Όταν ήμουν είκοσι χρονών και έβγαινα ραντεβού, είχα μια σχετικά μικρή λίστα με απαιτήσεις: να είναι έξυπνος και να έχουμε χημεία. Πίστευα πως αυτά αποτελούσαν τις θεμέλιες αρχές κάθε υγιούς σχέσης… Τα άλλα θα τα βρίσκαμε στη πορεία. Θα τα έβρισκα δηλαδή και θα προσπαθούσα να τα διορθώσω. Ναι, σε αυτό το σημείο γελάει το σύμπαν κακαριστά. Στη πορεία κάθε σχέση που τελείωνε σε πανηγυρικό όλεθρο πρόσθετα και κάνα δυο καινούργιες απαιτήσεις στη λίστα μου. Άρχισε να είναι σημαντικό για μένα να είναι φιλόδοξος, ηθικός, αστείος, ανεξάρτητος. Να μην είναι μαμάκιας, αλκοολικός, βίαιος, νάρκισσος ή κοινωνιοπαθής, να μην είναι δειλός. Να είναι ανοιχτόμυαλος, να φροντίζει το σπίτι του, να έχει αυτοέλεγχο και να μην ροχαλίζει… Δεν έχω αρκετό χώρο για να ολοκληρώσω τη λίστα αλλά το πιάσατε το νόημα.
Λύση και παγίδα
Είναι εύκολο να πει κανείς πως όταν μεγαλώνουμε αποκτάμε παραξενιές που κάνουν το να βρούμε το ιδανικό μας ταίρι όλο και πιο δύσκολο. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι ανακαλύπτουμε όλο και καλύτερα τον εαυτό μας, συμφιλιωνόμαστε με τα θέλω μας… Και πλέον δεν ντρεπόμαστε να θέσουμε τα όρια μας σε σημεία που ξέρουμε ότι ίσως σηκώσουν κάποια φρύδια με απορία. Είναι μοιραίο να υπάρξουν κάποιοι που θα επαναστατήσουν όταν ανακοινώσεις πως ο Γιάννης, αυτό το «καταπληκτικό παιδί που όλοι συμπαθούμε», δεν θέλεις να τον ξαναδείς μπροστά σου. Ειδικά από την ώρα που έμαθες πως όλα τα ιατρικά ραντεβού τα κλείνει η μαμά του… Ή ότι δεν σου άρεσε καθόλου το να έχει τηλεόραση στη κρεβατοκάμαρα του.
Είναι στιγμές σαν αυτές που θα έρθεις αντιμέτωπη με τα μεγάλα ενοχλητικά κλισέ που υπογείως κρύβουν και ένα επικριτικό «εσύ δηλαδή νομίζεις πως είσαι η καλύτερη;». Είναι αυτό που συνήθως δεν λέγεται με λόγια… Αλλά κρύβεται πίσω από όλα τα βλέμματα που λαμβάνουν χώρα όποτε ανακοινώσεις αυτά με τα οποία δεν είσαι διατεθειμένη να συμβιβαστείς.
Ένα μυστικό που αξίζει να γνωρίζετε
Έχω να μοιραστώ το πιο γνωστό μυστικό. Κάθε φορά που κάποιος σας παροτρύνει να «βάλεις λίγο νερό στο κρασί σου» είναι επειδή, κατά 98% έχει βάλει και ο ίδιος κάποια στιγμή στο δικό του κρασί. Μάλιστα έχει πείσει τον εαυτό του ότι πολύ καλά έκανε… Και με το να επιλέξεις εσύ την αντίθετη κατεύθυνση καταρρίπτεις τον μύθο πάνω στον οποίο έχει βασίσει την ανοχή του.
Διάλεξε ότι σου ταιριάζει και συνέχισε την δική σου πορεία. Η αλήθεια είναι πως με το που ερωτευόμαστε όλα τα παραπάνω τα ξεχνάμε αυτόματα. Πάνε και οι λίστες με τα όρια αλλά και τα μεγάλα λόγια για όσα είμαστε αποφασισμένες να μην επιτρέψουμε να μας λείψουν ποτέ. Πολλές φορές καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο έρωτας είναι και τυφλός και επιπόλαιος… Αλλά συγχρόνως τόσο απελευθερωτικός ώστε μπορείς να κάψεις τις λίστες σου τελετουργικά επειδή ερωτεύθηκες και αισθάνεσαι σαν να πετάς!
Μετά τη μεγαλύτερη περίοδο συλλογικής μαυρίλας και τις θερμοκρασίες να φθάνουν στα όρια της τρέλας, φαίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από το κύμα ντοπαμίνης που σε κάνει να βλέπεις μόνο τα καλά για 6-14 μήνες. Απόλαυσε το! Σου αξίζει….
Featured image: unsplash.com/@candice_picard
