις Fajitas con carne asada του @spyrosmavroeidis *Μπειτε στο @idconceptbeauty να δείτε τα νέα #lipsticks ! Πολύ ωραίες υφές κι αποχρώσεις! *Το Design space @47circles στο Κολωνάκι, ανοίγει τις πόρτες του σε μια μοναδική έκθεση με τίτλο «Δευκαλίων: Η Ελπίδα της Τέχνης» αποτελεί μια βαθιά συγκινητική πρωτοβουλία για τη στήριξη των πληγεισών περιοχών της Θεσσαλίας, φέρνοντας στο προσκήνιο την ομορφιά της δημιουργίας και την αλληλεγγύη και στηρίζοντας το έργο της @humanitygreece #food #foodporn #drinks #cocktails #bar #restaurant #color #colours #design #deco #beauty #beautytips #idconcept #idconceptbeauty #inspire #foodphotography #burger #burgers #corndogs #fashion #opening
@damianodavid sings the @brunomars and @ladygaga ‘s song “Die with a smile” and he is amazing (and sexy) during the @siriusxm show 🎶 #damianodavid #brunomars #brunomarsmusic #ladygaga #unplugged #concert #diewithasmile #song #radioshow
Highlights of a long week! *Είδαμε, χαζέψαμε , «ερωτευτήκαμε» τις νέες συλλογές γυαλιων για την επόμενη σαιζόν που εκπροσωπεί η εταιρεία @kering_official ! Σύντομα στο site θα διαβάσετε περισσότερα! *Δοκιμάσαμε το menu της @aiglizappeiou που άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του! Πρόκειται για μια εξαιρετική γαστρονομική εμπειρία σε ένα καταπληκτικό περιβάλλον. Σίγουρα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια: από το design,στοart de la table και φυσικά στις γεύσεις! * Τέλος, με μεγάλη χαρά μάθαμε ότι η εμβληματική ηθοποιός, @kellyrutherford είναι το νέο πρόσωπο της @caudalie που ανανεώνει την εμβληματική της σειρά Premier Cru,προσφέροντας μια ολοκληρωμένη λύση ενάντια σε όλα τα ορατά σημάδια γήρανσης - ρυτίδες, κηλίδες και όγκος. #highlights #kering #keringeyewear #eyewear #eyewearfashion #eyewearstyle #eyeweardesign #ss2025 @doitforfun.pr #menu #menutasting #aiglizappeiou #design #restaurant #restaurantdesign #greekcuisine #newopening #caudalie #caudaliefrance #beauty #beautylaunch #kellyrutherford #premiercru #premiercrucaudalie #beautyaddict #viral #nofilter #nofilterneeded
All you need to know about @bridgetjones by @renee All you need to know about @bridgetjones by @reneezellweger! “Mad about the boy”, Movie No4 is coming the 13th of February! #bridgetjones #bridgetjonessdiary #reneezellweger #bridgetisms #madabouttheboy #bridgetjonesmovie @universalpictures @workingtitlesp
Happy New Year from our family to yours! #family # Happy New Year from our family to yours! #family #familytime #pets #petstagram #happynewyear #newyear #dashund #dashundsofinstagram
Happy new year!!! Enjoy it!!!🍸🍸🍸 #happyn Happy new year!!! Enjoy it!!!🍸🍸🍸 #happynewyear #newyear #happynewyear2025 #newyearnewme
A big “thank you” to my 2024! Full of people, A big “thank you” to my 2024! Full of people, experiences, feelings and trips around the world! For the new year, I wish for better and more … Cheers to 2025 with better days and nights with “my people”… and less anxiety, disappointment, vanity and toxicity! #highlights #bye2024 #2024 #travel #newyork #copenhagen #london #athens #people #travelphotography #travelgram #nammos #nammosmykonos #timessquare #timesquarenyc #travelaroundtheworld #travelaroundeurope #travelaroundworld #trips #familytrip #familytime #familytravel #familytrips #smile #thinkpositive #fyp #reels #reelsinstagram #reelsvideo
If you can’t find someone to fall in love, you c If you can’t find someone to fall in love, you can always find the perfect bag! It’s the best partner to stroll around in style! 👜 #bag #baglover #baglovers #bagloverscommunity #bagaddict #fashion #fashionlover #fashionlovers #hermes #hermès #chanel #chanelbag #céline #celine
Highlights of a very busy week! Λίγες μέρ Highlights of a very busy week! Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα κι επιλεκτικά πηγαίνουμε στα events που μας ενδιαφέρουν και ξέρουμε ότι θα περάσουμε όμορφα! *Ξεκιναμε από το privé black tie party της very premium tequila @cincoro που διοργάνωσε η @dudettepr στον μυσταγωγικό χώρο του @kikuathens * Dinner party από τις διοργανώτριες του @the_pop_up_project ( @fayscontrol & @ileani ) στο @casa__giacomo καθώς και το επόμενο σαββατοκύριακο θα βρίσκονται στοballroom του @kinggeorgeathens για τα χριστουγεννιάτικα ψώνια σας! *Επισημα εγκαίνια για το πρώτο κατάστημα @theartians της Κωνσταντίνας Καμπισοπουλου στην Κηφισιά! 🥂🥂 *Menu tasting στο @bacanal.athens στο Κολωνάκι με ωραίους ανθρώπους, με πιάτα εμπνευσμένα κυρίως από τη θάλασσα, κι ενδιαφέροντα επιδόρπια, κατόπιν καλέσματος από την @newnessagency ! *Last but not least, an unusual Christmas workshop από το @hendricksgin και την @jossiev και την @mika στο @anassacityevents , όπου φτιάξαμε τα στεφάνια μας ( με την βοήθεια του @sotirisvrettos ) και τα cake μας… 🎄🎄🎄 #christmas #christmasevent #christmasdecorations #christmasdecor #menutasting #cincoro #cincorotequila #tequila #priveparty #thepopupproject #christmasshopping #hendricksgin #gin #drinks #drinkstagram #bacanal #fyp #viral
Load More... Follow on Instagram

Κατηγορίες

  • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • SEX
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

VIDEOS

Follow Us

Follow Us
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Youtube
  • Email
Footer Logo
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ

@2016 - the K-magazine. All Right Reserved. Powered by ESEWEBPRO


Back To Top
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..Αποδοχή Read More
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ